llitiiti Nitm-
Mraiimit- luMii
Overzicht van de in 1926 in Noord-
Holland aangelegde Rijkslandbouw-
proefvelden.
Bij Ruwe.
Schrale huid
PUROL
Uitgevers t N.V. vl TRAPMAN Co., Scliagen.
Eerste Blad.
Binnenlandsch Nieuws.
Feuilleton.
Eenmaal voet aan boord
Donderdag 20 Mei 1926.
69ste Jaargang. No. 7846.
Dit blad vorschljnt viermaal por wook: Dinsdag, Woensdag, Donder^
dag on Zaterdag. HIJ inzonding tot 'smorgens 8 uur, worden Advor-
tontiön nog zoovool rnogolljk in kot oorotuitkoiuund imni>iiO£ goplautai.
1'OSTttflKBNING No. 23330.
INT. TiïLEP. no. 20.
Prijs per 3 maanden 21.05. Losso nummers G cent. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 rogols 21.10,. iodoro nogol moor 20 cont (bowlj-- -c,
inhogropon). Crooto loltore wordon naar plaatsruimte borekond.
Dl* NUMMER BESTA At UIT TWEE BLADEN.
Hieronder volgt een korte beschrijving van het
doel der in dit jaar aangelegde proefvelden en de
plaatsen, waar deze te vinden zijn.
1
A. Bemestingsproefvelden.
1. I e r p r o e f v e 1 d e n. Bij de heeren Al
Eriks, Pettenerkluft, Petten, C. Fok en P. Otjes Mm
te Beemster zijn, als voortzetting van de onderzoe
kingen van vorige jaren, ierproefvelden aangelegd,
om na te gaan, welke tijd voor aanwending van ier
als de meest gewenschte moet worden beschouwd. I
Om te voorkomen, dat gebrek aan fosforzuur de
werking van ier onmogelijk zou maken, is aan alle j
veldjes een voldoênde fosfaatbemesting gegeven. De
aan te wenden hoeveelheid ier is zoodanig gekozen,
dat per H.A. pl.m. 90 K.G. sukstof wordt gegeven.
2. Stikstof-bemiestingaproefve 1 den op!
hooiland. Bij een aantal landbouwers in de
Beemster wordt op hooiland de werking nagegaan
van 150, 300 en 450 K.G. chilisalpeter. Proefnemers;
zijn de heeren: C. Glijnis, Hobrederweg, P. Doets, Ho-
brederweg, M. Buis, Hobrederweg, A. J. Heeman, I
Middelwog, N. Buurs, Middelweg, O. 'Köhne, Middel- j
weg, Y. Hartog, Middelweg, J. Bas, Middelweg, P.
Waal, Westdijk, J. N. yan Baas, Westdijik, J. Koning
Westdijk, Joh. Köhne, Jisperweg, J. Konijn Lz., Jis-
pervveg, N. Stuit, Rijperweg, terwijl eenzelfde proef-
veld werdl aangelegd bij den (hoe? J. Mul te Grafter-1
meer. v
3. Sltiksltofbemeatingapiroefvelden in
de Bennemeer (bij Twisk). In verband!
met onvoldoende oogstresultaten op kal'khoudende
gronden in de Benoemeer, welke een slechte struc
tuur bezitten, zijn, evenals in 1925, eenvoudige proef-
veldjes aangelegd om de werking van chilisalpeter
te vergelijken met die van ammonium-chloride en
zwavelzure-ammoniaku Proefnemers zijn de heeren:
J. Laan, Abbekerk (vroege aardappelen mef voeder
bieten, W. Kweldam, Twisk (vroege aardappelen met
pinksternakeLs), P. Langereis, Twisk, (haver), S.
B/aas, Twisk (vroege aardappelen, met v. bieten en
op haver), C. Scheer, Bennemeer, (grasland), P.
Ham, Bennemeer (late aardappelen), F. Chatil'jon,
(voederbieten).
4. Ben volledig bem estingspir oef veld
werd op hooiland aangelegd bij den heer J. Pronk te
Purmerland, om na te gaan aan welke voedende
stoffen deze laagveengrond vooral behoefte heeft. Dit
proefveld dient ter oriënteering ten behoeve van de dn
den aanstaanden herfst in samen/werking met de
Landbouwvereeniging „Ons Belang" aldaar te nemen
andere proeven.
5. IC alkproefvelden zijn aangelegd in den
Waard-Nieuwlandpolder (Wüeringen) op bouwland
op het bedrijf van den1 heer K. Breebaart Jzn. te Win
kel; bij den heer A. Koopman-s te Barsingerhorn op
grasland 'en bij den heer Joh, Stefels in den Houtrak-
polder op bouwland.
B. Variëteitsproefvelden.
1. Op het „Centraal-proefveld" van de Vereen, van
Oud-leeTlingen der R.L.W.S. te Schagen, aangelegd
op het bedrijf van den heer H. IC. Koster, „het Oude
Veei*" aan de Kneeskade te Anna Paulowna, bedrijfs
leider de heer K. Vaderi worden de volgende rassen
vergeleken:
Gers t: a. Germania gerst. (Prof. C. Broekema); b.
Minister Ruys gerst (idem), c. Princesse gerst (Sva-
döf); d. Goud gerst (idem); e. Zege gerst (idem); f.
Heil's Frankengerst.
Haver: a. Koningshaver <Svalöf); b. Zege-ha ver
(idem); c. v. Citters haver (Prof. C. Broekema); d.
Strube's Schlanstadter haver; e. Hylkema's Record4-
haver; f. von Lochow's gele haver.
Aardappelen: de volgende Eng. export aard
appelen: a. Anran Chief; b. British Queens; c. Majes-
tic; d. Kerrs Pink, terwijl bovendien zijn uitgeplant:
e. Eigenheimers van Gebr. Waiboer, Anna Paulow
na; f. Alpha's van Dr. Dorst, Leeuwarden; g. Beve
landers, van den Wilhelminapolder, Zeeland.
Verder zijn -op dit proefveld aanwezig de voor
naamste grassen en klavers, elk op pl.m. 1 M2.
2. Tarwerassen zijn uitgezaaid hij den heet
M C. v. d. Laan te Stompetoren, te weten: Wilhel-
minatarwe -(Prof. L. Broekema), Algebratarwe (idem),
Pantsertarwe Hl (Svalöf), Imperialtarwe Ila (Inst.
v. PI. Veredeling).
Om na te gaan of van groote parallel perceelen
even betrouwbare resultaten zijn te verwachten als
van kleine, is een proefveld aangelegd bij den heer
J. Vethman, Groetpolder, waarop Wilhelminatarwe
wordt vergeleken met Imperial' Ila.
S. Gerstrassen worden vergeleken bij den
heer R. L. Waiboer te Anna Paulowna, nl.: Svalöf's
Braga-gerst, idem Goud-gerst, idem Princesse-gerst,
idem Zege-gerst, Heil's Franken-gerst.
4. H a verrasse n werden uitgezaaid bij de hee
ren Jb. de Boer en A. Jansen te Stompetoren, nl.:
Zege haver, Mansholt Ilb, Mansholt Hl, Strube's ha
ver (alleen bij den heer Jansen),
5. Zaadvaste kar w ij is naast de gewone karwij
gezaaid bij de heeren: J. C. Geerlings, Anna Pau
lowna, K. J. Kaan, Anna Paulowna, A. Vogelenzang,
Anna Paulowna. F. A. F. Groneman (bedrijf), Anna
Paulowna, P. Visser Azn., WieringerwaardJb. Kis-
temaker, Waardpolder, J. Al Waiboer (bedrijf),
Groetpolder.
6. Rassen van voederbieten worden1 vergele
ken bij. de iheeren P. Visser Az. te Wderingerwaard
en Th. List te Schhgerbrug (Belkmerweg), nl.: Klr-
che's Ideaal, Groenkraag Jaapjes, Eckendorfer.
C. Selectieproefvelden.
Door middel van stamboomteelt verkregen stam
men uit de Imperia! Ha en Millioen III zijn uitge
zaaid resp. bij de heeren J. Vethman, Groetpolder en
P. Kistemaker, Waardpolder.
i
D. Stand ruim teproefvelden met suiker
bieten.
De standruimten 40/25, 40/35 en 40/45 c.M. worden
vergeleken hij de volgende proefnemers: Alb. Koo-
men, Anna Paulowna, W. Kaan, Anna Paulowna,
Jm. Blaauboer Gz„ Waardpolder, B. Biesheuvel,
Houtrakpolder, T. Hazekamp, Haarlemmermeer, N
Geertsema, Haarlemmermeer.
Op het proefveld van den heer Jm. Blaauboer zijn
de bieten tevens gezaaid op 33/30, 33/40 en 33/50
c.M.
Bij alle proefnemers wordt tevens de invloed nage
gaan van een gewone en een zware chilibemesting,
gecombineerd met de verschillende standruimten.
E. Ontsmettiiifls-proefveld.
Bij den heer C. Geerligs Czn. te Anna Paulowna
wordt nagegaan of verdund: zwavelzuur in staat is
VAN RIJS WIJ K'S
SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN UITERST BILLIJK.
den grond vrij te maken van de zwam, die de „voet"-
ziekte bij tarwe veroorzaakt. Volgens proeven, in
het buitenland genomen, zoui biervan een gunstige 1
invloed te verwachten zijn.
f
F. Proefvelden Zuiderzeewerken.
Op den Nieuwen Balgdijk zijn verschillende gras-
en klaverzaden strooksgewijze uitgezaaid, om de
ontwikkeling er van op dezen zouten grond na te
gaan en daardoor gegevens te verkrijgen voor een
op deze dijken uit te zaaien mengsel. Het proefveld
vlak hij de v. Ewijcksluis, is in Mei 1925 aangelegd,
dat halfweg „de Kooij" in dit voorjaar.
Schagen, 18 Mei 1926.
De Rijkslandbouwconsulent
voor Noordholland,
S. SMEDING.
van Handen en Gelaat
Doos30-60-90ct
DE SCHOKKENDE HUIZEN TE BREDA.
Architect W. F. J. H. Bouman te Breda schrijft
aan de Msbx
Het hoort misschien tot onzen schokkenden tijd,
dat een gezonde moet schokken om gezond te blij
ven en dat een zieke om gezond te wordon of om
dood te gaan, zijn rust moet nemen in een schok
kend bed in een schokkende woning met schokkend
rammelende deuren en ramen. Tot deze abnormaal-
schokkende gedachtengang is men geneigd bij de
overweging, dat men op het Bredasche stadhuis,
waar men toch uitfluitend het welzijn der burgers
behartigt de verordening tegen het schokken niet
afwerkt en de zieken en gezonden in hun huizen,
tegen hun wil in,, maar laat schokken van den mor
gen tot den avond jaar in en jaar uit in steeds hevi
ger mate, ondanks klaagliederen in den Raad en in
couranten.
i Als men in Amsterdam en Rotterdam het nood
zakelijk acht een verordening op het zwaar vervoer
vast te stellen, dan acht ik zulk een verordening
voor Breda een veel dringender noodzakelijkheid. Ik
zal trachten deze verklaring toe te lichten, zóó, dat
ze zelfs door een leek te begrijpen is.
Zooals men weet heeft men in Amsterdam en Rot
terdam voor gehouwen een onsolieden bovengrond
tot een diepte van 810 a 12 meter, welke boven
grond die door het verkeer in beweging gebracht
wordt, een veerende grondlaag zou kunnen heeten,
Deze veerende grondlaag dan, is niet in staat op den
duur eenig gewicht van belang te dragen, reden
'waarom men de huizen laat rusten op een raam
werk, dat met een massa palen draagt op den diep
liggende vasten bodem nl. een grint- of zaWbank.
In Bjeda heeft men ook zulk een veerenden boven
grond van 3 tot 6 meter' diepte, doch de draagkracht
van den Bredaschen veerenden grond is zoodanig,
dat huizen veilig op dien grond gebouwd konden
worden. Men kan wel aannemen, dat meer dan 95
pet. der in Breda gebouw ue huizen op dien boven
grond gebouwd zijn, uitgezonderd zijn slechts en
kele monumentale gebouwen ,en de gebouwen out-
staan sedert het in werking treden der bouwverorde
ning roor zoover die niet met de gewapende beton»
fundeering toch nog op de veerende laag dragen.
Zooals gezegd dragen de-huizen in Amsterdam en
Rotterdam door de palen op den diep liggenden vas
ten ondergrond, zoodat de veering van den boven
grond veroorzaakt door Y voorbij, rijden van zware
lasten in lange niet die opheffenden en neerzakken-
den invloed op de huizen kan uitoefenen als hier in
Breda, waar de fundamenten, dus het geheele ge
wicht van de huizen, geheel en al rusten op den door
dat zwaar vervoer in veering gebrachten grond. Ik
constateerde dan ook verleden jaar meermalen te
Amsterdam, bij de verbouwing van een groot win
kelpand in het centrum der stad, aan een der drukste
kruispunten, op welke kruising toen nog geen beton
nen ondervloer was aangebracht, dat de schokken
op de zesde verdieping (zeven hoog) met het voor
bijrijden van lastauto's nietig waren in vergelijking
met de schokken op de 2e verdieping (drie hoog) der
Bredasche huizen en dat die schokken op de zesde
verdieping eveneens nietig in vergelijking met de
schokken die men ondervindt in Breda gezeten op
een stoel, boven een betonnen ondervloer, op den be-
ganen grond, in de veranda achter het huis en dat
nog wel op een afstand van 14 meter van den kei
weg.
Voor «enige kerken te Breda heeft men den vee
renden grond uitgegraven tot de diepliggende grinfc-
«jf zandbank en die diepte met zand opgehoogd, op
welke opgebrachte zandlaag men de fundeeringen -
aangebracht heeft, ook hier doen zich de schokken
veroorzaakt door de snel voorbijrijdende zwaar be
laden auto's nog gevoelen, daar de gewelven der
kerk dan flink staan te daveren. Nu wil ik volstrekt
niet beweren, dat hieraan directe gevaren verbonden
zijn, doch evenmin beweer ik. dat die daveringen op
gewelven met veie scheuren op den duur niet een
slechten invloed zullen uitoefenen, doch het directe
gevaar betreft onze huizen. Tegenwoordig worden
dikwijls zwaar heiaden aanhangwagens aan nog
zwaarder beladen vrachtauto's gehaakt en ziet men
de lastauto's steeds kolossaler en langer worden. De
te vervoeren last wordt voortdurend verhoogd, daar
bij schijnt men lust te èevoelen me^ den vergrooten
last, steeds maar vlugger en vluggeT over de straten
te jakkeren, waardoor ihet aantal paardenkrachten,
waarover -een chauffeur de beschikking krijgt,
enorm groot wordt.
Het schokken veroorzaakt door een zwaren lastr
auto, doet in Breda het geheele huis 'met zijn inhou$
oenigo malen rijzen en dalen en dat niet telkens in
eens, doch schrankend, ril. lm verschillende gedeel
ten, zooals die achtereenvolgens door de auto gepas
seerd worden. Hoe vlugger de auio passeert, des te
plotselinger, te heftiger -hebben die heffingen on neer
smakikingen plaats, zoodat soms de deuren open
springen, /het houtwerk kraakt en de ballons van de
lusters vliegen
Bij een blokhuizen gii&n deze werkingen <aeli-
toereejivolgerus door de geheele rij, men zal be
grijpen dab meerdere zwaar beladen auto's den toe
stand kritiek kunnen maken, daar dam de geheeld
blok over zijn voile lengte tegelijkertijd oncwrioht
wordt en do. vetscliiHLende schokken op elkaar in
werken. De toestand van dat blok kam uiterst kri
tiek worden als die zwaar beladen auto's in groote
vaart zouden passeeren, daar dam het geheele blok
tegelijkertijd door de heftigste schokken beroerd'
wordt. Het instorten vam eern rij huizen, door liet
passeeren van snef zwaar vervoer, is zooalla men
<weeb al! eonige malen voorgekomen.
Om mij nu te bepalen tot het finamcieele vraag
stuk, wie is dan aansprakelijk voor de in puim ge
storte huizen, voor hot vernielde huisraad, voor
de rechtmatige, vergoedingen aan gewonden en voor
de schadevergoedingen aan de familie vam doodenP
De firma van de chauffeurs, of zal' de stad dan
niet aansprakelijk gesteld worden, daar zij kennen
de de gevaren, liet leven en het eigendom haretr bur
gers niet beschermd heeft?
Een strenge verordening op het vervoer Van zwa
re Tasten, vooral wat de snelheid: betreft, eischt de
veiligheid vam meer dam $5 pet. der Bredasche ge
bouwen, goTegem aan de wegen, waar zwaar ver
voer 'kan plaats hebben. Moge de verordening!
waarnaar honderden reeds vijf jaren Snakken ons
eindelijk beschermen en moge evenals dab in Am
sterdam gebeurd is, deze verordening spoedig ge
volgd worden door ,,een algemoene toepassing op
wegen voor «zwaar vervoer en drukke passage^ yam
vlakkee bestrating op betonnen ondervloer." Dè kij-
en enkel' voor de stille straten en' stille wijken met
lage huizen en voor den polder, waar men de te
plaatsen gebouwen alsnog door pijlers op den die
pen vasten ondergrond kan laten dragen.
door A. S. M. HJUTGHINSON,
Voor Nederland bewerkt door
W. J. A. ROLDANUS Jr.
BOEK L
Over George.
HOOFDSTUK L
Excursies in een huis.
u L
bij
^ondeL. - .xphör Marrapit dommelt in een stoel op
het zijn lievelingskat, de Roos van Saron,
slaapt r/ijn schoot; stijf naast hem zit Mrs. Major,
zijn huishoudster, die kranige vrouw.
Daar wij naderbij treden om voorgesteld te worden,
is het goed iets omtrent Mr. Marrapit te weten. Het
zenuwachtige werk om u te wagen in een gezelschap
van vreemdelingen werd tzeer verlicht, wanneer we
eenigszins op re hoogte zijn van den eerste, dien wij
zullen ontmoeten. We voelen ons meer op ons ge
mak beginnen niet over onderwerpen die hem onaan
genaam zijn of waarvan hij; niets weet; dringen
eenigszins binnen in de atmospheer van het gezel
schap, terwijl wij enkele grappen aan hem vertellen;
zijn, verwarmd door dat gevoel, in staat ons makke
lijk tusschen de verdere nieuwe vrienden te bewegen.
Ongelukkigerwijze ontbreekt het vriendschappelijk
gepraat van de buurt, dat ons iets mededeelen kan
over het karakter van een bewoner, ons te Paliley
Hall ten opzichte van Mr. Marrapit te eenenmale. Mr.
Marrapit komt zelden buiten den mooien muur, die
Hei-ons' .Holt. zijn villa, omgeeft; gaat zelden met de
overige bewoners van Paltley Hill om. De vicaris zou
ons kunnen vertellen, dat Mr. Marrapit steeds lomp
en vrekkig geweigerd heeft om ook maar voor een
shilling op zijn verschillende lijsten te teekenen. Pro-
I fessor Wyvern's zoon, Mr. William Wyvern, heeft
men hooren zeggen, dat Mr. Marrapit hem altijd
deed denken aan „een der kleinere propheten ge
schoren!" Behalve dit en hoe weinig hebben wij
eraan 1 kan de society van Paltley Hill ons niet
veel mededeelen.
In een lagere klasse der wijk echter zouden we
veel kunnen leeren. In de keukens, de kleine bui
tentjes, de kroegen van Paltley Hill wordt Mr. Mar
rapit druk besproken. Goedgemanierd als wij zijn,
stuiten echter dienstbodenpraatjes over iemand van
onzen eigen stand ons natuurlijk voor de borst. Te
zelfdertijd moeten we echter omtrent dezen-heer iets
weten, willen we ons op ons gemak voelen, wan
neer we aan hem voorgesteld worden. Laten we ons
dus voornemen ons niet door praatjes te laten be
ïnvloeden en luisteren naar wat de keukens, de klei
ne buitentjes en de kroegen ons te zeggen hebben.
Laat het in ieder geval neergeschreven worden;
wij weten welke waarde we aan dergelijke dingen
hechten moeten.
De sfof voor die praatjes wordt door Mr. Marra-
pit's dienstpersoneel in de keukens, buitentjes en
kroegen gebracht.
Mrs. Armitage, zijn keukenmeid, heeft verhalen
over zijn barschheid" gedaan in de buitentjes, waar
zij op Zondag- en Donderdagavonden een welkome
gast is. Zij gelooft echter, dat hij „godsdienstig" zijn
moet, omdat (zoo zegt zij)' „hij praat als de Bijbel."
Dat schijnt Mr. William Wyvern's toespeling op
het kleine profeten"-element van zijn karakter te
steunen.
Het is de gewóonte van Clara en-Ada, zijn dienst
boden, wanneer zij aan het hek met hartstochtelijke
jonge mannen staan te babbelen, zich tegen te vurige
omhelzingen te zetten door schrikbarende verhalen
op te disschen over Mr. .Marrapit's „te keer gaan",
als zij te laat thuis komen. Hij is een „echte oude
boeman", zeggen zij.
De getuigenis van Mr. Fletcher, zijn tuinman, wan
neer hij somber bij zijn glas bier in de herberg zit,
schijnt de „schraperigheid" te bevestigen, die de vi
caris in Mr. Marrapit vastgesteld heeft. Mr. Fletcfier
bijvoorbeeld heeft aangetoond wat men „te stellen
heeft" in den dienst van iemand, die ieder vierkante
duim van den tuin heeft laten onderzoeken, omdat
er een driepennystuk gevallen was. „Het is hard
bliksems hard", zeide Mlr. Fletcher bij die gelegen
heid. „Ik ben een tuinman, geen schatgrhver".In
stemmend gemompel was op die verzekering gevolgd.
Ten slotte hebben we nog de woorden van Frede-
rick, Mrs. 'Armitage's zoon en Fletcher's tuinmans
jongen, wiens gi-ootste pleizier het is het haar van
Paltley Hill's jongens door blijkbaar overdreven
verhalen over Mr. Marrapit's optreden te berge te
deen rijzen.
„Hij is een tyran", heeft Frederick gezegd.
Dat is een kort begrip van de keukenpraatjes be
treffende Mr. Marrapit; het is gewenscht ons verre
te houden van dergelijk gebabbel en persoonlijk naar
het grasperk te gaan, waarop het onderwerp ervan
gezeten is.
n.
Dit grasperk, dat een verrukkel^jken aanblik
bood op dezen mooien Juli middag, is ter hoogte
van ongeveer zes voet door een rasterwerk pui-
geven. Door het harde werken van Mr. Fletoer en
Frederick is het gras uitstekend geknipt en gerold,
zoodat het grasveld een veilig en prettig speelter
rein is voor Mr. Marrapit's katten.
In de dagen, dat Mr. Marrapit zich op Heransi'
Holt vestigde, was hij een groot amateur-katten
fokker en bezat hij'een zeldzaam leger ketten. Ko
ninklijke katten had hij, konteginnerijke en keizer
lijke; blauwe, grijze, oranje en witte katten
katten, waarvoor niets te goed was, katten, waar
aan niet te veed! geM en niet te veel liefde gege
ven kon worden. Onlangs had hij, met ontzaglijke
hartefolteringen, deze schitterende verzameling kat
ten verkleind. Veranderingen in zijn huishouding
waren gedeeltelik de oorzaak van dien stap. Do
komst van zijn neef G-eorge had den vredigen sleur,
dien hij steeds geleid had, geheel gewijzigd, en
een zelfs nog dringender reden was de geleidelijke
wijziging in zijn houding tegenover zijn stokpaard-
ie. Hij bemerkte nl:. dat het fokkersoog, waarmede
tij' zijn lievelingen aanschouwde,zoo krachtig werd,
dat het dierenliefhebbersoog er door verduisterd
dreigdo te worden. Het fokkersoog werd verlicht
door de hersens, vermeide zich slechts in de vol
maaktheid van de soort; het dieren lief hobbersoog
werd gevoed door het hart, gloeide niet door
trots over het gefokte, maardoor liefde voor katten
als ka.tten. En Mr. Marrapit besefte, dat hij op
hebpund stond voor liefde trots in de plaats te
stellen dat hij de dieren, die hij liefhad, belee-
digde door de minder bewonderenswaardige exem
plaren achter té stellen bij de volmaakte rasechte;
'dat hij zelfs die volmaakte exemplaren misbruikte
door zijn fokwoede; polygamie bij. katten, begon hij
te gelooven, ontheiligde en vernietigde ten slotte
,hun fijnere gevoelens.
Daarom en do komst van zijn neef George
verhaastte zijn besluit gaf Mr. Marrapit zijn
.^toeterij" op en hield slechts vier prachtige lieve
lingsexemplaren, waarvan de Roos van Saron die
volmaakte ronde kat, op tentoonstellingen voor 1000
pond geprnsd en de wanhoop en afgunst yan iede-
ren kattenliefhebber in Engeland en 'Amerika
zijn oogappel, zijn levensvreugde was.
Het besluit om slechts die vier prachtexempla
ren to houden ging vergezeld met de komst in Mr.
Marrapit's huishouding van Mrs. Major, die nu
naast hem zat. Het mooie kattenhuis werd neer
gehaald en de oppasser ontslagen. Een kamer op de
eerste verdieping, die op het Zuiden uitzag, werd
als slaapkamer en speciaal appartement van de lie
velingen ingericht en Mr. Marrapit zocht naar een
onberispelijk iemand, aan wier zorg zij toever
trouwd kondon worden. Hun voeding, hun verzor
ging, 't schoonhouden van hun kamer behoordeni
tot do taak van die persoon en eerst op een tijdstip,
vrij ver vorwijderd in dit verhaal, hield Mr. Marra
pit op zich dagelijks met zy'n keuze geluk te wen-
schen.
Mrs. Major, do kranige vrouw, was een weduwe.
De dood van haar echtgenoot, een warenhuis-em
ployé, het gevolg van een acute alcoholvergiftiging,
schijnt haar de eerste gelegenheid gegeven te heb
ben die krachtige eigenschappen te ontplooien, wel
ke ten slotte haar-hoofdkaraktertrek werden. En zij
behoorde tot dogeden, die handelen zocdra de
gedegenheid zich aanbood. Met bliksemsnelle vlug
heid. verbond deze vrouw gelegenheid en d i-id; g-e-
bruikte met rustelooze energie en onbevreesde vol
harding heb machtige wapen, waarvan zij .in het
bezit gekomen was,
1 Wordt vervolgd.
