Alltuiiti Kisus- Mratnifc InitiiUii Italiaansch Allerlei. Donderdag 3 Juni 1926. 69ste Jaargang. No. 7853. Dltgevers i N.V. v.b. TRAPMAN Co., Schapen. Feuilleton. Eenmaal voet aan boord Vreest geen examen I MIJNHARDT'S Binnenlandsch Nieuws. n. Dit blad vorschijnt viormnal por wook: Dinsdag, Woensdag, Donder dag on Zatordog. Bij inzonding tot 'a morgens 8 uur, wordon Advor- lontiön nog zoovool mogelijk in het ootstultkomond nummoc goplaatat. POSTREKENING No. 83880. INT. TELEF, no. 80. PrJJfl poj 8 mpnndon f 1.85. Lobho nummoBs Q cout AD VERTEN. TIöN van X tot 5 rogols 11.10, iodojco rogol moes 80 cont (bowi);®, inbogropon). Groote lettors wordon naar plaatsruimte bojjokond, Het is nooit voorgekomen, dat er eene opbouwende l revolutie in de wereld heeft plaats gehad, roept hij SCHOENHANDEL. VAN RIJSWIJK'S Ik zeg met opzet geen: Romeinsch allerlei, omdat wat ik ga vertellen, belangen van geheel Italië be treft en niet van Rome alleen. Veel eerder dan ik gedacht heb is de Syndicalisti sche bom gebarsten Ik had U reeds uit Bologna en nog onlangs uit Rome geschreven, dat er omtrent het Syndicalisme het een en ander in de lucht zat, maar dat dit zoo spoedig tot uiting zou komen, neen, dat had fk niet vermoed. Ternauwernood was mijn laatste artikel in de bus of daar viel mijn oog op een vetgedrukt opschrift in een courant. Nadat ik de courant gekocht en thuis rustig gelezen bad, was mij een ding duidelijk: het fascisme heeft het syndicalisme aanvaard. .De couranten staan onder te strenge controle dan dat iets uitlekt wat achter de schermen gebeurd is, maar toch hoort men hier en daar genoeg om te we ten, dat het geheel een gedwongen aardigheid is. Wat is het geval. Men heeft in Italië nu feitelijk een parlement naast een parlement gesticht en wel een arbeidsparlement, Let wel, geen arbeidersparle- ment, maar een arbeidsparlement, want niet alleen de werknemers, doch, ook de werkgevers vinden daarin hun plaats. Er is ten behoeve van het syndicalisme een bijzon der ministerie gecreëeerd en de betrokken minister zal o.a. den president der vergadering benoemen. Wat er echter zal gebeuren in geval van een con flict tusschen den minister en dit arbeidsparlement. dat is de groote vraag. Wat zal de positie zijn van een minister, die in dat arbeidsparlement een votum van wantrouwen krijgt? Feitelijk wordt dus het stelsel der vakvereenigiDgen als ee® macht in den Staat erkend, met dien verstan de evenwel, dat niet zooals in Rusland er slechts re kening gehouden wordt met de arbeidnemers, maar bier wel degelijk ook met de arbeidgevers. Het ge heel doet meer denken aan het oude gilden- dan aan het Russische bolsjewistische systeem. Vroeger heeft men in Nieuw-Zeeland eens een der gelijk experiment beproefd, hetwelk op een geweldig fiasco is liitgejoopen. Hoe het' bier zal gaan? ïn elk geval heeft de Italiaan eene geheel andere montaliteit dan de van Ajngel Saksers afstammende Nieüw-Zeelanders: Ik heb vandaag nog een industrieel gesproken, die beweerde, dat het een groot succes zou worden. Hij vertelde mij nog hoe nu alles in vakvereenigingen wordt ingedeeld. We werden juist, toen hij dit zeide, door een kunstschilder gegroet: die wordt ook in een vakvereeniging ingedeeld, zei mijn vriend. Van ar- beidsnemers? vroeg ik. Neen, van intellectueelen, die gelijk staan met. werkgevers. In den Senaat is al plaats voor de heeren van de syndicaten gemaakt. Zoowel werkgevers als werkne mers vinden hunne plaatsen gereserveerd. Ik zou wel eens willen weten wat Mussolini er zelf van vindt. Hij heeft, toen de zaak gepubliceerd werd, een proclamatie gericht tot: alle fascisten in geheel Italië. Hij verklaart daarin, dat' door het aannemen door de wetgevende vergadering van het reglement op de Arbeidswetgeving, feitelijk spreekt hij van Staatsor ganisatie naar klassen of standen, men zou dus kun nen zeggen, gilden, de Staatscoöperatie een feit go- worden is. Daamede, zegt hij, is voor goed afgedaan met den democratisch liberalen staatsvorm. Daarvoor komt in de plaats: de Fascistische Staat. Hij wijst op de kracht, die van het Ttaliaansche volk kan uitgaan, indien alle economische en intellec tueel© arbeidskrachten van Italië samenwerken, vlij tig en rustigw uit, wij fascisten hebben dat klaargespeeld en geven nu door het nieuwe systeem, waarbij o.a. vijftien groote organisaties op een zelfde basis onder goed keuring der wetgevende vergadering, gegarandeerd door de souvereiniteit van den Staat, gecreëeerd wor den, een schitterend voorbeeld aan de wereld. SCHOENMAKKHU. UITGEBREIDE KEUZE. PRIJZEN JJITERST BILLIJK. Merkwaardig toch, dat juist het Hoofdkwartier der u w Vakvereenigingen op Eccleston Square te Londen Maar, zegt hij, dan moet het gansche arbeidende ®en verloren campagne te hoeken heeft en dat hier volk ook medewerken ten behoeve van eigen toe- de vakvereenigingen op heel bijzondere wijze gecon- komst. De proef is beslissend. Laat ons krachtig zijn etrueerd en als zoodanig tot medezeggingschap in de in ons vertrouwen, dan zal het systeem ook aan on- regeering des lands toegelaten worden, ze venvachtignen beantwoorden. v Maar nu heet het dat werkstakingen in Italië tot Schaart U' met geestdrift en discipline om ons het verleden zullen behooren, alle conflicten zullen symbool de Littorio, ten einde een onvernietigbaar door het Arbeidsparlement uitgteplozen en uitgevoch- blok van politieke, economische en moreele energie -en worden, zonder dat het groote publiek eri iets van te vormen j hemerkt of er onder zal lijden. Zwartheindenl Dat ia zeer zeker eene groote vooruitgang. Ook Omhoog de manierenl 1 eerder kan het eene vooruitgang beteekenen, indien Viert als een daad van goeden wil en trouw de wet het verantwoordelijkheidsgevoel der arbeiders toe- van heden. Het zal de schoonste blijken van ueemt en daarnaast de zoo treurig werkende klasso- onze geheele revolutie. 28,1 verdwijnen. Tot ons! 1 Wanneer men Dante s hel leest, dan bemerkt men Het was geteekend door Mussolini. h?e .deze dichter-denker afrekent met allerlei lieden, Ondanks alles kan ik niet nalaten in het stuk een d*e T11 de geschiedenis van land of stad een minder noot te voelen van gevaar dat er schuilt. fraaie rol gespoeld hebben en te veel aan zich zelf Men mag gerust aannemen, dat het moest ge- gedacht hebben, schieden, zooals nu is geschied en wanneer werke-1 Onwillekeurig denk. ik wel eens: Waar zullen toch lijk he texperiment mocht slagen, dan is Mussolini d*e Predikers van klassestrijd en klassehaat te land ontegenzeggelijk een bijzonder groot staatsman, diekomen? weet de waarde van: gouvemer c'est ptévoir. i rret 13 me^ 'hel zoo eigenaardig. Eten neefje van Onwillekeurig doet 't ons zonderling aan tot twee werd geschilderd. Otm hem bezig te houden, liet keer toe in deze proclamatie het woord revolutie te zÜn Engelsche gouvernante hem de mooie plaatjes door A. S. M. HUTGHINSON, Voor Nederland bewerkt door g W„ J. A. RQLDANTJS Jr. Een nieuwe gedachte veroorzaakte een' beneden- waartsohen stoot van dien aard. Gesteld, dat ier geen somber 14 Palace Gardetns was, dat het meisje ra gelukkige omstandigheden verkeerde, dan was het afschuwelijk onwaarschijnlijk, dat zij ook maar een ©ogenblik aan hem zou denken. Dit was een zeer afkoelend denkbeeld. Huiverend onder die douche, ging George's geest nogmaals de episode van hun ontmoeting na, om argumenten ten voor deel© van de ketenen on gesseïingen te ontdekken. Herinneringen hoopten zaoh op aan beide kanten. Zoekend naar wat hij zoo graag wilde vinden, raapte George ze op goed geluk af op en bekeek z5o alle van nabij. Het was een onbevredigend werk. Hier was leen herinnering. Zij had dit en dat gezegd. Ja: maar, te duivekater, dat kan alles beteekenen. Zh wierp haar weg, nam een andere. Zij had dit en dat ge zegd. Ja; maar, te duivekater, dat had' niets kun nen beteekenen. Dit wtas 'heet moeftgkl. HU moest Systematisch door den geheelen etapeF herinneringen gaan volgons oen geregeld plan ieder en stap, Iedere episode recoasstrueeren. Hij de eerste poging was het een lastige taak. Nooit was een aannemer aan: het werk gezet met steenen, die zoo onmogelijk waren als de steenen van het gesprek, waarmede deze reconstructie ge daan moest worden. Iedere steen, dien het meisje aangebracht had, kon sluiten en passen zooala hij dat het liefste wilde; daarentegen pasta hij even eens wanneer hij gelegd werd in den vorm. waarin, voor zoover hij wist, zij die gelegd kon hebben. De steenen, die George zelf aangebracht had, maakten hem nog meer iin de war zij waren dwaas, lee- bjk. belachelijk. Hij metselde ze ia en zij grinnikten' tegen hem lachten hem uit. Toch bleef hij zolL houden hij moest antwoord hebben; hn moest weten wat zij van hem gedacht had en of *p waar schijnlijk was, dat zij nog aan hem dacht. En ten slotte was het geheele voorval gereconstrueerd. lezen en in den oorspronkelijken tekst nog wel met een grooten „R". Wanneer men bedenkt, hoe in 1918 door de Neder- landsche verantwoordelijke regeerders met grooten zorg aan Hare Majesteit de na lang befaad gekozen woorden: misdadige woelingen in den mond werd gelegd, dan schrikt men als brave Hollander bij het woord revolutie op. Wij zijn wel heel bang om ons aan koud water te branden, maar hier is toch wel overdrijving aan den anderen kant. Maar misschien vinden ze bet hier juist mooi. Intusschen Mussolini zorgt voor verrassingen, houdt de beweging er dn. Maar met dat al is er in dit land weer om zoo te zeggen een staat in een staat gecreëerd. We hebben hier al zooveel staten. We hebben hier natuurlijk het gewone koninkrijk, dan hebben; de fascisten, die doen alsof zij de staat zijn, dan hebben we het Pausdom met ook ook niet te onderschatten macht en nu dit weer. Ik weet soms niet waar de meeste macht zit in het Quirinaal, het Palazzo Chigi of Vaticaan. Zeker is dat men het minst van het Quirinaal bemerkt en dit ook zelden door den koning bewoond wordt en dat Mus solini in zijn paleis Chigi en de Paus in het Vaticaan elkaar niet veel toegeven in de kunst om het volk te boeien. Nu krijgt men de syndicaten, de vakvereenigingen dus. Waar die hun zetel zullen hebben is mij nog niet bekend, maar men kan gerust aannemen dat men van uit dat hoofdkwartier ook wel wat zal laten hoos-en, Want er is een middel datU kalm maakt en kalm houdt, terwijl Uw geest helder blijft ZBHDffTABtBTTEN behoeden U voor zenuwachtigheid Buisje 75 ct Bij Apoth. en Drogisten Hij beboet: het en weer kwam de wipplank met een bonzenden slag naar beneden; hij had zaoh1 aan gesteld ais een idioot en was een kampioen-idi oot. als hg dacht, dat zij nog aan hem zou donken. Met «on vloek trapte George den heelén stapel om. liever geblinddoekt loopen jn het «bof van phantaaieën aan gemarteld te worden door een grimmige® ernst van welgeordende feiten. Meer dan dat, er waa één aeer aangename herin»etrinfe,> waaraan hij rich wanhopig vastklemde die aan- reHng* in haa^r stem, toen Hg gezegd had: „Be grijpt. u mij?" Telkens wanneer dien avond twijfel' opkwam en hem als het ware verzocht zich tob een dwaas ta proolameeren,verwijderde George I dit Ieeigke spookbeeld miqt hot wapen, dab hij' uit j die herinnering smeedde. Maar een nieuwe marteling, welke allen1, die pas uit Dante's hel zien. Hij was zeer geïnteresseerd vroeg of hij er niet eens heen kon. Neen, zei de brave miss, want wie oonmaal in de hel is komt er nooit meer uit. Dat U toch verschrikkelijk jammer, zei het ventje, ik had graag eens heel even willen kUken en hooren! Zooals dat ventje hardop dacht, denken er wellicht heel velen. Vanmiddag had ik een lang gesprek over de nieu we richting in Italië met een Duitscher, die vroeger Rijksdaglid geweest is. Naar zijne meening kan dit experiment van de fascisten, indien het slaagt, van het grootste nut zijn voor de geheele wereld. Het par lementaire stelsel is, zoo zeide bij, failliet, overal fail liet. Toen ik even verwonderd keek, ging hij door: ook* bij U in Holland en bet bleek, dat bij Bolland, zooala bet er de laatste vijf jaar uitziet, beter kent dan ik. Hij stelde bet grootste belang in Holland, waar bij 'n getrouwde dochter, 'n ongetrouwde dochter en een zoon heeft. Welnu, waar bet parlementaire stelsel het vertrouwen van het publiek verloren heeft, waar b.vb. bij U geen werkelijke koopman of in dustrieel of werkman in het parlement zit, maar altijd surrogaten, is het nieuwe systeem van groot belang. Want nu zullen door dit systeem de werke lijke industrieel en, kooplieden en werklieden zich van zelf, ik zou bijna zeggen automatisch, met het parlement en de regeering van het land moeten be moeien. Dezelfde industrieel, die geen tijd kan vin den voor het parlement, alleen al omdat hij geen lust heeft met kiesvereenigingvergaderingen zijn tijd te verknoeien zal nu, om zijn eigen zaak te bescher men, een rol in zijn syndicaat en.... daardoor auto* matisch een rol in de regeering vervullén. Daarnaast, zei hij, zal door het collectieve arbeids contract met den Staat als deelgenoot, de arbeids kracht der arbeiders zich beter accentueercn Kun nen. Bij U in Holland is dat zeker noodig, zei hij, want zooals ik daar in de woning van mijn: schoon zoon te Amsterdam en in een fabriek in de provincie waar mijn zoon employé is, door verbouwende en bouwende werklieden heb zien luieren grenst aan bet ongelooflijke. Wat zij opleverden was goed afge werkt, dat tot hun eer, maar het zoeken naar tijd- roof, naar het minste geven in de weinige uren, die toch al voor den arbeid staan, was werkelijk be droevend: en grievend. Bet betrof noch mijn iporte- monnaie, noc himijn land maar de ernst van 't geval maakte op mij een diepen indruk. Wellicht baant Mussolini door zijn experiment voor. Holland ook nog een nieuwen weg. Zoover de Duitscher* Maar nu genoeg van de politiek. De Duitscher was juist over Manche®, de Bre®- ner, Verona, Bologna, Florence naar Rome geko men en was opgetogen over de mooie reis. Het waa in Duitschl'and leelnk koud geweest, vertelde hij. Nu, wij hebben hier lekker weer, al geef ik toe, dat voor Rome de avonden wat koud rijn. Ik vind het eohter lekker en ben bRjj dat zoolang ik hier ben, het nog- 2500 koel1 is. We nebben hier alleen 's nachts negen gehad, In Noord-Italië echter heeft liet zoo geregend, dat tengevolge van overstroomingen het spoorwegver keer FlorenceBolognaMilAan ia de waar was. Het is nu gelukkig weer in orde. De Duitscher was zonder vertraging- hier aangekomen cm was, evenals Zg'n vrouw, voll lof over de ItaJiaanscshe sparen en} beambten. Gisteren na een dejeuner, kwam ik in gesprek met een Italiaan, die connecties inet Holland hoeft en woedend was op de Haagsob? Post- omdat dw$ allerlei tendentieuze en onware berichten over Ita lië zou vermeiden, o.a. over onrust en gevaar voor vreemdelingen. Ik lees de Haagsehe Post niet. duö kan er niet over ooardeelen. Indien eohter gespro ken wordt over gevaar en onrust in' Italië, dan ia dat een grove leugen. Ik kreeg vandaag ntog twee brieven, één van twee oudere Holïandflche dames uit Napelis, een van een alIéonreiZend jongmeisje uit Sicilië, Vol 1'of over de orde, die overal hoersahu en de gerustheid, waarmede men overal1 reist, in strijd, zooals zij zeiden, met hetgeen ons in Hofland voorspeld was. Vanmorgen cirkelde het zoater-luohteahip van de Norge weer boven Rome. Eiken ochtend om half acht precies komt het gevaarte opdagen. Ik vernoem, dat Fokker rijn jpatenfc voor Italië aan de automobiolenfabrick SocdotA RomeA te Mi laan heeft overgedaan. Jammer, ais da naam Fok ker hier zou verdwijnen. Den naam Philips ziet men bijna in aHte plaatsen orp de trams. Philips lampen zgn hier in trek, Philips heeft een- fabriek in Italië. Wat ook in trek is, is ons Hollaadseli vee. Ik vernam in het Noorden, dat er heat wat Fiie>- achc koeien of zooaJb ze ze hier noemen: Bovini Friöoni, verleden jaar in Italië rijn ingevoerd eol dat onze trouwe dieren het grootste melk- en het grootste vetgehalte producearen. Er wordt, naar ik verneem, niet alleen door onzen bekwamen De. van Rijn gezorgd voor de noodige propaganda van dit feit, maar ook door de Italiaansche boeren ert grondbezitters, die dit materiaal' geïmporteerd heb ben en er nu ijverig mee fokken. Ik zag onlangs een ItaJiaansohe reclame, dia klonk aJS een klok. Het gekke is, dat toen ik al dat mooie HoRanjdr sohe vee afgebeeld zag, ik verlangen kreeg Hofland terug te zien. Eigenlijk is dat keclomoal niet gekl De liefde voor zijn land is ieder aangeboren. HET ONGUNSTIGE WEDER EN ONZE VOGELS» Mca* schrijft aan het Hdbld.: Last het. zich in den beginne aanzien, alsof "dooi het vrij gunstige weder in April' de stand van heb vederwild zich ©enigszins heratellen zou van de zware verliezen door de overstroamingen van dezen winter geleden, deze hoop is ij del gebleken. Immers juist ju de periode, waarin de broedsels van fa zanten uitkomen en patrijzen beginnen te leggen,, heeft men den aanhoudenden regenval' van deZe maand gekend, waardoor op laag .gelegen gronden alle Jegsela ril® yerloraii gegaan. Zoodoende kan liefhebben, wacht, verscheurde, hem, toen hij naar bed4 ging. In de donkerte probeerde hij rioh 't gericht van het jonge meisje te herinneren. Het beeld ontvluchtte hom tancaJisesrend. Algemeen heden kon hij zich herinneren. Zg was mooi, heel mooi; haar haar waa glanzend goudblond; mnsir hoe was het opgemaakt? In wanhoop dwaalde hij af naar haar oogea blauw; noen, grijs; neen, "KTonrr, TVi dnlTrnVolnl, A o LIT neus? klein en oen ietsje in den wind. En haar mond? o, lieve hemel, van haar mond kon hij niets zeggen I De ongelukkige jonge man woelde op Zijn kassen en trachtte Zich andere bijzonder heden te herinneren. Duidelijk stonden haar kleine voeten met die zilveren gespen voor zijn oogen zoo hooi anders dan andere voeten. En Zrj had een slank en soepel figuur. FiguurP Lieve nemel', zij was lang .en hij stelde rioh haar voor als klein! Dat was angstaanjagend! Hrf zou haar kunnen tegenkomen en voorbgloopen. Het zou kunnen, dat hg~.. hij viel' in een anrustigen slaap. De nacht gaf hem weinig rust. Terwijl Zijn fl- ohaam zwaar terneer lag, was Zijn geest, koortsach tig .werkzaam, door de uren neen op jacht, oan iets .te riem va® de koningin' va® Zijn avontuur. Vroeg in den ochtend werd hij wakker, om rioh da delijk tegenover een vreeseRjk iets gesteld te zien. In Zijn léven, zoo zeide hij, was het ernstige belang gekomen, waarop .de Dean voor hem gehoopt had. Thans, in rij® bed liggend, terwijl de nieuwe ochtend door t open raam naar bannen lachte, keek hg voor het eerst in de toekomst De kamerfl ervan vond hij spookachtig verlaten. Hif stelde haar rich voor als een groot .ongcraeubeTvf huis. Voor het vroolxjke oog, waarmede Hij twee dagen tevoren de wereld aanschouwd had, Zou het beeld, had hg het toen voor zijn geestesoog geroepen, geen som berheid gegeven hebben. Hg zou 't iets moois ge vonden Hebben, dit ledige huis, dat van hem Zelf was ledig, maar het symbool van vrijheid. De zaak was nu anders. In dit ledige huis waa het jonge meisje gekomen. Haar vrooljjke tegen woordigheid deed' ae verlatenheid! en kaalheid er ve® uitkomen. Er was gée® stoel', waarop rij ko® zitten, geen bord in de koukenkast. George dacht aan die kléine praktijk te Runny- gate, die hij voor 400 pond zou kunnen icrijgenj; ging naar beneden om tb ontbijten, terwijl hg een scene met Zgn oom repeteerde; was som oer onder het ontbgt. m. Het ontbijt Eep ten einde, Mr. Marr&pit sprak. ,>De oogen blikken snellen voorbij," reide Hij. „O, ja, vader;" antwoordde Margaret ernstig. „Ik zeide het tegen George." „Hum!" zeide George, plotseling wakker. ,Mr. Marrapit keek op rij® horloge; herhaalde Zijn opmerking. George begreep rij® bedoeling. ,Jk dacht erover vandaag met den latere® trein te gaan," zeide hg. „Een gevaarlijke gedachte. Trap die dood." Mr. Marrapit vervolgde: „Margaret, Mrs. Major, ik rie dat u klaar bent met ontbijten. „En toen deZe twee weggegaan waren, wendde hij rich weer tot George: „Een gevaarlijke gedachte. Herinner je ja ons gesprek van eergisteren P „En toch breng je door latere treinen, door fut- heid, je toekomst met opzet in gevaar?" George antwoordde niet op die vraag. Dit yas juist de gelegenheid, waaarop hij gehoopt Had. „Ik Zou graag over mjte toékomsi wUIen spreke®." „Daarop durf ik niet in te giaan." „Ik moet het doen. Ik zal er nu zeker door komen. Tk wil weten de quaestie is, sir, dat ik weet. dat ik vroeger.mijn tijd verlummeld heb; ik ben nu een man en ik ik heb er spijt van. Ik besef ten volle mijn verantwoordelijkheid. U kunt er zeker van zijn, dat ik in Öctobor slagen zal." „Zeer loffelijk", critiseerde Mr. Marrapit. ,Jk zou graag weten welke hulp ik van u verwach ten kan, als ik geslaagd ben'". „Dat kan ik je niet zeggen."-Mr. Marrapit legde martelaarschap in zijn toon. ?JJe hebt me zoo weinig in je vertrouwen genomen. Je verwachtingen Lunnen zoo hooggespannen zijn. Lk ken je niet." Hij zuchtte. „Ik bedoel welke hulp ik van u verwachten kan", zeide George. Het stukje brood, dat naar Mr. Mairapit's mond ging, keerde langzaam naar zijn bord terug: „Zeg dat nog eens. Van mij?" „Van u." Het brood viel uit zijn bevende vingers. „Ik?" Mr. Marrapii rekte het woord tot een ontzaglijke lengte ait. „Ik? Is 't mogelijk, dat ja geld van mij ver wacht?" „Ik vraag het alleen maar." „Jk ril alleen maar. Zou ik het bedrag" pok mogen weten?" „De Dean heeft me gesproken over ee® praktijk, die ik voor 400 pond kan krijgen." „Thee!" riep Mr. Marrapit liggend uit. ,,Ik moet tot meaalf komen. Thee!" Hg Hield op: slokte een hapje naar binnen; staarde met vérbgsterde oogen naar George.V De «aak liep niet boter dan George verwacht had. Hg nep ztich het gelaat, dat hem, zoo lief was, voor den geest; vermande zich om vorder to gaa®.> „Ik zou het u teruggeven," reide hij. .Wilt u mif die .400 pond léenen?" „Ik moot lucht hebben!" Mr. Marrapit strompel de naar het raam. Jk duizel door dien onvörwaoh- ten aanval^ Negen jaar lang- heb ik ie met enor me opofferingen ondersteund. Moet ik mijn huis verkoopen? Zal ik nooit vrij rijn? Moet ik altijd door het leven strompelen met jou op mijn gobogeas rug? Ik ben Sinbad. „Het dient nergens voor te overdrijven of een scene te maken." „Heb ik die scèn'e^ uitgelekt?" „Ik héb u sléchts iets gevraagd." „Je hebt een spook opgeroepen." _„Enfin, k moeti hier zeker uit opmaké®, dat ifc niets béhocf te verwachten?" „Ik durf Je geen antwoord te geven. Ik bcsl verbijsterd. Ik beef." George stond op. Ofschoon door de houdin'g va® zijn oom aa® aïï© hoop, die hif gehad mocht heb ben, de bodem ingeslagen was, stond hij tot dus-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1