Alltuiiti Kisus-
Mratnifc InitiiUii
Italiaansch Allerlei.
Donderdag 3 Juni 1926.
69ste Jaargang. No. 7853.
Dltgevers i N.V. v.b. TRAPMAN Co., Schapen.
Feuilleton.
Eenmaal voet aan boord
Vreest geen
examen I
MIJNHARDT'S
Binnenlandsch Nieuws.
n.
Dit blad vorschijnt viormnal por wook: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag on Zatordog. Bij inzonding tot 'a morgens 8 uur, wordon Advor-
lontiön nog zoovool mogelijk in het ootstultkomond nummoc goplaatat.
POSTREKENING No. 83880. INT. TELEF, no. 80.
PrJJfl poj 8 mpnndon f 1.85. Lobho nummoBs Q cout AD VERTEN.
TIöN van X tot 5 rogols 11.10, iodojco rogol moes 80 cont (bowi);®,
inbogropon). Groote lettors wordon naar plaatsruimte bojjokond,
Het is nooit voorgekomen, dat er eene opbouwende
l
revolutie in de wereld heeft plaats gehad, roept hij SCHOENHANDEL.
VAN RIJSWIJK'S
Ik zeg met opzet geen: Romeinsch allerlei, omdat
wat ik ga vertellen, belangen van geheel Italië be
treft en niet van Rome alleen.
Veel eerder dan ik gedacht heb is de Syndicalisti
sche bom gebarsten
Ik had U reeds uit Bologna en nog onlangs uit
Rome geschreven, dat er omtrent het Syndicalisme
het een en ander in de lucht zat, maar dat dit zoo
spoedig tot uiting zou komen, neen, dat had fk niet
vermoed.
Ternauwernood was mijn laatste artikel in de bus
of daar viel mijn oog op een vetgedrukt opschrift in
een courant. Nadat ik de courant gekocht en thuis
rustig gelezen bad, was mij een ding duidelijk: het
fascisme heeft het syndicalisme aanvaard.
.De couranten staan onder te strenge controle dan
dat iets uitlekt wat achter de schermen gebeurd is,
maar toch hoort men hier en daar genoeg om te we
ten, dat het geheel een gedwongen aardigheid is.
Wat is het geval. Men heeft in Italië nu feitelijk
een parlement naast een parlement gesticht en wel
een arbeidsparlement, Let wel, geen arbeidersparle-
ment, maar een arbeidsparlement, want niet alleen
de werknemers, doch, ook de werkgevers vinden
daarin hun plaats.
Er is ten behoeve van het syndicalisme een bijzon
der ministerie gecreëeerd en de betrokken minister
zal o.a. den president der vergadering benoemen.
Wat er echter zal gebeuren in geval van een con
flict tusschen den minister en dit arbeidsparlement.
dat is de groote vraag. Wat zal de positie zijn van een
minister, die in dat arbeidsparlement een votum van
wantrouwen krijgt?
Feitelijk wordt dus het stelsel der vakvereenigiDgen
als ee® macht in den Staat erkend, met dien verstan
de evenwel, dat niet zooals in Rusland er slechts re
kening gehouden wordt met de arbeidnemers, maar
bier wel degelijk ook met de arbeidgevers. Het ge
heel doet meer denken aan het oude gilden- dan aan
het Russische bolsjewistische systeem.
Vroeger heeft men in Nieuw-Zeeland eens een der
gelijk experiment beproefd, hetwelk op een geweldig
fiasco is liitgejoopen.
Hoe het' bier zal gaan?
ïn elk geval heeft de Italiaan eene geheel andere
montaliteit dan de van Ajngel Saksers afstammende
Nieüw-Zeelanders:
Ik heb vandaag nog een industrieel gesproken, die
beweerde, dat het een groot succes zou worden. Hij
vertelde mij nog hoe nu alles in vakvereenigingen
wordt ingedeeld. We werden juist, toen hij dit zeide,
door een kunstschilder gegroet: die wordt ook in een
vakvereeniging ingedeeld, zei mijn vriend. Van ar-
beidsnemers? vroeg ik. Neen, van intellectueelen, die
gelijk staan met. werkgevers.
In den Senaat is al plaats voor de heeren van de
syndicaten gemaakt. Zoowel werkgevers als werkne
mers vinden hunne plaatsen gereserveerd.
Ik zou wel eens willen weten wat Mussolini er
zelf van vindt. Hij heeft, toen de zaak gepubliceerd
werd, een proclamatie gericht tot: alle fascisten in
geheel Italië.
Hij verklaart daarin, dat' door het aannemen door
de wetgevende vergadering van het reglement op de
Arbeidswetgeving, feitelijk spreekt hij van Staatsor
ganisatie naar klassen of standen, men zou dus kun
nen zeggen, gilden, de Staatscoöperatie een feit go-
worden is. Daamede, zegt hij, is voor goed afgedaan
met den democratisch liberalen staatsvorm.
Daarvoor komt in de plaats: de Fascistische Staat.
Hij wijst op de kracht, die van het Ttaliaansche volk
kan uitgaan, indien alle economische en intellec
tueel© arbeidskrachten van Italië samenwerken, vlij
tig en rustigw
uit, wij fascisten hebben dat klaargespeeld en geven
nu door het nieuwe systeem, waarbij o.a. vijftien
groote organisaties op een zelfde basis onder goed
keuring der wetgevende vergadering, gegarandeerd
door de souvereiniteit van den Staat, gecreëeerd wor
den, een schitterend voorbeeld aan de wereld.
SCHOENMAKKHU.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN JJITERST BILLIJK.
Merkwaardig toch, dat juist het Hoofdkwartier der
u w Vakvereenigingen op Eccleston Square te Londen
Maar, zegt hij, dan moet het gansche arbeidende ®en verloren campagne te hoeken heeft en dat hier
volk ook medewerken ten behoeve van eigen toe- de vakvereenigingen op heel bijzondere wijze gecon-
komst. De proef is beslissend. Laat ons krachtig zijn etrueerd en als zoodanig tot medezeggingschap in de
in ons vertrouwen, dan zal het systeem ook aan on- regeering des lands toegelaten worden,
ze venvachtignen beantwoorden. v Maar nu heet het dat werkstakingen in Italië tot
Schaart U' met geestdrift en discipline om ons het verleden zullen behooren, alle conflicten zullen
symbool de Littorio, ten einde een onvernietigbaar door het Arbeidsparlement uitgteplozen en uitgevoch-
blok van politieke, economische en moreele energie -en worden, zonder dat het groote publiek eri iets van
te vormen j hemerkt of er onder zal lijden.
Zwartheindenl Dat ia zeer zeker eene groote vooruitgang. Ook
Omhoog de manierenl 1 eerder kan het eene vooruitgang beteekenen, indien
Viert als een daad van goeden wil en trouw de wet het verantwoordelijkheidsgevoel der arbeiders toe-
van heden. Het zal de schoonste blijken van ueemt en daarnaast de zoo treurig werkende klasso-
onze geheele revolutie. 28,1 verdwijnen.
Tot ons! 1 Wanneer men Dante s hel leest, dan bemerkt men
Het was geteekend door Mussolini. h?e .deze dichter-denker afrekent met allerlei lieden,
Ondanks alles kan ik niet nalaten in het stuk een d*e T11 de geschiedenis van land of stad een minder
noot te voelen van gevaar dat er schuilt. fraaie rol gespoeld hebben en te veel aan zich zelf
Men mag gerust aannemen, dat het moest ge- gedacht hebben,
schieden, zooals nu is geschied en wanneer werke-1 Onwillekeurig denk. ik wel eens: Waar zullen toch
lijk he texperiment mocht slagen, dan is Mussolini d*e Predikers van klassestrijd en klassehaat te land
ontegenzeggelijk een bijzonder groot staatsman, diekomen?
weet de waarde van: gouvemer c'est ptévoir. i rret 13 me^ 'hel zoo eigenaardig. Eten neefje van
Onwillekeurig doet 't ons zonderling aan tot twee werd geschilderd. Otm hem bezig te houden, liet
keer toe in deze proclamatie het woord revolutie te zÜn Engelsche gouvernante hem de mooie plaatjes
door A. S. M. HUTGHINSON,
Voor Nederland bewerkt door
g W„ J. A. RQLDANTJS Jr.
Een nieuwe gedachte veroorzaakte een' beneden-
waartsohen stoot van dien aard. Gesteld, dat ier
geen somber 14 Palace Gardetns was, dat het meisje
ra gelukkige omstandigheden verkeerde, dan was
het afschuwelijk onwaarschijnlijk, dat zij ook maar
een ©ogenblik aan hem zou denken. Dit was een
zeer afkoelend denkbeeld. Huiverend onder die
douche, ging George's geest nogmaals de episode
van hun ontmoeting na, om argumenten ten voor
deel© van de ketenen on gesseïingen te ontdekken.
Herinneringen hoopten zaoh op aan beide kanten.
Zoekend naar wat hij zoo graag wilde vinden,
raapte George ze op goed geluk af op en bekeek
z5o alle van nabij.
Het was een onbevredigend werk. Hier was leen
herinnering. Zij had dit en dat gezegd. Ja: maar,
te duivekater, dat kan alles beteekenen. Zh wierp
haar weg, nam een andere. Zij had dit en dat ge
zegd. Ja; maar, te duivekater, dat had' niets kun
nen beteekenen.
Dit wtas 'heet moeftgkl. HU moest Systematisch
door den geheelen etapeF herinneringen gaan
volgons oen geregeld plan ieder en stap, Iedere
episode recoasstrueeren.
Hij de eerste poging was het een lastige taak.
Nooit was een aannemer aan: het werk gezet met
steenen, die zoo onmogelijk waren als de steenen
van het gesprek, waarmede deze reconstructie ge
daan moest worden. Iedere steen, dien het meisje
aangebracht had, kon sluiten en passen zooala hij
dat het liefste wilde; daarentegen pasta hij even
eens wanneer hij gelegd werd in den vorm. waarin,
voor zoover hij wist, zij die gelegd kon hebben. De
steenen, die George zelf aangebracht had, maakten
hem nog meer iin de war zij waren dwaas, lee-
bjk. belachelijk. Hij metselde ze ia en zij grinnikten'
tegen hem lachten hem uit. Toch bleef hij zolL
houden hij moest antwoord hebben; hn moest
weten wat zij van hem gedacht had en of *p waar
schijnlijk was, dat zij nog aan hem dacht. En ten
slotte was het geheele voorval gereconstrueerd.
lezen en in den oorspronkelijken tekst nog wel met
een grooten „R".
Wanneer men bedenkt, hoe in 1918 door de Neder-
landsche verantwoordelijke regeerders met grooten
zorg aan Hare Majesteit de na lang befaad gekozen
woorden: misdadige woelingen in den mond werd
gelegd, dan schrikt men als brave Hollander bij het
woord revolutie op.
Wij zijn wel heel bang om ons aan koud water te
branden, maar hier is toch wel overdrijving aan den
anderen kant. Maar misschien vinden ze bet hier
juist mooi.
Intusschen Mussolini zorgt voor verrassingen,
houdt de beweging er dn. Maar met dat al is er in
dit land weer om zoo te zeggen een staat in een
staat gecreëerd. We hebben hier al zooveel staten. We
hebben hier natuurlijk het gewone koninkrijk, dan
hebben; de fascisten, die doen alsof zij de staat zijn,
dan hebben we het Pausdom met ook ook niet te
onderschatten macht en nu dit weer.
Ik weet soms niet waar de meeste macht zit in het
Quirinaal, het Palazzo Chigi of Vaticaan. Zeker is dat
men het minst van het Quirinaal bemerkt en dit ook
zelden door den koning bewoond wordt en dat Mus
solini in zijn paleis Chigi en de Paus in het Vaticaan
elkaar niet veel toegeven in de kunst om het volk te
boeien.
Nu krijgt men de syndicaten, de vakvereenigingen
dus. Waar die hun zetel zullen hebben is mij nog
niet bekend, maar men kan gerust aannemen dat
men van uit dat hoofdkwartier ook wel wat zal laten
hoos-en,
Want er is een middel datU
kalm maakt en kalm houdt,
terwijl Uw geest helder blijft
ZBHDffTABtBTTEN
behoeden U voor zenuwachtigheid
Buisje 75 ct Bij Apoth. en Drogisten
Hij beboet: het en weer kwam de wipplank met
een bonzenden slag naar beneden; hij had zaoh1 aan
gesteld ais een idioot en was een kampioen-idi
oot. als hg dacht, dat zij nog aan hem zou donken.
Met «on vloek trapte George den heelén stapel
om. liever geblinddoekt loopen jn het «bof van
phantaaieën aan gemarteld te worden door een
grimmige® ernst van welgeordende feiten. Meer
dan dat, er waa één aeer aangename herin»etrinfe,>
waaraan hij rich wanhopig vastklemde die aan-
reHng* in haa^r stem, toen Hg gezegd had: „Be
grijpt. u mij?" Telkens wanneer dien avond twijfel'
opkwam en hem als het ware verzocht zich tob
een dwaas ta proolameeren,verwijderde George
I dit Ieeigke spookbeeld miqt hot wapen, dab hij' uit
j die herinnering smeedde.
Maar een nieuwe marteling, welke allen1, die pas
uit Dante's hel zien. Hij was zeer geïnteresseerd
vroeg of hij er niet eens heen kon. Neen, zei de brave
miss, want wie oonmaal in de hel is komt er nooit
meer uit. Dat U toch verschrikkelijk jammer, zei het
ventje, ik had graag eens heel even willen kUken en
hooren!
Zooals dat ventje hardop dacht, denken er wellicht
heel velen.
Vanmiddag had ik een lang gesprek over de nieu
we richting in Italië met een Duitscher, die vroeger
Rijksdaglid geweest is. Naar zijne meening kan dit
experiment van de fascisten, indien het slaagt, van
het grootste nut zijn voor de geheele wereld. Het par
lementaire stelsel is, zoo zeide bij, failliet, overal fail
liet. Toen ik even verwonderd keek, ging hij door:
ook* bij U in Holland en bet bleek, dat bij Bolland,
zooala bet er de laatste vijf jaar uitziet, beter kent
dan ik. Hij stelde bet grootste belang in Holland,
waar bij 'n getrouwde dochter, 'n ongetrouwde dochter
en een zoon heeft. Welnu, waar bet parlementaire
stelsel het vertrouwen van het publiek verloren heeft,
waar b.vb. bij U geen werkelijke koopman of in
dustrieel of werkman in het parlement zit, maar
altijd surrogaten, is het nieuwe systeem van groot
belang. Want nu zullen door dit systeem de werke
lijke industrieel en, kooplieden en werklieden zich
van zelf, ik zou bijna zeggen automatisch, met het
parlement en de regeering van het land moeten be
moeien. Dezelfde industrieel, die geen tijd kan vin
den voor het parlement, alleen al omdat hij geen
lust heeft met kiesvereenigingvergaderingen zijn tijd
te verknoeien zal nu, om zijn eigen zaak te bescher
men, een rol in zijn syndicaat en.... daardoor auto*
matisch een rol in de regeering vervullén.
Daarnaast, zei hij, zal door het collectieve arbeids
contract met den Staat als deelgenoot, de arbeids
kracht der arbeiders zich beter accentueercn Kun
nen. Bij U in Holland is dat zeker noodig, zei hij,
want zooals ik daar in de woning van mijn: schoon
zoon te Amsterdam en in een fabriek in de provincie
waar mijn zoon employé is, door verbouwende en
bouwende werklieden heb zien luieren grenst aan
bet ongelooflijke. Wat zij opleverden was goed afge
werkt, dat tot hun eer, maar het zoeken naar tijd-
roof, naar het minste geven in de weinige uren, die
toch al voor den arbeid staan, was werkelijk be
droevend: en grievend. Bet betrof noch mijn iporte-
monnaie, noc himijn land maar de ernst van 't geval
maakte op mij een diepen indruk. Wellicht baant
Mussolini door zijn experiment voor. Holland ook nog
een nieuwen weg.
Zoover de Duitscher*
Maar nu genoeg van de politiek.
De Duitscher was juist over Manche®, de Bre®-
ner, Verona, Bologna, Florence naar Rome geko
men en was opgetogen over de mooie reis. Het waa
in Duitschl'and leelnk koud geweest, vertelde hij.
Nu, wij hebben hier lekker weer, al geef ik toe, dat
voor Rome de avonden wat koud rijn. Ik vind het
eohter lekker en ben bRjj dat zoolang ik hier ben,
het nog- 2500 koel1 is.
We nebben hier alleen 's nachts negen gehad,
In Noord-Italië echter heeft liet zoo geregend, dat
tengevolge van overstroomingen het spoorwegver
keer FlorenceBolognaMilAan ia de waar was.
Het is nu gelukkig weer in orde. De Duitscher was
zonder vertraging- hier aangekomen cm was, evenals
Zg'n vrouw, voll lof over de ItaJiaanscshe sparen en}
beambten.
Gisteren na een dejeuner, kwam ik in gesprek
met een Italiaan, die connecties inet Holland hoeft
en woedend was op de Haagsob? Post- omdat dw$
allerlei tendentieuze en onware berichten over Ita
lië zou vermeiden, o.a. over onrust en gevaar voor
vreemdelingen. Ik lees de Haagsehe Post niet. duö
kan er niet over ooardeelen. Indien eohter gespro
ken wordt over gevaar en onrust in' Italië, dan ia
dat een grove leugen. Ik kreeg vandaag ntog twee
brieven, één van twee oudere Holïandflche dames
uit Napelis, een van een alIéonreiZend jongmeisje
uit Sicilië, Vol 1'of over de orde, die overal hoersahu
en de gerustheid, waarmede men overal1 reist, in
strijd, zooals zij zeiden, met hetgeen ons in Hofland
voorspeld was.
Vanmorgen cirkelde het zoater-luohteahip van
de Norge weer boven Rome. Eiken ochtend om half
acht precies komt het gevaarte opdagen.
Ik vernoem, dat Fokker rijn jpatenfc voor Italië
aan de automobiolenfabrick SocdotA RomeA te Mi
laan heeft overgedaan. Jammer, ais da naam Fok
ker hier zou verdwijnen. Den naam Philips ziet men
bijna in aHte plaatsen orp de trams. Philips lampen
zgn hier in trek, Philips heeft een- fabriek in
Italië. Wat ook in trek is, is ons Hollaadseli vee.
Ik vernam in het Noorden, dat er heat wat Fiie>-
achc koeien of zooaJb ze ze hier noemen: Bovini
Friöoni, verleden jaar in Italië rijn ingevoerd eol
dat onze trouwe dieren het grootste melk- en het
grootste vetgehalte producearen. Er wordt, naar
ik verneem, niet alleen door onzen bekwamen De.
van Rijn gezorgd voor de noodige propaganda van
dit feit, maar ook door de Italiaansche boeren ert
grondbezitters, die dit materiaal' geïmporteerd heb
ben en er nu ijverig mee fokken.
Ik zag onlangs een ItaJiaansohe reclame, dia
klonk aJS een klok.
Het gekke is, dat toen ik al dat mooie HoRanjdr
sohe vee afgebeeld zag, ik verlangen kreeg Hofland
terug te zien. Eigenlijk is dat keclomoal niet gekl
De liefde voor zijn land is ieder aangeboren.
HET ONGUNSTIGE WEDER EN ONZE VOGELS»
Mca* schrijft aan het Hdbld.:
Last het. zich in den beginne aanzien, alsof "dooi
het vrij gunstige weder in April' de stand van heb
vederwild zich ©enigszins heratellen zou van de
zware verliezen door de overstroamingen van dezen
winter geleden, deze hoop is ij del gebleken. Immers
juist ju de periode, waarin de broedsels van fa
zanten uitkomen en patrijzen beginnen te leggen,,
heeft men den aanhoudenden regenval' van deZe
maand gekend, waardoor op laag .gelegen gronden
alle Jegsela ril® yerloraii gegaan. Zoodoende kan
liefhebben, wacht, verscheurde, hem, toen hij naar
bed4 ging. In de donkerte probeerde hij rioh 't
gericht van het jonge meisje te herinneren. Het
beeld ontvluchtte hom tancaJisesrend. Algemeen
heden kon hij zich herinneren. Zg was mooi, heel
mooi; haar haar waa glanzend goudblond; mnsir
hoe was het opgemaakt? In wanhoop dwaalde hij
af naar haar oogea blauw; noen, grijs; neen,
"KTonrr, TVi dnlTrnVolnl, A o LIT
neus? klein en oen ietsje in den wind. En haar
mond? o, lieve hemel, van haar mond kon
hij niets zeggen I De ongelukkige jonge man woelde
op Zijn kassen en trachtte Zich andere bijzonder
heden te herinneren. Duidelijk stonden haar kleine
voeten met die zilveren gespen voor zijn oogen
zoo hooi anders dan andere voeten. En Zrj had een
slank en soepel figuur. FiguurP Lieve nemel', zij
was lang .en hij stelde rioh haar voor als klein!
Dat was angstaanjagend! Hrf zou haar kunnen
tegenkomen en voorbgloopen. Het zou kunnen, dat
hg~.. hij viel' in een anrustigen slaap.
De nacht gaf hem weinig rust. Terwijl Zijn fl-
ohaam zwaar terneer lag, was Zijn geest, koortsach
tig .werkzaam, door de uren neen op jacht, oan
iets .te riem va® de koningin' va® Zijn avontuur.
Vroeg in den ochtend werd hij wakker, om rioh da
delijk tegenover een vreeseRjk iets gesteld te zien.
In Zijn léven, zoo zeide hij, was het ernstige belang
gekomen, waarop .de Dean voor hem gehoopt had.
Thans, in rij® bed liggend, terwijl de nieuwe
ochtend door t open raam naar bannen lachte,
keek hg voor het eerst in de toekomst De kamerfl
ervan vond hij spookachtig verlaten. Hif stelde haar
rich voor als een groot .ongcraeubeTvf huis. Voor
het vroolxjke oog, waarmede Hij twee dagen tevoren
de wereld aanschouwd had, Zou het beeld, had hg
het toen voor zijn geestesoog geroepen, geen som
berheid gegeven hebben. Hg zou 't iets moois ge
vonden Hebben, dit ledige huis, dat van hem Zelf
was ledig, maar het symbool van vrijheid.
De zaak was nu anders. In dit ledige huis waa
het jonge meisje gekomen. Haar vrooljjke tegen
woordigheid deed' ae verlatenheid! en kaalheid er
ve® uitkomen. Er was gée® stoel', waarop rij ko®
zitten, geen bord in de koukenkast.
George dacht aan die kléine praktijk te Runny-
gate, die hij voor 400 pond zou kunnen icrijgenj;
ging naar beneden om tb ontbijten, terwijl hg een
scene met Zgn oom repeteerde; was som oer onder
het ontbgt.
m.
Het ontbijt Eep ten einde, Mr. Marr&pit sprak.
,>De oogen blikken snellen voorbij," reide Hij.
„O, ja, vader;" antwoordde Margaret ernstig.
„Ik zeide het tegen George."
„Hum!" zeide George, plotseling wakker.
,Mr. Marrapit keek op rij® horloge; herhaalde
Zijn opmerking.
George begreep rij® bedoeling. ,Jk dacht erover
vandaag met den latere® trein te gaan," zeide hg.
„Een gevaarlijke gedachte. Trap die dood." Mr.
Marrapit vervolgde: „Margaret, Mrs. Major, ik rie
dat u klaar bent met ontbijten. „En toen deZe twee
weggegaan waren, wendde hij rich weer tot
George: „Een gevaarlijke gedachte. Herinner je ja
ons gesprek van eergisteren P
„En toch breng je door latere treinen, door fut-
heid, je toekomst met opzet in gevaar?"
George antwoordde niet op die vraag. Dit yas
juist de gelegenheid, waaarop hij gehoopt Had.
„Ik Zou graag over mjte toékomsi wUIen spreke®."
„Daarop durf ik niet in te giaan."
„Ik moet het doen. Ik zal er nu zeker door komen.
Tk wil weten de quaestie is, sir, dat ik weet. dat ik
vroeger.mijn tijd verlummeld heb; ik ben nu een
man en ik ik heb er spijt van. Ik besef ten volle
mijn verantwoordelijkheid. U kunt er zeker van zijn,
dat ik in Öctobor slagen zal."
„Zeer loffelijk", critiseerde Mr. Marrapit.
,Jk zou graag weten welke hulp ik van u verwach
ten kan, als ik geslaagd ben'".
„Dat kan ik je niet zeggen."-Mr. Marrapit legde
martelaarschap in zijn toon. ?JJe hebt me zoo weinig
in je vertrouwen genomen. Je verwachtingen Lunnen
zoo hooggespannen zijn. Lk ken je niet." Hij zuchtte.
„Ik bedoel welke hulp ik van u verwachten kan",
zeide George.
Het stukje brood, dat naar Mr. Mairapit's mond
ging, keerde langzaam naar zijn bord terug: „Zeg
dat nog eens. Van mij?"
„Van u."
Het brood viel uit zijn bevende vingers. „Ik?" Mr.
Marrapii rekte het woord tot een ontzaglijke lengte
ait. „Ik? Is 't mogelijk, dat ja geld van mij ver
wacht?"
„Ik vraag het alleen maar."
„Jk ril alleen maar. Zou ik het bedrag" pok
mogen weten?"
„De Dean heeft me gesproken over ee® praktijk,
die ik voor 400 pond kan krijgen."
„Thee!" riep Mr. Marrapit liggend uit. ,,Ik moet
tot meaalf komen. Thee!" Hg Hield op: slokte een
hapje naar binnen; staarde met vérbgsterde oogen
naar George.V
De «aak liep niet boter dan George verwacht
had. Hg nep ztich het gelaat, dat hem, zoo lief was,
voor den geest; vermande zich om vorder to gaa®.>
„Ik zou het u teruggeven," reide hij. .Wilt u mif
die .400 pond léenen?"
„Ik moot lucht hebben!" Mr. Marrapit strompel
de naar het raam. Jk duizel door dien onvörwaoh-
ten aanval^ Negen jaar lang- heb ik ie met enor
me opofferingen ondersteund. Moet ik mijn huis
verkoopen? Zal ik nooit vrij rijn? Moet ik altijd
door het leven strompelen met jou op mijn gobogeas
rug? Ik ben Sinbad.
„Het dient nergens voor te overdrijven of een
scene te maken."
„Heb ik die scèn'e^ uitgelekt?"
„Ik héb u sléchts iets gevraagd."
„Je hebt een spook opgeroepen."
_„Enfin, k moeti hier zeker uit opmaké®, dat ifc
niets béhocf te verwachten?"
„Ik durf Je geen antwoord te geven. Ik bcsl
verbijsterd. Ik beef."
George stond op. Ofschoon door de houdin'g va®
zijn oom aa® aïï© hoop, die hif gehad mocht heb
ben, de bodem ingeslagen was, stond hij tot dus-