illllttl NiGHS-
Donderdag 24 Juni 1926.
69ste Jaargang. No. 7865.
UltgcvursN.V. v.li. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Van eenen Tempel.
Vreest geen
examen I
M IJ i\ HARD T 8
Feuilleton.
fcenmaal voet aan boord
Binnenlandsch Nieuws.
Dit blad vorschljnt viermaal por woolc: Dinsdag, Woonsdag, Donder
dag on Zutonlag. Bij inzonding- tot 'a morgens 8 uur, wordon Advor-
lontióii nog zoovoel rnogulljk in hot ooratultkomond nummog goplaatsh
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. no. 20.
Prijs por 3 maandon f 1.06. Looso nummora 0 cont. ADVERTEN-
TIóN van 1 tot 5 rogols £1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bewlj^a,
inbogropon). Grooto lol tors wordon naar plaatornlmto borokond.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Toen de oorlogsgeesel over Europa woedde, zat daar
een man. geslagen1 en vol mededoogen, h,oog en mach
teloos in zijn pa^is en bad. Hij bad, dacht en hoopte
dat de liefde eerlang in de harten der menschen zou
doordringen on men algemeen de aanvallen zou sta
ken. Hij stelde zich voor, dat er een vredestempel
zou kunnen verrijzen en de menschheid der geheele
wereld daar. zoo niet in persoon, dan toch in ge
dachten, aan de hoogste liefde zou eerbewijzen. Hij
stierf, vóórdat zijn ideaal verwezenlijkt werd. „De
menschheid verliet Christus, de eenige bron van lief
de en recht; zij verloor de liefde en verkrachtte alle
recht; zij moet terug tot Hem: opdat liefde den killen
afkeer cverwinne". Zoo is de aanhef van het ook in
het Hollandsch vertaald propaganda-blaadje, aan alle
katholieken der wereld gericht.
Paus Pius XI zal het nu beleven dat de lievelings-
wcnsch van Benedictus XV, zijn voorganger, in ver
vulling komt. Een vurig voorstander en ijverig wer
ker. Kardinaal Basilio Pompiii, Bisschop van Velle-
tri, verbindt het voorbereidend werk van den dooden
met de schepping onder de regeering van den leven
den Heiligen Vader.
Er komt eene Votiefkerk voor den Vrede, toegewijd
aa het Heilige Hart van Jezus. De crypt, of onder
bouw is gereed, in ruw cement en werd onlangs in
gewijd. Op de vroegere Piazza d'Armi, of 't Wapen
plein (o, coïncidentiel) is dit achtkantig onderbouw
sel uitgegraven en de straat, waaraan de tempel, ge
reed zijnde, zal staan is omgedoopt in Viale Mazzini.
De kerk met bijgebouwen zullen eene oppervlakte
beslaan van ongeveer 3000 M2. De straat waaraan ze
verrijzen zal is zestig M. breed, en er staan reeds
vele groote en mooie huizen, In het midden is een
plantsoen met louter roze rozen, ranken en bogen. Al
les zal sierlijk en liefelijk harmonieeren. De voor
gevel wordt 25 M'. hoog en 40 M. breed. Koepelhoogte
van den grond tot boven aan het kruis 62 M. Binnen
middellijn van den koepel 26 M. (In St. Pieter is de
middellijn 36 M.; van vele andere kerken is deze
maat 17 M. Zoo op het oog van de afbeelding bezien
zou men den tempel kunnen noemen een St. Pieter
in zakformaat, zonder de vele om- en achterbouwv-
seles. Terwijl men een verzoek richt tot de sympa-
thiek-gestemdon, wordt er verteld da 10 steenen onge
veer één gulden kosten, een kubieke meter metsel
werk vijftien gulden, een pilaar duizend gulden.
Verder wordt het menschelijke niet vergeten: aan
het eigenbelang «en de ij delheid worden concessies
gedaan. Niet iedereen is tevreden met de enkele za
ligheid van het geven, men wil beloond, gekend wor
den.
Welnu, zwakke broeders, wij weten daar wat op,
In de reeds in gebruik genomen Crypte staat het Al
lerheiligste den geheelen dag uitgestald. Hier wordt
voor alle weldoeners gebeden. 'lederen Eersten Vrij
dag wordt er een Heilige Mis opgedragen voor de le
vende en overleden weldoeners; verder wordt er dan
nog een bijzondere oefening gehouden te hunner in
tentie om van God de genade af te smeeken, die zij
noodig hebben.
Do namen van alle weldoeners, zonder uitzondering
worden in de Votiefkerk bewaard.
Zij die minstens 50 gulden geven, zijn Buitenge
wone Medewerkers.
Zij die minstens 300 gulden geven worden' inge
schreven in het Groote Eereboek.
Zij die minstens 1000 gulden geven zijn Bijzondere
Weldoeners. Hunne namen worden op de wanden dor
Kerk vermeld.
Dan wordt bet den gewilligén, maar niet erg oruim-
bij-kas zijnden gemakkelijk gemaakt in zooverre dat
men in termijnen kan betalen, binnen vijf jaar.
De namen van alle medewerkende «parochies wor
den in de wanden van het heiligdom gegrift. Bovenr
dien worden zij geschreven in het Gouden Boek dat
den Heiligen Vader op den dag der kerkinwijding
zal worden aangeboden. Z.H. Paus Pius XI noodigt
alle Katholieken der geheele wereld uit dit werk door
hunne giften te steunen. Hij zelf beantwoordt don op
roep van den voorzitter, Kardinaal Basilio Pompiii,
zijnen Vicaris-Generaal, door tienduizend Lire te ge
ven. Dit universeele werk van Christelijke verzoening
t©lt onder zijne léden tien 'Kardinalen, vele Aartsbis
schoppen en Bisschoppen uit alle werelddeelen, de
hooggeplaatste geestelijken en leeken van het Pause
lijk Hof, vorsten en regeeringshoofden, Kamerafge
vaardigden, mannen en vrouwen uit alle volkeren.
Geen politieke meeningsverschillen, geen volkentrots,
noch verschil van streven kan deze eenheid breken,
welke aan God namens alle volken de hulde brengt
van geloof, dankbaarheid en hoop, die het verlangen
sterkt naar een waren, vruchtbaren, duurzamen vre
de tusschen alle natiën, welke zich, na het vreeselijk
oorlogsleed, niet laten sussen met wapenstilstanden
en vredesverdragen, maar weten dat de eenige weg tot
verbetering en het eenig onderpand voor rust en
voorspoed, die zijn, welke komen van God en doelen
op God.
Het uitvoerend comité is niet eene verzameling ge-
noodigden, maar eene groep eensgezinden en wel-
wiilenden, welke gelijktijdig samenwerken.
Er zal ook eene gedachteniskapel worden gebouwd
voor alle in den oorlog gesneuveldon van alle naties.
Het is een edele, xjjne gedachte o, moge zij
vrucht dragen! hiervan uit Rome, de hoofd
stad der Cu risten wereld, een roep de wereld in te
zenden in een kring als uitgaande van een vurig
hart, dat liefdestralen: uitspreidt, verlangend, ver
warmend, lokkend, roepend om Christelijke broeder
liefde, en vragend om de Goddelijke liefde te heipen
vermeerderen in de mensohelijke harten; 't is om
I2joo to zeggen eene wisselwerking tussclien het uni
verseele Goddelijke LiecËdehart en1 dq liefdevonken
in de menschenharten. Men hoopt hier aïlzoo de
Goddelijke liefde dan te oentraliseèaren en te ver-
heeriijkeni.Een kapel voor de oorlogsslachtoffers uit
alle volkeren zal gelegenheid geven om alle haat
en meeningsverschillen voor goed uit te wisscben.
AIls -nu eens op gezette tijden daarheen pelgrims
tochten ondernomen worden door generaals, minis
ters, koningen en als de Paus in Hoogst-eigen per
soon deze zou willen zegenen en toespreken en
aUie gemoederen kaimeeren kon, en onder de tonen
van een prachtige "mis de zielen elkaar konden ont-
moeetn lemi begrijpen, als men zich afzoo kon laven'
Want er is een middel dat U
kalm maakt en kalm houdt,
terwijl Uw geest helder blijli.
ZtNUWTAbLtI11 N
behoeden U voor zenuwachtigheid.
Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
18.
door A. S. M. HUTCHINSON,
Voor Nederland bewerkt door
W. J. A. ROLDANTJS Jr.
IIq legde een hand op haar twee handen. „Je
moet Ja' zeggen. Je moet vanochtend ongeveoij
twintig keer ,Ja' zeggen; begin dus nu. Weet je
waarover ik'ga praten?"
„Ja."
„Geen bezwaren vanochtend?"
„Ja.
Hij lachte; gaf een verwijtend klapje op haar
hand (Gij, die liefgehad hebt, zult de dwaasheden
van dezo gelieven excuseeren). „Neen, neen; je
moet alleen ,Ja" zeggen, als ik het ie Zeg. Geen
bezwaren tegen het onderwerp vanochtend?"
Zijn Mary zeide hem: „Neen!"
„W© zouden! er gaan beteren ochtend voor [kun
nen hebben, wel?"
Haar adem stokte even.
Georgo Jieb het overmoedige uit zijn toon weg.
„Er scheelt toeh niets aan vandaag, liefste?"
Ho© 'droevig treurig alles in waarheid ook was,
zij had zich voorgenomen hem er niets van te zeg
gen, voor Zjj' wist hoe de Zaak verder loopen zou.
Zij schudde haar hoofd: glimlachte geruststellend.
„Dan is het goed het zou ook kunnen op een
ochtend als dezen. Nu moeten we beginnen bij het
begin. Mary, ik heb vannacht dit heel© gesprek uit
gewerkt. We moeten beginnen met het begin
weet io wel, dat ik' je nog niet gezegd het*, dat
ik je liefheb? Je weet het toch nog wel, niet, van
af het allereerste oogenblik? Vertel1 me eens van
wanneer?" w
„George, is dat allemaal niet vreeselijk dwaas?"
„Het komt er niet op aan. Het is heel aardig.
Het is noodig ook Ik he.b erover gelezen. Het ge
beurt altijd zoo. Vertel me van wannéér af je wist,
dat ik je liefheb?"
„Na verleden Zaterdag."
„O, Mary. Veel eerder! Je moet het eerder go-
weten hebben!"
„Nu, ik dacht misschien, dat jij jij na dien
eersten dag, dat je hier gekomen bent, iets voor
me voelde."
„Niet eerder?"
Zij lachte. „Hoe kon ik dat nou? Ik had ie
nauwelijks gezien."
„Nu, ik wel. Ik heb je liefgehad van af het
eerste oogenblik, dat- je int het rijtuig schoot.
Nou weet je het! Maai* dat is toch heb ware nog
niet. Ik heb me den heelen nacht beloofd, dat ik
vyi woorden tegen je zeggen zou precies vijf.
Nu ga ik ze zeggen: Mary, ik heb je lief."
Zij keek een oogenblik in zijn oogen en beant
woordde den gloed, die daarin scheen; lachte
zij dat heldere, vroohjke parelende lachje, dat
haar speciaal eigendom was.
„O, dat moet je niet doen," riep George. Hij
was werkelijk verstoord.
„Ik kan er niets aan doen. Je doet zoo vree
selijk dwaas.
„Dat is niet dwaas. Zoo hoort het. Ik zeg je,
d'at ik het heelem&al .uitgewerkt heb. Ik heo je
lief. --Ik heb het je vroeger nooit gezegd. Nu is
het jouw beurt."
„Maar wat ter wereld moet ik zeggen?"
„Je moet zog-gen, dat je me liefnebb."
I „Je maakt er een grap van."
j „Ik heb je toch gezegd, dat ik het heele* gesprek
uitgewerkt heb.... ik [kam niet eerder gaan voor
je het gezegd hebt."
„Maar je kam toch niet verwachten, dat ik zeg:
George, ik heb je lief!? Heb is belachelijk. Het
lijkt wel een komisch verhaal."
„O, heb komt er niet op aan waar het op lijkt.
Wees ernstig, Mary. Hoe kan ik nu zekerheid heb
ben, dat je me liecniebt, als je het me niet zeggen
wil?"
Voor het eerst nadat het gebeurd was1, ver
dween de gedachte aan Bob Gharter en Mrs. Char
ter geheel uit haar geest. Zij keek rond: er was
geen levende ziel' te z.en. Zij luisterde er was niets
te hooren. Zij strengelde haai* vingers om de zijne;
boog zich met opge.ieven gelaat naar iiom toe... 4
Hij kuste haar op haar lippen....,
„De plannen," zeide hy, zyn lieMemaal in de
war. Aan die manier had ik niet gedacht."
„Maar zjj is veel beter," zeide Mary.
m.
Gij moet gissen naar wat gelieven denken, wan
neer zij na hun eersten kus zwijgend naast el
kander zitten. Het is niet iets, dat besjhreven kan
worden in zulke armzalige woorden als waaroter
uw schrij ver beschikt. Want de aanraking van
lippen is de sleutel, die het slot omdraait en toe
gang geeft tot een wereld, die men zich nooit zoo
wonderbaarlijk mooi heeft kunnen voorstellen, als
Zij blijkt te zy'n. En nooit meer krijgt die wereld, is
eenmaal de stilte verbroken en de spraak terug-
VAN RIJSWIJK'S
SCHOENHANDEL» SCHOENMAKERIJ.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN UITERST BILLIJK.
aam de diepe, warme brom van Liefde voor Allen,
tot Allen en dam uiteen wilde gaan met een tot
Weerziens ja, wie weet?
Paus Pius XI vraagt de medewerking- van de ge
heele wereld. Die propaganda voor deze Interna
tionale Votiefkerk is moreel dus reeds een Kruis
tocht onder aanvoering van Zijne Heiligheid. De
Italiaamsche Katholieke Vrouwenbond zorgt, dat
er dagelijks zal' gebeden worden.
Er zijn voor 19 andere landen oomitéfs. Wij héb
ben voor ons land een comité, van 10 personen. Be
halve onze Kardinaal van Rossum, nog 2 Kamer
leden, 3 ministens, 3 commissaristfen der Koningin
en onzen sympathieken Monseigneur Eras, werkt
er nog élan dame voor. Mevrouw Steenberghe Euge-
rioh, Presidente van dort Internationalen Bond van
Katholieke Vrouwen, ik weet niet of de naam ook
verkeerd gedrukt is in het buibenlandache propa-
gandalijstje, maar 't zal wel' ongeveer 't zelfde
klinken. Ik weet dat de Protestantsohe Vrouwen
bond ook druk vergadert' en schrijft en hoop van
harte, dat allé krachten zich nauw vereenigen zui
len om met des te meer energie iets tob stand te
kunnen brengen
De inhuldigingsdienst van het altaar werd met
vele ceremoniën volbracht. De ietwat zwaarlijvige
en volbloedige kardinaal1 had misschien wel nooit
en zoo ja, dan toch in geen menschenleieffcüd zoo
iets tot stand gebracht. Toch kweet Z.E. zich dap
per van deze eervolle en zware taak, hierin op bij
zonder tactvolle en keurige wijze bijgestaan door
'den „regisseur". Ik zat vlak bij, daar deze tempell-
onderbouw rondom zitplaatsen had, behalve achter
het altaar en zag met groote belangstelling
hoe de groote tufsteenian-tafel) tot altaar werd ge-
j doopt, bewierookt, bekruisigt en gezalfd.
I Eerst werd den kardinaal gewezen waar en hoe
hy met zijn duim< een kruis moest zetten. HjJ
doopte dan dezen in een wij water bak en, na het
j lezen of zeggen van enkele artikelen van een tablet,
hem voorgehouden, werden- de kruisen over don
steen get©ekend. Dan weer met een palmboeje
veel1 wijwater geplengd, onder, boven, op zij
overal1. En uit gouden en zilveren vaten wierook
gezwaaid. Dit allés in kléin tenue eenvoudige
glad-gouden mijter op cai eenvoudig gewaad. Aon-
ter het altaar wem mu en dam gezongen. Na
velé plechtige hamdelingen, o.a. 't. mengen van
oliën en het imsimieeren van het tafelblad, waarbij
de kardinaal' mu en dan zijne hand eens-bekeek,
twierd dit/j blad weer met watten geheel' echoon
gewreven, des Kardinaals hamden gewassahen en Z,
E. kreeeg groot ornaat aan. De tafel' werd bedekt
met een lxnoleum-of perkament-papier en hierop
kwamen mooie jd'eeden en een wit linnen over
kleed met fijne kamt, kandelabers en bloemen^
Heb testament werd erop geplaatst en heb Sacra
ment. De geheele kapel werd' toen bewierookt,
alle priesters,alle aanwezigen en de kleine pro
cessie vam witte medskés en netgeldeede jon?
gens, verscheen, groepeerde zich om het eenvoudi
ge harmonium en zong, Hof en beschaafd de mis
„Kyrie Elaison''*" begonnen ze. De Kardinaal gaf
rijnen zegen en vertrok, mede de regisseur. Aam
drie jomgeyre priesters werd overgelaten de com
muniedienst te verrichten, hetgeen bijzonder plech
tig en stijlvol geschiedde. Er was een warme inti
miteit in deze kleine, nog eenvoudige, bijna, ar
moedige, ruige ruimte, die warm aandeed, do zin
gende kinderen met hunne aandachtige gezichtjes
en open monden, als engelenkopjes. Later de
gevonden, meer denzelfden aanblik, want de deur,
die deze nieuwe wereld van de materieelé wereld
scheidt, kam nooit aam den binnenkant gesloten
worden. Zij wordt in den beginne gedurende
,die tijdsruimte vam de stilte na den eorsten kus
heel dicht toegeduwd door hen, die naar binnen
j gegaan zijn; maar kort daarna waait de adem
tocht vam ieder voorbijsnellend oogenblik haar ver
ader en verder open. Conventiomeelé dingen uit de
buitenwereld dry ven over den drempel' en drin-
strakke, doodstille ernst van den priester die dé
kelk hoog op hief tot hét Hoogste. Men) wil
fellén zoo gaarne moehelpen, meedoen.In zxxfn over
groote ruimte als de St. Pieter en andere kerken
is alles zóó ver af. Hier voelde men wel {le ham-
monde. By! het weggaan was ik zoo gelukkig]
Hollandsch te hooren spreken op een.paar Meten
afstand. Ik keerde een paar schreden terug en zag
enkele jonge geestelijken met elkaar in gesprek^
Natuurlijk flinks erop af en kennis gemaakt. Jon
gelui, die „en pension" Zijn in heb Gregrariaamslch
College irn Rome. Ze vinden het er heel' prettig
en houden van 't aardige Romednsche volk. My
werden toen heel' welwillend nog enkele miededeo-
lingen gedaan en de ruimte achteraan getoomjd»
Moge ik het belèven dat deze tempé! nog eens
geheel voltooid1 worde en dat dit brandpunt van
den vrede werkelijk zjjn zegen over de geheele
wereld zal' verspreiden.
WIERINGERV/AARD.
2 5-J a r i g jubileum Dr. H. J.
Schröder.
Dinsdag 22 Juni is voor onzen geachten Dokter een
dag geweest, dien hij niet spoedig zal vergeten. Op on
dubbelzinnige wijze is gebleken, dat niet alleen de
burgerij, van Wieringerwaard, doch ook de ingeze
tenen van zijn eerste standi'plaats Akersloot hem
hoogachten, niet alleen om zijn kunde, doch ook om
zijn humaniteit en jovialiteit. Voor iedereen is hij
steeds dezelfde en heeft hij' altijd een hartelijk woord.
Ook voor het vereenigingsleven wordt nimmer te
vergeefs bij Dokter aangeklopt en worden daar zijne
adviezen met waardeering aangenomen.
Toen dan de jubilaris in den morgen van 22 Juni
opstond, was er voor zijn huis reeds een mooie eere
poort verrezen. Het duurde niet lang of prachtige
bloemstukken werden aangebracht, wat den gehee
len dag maar doorging. De post en telegraaf hier
hebben een drukken dag gehad, vanwege de tallooze
gelukwenschen. De persoonlijke bezoeken hebben ook
zeker de verwachting overtroffen. Behalve do vele
particulieren zagen we 's morgens ook het gemeente
bestuur hoen gaan en werd den Jubilaris bij monde
van den Burgemeestor een bloemstuk aangeboden,
daarbij hulde brengende aan den jubilaris. Ook had
de V.C.J.B. zich niet onbetuigd gelaten en was door
•haar een bloemenhulde gebracht.
Des middags ongeveer 3 uur arriveerden 24 perso
nen per autobus uit Akersloot.
Dit bezoek zal zeer zeker door den Dokter wel op
hoogen prijs zijn gesteld, geworden. Immers, wanneer
men al 12 of 13 jaar vain een plaats is vertrokken en
er wordt dan nog zooveel belangstelling getoond, is
dat toch wel een bewi.1s, dat hij ook te Akersloot
hoog stond aangeschreven.
Namens de Gezinsverpleging Amna Paulowna—-
Wieringerwaard werd de Dokter gecomplimenteerd
door de heeren Dr. Olree, Burgemeester Lovink en
Liefhebber.
Het spreekt wel van zelf dat ook de burgerij niet
is achtergebleven. Hoewel de tijd van voorbereiding
kort is geweest, had zich een comité gevormd en een
lijst laten circuleeren. waarop door niet minder dan
307 personen is geteekend, alzoo bijna elk huisge
zin. Deze personen zullen allen in een mooi album
worden ingeschreven, dat een blijvende herinnering
voor den Dokter is. Bovendien is nog een prachtig
stoffelijk huldeblijk besteld, wat evenwel nog niet
was gearriveerd.
Het comité 'heeft dit des avonds bij monde van den
Notaris van der Knaap namens de burgerij' met een
en hun aanwezigheid op vagebondeerende land
Ioopers in een rozengaard, die de omgeving léeiyk
maken en de afcmospheer bezoedelen. Zorgen drijven
binnen; aardsehe belangen drijven bin
nen; binnen drijven vieze, bezoedelde, smerige Voor
werpen, die de deur steeds vonder doen draaien
op haar scharnieren, tot_ zij Zoover mogelijk open
sfcaafc en het inwendige één wordt met de buiten
wereld. Het proces gaat geleidelijk, onmerkbaar.
Wanneer het afgeloopen is, dringt do wetenschap
van wat er gebeurd is1, plotseling 'tot ons door.
Men stoot tegen een bij'zonder conventiomeelen
binnendringer, wordt wakker om de buil te wrij
ven, kijkt rond en roept uit: „En dat is de liefde.'
Ja, dat was liefde. Maar eeni rozengaard zal
niet lang mooi blijven, als er niet gelet wordt op
wat binnendringen kan.
Als \vjj_ slechts de wacht honden bij de deur,
kan de tuin onbesmet, de lucht onbezoedeld blijven.
IV.
George zeide, dat, al' was het eerste gedeelte
van zijn weloverwogen plan in duigen gevallen,
liet tweede gedeelte toch altijd nig besproken mpe^t
i worden „Vve moeien trouwen, lief te en zoo
jgauw mogelijk. We kunnen zoo .niet verder gaan
elkaar eeni per week zien. Neen, zelf* niet al
was het eens per dag. Het moet altijd zijn."
„Altyd en altijd. lieveling" zeiae Mary zacht.
Vrouwen worden meer bedwelmd dan mannen
door de on verwachte atinosplieer van die nieuwe
wereld. Het ontzag ervoor was nog in haar. Het
licht der liefde -komt -sterk tot minnen met het
gevoel van helderen zonneschijn; tet vrouwen als
dour beschilderde ramen, zacht.
„Stel je voor, dat ik altijd zeg en dat ik het
graag zeg. Ik had nooit gedacht, dat "ik dat zou
kunnen. Weet je wel en maakt je dit niet
bang? dat ik tot die menschen behoor, die 't
denkbeeld altijd vreezen. Ik heb nooit de gedaohr
te kunnen verdragen, om ver, ver vooruit te kijken
en geen einde te zien. Het heeft me bang gemaakt.
Van af den dood van mijn vader ben ik zoo ge
weest zelfs in kleine dingen, in tastbare dingen.
Wanneer we 's zomers paar zee gaan, kan ik het
nooit over mij verkrijgen recht over de zee te kijken.
Dat geeft my het denkbeeld van altyd van lange,
lang© mylon zonder een bocht of eon rustpunt. Ik
wil lederen dag, ieder uur denken, dat wat ik doe
niet door kan blijven gaan veranderen moet.
.Hefc> benauwt mij óp een andere wij zo te denken.
Ik wil dan gillen, net uitschreeuwen."
Dan liet rij haar parelend1 lachje hooren, dat
haar steeds weer vorHchting brengen kwam, en
zeide: „Het is 'een soort olaustrophobie is
:dat het woord niet. op oen universeelen schaal.
Maar waarom is het dat? En waarom ben ik nu
zoo plotseling veranderd? Waarom brengt de ge
dachte aan altijd, altijd, eindeloos) altijd met jou
een soort van lach nu niet, lieveling van
gelukzaligheid en vrede
Die .arme George van mij, "hoewel' geen diep.
denker, wist toch de ware reden. ,,Ik geloof" zeide
hij, omdat het verleden ongelukkig geweest js en
omdat dit geluk bebeekent.
Zij zuchtte ©ven en zeide dan: „Ja, dat is het
geluk."
V.
En: nu begonnen zij plinnen te maken zooals de
vogels hun nestje bouwen. Hier stroo en daar een
dotje mos. hier eöni veer, daar een draad wol'
George Zou dit doen en George Zou dat doen; hier
zou heb huis Zijn en zoo zouden zij in ,t huis
doen. Hinderpalenwerden omvergeworpen.
Kasteelten, die in de lucht gebouwd worden,
rijzen vlugger ^p dan Al'addin's paleis steenen
en kalle jen balken wegen nieb zwaarder dan een
veer, wanneer Zjj in de wolken gedragen worden;
ieder stuk is zoo gezwaluwstaard, zoo gemerkt ©n
ax> aangewezen. da.t het. schitterend geheel als
by tooverslag uit den grond schiet....
Heb ongeluk komt, als het geheel af is. „Daar!"
zeggen we, terwijl we met een kleur en ©enigszins
buiten adem door de opwinding wat achteruit
gaan staan. „Daar! Dat is een plaats om te wo
nen. Kan er een heerlijker léven bestaan?" En dan
komen we een sta.p naderbij en 'leunen tegen, de
muren, om de omgeving in oogenschouw te nemen.
Dat is een fatale daad. Het materieelé lichaam
raakt- de luchtige structuur aan en met een ge
kraak stort het kasteel in.
Wordt vervolgd.
