Altcisei Bitlis-
it- La
Firma DE LANGE DE
Nemen .plden in Deposito.
Verleenen Credieten.
Zaterdag 26 Juni 1926.
69fit,e Janrgnug. No. 7866
Uitgevers i N.V. v.h.
TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Glastra's Schoenen
Van nieuwe en oude
wonderen.
P U R O L
Alkmaar.
Zitdag Donderdags in Hotel „Vredelnst". I
ars?»:;.?».; sirfis-» - A Ssè1aSISHaafia5i
Dit blad verschijnt viermaal por woelt: Dinsdag, Woonadng, Donder
dag on Zutordag. Dij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Advor-
touliöujnog zuovool mogulijlc in hot oorutuitltomond nuntiuor gogluutst.
I'ÖS'I'KKKUNINO No. 28380.
INT. TELEfr. no. 20.
PrIJa per 3 maandon f 1.05. Losso nurnmora 0 cont. AD VERTEN-
TïóN van 1 tot 5 rogols 1.10, iodoro rogol moor 20 cent (bewijst
inbogropon). Grooto lottGre wordon naar plaatarnimto hocokond.
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN.
van prima grondstoffen.
Schoenhandel Schoenmakerij
Molenstraat C 9.
Hij staat daar. een kind nog^met kuitkousen aan en! VAN RIJSWIJK'S
een kort zwart jasje, over een wit vest en begint te SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ.
spelen: eenvoudig, zacht, zingend, meesleepend, vol UITGEBREIDE KEUZE.
gevoel. Als* een kleine Tzigane houdt hij het instru- PRIJZEN UITERST BILLIJK.
ment wat rechtóp. het hoofd wat gebogen, maar an-
ders kunnen de nog t.eere spieren geen kracht concen- W otH h I 1 I H
treeren; de breedere streek moet nog komen, als de l l v-» \J I V-J I I Cl 1
polsgewrichten sterker, peziger geworden zijn. Men
heeft hem in Genua op de viool van Paganini laten
spelen, wat hoogst zelden gebeurt, daar slechts wei
nigen groot genoeg geacht worden deze te mogen han-
teeren. De jongen begon zijn concert me eone l^prte
melodie: Arcata in sol (g) mineur van Tartini. Daar
na volgde het concert van Mendelssohn, Na de pauze
een Hebreeuwsche Melodie van Achron, een fijn, wee
moedig brokje natuurmuziek. Dan de wals van Cho-
pin, door Huberman getoonzet,, daarna de Scberzo-
Taraniella van Wieniawski, de Mazurka van Zar-
zycki en „i Palpiti" (Hartkloppingen) van Paganini
dit waren de meest grillige variaties op eten heel
Uw hoofdhuid wordt vrij van roos en
Uw haar wordt zacht en handelbaar
indien U de gewoonte aan neemt om
er des morgens een weinig
door heen te wrijven
jaar en jonger gingen vooraf. In het volle besef harer
waardigheid wandelde een vijfjarig meiske, met
ij een hard blonde pruik op, in hard roze gekleed, in
eenvoudig deuntje. Men weet dat Paganini in verbond hare armen een lammetje van wol en watten, en een
met den duivel heette te staan, dat hij alle vrouwen- palmtak, voorop.
harten tot zich trok en ze dan brak. De duivelstriller j Daarachter volgden een paar dotjes, nog kleiner,
W sandaaltjes, halt naakt, met enkel watten om
Povenljjfje, beplakt met sterren, en kroontjes op
aar, palmtakken dragend en daarna liep er
héél klein^nonnetje mee mét een groot krois,
deel genezen was, evenalb men deze nu nog in
Katholieke kerken] vindt. Er was ook een aftaan
aan den Saby'insoken god Semo Sancus gewijd.
Het eiland is oiroa 300 M. Ihng en 80 M. breed
en toen meen het door de twee bruggen met het
"vasteland verbond, gaf men het deu vorrn van een
schip, ter eere van Esiewlapus. Toen in_ 291 v.
Chr., ten tijde van een heersohende pest-epidemie,
[op raad van Sybdlen» enkele Romeanisohe afge
zanten naar het Grieksohe Epidauro© gereisd wa
ren om den, God, Apolliq's zoon Esoulapos te halen,
had een heilige slang zich in dit beeld verborgen
en kroop eruit op hun schip. Toen men weer
te Rome aankwam, zwom de slang, naar het Tiber-
eiland en koos zich daar haar heiligdom, waarna
de pest spoedig ophield1. De lijders hadden in
den tempel1 hunne legersteden en t kregen opeens
.,Alle wegen leiden naar Rome". Dat weet men in
Indië, dat weet men in Polen, dat weet men nu ook
aan de Noordpool. En Nobile. de man van de Norge,
is professor geworden, benoemd aan de Ingenieurs-1
school, afdeeling luchtschip-constructie, te Napels.
Nobile, zegt men, is een moderne Italiaan; dat hij in
de Universiteit zal ingelijfd worden beteekent dat hij
den geest vertegenwoordigen zal van de jonge natie,
welke zich meer en meer wijdt aan de wetenschap;
het met hart en ziel studeeren en berekenen, vol ver
trouwen en geestkracht behoort bij de fascistische at
mosfeer. Nobile moet niet aan -den drempel der uni
versiteit blijven met een academischen eeretitel, maar
ten volle deelnemen aan bet inwendige studieuze le
ven, hetwelk hij reeds begon met een schitterend
voorbeeld en hij1 zal verder gaan. Deze hernieuwing
van denkbeelden is noodig en men wil vooruit. Hij
denkt dan ook al aan eene tweede expeditie.
We hebben hier tegelijkertijd twee beroemdheden,
mogen verwelkomen uit andere landen: Rabindranth
Tagore, den Indischen dichter, die in den herfst van
zijn leven nog zoovele lauweren mag plukken en het
sneeuwwitte hoofd zoo fier, zijn witten, langen
baard, zoo eerwaardig draagt en den Jongen B<ro-
nislaw Gimpel, den 15-jarigen viool-virtuoos.
Tagore was de gast van de regeering en werd op
het Kapitool verwelkomd en toegesproken, hij. reisde
met een klein gevolg van Indische vrienden, o.a. de
Maharadja van Kapurthala en diens beeldige vrouw,
en eene secretaresse. De dichter was gekleed in een
eenvoudig bruinzijden gewaad over eene witte wollige
pij. Hij draagt zijne zilverwitte leeuwenmanen onbe
dekt. De andere heeren hadden Europeesche geklee-
de jassen aan en zwarte ronde hoofddeksels op, in
den vorm van een fez. E:en soort kamerheer droeg
een gestreepte tulband op het hoofd.
De dames zagen er schilderachtiger uit in hunne
zacht-zijden gewaden, omboord met zilverband, en de
fijne gazen sluiers, eveneens afgezet met zilver en
kwasten, omhulden de fijne hoofdjes en sierlijke ge
stalten. het gezicht onbedekt latend. Tagore heeft
hier veel gezien en weinig gezegd, maar w&t hij z©i-
de, was altijd aangenaam om te hooren, zacht en
vriendelijk. Hij woonde in een der mooiste hotels
van Rome en aan den gevel was een embleem aan
gebracht: ,de Ster van het Oosten", in rood ên geel,
'in op dezen achtergrond prijkte het Romeinsche con-
sulstceken, de stavenbundel met den bijl. Des avonds
was dit eendrachtelijk symbool schitterend van elec-
trisch licht. Mussolini coquetteert met iedereen en al
les, nu weer met Boeddhisme en Indische wijsgeeren,
maar hij durft en wil alles. Zeide niet Paulus: „On
derzoekt alle dingen en behoudt het goede?"
Italië heeft zoolang gedroomd, het heeft veel in te
halen. Tagore was reeds in zoovele landen, hij kende
dit brandpunt van interesse nog niet. In Frascati, het
heerlijke hooggelegen bergachtig oord, waar vele Ro
meinen hunne villa's hebben, is hij rondgeleid en
hoeft eene hygiënische lucht-, water- en zonnekuur-
inrichting bezocht, waar veel aan heilgymnastiek ge
daan wordt.
Zijn stuk is hier in het mooiste theater opgevoerd.
Ik kwam net aan den ingang toen Tagore arriveerde
met zijne stoet. Vooraan liep hij, door de menigte die
eerbiedig opzij week. een ceremoniemeester riep:
,JLasciate passare Tagore!" Men riep Viva, men
groette. Tagore hield de toppen zijner vingers tegen
elkaar voor zijn gezicht en boog de handen dan voor
zich uit en op zij', in eleganten en waardigen groet, die
tegelijkertijd dankt. Hij. nam plaats in eene zijloge.
Het stuk wordt hier Citra genoemd, naar het meisje,
dat de hoofdrol speelt. In ons land is het opgevoerd
onder den naam: ,.De brief van den Koning". Maar
van een brief is geen sprake en in het, geheels stuk,,
waarin iedereen staat, niemand elkaar aanraakt of'
iets geeft, wordt veel, gesproken over de liefde. De
liefde die hare hoogste zaligheid vindt in het négee-
ren van alles, het zich oplossen in niets, het verdwij
nen onder den grond, in de lucht, het vervluchtigen
als een aroma, dat ééns was. Mooier, om te lezen' dan
om te te zien spelen. Het eenig werkelijke op het
nooit veraanderend tooneel was dat drie inlanders met
naakte (veel te witte) bovenlijven kwamen aanhollen
en uitriepen in doodsangst dat hun dorp aan het
vergaan was. Noch de hooge prins, noch de prinses
namen hiervan éenige notitie, het scheen niet dóór
te dringen in de van etherische liefde bezielde per
soonlijkheden, -welke zij geworden waren, na het ont
moeten der Hemel sche gezanten. Dat ging hen niet
meer aan.
De dichter werd na dezen éenacter warm toege
juicht. De naam is voor de Italianen ook zoo heerlijk
makkelijk om uit te roepen: „Tagore, Tagore. viva!"
Hij boog en maakte weer het zachte, groetende en
dankende gebaar. Er werd hem een bouquet aange
boden, welke hij aan het hart drukte.
De jonge Bronislaw Gimpel moet harder tobben
voor rijn broodje en zijn roem, maar toch oogst dit
lo-jarige vioolwonder zoovele lauweren, dat hij wel
spoedig onder de grootsten zal gaan behooren. De al
lermoeilijkste passages in de zwaarste stukken glij
den hem uit de vingers alsof het een paar gewone
nootjes zijn. 't Is ongeloofelijk. men houdt den adem
ini. Een vogel kan niet zuiverder en zachter zingen.
's nachts in hunne droomen de uitlegging1 welke
geneesmiddelen Zij moesten nemen. Zij werden door
heete dampen uit een minerale bron, en kruiden
half verdoofd en kwamen in een ko
De tempel! en kliniek werden nu nis midde:
van het schip genomen, met een obelisk als mast.
Deze „mast" is in 1676 verwijderd. Tweehonderd
jaar later lichtte men hier ëetor gedenkboeken op
met de standbeelden van Johannes de Deo, St.
Franoiscus, St. Bartholomeus en St. Paullnuö. In
In de St. Bartholomeuskerk zijn de 14 antieke
Sanietzuilen nog van de Esoulapustempel over.
1001 werd de kerk gestioht door Keizer Otto III.
In de Romeinsche Keizertijd werd het eiland
gebruikt als Vevangenis. Aruandus, Prefect van
Gailië, was hier gevangen in 468. Onder Claudius'
regeering werden zieke slaven er neergelegd om
te sterven. Deze wreede monarch die gevallen gla
diators doodkalm liet afmaken om hen te zien
sterven, zeer grillig en tegenstrijdig van aard
zijnde, maakte een wet dat elke slaaf, die des
ondanks genas, de vrijheid zou herkrijgen. In de
Middeleeuwen had de Bisschop van Porto gezag
over het eiland. Hij woonde in het Francaskanerh
klooster. Onder Leo X werd er een feest gehou
den, waarbij de Pauselijke .dichter Oamililo Quer-
no, gekroond werd met klimop, laurier- en kool
bladeren! In 1656 werd het geheele eiland weer
'in beslag genomen dooi' pestlijders. Twee duizend
jaren en langer is het eiland voornamelijk aan
weldadige doeleinden gewijd geweest. Het mid
delste gedeelte van1 het eiland wordt ingenomen
door de kerk en het klooster van St. Bartholomeus.
De slang, gebeiteld in. marmer, zich slingerend
om de voorplecht van hst schip, alö tegen een)
marmer dek, is nog te zien van uit den klooster
tuin. Tegenover het klooster is het hospitaal van
S'. Giovanni öalabita, ook wel' de Benfratelli ge
naamd, geheel onder hot beheer staande van de
bijv. heeft ook vele hartescherven op zijn geweten. san^^:?,]r^esi halï naakt, met enkel watten om
Hij begon dan met een simpel wijsje, onschuldig a's Lt bovenlijfje, beplakt met sterren, en kroontjes op
een wiegelied en als de dames dan met do hoofden ;fJ baar, palmtakken dragend, en daarna liep or
zaten mee te wiegen, keek hij ze eens goed aan en :P0n héél kiein^nonnetje mee mét oen groot krois.
sleepte ze dan in zoo'n wilde vaart mee door laby- geluierde meisjes volgden, gesluierde t vtouwod,
rinthen en in afgronden* dat ze hulpeloos naar hem onsamenhangend, zongen, ieder voor zich., jongo-
zaten op te.kijken. H«? als monnikj^ en, pastoortje* verkleedeen
Maar dit kind heeft nog niet den wil of de macht kleine bengel ui de Itahaanscliekleuren, als ridder,
zijne vioolsnaren op een vrouwehart te spannen en is amuseerde zioh om met zijn zilver beplakte houten
tevreden met het stormachtig applaus en 't gejuich jfipaaxd de monnikjes in den rug te steken. Het
na ieder stuk. Vijfmaal speelde de kleine held eene Kjs een echte vqlksoptqchfc, er was geen disci-
toegift;-men hield niet op. Hij kwam soms maar eens Jape or deftigheid, eemr hond nep door alles heen
buigen en kalmeerend wenken met de hand, ook óm 96 mannen aan te blaffen cue tóch, al zoon moeite
het gordijn heen. zonder zich te vertoonen en dan hadden het vaandel .om de Jioeken te krijgen. Twee
verscheen hij weer met de viool. Men brulde om bepen achteruit met lange roode koorden, twee
Schübert, Kreisler, Paganini. Hij gaf toen do Zigeur hielden het 4 M. hooge gevaarte aan stokken om-
nerdansen van Brahms, eene melodie van Raff. een hoog en twee hielden aan koorden alles weer tegen,
wals van Chopin. een stuk van Kreisler. Hij kreeg f(Op het vaandel zelf liggen mannen schijnbaar te
eene bloemenmand. Zijn broeder Cèrol begeleidde gberven en kijken op n:uir eene Madonna boven
hem en het was als hoorde men éen instrument, men jh®n).. Eéto man loopt met een stok te dirigeeretn,
kon hooren, dat die twee alles samen instudeeren. links-rechts, weg-volk! Monniken in yuui-roode pijen
Den volgenden morgen maakte ik mijne opwach- wandelen Am beulsknechten erachter, dan vele Ma
ting. bij de twee broeders, die in hotel Minerve lo- iria'a en Heiland'©, onder gouden, oude, houtgesaie-
geerden. De oudste, blond en blauw-oogig, terwijl Bro- jden bogen; vóór den Heilige een priester, erachter
nislaw heel donker is, vertelde dat zij eigenlijk Po- nog een roodgekleede kardinaal', welke zeer werd
len zijn geworden door den oorlog; ze wonen in Lem- toegejuicht. De klokken van kerk en klooster luid-
berg, dus waren Duitsch-Oostenrijkera. Chrol is kar den alsof ze uit de torens wilden vliegen. Ze wecr-
pelmeester, evenals zijn vader. Zijn broeder Jacop is den in beweging gehouden door zes jongens, die
een groot pianist on treedt op in Amsterdam, onder 'iöee op en neer sprongen, en er een pretje van.
Mengelberg, Btonislaw is zeer in bewondering over maakten. Eén kJok werd. geluid door twee bengels
zijn naamgenoot B, Huberman dien wij ook in Hol- die erom- vochten. Ih de kerk waren do vrouwen,
land zeer goed kennen. Hij was nog volstrekt niet te welke niet met de proces©© meeliepen, mot zwart
groot of te trotsch om de doos chocolade, welke ik kan toni sluiers over het hoofd, voor de Versohi-TIendo HfflHj Rmuiuv ^uiwoi JHHjH
hem1 offreerde, niet te waardeeren. verlichte altaren aan het bidden en vooral verdien- i broeders de Deo, welke koken, wasschen en werken
Mussolini heeft hem en zijn broer op zijne villa gen zij zioh qm een groot Mariabeeld, in «wit en voor de rieken die zij verplegen, dikwijls zijn er
Tor Ion ia geïnviteerd, met enkel Prins don Giovanni lichtblauw gehuld, da.t duiven1 aan hare vbeten 1200 in een jaar, hoewel het hospitaal heel Hein is.
Torlonia als medegast. Gimpel speelde voor den hoo- had, de Santa Maria van den Vrede. Eén voet was Pius V heeft te Roóne deze orde voor het eerst pen
verblijf gegeven'.
Toen Jan van Oostenrijk in 1571 van zijn tocht
na-ar de Levant wederkeerde, werd in den stoet
een arme man opgemerkt, die, schamel gekleed en
bescheiden van manieren, medeliep. Hij neetto Se-
bast-iaan Arias, behoorende tot de orde van de go-
broeders «van Johannes de Deo. Johannes de Deo
was gestorven zonder een enkele andere regel aan
zijne discipelen achter te laten als de roerende
woorden, die hij zonder ophouden herhaalde: „doe
wel, mijne broeders", en Sebastiaa-n Arias kwam
naar Rome om den Paus vergunning* te vragen
kloosters te mogen oprichten en hospitalen- waar
zij het voorbeeld konden volgen dat Johannea
de Deo lien had nagelaten. Sebastiaan had Jo-
'han van Oostenrijk te Napels ontmoet en de oven
winnaar van den Levant nam dezen mee in zij-
'nen stoet. Hij nam op zioh Sebastiaan's verzoek te
ito ondersteunen en Pius V haastte zich don broe-
jders niet alifeen de bul te geven welke zij verlang
den, maar ook oen klooster op*het Tiber^dlana.
Als men een na.uw straatje van dit hospitium af,
jtot- aan het andere einde volgt van hec eiland,
r~ komt men aan do plek waar de tempel Van Ju-
f r™ «l? 600 ^-«ren huls gevat, voortij toesteken gehou- piter stond. Van dez» kleine kade af, welke bezaaid
daarna de Chaconne \an Vitali en het Concert van den, en deze zilveren teenen werden nu eerbiedig- is met frairmenten van tempels, hooft men een
Wieniawski. Hij werd zeer geprezen door den Ducc (lyk gekust, éen voor een door de vereersters, welke moAigeSl^^de Hrier^do «3e WgS
fwcalhtlj?held fn Httstheid yan uitdrukking en den j er dan nog een pm malen met deh and over aaiden, een eirvaji is de St. Bartolomou^brug. vroeger ge-
züvemn lUsr3^er^ehUhLnDPdrbee'itoPnL,tretgS SiIand. S °P.z'Ohzf;T al eene m«rkwaa> Hij was do vader van Caius Cestius, welke üatfete
i I A 0If£.eera.e\ ül) °?d °P de beeltenis ge- digheid. .Men meet met denken, dat hpt tot een een nvramide voor ziin graf uit Egrofce liet ko-
tefndglornen van wtnóg^X''dageraid-'i^°rd 8rematkt j8' -w?ar kan en speie-men e"n bij de St. PaXpoort begraven is. De brug
lini Grimnel zeer g^leiif door dfberaad-Muwo-1 varen er om been, mtogendeel, er is geen boom. is im 807 hersteld door de Keizers Valentinialnus,
heeft aan den Duce een portret gegeven met het vol' Sb!? *%em> ls niets dan steen, bf-wat men Valeneius en Grationus, met travertijn, uit het the-
Bond onschritt-^ Aan Benito' Mussolini den belle «te®1»- V®1®. typen hangen ,ater van Maroelbis weggenomen, hetgeen te lezen is
?êr bèbeerder v'm Italië"» geïukXchatten ln de ranl?n dfJllW huizen, Sar&omen-afstam- uit de intoriptie binnen in de borstwering en waar-
ifunst eu hèt leven" «eiuksschatten, ln de mehiigen. Naast de kork is het Israëlitische hcöpi- in de titel Pontifex Maxünus aan ieder van hen
taal. Oudjes zitten ervóór op. stooien igegeven is. Dit beteekent bruggenbouwer". Dezie
a T\r-ji i0 8^® dw Amcaflw had' zich hier jlnititel, (met roede verf, in de ingehakte Hettcrs ge-
de Middeneeuwengenesteld en a.an dorjj jamilie wreven;, wat aióg te zien is) namen zeven Christe-
moesten de voorbijkomende booten tok betaJlen ©n jljjke keizers later aan, welke met meer macht
daarna kwam liet1 eiland aan de Oaötani. Maar bekleed warenover de Godsdienst welke zij had-
reeds m overoude tijden 1'ag het daar. De légendeden afgezworen, dan welke zij belleden, zij Draken
wil', dat de Romeinen, toen de koningsregoering ai en vernielden wat mooi was, zoo ook deze prach-
omvergeworpen werd, het koren in ware broed-1 tige brug. welke in 1888 eindelijk wer.d herbouwd
Daarna speelde de jonge virtuoos nog enkele zijner
stukken, met welke hij in Italië debuteert. Hij is voor
't eerst hier, na in Weenen lauweren te hebben ge
oogst. Van daaruit £egon hij te concerteeren en trekt
nu .verder Italië door; dan komt Parijs aan de beurt
en keert hij 'weer hiër in den herfst terug. Het vol
gend jaar hoopt hij in Holland op te treden. Men
houde het zich voor gezegd! i i - womo xi* wuu omuoiya nm,u iroi«j>_»u.vwvx
Gabrielo d'Annunzio, die toch niet achter wildewl°.Ten- Dlfc Iieolitte en aD©en de nüddenboopr i> nog antiek. Hier heeft,
blijven, heeft hem zijn portret gezonden van zichzel- iL j i 1fr,oeid® aan en na een ten tode der Aniciërs ra den toren, btq het begin
ven, toen hij 15 jaar oud was en eronder geschreven: groeide er pas boven het water uit en steeds der brug, Matnda van Canossa een onderkomen
„Van een wonderkind der vorige eeuw aan het won-yornie®*'de het ©tukje pond, tot men het betreden 1 gevonden. Hier lagen aan de kade ra de rivier
derkind Bronislaw Gimpel". Een brief zond hij hem 00 <?!lde .g' door Fabrigiua den wegen- een aantal korenmolens op vlotten voor anker,
ook: „Waarde Wonderkind, door ongesteldheid ben ^bouwd, is zeer schddcrachtig, heeft twee ra bewegrag gebracht door den étroom die tv»-
ik helaas verhinderd op Uw concert te verschijnen,1 BW® CM ra de middelste pilaar n(^ een scheu de bruggenpijlérs met kracht heendrong,
maar ik zend U als geluksvoorwerp een antiek doos- ia'8Iu® siertx>og. In de twaalxde eeuw was -zy nog jschilderachtig en eigenaardig om te zien, ze had-
je om het hars in te bewaren, waarmede gij Uwe 5 baksteencn versierd. De mscrip- jden heilige wapens op den boeg. en waren een uit-
snaren bestrijkt, bewaar het, ten aandenken aan mij. ee^81o buzonderheden is nog go-1 onding van Belisarius om het volk en garnizoen
Ook ik. helaas, was eens een wonderkind! Bamin zichtbaar. De brug wordt nu de Quattra van Rome van brood te voorzien, gedurende het,
Uwe kunst altijd méér dan Uwen roeml Gabriele i'fj?1 J-krug der 4 hoofden) genoenid. omdat er beleg van de stad door de Gothen, toen deze de
d'Annunzio." i f0 bustes qp staan van een vrerhoofdigen Janus- i waterleidingen hadden doorgesneden en de molens
|god afkomstig van de Janusboog in de buurt, 'op den Janiculhs due onbruikbaar hadden gemaakt.
Op een zonnigen achtermiddag heeft ditmaal de roeger heeft zij ook geheeten Pon^ Jüdae'>mm, T»e al~ereerste brug, lang voor Chr. gebouwd, was
Heilige Antonius van Padua zijne woning de oude j omdatde Jodenbuurt er zoo vlak bij is. Horatius van hout.
St. Bartholomeuskerk op het Tibereiland verlaten en j beschrijft dat dit een geliefkoosde pTek .was voor Ik zag aan de kade twee plattte schuiten Iig-
is door zes man rondgedragen over het oude kerk- jm-ensohen die zich wilden verdrinken Fr was gen; een man zat lui te staren naar het stage rona-
Plein, de antieke bruggen en de Tiberkade langs.'dan ook een „Morgne", zooals die in Parijs later draaien van 2 houten wieken ën bi* goed kijken
Reuzengroote oude, vergane vaandels, ook door zesgebouwd is. Vrpeger stonden er ot> het eiland zag ik dat de stroom, deze wieken in beweging
man getorscht, kwamen vóór en achter den Heilige.drie tempels: die van Escul'apus, van Jupiter en brengend ,op die manier een dubbel net deed rond-
s Morgens al werden er in de kerk brooden uitge- 1 van Fa.unus. Naast de brug was in oude Jijden n dat door het water maalde. Op deze manier»
reikt aan de vrouwen, een overoud gebruik 'sMid-jeen winkel, waarin men miniatuur armen, -beenen. komen aardige hóeveelheden ziTveren vissöhen b:n-
dags hoopte zich de eilandhevolking op, vóór de kerk. I -hoofden van terracotta verkocht om in den Escu- nen. van uit de netten vallend in een. er onder
om hem vóór te gaan. Vele kleine kleuters van vier'lapustempel op te hangen, wanneer zoo'n lichaams- gespannen zeil, wat weer voorzien is «yan een