Altcisei Bitlis- it- La Firma DE LANGE DE Nemen .plden in Deposito. Verleenen Credieten. Zaterdag 26 Juni 1926. 69fit,e Janrgnug. No. 7866 Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Glastra's Schoenen Van nieuwe en oude wonderen. P U R O L Alkmaar. Zitdag Donderdags in Hotel „Vredelnst". I ars?»:;.?».; sirfis-» - A Ssè1aSISHaafia5i Dit blad verschijnt viermaal por woelt: Dinsdag, Woonadng, Donder dag on Zutordag. Dij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Advor- touliöujnog zuovool mogulijlc in hot oorutuitltomond nuntiuor gogluutst. I'ÖS'I'KKKUNINO No. 28380. INT. TELEfr. no. 20. PrIJa per 3 maandon f 1.05. Losso nurnmora 0 cont. AD VERTEN- TïóN van 1 tot 5 rogols 1.10, iodoro rogol moor 20 cent (bewijst inbogropon). Grooto lottGre wordon naar plaatarnimto hocokond. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN. van prima grondstoffen. Schoenhandel Schoenmakerij Molenstraat C 9. Hij staat daar. een kind nog^met kuitkousen aan en! VAN RIJSWIJK'S een kort zwart jasje, over een wit vest en begint te SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ. spelen: eenvoudig, zacht, zingend, meesleepend, vol UITGEBREIDE KEUZE. gevoel. Als* een kleine Tzigane houdt hij het instru- PRIJZEN UITERST BILLIJK. ment wat rechtóp. het hoofd wat gebogen, maar an- ders kunnen de nog t.eere spieren geen kracht concen- W otH h I 1 I H treeren; de breedere streek moet nog komen, als de l l v-» \J I V-J I I Cl 1 polsgewrichten sterker, peziger geworden zijn. Men heeft hem in Genua op de viool van Paganini laten spelen, wat hoogst zelden gebeurt, daar slechts wei nigen groot genoeg geacht worden deze te mogen han- teeren. De jongen begon zijn concert me eone l^prte melodie: Arcata in sol (g) mineur van Tartini. Daar na volgde het concert van Mendelssohn, Na de pauze een Hebreeuwsche Melodie van Achron, een fijn, wee moedig brokje natuurmuziek. Dan de wals van Cho- pin, door Huberman getoonzet,, daarna de Scberzo- Taraniella van Wieniawski, de Mazurka van Zar- zycki en „i Palpiti" (Hartkloppingen) van Paganini dit waren de meest grillige variaties op eten heel Uw hoofdhuid wordt vrij van roos en Uw haar wordt zacht en handelbaar indien U de gewoonte aan neemt om er des morgens een weinig door heen te wrijven jaar en jonger gingen vooraf. In het volle besef harer waardigheid wandelde een vijfjarig meiske, met ij een hard blonde pruik op, in hard roze gekleed, in eenvoudig deuntje. Men weet dat Paganini in verbond hare armen een lammetje van wol en watten, en een met den duivel heette te staan, dat hij alle vrouwen- palmtak, voorop. harten tot zich trok en ze dan brak. De duivelstriller j Daarachter volgden een paar dotjes, nog kleiner, W sandaaltjes, halt naakt, met enkel watten om Povenljjfje, beplakt met sterren, en kroontjes op aar, palmtakken dragend en daarna liep er héél klein^nonnetje mee mét een groot krois, deel genezen was, evenalb men deze nu nog in Katholieke kerken] vindt. Er was ook een aftaan aan den Saby'insoken god Semo Sancus gewijd. Het eiland is oiroa 300 M. Ihng en 80 M. breed en toen meen het door de twee bruggen met het "vasteland verbond, gaf men het deu vorrn van een schip, ter eere van Esiewlapus. Toen in_ 291 v. Chr., ten tijde van een heersohende pest-epidemie, [op raad van Sybdlen» enkele Romeanisohe afge zanten naar het Grieksohe Epidauro© gereisd wa ren om den, God, Apolliq's zoon Esoulapos te halen, had een heilige slang zich in dit beeld verborgen en kroop eruit op hun schip. Toen men weer te Rome aankwam, zwom de slang, naar het Tiber- eiland en koos zich daar haar heiligdom, waarna de pest spoedig ophield1. De lijders hadden in den tempel1 hunne legersteden en t kregen opeens .,Alle wegen leiden naar Rome". Dat weet men in Indië, dat weet men in Polen, dat weet men nu ook aan de Noordpool. En Nobile. de man van de Norge, is professor geworden, benoemd aan de Ingenieurs-1 school, afdeeling luchtschip-constructie, te Napels. Nobile, zegt men, is een moderne Italiaan; dat hij in de Universiteit zal ingelijfd worden beteekent dat hij den geest vertegenwoordigen zal van de jonge natie, welke zich meer en meer wijdt aan de wetenschap; het met hart en ziel studeeren en berekenen, vol ver trouwen en geestkracht behoort bij de fascistische at mosfeer. Nobile moet niet aan -den drempel der uni versiteit blijven met een academischen eeretitel, maar ten volle deelnemen aan bet inwendige studieuze le ven, hetwelk hij reeds begon met een schitterend voorbeeld en hij1 zal verder gaan. Deze hernieuwing van denkbeelden is noodig en men wil vooruit. Hij denkt dan ook al aan eene tweede expeditie. We hebben hier tegelijkertijd twee beroemdheden, mogen verwelkomen uit andere landen: Rabindranth Tagore, den Indischen dichter, die in den herfst van zijn leven nog zoovele lauweren mag plukken en het sneeuwwitte hoofd zoo fier, zijn witten, langen baard, zoo eerwaardig draagt en den Jongen B<ro- nislaw Gimpel, den 15-jarigen viool-virtuoos. Tagore was de gast van de regeering en werd op het Kapitool verwelkomd en toegesproken, hij. reisde met een klein gevolg van Indische vrienden, o.a. de Maharadja van Kapurthala en diens beeldige vrouw, en eene secretaresse. De dichter was gekleed in een eenvoudig bruinzijden gewaad over eene witte wollige pij. Hij draagt zijne zilverwitte leeuwenmanen onbe dekt. De andere heeren hadden Europeesche geklee- de jassen aan en zwarte ronde hoofddeksels op, in den vorm van een fez. E:en soort kamerheer droeg een gestreepte tulband op het hoofd. De dames zagen er schilderachtiger uit in hunne zacht-zijden gewaden, omboord met zilverband, en de fijne gazen sluiers, eveneens afgezet met zilver en kwasten, omhulden de fijne hoofdjes en sierlijke ge stalten. het gezicht onbedekt latend. Tagore heeft hier veel gezien en weinig gezegd, maar w&t hij z©i- de, was altijd aangenaam om te hooren, zacht en vriendelijk. Hij woonde in een der mooiste hotels van Rome en aan den gevel was een embleem aan gebracht: ,de Ster van het Oosten", in rood ên geel, 'in op dezen achtergrond prijkte het Romeinsche con- sulstceken, de stavenbundel met den bijl. Des avonds was dit eendrachtelijk symbool schitterend van elec- trisch licht. Mussolini coquetteert met iedereen en al les, nu weer met Boeddhisme en Indische wijsgeeren, maar hij durft en wil alles. Zeide niet Paulus: „On derzoekt alle dingen en behoudt het goede?" Italië heeft zoolang gedroomd, het heeft veel in te halen. Tagore was reeds in zoovele landen, hij kende dit brandpunt van interesse nog niet. In Frascati, het heerlijke hooggelegen bergachtig oord, waar vele Ro meinen hunne villa's hebben, is hij rondgeleid en hoeft eene hygiënische lucht-, water- en zonnekuur- inrichting bezocht, waar veel aan heilgymnastiek ge daan wordt. Zijn stuk is hier in het mooiste theater opgevoerd. Ik kwam net aan den ingang toen Tagore arriveerde met zijne stoet. Vooraan liep hij, door de menigte die eerbiedig opzij week. een ceremoniemeester riep: ,JLasciate passare Tagore!" Men riep Viva, men groette. Tagore hield de toppen zijner vingers tegen elkaar voor zijn gezicht en boog de handen dan voor zich uit en op zij', in eleganten en waardigen groet, die tegelijkertijd dankt. Hij. nam plaats in eene zijloge. Het stuk wordt hier Citra genoemd, naar het meisje, dat de hoofdrol speelt. In ons land is het opgevoerd onder den naam: ,.De brief van den Koning". Maar van een brief is geen sprake en in het, geheels stuk,, waarin iedereen staat, niemand elkaar aanraakt of' iets geeft, wordt veel, gesproken over de liefde. De liefde die hare hoogste zaligheid vindt in het négee- ren van alles, het zich oplossen in niets, het verdwij nen onder den grond, in de lucht, het vervluchtigen als een aroma, dat ééns was. Mooier, om te lezen' dan om te te zien spelen. Het eenig werkelijke op het nooit veraanderend tooneel was dat drie inlanders met naakte (veel te witte) bovenlijven kwamen aanhollen en uitriepen in doodsangst dat hun dorp aan het vergaan was. Noch de hooge prins, noch de prinses namen hiervan éenige notitie, het scheen niet dóór te dringen in de van etherische liefde bezielde per soonlijkheden, -welke zij geworden waren, na het ont moeten der Hemel sche gezanten. Dat ging hen niet meer aan. De dichter werd na dezen éenacter warm toege juicht. De naam is voor de Italianen ook zoo heerlijk makkelijk om uit te roepen: „Tagore, Tagore. viva!" Hij boog en maakte weer het zachte, groetende en dankende gebaar. Er werd hem een bouquet aange boden, welke hij aan het hart drukte. De jonge Bronislaw Gimpel moet harder tobben voor rijn broodje en zijn roem, maar toch oogst dit lo-jarige vioolwonder zoovele lauweren, dat hij wel spoedig onder de grootsten zal gaan behooren. De al lermoeilijkste passages in de zwaarste stukken glij den hem uit de vingers alsof het een paar gewone nootjes zijn. 't Is ongeloofelijk. men houdt den adem ini. Een vogel kan niet zuiverder en zachter zingen. 's nachts in hunne droomen de uitlegging1 welke geneesmiddelen Zij moesten nemen. Zij werden door heete dampen uit een minerale bron, en kruiden half verdoofd en kwamen in een ko De tempel! en kliniek werden nu nis midde: van het schip genomen, met een obelisk als mast. Deze „mast" is in 1676 verwijderd. Tweehonderd jaar later lichtte men hier ëetor gedenkboeken op met de standbeelden van Johannes de Deo, St. Franoiscus, St. Bartholomeus en St. Paullnuö. In In de St. Bartholomeuskerk zijn de 14 antieke Sanietzuilen nog van de Esoulapustempel over. 1001 werd de kerk gestioht door Keizer Otto III. In de Romeinsche Keizertijd werd het eiland gebruikt als Vevangenis. Aruandus, Prefect van Gailië, was hier gevangen in 468. Onder Claudius' regeering werden zieke slaven er neergelegd om te sterven. Deze wreede monarch die gevallen gla diators doodkalm liet afmaken om hen te zien sterven, zeer grillig en tegenstrijdig van aard zijnde, maakte een wet dat elke slaaf, die des ondanks genas, de vrijheid zou herkrijgen. In de Middeleeuwen had de Bisschop van Porto gezag over het eiland. Hij woonde in het Francaskanerh klooster. Onder Leo X werd er een feest gehou den, waarbij de Pauselijke .dichter Oamililo Quer- no, gekroond werd met klimop, laurier- en kool bladeren! In 1656 werd het geheele eiland weer 'in beslag genomen dooi' pestlijders. Twee duizend jaren en langer is het eiland voornamelijk aan weldadige doeleinden gewijd geweest. Het mid delste gedeelte van1 het eiland wordt ingenomen door de kerk en het klooster van St. Bartholomeus. De slang, gebeiteld in. marmer, zich slingerend om de voorplecht van hst schip, alö tegen een) marmer dek, is nog te zien van uit den klooster tuin. Tegenover het klooster is het hospitaal van S'. Giovanni öalabita, ook wel' de Benfratelli ge naamd, geheel onder hot beheer staande van de bijv. heeft ook vele hartescherven op zijn geweten. san^^:?,]r^esi halï naakt, met enkel watten om Hij begon dan met een simpel wijsje, onschuldig a's Lt bovenlijfje, beplakt met sterren, en kroontjes op een wiegelied en als de dames dan met do hoofden ;fJ baar, palmtakken dragend, en daarna liep or zaten mee te wiegen, keek hij ze eens goed aan en :P0n héél kiein^nonnetje mee mét oen groot krois. sleepte ze dan in zoo'n wilde vaart mee door laby- geluierde meisjes volgden, gesluierde t vtouwod, rinthen en in afgronden* dat ze hulpeloos naar hem onsamenhangend, zongen, ieder voor zich., jongo- zaten op te.kijken. H«? als monnikj^ en, pastoortje* verkleedeen Maar dit kind heeft nog niet den wil of de macht kleine bengel ui de Itahaanscliekleuren, als ridder, zijne vioolsnaren op een vrouwehart te spannen en is amuseerde zioh om met zijn zilver beplakte houten tevreden met het stormachtig applaus en 't gejuich jfipaaxd de monnikjes in den rug te steken. Het na ieder stuk. Vijfmaal speelde de kleine held eene Kjs een echte vqlksoptqchfc, er was geen disci- toegift;-men hield niet op. Hij kwam soms maar eens Jape or deftigheid, eemr hond nep door alles heen buigen en kalmeerend wenken met de hand, ook óm 96 mannen aan te blaffen cue tóch, al zoon moeite het gordijn heen. zonder zich te vertoonen en dan hadden het vaandel .om de Jioeken te krijgen. Twee verscheen hij weer met de viool. Men brulde om bepen achteruit met lange roode koorden, twee Schübert, Kreisler, Paganini. Hij gaf toen do Zigeur hielden het 4 M. hooge gevaarte aan stokken om- nerdansen van Brahms, eene melodie van Raff. een hoog en twee hielden aan koorden alles weer tegen, wals van Chopin. een stuk van Kreisler. Hij kreeg f(Op het vaandel zelf liggen mannen schijnbaar te eene bloemenmand. Zijn broeder Cèrol begeleidde gberven en kijken op n:uir eene Madonna boven hem en het was als hoorde men éen instrument, men jh®n).. Eéto man loopt met een stok te dirigeeretn, kon hooren, dat die twee alles samen instudeeren. links-rechts, weg-volk! Monniken in yuui-roode pijen Den volgenden morgen maakte ik mijne opwach- wandelen Am beulsknechten erachter, dan vele Ma ting. bij de twee broeders, die in hotel Minerve lo- iria'a en Heiland'©, onder gouden, oude, houtgesaie- geerden. De oudste, blond en blauw-oogig, terwijl Bro- jden bogen; vóór den Heilige een priester, erachter nislaw heel donker is, vertelde dat zij eigenlijk Po- nog een roodgekleede kardinaal', welke zeer werd len zijn geworden door den oorlog; ze wonen in Lem- toegejuicht. De klokken van kerk en klooster luid- berg, dus waren Duitsch-Oostenrijkera. Chrol is kar den alsof ze uit de torens wilden vliegen. Ze wecr- pelmeester, evenals zijn vader. Zijn broeder Jacop is den in beweging gehouden door zes jongens, die een groot pianist on treedt op in Amsterdam, onder 'iöee op en neer sprongen, en er een pretje van. Mengelberg, Btonislaw is zeer in bewondering over maakten. Eén kJok werd. geluid door twee bengels zijn naamgenoot B, Huberman dien wij ook in Hol- die erom- vochten. Ih de kerk waren do vrouwen, land zeer goed kennen. Hij was nog volstrekt niet te welke niet met de proces©© meeliepen, mot zwart groot of te trotsch om de doos chocolade, welke ik kan toni sluiers over het hoofd, voor de Versohi-TIendo HfflHj Rmuiuv ^uiwoi JHHjH hem1 offreerde, niet te waardeeren. verlichte altaren aan het bidden en vooral verdien- i broeders de Deo, welke koken, wasschen en werken Mussolini heeft hem en zijn broer op zijne villa gen zij zioh qm een groot Mariabeeld, in «wit en voor de rieken die zij verplegen, dikwijls zijn er Tor Ion ia geïnviteerd, met enkel Prins don Giovanni lichtblauw gehuld, da.t duiven1 aan hare vbeten 1200 in een jaar, hoewel het hospitaal heel Hein is. Torlonia als medegast. Gimpel speelde voor den hoo- had, de Santa Maria van den Vrede. Eén voet was Pius V heeft te Roóne deze orde voor het eerst pen verblijf gegeven'. Toen Jan van Oostenrijk in 1571 van zijn tocht na-ar de Levant wederkeerde, werd in den stoet een arme man opgemerkt, die, schamel gekleed en bescheiden van manieren, medeliep. Hij neetto Se- bast-iaan Arias, behoorende tot de orde van de go- broeders «van Johannes de Deo. Johannes de Deo was gestorven zonder een enkele andere regel aan zijne discipelen achter te laten als de roerende woorden, die hij zonder ophouden herhaalde: „doe wel, mijne broeders", en Sebastiaa-n Arias kwam naar Rome om den Paus vergunning* te vragen kloosters te mogen oprichten en hospitalen- waar zij het voorbeeld konden volgen dat Johannea de Deo lien had nagelaten. Sebastiaan had Jo- 'han van Oostenrijk te Napels ontmoet en de oven winnaar van den Levant nam dezen mee in zij- 'nen stoet. Hij nam op zioh Sebastiaan's verzoek te ito ondersteunen en Pius V haastte zich don broe- jders niet alifeen de bul te geven welke zij verlang den, maar ook oen klooster op*het Tiber^dlana. Als men een na.uw straatje van dit hospitium af, jtot- aan het andere einde volgt van hec eiland, r~ komt men aan do plek waar de tempel Van Ju- f r™ «l? 600 ^-«ren huls gevat, voortij toesteken gehou- piter stond. Van dez» kleine kade af, welke bezaaid daarna de Chaconne \an Vitali en het Concert van den, en deze zilveren teenen werden nu eerbiedig- is met frairmenten van tempels, hooft men een Wieniawski. Hij werd zeer geprezen door den Ducc (lyk gekust, éen voor een door de vereersters, welke moAigeSl^^de Hrier^do «3e WgS fwcalhtlj?held fn Httstheid yan uitdrukking en den j er dan nog een pm malen met deh and over aaiden, een eirvaji is de St. Bartolomou^brug. vroeger ge- züvemn lUsr3^er^ehUhLnDPdrbee'itoPnL,tretgS SiIand. S °P.z'Ohzf;T al eene m«rkwaa> Hij was do vader van Caius Cestius, welke üatfete i I A 0If£.eera.e\ ül) °?d °P de beeltenis ge- digheid. .Men meet met denken, dat hpt tot een een nvramide voor ziin graf uit Egrofce liet ko- tefndglornen van wtnóg^X''dageraid-'i^°rd 8rematkt j8' -w?ar kan en speie-men e"n bij de St. PaXpoort begraven is. De brug lini Grimnel zeer g^leiif door dfberaad-Muwo-1 varen er om been, mtogendeel, er is geen boom. is im 807 hersteld door de Keizers Valentinialnus, heeft aan den Duce een portret gegeven met het vol' Sb!? *%em> ls niets dan steen, bf-wat men Valeneius en Grationus, met travertijn, uit het the- Bond onschritt-^ Aan Benito' Mussolini den belle «te®1»- V®1®. typen hangen ,ater van Maroelbis weggenomen, hetgeen te lezen is ?êr bèbeerder v'm Italië"» geïukXchatten ln de ranl?n dfJllW huizen, Sar&omen-afstam- uit de intoriptie binnen in de borstwering en waar- ifunst eu hèt leven" «eiuksschatten, ln de mehiigen. Naast de kork is het Israëlitische hcöpi- in de titel Pontifex Maxünus aan ieder van hen taal. Oudjes zitten ervóór op. stooien igegeven is. Dit beteekent bruggenbouwer". Dezie a T\r-ji i0 8^® dw Amcaflw had' zich hier jlnititel, (met roede verf, in de ingehakte Hettcrs ge- de Middeneeuwengenesteld en a.an dorjj jamilie wreven;, wat aióg te zien is) namen zeven Christe- moesten de voorbijkomende booten tok betaJlen ©n jljjke keizers later aan, welke met meer macht daarna kwam liet1 eiland aan de Oaötani. Maar bekleed warenover de Godsdienst welke zij had- reeds m overoude tijden 1'ag het daar. De légendeden afgezworen, dan welke zij belleden, zij Draken wil', dat de Romeinen, toen de koningsregoering ai en vernielden wat mooi was, zoo ook deze prach- omvergeworpen werd, het koren in ware broed-1 tige brug. welke in 1888 eindelijk wer.d herbouwd Daarna speelde de jonge virtuoos nog enkele zijner stukken, met welke hij in Italië debuteert. Hij is voor 't eerst hier, na in Weenen lauweren te hebben ge oogst. Van daaruit £egon hij te concerteeren en trekt nu .verder Italië door; dan komt Parijs aan de beurt en keert hij 'weer hiër in den herfst terug. Het vol gend jaar hoopt hij in Holland op te treden. Men houde het zich voor gezegd! i i - womo xi* wuu omuoiya nm,u iroi«j>_»u.vwvx Gabrielo d'Annunzio, die toch niet achter wildewl°.Ten- Dlfc Iieolitte en aD©en de nüddenboopr i> nog antiek. Hier heeft, blijven, heeft hem zijn portret gezonden van zichzel- iL j i 1fr,oeid® aan en na een ten tode der Aniciërs ra den toren, btq het begin ven, toen hij 15 jaar oud was en eronder geschreven: groeide er pas boven het water uit en steeds der brug, Matnda van Canossa een onderkomen „Van een wonderkind der vorige eeuw aan het won-yornie®*'de het ©tukje pond, tot men het betreden 1 gevonden. Hier lagen aan de kade ra de rivier derkind Bronislaw Gimpel". Een brief zond hij hem 00 <?!lde .g' door Fabrigiua den wegen- een aantal korenmolens op vlotten voor anker, ook: „Waarde Wonderkind, door ongesteldheid ben ^bouwd, is zeer schddcrachtig, heeft twee ra bewegrag gebracht door den étroom die tv»- ik helaas verhinderd op Uw concert te verschijnen,1 BW® CM ra de middelste pilaar n(^ een scheu de bruggenpijlérs met kracht heendrong, maar ik zend U als geluksvoorwerp een antiek doos- ia'8Iu® siertx>og. In de twaalxde eeuw was -zy nog jschilderachtig en eigenaardig om te zien, ze had- je om het hars in te bewaren, waarmede gij Uwe 5 baksteencn versierd. De mscrip- jden heilige wapens op den boeg. en waren een uit- snaren bestrijkt, bewaar het, ten aandenken aan mij. ee^81o buzonderheden is nog go-1 onding van Belisarius om het volk en garnizoen Ook ik. helaas, was eens een wonderkind! Bamin zichtbaar. De brug wordt nu de Quattra van Rome van brood te voorzien, gedurende het, Uwe kunst altijd méér dan Uwen roeml Gabriele i'fj?1 J-krug der 4 hoofden) genoenid. omdat er beleg van de stad door de Gothen, toen deze de d'Annunzio." i f0 bustes qp staan van een vrerhoofdigen Janus- i waterleidingen hadden doorgesneden en de molens |god afkomstig van de Janusboog in de buurt, 'op den Janiculhs due onbruikbaar hadden gemaakt. Op een zonnigen achtermiddag heeft ditmaal de roeger heeft zij ook geheeten Pon^ Jüdae'>mm, T»e al~ereerste brug, lang voor Chr. gebouwd, was Heilige Antonius van Padua zijne woning de oude j omdatde Jodenbuurt er zoo vlak bij is. Horatius van hout. St. Bartholomeuskerk op het Tibereiland verlaten en j beschrijft dat dit een geliefkoosde pTek .was voor Ik zag aan de kade twee plattte schuiten Iig- is door zes man rondgedragen over het oude kerk- jm-ensohen die zich wilden verdrinken Fr was gen; een man zat lui te staren naar het stage rona- Plein, de antieke bruggen en de Tiberkade langs.'dan ook een „Morgne", zooals die in Parijs later draaien van 2 houten wieken ën bi* goed kijken Reuzengroote oude, vergane vaandels, ook door zesgebouwd is. Vrpeger stonden er ot> het eiland zag ik dat de stroom, deze wieken in beweging man getorscht, kwamen vóór en achter den Heilige.drie tempels: die van Escul'apus, van Jupiter en brengend ,op die manier een dubbel net deed rond- s Morgens al werden er in de kerk brooden uitge- 1 van Fa.unus. Naast de brug was in oude Jijden n dat door het water maalde. Op deze manier» reikt aan de vrouwen, een overoud gebruik 'sMid-jeen winkel, waarin men miniatuur armen, -beenen. komen aardige hóeveelheden ziTveren vissöhen b:n- dags hoopte zich de eilandhevolking op, vóór de kerk. I -hoofden van terracotta verkocht om in den Escu- nen. van uit de netten vallend in een. er onder om hem vóór te gaan. Vele kleine kleuters van vier'lapustempel op te hangen, wanneer zoo'n lichaams- gespannen zeil, wat weer voorzien is «yan een

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1