Even Lachen. Ware Woorden. ROMMELKRUID. De Wereld der Vrouw tot onafhankelijk, zelfstandig mensch met wijs inzicht en klaar begrip van des levens noodzakelijkheden. Na zoo'n avond van ^ielsohUasting", zooals ze dezen geuiten drang, naar vrijmaking der vrouw noemde, ging Maria Mansen voldaan qn opgewekt naar huis. Met genoegen hoorde ze haar eigen, krach tige, vastberaden stappen, dan door de avondstille straten gaan, waarvoor ze altijd ieder geleide vriende lijk, maar beslist afwees. Uren lang zat ze daarna nog vaak in haar mooie, solied-gemeubelde kamer te werken kan het groote bureau-ministre: een zelf standige vrouw, die 'met kalm overleg en scherp in tellect haar leven wist te leiden. Toen gebeurde 'hét, dat ze Rolf Fransen ont moette. Aan huis bij een vrouwelijk collega zag ze hem voor. 't eerst. Ze spraken gezamenlijk over een pas uitgekomen studie over de Divina Gomoedia en Maria Mansen had gelegenheid Rolf Fransen te leeren ken nen, als een fijn voelend, scherp denker. 't Was vrij laat in den avond, toen ze aanstalte maakte heen te gaan. „Laat me u even thuis brengen", kwam" Rolf Fransen. Maria had gelachen. „Neen dank u wel, ik ben ge wend alleen te gaan". Zonder aandacht aan deze weigering te schenken, tjok Rolf Fransen zijn jas aan, nam hoed en stok en na zijn gastvrouw te hebben gegroet, 'hield hij voor Maria de deur open. Even was deze op het punt. driftig uit te vallen. Had hij gemeend, dat ze coquetteerde met haar op merking? Dat ze met haar weigering accepteeren be doeld had? Maar ze wilde niet onbeleefd zijn en zwij gend ging ze langs 'hem heen de gang door en naar buiten. Een oogenblik worstelde ze om boven haar erger nis uit te komen. Kom, hoe dwaas was ze! Natuurlijk zag hij wel, dat hij geen meisje voor zich had, dat verlangde veilig door mannelijk geleide naarhuis gebracht te worden. Zijn woning lag natuurlijk in de richting van de hare; daarom liep hij mee. Ze spraken over wetenschappelijke bladen waar op ze beiden geabonneerd bleken te zijn en vóór Ma ria het besefte, was ze haar huis genaderd. ,.Ik ben er!" zei ze en s'ak tegelijkertijd haar hand uit. ..Moet u nog heel ver?" vroeg Maria met een aarzeling in haar stem. „Neen. nog een tien minuten; we zijn zoo juist mijn huis voorbijgegaan." Opnieuw ging er een ergernis door Maria heen. .Nu. adieu!" sprak ze wat kort, terwijl ze den sleutel in het slot stak en harder dan gewoonlijk sloeg ze de buitendeur achter zich dicht. Bij de derde ontmoeting vond Maria Mansen het prettig door Rolf Fransen thuisgebracht te worden. Bij de vierde ontmoeting verlangde ze er naar. Bij de vijfde ontmoeting verloofden zij zich en had Maria Mansen van dit oogenblik af haar ge- 'heele zelfstandigheid prijsgegeven. Maar 't was geen offer. Rolf Fransen hartelijk lief hebbend had ze het- al-oude instinct gevolgd. En ze dacht: wij moderne vrouwen met al onze rechten en capaciteiten, we willen niet boven den man staan. zelfs niet naast hemons diepste verlangen gaat, after afl, uit naar onder, hem te staan. Dat is onze kracht. Zoo werd Maria Mansen, toen ze vrouw werd. Zij, die jaren lang met vacanties alleen in het bui tenland gereisd, zelf haar tochten georganiseerd had, ze kon nu geen kwartier ver reizen of ze vroeg hem: ..En hoe laatvertrekt m'n trein? En op welk perron moet ik wezen? En aan welk loket zou ik mijn kaar tje moeten nemen? En weet je na hoeveel halten ik moet /uitstappen?" En toen ze op een avond haar belastingbiljetten had in te vullen, werk dat ze jaren lang alleen had gédaan, zonder er de minste moeite bij -te ondervin den, zat zé als een gewillig kind te luisteren naar wat hij' dicteerde en huiverde ze van geluk, toen ze telkens zijn stem hoorde: „En nu schrijf je hier je naam en hier zet je gewoon een streep.... weet je hoe 'k bedóel? Kijk zoo.... en hier komt de datum te staan, denk er om, niet hier.... zie je.... maar daar En de Vereenigingen die ten doel hadden door het houden van lezingen de'vrouwen op te wekken zich vrij te maken van de meerderheidsmacht der man nen in he't huwelijksleven hadden Maria Matifien als „weer een afvallige" geboekt. Wereldkroniek. WETENSWAARDIGHEDEN. Is het U bekend: ddt Bobby Leach, inwoner van Manchester, in 1911 zich in een stalen vat liet insluiten en zoo in de Niagara-waterval geworpen werd? dat hiji toen maar amper zijn leven bij dit waag-, siuk er af bracht? dat er 300.000 menschen bij aanwezig waren? dat de Niagara-val op het pumt waar Leach zich liet vallen, 60 meter hoog was? dat 'het stalen vat, ini den vorm van een^ sigaar, van binnen gecapitonneerd was? dat er 39 minuten verliepen tusschen het tijdstip waarop het vat naar beneden viel en dat, waarop Leach er uit werd gehaald? dat het haar van Leach wit was geworden van de vree9elijke gewaarwording? dat Leach er bewusteloos met gebroken knieschij ven uitgehaald werd? dat nu juist dezer dagen Leach is gestorven, als» gevolg van een val over een sinaasappelschil, waar door zijn been moest worden afgezet? dat gedurende den oorlog een Amerikaansche vrouw* aan 83 Canadeezen het vliegen heeft geleerd? dat de Iersche provincies Fermanagh en Tyrone elk 6000 mannen meer hebben dan vrouwen? dat biji de dezer dagen te Wimbleden gehouden j kampioenwedstrijden voor tennis plaatskaarten van f 50 werden verkocht voor f 450? dat Hëndel, tie beroemde componist, 40 opera's na liet? dat van alle soldaten over de heele wereld, nog geen 50 pet. in Europa gevonden worden? dat er alleon in China al 1.607.000 man in militaire opleiding zijn? dat schildpadden heel oud kunnen worden? dat de schildpad in den Londènschen dierentuin 260 jaar oud is? dat mode-foto's naar Amerika draadloos kunnen worden overgeseind voor f 250? dat in den zomer eiken dag riekende bouqetten bloemen aan de rechters in het Londensche crimi- neele gerechtshof worden gegeven? dat dit nog een overblijfsel is uit den tijd, dat de lucht in de rechtzaal bedorven werd door stank uit de onderaardsche cellen? dat is vast komen te staan, dat de schaar er bij een vorige' operatie door een dokter in was achterge laten? DAT WAS HET TVL Klant (boos): .^Cellner, dit water is troebel. Breng me een ander glas!" Kellner: U vergist U, meneer, Dat water is best. Het glas is vuil! KORT VAN BEGRIP. Mevrouw Snip: „Heeft U een spiegel voor me?" Bediende: „Een handspiegel, mevrouw?" Mevr. Snip: „Nee, stommerd, natuurlijk een spie gel voor me gezicht l" HIJ WIST HET. Onderwijzer: „Anoniem beteekent zonder naam. Geef nu eens een zin, waarin dat woord voorkomt." Leerling: Onze nieuwe baby is anoniem. NIET VRIENDELIJK/ Bram: „Zeg. een vriend van me heeft verleden week zijn kaak ontwricht door het gapen. Brom: „Wat was je dan" bezig hem te vertellen? ZIJ KENDE HEM. Echtgenoot: „Kun je niet raden waar ik zoo laat vandaan kom?" Vrouw (ironisch): „Zeker kan ik dat. Maar dat doet er niet toe, vertel je smoesje evengoed maar!" LOSSE GEDACHTEN- Waarvan zouden de motten toch geleefd hebben voordat Adam en Eva kleeren droegen? Volgens de poëeten betaalt de poëzie :niet; volgens de hospita's, de poeëten evenmin. Verlies van vermogen brengt heel wat grooten de zer wereld op de keien; weer anderen trappen op een bananenschil. B"N LOGICA. 'Een boer, 'bewoner vaD een afgelegen boerderij, kwami het overlijden van zijn vrouw aangeven. „Wanneer is Uw vrouw overleden", werd hem ge vraagd. „Ze is niet dood," was het anwoord. „Maar ze zal den avond wel niet halen. En om nu een loop uit te sparen, wilde ik haar nu vast aangeven, nu ik hier toch langs moest". „Maar dat gaat niet", zei de klerk, „Uw vrouw kan U wel overleven." „Dat geloof ik niet, zei de boer. De dokter zei, dat ze dood ging en hij' weet toch zeker wel, wat hij haar gegeven heeft." i DAT HELPT. „U zult een verpleegster voor uw vrouw moeten nemen," zeide de huisdokter. „Zeker, dokter, ik zal er dadelijk voor zorgen", antwoordde de man. „En als oud vriend kan ik u erbiji vertellen, hoe u de beterschap van uw vrouw kunt verhaasten." „Ja?" „Neem de knaptsfe verpleegster die u vinden kunt en bewijs haar attenties in de ziekenkamer. Uw vrouw zal weer gauw overeind zijn." MOEDERS EN HAAR KINDEREN. Toiletartikelen. Een moeder zegt: „Mijn kinderen waren onordelijk met hun borstels, kammen, en nagel-vijlen, totdat ik een paar goed- koope legbakjes kocht van verschillende kleuren. Nu legt ieder kind zijn eigen toilet-benoodigdheden in zijn eigen bakje op een bepaalde plaats." KNAPPE BRAM. De meester had langdurig uitgeweid over de betee-. kenis van 'het woord „benzine". „En nu Bram", zei meester, „geef jij nu eens een zinnetje, waarin „ben zine" voorkomt". Brani, een onvervalscht Amsterdammertje, dacht even na en zei dan: „Asse we Oome Ben ziene, krijge we altijd een cent." HET POLKA-HAAR. In een zaak, vol dames die hun polka-haar laten bewerken. Klant: Ik heb haast hoe lang moet ik wachten om geschoren te worden?" Kapper (de lijst raadplegend): „Nou. meneer, wat zoudt u denken van komende week Dinsdag 's mid dags om kwart vóór vieren?" DE TIJD GAAT SNEL. Vader (imet zijn dochter discussieerend over den man van baar keuze): „Ach wat, de kerel verdient maar veertig gulden in de week!" Dochter: „Ja maar; vader, 'n week is zoo gauw om, als je dol op mekaar bent!" STEEDS HOOGER. Rosenbaum ging een hond koopen. „Wat kost die?" zeide hij, naar een der dieren wij zende. „Vijftig mark", zgi de hondenkoopman. „Eh die kleinere?" „Honderd mark". „En die ander die nog kleine'r is?" „Honderdvijftig mark." „En deze heele kleine?" „Tweehonderd mark." „Zeg eens! Wat mot het me dan wel kosten, al9 ik heelemaal geen hond koop!" OOK EEN PROBLEEM. Bobby: „Vader, luister eens, als een bij op een brandhetel1 gaat zitten, steekt dan de brandnetel de bij, of de bij den brandnetel?" O ZOOI „Heb jiji die pruimen opgegeten?" .,Nee, moesje." „En wat beteekenen dan die pitten op den grond?" ,Die zijn van de keukenmeid. Ik heb de mijne in geslikt." j Er zijn menschen. die anderen eerst hun slechte en dan hun goede daden vergeven. Heden niet begonnen, morgen niet voltooid, Blijft het altijd: „morgen", 't Heden komt er nooit. Ten Kate. *1 Er is een beleefde wijze van behandeling, die meer pijn doet dan de ruwste aanval. Hei baat niet veel in een verlichte eeuw te leven, als men zelf een kind dér duisternis is. Gelukkig zij, die sterven in de vaste* overtuiging de tranen hunner achtergebleven vrienden verdi«nd te hebben. EEN NIEUWE BETONPAAL. 'Door Siemens Bau-union wordt een nieuw type betonpaal gefabriceerd. De paal is hol en de wanden zijn van wigvormige openingen voorzien, waarvan de breede zijde zich'aan den buitenkant bevindt. Deze openingen zijn door deuvels gesloten. Na het inheien van den paal wordt in het inwendi ge beton onder druk aangebracht Door den druk, die dit beton uitoefent op de deuvels, worden deze naar buiten gedrongen in de den paal omringenden grond, terwijl de gaten gevuld worden met beton. De paal is dus dan voorzien van een groot aantal uit steeksels buiten' den paalwand. die de draagkracht van den paal verhoogen. Controle op de handelingen van de wiggen schijnt hierbij echter bezwaarlijk. EEN WALVISCH-EXPEDITIE. Een walvisch-expeditie, tot dusver eenig in haar soort, zal uit Huil vertrekken naar de Zuidpoolzee. De expeditie, saamgesteld op initiatief van de regee ring der Falkland-eilanden, heeft een zuiver weten schappelijke taak. Zij' heeft haar ontstaan hieraan te danken, dat eertijds elke zee vol was van walvis schen, terwijl dit dier in de meeste wateren thans niet meer voorkomt. De walvisschen zullen door deze expeditie gemerkt worden, teneinde hun ge woonten te bestudeeren. Bij dit merken gaat men als volgt te werk. Zoodra een walvisch aan de opper vlakte verschijnt, wordt een klein zilver plaatje in de speklaag geschoten. Het plaatje is genummerd en draagt een datum. Alle walvisch-stations in de zuide lijke wateren zullen samenwerken bi} 'het verstrekken van gegevens, wanneer walvisschen gevangen en ge dood worden. Met behulp de-r plaatjes zal men ten slotte den trek dezer dieren kunnen vaststellen. Als het onderzoek uitwijst, dat er meer mannetjes dan wijfjes-walvisschen zijn, zal het dooden van wijfjes voorloopig verboden worden. CENTRALE VERWARMING VAN STEDEN. Op het congres der Duitsche verwarmingsingenieurs is het vraagstuk van de verwarming van steden uit voerig besproken, In den Gesundbeits-Tngenieur, komt een kort verslag van enkele der besproken punten voor. Men is besloten om overal, waar- de plaatse lijke omstandigheden hiertoe gunstig zijn, centrale verwarmingen te bouwen. Behalve het economische voordeel hieraan verbonden, is de vermindering van rook en roet van het allergrootste belang met alle gevolgen voor de gezondheid der menschen, de duur zaamheid der gebouwen, ontlasting van het wegen- Die niet te raden is, is niet te helpen. PARIJSCHE MODE. De mantel voor oudere dames, links op de teeké- ning, is van zwart zijden marocain en heeft ruime, ingehaalde zijbanen. De rug- en voorpanden zijn ge heel glad. Het hoedje is van zwart canvas-stroo. De hoog-opgeslagen rand aan de achterzijde is ver sierd met fraise rozen. De wijnkleürige zijden crêpe japon ls geborduurd met dof-goud en oud-blauw; het geplooide vest is van ivoor-kleurige crêpe-georgette. De hoed. welke even als de japon wijnkléurig is, heeft een rand van stroo en een taffetas bol. i Een knippatroon is verkrijgbaar in de maten 42, 44, 46 en 48 onder nummer 344a of 345a. Kosten 85 ct.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 12