Feuilleton.
Eenmaal Yoet aan boord
als zijn patroon, snijwonden aan hoofd en gelaat.
Beiden werden door den heer Moolhuyzen, arts te
Dubbeldam, in zijn auto naar het ziekenhuis t9
Dordrecht vervoerd.
WATER VER ONTREINIGINQ DOOR VOGELS.
In Engeland heeft men zich ongerust gemaakt
over de vermeerdering van de duiven in sommige
plaatsen (W, Londen), waardoor voedsel maar vooral
het water verontreinigd wordt door de uitwerpselen
der vogels. Hetzelfde gevaar zou dreigen van zee
meeuwen, die door het eten van alleplei onrein voed
sel vaak voor den mensch schadelijke bacillen in
hun darm zouden herbergen.
Als dit zoo was, dan zou Amsterdam1 inderdaad
eveneens gevaar loopen, daar hier zoowel meeuwen
als duiven in grooten getale voorkomen. Maar ge
lukkig is het gevaar uiterst gering. Den bacteriolo
gen van waterleidingen was het reeds lang hekend,
dat sommige toevallige verontreinigingen van het
drinkwater veroorzaakt werden door uitwerpselen
van vogels, maar de soort van bacillen is bijna nooit
schadelijk voor den mensch. De eenige bacil, die bij
vogels voorkomt en biji den mensch ziekten kan ver
oorzaken, is de bacilluspsittacöiss, een bacil, die ver
want is met den paratyphus bacil. Dat echter ziekten
bij den mensch door deze verontreiniging zijn voor
gekomen, is nog onbewezen en het gevaar zal dus
wel heel gering zijn. Er is nog geen reden om onze
Jordaners en overige bevolking hun duivenplatfeen
te verbieden.
HOE TREURIG.
Gistermorgen kwam de landbouwer G. P. Hilhorst
te Eemnes-Binnen met een voer hooi zijn erf oprij
den, juist toen zijn dochtertje spelende naar buiten
kwam. Zonder dat de vader het merkte, werd de
kleine door de wielen gegrepen en gedood.
ARRONDISS. RECHTBANK TE ALKMAAR*
Zitting van Dinsdag 6 Juli.
Heden geen nieuwe zaken.
Uitspraken van de zitting van Dinsdag1 29 Juni.
Theodorua Anth. Heddiea, Spanbroek, boüendief-
«tal, f60 oef 60 dagen.
Nan Wagemaker, Wieringen, rijwieldiefstal, 8
maanden voorwaardelijk met 3 proefjaren.
Harmen. Scheg-er, Twisk, f30 of 30 dagen etn
betaling van f25 schadevergoeding
WIERINGER WAARD.
Bij de jl. Zondag gehouden AtMetiekwedstrijdani
te Haarlem hebben twee leden van onze gynmas~
tdèkvereeniging „Olympia" zich kranig gehouden,
vooral de hr. K. Schenk Jz. Deze beaafde nL 't
kampioenschap .met den hink-sfeap-sprong (13.18
M.) een 2en prijs hoogspringen met aanloop (1.60
M.) en een 2en prijs verspringen met aanloop
(6.18 H.), terwijl' de heer K. Koster een 3en prijs
heeft behaald met 1500 M. hardlbopen in 4.50% m.
WIERINGERWAARD.
Dezer dagen had Gerb. Kistemaker het ongeluk
in een hooivork te trappen. Hij liep op bloote
voeten. De punt van de vork kwam boven op den
voet te voorschijn, zoodat het tamelijk raak is
geweest. Nog erger was^t Dinsdagmorgen met Jo.
Klouwers, die bezig was met hooispitten. Terwijl'
hij bezig was het hooi uit 't gat te 'werken, ^viel'
de hooigraaf naar beneden en kwam op zijn hoofd
terecht. Hevig bloedend is^ hij naar Dr. bohrodèr
gegaan, die de tamelijk diepe wond direct heeft
genaaid en het hoofd heeft verbonden. Gelukkig
was het 's middags heel goed. Het had veel1 erger j
kunnen zijn.
ANNA PAULOWNA. Politie.
Gevonden: een heerenrijwiel.
Inlichtingen worden ter secretarie verstrekt.
ANNA PAULOWNA
De postduivenvereeniging „Altijd Verder" heeft
voor 't eerst een wedvlucht gehouden uit het bui
tenland en wei' van uit Lier (België). Om 8 uur
werden de duiven losgelaten. Zij hadden met een
zwaren N.O. wind te kampen, zoodat zij pas om
12 u. 10 hun hokken wiaer bereikten. "Voor de
twee eerste winners waren 2 eeire-diplbma's ter
beschikking gesteld. De uitslag waa: 1. M. Tijben,
2, 10 éhx 13 Gebr. Hagewoning; 6 en 8 Th.
Rooms; 7 en 15 C. de Yliegher; 3, 11 en 12 Gebr.
Van den Burg; 4. J MeijlELnk; 5.. Gerings3 9. Gebtf.
Spigt en 14. Gebr. Van den Berg.
OUDE SLUIS. m
Nadat Mei- G. Brouwer, West-Friesche dijk al
hier, vorige week het 75e pakje Pleines' zeeppoeder
bij den winkelier H. O. Veltman had gekocht, zond
rij hiervan de omslagen op aan de PMnes Zeep- j
fabriek, welke firma voor deze. omslagen een Zwaar
verzilverd oouvert beschikbaar stelt. Na eenige I
dagen ontving zij bericht, dat niet alleen het cou
vert haar toegezonden werd, doch dat rif tevens 1
als 500ste inzendster eigenares was geworden van
een prachtig gedecoreerd eetservies.
Wel een buitenkansje.
DE GRENSREGELING VAN HAARLEM.
Het gemeentebestuur van Haarlem heeft thans een
communiqué over de grensregeling uitgegeven. Daar
uit blijkt dat bet bericht, dat Haarlem, volgens het
voorstel van Ged. Staten, aan Heemstede een scha
devergoeding zou moeten betalen van f 2.100.000,
verdeeld over 20 jaar, juist was. De eerste betaling
is gesteld op 1 Mei 1927 en bedraagt f 200.000. Ver
der elk jaar f 10.000 minder.
De bedoeling is de grenswijziging 1 Mei 1927 te
doen ingaan.
In een geheime vergadering is de brief van Gedep.
Staten besproken. Indien inderdaad de .totstandko-i
ming van de grenswijziging afhankelijk zou zijn van
het betalen van een schadevergoeding aan de ver
kleinde gemeente Heemstede, dan, zoo was de Haar-
lemsche raad van oordeel, zou een billijk bedrag
voor Haarlem geen beletsel behoeven te zijn. De ken
nisneming van het bedrag van f 2.100.000 heeft ech
ter teleurstelling gehaard. Evenwel heeft de raad
overwogen, dat. de noodtoestand, waarin Haarlem
tengevolge van de enge begrenzing verkeert, thans
tot öen zoodanige hoogte is gestegen, dat zeifs deze
last zal moeten «worden gedragen, indien zonder de
zen maatregel de huidige toestand zou worden be
stendigd. De raad heeft aan Ged. Staten medege
deeld, dat bij, zij: het zeer noode, uit hoofde van die
meer dan dringende noodzakelijkheid, in de voorge
stelde grenswijziging met zoo groote schadevergoe
ding berust.
WORST VAN BEVOREN VLEESCH?
Bij: de bespreking van het invoerverbod van versch
vleesch in Engeland en de circulaire van onzen mi
nister van binnenlandsche zaken over het aankoopen
van binnenlandsch vleesch hier te lande, teekent het
Alg, Ned. Landbouwblad het volgende aan:
„Als onze inlichtingen juist zijn, schijnt er met het
ingevoerde vleesch iets te gebeuren dat niet in over
eenstemming met het streven van den minister is
om het gebruik van versch vleesch in ons land te be
vorderen en waaraan o.i. om verschillende redenen
paal en perk moet worden gesteld. Het ingevoerde
bevroren vleesch zou nl. in een vons genoemde
vlepsch war en fabriek tot worst worden verwerkt en
als worst van inlandsch vleesch worden verkocht.
Als dit inderdaad juist is. iê dit niet goed te pra
ten. Daarenboven meenen we, dat wanneer bevroren
vleesch ontdooid is, het direct gegeten moet wor-
den,, omdat het anders spoedig tot bederf overgaat. 1
Het lijkt ons dan ook niet zonder gevaar om dit be
vroren vleesch tot worst, die niet direct gegeten
wordt, te verwerken. Het ingevoerde bevroren vleesch
moet zijn bestemming van een goedkoop volksvoed-
sel te zijn, behouden en daarom in den vorm. waarin
het wordt ingevoerd, aan den consument worden af-
geleverd."
ONGEVAL.
Gisteren is de 36-jarige schilder C. uit Lemiers op
de mijn Willem Sophie te Spekholzerheide door een
glazen dak gevallen.
Biji kwam terecht op een in werking zijnde machi
ne. De dood trad onmiddellijk in. De man laat een
vrouw en drie kinderen achter.
ERNSTIG ONGELUK.
De arbeider C. uit Vaals is op de brikettenfabriek
van de Staatsmijn Wilhelmina tusschen een Jacobs-
ladder bekneld geraakt en zeer ernstig inwendig
gewond.
Eén der ribben drong in de longen. C. is naar het
hospitaal te Heerlen vervoerd. Men vreest voor zijn
leven.
VERBRANDE VOGELTJES.
In de Tel. lezen wij:
Een kerel, die een hond heeft laten verhongeren,
kreeg laatst veertien dagen. Niet: veertien dagen
hongeren, wat de juiste straf zou zijn geweest, maar
veertien dagen brommen met netjes op tijd zijn ge
kookte potje. In ieder geval twee weken, die de volks-
conscientie goed doen.
Nog een paar andere flinke „douwen" werden den
laatsten tijd uitgedeeld wegen9 grove dierenmishan
deling, men zou zoo zeggen: wij gAAn vooruit!
- IJdele hoop!
Onzen kinderen leeren wij liefde voor de levende
natuur. Wij geven hun albums met plaatjes van vo
gels en visschen om hun belangstelling op te wekken,
wij noteeren dankbaar dat straatjongens een uit het
nest gevallen vogeltje naar de politie brengen. Vroe
ger zou het dier gemarteld zijn. Wij richten ver-'
eenigingen op tegen trekhondenexploitatie, voor be
scherming van vogels, dieren in het algemeen wij
meenen in volle oprechtheid dat wij winnen aan be
schaving en dan neemt plotseling de afd. Texel van
de Ned. Vereen, tot bescherming van pieren een mo
tie aan, waarin met collectiviteitsgoedigheid en de
N. V. t. b. v. D. is een nétte vereeniging wordt be
sloten: zich tot de autoriteiten te wenden, met het
verzoek, niet meer in den vogelbroedtijd duinen af te
branden.
Wellicht zullen „de autoriteiten" dit verzoek over
wegen
Inmiddels zoover zijn we nu.
Met al onze beschermende maatregelen. Dat wij
in den vogelbroedtijd duinen afbranden voor bebos-
sching.
En op Texel, hèt vogeleiland.
Een cirkel van vuur daar binnen de jonge vo
gels, die er nog niet bovenuit kunnen vliegen
haasjes en konijntjes zoo groot als vuisten, die heen
en weer rennen in doodsnood.
Alles is veroordeeld door een of ander net mensch
tot dood door verbranding.
Men stelle zich voor de oudere vogels, die hun
kroost zóó zagen omkomen, onmachtig fladderend bo
ven vlammen en rook.
Er behoort een nog beheerschter pen voor dan
deze, om te schrijven: Men vraagt zich af, waarom
dit werk niet werd gedaan toen er van broeden nog
geen sprake was
Men vraagt zich inderdaad af. Onder meer waarom
er toch geen lijfstraffen meer bestaan en hoe „de
autoriteiten" een brandplekje op hun breeden rug
zouden vinden voor elk verkoold vogellijkje. En of
Bonnot niet een beter mensch was.
Bonnot was een der gevaarlijkste Fransche auto
bandieten. Als hij met politie-agenten vocht tot de
dood er op volgde, volgde altijd de dood van den
agent.
Maar in zijn vrijen tijd kocht hij gevangen vo
geltjes op om die vrij te laten. Dèt was zoo zijn
genoegen.
Onze „autoriteiten" vechten niet met politie-agen
ten.
Zij verbranden alleen maar vogeltjes.
Die niet gewapend zijn.
AARDVERSCHUIVING.
Uit Valkenburg, 6 Juli. Door den zwaren regen
val heeft gisteravond een grondverschuiving plaats
gehad te Hazelerhof. Hier kwam een groote aard-
massa naar beneden tegen de woning van H. De wo
ning werd op verschillende plaatsen gescheurd. Per
soonlijke ongelukken deden zich niet voor.
H. COLIJN.
Naar „De Stand." verneemt is den heer H. Colijn
de gezantschapspost te Washington aangeboden. Deze
heeft daarvoor bedankt.
AUTOBUS OMGESLAGEN.
Gisteravond is bij het hotel Klein Hamdorff In de
nabijheid van Laren een autobus met kermisgasten
(van de firma Ihle) omgeslagen. Zes personen werden
zoodanig verwond, dat ze naar het St. Jans Zieken
huis te Laren moesten worden vervoerd.
ERNSTIG MOTORONGELUK BIJ SOESTDUINEN.
Maandagavond omstreeks tien uur kwamen twee
officieren van de Militaire Luchtvaartafdeeling te
Soesterberg op een motor aangereden in de richting
Soest. Nabij het Station Soestdüinen kruist de straat
weg de spoorbaan. Op dat oogenblik waren de slag-
boomen gesloten. De bestuurder schijnt dit niet ge
zien te hebben, want hij reed met zijn motor tegen
een dezer boomen op, en wel met zoo'n vaart, dat de
motor geheel defect geraakte. De duo-rijder werd wel
tien of twaalf meter weggeslingerd. Hij is tengevolge
van de bekomen verwondingen Dinsdag te ongeveer
12 uur middags overleden.
De overledene is de sinds kort gehuwde le luitenant
J. H. Mulder, te Bilthoven woonachtig. De bestuur
der, de 2e luitenant J. Haasnoot, heeft geen letsel
bekomen.
De motor zou niet van licht voorzien geweest zijn,
naar de politie verklaarde.
VERVOERVERBOD VAN VEE.
Zooais uit de jongste Staatscourant blijkt, heeft de
minister van Binnenlandsche .Zaken en Landbouw
een verbod van vervoer afgekondigd in 'n strook van
300 Meter (gerekend van de grens) voor herkauwende
dieren en varkens, voor zooveel het betreft de grens
langs België. Geleerd door de ervaring zijn tevens
daarin opgenomen, de grensplaatsen Bocholtz, Wit-
tem en Vaals, voor wat betreft de Oostelijke grens.
Ten einde den grensbewoners-veehouders zoo min
mogelijk last te bezorgen, heeft de directeur van den
Veeartsenijkundigen dienst den betrokken inspec
teurs aangeschreven, voor welke gevallen naar zijn
meening, aïgemeene ontheffingen van het vervoer-
verbod kunnen worden verleend, onder de daarbij
medegedeelde voorwaarden.
WINKEL.
De levering van basaltslag, benoodigd voor het jaar
1926, is opgedragen aan de Nederlandsche Basalt-
Maatschappij te Zaandam.
WINKEL.
Voor de betrekking van Hoofd der School voor
Lager en Uitgebreid Lager Onderwijs hebben zich
twee sollicitanten aangemeld.
OUDESLUIS.
Zondag j.1. zou D.O.S.K.O. I bezoek 'krijgen van
S.V.S. Il'voor de nederlaagwedstrijden. S.V.S. II bleef
echter zonder kennisgeving weg.
Zondag a.8. komt Nieuwe *Niedorp I.
^BETOOVERD" MEISJE TE SLIEDRECHT.
De Telegraaf doet het volgende verhaal:
In Sliedrecht is iets wonderbaarlijks te zien: „een
betooverd meisje». dat door den geest van haar buur
vrouw behekst is en niet zal genezen, vóór de toove-
nares door een zegenbede de betoovering verbroken
heeft."
Gaan wij weer terug naar de middeleeuwen? Zijn
er inderdaad geheimzinnige krachten, die op het zie
ke meisje ten kwade inwerken? Of heeft men hier
te doen met een handigen exploitant van het op het
platteland nog niet uitgestorven bijgeloof?.
Het antwoord op deze vragen vindt men vanzelf,
wanneer men de geschiedenis van het betooverde
meisje volgt.
Op den Dijk te Sliedrecht, wijk D 15, woont de fa
milie V. De 19-jarige Gezina V. is reeds sedert een
half jaar lijdende aan een eigenaardige ziekte. Zij
lijdt aan een soort vetzucht, wat bij haar kleine ge
stalte te meer opvalt. Bovendien is zij vaak bedlege
rig en zwak van hoofd. De huisdokter zat met het
geval verlegen. Zoo kwam men er toe elder3 medi-
schén raad en voorlichting te zoeken.
Een buurvrouw, die achter de woning van de fa
milie V. woont, de bejaarde vrouw M., wist er wat
op. Men moest eens den tooverdokter van Gorin-
chem raadplegen. En dus trok vrouw V, met haar
dochter naar Gorinchem. De tooverdokter bleek een
eerzame zadelmaker te zijn. die bij wijze van bijver
dienste als tooverdokter praktijk uitoefende. Nauwe
lijks had hij het meisje gezien, of zijn diagnose stond
vast: het meisje was behekst dopr een tooverkol.
De moeilijkheid was nu, de tooverkol te ontdekken.
Want die alleen zou in staat zijn de betoovering te
bezweren.
Vrouw V. nam de uitspraak van den tooverdokter
onmiddellijk aan als de eenig juiste oplossing. War
ren de boomen op haar land niet verdord?
Wat? vroeg de wonderdokter. .Zijn de boomen
op uw land verdord? Dan moet u de toovenaarster
zoeken in uw naaste omgevign!
Doch hoe uit te vinden wie die kwade geest wel
was? Ook daar wist de wonderdokter raad odu
„Ga naar huls", zoo orakelde hij, „en "de vrouw,
die het eerst naar den welstand vaii je dochter
vraagt, beeft in baar binnenste den kwaden geest,
waarmee het ongelukkige kind behekst lal Zij is de
hoofdpersoon!" -
Hij prevelde een formule en begon een wonder-
drank te bereiden, die hij vrouw V. ter hand stelde.
„Laat zoo sprak hij verder de tooverkol drin
ken van dezen drank en zij zal bereid zijn, je dochter
te zegenen, zoodat de betoovering ophoudt en zo
weer gezond en vroolijk wordtl"
Verheugd ging vrouw VI. naar huis, vergezeld van
het zieke kind. En groot was haar verwondering,
toen zij nauwelijks thuis gekomen, werd aangespro
ken door haar buurvrouw, mej. K., die belangstel
lend vroeg: „hoe gaat 't nou met Gezina?"
Geen twijfel mogelijk, mej. K. was de tooverkol, de
kwade geest!
Fluks werd een familieraad bijeen geroepen, waar
aan deelnamen: vrouw V„ de zieke dochter Geziena,
vrouw M.. de buurvrouw, die den goeden raad had
gegeven en de bejaarde vader van. vrouw V.
Eenige dagen later, om elf uur in den morgen,
werd met een krijgslist buurvrouw K. uit haar huisje
gelokt.
„Ach vrouw K., kom eens gauw even kijken", zoo
riep vrouw V. haar buurvrouw toe. En vrouw K., die
nooit veel bi) de buren aan huis kwam. ging. terstond
kijken, want ze dacht, dat er iemand was flauw ge
vallen.
Wat „de tooverkol" vertelL
Geven wij nu even het woord aan vrouw K., om
haar wedervaren van dien ochtend te vertellen.
„Ze hadden al dikwijls raar gedaan", aldus vrouw
K., doelend op haar buren. „En altijd hadden ze het
over tooverij gehad. Maar zoo vreemd als dien mor
gen heb ik ze nog nooit gezien. Ik kom goedsmoeds
binnen en daar zit heel de familie om de tafel. Is
er soms een jarig? vraag ik. Toen deed de ouwe
man het woord. Ja, vrouw K., zei hij, je bent nou
hier gekomen en we zullen 't je maar eens goed
zeggen. We weten d'r alles van."
„Wat weet je dan zoo" al", vraag ik.
„Dat jij met je geest in huis komt. Dat meisje heb
je in je macht. En 'de boomen in het land staan to
verdorpen. 'Dat meisje, dat zoo zwaar wordt, heb jij
zoo gemaakt. En nou eischen wij, dat je er een eind
aan maakt. Ontken maar nietl Wij hebben de proef
genomen met den bijbel op tafel en de sleutel beeft
gedraaid naar je buis."
Ik begreep er niets van. En daar zegt het zieke
meisje: nou is het tijd voor een glaasje wijn. Een
flesch wordt ontkurkt en ze scnonken in. Maar of
zij nou uit twee flesschen hebben geschonken, weet -
ik niet, want ze hielden me den beelen tijd aan de
praAt. De wijn smaakte zurig en ik voelde m'n lip
wegtrekken. Toen ik het op had, wilden ze, dat ik het
meisje zou zegenen. Ik raakte d'r heelemaal van
oversruur en wilde naar huis, omdat 't de tijd was,
dat m'n zoon thuis moest komen om te eten. Maar ik
mocht niet weg. „Nou ben je hier, nou blijf je hier",
riepen ze allemaal door elkaar. En de dochter vro^j
maar: „je moei me zegenen, want jij kan tooveren!"
Vrouw V. drong aan: zeg nou „God zegen je", dan
gaat het goed met m'n dochter. Ze boden mij f 100
als ik haar beter maakte. En toen ik zeide dat ik
niet verlegen was om geld. dreigden ze. degene die
het meisje in zulk een toestand had gebracht te zul
len wurgen.
Toen was 't genoeg. En ik stond op om weg te gaan.
De oude vrouw M. was de deur uitgegaan en van die
gelegenheid wilde ik gebruik maken om ook heen
te gaan, maar zij gingen vóór de deur staan, en wil
den mij er niet uitlaten
Mijn dochters riepen me en ik antwoordde „dat ik
er niet uitkon", Intusschen was m'n zoon thuisgeko
men. En toen hij hoorde, dat ze me vasthielden, ging
hij naar het huis van vrouw V., en trok aan de bel.
„Jo moeder mag er niet -uit,, al wordt het vier
uur", riep vrouw V., „want je moeder heeft het ge
daan".
De jongen "heeft toen een trap tegen de deur gege
ven, waarop ze hebben opengedaan en ik weg kon.
Thuis gekomen, vonden ze allemaal, dat m'n lippen
Mauw zagen en als het ware weggetrokken waren.
Later kregen m'n lippen weer de normale kleur en
ging dat trekkerige gevoel in m'n lippen weg.
Eerst vier dagen na het gebeurde hebben we bij de
politie aangifte gedaan van het geval.
Tot zoover het .verhaal van mej. K.
De politie zal de verbalen ter beschikking stellen
door A. S. M. HUTCHINSON,
Voor Nederland bewerkt door
W. J. A. ROLDANUS Jr.
25.
BOEK IV-
Waarin het verhaal begint te rammelen:.
HOOFDSTUK I.
Een baJooaiscène en iets over saucijzen.
I.
Den dag, dat Gearge zjj3fl Mary achterliet in
het kleine kosthuis in Meatih Street, Bafefeersea,
kwam Bill Wvvern ha een afwezigheid van een
week naar Palffciey HUI terug.
Zijn Margaret was zijn eersfee gedach.be bij zijn
komst. Door de scherp fee van Mr. Marrapitfs pog
was het jonge meisje gedwongen niet door middel:
van de post te oorresponideeren, maar met behulp
van een postbox in het gat van een boom in het
heosterpark van Heron's Holt, waar zij ook elkaar
tersluiks ontmoetten. Toen Bill den dag van zijn
terugkomst den boogen muur'overklbm en zich een
weg tussohen de struiken 'baande, zag hij zijn
geliefde niet ia het prieel, waar zH hun rende»-
vous haddon dus .zocht en vond hij een brief.
Een veel' te klein briefje voor een minnend hart,
Mr. Marrapit, zoo luidde het, had koude gevat en
lag te bed, zoodat Margaret haar Bill1 dien mid
dag niet ontmoeten kon Haar vade.r moest voort
durend verzorgd worden; zij kon onmogelijk zeggen
wanneer rij vrij zou zijn. Zij hoorde hem nu weer
roepen, zy moest dadelijk naar ham toe. Veel liefs.
Geen tijd om meer te schrijven.
n.
e Deze regels verkilden B£H;8 hart. Zijn liefde,
die bang werd bij iedere schaduw van twijfel, had
iets zenuwachtigs. De week, die hem van Margaret
gescheiden gehouden had, was de langste tijd
ruimte, waarin rij elkaar niet omhelsd hadden,
sedert rij tot de ontdekking van elkanders liefde
gekomen waren. Was het; niet mogel'ijk, zoo mar- j
telde hij zichzelf, dat tijdens ffijm afwezigheid zijn
beeld uit haar hart weggevaagd was. TaHooze hal-
den uit zy'n eigen verhalen, die aldus geleden had
den, rezen pp om hem te verzekeren, dafc zulks in
derdaad mogelijk was. Hoe meer hij erover peinsde,
des te waarschijnlijker heek hot hem toe.
Bedtijd vond hem wanhopig. Vol angst en beven
Eep hij zijn kamer pp en neer. De gedachte aan
slaap met dien duivelsohen twijfel om zijn kussen
te schudden was onmogelijk. Leunend uit zijn .raam,
keek hij op naar de sterren en kreunde; slóeg rijn
oogden neer naar het grasperk, dat zillverde in den
maneschijn, en sprong op onder den prikkel1 van
een plotselinge gedachte. Het was een nacht als
voor mirnnekootzen bestemd. Hü zou het open raam
van zijn Margaret zoeken, haar uit haar bed flui
ten en dezen' vervlóekten twijfel, tot werkelijkheid
brengen of den giemeenen ellendeling dood slaan.
Het was een bedelende gedachte en Bill begon
te fluiten tot hij zich bedacht, op. welke wijze hij
een van zijn eigen helden op die missie uitgezonden
zou hebben. .„Donkere oogen, vreemd glanzend uit
eem bleek strak gelaat," zioo zou. hij geschreven heb
ben. BiJTs oogen waren helder kinderlijk blauw, wat
weinig strookte met zijn eigen opvatting van de
rol, die hij zou gaan speldn; maar zich hullend in
melancholie, ging hij zijn kamer uit en liep de
trap af. t
Zijn neveIingsbuELterrier Abiram, die in den hall1
sliep, trommelde een roffel' van welkom op den
grond. „Koest," zeide Bill' gemelijk.
De „trouwe hond", die troost geeft aan het ge
wonde hart, is iets heel aardigs in romans; Abiram
had geen opvoeding gehad voor die rol Deze
hond verbond in rijn gedachten rijn meester niet
met melancholie, die gekoesterd moest worden,
maar met wilde geestdrift, die een opgewonden
stemming gaf en vereisohte.
Zijn instinct zeidë het wijtoe dier echter, dat de
toon van dit bevel bewees, dat hij van welk wild
spelletje ook buitengesloten1 zou worden. Het was
niet uit te houden. Duis hield Abiram, om allen
argwaan in slaap te wiegen, op met trommelen;
stond op, toen Bill voorbij was; sloop hem ter
sluiks na; sprong, toen de deur geopend was, met
vroolijk geblaf het maanlicht in.
Bang Kor ah en Dathan in bun kennels wakker
te «uilen maiea, al* hij bevelen schreeuwde, ftoot
Bill Abiram en beval1 hem onder bedreiging van
zware straffen weer naar binnen te gaan.
Abiram sprong en dartelde als een jong lam.
op het grasperk. 1
Toen bevelen niet hielpen, beproefde Bill het met
werptuigen. Abiram dacht echter, dat 't een spel
letje was, en werd nog doller.
„Heel goed," bromde Bill' tussohen zijn tanden.
„Heel goed. Daar zal je pleirier van hebben. Wacht
maar tot je dicht genoeg bij me bent om je te
pakken." Dan liep hij 't grasperk over en den weg
af; Abiram genoeg in de achterhoede, om'niet bin
nen het bereik van rijn meester te komen.
Bill! ging den muur, waarover hij' ander* Idiom,
om in het heester perk te komen, voorbij1 en liep
voor de tweede maal' het hek door en de laan op.
m.
Heel goed wist hij het raam van rijn aangebede
ne. Van uit de heesters had rij 't hem gewezen..
Nu zag hij met bonzend hart, dat 't raam open
stond, zoodat de nachtelijke briesjes, zich vrij
vermengend met de geuren van haar kamer, onge
hinderd rijn liefde-signalen tot haar dragen konden.
Hij Het een zacht gefluit hooren. Het was
hij voelde het niet luider dan 'b zenuw
achtig kloppen v-an rijn hart, dat erop volgde,
Weer floot hij en nogmaals. Dan een gen toe!
in de kamer.
„Margaret!" riep hif zaoht. „Margaret."
Zij verscheen. De .gezegende maagd lleunde het
raam uit. Om haar gelaat viel' het lange donkere
haar in rijke lokken; haar mooie nachtjapon, laag
toegeknoopt, deed hem iets zien van haar sneeuw
blanken, mooi geronden boezem.
„O, Bill'1" nep .zij, terwijl rij" haar armen uit
strekte. Dan keek rij neer op haar eigen persoon
tje en trok zich vlug terug. Toen zij weer terug
kwam, was de zachte ronding van haar tweeling-
borsten niet meer zichtbaar.
Zü had haar nachtjapon "dicht geknoopt.
„O, Bil'!"
„O, Margaret!"
„Waf!" blafte Abiram in zenuwversoheurende
verwelkoming. „Waf!"
De gezegende maagd vluchtte. BiH trapte. Abi
ram kreeg een gedeelte van den trap fee pakken;
waggelde terug over het grasperk, terwijl aajn kwi»-
peÉènde staart rijn blijdschap uitdrukte, dat hij rijn
beleefdheid getoond' had door een dame goeden
nacht te wenschen en tevens als -een edelman in
staat te zijn een trap aan te nemen.
1 Bill fluisterde op den adem van het briesje:
„Het ia veilig. Hij is weg."
i Geen antwoord. Bevend van angst, dat dat af
schuwelijke „Waf' het geheelè huis wakker ge
maakt had, lag de gezegende maagd met de de
kens over haar ooren getrokken in bed.
Margaret zette een blank been op den grond luis
terde liet 't andere volgen luisterde :keek naar
l haar blanke beonen; huiverde bh zulk een onwel-»
voegelijkheid met een man zoo dicht bdjbedekte
'ze tot de feeenen met haar nachtjapon; Msherdö;
ring Weer naar het raam.
„O, Bill!"
„O, Margaret!" v
„Heeft men het gehoord, denk-Je?"
„Geen levende ziel, lieveling. Voor ohs klonk het
zoo hard. O, Margaret
„Zacht! JaP"
„Weet je waarom ik gekomen beü?"
„Zacht wat! Neen."
„Ik dacht door je briefje dat je er niet
meer om. gaf lAjj weer te zien. Ik dacht nu
ik zoo lang weg geweest ben dat je tot de con-
clusie^ gekomen „was dat je .me per slót van!
rekening niet liefhad t O, ik werd gemarteld,
Margaret. Oh
„Zacht wat! Luister."
„Bliksems!" zeide BiH.
De gezegende maagd stak haar mooi gezichtje
weer in den nacht. „Het is niets. Ik dacht, dat ik
een geluid gehoord had. We moeten voorzichtiger,
zyn. t t
„O, Margaret ik werd gemarteld gevieren
deeld. Ik moest naar je toe komen. .Zeg me, dat
ik verkeerd gedacht heb."
„O, BUL BUI. ik
Het Jonge meisje was J>b"aa in een bezwijming
van vëmikkeHjke opwinding. Extase maakte zich
van haar meester en moest bedwongen worden,
vóór zij' weer spreken kon. Zij strekfee haar armen
naar hem uit.
,.0. Bilt; ik heb het ook gedacht."
Een ijskoude hand scheen zijn hart te grijpen,
..Dachtje. dat je me per slot van rekening niet
Hef hadtP"
„Neen, netn neen!"
Wordt vervolgde
