Aliïicci Wiens-- Mtmiaiii- k Li Donderdag 12 Augustus 1926. C>9sto Jaargang. No. 7893. Uitgevers i N.V. v.h. TUAPHIAN Co., Schagen; Gemengd Nieuws. Feuilleton. teninaai voet aan boord Dit blad verschijnt viermaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Donder dag mi Zaterdag. Dij Inzonding tot 'u morgens 8 uur, wordon Advor- toiilióu nog zoovool mogelijk in hot oorstuitkomond itmiuuor tsupluutut. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEP. no. 20. Prijs poj; B maandon f 1.05. Losso nummers fl cr-.t. ADVEDTEN- ,TïoN van 1 tot B rogola £1.10, lodoro rogol moor 20 cont (bowijs,«ïO, jinbogropon). Grooto lol tors wordon naar plaatarulmto borokond. EEN MOORD DOOR MIDDEL VAN RADIUM. In een sanatorium in Virginia^ (Vereenigde Sta ten), was voor eeni^en tijd ae 72-jarige Robert Mo- ran, die tientallen jaren geleden naar Amerika was geëmigreerd en daar 'n flink vermogen liad bijeen gegaard, gestorven. De man had vele maanden in net ziekenhuis gelogen, zonder dat het mogelijk was vast te stellen, waaraan hij eigenlijk leed. Als doodsoorzaak werd tenslotte hartzwakte opgegeven. Het vermogen van den grijsaard^ 400.ÜUO dollar, kwam overeenkomstig de bewoordingen van het testament, in handen van zijn schoonzoon. De ope ning van het testament van den industrieel baarde in geheel Virginia groot opzien, daar het algemeen bekend was, dat do verhouding tusschen schoon vader en schoonzoon veel te wensohen overliet, en de oude man zich er herhaaldelijk tegenover beken den over had uitgelaten, dat hij zijn geheole vermo gen aan liefdadige instellingen vermaken zou, zulks tomeer daar zijn eenige dochter zonder kinderen overleden was. Spoedig deden geruchten de ron de. dat de oude man geen natuurlijken dood go-i storven was. Men moet hem uit den weg geruimd hebben alvorens hij een ander testament had kun nen maken. Het leek verdacht, dat zijn schoon zoon, een apotheker, de eigendommen van Moran met grooto naast te gelde maakte de huizen van Moran werden bijvoorbeeld voor een spotprijs ver kochten dat do erfgenaam zoo spoedig moge lijk zijn biezen pakte. Een nauwkeurig onderzoek leidde tot de volgen de ontdekking: Na den dood van zijn schoon vader bood de apotheker van een chemisch instituut to New York een stuk radium te koop aan. Dit was vroeger in een ring besloten geweest, die in plaats van een steen een Jdein etuitje had. Deze ring- was in bezit geweest van Moran en maakte deel uit van de erfenis van den apotheker. Volgens verklaringen van vrienden van den over ledene heeft deze don ring eenige maanden voor zijn dood van zijn schoonzoon ten geschenke ont vangen en hij beschouwde hem als een soort talis man. Nimmer deed hij den ring af. Ook toen hij reeds doodziek in het ziekenhqjslag, hielci hij steeds den ring bij zich. De politie is er thans ten stelilig- sto van overtuigd, dat deze ring den dood van Moran veroorzaakt heeft. Hoewel zich in het etuitje slechts enkele milli grammen radium bevonden, moet die hoeveelheid vaköua deskundigen voldoende geweest zijn, om den dood van eon persoon, die het radium altijld bij zich draagt, te veroorzaken. De apotheker is te New York in hechtenis ge nomen. Msb. KUNSTMATIG DROGEN VAN LANDBOUWGE WASSEN. Op enkele groote bedrijven, vooral in de omgeving van Parijs, aldus bericht de rijkslandbouwconsulent aan de N. R. Crt. te Parijs, beeft men zeer gunstige resultaten verkregen met bet kunstmatig drogen van landbouwgewassen. De werking van dit systeem, in Frankrijk procédé S. G. A genoemd, komt vrijwel overeen met het Engelsche. Men richtte boven in den grond gegraven gangen in rijen geplaatste mijtén op. Als centrale kamers deden een soort van kuipen dienst. Speciale instrumenten, Bacthermos genaamd, wijzen den graad van germentatie aan. Men laat 'n geringe broei optreden, welke op een bepaald punt tot stilstand moet wordeD gebracht. Dit geschiedt door middel van een luchtstroom, welke door een speciaal gebouwden ventilator, gedreven door een tienpaards motor, wordt verwekt. Onder invloed van dien lucht stroom ziet men dan groote hoeveelheden waterdamp ontwijken. Men verkreeg bij gunstig weder volkomen droging bij minder dan 20 uur werking van de toe stellen. Hoe de temperatuur ook zij, nooit wordt de lucht voorverwarmd en het is uitsluitend de warm te ontstaan bij de germentatie, die het vocht uit de fourages of granen snel doet verdampen. In de aldus behandelde mijten is nog geen enkel geval van beschimmeling of gisting geconstateerd. Het behandelde groenvoeder was volkomen droog en kon geheel vergeleken worden met bij gunstig weder op de gewone wijze gowonnon voeder. Vooral bij de vlinderbloemige voedergewassen blijven op deze wijze veel beter de voedzame blaadjes behouden, die anders door de vele werkzaamheden van bet gewone hooien voor een groot deel verloren gaan. De resultaten waren in het regenachtige oogstsei- zoon 1925 onberispeLijik. Het procédé veroorloofde toen ook het tijdig droog binnenhalen van tarwe, gerst, haver en andere nutte granen, DAT'GING TE VER. Te San Diego in Californië ontfermde de politie zich dezer dagen over eon verwaarloosd uitzienden man, die cp een bark in een park in slaap was ge- vanen. Toep de „-tramp", zooals dergelijke lar.dloo- pers in de Vereen. Staten genoemd worden, géén identiteitsbewijzen bij zich bleek te hebben, en daar hij van verdacht uiterlijk was, werd hij voor den politierechter geleid. Daar stelde hij zich voor als Edward Brown, bezitter van 60 fabrieken en 30 huizen, met een tegoed op de bank van dertigmil- lioen dollars. Het straatleven leidde hij zoo nu en dan, volgens zijn zeggen, om te weien boe bet er met hem uit zou zien als bij eens geen millionnair was. Deze verklaringen maakten op den politierechter die ze als verzinsels beschouwde weinig indruk, en bij veroordeelde den amateur-landlooper tot tien da gen hechtenis. Den volgenden dag liet zich de gevolmachtigde van den heer Brown bij den rechter aandienen om de verklaringen van zijn meester, dat deze louter voor zijn pleizier zich met dergelijk soort sport ophield, te bevestigen. Maar ook dit argument maakte op den -politierechter- geen indruk en hij ver klaarde den verbluften man: „Uw broodheer zal, als hij zijn tien dagen gezeten heeft, een ervaring rijker zijn. Wie leven in een vrij land, dat geen standsver schil kent. Millionnairs zijn evenals de stiefkinderen van het geluk, gehouden identiteitspapieren bij zich te hebben en ze desgewenscht den bewakers van de wet te toonen". BEWEGENDE SCHILDERIJEN? Het is een nieuwe uitvinding en ze komt, natuur lijk, uit Amerika. Men herinnert zich, ook hier, den Russischen beeldhouwer Archipenko? Hij is de man van de bewegende schilderij. Hij beeft ze uitgevon den, er twee jaar lang aan gewerkt, en nu is ze er, de wonderbaarlijke en toch in den grond heel een- •voudiga machine, waarover geschreven wordt in het „Berl. Tagebl." Het schijnt dat niet iedere schilderij geschiki is om „bewegelijk" te worden gemaakt. De schilder kiest en gebruikt zijn kleuren naar welge vallen, maar de vormenduiding is aan vaste regelen gebonden. Archipenko heeft er nu een geschilderd met een zoogenaamd „abstract" vormenschema; door middel van de nieuwe machine wordt de voor stelling langzaam in beweging gebracht, totdat er een figuurstuk, een dame in avondmantel ontstaat. Het model, dat Archipenko aan de reclame-industrie hoopt te verkoopen. kan natuurlijk op alle manie ren gevarieerd worden. BOODEUJK ONGELUK. Op de Keulsche wielerbaan is bij den wedstrijd op de 300 KAU voor motoren, een der deelnemers, Wron- VAN RIJSWIJK'S 8CH0 EN HANDEL. SCHOENMAKERIJ. UITGEBREIDE KEUZE. PRIJZEN UITERST BILLIJK. 45. door A. S. M. HUTCHINSON, Voor Nederland bewerkt door -W. J. A. ROLDANUS Jr. m. i. Li Toen zij Moh den volgenden ochtend met 't mandje, waarin de sleutel lag, die het paradijs voor haar moest openen, naast zich met den trein naar Heron's Holt spoedde, veranderde Mrs. Major ecnigszins lxaar plannen. Het was haar bodoeling geweest, om onmiddellijk met haar buit op Mr. .viarrapit aan te vallen. dadelijk de wanhopige proefneming te wagen of hij al dan nio. het dier al& de Roos zou aanvaarden. Maar voor zij Paithey Hill bereikt had, had zij haar plannen gewijzigd. De kat, die zij gestolen had, was zóó zeer het sprekend even beeld van de Roos, dat de gedachte hij haar op kwam, dat zij evenals de Roos van onschatbare waarde kon zijn en dat er moord en brand ge schreeuwd zou worden over haar verlies. Als dat gebeurdo en vooral als Mr. Marrapit twij felde, of de kat zijn Roos was, zou het gevaalijk zijn hem te laten weten, dat zij haar ontdekkingen in Londen gedaan had. Veronderstel, dat hij hoorde, dat een Londénsche kat, in uiterlijk gelijk aan de Roos, vermist werd, en dat hij -zich herinnerde, dat deze kat waaraan hij het eerste oogenblik getwijfeld haduit Londen, gestolen was?'Dat zou het succes in oen mislukking kunnen doen veranderen. De kans daarop was zeer gering, maar de kranige vrouw wil de geen risico loopen. Zij besloot, dat zij bij haar aankomst' te Paltley Hill haar kat zou verbergen: den volgenden ochtend opnieuw op onderzoek uit te gaan; het dier te vinden en daarmede naar huis terug te vliegen. De plek, waar zij1 haar verbergen zou, had zij dade lijk gevonden. Zij kende slechts één plek en zij was overtuigd, dat zij geen betere zou kunnen vinden. De ingevallen hut in het kreupelboschje ter boogte van den Shipley Road, waarheen zij in de dierbare doo- de dagen, die niet teruggeroepen konden worden, Beslopen was. om te praten met Old Tom. was in alle opzichten veilig. Niemand kwam daar in gewone tij- den^ nu de omtrek niet langer doorzocht werd naar de hoos behalve door haar zelf, was de plek veilige.' dan ooit Zij zou haar kat daar dien dag en nacht laten. V o.gens dit besluit handelde de kranige vrouw; kar, die in razende snelheid wilde uitwijken, voor een op de baan liggendo motorfiets, tegen de afslui ting gereden, waarbij hij tusschen de toeschouwers geslingerd werd. Wronker was op slag dood. Een vrouw liep zware verwondingen op, terwijl een aan tal toeschouwers licht gewond werden. DE RIJKE BEDELARES. Do Berlijnsche politie drong dezen dagen op uit drukkelijk verzoek van de huren de woning van een oud vrouwtje in een volksbuurt binnen, daar de lucht in 't heele huis bedorven werd door de stank die uit deze woning kwam. Het vrouwtje was vroe ger schoonmaakster op een van de Berlijnsche mark ten. Zij is eenigen tijd geleden gepensionneerd, doch sedert dien ging zij nog dagelijks naar de markt bedelde daar 'n grooten zak met eetwaren bij elkaar, dien zij mee naar huis nam en daar liet bederven. De toestand van de woning was van dien aard, dat een der agenten, die. er binnen was gegaan, flauw viel. Eeu groote verrassing voor de pol;!ie was de ont dekking, dat zich in een vieze stroozak een groot vermogen bevond, bestaande uit oude goudstukken voor een bedrag van 31.000 Mark, voorts -4000 mark. in zilver, 42.000 mark in Kriegsanleihen, en een Spaarbankboekje, staande op naam van bet vrouw tje tot een bedrag van 116.000 mark. Het vermogen van bet vrouwtje werd voorloopig in beslag genomen. Zijzelf werd in een ziekenhuis opgenomen en maakt bet best. In haar woning heb ben zich reeds andere bewoners gevestigd, maar on danks de groote schoonmaak met lysol, het nieuwe behang en de nieuwe verf, schijnt de lucht er nog steeds heel wat te wenschen over te laten. VERSPEELD OP DE RENBAAN. Men meldt uit Berlijn: De 26-jarige procuratiehouder van een kleine Ber lijnsche bank hee/t zich ter beschikking van de justitie gesteld. Hij heeft van de firma, bij wie hij ongeveer 6 jaar in dienst was, een bedrag van M 280.000 verduisterd, dat hij gTootendeels op de I renbaan heeft verspeeld. 'Hoewel hij slechts 3Q0 Mk. j per maand verdiende, aarzelde hij niet op een enkel paard 5000 Mk. te wedden. Toen het verduisterde be- i drag 40.000 mark bedroeg, heeft hij op een dag 34.000 i mark op de renbaan gewonnen, maar in de hoop ook de rest van zijn schuld te kunnen dekken, verder gespeeld en toen niet alleen zijn winst maar nog veel meer verloren. DE ONGEVALLEN DER ENGELSCHE ONDER- ZEEëRS. In de „Daily Tel." vinden we een lijst van onge vallen, die aan Engelsche onderzeeërs overkomen zijn. In 1904 werd de A 1 door een linieschip ter hoogte van het eiland Wight overvaren; de geheele i bemanning verdronk. In 1905 zonk de A 8 in Ply- mouth Sound; 14 leden der bemanningverdronken. Idem in 1905: een petroleum-gasontploffing aan boord van de A 5; zes dooden, negen gewonden. In 1908: een defect aan de machine van de No. 9 ter hoogte van Folkestone; de bemanning bijna gestikt. In 1909: de C 11 ter hoogte van Crower gezonken en de C 17 terzelfder tijd zwaar beschadigd. In 1910: de A 8 blijft een uur lang op den bodem der zee: de bemanning weet haar echter weer boven te krijgen. In 1912: de A 3 zinkt bij een aanvaring ter hoogte van het eiland Wight; 14 dooden, Idem in 1912: de B 2 wordt aangevaren; 15 dooden. In 1913: ontplof fing aan boord van de E 5; drie dooden. In 1914: de A 7 vergaat ter hoogte van Plymouth; 11 dooden. In vóór zij naar Herons' Holt ging, sloot zij haar kat in die binnenkamer van de hut op, waar eenige dagen tevoren do Roos zelf gelegen bad. Toon zij ,op Heron's Holt. kwam, vertelde eon dienst bode haar, dat Mir. Marrapit zich opgesloten had met den jongen Mr. Wyvern, IV. j In den namiddag ging Mrs. Major haar kat melk brengen. Dien avond kon zij, daar Mary en Marga- ret samen elders waren, een kalm uurtje met Mr. Marrapit doorbrengen. Hij was zeer terneergeslagen. „Een week is verloo- pen, Mrs. Major. Iets zegt mij, dat ik mijn Roos nooit terug zal zi«n. Vandaag heb ik den jongen Mr. Wyvern en Mr. Brunger naar mijn neef Georgo gestuurd. Het spoor, dat hij beweert te kennen, is mijn laatste kans. Ik heb er geen vertrouwen in. 1 Bouw niet op Mr. Marrapit liet een droefgeestigen zucht zijn zin voltooien. Deze man had veel geleden. Mrs. Major vouwde haar handen. „O, geef de hoop niet op, Mr. Marrapit, Iets zegt mij, dat gij haar zien zult spoedig, heel spoedig." Mr. Marrapit zuchtte. „U spreekt iemand altijd moed in, Mrs. Major." „Iets zegt mij', dat ik reden heb dat .te doen, Mr. Marrapit. Vannacht heb ik gedroomd, dat de Roos i gevonden was." De moedinsprekende vrouw boog zich voorover; reide met nadruk: „Ik heb gedroomd, dat ik haar vond." j Mr. Marrapit antwoordde haar niet op denzelfden .toon. De melancholie had dezen man in haar stalen greep. „Ik verlies de hoop", zeide hij. „De mensch is geboren voor ongeluk, zooals de leeuweriken op waarts vliegen. Vertrouw niet in droomen." „O, maar ik wel!" zeide Mrs. Major met jongemeis- jesachtige onstuimigheid. „Ik wel, Ik heb het altijd gedaan. Mijn droomen komen zoo dikwijls uit. Geef de hoop niet op, Mr. Marrapit." Eh schuchter ging zij voort: „O, Mr. Marrapit, ik weet, dat ik hier slechts geduld word, maar uw bedrukt gelaat geeft mij den moed het zou uw armen geest een oogen blik kunnen beletten te denken u 'n spelletje tric- trac voor te stellen, zooals we dat vroeger deden zij zuchtte. „Ik zou bet heel graag doen", antwoordde Mr. Marrapit. Mrs. Major zette de bak klaar, schoof Mr. Marra- pit's lievelingsstoel naar de tafel; rammelde met de dobbelsteenen. Na enkele gooien zeide zij: „O, u wint bet niet zooals vroeger." „Ik heb bet ook in zoo'n tijd niet gedaan", beken 1921: de KI 6 zinkt in het Kanaal; 57 dooden. Idem in 1921: de K 15 zinkt in de haven van Plymouth; geen menschenlevens te betreuren. In 1922: de H 42 geramd door het oorlogsschip Verzatile, ter hoogte van Gibraltar; 23 dooden. In 1924: de L 24, geramd door het oorlogsschip Resolution, zinkt ter hoogte van Portland Bill; 43 dooden. In 1925 de M 1 door een koopvaardijschip ter hoogte van Start Point overvaren; 68 dooden. En thans het zinken van de H 29 in de haven van Devonport. waarbij men schenlevens verloren gingen. Men zal hebben opgemerkt, dat in deze lijst de oorlogsjaren zijn overgeslagen, ARME KUNSTENAARS. Te Berlijn wordt in bet geheeil aan 1985 kunste naars werkeloozen onderstand uitbetaald. O'p de lijst dezer kunstenaars staan o.a. 634 tooneelspelers, 382 schilders, 233 operazangers, 101 beeldbouwers 87 schrijvers, 71 'toonkunstenaars; 69 koorzangers, 7 con certzangers, 54 teekenaars, 31 kapelmeesters, 23 ar chitecten, 10 studenten van de muziek, 7 schouw burg-directeuren, enz. Deze allen hebben een artis tieke opleiding genoten. Er staan bekende namen op de lijst o.&. die van 'n Berlijnsch kapelmeester, van eon opera-componist, van den zoon van een zeer beroemden componist en van een schouwburg-directeur te Berlijn die 17 jaar aan het hoofd van een bekend theater heeft gestaan. Er zijn te Berlijn voorts 800 intellectueelen, waar onder genee3beeren en advocaten geheel werkloos. Ze krijgen ook onderstand, tot nu toe niet uit open bare middelen, maar van particuliere zijde. Daar de ze middelen thans geheel uitgeput zijn, hebben da bevoegde organisaties bet gemeentebestuur verzocht} aan do werklooze intellectueelen voortaan de gewone werkloozensteun uit te betalen, MAS SA VERGIFTIGING. Uit Praag, 10 Aug. Volgens „Ceske Slovo" zijn in het staatskrankzinnigengesticht te Birschkowitz meer dan 800 verpleegden en een gedeelte van het personeel, na den maaltijd, die uit kalfsvleesch en rijst bestond, ongesteld geworden. In de meeste ge vallen is de ziekte van erastigen aard, DOOR EEN TREIN GEGREPEN. Te Bochum is gister nabij, bet station een ,auto met twee inzittenden door een trein gegrepen.De chauffeur kon zich, redden door uit de auto te sprin gen, de twee passagiers zijn gedood, DE «DERDE GRAAD". In een strafproces tegen vijf beklaagden, dat dien de voor een jury te Bronx (New York) is een teeke nend incident voorgevallen. Een der gezworenen kwam plotseling in opstand en schreeuwde, dat hij het niet langer kon aanhooren. De beklaagden ver telden nl. voor den rechter, op welke afgrijselijke manier zij door de politie waren mishandeld en ge marteld, om hen tot bekentenis te dwingen. De rechter, Barreti, pleegde even overleg met de advocaten van beklaagden en ontsloeg toen de'jury, voor welke een andere zal worden in de plaats ge kozen. Voorts deelde hij een ferm standje uit aan het kleinzeerige jury-lid, dat zeide de rechter zich had blootgesteld aan een -vervolging wegens min achting voor de rechtbank. Ma.ir het jury-lid verklaarde zelf eens onschuldig gedetineerd te zijn geweest en toen zóó gruwelijk lichamelijk en zedelijk te zijn mishandeld, dat hij verhelen over de ondervraging in den „derden graad" niet meer kon aanhooren. Zij maakten hem onpasse lijk. YVat de vijf beklaagden dan ook vertelden om trent hun wedervaren op het politiebureau spot met alle beschrijving. Een was er met een stuk gummi- de M!r. Marrapit. Mrs. Major wachtte even voor zij haar gooi deed. „Een tijd niet gedaanl Maar Miss Humfray speelt toch wel met u?" „Neen, dat doet zij niet." Mrs. Major liet een zucht hooren, die moer te kennen gaf dan zij durfde zeggen. Zij zuchtte weer toen het spel uit was. Mr. Marra pit schoof zijn stoel achteruit. „Precies als vroeger", prevelde Mrs. Major. „Goeden nacht, Mr. Marrapit, en verlies de hoop niet. Denk aan mijn droom." „Precies als vroeger", prevelde Mr. Marrapit. ln haar handen wrijvend liep de kranige vrouw de trap op. i Den volgenden ochtend ontheet Mrs. Major stevig. Zij stond op het punt weer terug te koeren in het j paradijs, maar zij verried of voelde geen beving vani zenuwachtigheid. Om elf uur verliet zij het huis; om twaalf uur trad zij de hut binnen. Mrs. Major wilde juist met de kat onder haar arm het vervallen gebouwtje verlaten, toen een geluid' van stommen-en voetstappen haar op don drempel deed stilstaan. Zij, luisterde; de geluiden kwamen nader-. Zij sloot de deur; geluiden, nu luider, naderden de hut. Zij liep naar de binnenkamer; een hand werd op de buitenklink gelegd. Zij sloot de deur; bracht haar oog voor eon spleet; George en Mary kwamen binnen. HOOFDSTUK IIL Mrs. Major krijgt den sleutel. George droeg een mand. Hij zette die op den grond. Dan keerde hij zich om en kuste zijn Mary. Hij sloeg zijn armen om haar heerf; hield haar een oogenblik tegen zich aan; drukte zijn lippen op de hare; hield haar op een afstand; dronk liefde uit haar mooie oogen; kuste haar weer. Zij hijgde: „Als je zoo belachelijk bent, zal ik bin nen een halve minuut breken." Hij lachte; liet haar los. Hij bracht haar naar de waggelende bank, die aan den anderen kant van de kamer stond, liet haar daar zitten, nam haar kleine gehandschoende hand en streelde die tusschen do zijne. „Heerlijk, Mary". zeide hij, „je weer te zien! Heer lijk! Het lijkt wel maandenl" „Jaren", fluisterde Mary, terwijl zij een van de streel en de handen drükte. „Jaren, en je hebt me geen briefje gestuurd. Ik heb geen woord van je gehoord, na den dag, -dat je kwam. vertellen, dat je door je examen was. Je hebt hem eenvoudig gesmeerd". „Maar je hebt toch vanochtend mijn brief gekre gen?" vroeg George. Hij liet haar hand los; zocht in zijn zak naar zijn pijp. Hij werd een beetje zenuw achtig, nu het groote oogenblik gekomen was. „O, dat was niets", antwoordde Mary. „Dat was zoo'n gekke brief! Wat) beteekende al die geheim* zinnigheid?" „Ik zal je de heele geschiedenis vertellen". Geor ge stond van de bank op en begon, terwijl hij zijn pijp stopte, heen en weer te loopen. Met een -teeder glimlachje keek Mary naar het dierbare gelaat van haar George. Dan, terwijl hij bleef heen en weer loopen. zijn pijp aanstak en lus tig dampte, maar niet sprak, kwam er een klein rim peltje tusschen haar oogen. Er klonk een zweempje trilling in haar stem, toen zij eindelijk vroeg: „Man keert er iets aan, oude jongen?" Vlug legde hij zijn pijp op de tafel; sprong naar haar toe. Zijn rechterarm sloeg hij om haar heen, en zijn linkerhand drukte haar beide handen. „Er man keert niets aan", riep hij vroolijk. „Ileelemaal niets. Mary, hot is een spel. een samenzwering!" „Vertel het me", zeide zij stralend. „Ik heb er je hulp hij noodig." „M'aar vertel het me tochl" „Zal je me heipon?" „Natuurlijk, als ik kan. Maar vertel het me toch, Georgiel" „Ik zal het je laten zien, dat gaat vlugger." Hij sprong, naar de mand; lichtte de deksel op; wierp die achterover. Een prachtige oranje - kop werd opgestoken, een koninginnelijke rug welfde zich. Eén mooi lichaam stapte eruit. „George!" riep Mary, „George! De Roos! Je hebt haar gevonden!" George lachte even zenuwachtig. „Ik heb haar nooit verloren." „Heb je haar nooit verloren! Neen, maar zij is „Ik heb haar al den tijd gehad!" ,.A1 den „Ik heb haar meegenomen!" „Jij hebt haar meegenomen! Jij haar meegeno men! O, George, spreek toch verstandig. Wat kan je toch bedoelen?" Mary was opgesprongen, toen de Roos uit het mandje stapte; nu was zij dicht bij haar George haar gezicht1 eenigszins bleek, ver bijsterd; haar handen gevouwen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1