MIJNHARDTs
Staal-Tabletten .90*
Maag-Tabletten.73
Zenuw-Tabletten .75*
Laxeer-Tabletten .60*
Hopfdpiln-Tabletten 60*
Uit het hart Yan Holland.
Binnenlandsch Nieuws.
Bpronkelljk zou bij tot artB worden opgeleid, maar op
23-Jarigfin leeftijd besloot hij Dominicaner monnik
te wordroep, wslke van hem uitging bracht de
machtige .Lorcnzo de Medici er toe, rijn overplaat-
singuit Bologna, waar hij in een klooster leefde, naar
Florence te bewerkstelligen. Zoo komt hij in 1489 in
het nog bestaande Klooster van San Marco, waar
van hij in 1491 prior werd. Door zijn treffende pre-
dicatios en zijn strengen levenswandel verkrijgt hij
grooten invloed. Moedig kwam hij op tegen de
heerschende zedeloosheid en 't was geheel in den
goost van den tijd, waarin hij leefde, dat hij daar
bij den nadruk legde op het naderend Godsgericht.
Hij ontziet niemand, ook niet den machtigste.
Als Lorenzo de Medici op zijn sterfbed ligt, laat
hij Savonarola komen. Na den dood van Lorenzo in
1494 werd diens zoon Piero verdreven en krijgt Sa
vonarola een groot deel in de regeeringsaangelegen-
heden. Hij wordt de leider der volksbeweging, welke
veel overeenkomst vertoond met die der wederdoo-
poi'8. Een tijdlang gelukt het hem door de macht van
zijn woord en zijn persoon een geweldigen ommekeer
te brengen in het wufte leven der Florentijners. De
gedachte komt bij hem op om van Florence uit ge
heel Italië te hervormen. Hij bestrijdt de misbrui
ken aan het pauselijk hof. Vooral tegen den erger
lijken levenswandel van paus Alexander VI komt hij
op.
Als een merkwaardig bewijs voor den geweldigen
invloed, welken S. bezat deel ik het volgende feit
inede: hij wist het volk zoo aangrijpend te wijzen op
den afgrond tusschen het heerschende leven en dat
wat hij als -zuiver christelijk beschouwde, dat in
1497 het carnaval gevierd werd met een openbare
verbranding der „IJdelheden". Van allerlei voorwer
pen, onzedelijke boeken, beelden, naaktfiguren,
speelkaarten, sieraden, valsche haren enz., werd op
de marktplaats een brandstapel gemaakt en .alles
werd aan het vuur prijs gegeven! Wie kon toen ver
moeden dat hij later op diezelfde markt zou wor
den.... verbrand?
Het zou te ver voeren en te veel plaats vergen,
wanneer ik u den geheelen levensloop van Savo
narola vertelde. Daarom moet ik volstaan met mede
te deelen, dat hij later zijn populariteit gedeeltelijk
verloor en dat bewaarheid werd wat eens pau3
Alexander VI. van hem gezegd had: „deze mensch
moet sterven, al ware hij een Johannes de Dooper".
Als ketter vindt Savonarola zijn einde op den brand
stapel op den 23sten Mei 1498.
•Waar ak een bewonderaar ben van Savonarola en
grooten eerbied gevoel voor zijn groote gaven van
hoofd en hart, was het voor mij vanzelfsprekend
dat wij een bezoek gingen brengen aan het klooster'
San Marco, dat nog altijd bestaat, evenals wij be-1
hoefte gevoelden om een oogenblikje stil te staan bij
de plaats op de markt, waar hij werd verbrand, I
bij de mensch met de krachtige profetische natuur,
de ziener, do droomer, voor wiens geest een nieuwe j
schoone wereld was opgerezen, welke hij hier op J
aarde tot werkelijkheid wilde maken.
Ik heb op mijn studeerkamer het portret van Savo-
narola hangen en daaronder een afbeelding van de
cel, waarin hij leefde en van de binnenplaats van j
zijn klooster. Ik heb ze ter plaatse gekocht en als
ik er nu den blik henenwend, is 't me of ik de wer- j
kelijkheid nog eens weer zie.
Het klooster San Marco is heel oud en thans ge- j
deeltelijk als museum ingericht Hier zagen wij die j
prachtige oude handschriften, zoo wondermooi ge- j
schreven en van prachtige versieringen voorzien.
Hier zagen wij de fresco's (muurschilderingen) van
den monnik Fra Angelico. Zij zijn ons de zwijgende I
getuigenissen van den vromen zin van een mensch 1
uit het verleden, wiens ziel slechts één verlangen
kende: zich aan God te wijden. En afgezonderd uit
de wereld heeft hij ,daar geleefd, jaren lang en ge-I
schilderd om uiting te geven aan wat er in hem was
aan devotie. En we denken aan de veranderingen,
welke er gekomen zijn in het denken der menschen...
Maar ik ben vóór alles in dit klooster omdat ik we
ten wil waar Savonarola heeft geleefd. Eerst ko
men we op de binnenplaats. Zoo'n kloosterbinnen
plaats met zijn overdekte galerij aan de vier zijden
en zijn bloeiende tuin in het midden is van een
onvergelijkelijke schoonheid. Als er iets is dat ons
rustig kan maken en vredig stemmen, dan is 't
zoo'n kloosterhof. Ik heb er in mijn leven meerdere
gezien, maar altijd gaat daarvan op mij een groote
bekoring uit. En nu ben ik in den hof van San
Marco. Hier heeft dus Savonarola geloopen. Mijn
voet gaat over de steenen, die zijn voeten hebben ge
drukt. Hier heeft hij gepeinsd over de vragen, welke
hem bezighielden; hier heeft hij gehoord de stem,
dié hem riep om te getuigen; hier hoeft hij ge
worsteld tegen eigen vrees en kleinheid. Deze ge
dachten ontroeren mij, ik heb lust o malleen te
zijn... maar we moeten verder en we gaan de trap
pen op naar boven. Lange rijen van cellen treffen we
hier aan, velen met de zooeven genoemde fresco's
van Fra Angelico. Aan het einde van een der gangen
den trein van half twee halen, Ik moet Bill en den
detective kalmeeren, voor het geval zij Mary
overweeg alles, wat Wvvern zegt, goed, "hoor.'*
Zü beloofde het, gaf haar George de hoop, dat
de professor haar de zaak anders zou doen inzien.
„Dat is schitterend van je!" riep George. „Heilige
en gansje, dat is lief van je. Mary, ik weet zeken,
dat bij het. doen zal. Maar nu moet ik weg: Ibop hal?
verwege mee naar het station. De kat ia hier goed
geborgen. Ga haar van middag wat eten brengen."
Zij trokken de deur achter zich dicht; haastten zich
het pad af.
Juist toen zij op den hoofdweg waren, sprong Mr9.
Major met een ka.t onder haar arm woest door het
kreoipel!bo«ohjo naar Horon'a Holt.
HOOFDSTUK IV.
1
George slaat een slag naar het paradijs.
Twee uur nadat George, die dicht bij het station van
Paltley Hill afscheid genomen had van zijn Mary,
in Temph Colney teruggekomen was, nam hij
weer een kaartje naar Paltley Hill.
In zijn logement had hij een telegram voor hem
gevonden. Hij had de enveloppe opengescheurd; gele
zen; een rilling door al zijn leden voelen gaan:
„Kom dadelijk terug. Kat gevonden. Marrapit".
Hij was in een stoel neergevallen.
Een tijd lang was zijn geheele denkvermogen weg.
In zijn brein klonk slechts een zwaar gedreun, dat
verdoofde. Onder het raam hoste een zwaar beladen
boerewagen voorbij bons, bons, bons, bons, kat
gevonden. Dan drong het zware tikken der klok tot
zijn zinnen door tik, tak; tik, tak kat gevon
den; kat gevonden. -
Dan kwam het denkvermogen terug.
De kat gevonden! Dan was alles verloren. De kat
gevonden! Dan was de een of andere vervloekte
rondsluipende idioot toevallig in de hut gekomen.
Mijn ongelukkige George had de zekerheid, dat Pro-
fessor_\Vyvern's argumenten de gewetensbezwaren
van rijn Mary zouden overwinnen. Die kortie ont
moeting met zijn Mary had hem des te meer doen
verlangen naar eucces, zoodat hij haar zou kunnen
trouwen. En nu de kat gevonden allés voor
bij. De kat gevonden. AI zijn moeite voor niets!
Dan kwam er een steun van hoop en daaraan
klampte hij zich, terwijl hij nu in aen trein zat,
wanhopig vaat. De Rooe, zoo trachtte hü zich te
verzekerpn, was heelemaal' niet gevonden. Het waa
onmogelijk, dat er iemand in -de hut geweest waa.
De een of andere idioot had een kat gevonden,
die aan de beschrijving van de Roos beantwoord
de, en zijn ontdekking aan zijn oom getelegrafeerd;
or iemand had een kat aan zijn oom gebracht
en zijn oom zelf waa voor een oogenblik de dupe
van de gelijkenis geweest.
bevindt zich de cel, waarin een» Savonarola als prior
van het klooster woonde. In 1873 is daarin voor hem
een gedenkteeken opgericht, waarbij hij werdt voor
gesteld predikend voor de familie de Medici. Hier
worden nog boeken bewaard met zijn handschrift;
hier vinden we nog zijn rozenkrans en monnikspij.
In het tegenovergestelde gedeelte van de boven
verdieping, dicht bij de trap is een gedenkplaat aan
gebracht, waarop vermeld staat dat hij op die plaats
werd gevangen genomen op den achtsten April 1498.
Als .we naar benoden zijn gegaan, waar we nog en-
kelo mooie zalen (de vroegere,eetzaal, kapel, enz.) be-
zion, komen we weer op den binnenhof onder do be
koring van de rust en de vrede, dio er heerschen.
Welk een verschil met de drukte buiten do muren
van het klooster. En hoe moet ook Savonarola, wan
neer <hij zich binnen de kloostermuren bevond, de
schrille tegenstelling hebben gevoeld tusschen het
contemplatieve leven van de broeders en paters, die
daar met hem leefden en tusschen het leven der
Florentijners in zijne dagen, d.i. in de dagen der
Medici.
Er is niets aan te doen, ik moet weer iets uit de
geschiedenis vertellen. Ik heb reods meermalen den
naam der Medici genoemd. Wie Florence bezoekt zon
der Van deze familie iets te weten, staat er als een
kat in een vreemd pakhuis. Het zijn juist de Medici
vooral geweest, die Florence gemaakt hebben tot
wat het is geweest En we doen geen stap door deze
stad met zijn paleizen en kunstwerken of we wor
den aan hen herinnerd.
De Medici zijn een oud koopmans en bankiers-ge
slacht in Florence. Hunne rijkdommen waren fabel
achtig en daardoor hadden zij groote macht. Reeds
Giovanni de Medici die in 1429 stierf, was in zijn tijd
de invloedrijkste man in de stad en hij wist door
handige politiek, zoowel de rijken als de armen voor
zich te winnen. Met het volk samen streden de Medici
tegen den heerschenden adel en met behoud der re-
publikeinsche vormen werden zij feitelijk d3 regeer
ders. Na den dood van Giovanni, treedt diens zoon
Cosimc op en zonder ambt en zonder titel is hij de
meester van Florence. Hem wordt de bijnaam van
„Vader des Vaderlandsgeschonken. Door zijn groo
te vrijgevigheid weet hij zijn aanzien zóó te verhoo-
gen, dat de burgerij slechts zijne aanhangers tot
stadsbestuurders kiest. Met hem begint het tijdperk,
dat naar dit geslacht het Mediceïsche tijdperk wordt
genoemd. Het is de gouden eeuw van literatuur en
kunst. Het hoogtepunt wordt bereikt onder Cosimo's
kleinzoon Lorenzo, die den veelzeggenden naam „il
Magnifico" verkrijgt, d.i. „de prachtige". Zijn popu
lariteit was groot en werd niet weinig verhoogd door
een mislukte aanslag op zijn leven, welke n.b. in
de kathedraal op hem werd gepleegd. Deze Lorenzo
verzamelde, zelf dichter, de beroemdste kunstenaars
en wetenschapsmenschen (humanisten) om zich
heen.
Tot welk een aanzien deze familie kwam, blijkt
wel het allerbèste uit het feit, dat een der latere
afstammelingen, Catharina de Medici, de gemalin
werd van den Franschen Koning Hendrik II.
Zonder de Medici zou Florence nooit zijn geworden
de bakermat der renaissance, <Li. van die machtige
beweging, welke voor goed den geest der middeleeu
wen overwint en een nieuwe aera opent in de geschie
denis der beschaving.
Zonder hen zouden we daar niet vinden die won
deren van kunst, welke we in de oude stad ieder
oogenblik voor ons zien in den vorm van prachtige
gebouwen, heerlijke beeldhouwwerken en welke in
overdadige hoeveelheid zijn te aanschouwen in de
verschillende museums.
En Florence heeft zijn kunstenaars weten te eeren.
Bovenal de twee grootsten: Dante en Michelangelo.
Voor Dante is een prachtig standbeeld opgericht
lk heb de foto daarvan voor mij liggen. Op het mach
tige marmeren voetstuk staat alleen het volgende op
schrift:
„A DANTE ALIGHIERI"
L' ITALIA
M-DCCC-LXV
D.i.: Aan Dante Alichieri. Italië 1865. Is het niet
treffend in zijn soberheid?
Zoo. huldigt gansch het land zijn grooten zoon,
den onsterfelijken dichter van „de goddelijke coma
die".
En op dit voetstuk staat het reusachtige marme
ren beeld van Dante met zijn expressieven kop, ge
tooid met een krans van eikenbladen. Het geheel
maakt een bij uitstek suggestieven indruk en 't kost
moeite om, wanneer men in de aanschouwing daar
van opgaat, te scheiden.
Een ander monument voor Dante vinden we in
oen der kérken n.1. de Santa Croce. Het is een graf
monument, waar hij in marmergehouwen --
zittend is afgebeeld in peinzende houding, de kin
steunend op de rechterhand. Onder hem, naast
verhevenheid, waarop hij is gezeten ter weerszijdeu
een vrouwefiguur. De recbtsche staat en wijst op den
dichter; de linksche figuur le smartvol neergebogen
en houdt een krans in de krachteloos neerhangende
hancL
Welk een piëteit, welk een aandoenlijke vereering
komt ons uit deze beeldengroep tegent
Bij Apoth. en Drogisten.
Vurig biddend, dat dit zoo zijn mocht, sprong
George uit den trein; vloog naar de hut. Heb
duurde tien minuten voor hij de deur durfde open
doen. Wat, als hij de Roos niet zag-? Wat, als alles
verloren was?
Hij vermande zich duwde openging binnen.
Onmiddellijk hief hij een vreugdekreet aan. dan
nor een, vervolge®»? - een derden., Hij danste een
masten dans, uie het edele dier» dat jaaar hem
koek, angstig maakte.
Toen George zijn vreugde bot gevierd had, dacht
hij weer kalm na.
Daar iemand zijn..oom een onechte Roos ge
bracht had, moest hij zoo besloot hij mét
langer wachten, maar onmiddellijk met de echte
Roos naar rijn oom gaan. De blijdschap van rijn
oom zou ongetwijfeld groot genoeg zijn. om in hem
de dankbaarheid op te wekken, die de voor Runny-
gate benoodigde som verschaffen zou.
HOOFDSTUK. V.
Over tweelingkattenOver Ananias en Saffira.*)
De meid, de George opendeed, zeide hem, dat
Mr. Marrapit in de studeerkamer op hem wachtte.
Tijdens rijn wandeling naar Heron's Holt was
George even opgewekt gebleven. Zijn rechterarm
stijf gedrukt om de kat, die hij droeg, duwde hij
met zijn linkerhand de deur open; sprong vlug
naar binnen.
Maar toen hij over den drempel was, smolten de
woorden die rijn mond vulden, weg: namen geen
vorm aan. In de atmospheer van het appartement
was dat onheilspellende element van een onge
ziene kracht, die wij ontdekten door middel' van
het bijna afgestompte zintuig, dat wij in honden
instinct noemen.
De vlugge blik dien hij om zich heen wierp,
deed de plotselinge verkilling van rijn opgewekt
heid nog grooter worden. Hij zag Mr. Marrapit
tegen den schoorsteenmantel staan in zijn ka
merjapon, handen op den rug, géSaat intens grim
mig; hij keek verder en verstijfde, want zijn blik
rustte op Mrs. Major tot aan haar middel ver
borgen door een tafel1, kaarslreoht in een Stoel, ge
laat intens grimmig; zijn bBk# richtte zich nu
op Mary gezeten op den uitersten rand der
sofa, een witte tand op haar onderlip, gelaat in
tens smartelijk.
George stond volkomen stil.
Als een volle, diepe klank van een zware klok
kwam Mr. Marrapitfs stem dreunend door do
vreeselijke atmosfeer.
«En?" dreunde Mr. Marrapit.
De kat onder George's arm wrikte.
I
Het Zijn altijd belangwekkende cijfers, die liet
jaarlijksche rapport van den gemeentelijken ge
neeskundigen dienst brengt, al schrikt men er
soms van. Ze hebben dat merkwaardige, dat men
altüd begint met ervan te schrikken. «Wat? Zoo
veel menschen gestorven aan roodvonk, dit jaar,
zooveel aan diphterie, zooveel pogingen tot zelf
moord, zooveel ongelukken... vreetfelükl"
Maar dan komt na dat verontrustende cijfer
dadelijk het cijfer omtrent dezelfde booze dingen
van het vorig jaar en dan ziet men, dat er öf
een vermindering is, zoodat het onrustbarende een
geruststelling wordt, óf dat de vermeerdering niet
belangrijk is, en zuchtend zegt de lezer van het
rapport tot zich zelf, dat het gruwelijke, 't droe
vige, toch eigenlijk hét gewone is, 't dagelijks om
ons heen ge neurende: iets, waaraan we maar niet
denken moeten. Dat laatste maakt het wonen in een
giyote stad misschien wel tot p&i nadeel. In een
klein dorp ia een ongeluk, aan een der inwoners
overkomen, althans een zeer bizondere droevige ge
beurtenis, de andere inwoners van het dorp kunnen
een gedachte wijden aan het aileh bekende
slachtoffer en diens nabestaanden. Hier is elk
ongeluk nummer zooveel van dit jaar, neen van
deze maand, neen van dezen dag.
In het af geloopen jaar, zoo zegt ons het pas ver
schenen rapport over 192o, riukte de ziekenauto met
dokter, verpleger en chauffeur-helper 3j64 maal
uit. Dat is dus eiken dag 10 maal! Eiken dag,
waarop we opstaan, ons kieeden en ontbijten... voor
dat we gaan koffiedrinken zijn ai vijf "ernstige
ongelukken gebeurd in de stad van onze inwoning,
bij de niet-ernstige rukt de auto niet uit, vijf stad-
genooten verminkt, vijf" gezinnen in rouw en wan
hoop. Eu gedurende den lunch weer zulk oen .on-
geiuk, eiken dag, geregeld alken dag. Als er eens
ij hoog o uitzondering een dag voorbijgaat, waarin
wo koffiedrinken zonder dat een enkel ongeluk
gebeurt, dan gebeuren er den volgenden dag twee.
Maar dat zijn alleen de ongelukken, waarbij een
uitgerukte ziekenauto te pas is gekomen. Voel
grooter is het aantal ongelukken, waarbij do ge
troffene naai* een der geneeskundige posten werd
gebracht. Dat aantal bedroeg in 1925 niet minder
dan 13880, dat is 38 per dag, te zamen 48. Tus
schen het oogenblik, waarop we de krant open
vouwen en dat,# waarop we haar weer neerleggen
na vluchtige lezing, zijn een paar menschen gewond.
Het vorige jaar en het daaraan voorafgaande was
het ongeveer evenzoo, op oen paar honderd onge
vallen meer of minder in één jaar, zien we al
niet meer.
Tegenover dien onophoudelijk doorgaandenstroom
van ongevallen riet men de anders zoo verbasteren
den indruk makende cijfers van groote rampen, als
bij voorbeeld die omtrent de aardbeving Op Su-
matra in een nieuw licht. Zeker worden onze
groote cijfers yan ongelukken dadelijk weer klein,
wanneer we uitrekenen, hoeveel per honderd Ha
genaars zjj aanwijzen, maar hoe schrikbarend wor
den ze, wanneer we bedenken, dat dit altijd gere
geld zoo doorgaat, eiken dag 48, elke'maand 1420,
elk jaar Zeventien- tot achttienduizend! Terwijl
aardbevingen,waarbij menschen omkomen, of ge
wond worden, totde hoogste zeldzaamheden be
hoor en.
Een groot aantal van de ongelukken in deze
groote stad voorgevallen, vinden hun oorzaak juist
in de grootte van de stad, ze Ttadden in een kleine
plaats niet kunnen gebeuren. Voor ongelukkon, ver
oorzaakt door het straatverkeer immers werd 673
maal uitgerukt en aan 2088 slachtoffers van ver
keersongevallen werd hulp verleend aan de posten,
Wanneeer men die cijfers optelt, krijgt men nog
f.ang niet het aantal ongevallen, door het verkeer
vf',verzaakt: een groot aantal daarvan zal wel
afloopcu zonder dat de gemeentelijke geneeskundige
dienst orbü te pas komt. Hoe vaak wprden ae
menschen dadelijk naar huis vervoerd of naar een
apotheek of een in de buurt wonend dokter. Van
al die gevallen zwijgt deze statistiek uiteraard.
Zie Handelingen V: I enz.
Wordt vervolgd.
van dolsnel ronddraaiende Vliegwielen bevinden
en vraagt men zich af, hoe 't mogelijk is, levend
daaruit te komen in weerwil van oen prijzens
waardiger ijver van do verkeersagenten. Tegen
den tijd, waarop de binnenstad haar dialit-aaam-
geperste massa ambtenaren, handelslieden, arbei
ders en öcholieren als een wijden, wijden waaier
ontplooit over de groote ruime buitenwijken, zoo
tusschen twaalf en één uur, vertoonen straten als
do Laau van Meerder voort of de Rijswüksoho wég
breede linten van draaiende rijwielen, zonder op
houden, zonder gapingen. Er is dan niet één voet
ganger op tweehonderd wielrijders te> tellen. De
tSchevcniiigsche boulevard is op mooie avonden
in de nabijheid van het Kurhaus en de galerij een
spinneweb van auto's, motor- en andere fietsen, de
aanblik Üs soms omwindend en prikkelend, voor
vreemden o, met alléén boertjes van buiten,
maar groot-stedelingen even 'goed! beahgsti-
fend. Velen .is het een raadsel, hoe op zulke avon-
en niet tientallen van verkeersongevallen te be
treuren zijn. Een zomer als deze die zich trou
wens den naam van „romer" maar usurpeert
moet dan gunstig werken op de cijfers, hoewel wij
de vorige week omnium consensu een „ouderwet-
schevuurwerkavond" hebben beleefd. Het kijkende
publiek vormde de bevolking van een groote stad
en bjj die gelegenheden krijgt men eerbied voor het
arbeidsvermogen van de Haagsche trammaatschap-
pij. Wie de slingers wachtenden ziet bij elke lijn,
denkt dat de dwaas d*6 zich aan het einde van
zoo'n slinger opstelt, ai1 lang van ouderdom ge
storven moet zjjn, voordat hij kans heeft op een
plaats. Maar de onophoudelijk malende molen van
wagens, wagens, wagens, heeft binnen een goed
uur half do bevolking van Den Haag weer uit
Soheveningen naar de metropool' toruggokruid,
luid bellende tusschen den dichten stroom van
auto's, motors en rijwielen in. Paarden of men-
schenbeenen teilen in het verkeer weinig meer mee.
Naast clen weemoed om het groot getal rampen,
dat we dagelijks om ons heen gebeurend weten,
brengt de lezing van het rapport ons toch wel den
trots van bewoner van een moderne groote stad te
zijn.
En dan is er nog zooveel te halen uit die cijfers!
Zeer hoog is het aantal slachtoffers van straatenge-
vallen onder de kinderen beneden 12 jaar, hetgeen er
op wijst, dat vele ouders zich nog geen rekenschap
geven van de gevaren, die het wereldstadsverkeer
meebrengt en dat de leeftijd, waarop men een kind
zonder geleide de straat op kan laten gaan sedert
de eigen jeugd van de ouders niet onbelangrijk naar
boven is verplaatst, de evolutie van de jeugd is in
dit opzicht in tegengestelde richting gegaan. In alle
andere omstandigheden moge een kind van z ja
ren tegenwoordig zelfstandiger zijn dan een kind van
x plus twee of drie jaar vou een vroogere generatie,
ten aanzien van het alleen op" straat loopen is bet x
minus vier jaar.
Verrassend gunstig is het cijfer voor de beschon-
kenen. Als men 't den Hollander onverwacht vraagt
zegt hij te gelooven. dat de helft van de verkeers
ongevallen aan dronken kerels overkomen. Maar dan
onderschat hij zijn landgenooten toch. In het. gel)".!
werden maar 130 personen (dus door de uitgerukte
auto en aan de posten samen) geholpen, die ..met
zekorheid" onder den invloed van sterken drank Wa
ren. Welk een onbeduidend klein percentage en welk
een vooruitgang sedert een kwart eeuw!
Wat niet wegneemt, dat wo nu wel, toen niet be
dreigd werden met een plaatselijke keuze.
Wanneer we dan ook eens cijfers hadden van het
aantal beginselruiters en fanatici en onvordrangza-
men en onverdragelijken.maar daarover zwijgt
het gemeentelijk geneeskundig rapport beschoidenlijk.
Die zijn dan ook ongeneeslijk.
HELDERSCHH ATHLETIEK-K RING.
Met voldoening kunnen wij terugzien naar 1
Augustus, den dag van onze schitterend geslaagde
wedstrijden op hot Sparta-terrein te Helder, waar
van in een voorafgaand nummer de uitslagen ver
meld stonden. Maar nu gaat pnzen blik weer
naar voren, naar 22 Augustus, op welken datum
de H.A.K. wedstrijden organiseert op het „Excel
sior"- terrein te Anna Paulowna. Het programma
biedt hier voor „clck wat wils", zoodat wij op
een groot aantal deelnemers rekenen. Inschryving^-
biljetten zijn reeds aan velé vereenigingen verzon
den, en voor de open nummers kan ieder zich opge
geven bh A. Veen, Spoorstraat .96-98, Heldor. J n-
sohrijfgeld f0.25 per nummer eh f0.50 per ploeg.
De inschrijving sluit Woensdag 18 Augustus.
Do volgende nu mm era zullen verwerkt worden:
Dames, open nummers: le. 80 M. hardloopen; 2e.
4 X 80 ML estafette; 3e. hoogspringen met aanloop;
4e. vèrspringen met aanloop.
Heéren kampioenschap van den H.A.IL (alleen
open voor leden van den H.A.K. en leden van de
aangesloten vereenigingen): le. 3000 M. hardloopen;
2e. Vèrspringen met aanloop; 3e. kogelstooten; 4e.
polsstokhoogspringen. De nos. 1 en 4 zijn wel voor
ieder open, doch het kampioenschap kan alleen ge
wonnen worden door een H.A.K.-lid.
Reeren, open nummers, le. 4 X 100 M. estafette; 2e
100 ML hardloopen; 3e. 400 M. hardloopen; 4e. speer
werpen; 5e. discuswerpen.
OUDKARSPEL.
We kunnen thans zeggen, dat men aan den voor
avond van de alom bekende V.V.V.V.V.-feosten staat
die reeds eenige jaren gedurende de drie kerm in
dagen gehouden worden.
Dat bet programma veel bijzonderheden biedt, heb
ben wij reeds in vorige aankondigingen uiteengezet,
De animo, die het vorig jaar onder de motorrijders be
stond om aan de motorwedstrijden deel te nemen,
zal zeker ook nu bestaan. Zij, die zich nog niet aan
meldden, vergeten niet, dit alsnog te doen of op den
dag der wedstrijden zich te doen inschrijven.
De demonstratie met Politiehonden onder goedkeu
ring van den Nederiandschen Bond is bijzonder in
teressant, vooral wanneer men de uitgebreide ge
hoorzaamheids-oefeningen ziet, den verdedigings-
dienst en het redden van drenkelingen.
De Maandag is gewijd aan de Kinderspelen, m ;t
des avonds optreden van den gevierden humorist
Louis Contran in 't „Huis de Brederode".
Dinsdag 17 Augustus, de laatste dag, zullen de
Volksoefeningen worden gehouden, welke zijn vo< r
leden en kinderen van leden en leden van de Vort-
lu lvereeniging D. T. S., terwijl tevens Wielerwedstrij
den met hindernissen en ringsteken voor dames zul
lt.il worden gehouden. De laatste twee wddottnjirn
\oor inwoners van den Langedijk.
Wij willen tevens nog even wijzen op het feit.
dat velen hier, en in den omtrek meenen. dat de
feesten in verband met de bekende wanordeliji b -
den aan den Langendijk niet zullen dOOTg&aih Wij
kunnen echter met zekorheid verklaren, dat er voor
d- ze meening absoluut geen grond bestaat en de
feesten wel doorgaan. Alles is geregeld en geórgan'
setrd en de feesten worden gehouden.
Daarom, allen met deze feesten naar Oudkarspel,
waar u een paar genoegelijke dagen worden gebo
den.
ROEIBOOT OVERVAREN.
Eergistermiddag omstreeks half twee is op de Lek
nabij de gemeente Groot-Ammers een ernstig onge
luk gebeurd. Drie jongens uit Groot-Ammers waren
in een roeiboot op de rivier, met bet plan, naar
Nieuw Lekkerland te roeien. Toen ze een sleep aan
zagen komen, bestaande uit een sleepboot van de
Roode Ster, met twee schepen die gesleept werden,
wilden de jongens aanhaken. Ze wierpen een lijn
uit en wilden achter het eerste schip aanhaken. Dut
mislukte en de roeiboot kwam daardoor onder het
tweede schip terecht.
De drie jongens geraakten to water. Een van hen
ging onder het schip door en kon aan den anderen
kant boven gehaald worden. Een andere werd ger :d
door schippers, die op het noodsein van de sleepboot
onmiddellijk de reddingsbooten hadden afgezet. Dezen
knaap werd een roeispaan toegestoken. Do derde
longen is echter verdronken. Dit was de 16-jarige
Teunis Pek, een knechtje van den smid Van Zessen.
Do beide andere jongens waren zoons van Van
Zessen.
De sleepbootkapitein gaf zoodra hij het ongeval be
merkte het noodsein op de fluit, waardoor de aan
dacht van de schippers werd getrokken. De sleep-
-toot veranderde direct van koers om vlugger te kun
nen stoppen. Ondanks deze maatregelen heeft het on
geluk een menschenleven geëischt.
De te Bergambacht gestationneerde rijkspolitie
heeft aan boord van de sleepboot een onderzoek in
gesteld.
SCHAGERBRUG.
Vrijdag had ten oterstaan van Notaris Laurman
plaats de verkooping^van een rentenierswoning al
daar, eigendom van de erven Den Das. Koopster werd
mej. wed. P. Hoogland—Den Das te Schagen voor
f2150.—.
FEESTEN TE CALLANTSOOG.
Naar men_ ons mededeelt, hebben zich voor de
wedstrijden in het maken van zandfiguren reeds
verscheidene deelnemers(sters) opgegeven. liet be
looft dus a.s. Zondag een schitterende dag te wor
den. Als het weer nu wat medewerkt, verwacht
men dan ook evenals vorige jaren ter gelegenheid
van dit strandfeest voor jong en oud .velé bezoekers
uit den omtrek. De commissie, met de regeling
van het feest belast, bestaat uit de dames en hoe
ren: Mr. D. Rreebaart, voorzitter, W. Kooiman,
secretaris, P. Vos, penningmeester, Mevr. Franco
Blokker, Mevr. BrandtMijhlfteff en E. R. Braam.
Als léden van de Jury ter beoordeeling van de
figuren, die naar vrije keuze worden gemaakt en
waarvoor verschillende prijzen beschikbaar zijn ge
steld, hebben zich bereid verklaard zitting to no
men de dames Mevr. KruisveldZipp, Mevr.
Jonkvr. van de Poll, Mevr. OterdoomBargo,
Mevr. Breebaartv. d. Horst en de heoron Dr.
E. E. Oterdoom, Dr. Brandt en W. Kooiman.
De wedstrijd begint 's morgens 10 uur, terwijl
de beoordeeling plaats heeft pl'.m. 2Va uur. Men
zorge zooveel mogelijk zelf voor een schop of
andefe werktuigen. Teneinde verwarring to voor
komen,^ zij nog gemeld, dat op do terreinen nabn
de café's van ae heeren Jansen on Vos gelegenheid
bestaat voor het plaatsen van auto's en motor
fietsen voor f 0.25.
