llltntü lïisiïs-
MUZIEKTUIN SCHAGEN.
Woeiisdag 18 Augustus 1926.
69sto Jnargaug. No. 7896.
Uitgevers i N.V. v.h, TttAPMAN 8- Co., Scfcagon.
Brieven over Engeland.
Binnenlandsch Nieuws.
Groot Nationaal Concours Yan Harmonie- en Fanfarecorpsen op 29 Auguslus en 5 September.
Bloemencorso op 4 September. - Sluiting 5 September met Groot Vuurwerk.
Feuilleton.
Fcnmaal voet aan boord
rerzckoidHd 0miüd<le^jk koerde do
SC1AEER
ClllilT.
Dit blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woonsdng, Donder
dag oli Zaterdag. BIJ inzending tot 'a morgens 8 uur, worden Advor-
tontión nog zoovool mogelijk in hot ooEatuitkomond nummoi; geplaatst.
POSTREKENING No. 88880.
INT. TE LEF. no. 80.
Prijs pojQ 8 maandon f1,65. Losso nummers cent. AD VERTEN-
TIöN van 1 tot B gogola fl.10, iodoro ro^el moou Q0 cent (bowijfimo,
inbogTepon). Grooto lotton worden naajj BlaatóEOimto beaokond,
14 Augustus 1926.
Wij zyn teruggekomen van eon bezook aan Gol-
(Ierland* Overuseb Drente en Friesland, ik zou
dus gemakkelijk eon briof, cn moer dan eon, kun
nen vullen mot reisindrukken, maar dat is thans
mijn bedoeling niob. AJieon Óen punt wil ik even
ter sprake brengen, en dat 14 do auto's en motor
rijwielen.
Waar moot dat eigenlijk hoon? Do letter G
van Noord-Holland padort de vijftigduizend al
hec-i aardig. Do H van Zuid-Holland is dat getal
al iang gepasseerd. Dus ongeveer honderdduizend
motorrijtuigen van een of andore soort in deze I
twee provincies alloon.
Hot is waar, dat do M van# Goldorlund, pr de
B van Friesland vor ondor die getallen^ blij von,
voorzoovor wij althans konden opmerken. Gelukkig"
niaarj' Anders zouden er van do elf provincies te
zamen ruim oen half miliioen motorvervoormiddelen
de wogen onveilig maken.
Jammer, dut ve moeten zeggen onveilig- maken.
Gedooit*.(ijk .ligt dit aan dc wegen, die vaak voel
te smal zijn voor dit nieuwe vorkeersmiddel. Go-
deelteïük Egt het aan het roekeloos en onverschil
lig besturen door sommige ohauffours. En gedeel
telik aan de onvoorzichtigheid, de onwetendheid
of do zenuwachtigheid van ie gewone weggebrui
kers, do voetgangers en fietsers.
Zouden wo do< auto willen afschaffen? Geen
mensch, die ze .niet "verwensekt, bij tusschonpoozen.
Wanneer ie wandelt of fietst op eon stafforen weg
bijvoorbeeld; Wanneer je rustig voor je huis op do
bank wilt zitten. Zelfs wanneer je er in zit. omdat
ze om verschillende redenen het bijltje er bij neer
kunnen leggen.
Haar afschaffen? Aia ik naar Leiden wil, kan
ik dat verscheidene keeron per dag doen. door bij
het hekje van mijn voortuin op de straat te gaan
staan en mijn hand op to steken, als de Brockway
aankomt. In omgekeerde richting brengt ze me
naar Haarlem. Een andere bus, oen Dodge, wil
me met genoegen meenemen naar Noordwij k. Heole-
maal niet noodig om oerat een tocht te maken naar
oen vaak ver verwijderd station.
Of je bont op oen fietstocht, en do kinderen
zouden graag met de boot van Lommer naar Am-
sterdam de h(^le Zuiderzee oversteken. Maar do
boot vertrekt om 9 uur 's morgens en je bent voel
to vor van Lemmer af om er of dezen 'dag, óf
morgenochtend heen te fietsen. Alweer komt de
bus te hulp. Je bereikt Steonwjjk, op oen afstand
van 35 K.M. van Lemmer. Daar overnacht je, staat
een keer of zes bijgewoond, is het steeds dol
melkwagen, die maar moet zien hoe lifj uitwijkt.
In het gras langs don weg, zelfs tegen de dijk
helling op. Want do bus zou slippen. Onze chauf
feur, tevens eigenaar van dè bus, was eon toon-
boold van voorzichtigheid. Andera zou op derge
lijke wegen oen ongeluk niet uit kunnen blijven.
En juist die ongelukken zijn het, dio maken, dat
de auto zoovool vijanden hooft en houdt. Ouders
zien mot eon zoko*o angst hun kinderen 's mor
gens maar school1 gaan, om de auto's. Maken zich
ongerust, wanneer zo laat uit school thuiskomen,
oilang wegblijven van een boodschap, om do auto's.
Dat de vrees gerechtvaardigd is, weten wo maar
al te goed. En andera nemen we maar de krant van
vandaag, of gister, of morgen, cn wo kunnen er ons
in een oogenblik van overtuigen.
Onmoodig te zeggen, dat wij niet alloon in ons
land voor hot vraagstuk van de motor staan, on
van do ongelukken, dio er door veroorzaakt worden.
In Londen bijvoorbeeld groeit het aantal onge
lukken onrustbarend aan. In 1909 waren er 303
met doodcljjkon afloop, waarvan de motor er 171
voor zijn rekening moest nemen. In 1921 was "het
geheels aantal' vermeerderd: toe- 668, in 1925 tot
833, -cn van deze 833 waren 765 ongelukken door
motorrijtuigen veroorzaakt. Met andere woorden
bijna alle. 1
Men ga maar eens het geheeld aantal onge
lukken na, dat in 1925 in Engeland is voorgevallen,
met de oorzaken er van, en men ziet direct, dat
VAN RIJSWIJK'S
SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN JJITERST BILLIJK.
dat hot aantal omgelukkon feitelijk constant is ge
bleven, iets meer dan 2 per duizond.
Engohimd door spoorwegongelukken slechts 42 por-
soaion gedood en 683 gewond. Wanneer men do
miliioonon in aanmerking neemt, dio vervoerd wor-
m -• -trein
bij een spoor
1 op 165 millioon. Do k
in de Londonsche straten een
al heol veilig
gedood te wor
den isj. op 165 miliioen. Do kans daarentegen om
I_ongeluk to krijgen,
dat je het loven kast, is 1 op 10.000. jN]"
aardig werd onlange opgemerkt, dat
door paarden getrokken rijtuigen er tamelijk on
schuldig aan zijn, nog onschuldiger dan bij voor
beeld gewone fietsen.
den, blijkt wol, dat feizon per
is. De kans, om bij een
165 miliioen.
oneigen-
rcllg werd onlirtngs opgemerkt, dat hot löveu van
don Londonaar ongeveer even onveilig is als dat
van den mijnwerker.
Ernstig wordt overwogen, hoe het aantal onge
lukken verminderd zal1 kunnen worden. Het in eén
richting beraden van straten wordt zoowel in En-
gelnud als 2Ur Holland meer on meer toegepast.
I Chauffeurs, die door roekolooslieid een ongeluk
1 veroorzaken, worden streng gestraft. Terwijl de
i Engelsche- rechtbanken in 1913 een aantal van
25.700 strafzaken wegens motorongelukken in be-
handeling hadden te nemen, waren er verleden jaar
123.774. Overwegen wordt, om ook voetgangers,
m of anaerf
gewone MVHH
Het totaal in 1925 was voor
3971. Daarvan waren
Engeland
door vervoor-
vroeg op, gaat met ie fiets 'e morgens kwart vóór
7 naar do vertrekplaats van de bus, neemt zelf
plaats in de bus, terwijl je fiets er op wordt ge-
den en om half negen ben je in Lemmer. Een
aardigon tocht door Zuid-Oost-Friesland op den
koop toe.
Maar dan kun je meteen bij uitstek zien, wat
smalle wegen zijn voor autobussen. Smal en slecht.
Af en toe niet veel beter dan een modderpoel. Als
de bus een melkwagen tegenkomt, we hebben het
middelen door paarden getrokken 217, door motor
bussen 522, trams 124, fietsen 229 on door andere
vervoermiddelen, m.a.w. auto's, motorfietsen enz.
2879) Deze getallen zy'n alleen voor ongelukken
met doodelijkon afloop- De aantallen ongelukken,
doodelijk en niet doodelijk, in do laatste vier 'jaren
in Engeland waren:
Jaar. Doodelijk Niet doodelijk
1922 2768 70197
1923 2979 83101
1924 3631 98215
1925 - B971 115473
Ik zea straks: Waar moet het heen? Ieder, &»e
de getalion voor 1922 vergelijkt met die voor 1925
zal' moeten toegeven, dat het er angstig uit gaat
zien.
Worden do bestuurdora roekoloozor. of de voet-
gangera onvoorzichtiger? Waarschijnlijk juist het
omgekeerde. Er wordt voorzichtiger gereden en
beter uitgekeken. De reden van de onrustbarende
toename van het aantal ongelukken ligt In de
geweldige toename van het aantal auto's. In Enge
land bedraagt deze toename honderdduizend per jaar
In 1925 waren er '1.410.000 motor-vervoermiddelen
van verschillende soort ingeschreven: 566.000 gewo
ne auto's, 491.000 motorfietsen, 232.000 vrachtauto's.
Do vermeerdering in aanmerking genomen blijkt,
l- dio op eon of andore wijzo oen ongeluk veroorzaken,
hard aan te pakken. En als dan eindelijk chauffeur
en wandelaar zich goed bewust zijn van hun ver
antwoord el y kheid on van do straf, die staat op on
voorzichtigheid, hoopt men, dat 't aantal ongeluk
ken, ondanks het steeds aangroeiend getal auto's,
niet _zal toenemen, doch, zoo mogelijk, nog zal
verminderen. 83
BROEK OP LANGENDIJK
'to Was in denJ Raad! van een onzer Langondijker
gemeenten,, dat dezer dagen de voorzitter hij de aan
bieding der gemeonterekening wel op een aardig! ba
tig slot van 'hot betreffende jaar kon wijzen, doch
daartegonover naeend'cb een! oogenblik te moeten stil
staan bij! den t egenwoordigien economisch en toestand;
waarin deze tuinbouwstreek verkeert Dat het don
bestuurders der gemeenten, dio hun noodzakelijke
uitgaven hebben! cn hun inkomsten voor verreweg
het grootste deel moeten halen uit den hoofdei ijk en
omslag, met ©enige zorg moet vervullen, als ze de te
genwoordige prijzen onzer tuinbouwproducten hoo-
rent, is begrijpelijk. We hebben hier nu reeds twee
maal steun moeten erlangen in don vorm van credie-
ten aan' noodlijdende tuinders verstrekt, eerst het
zoogenaamde kweekeriscrediet met 90 pet. garantie
van het Rijk, llater biet TuindOrsorediet met dezelfdb
garantie der Provincie en nu weer staat het er zoo
ellendig voor. dat men zich met recht afvraagt: Waar
moet dat heen? Wijl weten, dat nog een groot percen-
tage der hierboven genoemde credieten onafgelost)
openstaat bi} de daarvoor te hulp geroepen crediet-
instellingen cnwe weten ook, dat er, den voortdu-
rendon aandrang van Regeerings- on Provinciale comi
missies om toch wat af ito lossen, moe, verschillen
den zijn geweest, die dan maar in hemelsnaam el
ders eon voorschotje hebben zien to begaan om aan
dien dringenden aandrang gevolg te geven. Zoodalt,
kort gezegd, men nog met volo oude schulden zit. in
een tijd, dat eigenlijk weer een noodtoestand! is aan-
gebrokeni „Niet genoeglijk, rolt het leven van don
Lungenid'ljker tuinder heen"' is een variatie op Poot'a
bekende gedlilcht, dat 'ini don togenwoordigen tijd tme't
zijn andore voihouidingen niet bijzonder meer past*
Tegenspoed en nog eens tegenspoed in verschillen
den vorm. Geen verwondering, behoeft het daarom te
baren, dat velen, in hun bedrijf opgaanden bouwers
Üo moed! in de schoenen begint te zinken en uit
zien naar ander .emplooi. Doch ook dit is niet zoo
eenvoudig, zoodalt het tuindersloventje zijn treurig
gangetje gaat in de permanente hoop op beter.
Het was de laatste week dan al bijzonder slecht
Een tuinder uit de Schermer, die aan de veiling on
zer Langondijker Groenten Centrale verscheen niet
boste gele kool, ondervond! dit we): zeer, scherp. Ze
hl-acht 20 cent uer, ICO E.cw op, hield ze j\. veilde
over en. maakte30 cerri.. 'Zoo er/ wns het wei
uijefc over de heoie linie, doch verschillende partijen
konden de 40. 50 en 60 cent niet overschrijden. De
hoogste prijs, welke dien dag besteed werd, was f lv
Was er in 1 begin der week nog gemiddeld bijna f 2
betaald, successievelijk zakte de prijs in met ge
noemd resultaat.
Met de roode kool was hefc al niettveel beter gesteld,
en het moet dan ook nog verwonderen dat zoo groo-
4e boeveelheden werdon aangevoerd!: gele ongeveer
24 spoorwagons, roode 75 spoorwagons. Roode kool
bracht aanvankelijk gemiddeld! een daalder op, la-
tor werd meermalen 40, 50 cn 60 cent per 100 Kg,
besteed met voor, enkele 1uitgezochte partijtjes tot bij
de f 2.
Witte kool. bracht gemiddeld f 1' op, de laagste
prijs was f 0.60, de hoogste f 1.80. Deze prijzen zijn
dus lager dan dio der vorig© week, doch zij zijn niet
in die mate gedaald, els do prijzen van gele en roo
de. Bij de 20 spoorwagons werden van deze aan de
veiling gebracht
Vdtxr de koolsoorten! is ide vraag uit het buitenland
•te gering! om den aanvoer te kunnen opnemen. Vooz!
het- binnenland komt to veel aan do markt.
Hetzelfde verschijnsel doc-t zich ook voor met de
aardappels. De prijzen bleven daardoor op ongeveer
dezelfde hoogio, dwia, veel fo laag om van een loo-
mende uitkomisti ito kunnen spreken, althans in het
algemeen gesproken. Do prijzen dier S'chotsche mui
zen logen tusscheni ongeveer f 3 on f 6; de hoogste
prijs word bij' groote uitzondering besteed. School
meesters lagen tusschen f 2.80 en f 3.60, zoodat de
uitkomst van deze soort belangrijk ongunstiger is.
Eigenheimers brachten gemiddeld f 320 op, Duken
ongeveer f 3, terwijl de drielingen tusschen de f 2.50
on f 3.70 noteerden met enkele partijen iets beneden) -
en bovon dleze grensprijzem.
Van wortelen is de aanvoer gering; de prijs was
iets beten doch te laag, om bevredigend to kunnen
heeten. Er is tot f 6.70 besteed, veel ging weg voor
ongeveer f 550.
47.
door A. S. M. HUTGHINSON,
Voor Nederland bewerkt door
W. J. A. ROLDANüS Jr.
H reunon on wrikken brachfcen Geocrge terug toi
li andden uit ao vrees, waarin liet onzdohtbaro iets
met verschrikkelijke panorama hem gedom
peld hadden.
Per slot van rekening er mocht gebeurd zijn
wat gebeurd was #h« had do kat.
|fij het dier in zijn handen; stak het
uit. iu) kwam eon stap naar voren. ..Oom!" riep
K«Oom, ik heb de Roos gevonden."
,,Hum!" zei de Mra. Major met oen korten ruk.
Mary liet eon gesnotter hoorou.
Gwrge stond volkomen stil on herhaalde met
aanmerkelijk veel minder vertrouwen:
„De Roos, ooml"
,,lluml" zffldo Mrs. Major met een nog kortoren
ruk, ter wijl Mary jnog luidor snotterde.
Mr. Marrapit hief een blanke hand op.
„Luister," zcido Ifr. Marrapit.
Doodsbang _en zenuwachtig luisterde Goorge.
..Luister, dreunde Mr. Marrapit; liet do waar-
s<huweudo hand zakken; wees mot een langen vin
ger naar Goorge. „Ben je niet bang, dat je op den
Irempel de voetstappen hooren zult van den jóngen
man, dio binnehkoanon, je arresteeren en mede-
aemen zalP"
vmger naar
stak naar
S:
hem
mijn bevende Mary: „Saffira!"
Jlnmzeide Mrs. Major.
u,uumzeiae Mrs. Major. ,Hum.
Georgo herstelde zich. „Is dit eon grap?" vroeg
hm „Ik zog u kfjk zalf dat ik de Roos
gevonden heb."
«Jr^iboog zich naar Mrs. Majorie
schoot, die verborgen was door de tafel. Met een
£omnglnneli]k dier in zijn armen ging hij weer
rechtop staan. „Hier is de Roos," zeide hu.
Jn miad ellijk yergat George allesv wat daarvoor
gebeurd wus. Onmiddellijk! herinnerde hif zich, dat
mi verwachtte een onechte Roos te zien. Onmiddel-
Oij vasten en vertrouwandea toon zeide hij„óom,
n bent bedreden."
Zijn woorden Keten een stortvloed op hem los.
1 Mr. Marrapit drukte inet een arm de kat, die
hij vaa Mrs. Majoris schoot genomen had,, aan zijn
borat. De andore hand beurtelings opheffend en
zakken latend, zijn oogen fonkelend, kroeg hij voor
George het uitcrlh'k van een woedenden profeet, die
over de steden der Vlakte bulderde.
uit. Je hebt gelijk.
van een adder
spreek je toch de waarheid. Ik ben bedro
gen. Wee mij, want ik ben op de sohandelijkste
manier bedrogen door hen, die eten van mijn
brood, die liggen onder mijn dak. Ik heb adders
aan mijn boezem gekoesterd on zij hebben mij ge-
I beton. Schandelijk ben ik bedrogen."
j llij hield op'. Een zacht gekreun van Mrs. Major
[verried de uitwerking van zijn woorden op ha&r;
I in hartverscheurende snikken vond Mary's emotie
uiting. Maar op Goorge had do uitbarsting een
j ontnuchterende uitwerking hij was nu zeker van
zijn zaak.
On vasten toon zcido hjj': „Dat is allemaal1 onzin/.
I „Onzin riep Mr. Marrapit.
„Ja, onzin; u windt u 'zoo op dat u hiot weet
waarover u praat adders on al die soort dingen.
Wanneer u wat gekalmeerd bent, on de ("tin gen
begrijpt, zult u .er missebien epnt over hebben.
Ik zeg u, dat u bedrogen bent. Het dier, dat u
(laar vast hebt, is de Roos niet. Dit is do Roos.
Iemand heeft u, voor den gek gebonden. Iemand
Tusschen twee'heftige snikken klonk het uit
Marys mond: „Scheid toch uit, George! Scheid
toch uit."
Verschrikt hield Goorge op.
„Monster, wees voorzichtig" zeide Mr. Marrapit.
:>Fas op, dat je je niet dieper weg Iaat zinken
in het moeras van je euveldaad. Zet dat arme
dier, dat je vasthoudt, neer. Ik plaats Sr Mrs.
Major's Roos naast. Bekijk ze."
George keek. Met "Starende oo^en keek hjj haar
de twee katten. Hoe meer hij de katten bestu
deerde, des te minder Roosachtig werd de kat, die
hij had meegebracht. Want de ka.t, die Mr. Mar
rapit van Mra. Major's schoot genomen had, was
de Roos zelf; kon geen ander zifn.
Als gehypnotiseerd door de oranje vellen, boog hij
zich over de katten heen. Zijn oogen puilden uit i
zyri hoofd, het bloed hamerde in zijn. slapen, j
hp was als verbijsterd door de verbazing, welke tot
iemand komt, die zijn oogen niet- gelooft. En hij i
geloofde zjjn oogen niet. Hoe kon hij dio vertrou
wen, nu hü uit 't bod zelf van do Roos de Roos
zieltL' gouomen had en haar bij zich gehouden
had, tot hjj haar liet zien? Ho geloofde
niet.
zon
ji streelde Mrs. Majors kat even. Door een
ïhtige inspanning wist hij oen onverschilligen
toon zijn stem te brengen en to zeggen: „Een
heel aardige imitatie. Lijkt vrij aardig op de
RoosI'
Mr. Marrapit werd vorsoluikkelijk om te zien. Hij
haalde diep adem, wat hem gevaarlijk deed op
zwellen. Hjj opende zijn Kppen en dc lucht vloog
er mot oen# brullend geluid uit. Dan hief hij zijn
gebalde vuisten boven zijn hoofd en stond daar
aïjg een groot standbeeld, dat op heb punt is
uit elkaar to springen.
„Lijkt vrij aardig op de Roos?" vroeg hij.
„Ja, vrij goed" bovcstdgde Goorge. Hot verwon
dert mo mots dat u u hebt laten misleiden/'
„Mij ook niet," antwoordde Mr. Marrapit kalm.
Inderdaad ontdek ik in Mrs. Major's kat zekere
reeds
tookencn, die zij
langor heeft, indien de
Roos Is
„Hè?"* zeide Georgo.
had, maar die zij niet
,t, die jjj brengt, do
Wyvern's bloeddorstigcn lniK-terrior."
Georgo bukto ach over do katten. Wijzond, flop
hij triomfa-ntelijk„Ja, pn daar is het Jittookoa.
„Ja," zeddo Mr. Marrapit onvorafcoorbaar. Ja,
maar nu kijk je naar Mrs. Major's kat."
deinsde viui«go wiugBiwiruu vorwuiisu.. .n
zijn hand aan 2djn hoofd. Alles draaide 'en dui
zelde voor zijn oogen. Hooi goed hennnerdo hij
zich dat littooken, dat hij' door een rampzaligonl
blunder aangewezen had op Mrs. MÏajor's kat; ver-
geora zocht hij 't op zijn eigen. Toch was de zijne
Was naohtujLorrio en geen wer-
kolhkheid?
„Maar nu kjjk je naar Mrs. Mojoris kat," lier-
naalde Mr. Marrapit,
•i vooht verder. „Procios, precies. Dat weet
ik. Dat maakte de zaak juist zoo wonderlijk, dat
deze kat, dio u Mra. Major's kat noemt on donkt,
dat do Roos is, hetzelfde Kttoekon moot lieblien,
dat onze Roos had."
„Maar onze Roos heeft hot niet als zij dat is."
„Neon, nu niet" zeide George met nadruk. Nu
met. Bet Is genezen. Maanden geleden al genezen.
Herinnert u u niet, rlat ik op een ochtend gezegd
heb: „Hefc oor vair do Roce Is ïm heolemaal
genezen?"
„Ik niet, Sir" bitste Mr, Marrapit met angst
aanjagende scherpte.
„O, zeide George. O!"
„En let eens op die staarten,", ging Mr. Mar
rapit voort.
George keek. Voor hot verwarde brein van*den
jongen man pam de kamer het uiterlijk aan van
een bosch wuivende staarten.
».Nu?" bitste Mr. Marrapit. ^io je die staar
ten? Airs. Major's kat heeft oen groenachtige vos
senstaart. De jouwe hooft een rattenstaart. Herin
ner je joi met, dat ik er .altijd zoo trotsoh op was,
dat do JRoos Raar staart zoo dik was?"
George bleef doorlbopen op het pad, dat hjj
eenmaal ingeslagen was.
„Vroeger. '»ude hjj, niet in den laatstea tijd.
In den laatefccn tijd vief, «nrtn.la u n herinneren
zult, do rtaarfc van do Roos erg uit. Ik herinner
mo, aat ik mjj er ongerust ovoa gemaakt bob.
Be herinner mij
Van do sopk'- drong oen Ktem in zijn ooren:
„Oj %Goorgo> scheid toch uit!"
Zjjn schrik overwinnend, wendde h.ij rich stijf
tot paar. „Als n mjj bodoelt, Mlfiö Humfray don
vergeet gji u zelf. Ik bqgrjp u niet. We^ zoo
goed' ip„to hcnnncron,
Do wooclendc
kon r
brad zijner woomon. lijj koek Mr. Marrapifc
„Ik horinnor mij opgemerkt to hebben ,noc dun
do staart van do Roos werd." Hjj kreog meer zelf
vertrouwen. „TT hebt die kleine punten vergreten,'
'k"r- ZoiiUAvaèhtig door uw verlies, bent u aan-
govnllon op fio oerato kat, die oonigszins op do
Roos «look. Hij vorzameddo niouwen moed, sprak
op nndrukkolpken toon. maakt eon vreeseKike
vergissing, Sir oon yreesel^ke vergissing. Een
vergissing, waarvoor gij zult huiveren, wanneer
u er later pp terug kijkt
„Ongelooflijk!"
Mr.Mai
anderen naam heb/
Mr. Marrapit, opzwellend, zaaafe hij' eenigo oogen-
i11 l" i yor°n opgezwollen wns. kon rach thans
niet bedwingen. Hij hief zün gebalde vuisten op;
°.nJKU]k vclumon goluid barstte los. „On-
golOofcUjk!"
Wordt vervolgd.
