SPAANDER Co, Uit het hart Yan Holland* UITVERKOOP bij Gemengd Nieuws. De heer J. G. Messelaar deed een mededeellug over Je met den secreraris van het prop^gandacomité voor wegverbetering gehouden inspectie van den Twuij* verweg om Purmerend en den straatweg Beverwtfk- Velsen. Er zijn foto's genomen, die een duidelijk beeld geven van den treurigen toestand waarin deze weggedeelten zich bevinden. Deze foto's zullen opge nomen worden in een boekje dat voor de wegenver* betering propaganda wil maken. De Kamer besloot geldelijken steun te verleenen aan de actie tot bestrijding van verkoop met cadeaux en zich neutraal te houden ten opzichte van ho; plan tot oprichting eener algemeene Expeuitie-ondenie- ming ..Nederlandsch autoverkeer". Hbld. DE BRANDSTICHTING IN HET KONINKLIJK PALEIS TE AMSTERDAM. De Alkmaarsche politie heeft aangehouden G. M., oufl 40 jaar, onlangs ontslagen uit de rijkswerkin richting te Veenhuizen, waar hij IX. jaar had door gebracht. De man is uit Alkmaar afkomstig en machinebankwerker van beroep, maar meestal is hij zwervende. Hij heeft verklaard, schuldig te zijn aan de inbraak en brandstichting in het Koninklijk paleis te Amsterdam, in den nacht van 26 op 27 Augustus. De aangehoudene is naar Amsterdam overgebracht en voor verder onderzoek ter beschikking gesteld van den hoofdcommissaris van politie aldaar. De volgende bijzonderheden vernemen wij nog na de arrestatie te Alkmaar van den 40-jarigen G. M., den verdachte van de inbraak in het Koninklijk Pa leis te Amsterdam. De man was onlangs uit Veenhuizen, waar hij reeds verschillende keeren geweest was, ontslagen en had, zooals gebruikelijk is, z'n uitgaanskas mede- gekregen. Toen hij het geld verteerd had, begaf hij zich naar Amsterdam, waar de schutting achter het Koninklijk Paleis hem op het idee bracht eens te gaan zien of er soms wat sieraden voor het grijpen lagen. Des nachts klom hij crver de houtèn schut ting en kraakte met behulp van een beiteltje, dat daar in de buurt lag, een onderpaneel uit de deur. Na eenigen tijd door de corridors gezworven te heb ben, kwam hij in de kamer van den intendant. Hij maakte eenige stoffige doozen open en vond daarin de ordeteekenen. Hij deed dit bij het licht van een kaarsje en na het pak lintjes en medailles bij zich gestoken te hebben, verliet hij langs denzelfden weg het gebouw. Inmiddelc had het kaarsje de doozen en de uniformen doen vlamvatten, hetgeen pas des morgens ontdekt werd. De dader trachtte den volgenden dag de ordetee kenen te Zaandam te verkoopen, doch niemand wilde er veel geld. voor geven. Hij heeft ze toen ergens langs den weg in het water geworpen; waar, weet hij niet meer precies en zal nog nader onderzocht worden. De man heeft vervolgens den tocht naar Alkmaar, zijn geboorteplaats, voortgezet. Uit ar moede meldde de nachtelijke paleisbezoeker zich bij de politie aan. Hij heeft reeds eenige diefstallen op zijn geweten. Het noodlot wilde, dat toen hij een goede betrekking als bankwerker had, hij zich tot een kleinen diefstal liet verleiden. Daarna zonk hij dieper en dieper. VERGADERINGEN MET ATTRACTIES. Op een in een der grootste gemeenten van de Ve- luwe gehouden vergadering, waarop middelen wer- ,den besproken om de leden trouwer ter vergadering te doen komen, stelde een der aanwezigen voor om, wanneer er weer eens zoo'n snijpartij als onlang9 mocht plaats hebben, deze te doen filmen en op het doek te bréngen. Een ander lid twijfelde blijkbaar, of dit nog wel genoegzaam zou helpen, en voegde er den wensch aan toe, er een pakkende beschrijving bij te laten maken, die dan kon worden voorgelezen. OUDKARSPEL. In de op 1 September gehouden vergadering van het bestuur -en stemgerechtigde ingelanden van den Koog- en Bleekmeerpolder, is arakei 8 vian'het bijzonder regüement gevrijrig-d, waarin voorkomt het grondbezit om tot bestuurslid te kunnen warden gekozen, bedraagt 3 hectaren, thans is gesteld op 2 hectaren. i Voorts werd1 wegens overlijden van het lid van bestuur, den heer G. Borst Ga. te Alkmaaf gekozen de heer G. Borst te Sehermear. i DB DRENT SCHE ARBEIDERS BIJ PHILIPS. Be correspondent van het Hdbld. te Eindhoven Schrijft: Aan: den rand der gemeente Eindhoven in de nabijheid van Philips^ glasfabrieken en labo ratorium, is eenige maanden geleden een nieuwe Woningstichting verrezen, omzoomd met hoog op gaand geboomte van wilgen en popels. In ongeveer 75 woningen van net honderdtal huizen der Beukenlaan, Wilgen-, Canada-, Kneugel en Zwaanstraat, wonen carca 800 menschen die nog niet lang geleden, op initiatief van de firma Philips hunne haardsteden in 't Drentscne veen- land verlieten, om in de Brabantsche gouwen te vinden een beteren vorm van huisvesting en minder zorgelijke omstandigheden van, leven en bestaan. De N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken liet oen groot aantal noodlijdende gezinnen overkomen, stichtte flinke woningen met •Rijkssubsidie en "ver schafte dezen lieden arbeid in hare fabrieken. De berooide menschen kregen met hun huisraad vrij vervoer naar Eindhoven, terwijl neg" de benoodigde houten ledikanten en matrassen, tegen gemakkelijke afbetalingsfvoorwaarden werden verschaft. Een kijkje in de woningen leert, dat dezd bestaan uit twee kamers en suite, keuken, bijkeuken en schuur, terwijl de bovenverdiepingen 3 a 4 ge scheiden slaapkamers 'bevatten. Het behoeft wel geen betoog, dat deze Drenthe- naren zich niet zoo dadelijk aan de hun zoozeer vreemde omgeving, arbeid en gaaech andere levens omstandigheden konden aanpassen. Daarom leek het ons interessant om eens pools hoogte te nemen, hoe deze nieuwe bevolking ojf de overplaatsing heeft gereageerd en in hoeverre zij in het Brabantsche land „den aard heeft gekre gen", zooals de echte inboorling den vreemde reedt van oudsher placht te vragen! Heel' gemakkelijk ging dat poolshoogte nemen aanvankelijk niet. Een Drent is' nu eenmaal'^ geen bewegelijke praatgrage Brabanter en zeker niet in een nog voor hem nieuwe omgeving, tegenover een onbekend iemand,, die aan de weet tracht te Jfiomen wat er in Zijne Ziel omgaat. t Doch na eenig aarzelend tasten en peilen kwamen er dan toch eindelijk punten van aanraking, van spontaan begrijpen en medeleven, waardoor stugge terughouding ging wijken voor vriendelijkheid en onbevangen vertellen. Hoe het hun in Eindhoven bevielP Wel, niet al te beet. Het was heelemaal niet waar dat 'rij daar ginds in Drentheland in „krotten" hebben ge woond, althans niet zij, die naar Brabant overkwa men, uit het veengebied van Barger- en Emmer Compasouum, uit Kliazinaveen, Nieuw Amsterdam Erica en de eigenlijke groote veenderijen van Zwar te Meer en het Amsterdamsche veld.^ De meesten hadden één-kamerwoningen met stee nen vloeren, zolder en een schuur. elen hunner bezaten hun woning in eigendom en hadden daarbij groote stukken grond voor lage pril zen in pacht (f 10 per H.A. en per jaar. Weer anderen woonden „vrü in ruil voor het z.g. turfdrogen voor den vervener. In de veencampagne loopende van 21 Maart tot 21 Juni, verdiende men pl.m. f15 per week. Het leven was er vrij- Het gezinshoofd dat in dienst van den werkgever stond, leverde met zijn gehcelc gezin een hoeveelheid werk op; vrouw en kinderen stonden dus weer in dienst van den vader en waren hem na volbrachten arbeid, weer behulp zaam in hot bewerken van den pachtgrond (aard- appélteelt enz.) of het verzorgen van het kleinvee (schapen on geiten en ook wat rundvee) op de uit gestrekte landerijen, begroeid met „bente" (wild gras) waar 't vee der veenwerkere werd ingeschaald doch hetwelk tegenwoordig veel Is verminderd, we gens toegenomen ontvelling. Geestdriftig vertelt de „pater familias" van dit alles en zijn ega valt hem met goedkeurend en losso opmerkingen bij, terwijl de jongens en meiden (zoons en dochters) er sprakeloos bijzitten en in geheel hun wezen en zijn. eene afspiegeling ver- toonen van het oligarchisch karakteh van de werk wijze in de venen, ni. de vader in. «enigszins vriien dienst van den werkgever, doch op zijne beurt het gaheele gezin, naar eigen believen, van den vroegen morgen tot den laten avond te werk 'stellende,» zoo wel voor het aangenomen werk van den patroon, als voor eigen landbouw en huiselijke»bezigheden. Uit het tevoren geschetste is dus alleszins te be grijpen, dat de ouders niet met den gang van zaken tevreden zijn en terugverlangen naar hei^ oude land, hot vroegere leven, indien er maar eemge be staanszekerheid geboden werd. Vorm en wezen van de fabrieksstad en hét fa brieksleven, doen echter hun invloed gelden op het karakter en de opvattingen der jongeren. Vooral van den hiiiahoudelijken aanleg 't honkvaste bij vele meisjes, is reeds veel verloren gegaan I Aan de ouders ontgaat gestaag de vorm van macht en gezag over hun gezin, zooals die in Drente bestond; edoch 't jongere geslacht alhoewel niet in 't huisgezin daarover zioh uitende heeft reedis lang de metamorphose uit den nieuwen toestand geboren vrijwel volkomen toegejuicht. Hdbl. De feestelijkheden bij een groote gelegenheid of eigenlijk: échte feestelijkheden, vreugdebetoon, niet omdat men behoefte gevoelt aan een verzetje en er in lang niet zoo iets is geweest, n^ar omdat er af gescheiden van de wijze waarop men feest viert, iets te valt. moet men niet en kan. men niet be- oordeelen uitsluitend naar het geziene en gehoorde en naar wat men gedronken heeft, hoe men gedan9t heeft, hoe gezongen en hoe men zich heeft gekleed. Bij een echt feest moet de aanleiding tot het feest hoofdzaak zijn, immers die aanleiding brengt de stemming en al wat er verder gebeurt, moet in overeenstemming worden gebracht met die stem ming. Wat we hier, in de woonplaats van de Koningin hebben gedaan bij gelegenheid van haar verjaardag, zal alleen hem kunnen voldoen, die iets voelt voor de poëzie van zoo'n feest, waarbij alle Nederlanders gelijkelijk betrokken zijn. Eerst de stemming, eerst het begrip, dat een feest van het hoofd van staat persoonlijk het feest is van allen, een der weinige feesten van allen, zooals de herdenking van de onaf hankelijkheid en nog zoo'n paar. Dan komt van zelf het feestelijk gevoel, dat de vlaggen meebren gen, immers dan eerst gevoelt men, dat die vlaggen daar niet voor niets hangen en alleen om hun be roemde „schitterende kleuren", maar omdat ze de Nederlandsche kleuren vertoonen. Dan ook worden de muziekuitvoeringen in heel de stad meer dan mu ziekuitvoeringen, muzikale uitingen op zichzelf. En dan ook kan men een parade genieten en begrijpt men, hoe nog altijd zooveel duizenden en tiendui zenden zich ophoopen in de breede ruime Maliebaan om een groot aantal soldaten bij elkaar te zien, terwijl ze het hoofd niet omwenden voor den en kelen soldaat of een troepje van een dozijn en terwijl de meeste toeschouwers toch waarlijk niet de pa rade voor het eerst van hun leven zien. Zoo was het ook nu weer op den 31sten Augustus. Het was zelfs buitengewoon druk en levendig, de menigte was eenige malen grooter dan in de laat ste jaren, omdat de verjaardag van de koningin sa menviel met een van de paar mooie dagen, die de zen zomer ons wel heeft willen schenken, blijkbaar alleen, om acte de présence te geven, om zich als zomer te legitimeeren en ons niet in den Waan te brengen, dat we den zomer van 1926 noe steeds te goed hebben. Voor het overige is.de parade ook een van die din gen, die'ouderen liever niet moeten gaan zien, wan neer ze bang zijn in de fout des ouderdoms te ver vallen en den voorbijgeganen tijd te prijzen. Im mers aan het schitterende, het kleurrijke ontbreekt veel sedert de uniformen alle zoouniform zijn en zoo bescheiden van kleur, wat zeer zeker in den oor log practisch zal zijn, maar niet de rekening maakt van hen, die meenen, dat een uniform er in de eer ste plaats is om een mooie parade-te maken. Dezen keer ontbrak bovendien nog aan de parade wat haar vroeger een groote bekoring gaf, namelijk de schijn- aanval van de cavalerie, die woest op een der hoe ken van het Malieveld aanstoof, zoodat men bevreesd was, dat de paarden in den rand van toeschouwers zou terecht komen, om dan plotseling stokstijf te blij ven staan, daarmee bewijzende, hoe goed de berij ders hun plus noble conquête de 1'homme meester waren, en hoe goed die conquêtes hun werk wisten te doen. Het bleek, dat de lichting thans nog te wei nig geoefend was om die mooie dingen uit te halen, maar toch was de parade de parade, een nummer op het feestprogram, al begrijpt een leek nooit, wat er eigenlijk gebeurt en wanneer zij eigenlijk be gint, wanneer zij eindigt. Men ziet de soldaten komen, wat rondtrekken, hoort wat muziek en op een ge geven oogenblik ziet men, dat ze allen het veld ver iaten. Het publiek is tevreden omdat het begrijpt, feest te vieren. Dat begrijpt men ook bij het vuurwerk, dat des avonds in dezelfde Maliebaan wordt afgestoken en waaraan ook nu weer geen kosten en geen kunst wa ren gespaard. Beangstigend groot was de menigte nu, omdat ze in een kleiner ruimte was bijeengebracht, maar hier, waar men zoo dikwijls vuurwerk te Sche- veningen ziet, waar ook het beste van het beste op lit gebied wordt gegeven en waar het nooit zoo vol kan zijn, dat er gedrang komt, is die greote toeloop wederom niet anders te verklaren dan door den aan drang, feest te willen vieren en door het feit, dat men zich feestelijk voelt, zooals men bij de bruiloft, van een goed vriend niet komt om hetgeen er moois te zien is. Maar hoe mooi ook het fraaie vuurwerk, het kan niet halen bij de vroegere verlichting van het Haag- sche Bosch. Daartoe moest men toch maar weer zoo gauw mogelijk terugkeeren. Vuurwerk zien we niet alleen hier zeer veel, maar men kan het overal zien en zoo heel veel kan het eene goede vuurwerk van het andere eveneens goede vuurwerk niet verschil len. Maar de verlichting van het Haagsche Bosch is eenig, omdat het Haagsche Bosch eenig is en men hier heel den avond zonder vrees, geen plaats te krij gen of geen mooie plaats te krijgen, rustig in den breeden stroom kijkers kan meewandelen, genietende van de onvergelijkelijke stemming, die al dat licht in de geheimzinnige statigheid van het donkere bosch brengt, de stemming, die alleen hier en al leen één kéer per jaar te genieten is. Men moest die dingen, die eenig zijn en het karakter van een stad bepalen, in eere houden. Er zijn zooveel dingen, die wij niet hebben, genieten wij Van wat we wel heb ben kunnen! Een heel ander „plechtigheid" als we het zoo noe men mogen, heeft het oude Haagsche Bosch dezer dagen gezien. Het beroemde „wachtje" is een theehuis gewor den en als zoodanig feestelijk geopend. Er iets in, dat noopt tot spot, zij het dan ten on rechte. Zeer zeker ten onrechte. Immers het' wacht huisje is gebracht op de lijst van de monumenten, kan dus niet zoo maar worden afgebroken en alleen om die reden is het niet afgebroken. Is het dan niet oen welkom toeval, dat een ondernemende hand het ding nog kon gebruiken voor iets anders dan het daar te laten staan en verwaarloozen cn vervuilen, omdat het aan iets herinnert van "vroeger dagen, maar dan ook Vergilius' Quantum mutatu* ab illo Langestraat - Alkmaar. HEERENKLEKDING. UW VOORDEEL IS NU TE KOOPEN. Hectore op de lippen brengend? De ondernemende hand was die van Reuser en Smulders, de beken de .koffie en theehandelaren, die daar een alleraar digst gelegenheidje inrichtten om te zitten, zich te laven en het bosch te bewonderen. Het is prachtig ingericht, met begrip en smaak, er zijn tal van historische herinneringen in afbeeldingen en zoo. Maar toch: dat gebouwtje, dat den vorm heeft van een klassiek tempeltje, plechtig, statig, vierkant en soliede, tegen aanvallen bestand, bijna honderd jaar (99 jaar geleden werd het ingewijd) opgericht voor het toezicht op de accijnzen, daarna gebruikt door een militaire hoofdwacht, later door de politie, altijd toch door de overheid in overeenstemming met zijn plechtstatig uiterlijk en innerlijk trouwens ook en nueen theegelegenheid, een zitje, waar men een sigaret rookt en wat koekjes eet en wat naar de meisjes kijkt! Wie weet, of er niet zal worden ge danst, want waar en wanneer wordt er tegenwoor dig niet gedanst sedert het (lansen geen dansen meer is en in het gunstigste geval loopen, maar vaak ook schudden, beven, hinken, wiegen, trillen, zich als stapelgek aanstellen. Het kan wel raar loopen in de wereld, maar dat komt eenvoudig omdat hechte steenen gebouwtjes langduriger zijn dan instellingen als stedelijke .ac- cijhzen, beschermende wachten, die niets meer te beschermen hebben en politie-indeelingen. Dat is zeker, dat men zich voortaan in het wachtje beter amuseeren zal na zijn honderdsten verjaardag dat wil natuurlijk zeggen: na den honderdsten verjaardag van het wachtje* dan gedurende de eerste eeuw van zijn bestaan. Voor het eerst zal nu ieder, die erin komt, vrijwillig komen, meer nog: geld ervoor over hebben om er te kunnen komen. Als de schimmen van allen, die daar eens werden op gesloten er og rondwaren, wat zullen ze dan lachen! Maar het is te hopen, dat die schimmen zich maar zoo weinig mogelijk manifesteeren. Den Haag toch is de stad ook van de dames, die vast en stel lig gelooven aan allerlei geesten en verschijningen en stille krachten. Men zegt en zegt gaarne dat dit alleen met Indische dames het geval is. Het kan zijn, maar dan zijn er zeer veel dames hier, die kans hebben gezien in Indië te komen zonder ooit op zee te zijn geweest! OPSTOOTJES TE MANVILLE. (V. ST.) Reuter méldt uit Manville (Rhode-lsland) dat troe pen van de staatsmilitie aldaar aangekomen zijn wegens ernstige onlusten die tU9schen de plaatse lijke politie en 1800 stakers aan een katoenspinnerij waren uitgebroken en waarbij 9 lieden ernstig ge wond werden. f De politie trachtte de menigte te verspreiden door middel van het werpen van tranenvorwekkende bommen, maar tengevolge van den tegenstand der menigte moest eindelijk naar de vuurwapenen ge grepen worden. De orde is nu hersteld. DE TOEKOMST VAN DE DUITSCHE STEEN KOOLINDUSTRIE. Voor de afdeeling mijnbouw van het Rijksverbond omstandigheden zal worden gedwongen. On in En- dagen een uiteenzetting gegeven van zijn opvattin gen omtrent den toekomstigen gang van zaken in de steenkoolindustrie daar te lande. Dr. P. ziet in de toekomst een scherpe concurrentie met den Engel- schen mijnbouw, waartoe laatstgenoemde door de omstandigheden zal worden gedwongen. Om in E- geland de steenkoolindustrie naar binnen cn buiten tc consolideeren, zullen er syndicaten moeten wor den gevormd. Dit zal echter eerst mogelijk zijn, na dat er een zekere groepeering zal hebben plaats ge had, en deze groepen zullen uit een strijd van de sterken tegen de zwakken voortkomen. Dit proces zal vier vijl jaar duren en deze periode zal zich kenmerken door een uiterst scherpe concurrentie niet buitenlandsche producenten. Zoolang er in En- tand nog geen vorming van syndiéatpn heeft plaats gevonden, zullen er tusschen Duitschland en Enge land geen overeenkomsten gesloten kunnen worden, omtrent prijzen of afzetgebieden. Volgens dr. Pinkerneil, die dezer dagei} een be zoek aan Engeland heeft gebracht, zou Engeland bij de te verwachten coneurrentiie verschillende voor- deelen hebben. De steenkool kost in Duitschland op de mijn, bij normale gezonde bedrijven, gemid deld 14 mark, waarvan 10 mark aan loonen, sala rissen en uitgaven voor sociale doeleinden weggaan, 7codat er een marge blijft van 4 mark. In Engeland zal d0ze marge 6H sh. bedragen, wanneer men van de veronderstelling uitgaat, dat de mijneigenaren de staking winnen, zoodat zij de huidige marge van 5 sh. door verlenging van den werktijd, met een half uur en invoering van een verschillende loon schaal voor de verschillende districten, met 1H sh. zullen kunnen verhoogen. Voorts moet men er rekening mede houden, dat van de voor Duitschland berekende marge van 4 mark, 1.10 mark voor belastingen afgaat en in Enge land slechts 0.70 mark; dat de kosten voor materiaal in Duitschland grooter zijn, omdat de geologische formatie van de Engelsche mijnen gunstiger is; en tenslotte, dat de kostprijs in Engeland lager is, doordat de industrie daar minder schulden heeft dan de Duitsche. Bovendien is Engeland in het voordeel wat de kolenvrachten betreft;, voor vracht naar Hamburg hebben de Engelsche mijnen 5 6 mark te betalen, terwijl men in Duitschland hiervoor den gevolg is, dat reeds bij een prijs van 18 sh. op de kolenprijs met 10 mark zal moeten verhoogen. Het Engelsche mijn, Duitschland in het nadeel is. De Duitsche steenkolenmijnen gaan dus een moei lijken tijd tegemoet. Het eenige wat men hiertegen zal kunnen doen, is het invoeren van verder tech nische verbeteringen, waarvoor echter weer kapi taal noodig is. N. R. Ct. LEVEND VERBRAND. Op een kermis te Oldbury, in Worcestershire, zijn zestien pythons, vier krokodillen en drie alligators levend verbrand. De brand, die '9 nachts in een van de tenten uitbrak, verspreidde zich snel. De reptie len bevonden zich in twee kermiswagens, die vlam vatten. Een zware slagregen verhinderde ten slotte dat de heele verzameling van tenten en wagens in vlammen opging. DE AARDBEVING OP DE AZOREN. De aardbeving, welke de Azoren heeft geteisterd, heeft grooter schade aangericht dan aanvankelijk werd gedacht. De zeehaven van Horta, de hoofdstad van het district, dat de eilanden Fayal, Flore9, Pico en'Corvo omvat, is geheel vernield. De aardbeving had Dinsdagochtend om 8.40 uur plaats en duurde vrij geruimen tijd. Ook Ponta Del- gada werd getroffen en het aantal dooden loopt in de vijftig. De Amerikaansche consul seinde naar het departement van buitenlandsche zaken in Washing ton, dat de aardbeving de ergste was, welke de ei landen ooit hebben gekend. Het is onmogelijk, zoo meldde hij, do schade te schatten; alle bewoners kampeeren buiten en hulp is dringend noodig. Blijkens latere berichten bevinden alle Britsche onderdanen op de Azoren zich in veiligheid. De ge- heele bezolking der Azoren telt ongeveer een kwart millioen zielen; de bevolking van Fayal bestaat groo- tendeels uit Mooren, Israëlieten en negers. Op de Azoren werden Donderdag weer aardbevin gen gevoeld. Hierbij zijn 10 personen gedood en 200 gewond. Te Horta. zijn honderden buizen geheel verwoest. WEDER EEN SPOORWEGONGELUK. Uit Breslau, 2 September. Gistermiddag is op weinige kilometers van Breslau een van Glogau ko mende goederentrein ontspoord. De eerste acht wa gens schoven in elkaar en werden vernield. Zij ver sperden het traject BreslauGlogau, zoodat de dienst slechts over één spoor kon plaats vinden. IN DE LUCHT GEVLOGE1&. Nabij Sochatschew (Polen) zijn twee kruitmagazij nen, waarin groote hoeveelheden kruit geborgen wa ren, in de lucht gevlogen. Er ontstond een groote brand. Bij het reddingswerk werden drie personen doo- delijk, verscheidene andere gevaarlijk gewond. De magazijnen zijn volkomen vernield. ROOFMOORD. Naar uit Praag gemeld wordt, i9 te Malcice bij Michalovice (Nagy-Mihaly) in Slowakië, de oude pastoor van dat dorpje op gruwzame wijze vermoord. Onbekende daders overvielen den grijzen herder, sneden hem den hals af, brachten hem vreeselijke wonden aan het hoofd toe en plunderden zijn woning geheel en al leeg. Om de sporen van de misdaad te verbergen, staken de roovers de woning in brand. De brand werd ech ter spoedig ontdekt en gebluscht, waardoor .de mis daad kon worden geconstateerd. Eén der daders is reeds gearresteerd. RADIO OP STRAAT. Te Si. Petersburg wordt een proef genomen met het opstellen op verschillende punten der stad van- posten van draadlooze telefonie, voorzien van luid sprekers, die geregeld de programma's vèn verschil lende binnen- en buitenlandsche stations zullen laten hooren en bovendien het voornaamste binnen- en buitenlandsche nieuws bekend zullen maken. ZIJ MOETEN VERHUIZEN. Zooals in vele wereldsteden hebben vooral ook in New York de inwoners van eenzelfde nationaliteit de neiging" om met elkaar samen in een bepaalde wijk te buizen en aan zoo'n stadsdeel een eigen neutraal karakter te geven. Zoo heeft men in de wereldstad aan de Hudson de wijk ,.Klef?i-Itali«". Een groot deel van datkleino Italië is gelegen tus schen de Carmine-straat, Bleecker-straat, Harcock- straat en Mc. Dopgal-straat. Het Is een bevolking van 500 zielen; en deze moeten nu allen in veertien dagen tijd hun woningen ontruimd hebben en elders een heenkomen hebben gezocht. Zoo heeft de rechter het beslist. De 5000 Italianen hadden trouwens al 30 dagen geleden de reglementaire aanzegging gekre gen. dat zij moesten heengaan en het rechterlijk besluit heeft dit nu absoluut gemaakt. De quaesüe Is. dat de aangeduide .huizenblokken moeten worden gesloopt om ruimte te verkrijgen voor de doortrek king van de Zesde Avenue. Het is intusschen heel eenvoudig om aan 5000 menschen aan te zeggen, dat zij binnen twee woken moeten verdwijnen; maar New York heeft zijn woningvraagstuk zoo goed als zoovele andere steden; en waar de Italianen naar toe kunnen én waar zij zullen neerstrijken zijn vra gen, die nog niet zoo eenvoudig zijn te beantwoorden. De twee weken van respijt, hun door den rechter gelaten, behoeven zij in elk geval geen huur tebetalen. VLIEGONGELUK. Gisterochtend om 5 uur stegen te Olmutz 2 vlieg tuigen op met bestemming naar Kremsier. Op 250 me ter hoogte brak een vleugel van een der vliegtui gen, hetwelk neerstortte. Door den schok ontplofte het benzinereservoir en vloog het vliogi.uig_ in brand. D© twee inzittenden zijn vorbmnd. NOODWEER IN SPANJE. Uit Madrid wordt aan de bladen gemeld: Bij de jongste onweders hebben zestig menschen het le ven verloren; bijna twee, honderd zijn er gekwetst. Tal van streken staan onder water cn overal voert het water lijken en allerlei wrakstukken aan. Op vele plaatsen is de bliksem ingeslagen, de schade beloopt tientallen millioencn. Uit alle deelen van Spanje wordt, aldus de Tel., onweer en storm gemeld. Vele rivieren zijn over stroomd, terwijl de schade op de velden en iu de steden zeer groot is. Groote schade is vooral aange richt in de provincie Toledo, waar verschillende dor pen zijn overstroomd en vele menschenlevens te. be treuren zijn. In. het dorp Polan is een kleine stroom, die al jaren lang bijna geheel uitgedroogd was, plot seling sterk gewassen en zelfs buiten zijn oevers ge treden. In twee uffr tijds werden meer dan 40 hui zen door dezen stroom verwoest. De schade wordt op een half millioen pesetas geraamd. De verbindingen van Barcelona met de omliggende plaatsen zijn verbroken. In twee huizen is hier de bliksem ingeslagen, waardoor zes van de zeven be woners werden gedood. Een autobus werd door den wind van den weg in het water geslingerd, waardoor de vijf inzittenden verdronken. Alle treinen komen met groote vertra ging aan. Op sommige plaatsen zijn verschillende deelen van de spoorbaan niet te berijden. Te Madrid is geen schade aa-ngericht. In de provincie Toledo en ook elders is de oogst van tarwe, mais, etc. geheel door de overstrooming vernield. Vele landbouwers zijn daardoor geheel ge- rui neerd. Het verlies werrdt op millioenen pesetas ge schat. DE FINANCIEELE MOEILIJKHEDEN VAN BEL* Glë. De BruSselsche Soir meldt, dat de Belgische millio- nair Albert Loewenstein uit Biarritz, waar hij ver toeft, aan de Belgische regeering het aanbod zou hebben gedaan van een renteloos voorschot vafc 50 millioen dollar, om de regeering bij haar stabilisatie pogingen te steunen en haar gedurende drie jaar over de eerste moeilijkheden heen te helpen. Op het ministerie van financiën te Brussel was gisteravond echter geen bevestiging van dat bericht te verkrijgen. WEER EEN MUSEUMDIEFSTAL. Gisteren is te Londen weer e endiefstal uit een museum aangegeven, de derde in een maand tijds. Deze diefstal dateert al uit de eerste week van Augustus, doch was tot dusver geheim gehouden. Toen zijn twee paneelen glas in lood gestolen uit het Victoria en Albertmuseura te South Kensington, merkwaardige stalen van de beste vroege Zwitser- sche kunst, welker waarde op 4800 cn 6000 gulden gesteld wordt, welke pa9 kort in het bezit van het museum waren. Zij hingen in een raam achter ijze ren tralies, die de dief heeft moeten doorzagen. Deze moet een kenner geweest zijn, daar de paneelen de gewone bezoekers niet moesten opvallen en nog niet voorzien waren van etiketten of beschrijvingen, waar uit hun waarde blijken kon. Men weet niet precies, wanneer de diefstal gepleegd is. Naar men zich herinneren zal zijn den len Augus tus uit hetzelfde museum oude Romeinsche en Egyp tische munten gestolen. Cromwell's horloge, van welks diefstal wij dezer dagen melding maakten, be vond zich in een ander museum. Het zal moeilijk zijn om aan dergelijke diefstallen paal en perk te stellen, daar de musea niet over de noodige fondsen beschikken om het aantal zaalwach ters uit. te breiden. Zij doen wat zij kunnen en over- het algemeen genomen is het toezicht voldoende, al blijken dan ook handige gauwdieven toch nog wel hun slag te kunnen slaan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 10