r
B
cht
UK
Hat
Cül
m
Woensdag 15 September 1926.
69ste Jaargang. No. 7912.
UitgeversN.V. v.h. TllAPMASl Co., Scliayeo.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
I0d
M,
Feuilleton.
Geen geweten.
rvfy
i.lo
•A
iui-
igtt
icri
va.
oITc
oo:
hl"
nd-
°P
oir
bi
iid<
hot
111 u-
iun
ga
i a<
ood-
'ium
viel
nge
del
Dit blad vorschljnt viermaal por woolt: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag on Zaterdag. DIJ inzending tot 's morgens 8 uur, worden Advor-
tontlön nog zoovool mogelijk in hot om-at uitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. no. 20.
Prijs por 8 maandon fl.G5. Losso nummora 0 cont. ADVERTEN-
TIóN van 1 tot 5 rogols £1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bowljsno,
mhogropon). Grooto lol toni woijdon naar plaatoruimto liorokond.
Wie zich mei ingang van 1 Oct. 1926
opgetil als lezer van de SCHAUEK
COURANT, onlvangl de nog verschij
nende nummers vau September
GRATIS.
'n
Zitting van Maandag 18 September 1929.
VOOB DEN POLmEREOHTER.
BELEEDIGING.
EBzabeth WilheJxmna Kctfdyk, die kalmpiefl üs
Den Helder gebleven is, moet terecht staan, ter
zake belëediging van den fearporaal-hcrfmoeöiwr
Blinz op defn 9den dnli van ait jaar.
Do oorzaak is gelegen in het feit, dat do hond
van Betje ®et dochtertje van Blinz gebeten had.
Daarover waren woorden gekomen, bij welke gele
genheid Befcjo aan den rang van korporaal-hofmees
ter nog enkele, nu niet di*"*ct vleiende titels ver
bonden had. Van een dergelijke verhooging in rang
was Blinz niet gediend en het gevolg was, dat Bet je
haar voortvarendheid met f10 of 10 dagen
hechtenis moet boeten.
De eiaoh was f 18 af ld
bureas
>ndia
KG
/raag
ring
net 1
als
K, 1
WEL EEN HONDJE, MAAR GEEN BELAS
TING, DAT GAAT NIET.
Zouden moeten volgen de drie Ehkhulaera Jan
Willem Loods, Jon Kok en Jan de Vrieu, maar
ook zij verkozen den huitoLyken haard boven dan
tempel der Gerechtighaid te Alkmaar.
Hot betreft hier voor alle drie hetzelfde feit, nl.
het in gebreke blijven van het betalen van belasting
voor hun hondjes. Dit kost hun een extxa'tje van
f7 of 7 dagen hechtenis. Alfa de O.v.J. zijn zin
gekregen had, zou aan elk f 10 of 10 dagen zijn
opgelegd.
MET EEN HEERGLAS.
Op één van de kermissen te Heerhugowaard, op
dfim 27«Len Juni het is in do Heerhugowaard
jog al eens kermis was ook Hendrik Witte,
#oheopöinaker uit Zuidscharwoude, een beetje pret
komen maken. Het slot van dit pretje is, dat hij
heden terecht moetsbaan terzakedat hij O. Duin uit
Bergen, met een bierglas nogal toegetakeld heeft.
Het kwam zoo. Duin rijn glaasje bier viel om,
hetgeen door Witte veroorzaakt werd. Dui vorderde
derhalve een nieuw glaasje biecr, maar Witte wilde
hem dit wel' geven, in ruil waarvoor hij* ham dan
met een fleschje ©en slag op rin schedeldak
Witte gebruikte een ander woord mocht toedie
nen, zoouls Duin nimmer te voren gehad had.
Deze ruil vond Duin toch well wat al te slecht, of
schoon hij zijn glaasje bier noode miste, en al zijn
mogelijke best deed, om heb, voor hem langs wat
voordeeliger weg los te krijgen, met 't reeds genoemd
noodlottig gevolg. Voor de behandeling v. d. ontsta-
nen wond moest hij f 9 aan den dokter behalen, ter
wijl hij 'n week niet naar zijn werk hoeft kunnengaan
hetwelk hem een schade van f24.67 berokkende, of
schoon hij den volgenden dag alweer op da kermis
aanwezig was.
De politierechter vindt Duin wat verward' in het
afleggen van zijn getuigenis an hot niet-naar-zyn-
werk-kunnen gedurende een Week vindt hiji wat veel.
Wanneer do O.v.J. f50 boeto of 50 dagen hechte
nis vraagt, verandert de politierechten dit in f25
rek
S. F
N. V
of 25 dagen, met betaling van1 de genooHikundige be
handeling1 van f 9 en één dag loon van f 4.11.
IN VERZET. u t a
Het klokje van gehoorzaamheid had geslagen;
half twee in den nacht, het uur, waarou het lo
kaal Dol, te Westwoud, alwaar het kermis was ont
ruimd diende te worden, iets. wat den 30-jarigen
Johannoa Gornells de Haan uit Wervershoof niet
erg naar den zin was. Hij was wel' gegaan, maar
niet met zijn vollen zin, en "nu tracht de politie
rechter hem het verschil! duidelijk te maken tusr
sohon gegaan en gegaan worden, zooals de poli
tierechter zich uitdrukte, en niet tegen te sparte
len, wanneer je bij het Jaatate door .een rijksveld
wachter wordt geholpen.
Verdachte moest zijn pet nog halen,, zei hjj, maar
dat is natuurlijk geen argument, on toen de politie
rechter releveerde, dat verdachte met nog enkele
andere jongens een clubje vormde, dat zich ten. doel
stelde, op de kermissen in deniiomtrek wat heibel"
te maken, meende de O. v. J. goed te doen,. tegen j
hem 40 gulden boete of 40 dagen hechtenis te
eischen. De uitspraak zal' in de volgende zaak j
gedaan worden.
NOG EEN ..BRAVE" BOERENZOON.
Jb. v. d. Gulik, eveneens uit Wervershoof, had j
zich bij bovengenoemde gelegenheid solidair ge
toond, dioor zijn kameraad m de ure des gevaars mot
in den steek te laten, maar hem mot hand en tand
bij te staan. Hij geniet dezelfde reputatie als Do
Haan, maar stant overigens niet ongunstig bekend,
alleen maa rbij feestelijke gelegenheden is hij wat
dwars. De O.v.J. wijst erop, dat zich dergelijke fei
ten onder gezeten boerenzoons niet moesten voor
doen en eischt ook hier f40 boete of 40 dagen
hechtenis. De uitspraak luidde tenslotte f30 of 30
dagen, maar de Off. wijkt niet van zijn standpunt
af en gaat tegen dit vonnis in haogar beroep.
DIERENMISHANDELING.
Volgt Reijer Dalmeijer van Texel', dia wegens die
renmishandeling terecht moet staan.
Reijer had eén van zijn schapeen, na hot eerst
„beïeedigd" te hebben, door het een aantal grove
scheldwoorden naar zijn schaapshoofd te slinge
ren, tot do arde geroepen met een sohop. Het 'één
en ander w,as niet aan den brigadier Jellema
ontgaan, dio van hot^ geval' proces—verbaal opmaak
te. verdachte staat In dat opzicht niet al' te gun
stig bekend, zoodat tegen hem f 25 boete of 25
dagen hechtenis geëischt wordt. De uitspraak luid-
do conform den eisch. v
NOG EEN VERZETZAAKJE.
Theodorus Engel, te Wieringen, had zich in den
avond van den 4den Juni, op een dusdanige wijze
l'angs .den weg bevonden, dat de rijksveldwachter
Witvliet, daarin aanleiding had gezien, hem naar
zjjh woning te geleiden. Tneo was daar echter niets
op gesteld, en had zijn meening dan ook niet onder
I stoelen en banken gestoken, hetgeen hetzelfde is als
i verzet plegen. Theo, die niet verschenen was, wordt
tot f 15 boete of 15 dagen hechtenis veroordeeld.
De eisch was f20 of 20 oagen.
WILLEM SPRAK OOK.EEN WOORDJE MEE.
.Krijgen we Willem Smit, veehouder te Ursem,
die wegens beléediging terecht moot staan,
j Het was omstreeks 25 Juni, dat twee leden van
het kerkbestuur aldaar, bij den vader van Willem
I waren komen vragen om steun voor Jiet Neutraal
Ziekenhiiia te Alkmaar, hetgeen echter niot rond-
liep. Bij het weggaan, meende Willem .er een
woordje aan to moeten toevoegen, en schalde één
j der leden voor afzetter en luie vent uit, omdat deze
I volgens Willem te hooge rekeningen bij .de diaconie
i indiende en slecht werk leverde.
Vast is komen te staan, dat Willem nogal driftig
VAN RIJSWIJK'S
SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN UITERST BILLIJK.
is, en buitengewoon slecht gohumeurd is, als hjj
bijv. een slechte kaasmarkt to Alkmaar gemaakt
heeft en dat was toen juist liet geval1.
Daarvoor zijn echter dio bravo ouderlingen niet
aansprakelijk en kunnen zich dan ook moeilijk op
een dergelijke wijze laten beleodigon.
Gezien ao hoogo booto, waartoe Willem voor
oenzelfde feit reeds 6 jaar geloden werd veroor
deeld, eischt do 0.v.J% f 40 boete of 40 dagen
hechtenis, hetgeen bij de uitspraak tot op do
helft wordt teruggebracht.
WANNEER DE LIEFDE OMSLAAT IN HAAT
Willem vau Leijen, te Nibbixwoud, had verkee
ring gehad, hetgeen echter was uitgeraakt. Komt
meer voor! Samen met zijn meisje bad Wülem ech
ter een dozijn lepeltjes gekocht - .het was dus al'
ver heen en nu vond .hij1 het niet meer dan
billijk, dat hij er zes van terugkreeg.
liy had zich echter hij zyni opvordering nogal erg
boos gemaakt en daarbij een woord tegenover zijn
vroegere beminde gebezigd da,t onmogelijk door don
beugel kon. Willem «wordt deswege veroordeeld tot
f 15 boete of 15 dagen hechtenis, terwijl de politie
rechter hem in overweging geeft, zich tot een advo
caat te wondon, indien hij .er erg op gesteld is, in
het bezit van de tepeltjes tq kómen.
NAKLANKEN VAN DE STAKING TE BROEK
OP LANGENDIJK.
De eerste zaak tengevolge van deze staking, die
nu gelukkig ten einde is, zooals de politierechter
zegt, ia geiucht tegen den transportarbeider Jacob
Grootjes te Zuidscharwoude.
Den 3den Augustus had verdachte met nog enkele
collega's op een brug gestaan, waarover de heer Slot
ep de fiets kwam aangereden. Verdachter, die reeds
vroeger aan Slot te kennen had gegeven, dat hp
hem wenechto te spreken en hem bij die gelegen
heid ook Jiad gezegd: „Ziezoo Slot, heb je nu je
zinl" meende nu de gelegenheid om hem te spreken
to krijgen, te baat te moeten nomen, maar aange
zien Slot nogal snel' kwam aanrijden,! heeft hij diens
fiets willen vastpakken, met dit gavolfe, dat Slot
kwam te vallen, over zijn stuur sloeg ou oen bloe
dende wonde aan rijn hand opliep, waarvoor hy
zich onder geneeskundige behandeling moest stellen.
Verdachte ontkent echter, Slot met opzet van de
fiets te hebben willen gooien, maar getuige Koe
man heeft het zoor duidelijk gezien.
De O.v.J. twijfelt ook niet of hierin is opzet in
het spel en vindt dat er een eind gemaakt dient
te worden aan dergelijke handelingen. Hij1 eischt
tegen verdachte f25 boete .of 25 dagen hechtenis
en verplicht hem tot betaling van do doktersreke
ning groot f 38. De uitspraak zal na beëindiging
van de volgende zaken gedaan worden.
Hierna volgen Hendrik Oosterbroek, Albert Kaas
en Dirk Bakker, allen transportarbeiders van, den
Langendjjk. Ze worden er van beschuldigd op
den 3den Augustus tegen don avond bij den werk
willige Eilander goweld te hebben gepleegd.
De zaak, welke overigens van zeer weinig be-
teekonis is. gaat in hoofdzaak pver het stukslaan
van oen ruitje in de woonschuit van Eilander, waar
bij komt da,t Oostorbroek, die dit gedaan zou heb
ben» het nog ontkent. Verdachte Kaas zegt op het
pogen blik van do vernieling. 100 meter verder"Te
zijn geweest, terwijl verdachte Bakker zogfc, zoo
j'jfoed ate gjeen aandeel in do geweldpleging; te he)>-
jXT' de getuigen Eilander on Aderaa gehoord
jzgn, alsmede de getuigen a decharge Beeneters en
Van der Ooord wordt Bakker vrijgesproken^ ter
wijl! tegen Oosterbroek en Kaas eik! f25 boete of
25 dagen hechtenis wordt geëisoht. De politie
rechter acht de szaak echter dusdanig gecompli
ceerd, dat hy haar naar de volledige rechtbank
verwijst.
De laatste beklaagde, tengevolge van dozd „rooie
kool'-affaire, is Adriaan de Boer, die, toen hij op
den Oden J ulii het stationskoffiehuis wan De Boer
binnenkwam, don indruk kreeg, dat dq lieer Wage
naar, die met zijn collega v- d. Molen aan een ta
feltje zat, hem uitlachte. Toch aU erg overspannen*
is verdachte toen op den heer Wagenaar toego-
loopen en heeft dezen een klap op het hoofd gego-
gen. De heer Wagenaar, als getuige gohoord, kan
zich niet voorstellen, hoe verdachte ertoe gekomen
is, hem te slaan, in geen enkel opzicht als hij daar
toe aanleiding, heeft gegeven.
De O.v.J. vindt, dat verdachte als voorzitter ia
zijn vereeniging, het voorbeeld had moeten geven,
en niet tot handtastelijkheden had moeten over
gaan. Dit is z.i. zeer afkeurenswaardig. Spreker
eischt ten slotte 125 boete pf 25 dagen hechtenis.
De pobtiera-bter wijst «r verdachte op.-, 'dat
geiijke handelingen alleen voorkwamen, heJ. ia
het begin, toen men begon, met de staking aan te
wenden als middel, om zijn rechten' al's arbeider te
verdedigen. Nu, ia den tegenwoordigen tijd, moet
dat niet meer voorkomen, en als het gebeurt, dan
verlieèt do loonstrijd haar beteekenis ais zoodanig
en wordt er door ontsierd, öprokor zal geen geld
boete opleggen, maar een voorwaardelijke straf
eisoiien en veroordeelt verdachte tot 1 maand ge
vangenisstraf, zander oplegging van bijzondere voos
waarden.
Verdachte Grootjes, in welke zaak nu ook uit
spraak wordt gedaan, wordt yeroardeeld tot 14
dagen voorwaardelijke gevangenisstraf met 1 proef
jaar en eveneens zonder oplegging van bijzondere
voorwaarden.
Zitting van Dinsdag 14» Sept, 192Ö.
BEDREIGING MET EEN1 GRAAF,
Staat terecht Pieter Cara. Selderbeek, te den Hel
der, terzake dat hij aldaar op den 7den Januari on
der de bedreiging van zal je je hersens inslaan"
met den graaf naar Adrianus van Leeuwen geslagen
zou hebben.
Op den bewusten dag was verdachte bij de ouders
van Van Leeuwen aan huis geweest on had diens
hroer to spreken gevraagd. Van Leeuwen zei echter
dat zijn broer niet thuis was, waarop verdachte
hom met don graaf wil do slaan, maar door snel de
deur dicht te trekken, kwam do graaf daarop te
recht. De plek waar de slag was neergekomen, was
duidelijk zichtbaar.
Verdachte ontkent echter, mot den graaf te heb
ben geslagen, maar nadat de getuigen Van Leeuwen
en diens zoon, alsmede getuige Kansen gehoord zijn,
meet do willekeurige beweging van den graaf, zoo-
al 8 verdachte het wilde doen voorkomen, niet zoo
heel erg van een slaande beweging verschillen.
De oorzaak moet overigens gelegen zijn in het
feit, dat er tuschen den zoon van Van Leeuwen, dion
verdachte wilde preken en verdachte een vijandige
verhouding bestond, naar aanleiding van een straf
zaak tegen hen, waarin Van Leeuwen werd vrijge
sproken, terwijl verdachte tot gevangenisstraf werd
veroordeeld, ondanks dat Van Leeuwen verdachte
tot hei misdrijf had aangespoord, zooals deze thana
beweerde.
Voor den O.v.J. is hot thans echter de vraag of ver
dachte ui of niet met den graaf geslagen heeft en
aangezien hij dit uit de verklaringen van getuigen
bewezen acht, eischt hij tffgen verdachte een gevan
genisstraf voor den tijd van drie maanden.
De verdediger Mr. Resevour, wijst or op. dat bo~
klaagde zoowei hij do politie als bij de Justitie niet
al te gunstig bekend staat, zoodat het hem in deze
en p
ïa<
Maar
oodhl
ÏWOU
i 4 8
iecre'j
Roman van REINHOTD ORTMANN.
a
HOOFDSTUK VI.
De vrees, waarmee professor Wallroth de eerste
ontmoeting van zijn dochter en zijn aanstaande
vrouw had tegemoetgezien. was, zooals hij zich la-
tor opgelucht moest bekennen, sterk overdreven ge
weest. hoewel ioch ook niet. geheel ongegrond. Er
was geon onvriendelijk woord gewisseld, tcrwijj
zich ook geen andere pijnlijke voorvallen hadden
voorgedaan, waardoor het noodig was geweest dat
hij diende in te grijpen.
Van do hartelijkheid, die anders steeds den om
gang van beide vriendinnen gekenmerkt had, was
echter bij deze eerste ontmoeting absoluut niets
moer te bespeuren geweest. Edith had weliswaar 'n
poging gedaan do dochter van haar verloofde teeder
in haar armen te sluiten, doch Ingeborg had zich
aan deze liefkoozing onttrokken op een wijze, die,
zonder eigenlijk beleedigend ie zijn, toch duidelijk
en beslist was. Zij haddon daarna een poos over
al'e mogelijke onverschillige dingeu, doch niet over
de gewichtige gebeurtenis gesproken, die zoo'n groo-
wn invloed op haar levensloop zou uitoefenen en
Ingeborg was p«en oogenblik uit den toon van koele
vriendelijkheid gevallen, waartoe zij zich sedert het
gesprek een aanvang had genomen, had gedwongen.
Zoowel de professor als Edith moesten wel ondub
belzinnig ondervinden, dat zij. haar meening over
hun verbintenis intusschen nog in 't geheel niet had
gewijzigd; maar jet. gaf hun toch al een groote ver
lichting. dat Ingeborg van haar vijandige gezind-
•heid jegens de toekomstige stiefmoeder ook nog
biet door haar gedrag openlijk uiting gaf.
.Mettertijd zal zij zich wel in het onvermijdelijke
.schikken", troostte de professor zich, die alle din-
Ren graag van den lichtsten kant opnam. ..Het zou
immers ook al te dwaas zijn; want zooiets gebeurt
toch bijna dagelijks".
Desondanks voelde hij tegenover zijn dochter toch
hog steeds iets van den druk van een kwaad gewe
ien en terwijl hij anders gaarne oen kwartiertje
vrijgemaakt had, om het in vroolijk gebabbel met
•iijn kind door te brengen, trachtte hii thans bijna
angstig elk langer alleenzijn met haar te vermijden.
Weliswaar had zij gedurende de laatste drie weken
noch over het, voorgevallene, nuch over haar toe
komstige plannen ook maar met een woord gespro-
kon; maar hij las het verwijt, dat haar lippen niet
ui'spraken. van haar bleek gelaat, uit haar don-
keromschaduwde oogen. die zooveel doffer on droe
viger stonden dan vroeger; hij voelde, dat sinds
dien noodlottigen dag een onzichtbare kloof tus-
schen hen was ontstaan, die steeds dieper on die
per werd en die misschien binnenkort reeds niet
meer te overbruggen zou zijn.
Dai hij zich onder zulke omstandigheden in zijn
eigen huis menigmaal onbehaaglijk gevoelde, valt
licht te begrijpen en slechts daardoor was het waar-
schijnlijk te verklaren, dat hij er met een geheel on-
gewonen ijver op bedacht was, zoo vaak als maar
eenigszins mogelijk was, den een of anderen ken
nis als gast aan zijn tafel te inviteeren. Slechts
wanneer behalve zijn dochter en haar gezelschaps
dame nog een vreemdeling aan tafel zat, kreeg hij
zijn vroegere onbevangenheid volkomen terug en
slechts dan kon hij zoo beminnelijk en opgewekt
keuvelen, zooals dat vroeger bij deze intieme fami
liemaaltijden steeds zijn gewoonte was geweest.
Stellig zou hij zich onder andere omstandigheden
togen de eenigszins indringerige toenaderingspogin
gen van doctor Siegmund Artois minder welwillend
en tegemoetkomend getoond hebben; want zoo iets
als een gevoel van wantrouwen jegens den jeugö-
makker van zijn verloofde kon hij van tijd tot, tijd
toch niet van zich afzetten. Nu echter kwam deze
Jonge man als vrij geregeld bezoeker goed van pas,
temeer, daar hij zich steeds vol eerbiedige hoogach
ting voor den beroemden geleerde toonde en daar
hij even innemend wist te vertellen als te luisteren.
Dat Artois niet alleen wat zijn wetenschap betreft
een flinke dosis kennis bezat, maar dat hij ook in 't
algemeen voor een zeer goed onderlegd en be
schaafd man kon doorgaan, had de professor reeds
na zijn eerste bezoek kunnen constateeren. Niet
zonder een zekere bewondering luisterde hij me
nigmaal, wanneer de jonge doctor met, de gemakke-1
lijkheid van een redenaar en met heilig vuur zijn
inzichten omtrent de een of andere groote sh-ijdvraag
ontwikkelde, die de wereld in beroering bracht. Hij
toonde zich daarbij steeds als een man met een
helder hoofd en een warm hart,, die met zijn sym
pathieën steeds aan de zijde der zwakken en onder
drukten stond, onmiskenbaar door den innigsten
wenscb bezield, voor zijn deel naar krachten mede
te werken aan ieder goed en mcnschllevend werk.
Dat verschillende woorden, die hij in dit, ver
band gewoon was to gebruiken, menigmaal' niet ge
heel vrij waren vau eau soort thoafcraliteib, viel' deal
professor des to minder op, daar hij zalï soort
gelijke hulpmiddelen hij passende gelegenheden
met versmaadde.
Ingeborgs schoone oogen hingen dan dikwijls
met een bijna eerbiedige opmerkzaamheid aan de
hppen van den spreker en doctor Artois zou een
voel minder scherpziend mensohenkenner moeten
zyn geweest, als hem de uitwerking was ontgaan,
die zijn woorden in zulke oogontilikkon op heb
jonge moisjo bewoegbra^hten.
Dat deze indruk ook een blijvende was, daar
voor .«ntbraken hem tot op heden evenwel alle be-
wyaon. want Ingeborg had b\j geen enkele gele
genheid haar meisjesachtige scliroomvallige
terughoudendheid laten varen, die zij bil deh
persoonlijken omgang met den nieuwen gunsteling
j van haar vader steeds in aohti had genomen.
Tot een gesprek onder vier oogen had zij den
doctor nooit gelegenheid gegeven en daar de rno-
gelnkJiieid daartoe dikwijls zoor nabij geweest was,
mocht Artois er niet aan 'twijfelen, aat zij dit met
v<x>rbedachten rade steeds vermeden had- Deson
danks werd iqj met moe, haaT op een zeer kiesche
en ridderlijke wijze heb hof te maken en haar.
voorz4>over zich zulks onopvallend liet doeu, al die
kleine opmerkzaamheden te bewijzen, die men van
I oudsher reeds aanwendt, om de gunst van oen
jonge dame te winnen.
De professor scheen daaiwan óf in 't geheel
niets te zien óf aan de pogingen van den doctor
geen bepaalde bedoeling toe te kennen, daar hij er
nooit notitie van nam. De gedachte, dat da onbe
middelde en nog in den eersten aanvang van zijn
loopbaan staande jonge man met ernstige huwelijks-
Êlannen zou kunnen rondioopen, daaraan scheen
zelfs geen oogenblik te denken, zoodat heb
gesprek zich dan ook nooit op dat gebied had be
wogen. Op zekeren dag heb liep tegen heb
middaguur van een Zondag, waarop doctor Artois
weer aan het diner werd verwacht trad Ingeborg
tegen haar gewoonte de werkkamer van haar vader
binnen. De professor was zichtbaar niet aangenaam
verrast, want haar zeer ernstig gezichtje kondigde
hem weinig vriendelijks aan; maar hiji deed toch
moeite haar een opgewekt gelaat te to men en
heette haar met eenigta schertsende woorden wel
kom.
„Ik heb u iets mee to doelen,beste vader" be
gon Ingeborg rustig „en ik verzoek u niot boos op
mij to zijn, dat n er, nu eerst kennis van krijgt. Ik
1 b een betrekking aangenomen."
Wallroth hief fc hoofd op en keek haar met
groote .verbaasde pogen. aan. „Een. betrekking?
Wat moet dat betoekenen?"
„Ik heb u immers gezegd, dat het mijn bedoe
ling was naar de een of andere bezigheid uit te
zien. Sinds dien bewusten dag heb ik op alle ad-
vertentóën geschreven, die mij maar geschikt» leken.
In de moeste gevallen was het tevergeefsoh, ©enige
dagen geleden echter trof ik eindelijk de juiste. Lon
oude damo, die een gezelschapsdame zoekt, heeft
uiij naar aanleiding van mijn brieU en mijn daarop
gevolgd persoonlijk bezoek, geëngageerd."
In het gelaat van den professor trok liet ver
raderlijk. Do opwinding, waarin hy geraakt was
door de met volkomen onverschilligheid uitgebrach
te mededeeling Zijner dochter., spiegelde ziohi maar
al' te duidelijk oy rijn gezicht ar.
UBen je heelëmaal dwaas? Je hebt je als dien t
u verhuurd, zonder my eerst te vragen? En je
hebt heb voor mogelijk gehouden, dat ik daartoe
ooit mijn toestemming zou kunnen geven r"
„Ik hoop het van ganscher harte, beste vader!"
klonk het onmiddellijk, zonder aarzelen of bevan
genheid terug. „Ik oen niet bang, dat mevrouw
van Ravensburg mij als een dienstbode zal be
schouwen; want zij is een fynbeschaafde en zeer
beminnelijke dame."
„En al was zy een koningin, dan zou ik Je
niet toe3aant naar haar toe te gaan. Geef my haar
adres, opdat ik 'de zaak onmiddellijk kan her
stellen."
„Dat zult u niet doen, vader. Ik ben oud ge
noeg om over mij zelf te beslissen."
.„Is het dan werkelijk al zoover gekomen, dat
wij zoo met elkander praten? Nu, je zult me moeien
toestaan,, beste kind, met betrekking tot je zelf
beschikkingsrecht er een andere meening op na te
houden en nog heb ik gelukkigerwijze o k de m i ht
je voor het begaan van openlijke dwaasheden te be
houden. Aangezien je minderjarig bent, xs volgens
de. wet elke overeenkomst ongeldig, die jij z; n.mr
myn toestemming hebt afgesloten en je kunt je
wel voorstellen, dat ik geen oogenblik zal aarzelen
van mijn vaderlijke rechten gebruik te maken
Wordt vervolgd.