r B cht UK Hat Cül m Woensdag 15 September 1926. 69ste Jaargang. No. 7912. UitgeversN.V. v.h. TllAPMASl Co., Scliayeo. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. I0d M, Feuilleton. Geen geweten. rvfy i.lo •A iui- igtt icri va. oITc oo: hl" nd- °P oir bi iid< hot 111 u- iun ga i a< ood- 'ium viel nge del Dit blad vorschljnt viermaal por woolt: Dinsdag, Woensdag, Donder dag on Zaterdag. DIJ inzending tot 's morgens 8 uur, worden Advor- tontlön nog zoovool mogelijk in hot om-at uitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs por 8 maandon fl.G5. Losso nummora 0 cont. ADVERTEN- TIóN van 1 tot 5 rogols £1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bowljsno, mhogropon). Grooto lol toni woijdon naar plaatoruimto liorokond. Wie zich mei ingang van 1 Oct. 1926 opgetil als lezer van de SCHAUEK COURANT, onlvangl de nog verschij nende nummers vau September GRATIS. 'n Zitting van Maandag 18 September 1929. VOOB DEN POLmEREOHTER. BELEEDIGING. EBzabeth WilheJxmna Kctfdyk, die kalmpiefl üs Den Helder gebleven is, moet terecht staan, ter zake belëediging van den fearporaal-hcrfmoeöiwr Blinz op defn 9den dnli van ait jaar. Do oorzaak is gelegen in het feit, dat do hond van Betje ®et dochtertje van Blinz gebeten had. Daarover waren woorden gekomen, bij welke gele genheid Befcjo aan den rang van korporaal-hofmees ter nog enkele, nu niet di*"*ct vleiende titels ver bonden had. Van een dergelijke verhooging in rang was Blinz niet gediend en het gevolg was, dat Bet je haar voortvarendheid met f10 of 10 dagen hechtenis moet boeten. De eiaoh was f 18 af ld bureas >ndia KG /raag ring net 1 als K, 1 WEL EEN HONDJE, MAAR GEEN BELAS TING, DAT GAAT NIET. Zouden moeten volgen de drie Ehkhulaera Jan Willem Loods, Jon Kok en Jan de Vrieu, maar ook zij verkozen den huitoLyken haard boven dan tempel der Gerechtighaid te Alkmaar. Hot betreft hier voor alle drie hetzelfde feit, nl. het in gebreke blijven van het betalen van belasting voor hun hondjes. Dit kost hun een extxa'tje van f7 of 7 dagen hechtenis. Alfa de O.v.J. zijn zin gekregen had, zou aan elk f 10 of 10 dagen zijn opgelegd. MET EEN HEERGLAS. Op één van de kermissen te Heerhugowaard, op dfim 27«Len Juni het is in do Heerhugowaard jog al eens kermis was ook Hendrik Witte, #oheopöinaker uit Zuidscharwoude, een beetje pret komen maken. Het slot van dit pretje is, dat hij heden terecht moetsbaan terzakedat hij O. Duin uit Bergen, met een bierglas nogal toegetakeld heeft. Het kwam zoo. Duin rijn glaasje bier viel om, hetgeen door Witte veroorzaakt werd. Dui vorderde derhalve een nieuw glaasje biecr, maar Witte wilde hem dit wel' geven, in ruil waarvoor hij* ham dan met een fleschje ©en slag op rin schedeldak Witte gebruikte een ander woord mocht toedie nen, zoouls Duin nimmer te voren gehad had. Deze ruil vond Duin toch well wat al te slecht, of schoon hij zijn glaasje bier noode miste, en al zijn mogelijke best deed, om heb, voor hem langs wat voordeeliger weg los te krijgen, met 't reeds genoemd noodlottig gevolg. Voor de behandeling v. d. ontsta- nen wond moest hij f 9 aan den dokter behalen, ter wijl hij 'n week niet naar zijn werk hoeft kunnengaan hetwelk hem een schade van f24.67 berokkende, of schoon hij den volgenden dag alweer op da kermis aanwezig was. De politierechter vindt Duin wat verward' in het afleggen van zijn getuigenis an hot niet-naar-zyn- werk-kunnen gedurende een Week vindt hiji wat veel. Wanneer do O.v.J. f50 boeto of 50 dagen hechte nis vraagt, verandert de politierechten dit in f25 rek S. F N. V of 25 dagen, met betaling van1 de genooHikundige be handeling1 van f 9 en één dag loon van f 4.11. IN VERZET. u t a Het klokje van gehoorzaamheid had geslagen; half twee in den nacht, het uur, waarou het lo kaal Dol, te Westwoud, alwaar het kermis was ont ruimd diende te worden, iets. wat den 30-jarigen Johannoa Gornells de Haan uit Wervershoof niet erg naar den zin was. Hij was wel' gegaan, maar niet met zijn vollen zin, en "nu tracht de politie rechter hem het verschil! duidelijk te maken tusr sohon gegaan en gegaan worden, zooals de poli tierechter zich uitdrukte, en niet tegen te sparte len, wanneer je bij het Jaatate door .een rijksveld wachter wordt geholpen. Verdachte moest zijn pet nog halen,, zei hjj, maar dat is natuurlijk geen argument, on toen de politie rechter releveerde, dat verdachte met nog enkele andere jongens een clubje vormde, dat zich ten. doel stelde, op de kermissen in deniiomtrek wat heibel" te maken, meende de O. v. J. goed te doen,. tegen j hem 40 gulden boete of 40 dagen hechtenis te eischen. De uitspraak zal' in de volgende zaak j gedaan worden. NOG EEN ..BRAVE" BOERENZOON. Jb. v. d. Gulik, eveneens uit Wervershoof, had j zich bij bovengenoemde gelegenheid solidair ge toond, dioor zijn kameraad m de ure des gevaars mot in den steek te laten, maar hem mot hand en tand bij te staan. Hij geniet dezelfde reputatie als Do Haan, maar stant overigens niet ongunstig bekend, alleen maa rbij feestelijke gelegenheden is hij wat dwars. De O.v.J. wijst erop, dat zich dergelijke fei ten onder gezeten boerenzoons niet moesten voor doen en eischt ook hier f40 boete of 40 dagen hechtenis. De uitspraak luidde tenslotte f30 of 30 dagen, maar de Off. wijkt niet van zijn standpunt af en gaat tegen dit vonnis in haogar beroep. DIERENMISHANDELING. Volgt Reijer Dalmeijer van Texel', dia wegens die renmishandeling terecht moet staan. Reijer had eén van zijn schapeen, na hot eerst „beïeedigd" te hebben, door het een aantal grove scheldwoorden naar zijn schaapshoofd te slinge ren, tot do arde geroepen met een sohop. Het 'één en ander w,as niet aan den brigadier Jellema ontgaan, dio van hot^ geval' proces—verbaal opmaak te. verdachte staat In dat opzicht niet al' te gun stig bekend, zoodat tegen hem f 25 boete of 25 dagen hechtenis geëischt wordt. De uitspraak luid- do conform den eisch. v NOG EEN VERZETZAAKJE. Theodorus Engel, te Wieringen, had zich in den avond van den 4den Juni, op een dusdanige wijze l'angs .den weg bevonden, dat de rijksveldwachter Witvliet, daarin aanleiding had gezien, hem naar zjjh woning te geleiden. Tneo was daar echter niets op gesteld, en had zijn meening dan ook niet onder I stoelen en banken gestoken, hetgeen hetzelfde is als i verzet plegen. Theo, die niet verschenen was, wordt tot f 15 boete of 15 dagen hechtenis veroordeeld. De eisch was f20 of 20 oagen. WILLEM SPRAK OOK.EEN WOORDJE MEE. .Krijgen we Willem Smit, veehouder te Ursem, die wegens beléediging terecht moot staan, j Het was omstreeks 25 Juni, dat twee leden van het kerkbestuur aldaar, bij den vader van Willem I waren komen vragen om steun voor Jiet Neutraal Ziekenhiiia te Alkmaar, hetgeen echter niot rond- liep. Bij het weggaan, meende Willem .er een woordje aan to moeten toevoegen, en schalde één j der leden voor afzetter en luie vent uit, omdat deze I volgens Willem te hooge rekeningen bij .de diaconie i indiende en slecht werk leverde. Vast is komen te staan, dat Willem nogal driftig VAN RIJSWIJK'S SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ. UITGEBREIDE KEUZE. PRIJZEN UITERST BILLIJK. is, en buitengewoon slecht gohumeurd is, als hjj bijv. een slechte kaasmarkt to Alkmaar gemaakt heeft en dat was toen juist liet geval1. Daarvoor zijn echter dio bravo ouderlingen niet aansprakelijk en kunnen zich dan ook moeilijk op een dergelijke wijze laten beleodigon. Gezien ao hoogo booto, waartoe Willem voor oenzelfde feit reeds 6 jaar geloden werd veroor deeld, eischt do 0.v.J% f 40 boete of 40 dagen hechtenis, hetgeen bij de uitspraak tot op do helft wordt teruggebracht. WANNEER DE LIEFDE OMSLAAT IN HAAT Willem vau Leijen, te Nibbixwoud, had verkee ring gehad, hetgeen echter was uitgeraakt. Komt meer voor! Samen met zijn meisje bad Wülem ech ter een dozijn lepeltjes gekocht - .het was dus al' ver heen en nu vond .hij1 het niet meer dan billijk, dat hij er zes van terugkreeg. liy had zich echter hij zyni opvordering nogal erg boos gemaakt en daarbij een woord tegenover zijn vroegere beminde gebezigd da,t onmogelijk door don beugel kon. Willem «wordt deswege veroordeeld tot f 15 boete of 15 dagen hechtenis, terwijl de politie rechter hem in overweging geeft, zich tot een advo caat te wondon, indien hij .er erg op gesteld is, in het bezit van de tepeltjes tq kómen. NAKLANKEN VAN DE STAKING TE BROEK OP LANGENDIJK. De eerste zaak tengevolge van deze staking, die nu gelukkig ten einde is, zooals de politierechter zegt, ia geiucht tegen den transportarbeider Jacob Grootjes te Zuidscharwoude. Den 3den Augustus had verdachte met nog enkele collega's op een brug gestaan, waarover de heer Slot ep de fiets kwam aangereden. Verdachter, die reeds vroeger aan Slot te kennen had gegeven, dat hp hem wenechto te spreken en hem bij die gelegen heid ook Jiad gezegd: „Ziezoo Slot, heb je nu je zinl" meende nu de gelegenheid om hem te spreken to krijgen, te baat te moeten nomen, maar aange zien Slot nogal snel' kwam aanrijden,! heeft hij diens fiets willen vastpakken, met dit gavolfe, dat Slot kwam te vallen, over zijn stuur sloeg ou oen bloe dende wonde aan rijn hand opliep, waarvoor hy zich onder geneeskundige behandeling moest stellen. Verdachte ontkent echter, Slot met opzet van de fiets te hebben willen gooien, maar getuige Koe man heeft het zoor duidelijk gezien. De O.v.J. twijfelt ook niet of hierin is opzet in het spel en vindt dat er een eind gemaakt dient te worden aan dergelijke handelingen. Hij1 eischt tegen verdachte f25 boete .of 25 dagen hechtenis en verplicht hem tot betaling van do doktersreke ning groot f 38. De uitspraak zal na beëindiging van de volgende zaken gedaan worden. Hierna volgen Hendrik Oosterbroek, Albert Kaas en Dirk Bakker, allen transportarbeiders van, den Langendjjk. Ze worden er van beschuldigd op den 3den Augustus tegen don avond bij den werk willige Eilander goweld te hebben gepleegd. De zaak, welke overigens van zeer weinig be- teekonis is. gaat in hoofdzaak pver het stukslaan van oen ruitje in de woonschuit van Eilander, waar bij komt da,t Oostorbroek, die dit gedaan zou heb ben» het nog ontkent. Verdachte Kaas zegt op het pogen blik van do vernieling. 100 meter verder"Te zijn geweest, terwijl verdachte Bakker zogfc, zoo j'jfoed ate gjeen aandeel in do geweldpleging; te he)>- jXT' de getuigen Eilander on Aderaa gehoord jzgn, alsmede de getuigen a decharge Beeneters en Van der Ooord wordt Bakker vrijgesproken^ ter wijl! tegen Oosterbroek en Kaas eik! f25 boete of 25 dagen hechtenis wordt geëisoht. De politie rechter acht de szaak echter dusdanig gecompli ceerd, dat hy haar naar de volledige rechtbank verwijst. De laatste beklaagde, tengevolge van dozd „rooie kool'-affaire, is Adriaan de Boer, die, toen hij op den Oden J ulii het stationskoffiehuis wan De Boer binnenkwam, don indruk kreeg, dat dq lieer Wage naar, die met zijn collega v- d. Molen aan een ta feltje zat, hem uitlachte. Toch aU erg overspannen* is verdachte toen op den heer Wagenaar toego- loopen en heeft dezen een klap op het hoofd gego- gen. De heer Wagenaar, als getuige gohoord, kan zich niet voorstellen, hoe verdachte ertoe gekomen is, hem te slaan, in geen enkel opzicht als hij daar toe aanleiding, heeft gegeven. De O.v.J. vindt, dat verdachte als voorzitter ia zijn vereeniging, het voorbeeld had moeten geven, en niet tot handtastelijkheden had moeten over gaan. Dit is z.i. zeer afkeurenswaardig. Spreker eischt ten slotte 125 boete pf 25 dagen hechtenis. De pobtiera-bter wijst «r verdachte op.-, 'dat geiijke handelingen alleen voorkwamen, heJ. ia het begin, toen men begon, met de staking aan te wenden als middel, om zijn rechten' al's arbeider te verdedigen. Nu, ia den tegenwoordigen tijd, moet dat niet meer voorkomen, en als het gebeurt, dan verlieèt do loonstrijd haar beteekenis ais zoodanig en wordt er door ontsierd, öprokor zal geen geld boete opleggen, maar een voorwaardelijke straf eisoiien en veroordeelt verdachte tot 1 maand ge vangenisstraf, zander oplegging van bijzondere voos waarden. Verdachte Grootjes, in welke zaak nu ook uit spraak wordt gedaan, wordt yeroardeeld tot 14 dagen voorwaardelijke gevangenisstraf met 1 proef jaar en eveneens zonder oplegging van bijzondere voorwaarden. Zitting van Dinsdag 14» Sept, 192Ö. BEDREIGING MET EEN1 GRAAF, Staat terecht Pieter Cara. Selderbeek, te den Hel der, terzake dat hij aldaar op den 7den Januari on der de bedreiging van zal je je hersens inslaan" met den graaf naar Adrianus van Leeuwen geslagen zou hebben. Op den bewusten dag was verdachte bij de ouders van Van Leeuwen aan huis geweest on had diens hroer to spreken gevraagd. Van Leeuwen zei echter dat zijn broer niet thuis was, waarop verdachte hom met don graaf wil do slaan, maar door snel de deur dicht te trekken, kwam do graaf daarop te recht. De plek waar de slag was neergekomen, was duidelijk zichtbaar. Verdachte ontkent echter, mot den graaf te heb ben geslagen, maar nadat de getuigen Van Leeuwen en diens zoon, alsmede getuige Kansen gehoord zijn, meet do willekeurige beweging van den graaf, zoo- al 8 verdachte het wilde doen voorkomen, niet zoo heel erg van een slaande beweging verschillen. De oorzaak moet overigens gelegen zijn in het feit, dat er tuschen den zoon van Van Leeuwen, dion verdachte wilde preken en verdachte een vijandige verhouding bestond, naar aanleiding van een straf zaak tegen hen, waarin Van Leeuwen werd vrijge sproken, terwijl verdachte tot gevangenisstraf werd veroordeeld, ondanks dat Van Leeuwen verdachte tot hei misdrijf had aangespoord, zooals deze thana beweerde. Voor den O.v.J. is hot thans echter de vraag of ver dachte ui of niet met den graaf geslagen heeft en aangezien hij dit uit de verklaringen van getuigen bewezen acht, eischt hij tffgen verdachte een gevan genisstraf voor den tijd van drie maanden. De verdediger Mr. Resevour, wijst or op. dat bo~ klaagde zoowei hij do politie als bij de Justitie niet al te gunstig bekend staat, zoodat het hem in deze en p ïa< Maar oodhl ÏWOU i 4 8 iecre'j Roman van REINHOTD ORTMANN. a HOOFDSTUK VI. De vrees, waarmee professor Wallroth de eerste ontmoeting van zijn dochter en zijn aanstaande vrouw had tegemoetgezien. was, zooals hij zich la- tor opgelucht moest bekennen, sterk overdreven ge weest. hoewel ioch ook niet. geheel ongegrond. Er was geon onvriendelijk woord gewisseld, tcrwijj zich ook geen andere pijnlijke voorvallen hadden voorgedaan, waardoor het noodig was geweest dat hij diende in te grijpen. Van do hartelijkheid, die anders steeds den om gang van beide vriendinnen gekenmerkt had, was echter bij deze eerste ontmoeting absoluut niets moer te bespeuren geweest. Edith had weliswaar 'n poging gedaan do dochter van haar verloofde teeder in haar armen te sluiten, doch Ingeborg had zich aan deze liefkoozing onttrokken op een wijze, die, zonder eigenlijk beleedigend ie zijn, toch duidelijk en beslist was. Zij haddon daarna een poos over al'e mogelijke onverschillige dingeu, doch niet over de gewichtige gebeurtenis gesproken, die zoo'n groo- wn invloed op haar levensloop zou uitoefenen en Ingeborg was p«en oogenblik uit den toon van koele vriendelijkheid gevallen, waartoe zij zich sedert het gesprek een aanvang had genomen, had gedwongen. Zoowel de professor als Edith moesten wel ondub belzinnig ondervinden, dat zij. haar meening over hun verbintenis intusschen nog in 't geheel niet had gewijzigd; maar jet. gaf hun toch al een groote ver lichting. dat Ingeborg van haar vijandige gezind- •heid jegens de toekomstige stiefmoeder ook nog biet door haar gedrag openlijk uiting gaf. .Mettertijd zal zij zich wel in het onvermijdelijke .schikken", troostte de professor zich, die alle din- Ren graag van den lichtsten kant opnam. ..Het zou immers ook al te dwaas zijn; want zooiets gebeurt toch bijna dagelijks". Desondanks voelde hij tegenover zijn dochter toch hog steeds iets van den druk van een kwaad gewe ien en terwijl hij anders gaarne oen kwartiertje vrijgemaakt had, om het in vroolijk gebabbel met •iijn kind door te brengen, trachtte hii thans bijna angstig elk langer alleenzijn met haar te vermijden. Weliswaar had zij gedurende de laatste drie weken noch over het, voorgevallene, nuch over haar toe komstige plannen ook maar met een woord gespro- kon; maar hij las het verwijt, dat haar lippen niet ui'spraken. van haar bleek gelaat, uit haar don- keromschaduwde oogen. die zooveel doffer on droe viger stonden dan vroeger; hij voelde, dat sinds dien noodlottigen dag een onzichtbare kloof tus- schen hen was ontstaan, die steeds dieper on die per werd en die misschien binnenkort reeds niet meer te overbruggen zou zijn. Dai hij zich onder zulke omstandigheden in zijn eigen huis menigmaal onbehaaglijk gevoelde, valt licht te begrijpen en slechts daardoor was het waar- schijnlijk te verklaren, dat hij er met een geheel on- gewonen ijver op bedacht was, zoo vaak als maar eenigszins mogelijk was, den een of anderen ken nis als gast aan zijn tafel te inviteeren. Slechts wanneer behalve zijn dochter en haar gezelschaps dame nog een vreemdeling aan tafel zat, kreeg hij zijn vroegere onbevangenheid volkomen terug en slechts dan kon hij zoo beminnelijk en opgewekt keuvelen, zooals dat vroeger bij deze intieme fami liemaaltijden steeds zijn gewoonte was geweest. Stellig zou hij zich onder andere omstandigheden togen de eenigszins indringerige toenaderingspogin gen van doctor Siegmund Artois minder welwillend en tegemoetkomend getoond hebben; want zoo iets als een gevoel van wantrouwen jegens den jeugö- makker van zijn verloofde kon hij van tijd tot, tijd toch niet van zich afzetten. Nu echter kwam deze Jonge man als vrij geregeld bezoeker goed van pas, temeer, daar hij zich steeds vol eerbiedige hoogach ting voor den beroemden geleerde toonde en daar hij even innemend wist te vertellen als te luisteren. Dat Artois niet alleen wat zijn wetenschap betreft een flinke dosis kennis bezat, maar dat hij ook in 't algemeen voor een zeer goed onderlegd en be schaafd man kon doorgaan, had de professor reeds na zijn eerste bezoek kunnen constateeren. Niet zonder een zekere bewondering luisterde hij me nigmaal, wanneer de jonge doctor met, de gemakke-1 lijkheid van een redenaar en met heilig vuur zijn inzichten omtrent de een of andere groote sh-ijdvraag ontwikkelde, die de wereld in beroering bracht. Hij toonde zich daarbij steeds als een man met een helder hoofd en een warm hart,, die met zijn sym pathieën steeds aan de zijde der zwakken en onder drukten stond, onmiskenbaar door den innigsten wenscb bezield, voor zijn deel naar krachten mede te werken aan ieder goed en mcnschllevend werk. Dat verschillende woorden, die hij in dit, ver band gewoon was to gebruiken, menigmaal' niet ge heel vrij waren vau eau soort thoafcraliteib, viel' deal professor des to minder op, daar hij zalï soort gelijke hulpmiddelen hij passende gelegenheden met versmaadde. Ingeborgs schoone oogen hingen dan dikwijls met een bijna eerbiedige opmerkzaamheid aan de hppen van den spreker en doctor Artois zou een voel minder scherpziend mensohenkenner moeten zyn geweest, als hem de uitwerking was ontgaan, die zijn woorden in zulke oogontilikkon op heb jonge moisjo bewoegbra^hten. Dat deze indruk ook een blijvende was, daar voor .«ntbraken hem tot op heden evenwel alle be- wyaon. want Ingeborg had b\j geen enkele gele genheid haar meisjesachtige scliroomvallige terughoudendheid laten varen, die zij bil deh persoonlijken omgang met den nieuwen gunsteling j van haar vader steeds in aohti had genomen. Tot een gesprek onder vier oogen had zij den doctor nooit gelegenheid gegeven en daar de rno- gelnkJiieid daartoe dikwijls zoor nabij geweest was, mocht Artois er niet aan 'twijfelen, aat zij dit met v<x>rbedachten rade steeds vermeden had- Deson danks werd iqj met moe, haaT op een zeer kiesche en ridderlijke wijze heb hof te maken en haar. voorz4>over zich zulks onopvallend liet doeu, al die kleine opmerkzaamheden te bewijzen, die men van I oudsher reeds aanwendt, om de gunst van oen jonge dame te winnen. De professor scheen daaiwan óf in 't geheel niets te zien óf aan de pogingen van den doctor geen bepaalde bedoeling toe te kennen, daar hij er nooit notitie van nam. De gedachte, dat da onbe middelde en nog in den eersten aanvang van zijn loopbaan staande jonge man met ernstige huwelijks- Êlannen zou kunnen rondioopen, daaraan scheen zelfs geen oogenblik te denken, zoodat heb gesprek zich dan ook nooit op dat gebied had be wogen. Op zekeren dag heb liep tegen heb middaguur van een Zondag, waarop doctor Artois weer aan het diner werd verwacht trad Ingeborg tegen haar gewoonte de werkkamer van haar vader binnen. De professor was zichtbaar niet aangenaam verrast, want haar zeer ernstig gezichtje kondigde hem weinig vriendelijks aan; maar hiji deed toch moeite haar een opgewekt gelaat te to men en heette haar met eenigta schertsende woorden wel kom. „Ik heb u iets mee to doelen,beste vader" be gon Ingeborg rustig „en ik verzoek u niot boos op mij to zijn, dat n er, nu eerst kennis van krijgt. Ik 1 b een betrekking aangenomen." Wallroth hief fc hoofd op en keek haar met groote .verbaasde pogen. aan. „Een. betrekking? Wat moet dat betoekenen?" „Ik heb u immers gezegd, dat het mijn bedoe ling was naar de een of andere bezigheid uit te zien. Sinds dien bewusten dag heb ik op alle ad- vertentóën geschreven, die mij maar geschikt» leken. In de moeste gevallen was het tevergeefsoh, ©enige dagen geleden echter trof ik eindelijk de juiste. Lon oude damo, die een gezelschapsdame zoekt, heeft uiij naar aanleiding van mijn brieU en mijn daarop gevolgd persoonlijk bezoek, geëngageerd." In het gelaat van den professor trok liet ver raderlijk. Do opwinding, waarin hy geraakt was door de met volkomen onverschilligheid uitgebrach te mededeeling Zijner dochter., spiegelde ziohi maar al' te duidelijk oy rijn gezicht ar. UBen je heelëmaal dwaas? Je hebt je als dien t u verhuurd, zonder my eerst te vragen? En je hebt heb voor mogelijk gehouden, dat ik daartoe ooit mijn toestemming zou kunnen geven r" „Ik hoop het van ganscher harte, beste vader!" klonk het onmiddellijk, zonder aarzelen of bevan genheid terug. „Ik oen niet bang, dat mevrouw van Ravensburg mij als een dienstbode zal be schouwen; want zij is een fynbeschaafde en zeer beminnelijke dame." „En al was zy een koningin, dan zou ik Je niet toe3aant naar haar toe te gaan. Geef my haar adres, opdat ik 'de zaak onmiddellijk kan her stellen." „Dat zult u niet doen, vader. Ik ben oud ge noeg om over mij zelf te beslissen." .„Is het dan werkelijk al zoover gekomen, dat wij zoo met elkander praten? Nu, je zult me moeien toestaan,, beste kind, met betrekking tot je zelf beschikkingsrecht er een andere meening op na te houden en nog heb ik gelukkigerwijze o k de m i ht je voor het begaan van openlijke dwaasheden te be houden. Aangezien je minderjarig bent, xs volgens de. wet elke overeenkomst ongeldig, die jij z; n.mr myn toestemming hebt afgesloten en je kunt je wel voorstellen, dat ik geen oogenblik zal aarzelen van mijn vaderlijke rechten gebruik te maken Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1