tbapr Courant BLUE BAUD De nieuwe Wet. II Uer>sch QeAdrncf Zaterdag 23 October 1926. 69ste Jaargang. No. 7934. Tweede Blad. 30 Binnenlandsch Nieuws. Reclames. Stop die Rheumatiek. ,eu/i .iep in de kamer van den zieke rond, en het geluid, van zijn voetstappen luisterde den Tangramen gang van den dood, naar ^tigo Knorven. Hij was opgewonden, ouge- verstoord, terwijl liet bleeke lichaam daar, aren booh reeds getold waren, stom neerlag, het nog een eeuwigheid van leveni voor zien. i het landhuis begon het d.orp reeds in de lering in te slapen. Toen Hij voor heb bed hield hij de oogen gesloten, om de gelaatstrek en den zieken bloedverwant,, de gelijkheid van 55.0.11, niet met het zijn© t© moeten zien. Hij Jde slechts toe, en tastte naar den polls van andero, zijn vingors leidden ais einden van een d, de veroind.ng tusschen zijn gedachten en het ^endo gewricht, de vreeseluKe vraag van den le aan den stervende: Hoe lang duurt het nog? drukte zijn hand op zijn hart: Het sloeg, hij rterk en gezond, en zeker niet gevoelloos. Maar unig Iook het hem toe, dat dat uitgeputte wezen niet sterven wilde. Misschien eerst morgen, ohien slechts een minuut na middernacht. Dan bt was alles verloren, dan stierf hij1 onder een reoht, een nieuwe, zoo juist afgekondigd» trad morgen in werking, en dan zou deze wegglijden, ergens heenvallén, in het piet. keek naar de kl'ok, zij' ging hem te snel, zij ristte met haar duivelsoh onophoudelijk getik <n laatsten kostbaren dag. Dan zag hij weer dood in het bed: daarmee ging het zeer naam, daar liet men zich door de uren aohter- de eene ronde na de andere, totdat! de dood zou komen. Misschien keerde men wel! weer in hot leven. Dat was rechtvaardig en goed, r! dacht hij. Onverdraaglijk was hem och- f spel', do weddenschap, die de dood hier te sluiten, dit belachelijke schommelen van d tusschen twee wetten en het dreigende Foude Mbk tikte zoo snel, dat Lorenz de uur- r meende te kunnen zien gaan, zooals del main sprookje het gTas zag groeien. het venster werd het licht zonder ophou- weggevraugd. Alleen het sterfbed door op zijn harde gedraaide paoten kwam niet van zijn is. Hijzelf was de vertwijfelde jockey in dezen u-j had den tragen dood gaarne wat wil len en den getóp van het licht wat willen aden. Doch hij stond er machteloos tegenover, pedrukt als in een benauwende droom, (t breode venster werd nu donker, de nacht in aantocht; nog slechts Vier uren was het ernaohtelljk uur verwijderd, eiz iam stond hij op, stak het licht aan en zich over het bod. Het lamplicht kleurde jkbïoeke gezicht in het kussen bruinde mond rreede lippen zooals de zijne, neus, wenkhr.au- 011hh zag zijn gelijkenis met den stervende; rorsohrikkebjko verwantschap. Maar deze bloed- unt, deze stervende was een rijk manNen hij zijn naam. Lag hij eerst maar in zijn graf, dan zou mof anders worden, dan zou hij rijk en die daar diepte heel arm zijn. Maar dan verscheen weer pook van den nieuwo wet, die aan zulke bloed- anten geen recht meer op elkander wilde •om begon hij do kamer op en neer wpon.. keek hij in het vertrek ernaast, waar één yedienden waakte en van zijn stool' opstond, rieke lég onbeweeglijk, ademde en wachtte ge- ig het einde .af. er hot venster kwam het misdoen uit den naar binnen; tusschen de#boomen meende Lo- giouden voorwerpen te zien schommelen, als sn verboden -paraijds. Als eeni stralende hel rte zonder ophouden de voortbewegende uur- r deze droom en verdoelde zijn geluk, dat in I een uiteen dreigde te vallen. Plotseling i lok, begeleid door de zware nagalmende bas, ■en. Elf uur! Hij stond met zijn knieën tegen l geleund en liet de muziek van de wegster- jl'agen aan zich voorbij trekken. Hun marsch Ie met Tahg, maar hun tergende naklank hield vyf minuten aan, al som het laatfilt» uur dag aan te kondigen, de dag1 die hem jkomst uit de handen zou rukken, fypoedig iet teeken gegeven; iets wenkte grijnzend door Msternis heen, het spook van den tijd, dat eè meer ineenkromp het wenkte met een *e uniform-mouw, waarin niet eens de knok- 8 arm van den dood stak, maar slechts! het kron- teeken van een paragraaf. T.Bi. Maar kon hij zelf niét de arm van den dood arvan maken: Zou hij hu'peloos toezien, dat het m zegevierde? Hij lu;si erde in de richting v. n deur. De tijd .was nu gekomen, de tijd van de ffddxdige gedachte, die me' gekromde vingers is lang in het verste hoekje had zitten wachten. I'ar kropen zijn handen o/er heb bei heen, toeval pakken en wurgen! daar ligt het, ,n Dtrekkend terneer Of misschien daai dacht hij, daar boven in de klbk? Hij zag «ijzers p otbeling in het helle licht in de rondte Mn zijn vuisten zwaaide, in wilde opgetogen 1, als bood zich nog een heel' andere keuze, en zij si over don h.Js van den andere naar de Hij liet haa.r stilstaan, les verstomde. Lorenz ging de voorkamer bin- on haalde den bediende. Hij: droeg hen\ op, bij u7S| hij zoo juist allé zorgen vet van zich weg- jchoten en zijn doel daarbij getroffen. On- Jgen gehik! Hij keek door heb open venster ™Wnen, de bediende was over heb bed gebogen 2J®i8terdo: Lorenz zal in d© 'nabijheid dienen het duurt hoogstens nog een uur. He' ins half twaalf Tusschen de struiken knik- »Fueni eon belachelijke geest toe, met twee in geslingerde haken als hoofd ndef r\St te gaan zitten, en op alles acht te geven, r D-xg, hij naar buiten, het park'ineen oogen Mtond hij in het donker, diep adem te halen, RB. en beonen. en len f verwijderde zich en ging met snelle schre- oon weg- op, het dorp m. ,nHgeen enkel huis was het licht meer op. Hij V001; den kerktoren stil. De groote wijzerplaat zilverachtig tusschen de wijzers, die mat 'e, stompe armen op negen en twaalf ston- uij besteeg den smallon torentrap. Op een a Platform, waar tusschen de zware stoffige ®e.n groote kast in den muur was inge- 1,.' Hield hij stil. Boven het klokkenhuis was hn m waar door hij zich heen wrong, zoodat hij ton on arm©n door de muur naar buiten kon >erhorim(i £°lk, met de punt op zijn keel gericht, i hon en de kleine wijzer van de klok, pre- neüen hem, en daarnaast naderde een breed, pojatf ronddraaiend zwaard, dat eveneens, met nog enkele rukken, een loodrechten doodenden stand wilde in nemen. Toen gr.eep hij in den laatsten minuut met beide vuisten toe en omklemde den dikken wijzer. De scherpe kanten drongen hem in zijn vleesch. Maai- hij hield hem vast, den ijskouden ijzeren wij zer; hij voelde dat hij zich in zijn handen wilde be wegen, een dier, dat zich dood houdt, maar innerlijk nog leeft, en zich los tracht te wringen,maar hij wilde den dood van dit dier. Het was geen mensch. Hij wurgde- het, zelf bijna verstikt door de nauwe opening in den steenen muur; al zijn spieren waren tot het uiterste gespannen, en zijn voeten zochten krampachtig naar een steunpunt: En hij zag niets meer met zijn gesluierde oogen, zijn gehoor alleen waakte, en hij was er zeker van, dat zich geen klok slag meer in het dorp zou doen hooren. Alleen een kort, regelmatig opspringend tikken was in het hou ten uitbouwsel, waarop hij lag, te hooren, als het vertwijfelde steunen van een onderliggende worste laar. Hij zelf wist niet meer, of hij diep beneden in oen graf lag, dan wel vol vertrouwen als in een droom tusschen hemel en aarde zweefde. Maar zijn arm lag als een grendel voor den tijd, en wilde niets meer doorlaten, alleen den dood. Zoo hing Lorenz onbeweeglijk uit den toren, een eeuwigheid of eon half uur, totdat hij op eenmaal losliet, en den tijd ontgrendelde, omdat nu wel ge beurd zou zijn, wat alleen nog gebeuren moest. Hij trok zijn bloedende hand terug. Dadelijk begon het in de kast te snorren, en met lange, woedepde klan ken, als verdeelde donderslagen, rolden de twaalf 9lagen luid den donkeren nacht in, weerkaatsten dreigend, langer dan anders, zoodat de enkele slag nauw-elijks te hooren was, die nog onmiddellijk op de twaalf volgden. Het was namelijk de slag van het tegegehouden'halve uur, een korte, weer natuur rijke klank, half een. Met kracht had Lorenz den wijzer rondgedraaid, zoodat hij weer den goeden tijd aanwees. Tegen den muur geleund voélde hij nog de toren tot in zijn grondvesten trillen en beven. Toen hij thuis kwam, wachtte de bediende hem met een ernstig gezicht reeds in den tuin op, en voerde hem naar den doode, die kort vóór het slaan van het middernachtelijk uur de eeuwigheid was ingegaan. Lorenz keek van het witte gezicht van den afgestorvene naar de oude ,klok, die weer nor maal tikte. Do bediende had haar blijkbaar na het slaan van den torenklok weer op gang gebracht., ?n zette haar gelijk, toen de torenklok één uur sloeg. Daarbij onderhield hij zich luid met den be diende in het vertrek er naast, die de al te korte pauze tusschen de slagen niet bemerkte. Zoo was het geketende raderwerk van den tijd wederom in gang gebracht, nadat het te zijnen gun ste gesproken had. Het bedrog was gelukt, doch al- een het blinde toeval was bedrogen. v En gebeurde niet alles' in plaats van een moord? Ondanks wilde in de volgende dagen zich nog ien verontrustende gedachte bij hem opdringen, die »ij het licht van den dag zich onzeker voordeed, maar in zijn droomen als een afgericht, grauwend lier op hem toesprong, als-een ijzeren wijzer met ■cherpe klauwen. Uit de wolken begon een gouden regen op de daken neer te vallen, en Lorenz greep er in zijn droom door het luik van den toren naar met beide handen, omdat het niet in zijn nabijheid neer wilde vallen. Dan zag hij met kinderlijke ver bazing, hoe het goud berieden geenszins in het niet viel, want op het plein voor den toren stond een opgedrongen menigte, die naar boven staarden en het opvingen, en elk van hen kon er een droppel van in zijn handen houden waarlijk, zichzelf zag hij er onder. Met kloppend hart ontwaakte hij. Het mooie, door het morgenlicht hel beschenen huis, waaruit de doode reeds was weggedragen, en dat nu spoedig hem zou toebehooren, verdreef de sombere droomgedachten en sterkte hem opnieuw met de ze kerheid der zichtbare dingen. Het kostte nu niet veel moeite meer om den ge- erfden rijkdom in ontvangst te nemen. Den tijd, dien hij kort geleden echter nog zoo in zijn gang had tegengehouden, zou hij nu "gaarne wat willen ver snellen. De weinige dagen, waarin de rechterlijke uitspraak inzake de overschrijving werd voorbereid, drukten hem neer. Aan het einde der week werd hij echter van zijnen zwaren last bevrijd en kwam de dagvaarding om voor het gerecht te verschijnen, tegelijk met den bediende. De rechter ontving hem met het vriendelijke ge zicht, zooals dat bij de behandeling van dergelijke zaken gebruikelijk is. Hun werd medegedeeld, dat de erflater bijna, aan de grens van twee burgerlijke wetten gestorven was. Bij de thans geldende bema lingen zou mijnheer geen erfgenaam geworden zijn: gelukkigerwijze was echter de dood voor het ein digen van den laatsten dag ingetreden, hetwelk door den bediende aan de politie was verklaard. Alleen diende deze verklaring nog onder eede te worden af gelegd. 'Steek uw rechterhand in de hoogte, zei de rechter tot den bediende, en, voegde hij er lachend aan toe, het toeval zal bij dit keerpunt nog wel in meerdere gevallen een rol gespeeld hebben en zegt u mij na. zei hij tegen den man, die nog steeds met opgeheven arm wachtte, en dan beëindigde hij zijn zin: en in de meeste gevallen zal dit toe val wel kunnen .worden toegeschreven aan het individu inplaats van aan de algemeenheid. Aldus: Ik zweer Lorenz staarde nog steeds naar den arm van den bediende, die een weinig gezakt was, en bij de eer ste voorgezegde woorden van den eed weer om hoog gegaan was, een dikke niets vermoedende naar boven gekromde stang,, met twee spitse vingers, die naar boven wezen. Dan sprong hij onder het slaken van een kreet op, greep den arm op het laatste moment vast, zoodat de plechtige woorden den getuige in den mond bestierven. En Lorenz keek den zeer verbaasden rechter aan en breidde tot antwoord alleen zijn armen uit. Groote hoopen geld schenen uit zijn handen te vloeien, schenen neer te storten op een groote men- schcnmenigte, die daardoor hel verlicht werd, tot dat zijn handen leeg waren. ST. MAARTEN. Voor Woensdagavond was uitgeschreven eene al gemeen© vergadering om te komen tot oprichting eener vereeniging van het Cefttr. Genootschap voor Kindervacantiekolonies. «afd. St. Maarten. De heer A. de Vries, Hoofd der school te Eenigen- burg, had voor dezen avond de leiding op zich ge nomen, en begon na opening mot te herinneren aan1 29 Sept. 1925, toen in ditzelfde gebouw een lezing van Dr. Schmid en mijnheer Bos plaats had gehad, -esp. over bestrijding t.b.c. en vacantiekolonies, meti het doel ook alhier eene afdeeling te stichten. Na dien is hier niet veel meer van gehoord en thans, nu dat door onze bemoeiing elk ingezetene een convo catie is uitgereikt, en door de heeren, mot dit werk belast, al menig lid is verworven, kunnen wij tot op richting overgaan en tot uiteenzetting van ons werk overgaan. Daar deze vereeniging voor hier nog nieuw en onbekend is. heeft spr. een mooie uiteen zitting hiervan gegeven, waar wij uit aanstippen, dat het lidmaatschap alsminimum f 0.50 bedraagt, dat de vereeniging toegankelijk is voor alle gezindten en de verplichting op de vereeniging rust om alk zwak kind, hetwelk door het bestuur, na medisch overleg, voor verpleging wordt aangewezen, moet worden uitgezonden. Natuurlijk mag hij welke daar toe in staat is in de kosten bijdragen of deze geheel voldoen ter oplichting der vereeniging. De kosten van verpleging gedurende 5 weken bedroeg, volgens spr. des zomers f 45 a f 46.60 en voor de winterver- pleging over 5 weken f 22 a f 24. Het verschil in kosten is te vinden in het feit dat het Centr. Ge nootschap door Rijk en Provincie geldelijk wordt res eund en deze lichamen voor zomerverblijf to- aal f 025 en in wintermaanden f 0.75 per dag en per kind vergoeden. Hierna behandeling sultuten en reglement, welke na kleine wijziging werden goedgekeurd. Besloten werd 7 bestuursleden te verkiezen en aan hen toe te voegen oen commissie van advies, be staande uit 6 dames, dit in verband met kleeding en andere benoodigdheden bij uitzending. Nog dient vermeld, dat hot ledental thans reeds is 101, terwijl de lijst van dB Stroet nog niet was aangeboden. Tot bestuursleden werden gekozen de heeren K. van 't Veer, A. de Vries, W. C. Spoets, J. M. Nieu- wenhuizen. J. L. Theunis, K. Appel en Jb. 'Scher- merhorn. Het bestuur zal zichzelf een commissie van advies kiezen. Na nog eenige ondergeschikt© besprekingen ging do tijdelijke voorzitter tot sluiten over, dank bren gende aan allen welke de gelegenheid hadden open gesteld om ook hier voor het zwakke kind daad werkelijk te kunnen optreden. PETTEN. Onder begunstiging van niet al te mooi weer, heb ben de Pe Weners hun kermis dit jaar gevierd. Niet tegenstaande de vele regen- en hagelbuien, die tel kens trachten de menschen thuis te doen blijven, zijn toch zeer velen naar ons dorp opgetrokken, zoo dat het zeer druk is geworden, wat natuurlijk in de eerste plaats in de café's tot uiting kwam. Tot laat in den nacht bleef het gezellig, wat ook wel eenigs- zins te danken was aan de mooie kermismuziek. Maandagmiddag hadden voor de schoolkinderen de jaarlijksche spelletjes plaats, die voor de kinderen onder veel spanning en voor de ouderen vaak onder hilariteit verliepen. Het mooie einde was evenwel, dat na afloop ieder kind een aardig cadeautje mocht uitzoeken, zoodat ieder met iets naar zijn smaak naar huis kon gaan. 's Avonds gaf in het Wapen van Petten voor een dichtbezette zaal Petten's Tooneelgezelschap een opvoering van „Onder één dak", van Jan Fabricius, waarmee een groot succes is behaald. In bijzonder heden omtrent deze uitvoering zullen we niet tre den, daar dit elders in dit blad wordt gedaan. Dinsdagmiddag had een harddraverij plaats met 13 paarden, waarbij na spannende ritten de eerste prijs van f 40.werd gewonnen door Zwarte Bles van K. Nottelman, de 2e prijs f25, door Claura van gebrs. Koning, de 3e prijs f10 door Groote Vos van P. de Boer, de 4e-prijs f5, door Dina van M. Breed, terwijl een troostprijs, bestaande uit een kunstvoor werp, werd toegewezen aan Snuitje, van A. Nottel man. Dinsdagavond om negen uur werd bet vuurwerk ontstoken, wat weer heel wat menschen op de been bracht, die luide hun enthousiasme lieten blijken, daar het évenals vorige jaren weer schitterend slaag de. Na afloop hiervan gingen velen naar café Breed, waar gemaskerd bal werd gehouden. Een 26-tal deelnemers had zich opgegeven. Heel mooie oostu- mes waren te bewonderen, en ook houding en ma nieren van velen waren keurig in orde. De jury meende de prijzen, bestaande uit luxe voorwerpen, te moeten toekennen aan: Nar, Sneeuwbal, Duivel, Cupido, Russische Danseres, Heks, Creoline, Welte rusten (groep). In hetzelfde café trad Maandag en Dinsdag het duo Les Divances op, over welker prestaties echter de meeningen zeer uiteenliepen. Woensdagmiddag had in het café van den heer Van der Oort nog een biljartwedstrijd plaats, waar aan door 32 personen werd deelgenomen. De prijzen bestonden uit taarten, wijn en sigaren. Daar er een handicapwedstrijd werd gehouden, waren er span nende partijen te aanschouwen. De prijzen werden gewonnen door de heeren Jo Brouwer, J. Vriendjes, J. Eriks, A. Jongbloed en J. Kossen. Zoo is onze kermis weer achter den rug en met volle tevredenheid kunnen we er op terug zien, daar alles zeer gezellig en zonder eenige wanklank is verloopen. VRACHTVERLAGINGN. Met ingang van 1 November 1926 zal op de tram wegen Alkmaar-Schagen, Egmond-Alkmaar-Bergen^ v. Èwijcksluiis-Sc'hagen, Hioorn-Bovenkarspel Gr., K wad ij k- Bdam- Vo le ndam en SchagenrWo gmim IV, een nieuw tarief worden ingevoerd voor het ver voer van goederen, vee, enz., waardoor voorna melijk voor zendingen van méér dan 5000 Kg. op één wagen de vrachtprijzen voor vrachtgoed aanzien lijk worden verlaagd. Het minimum van de vracht per zending is terug gebracht van f 0.20 op f 0.15; overigen® zijn de ver lagingen grooter, dus de vrachtprijzen lager, naar mate er meer goederen in een wagen zijn geladen. Zoo kost thans het vervoer van een zending ijzer waren, in een gesloten wagen, over een afstand van 15 K.M.: indien dé zending 5.000 K.G. weegt: f 11.—, indien de zending 10.000 K.G. weegt: f 22. indien de zending 15.000 K.G. weegt f 33. terwijl, na 1 November 1926, deze prijzen zullen be dragen f 10.voor 5000 Kg.,i f 18.voor 10.000 Kg. en f 25.50 voor 15000 Kg. Deze beide laatste prijzen wprden echter alleen dan in rekening gebracht, indien de zending in: één wagen is geladen. Was b.v. de zending van 10.000 Kg. gaeladen in 2 wagens, ieder van 5.000 Kg., dan zou de vracht bedragen f 20.voor die beide wagens, dus f 2.meer. Voor een afstand van 30 K.M. bedraagt thans de vracht voor goederen bij wagenlading, vervoerd in gesloten wagens f 0.32 per 100 Kg., ongeacht of de in een wagen geladen hoeveelheid 5000 Kg. of 10000 Kg. of 15000 Kg. bedraagt. Na de invoering van het nieu we tarief bedraagt deze vracht: Voor zendingen van ten minste: 5.000 K.G. per wagen f 0.31 per 100 K.G. 10.000 K.G. per wagen f 0.28 per 100 K.G. 15 000 K G. per wagen f 0.26 per 100 K.G. Uit het vorenstaande blijkt dus duidelijk] dat het voor den afzender van het grootste belang is, dat hij zooveel mogelijk goederen in of op een wagen laadt en dat, in vele gevallen, de afzender het in zijne hand heeft, te profiteeren van de laagste vracht. - 'T ZAND. Do bouw van een verplaatsbare keet voor de Zuiderzeewerken te We s terland op_ Wie ringen, is na inschrijving gegund aan P. Tuin, alhier. Verwaarloos nimmer die geringste aanval van rheumatiek. Die kan u maandenlang pijn en onge mak kosten. Ofschoon weinig menschen bij voch tig ot koud weer geheel van rheumatiek bevrijd blijven, behoeft deze kwaal nieo die kwelling te zijn, afe het geval is. De oorzaak is gewoonlijk urinezuur, en zooals bekend, 'is 'h«et de taak der nieren om dit urinezuur en andere schadelijke be- standdeelen uit jhet bloed te filtreeren. Men kan derhalve in het algemeen zeggen, dat men bevrijd kan blijven van rheumatiek, als de nieren gezond en geregeld werken. Blij1 slécht weer en na een gevatte koude, öt als ongewone inspanning de nieren verzwakt heeft, is derhalve de eenige veilige weg om de werking dezer allerbelangrijkste organen te versterken Da r voor wordt geen middel stekker aan bet Men dan Fosteris Rugpijn Nieren Pillen, want tgnzü «1© nieren gezond zijn en goed werken, he >t gij kan, niet van rheumatiek verschoond te blijven. Verzuim geen kostbare tijd. Neem Fosteris 'Pillen zoodra gij de minste rheumatische pijn voet; wek do tra.ro nieren op en versterk ze, en bevrijd u zoodoende van nierversoliijnseicn als riigpijn, spit, ischias, rheumatiek en die ellendige urmestoornissen. Verkrijgbaar (in giasverpakking met geel etiket Iét hier vooral op) bij apotheken en drogis ten a f 1.75 per flacon.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 5