GEEN GEWETEN.
KEG's THEE
Donderdag 4 November 1926.
öfste Jaargang No. 7941,
Eerste Blad.
Voor het behoud van
het Kantongerecht
te Schagen.
Feuilleton.
SCIAGEII
illEKCl HitlfS-
COURANT.
Mnittmit- LnilNfUil
Dit blad verschijnt viermaal per week; Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveol mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.66. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TIÖN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Op uitnoodiging van dan hoer J. Corneltesen, bur
gemeester van Behagen, bad Woensdagmiddag' 8
November in hotel „Vrodal'usb" alhier een vergade
ring plaats van do besturen van de overige gemeen-
ton in heb Kanbon Soliagen, ten einde te besproken
de maatregelen, die nog genomen Zouden kunnen
worden, om de dreigendo opheffing van hot
Kantongerecht alhier to voorkomen.
Behalve de* hoer Cornelisson, een der wethouders,
enkele raadsleden en den gemeentesecretaris van
Behagen, waren verbegenwoordigd de gemeenten
Karsingerhorn, Winkel, Nieuwe Niodorp, Oude Nie-
dorp, 1 laren karspel, Warmenhuizcn, St.-Maarten,
Zijp©, Petben, Camntsoog, Anna Paulowna. en Wie-
ringerwaard, zoodat alleen de gemeente Oudkarspel
niet vertegenwoordigd is.
De hoer Cornelissen, die de vergadering leidt,
opent met ©en welkomstwoord de vergadering, er
zijn genoegen ovor uitsprekende, dat zoovelén ge
hoor gegeven hebben aan zijn roepstem.
De zaak waarom het hier gaat, is de opheffing
van het Kantongerecht to Sohagen, waarmee wij
worden gedreigd. Dit is een oude kwestie, want
reeds in 1870 is - van die opheffing sprake geweest,'
nl. bij do reorganisatie van de rechterlijke macht.
En hot is .eigenaardig, dat, wanneer men het toen
maals aan de Tweede Kamer gerichte adres leest,
daarin dezelfde argumenten tegen de opheffing
worden genoemd, die ook nu nog van kracht zijn.
Gelukkig is het gelukt tob nu het kantongerecht
hier to Behouden en is do regeering zo* wijs ge-
woest, deze instelling hier te handhaven.
Voorzitter herinnert eraan, hoe in 1922, toen de
kantonrechter hier wegging, het gevaar tot op
heffing bestond en spr. toen bij het Ministerie van
Justitie is geweest, ten einde to trachten dit gevaar
te weren. Iets is daarbij gedaan gekregen, liet kan
tongerecht bleef, zij hot dan dat geen nieuwe
kantonrechter werd benoemd, doch die van Alk
maar hier zou komen recht spreken. Heb gebouw
echter bleef, de griffie en dus ook do grif
fier bleef, zoomede de deurwaarder en het kantoor
van registratie.
In 1924 kwamen opnieuw dreigende wolken op
letten. Twee-en-der tig kantongerechten zullen wor
den opgeheven, en hoewei voor de opheffing van
een of ander kantongerecht wel iets zal pleiten,
kan dat ons koud laten, dooh hebben wij cmzo
aandacht te schenken aan het gevaar dat onze ge
meente en hare omgeving boven het hoofd hangt.
Spr. deelt mede, ook in 1924 weer naar Dien Haag
to zijn geweest en den secretarie-generaal1 te hebben
gesproken, terwijl verschillende etappen zijn ge
daan, o.a. een katholiek raadslid bij parthgenooton,
leden der Tweede Kamer, en een sociaal-democra
tisch raadslid, eveneens bij haar partijgonooten,
moeite hebben gedaan tot behoud van on» kanton
gerecht, terwijl voorts de gemeenteraad besloot,
een adres tob de Tweede Kamer to richten.
Sedert 22 Februari 1924 evenwel is de zaak blijven
rusten totdat niet veel weken Keieden wo weer wer
den opgeschrikt door het 'bericht van de opheffing.
Het gevolg ls geweest, dat epr. vorige week Maan
dag opnieuw naar Don Haag is geweest, waarbij de
secretaris-generaal opmerkte, dat het thans feitelijk
te Iaat was om zich met een adres tot de regeering
te wonden, omdat de Minister het ontwerp van zijn
voorganger had overgenomen. De eenige weg was om
ons te vereenigon en ons dan te wenden tot dejiTwee
de Kamer, waarhij het" dan gewenscht zou zijn, dat
de leden der gemeentebesturen zich in verbinding
zouden stellen met verschillende Kamerleden.
Spr. leest het in 1924 gezonden adres aan d© Twee
de Kamer voor, waarin gewezen wordt op de groote
belangen van deze omgeving hij het 'behoud van ht
Kantongerecht.
Ook uit het schril ven van den heer Mr. Buiskool
in de Schager Courant blijkt, dat ook van Juridische
zijde nadeel aan de opheffing is verbonden.
En, vraagt spr. zich af, welk voordeel nu staat er
tegenover de nadoelen, zoo goed als niemendal. De
kantonrechter, die hier vroeger was, had een salaris
van f 0000. thans ovenwei nu hot ambt door den
kantonrechter van Alkmaar wordt waargenomen, is
dat salhris beperkt tot f 1000. Do griffier zal na op
heffing op wachtgeld gesteld moeten worden, het
gebouw staat or, zoodat er van eenige bezuiniging
van beteekenis geen sprake zal zijn. Bovendien
staan tegenover de kleine bezuiniging de hoogere ge-
tuigengelden, tijdverlies enz.
Voorz. deelt dan mede, dat van het gemeentebe
stuur van Oudkarspel bericht 1$. ingekomen dat die
gemeente meer gebaat is met het onderbrengen bij
het kantongerecht te Alkmaar.
Nadat de gelegenheid is gogevon tot gedachten-
wisseling, zegt de- heer J. Burger, dat de gemeente
Warmenhutzon zich schaart aan do zijde van Oud
karspel, omdat de reisgelegenheid naar Alkmaar ge
makkelijker is dan die naar Schagen. Harenkarspel
echter is gebaat inet het blijven bestaan van het
kantongerecht te Schagen en is dankbaar dat de ac
tie tot behoud wordt gevoerd. Het is jammer dat het
blijkbaar te laat ls die actie voldoende op touw te
zetten, maar spr. zou in ieder geval een comité van
actie willen zien benoemd, waarin menschen van
verschillende richtingen zitting zouden kunnen ne
men, opdat de verschillende Kamerleden, dan kun
nen worden opgezocht.
Voorzitter wijst er op, dat de actie reeds in 1924
al is begonnen en men toen reeds zei dat het al een
beklonken zaak was. Spr. vindt het wel goed een
comité van actie te benoemen.
De heer K. Breebaart Dz., Barsingerhorn, vraagt
of de belanghebbenden, n.1. de griffier en de deur
waarder tot deze bijeenkomst zijn uitgenoodigd en
waar dit niot het geval blijkt to zijn, wil spr. dat een
beetje afkeuren.
Voorzitter ziet niot in waarom dat had dienen
te gebeuren, het gaat hier om het belang van Scha
gen en omgeving en daarmee zal de griffier geen re
kening houden.
De heer K. Breebaart Dz., vindt, dat het beider be
langen betreft. Overigens is spr. sterk voor het be
houd Van het kantongerecht te Schagen.
Do heer,A. Klerk, St. Maarten, zegt, dat indertijd
het gemeentebestuur zijner gemeente adhaesie heeft
betuigd aan hot adres van Schagen tot behoud van
hot kantongerecht' en datzelfde standpunt zal
de Raad ook nu nog wel innemen. Spr. vraagt of alle
Roman van REINHOLD ORTMANN.
85.
Professor Wallrothtrok rijn bovendo dochter
naast zich op de sofa en trachtte haar oerst door
vriendelijke en ernstige woorden te knlmeeren.
„Nog kan ik onmogelijk galiooven dat in do vor
sen rikkeljjke beschuldigingen, dio je tegen je echte
genopt hebt geuit, ook maar een korreltje waarheid
Bohuilt," zei de hij. ,,Iiior moet do oen of andere
vergissing, een noodlottig misversband in heb spel
zijn, dat wij heb snelst tot oen oplossing kun non
brengen, wanneer je me openhartig ptles vertelt,
wat je meent to weten."
En Ingeborg vertelde hom inderdaad alles wat rij
wist van Valenten Duringhoffens uitlatingen op
dien bewusten Pinksterdag bot aan de misdadige
handeling van haar man, waarvan zij zoo juist oog
getuige was geweest. Want door de lage wijze,
Waarop Artois juffrouw Helëen gedurende eenige
minuten uit de ziekenkamer wist te weren, was zij
door een angstig gevoel overvallen en had. deen
drang niet kunnen weerstaan om den hoek van het
Scherm te kijken. f
Buiten zichzelf van opwinding liep de jprofessor
in de kamer rond, terwijl zij sprakde aderen bij
zijn slapen zwollen onheilspellend op en zijn toorn
tegon den nietswaardig^ gaf hij telkens lucht door
korte, verontwaardigde uitroepen.
.,Er is geen twijfel1 aan deze ontdekking is
alleen het eigen dom van Valenten Düringhofren",
nep hy tenslotte uit, „en in vertrouwen daarop
dat de arme jongen Voor altijd zou verstommen,
heeft hij de uitvinding achtergehouden. Maar nog
|8 het tijd hem het masker van het gelaat te ruk
ken en zoowaar ik leef ik zal geen oogen-
bl^ aarzelen dat te doen."
Hij liet zijn overjas brengen en terwijl' hij zich
tot uitgaan gereed maakte, zeide hij „Het spreekt
vanzelf, dat. jij geen voet meer over den drampel
van een woning mag zetten, waarin deze ellende-
Krhuist. Je keert in je vaders huis terug en
D1lpt, totdat de scheiding uitgesproken is, onder
mijnbescherming. Oogenblikketyk Zal ik met Edith
spreken. Zij moet ondanks haar ongesteldheid er
z >rg voor dragen, dit je oude kamer onmiddellijk
voor je wordt ingericht."
Professor Wgürobh begaf zich naar de deur, maar
Als U zich onrirel gevoelt
ls dit ieer dikwijls een teeken dat Uw
stoelgang niet voldoende geregeld is.
Mijnhardt's Laxeertabletten
regelen dezen vlug, zonder kramp of pijn.
Bij Apoth. en Drogisten. Doos 60 cent.
gemeentebesturen indertijd do gevraagde adhaesie-
betuiging hebben verleend.
Voorzitter gelooft wel dat alle gemeentebesturen in
het kanton adhaeslo betuigd hebben, maar een des
betreffend antwoord wordt niet altijd ontvangen.
De hoer G. J. Lovink, Anna Paulowna, verwacht,
dat ook nu de Raad zijner gemeente de actie van
Schagen zal willen steunen, hoewel een groot deel zij
ner gemeente meer belang heeft bij het kantongerecht
te Helder.
Do heer Van Erp wijst er op dat het z.i. niet ge
wenscht is de gemeente Helder bij do te voeren actie
in bespreking te brongon, doch dat in hoofdzaak moet
Vordcn gowezen op het belangrijke centrum dat Scha
gen is. Spr. meent dat Helder van de Kamerle
den evoneons steun zal kunnen verwachten als Scha
gen. Voorts dient te worden aangetoond, dat voor het
kantongerecht te Schagen de opheffing geen bezui
niging beteekent.
De heer C. Haringbuizen, Wieringerwanrd, zegt,
dat zijn gemeonte zich zeer zeker voon het behoud
van het kantongerecht zal uitsprekon. Spr. moont,
dat men niet angstvallig de gemeente Helder bul
Ingeborg versperde hem den weg1. „U mag geen
overbodig woord meer aan die vrouw verskillen, va
der, dio u verraden hoeft. Plet snijdt my door de
ziol, maar ik kan hot u niot besparen. Hier
lees dezen brier."
„Dat is Edith'e hand/ Zeide do professor; nadat
hij slechte een vluohtigon blik op den brieft had
goWörpen, maar toen hij hom haastig had door
gelezen, vroeg hij met verstikte «tem: „En aan
wien aan wien was deze brief gericht?"
„Ik vond hem, toen ik naar het glas mot poeder
zocht in de zak van mijn man"
Rochelend ontsnapte de adem aan professor Wall-
rofh's borst en zijn, gelaat waa-donker rood gewor
den, alsof hij' gevaar liep door oen beroerte getrof
fen to worden Ben paar .minuten stond hij- daar
midden in de kamer zwijgend en bewegingloos;
toen sprak hij met vreemd en zonderling klin
kende stem: „Goed dan. Laten wij' er dus in eens
maar oen eind au.n maken. Ga naar je kamer, In
geborg. Heb is beter voor je, dat je niets moer hoort
of ziet van datgene, wat thans moet geschieden."
Terwijl' rij zwijgend aan zijn bevel' gehoorzaamde,
stapte hij hoog opgericht door verscheidene kamers
tot aan het boudoir van zijn vrouw. De deur
was gesloten en op rijn kloppen kreeg hü geen
antwoord.
„Doe open," beval1 hij heesoh. Ik moet je spreken.
Wederom bleef alles stil. Toen pakte de sterke
man de deurkruk met beide handen vast en schudde
er zoo hevig aan, dat het omgedraaide slOt met een
luide tik opensprong. Hij duwde de deur wijd open
en stond reoht tegenover zijn mopie vrouw. Zij was
geheel', gekleed en op heb punt te vertrekken; in
trotsche houding stond Zij midden in de kamer,
hem met ha.tr groote, donker omsohaduwde oogen
onbevreesd in het gelaat ziende.
„Wie heeft dit geschreven?" vroeg hij1 met don
derende stem, terwijl hij haar den compromittee-
renden brief voorhield. Edith keurde het .ep^tel
echter nauwelyk ©on vluchtigen blik waardig en
zeide volkomen rustig: „Ik. Maar waarom geef je
je nog de moeite mij daar naar te vragen; je
weet het immers al."
„Ellendige," riep hij uit. En je hebt zelfs' nog
den moed mij dat driest en schaamteloos te beken
nen? Niet alleen ten opzichte van mij wilde je een
misdadigster worden, maar ook ton aanzien van
mijn ongelukkig kind, dat op tweeërlei wijze door
jou „te gronde is gerichte? tegen iedere men-ohel'ijke
en goddelijke wet in wilde je zondigen én waar
om zeg mij in 's hemelsnaam: waaromV
Ilaar lippen vertrokken zich tot oen hoonenden'
Van den nieuwen oogst Thee zijn door ons de superieure
kwaliteiten uitgezocht om U een kop
voor te zetten, zoo heerlijk, die U direct doet verlangen
naar een tweede.
In elk ons KEG's THEE bevindt zich een bon
voor een KEG's Theeplaatje. - Verzamel deze
plaatjes ip ons historisch album „INTERNA»
TIONAAL", zeer leerzaam voor Uwe kinderen.
Laat Uw kind nog heden een ons KEG's THEE bij Uwen
winkelier halende prijzen zyn 48-42-39-37-32 en 30 ct. p. ons
grijns en terwijl Zij hem van het hoofd tot de
voeten mat, - antwoordde zij op ijskoudon toon:
„Omdat ik niet langer adem kun halen in dit huis,
omdat ik allés verafschuw, wat my hier omgeeft
aJl'oa alles. En omdat ik lever barrevoets
langs de straat wil bedelen, dan dat ik dit leugen
achtig «poli nog langer voortzet."
D© handen van den professor balden Zich tot
vuisten; maar hjj bedwong zich en na diep te
hebben ademgehaald, zoide hij1 uiterlijk volkomen
kalm: „Daar ik mijn dochter weer bh mij in hui»
hob genome", kan je natuurlijk niet langer onder
dit dak vertoeven. Jij ,kunb naar jo moeder Jberug-
keereu, of io kunt gaan waarheen je wilt. Ik zal
jo mot - voldoende middelen uitrusten, om je voor
ellende en ontbering te behoeden. Wat U. verder
over onze toekomst heb besloten, zul je vernemen
zooara ik den tijd daartoe gekomen acht. Tnans
verliang ik slechts van je. dab je verbrokt on-
middeiyk vertrekt; want ik zou voorwaar voor nieto
kunnen instaan a,)Ja je me nog eenmaal1 onder de
oogen mocht komen."
Hij keerde haar den rug toe en verwijderde rich
met dreunende stappen. Edith staarde hem ©enige
seconden lang na, toen streek rij met de hand langs
haar voorhoofd en stiet een kort, spottend gelach
uit.
„Enfin, zoo is er toch ook ©en einde aan geko
men," sprak zij luid. „En ik wilde immers vrij Zijn
tegen eiken prijs. Gevlucht of versbooten voor
mij komt tenslotte al'lés toch op hetzelfde neer.
Als ik maar weg kan, ver weg!"
Een uur later rolde een rijtuig -freg, waarin me
vrouw Edith WaUroth *t huis van haar eent-
genoot verliet. Op den bok bi} den koetsier stond
een reusachtige koffer en ook aan kleine hand
bagage ontbrak heb binnen in heb rijtuig niet. Aan
het station kocht Edith ©en kaartje eerste klasse
naar München en gaf toen, eer rij' in den trein
stapte, ©en telegram op aan doctor Siegmund Ar-
tois, dat niets anders bevatte, dan de vijf woorden:
„Ik verwacht je in Rome."
Door de gesloten deur werd den privaat-docent
het bezoek van Zijn schoonvader' aangekondigd en
Artois had niet den moed den professor to laten
weten, dat hij voor niemand te spreken was. Hij
schoof den grendel terug en strekte met geveinsde
opgewektheid beide handen naar den binnentreden
de u't. Maar zijn armen vielen slip langs' zijn li
chaam neer, toen hij' het onheilspellend gelaat van
al.oth z g en dé vro diik© woorden, waarmee hij
den professor had willen begroeten, bestierven hem
ten beschouwing behoeft te laten. Het gaat hier niet
om Helder of om Schagen, hot gaat om het hehoud
van het kantongerecht. Spr. vindt het dienstig als
wordt aangetoond welke bezuiniging mot do ophef
fing inderdaad wordt verkregen, en tevens hoeveel
zaken hier worden behandeld. Spr. onderschrijft
voorts de idee-Burger om een comité van actie te
benoemen, welk comité dan met de afgevaardig
den van verschillende richtingen gelijktijdig een be
spreking kan houden.
De heer J. Koster, Winkel, meent, dat men zich
angstvallig moot onhouden van'taantoonenof de be
zuiniging juist ls of onjuist. Men kijkt niet licht in
andermans zaken en beter komt het spr. voor vol-
doendo motieven aan to vooren dat de opheffing niet
ls in 't belang der betrokken «emeenton.
Ook voorzitter gelooft dat het beter te die becijfe
ringen niet aan te voeren
De heor Haringhuizen evenwel oordeelt, dfti men
als comité van actie zeer sterk staat indien men do
Regeering kan aantoonen dat door opheffing geen
noemenswaardige bezuiniging wordt verkregen.
Do heer Trapman vraagt in welke richting de
op de lippen. Mocht hij inderdaad getwijfeld héb
ben, of hij heb nieto goeds 'Voorspellende gieziolit
van zijn bezoeker wol ao juiste boboekonis had ge
geven, dan word zijn laatste twijfel wel grondig
opgeheven door do woorden van pivdVwaor Wallroth.
„Geen oomedio meer, als ik u verzoeken mag"
zeide Wallroth hart otn bondig, "Zonder hem eei}
groet waardig te keuren. „Mijn vrouw heeft mij;
alles bekend. i
Artois verbleekte en week onwillekeurig een
schrede terug. „Zy" te half waanzinnig," bracht htf
stamelend uit, ,yen ik Zweer u dat ik noodt in
ernst daaraan gedacht heb
De professor viel hom met een onbeschrijfelijk
verachtelijk© handbeweging in! de rode „Laten wij
dat rusten. Ik zie geen aanleiding om van iemand
van uw slag gonoegdoening to eischeto,, Zooote ik
dat Van een eerlijk man ijou doen. En het ter iets
f'ohool anders, waarover ik met u een appeltje heb
o schillen. Wiaar is het manuscript, dat Valëntin
Diiringhoffen u heeft gegeven om net mij te over
handigen?" -
„Een manuscript?" stotterde Arbote. »Ik weet
niets van een manuscript het moet - ©en mie-
verstand
„Neen, geen misverstand maar waarschh'nBjk ©een
piisdaad. Er zijn getuigen, die gezien hebben, dat
u uit de sahuifJüa van Zyn werktafel' een omvangrijk
manuscript bij u gestoken hebt. Dit manuscript
was voor mij! bestemd en ik wansch te weten, waan
het zich bevindt." I
„Ah, dat domme geschrijf dat de arme duivel
al in hal've ver stands verbastering op papier heeft
geZet," zeide Artois, "die thans zijn oude onbe
schaamdheid weer gedeeltelijk terugkreeg. „Het
was inderdaad niet de moeite waard, een ernstig
mensch daarmee lastig te val'len."
„Zoek alsjeblieft geen uitvluchten. Waar te hot
manuscript?" i(
„Daar, antwoordde de doctor: terwijl hy1 met
een cynisch lach je naarde kachel' wees. „Ik wierp
het tnj vergissing tegelijk met andere papieren in
heb vuur; maar misschien «telt heb u gerust ten
minste de asch nog te zien."
Hy was inderdaad onbeschaamd genoeg Z:ch naar
de kachel' te begeven en het deurtje met rijn voet
open te schuiven; maar hij wilde het onmiddellijk
weer stuiten, want met een onwilllekeurigetn uit
roep van woede had hij gezien, dat het oompromit-
teerende geschrift nog byna onverteerd op de slak-
kenhoop lag.
Slot volgt.
