Rommelkruid.
Even Lachen.
De Wereld der Vrouw
de ontzet naar de vrouw. Want hij keek in den loop
van een kleinen blinkenden revolver.
En op een ruatigen, vastberaden toon, waaruit alle
angst en vrees verdwenen waren, sprak de vrouw;
„Ziezoo, vriend, het spelletje ls uit. Denk er om,
verroer je niet, want dit dingetje gaat heel gemakke
lijk af. Je dacht natuurlijk, dat ik er in zou loopen,
hè? Vertel me nu maar eens heel ylug, hoe je .wist,
dat mijn man doodgeschoten werd en dat ik overmor
gen zou hertrouwen. Vlug een beetje, want ik ver
lang naar bed."
De man zag grauw in zijn gelaat en vertelde hor
tend: Toen uw man doodelijk gewond was, vertelde
hij mij, wie zijn vrouw was, en dat zijn huwelijk
een mislukking was geweest. Dat hij uit wanhoop
was weggeloopen. Hij zei, dat u mooi was, en wel
gauw zou hertrouwen. Uw man leek veel op mij,
was van dezelfde gestalte als ik. Toen hij overleden
was, nam ik zijn papieren en bewaarde die. Toen ik
nu in Engeland terug kwam, deed ik onderzoek naar
u. Ennou ja, toen dacht 'ik, dat ik er wel een
slaatje uit kon slaan
„Juist", zei de vrouw. „Het eerste oogenblik dacht
ik werkelijk, dat je mijn man was. Maar toen ik ie
de plaats liet zeggen, van onze wittebroodsweken,
noemde je Flowerhill. Terwijl we nota bene in Dun-
cast waren! Maar ik kon me nog eenigszins begrij
pen, dat een zwerver, als mijn man dan toch gewor
den moest zijn, als hij in leven was gebleven, den
naam van de plaats van zijn wittebroodsweken mis
schien kon hebben vergeten. Daarom speelde ik mijn
laatste troef uit. Over ons kind. Want dat mijn man
kon treuren over een gestorven kind, dat we nooit
gehad hadden, dat was onmogelijk, snap je? Dat was
het bewijs, dat je een bedrieger was. En nu, er uit!
Dadelijk!"
De man, liep achteruit, met de oogen gericht op
den revolver, naar het raam. „Hier", riep de vrouw,
en wierp een goudstuk naar hem toe, „neem dat mee.
Het zijn wel geen $lj).000, maar 't is «och iets. Je
bent wel een gemeene 'bedrieger, maar je bent toch
ook een stumper, terwijl ik
Haar oogen glansden vochtig en er kwam een zacht
glimlachje over haar gezicht.
De man bleef even 1}1J de vensterbank staan en
keek naar het goudstuk voor hem op den grond.
„Nee", zei hij' schor, dat vertrap ik! Dat geld wil
ik niet hebben!"
En met een sprong was hij over de vensterbank ver
dwenen, in het duister van den nacht.
Denkt om Uw gezondheid.
Gedroogde vruchten.
Nu de winter „in vollen gang is" moet men zien
hoe men het best aan vruchten komt, want de in-
heemèche soorten zijn vrij moeilijk te bekomen en
bovendien duur. Gelukkig behoeven wij niet. te
vervallen in minderwaardige soorten, die als plaats
vervanger moeten dienst doen; in gedroogde appe
len en perziken, pruimen en abrikozen bezitten, we
niets slechts gelijkwaardige, doch zelfs betere vruch
ten, dan het gewone versche fruit, dat bij ons op
tafel komt.
Wat betreft het eten van fruit, niets is beter,
dan de ouderwetsche, zelf-gedroogde appel, die men
later in water kan koken en waarvan men driemaal
per dag kan eten, iets, dat buitengewoon goed is
voor het gestel. Ingemaakt fruit, dat noodzakelij
kerwijze zwaar gesuikerd is, is moeilijker verteer
baar. De „gedroogde-appel-taart", waarvan men
tegenwoordig weinig meer boort is heel wat beter
te eten, veel lekkerder en veel veiliger, dan zeer
vele machinaal vervaardigde chemicaliën, die in do
taarten, welke men heden ten dage koopt, ver
werkt zijn.
Vruchten drogen, vooral in de zon, vermindert op
geen enkele wijze iets van hun waarde. Het water,
dat in een appel zit,, verdampt gedurende het dro
gingsproces; de vitaminen blijven erin achter, even
als de zuren en basen, die een eigenaardigheid zijn
van gedroogd fruit. Menschen, die veel gedroogd
fruit eten, hebben zelden last van constipatie, in
digestie, maagkanker en verschillende zenuwsto
ringen; een feit dat men lang niet altijd kan consta-
teeren, wanneer men veel verscb fruit eet.
Gedroogde vruchten zijn geen experiment; het
is een beproefd en bewezen ziekte-voorkomend
voedsel. Ik ben nooit bij een patiënt geroepen die
leed aan een te-veel van gedroogde, gekookte vruch
ten.
i
WARE WOORDEN.
Het is niet genoeg, een zwakke en gevallene op de
been te helpen; men moet hem ook steunen opdat hij
niet weder valle.
Als de kinderen netjes en tevreden en bovendien
misschien nog nuttig bezig zijn, waarom dan in 's he
melsnaam iets anders van hen verlangd ter wille van
een dogmatibch begrip van gehoorzaamheid.
De menschen van karakter zijn het geweten der
maatschappij.
Het grootsche 1» mstig en eenvoudig.
Is niet de zee het oneindigst, wanneer zij stil is
als een grenzeloos meer?.
Waar gevoel en goede smaak hebben voelhorens.
Een lui en een ijverig mensch kunnen niet samen
gaan; de luie veracht den ijverige te zeer.
De ware liefde, die ingaat in anderer nood, erlangt
daarbij demrijksten zegen.
WERELDNIEUWS.
(Van eën hoogst ,onbetrouwbaren correspondent.)
Een bekend dokter vestigt de aandacht op'de vele
gevaren welke het eten van ijs medebrengen. Het kan
niet genoeg gezegd worden, dat een eenvoudig voor
behoedmiddel is, het ijs te koken voor het gebruik.
In Italië moeten de ongehuwde mannen een jaar-
lijksohe boete betalen, Naar wij vernemen is dty de
cenige belasting, die met vreugde wordt voldaan,
Naar verluidt, wordt in Engeland voorgesteld, aan
iedere kostschool een tandarts te verbinden, Tot nog
toe was de ergste straf een pak slaagt met een
Spaanscb rietje.
De theorie, dat jongens van de apen afstammen,
heeft een ernstige schok gekregen. Een heer te Bali-
klava bezit een aap, die zich met water en zeep
wascht
„Mogen vrouwen opgehangen wordenzoo vraagt
de „Dagelijksche Ulftermeerbode" in een hoofdartikel.
Niet voordat ze een moord begaan hebben, zouden
wij willen zeggen.
GOUD OP DEN ZEEBODEM.
De „Merida", 'n stoomschip van 10.000 ton, zonk
op 12 Mei 1911 na 'n aanvaring in dichten nevel met
de „Admiraal Farragut" ongeveer 50 mijl ten Oosten
van Norfolk. Zij had Mexicanen aan boord, die uit
politieke overwegingen naar New York vluchtten en
hun waardevolste familiebezit bij zich hadden, juwee-
len ter waarde van ten minste een millioen dollar.
Onder de passagiers bevond zich de geheele familie
Madero, die als een van de rijk9te van Mexico wordt
beschouwd. Bij de juweelen van deze familie was een
verzameling van historische waarde - de kroonju-
weelen van keizer Maximiliaan, met inbegrip van de
beroemde robijnen, die door keizerin Charlotte na
Maximiliaans executie werden gered. Het moet de
mooiste verzameling robijnen zijn, die bestaat.
Verder hadden rijke Mexicanen, millionnairs en
bankiers, den safebewaarder groote bedragen aan
geld en effecten toevertrouwd en ook bevonden zich
aan boord 22 tonnen half geraffineerd goud en zil
ver, voor een millioen dollar goud in baren, tachtig
MOEDERS EN HAAR JHNDEREN.
Een wijze voorzorg.
Een moeder zegt:
„Ik laat altijd de tanden van mijn kinderen door
een tandarts nazien vóór ik hen mede op reis neem.
Tandpijn kan de prettigste dagen, de leukste vacan-
tie bederven en een vreemde tandarts is voor öv
kinderen nooit zoo prettig, als een dien zij ken
nen."
vaatjes Amerikaansch goudgeld, twee duizend vaten
Bacardi-rum en ongeveer vierduizend tonnen koper-
orts. Niet minder dan vijf pogingen zijn gedaan, om
tlezo schatten to bergen, doch eerst verleden jaar is
het wrak ontdekt. Ken nieuwe groop avonturiers
heeft deze. pogingen onlangs hervat on wel toegerust
met een zandzuigmachine en andere moderne techni
sche hulpmiddelen, zoodat men hoopt, dezen keer de
schatten te kunnen bereiken. Volgens de zeewetten
zijn het schip en zijn inhoud het eigendom van de
ontdekkers, wanneer de oorspronkelijke bezitter-een
jaar laat verstrijken zonder pogingen tot berging in
het work te stellen.
Het schip ligt op de zijde, gedeeltelijk in vijf meter
diep, tamelijk hard zand. Het vertrek met het goud
en de geldkasten bevindt zich op het hoofddek, maar
ofschoon duikers het vorig jaar maanden achtereen
werkten om dit vertrek te bereiken, moesten zij toch
tenslotte den strijd met do zandmassa opgeven. Nadat
men nu dit zand met den nieuwen zandzuiger zal
hebben verwijderd, hodpt men, het vertrek gemak
kelijk met dynamiet te ku,nnen forceeren. Men denkt
het zand in drie dagen te kunnen verwijderen. Zes
duikers zullen aan den arbeid gaan en de geheele
expeditie zal ongeveer 75.000 kosten. R.Nbld.
DURE BOEKEN.
Welk een hooge waarde boeken bezitten, welke uit
de bibliotheek van een beroemd man afkomstig zijn,
bewees laatst een verkooping van een aantal werken
afkomstig uit de bibliotheek van den beroemden En-
gelschen dichter Robert Louis Stevenson, welke ver
kooping gehouden werd in de Anderson Galteries te
New York. Vijftien deelen romans van Alex. Dumas
Père, welke door Stevenson bij zijn leven gaarne wer
den gelezen, werden verkocht voor 130 dollar, of
schoon het heel gewone exemplaren waren, welke
hun waarde alleen verkregen, doordat zij de hand-
teekening van Stevenson droegen. Het meest werd
betaald voor een Fransche uitgave van Mattiakè's
werken. De verkoopsom bedroeg 330 dollar. Het werk
was met vele kantteekeningen van Stevenson be
werkt. Een exemplaar van Aubigne's Histoire de la
Reformation, met aanteekeningen van Stevenson,
ging voor 100 dollar en dergelijke bedragen werden
ook voor andere werken uit dezelfde collectie be
taald, werken, welke. vaak op zichzelf heelemaal
niet kostbaar zouden zijn geweest.
KARWIJZAAD.
Wist u dat het karwijzaad, dat gebruikt wordt bij
de kaas- en worstbereiding, reeds bij de Germanen
als specerij dienst deed?
HOE SNUGGER!
Toerist: Wat een prachtige zonsondergang. Daar
zou je nu met genoegen urenlang naar kunnen kij
ken. -
DAT WAS WEL MOGELIJK.
Voetganger (die een eindje met een automobilist
heeft mogen meerijden):
Dank u wel meneer, hebben we niet erg hard gere
den?
Bestuurder: Hard? Dat was nog niks! U moest
eens bij me wezen, als ik alleen rijd!
„PARIJSCHE MODE".
Een Bolero Model.
Deze jeugdig-uitziende japon is blijkbaar verwant
aan de bolero familie! Het is aan de achterzijde
in een schouderstuk gezet en de bolero, die slecL's
aan de voorzijde van de taille aangehecht is, heeft
aan den achterkant een stolpplooi.
Déze plooi loopt aan de achterzijde van den r >k
door en daardoor ontstaat de Verei^ohte wijdte.
Donker goud bruin is de kleur van don breed.m
peau-de-suède ceintuur, die een tikje donkerder is,
dan de japon zelf.
De japon heeft een shawlkraag, die aan de voor
zijde tot matrozenknoop geknoopt wordt.
Knippatronen zijn verkrijgbaar in de maten 42-
44—4&—48, onder opgave van No. 1241. Kosten 85
cents.
DAT WA8 DE REDEN.
Gast; Het wil mij voorkomen, kellner, dat de por*
Mos hior kleiner zijn, dan verleden jaar!?
Kollnor; Dat lijkt-u alleen maar zoo too meneer,
Dat komt, hot restaurant is vergroot, ziet u.
JA, ALS DAT NOG EENS KON.
Klant: O, slager, wat heeft u me een klein ossen-
staartje' gestuurd!
Slager: Och, mevrouw, wat kan ik er aan doen?
\ls we de ossen nu nog eens er toe konden bren
gen,' de kangoeroes na te doop!
TABLEAU.
Uarte'dot (pas getrouwd,: Kan ik niet lekker koken,
mannlelief?
Mannielief: Schitterend, hartdot!
Wolk van mijn gerechten lust je nu het liefste?
Gerookte paling!
WAT EEN AFZETTERIJ.
Mevr. Vlijm: Ik lees daar net, dat op de Waikiki-ei-
landen een vrouw verkocht wordt voor tien gulden.-
Is het niet schandelijk?
Mevr* Vlijm: Och, ja, maar in elk land heb je nu
eenmaal afzetters.
DAT WAS MAAR HET BESTE.
-i Och, wat een aardig jochie heeft u toch, me
vrouw Knibbel, zie eens, hoe hij die poes knuffelt.
Wat moet hij wel worden, als ie groot is?
Nou, mevrouw Visch, nu u het vraagt, omdat
die jongen zoo dol is op dieren, dachten we maar
ren slager van hem moesten maken. -
DE KLEINE HELD.
Hij stapte 't bureautje naar binnen,
De kleine, verwaarloosde vent
En daar stond ie zielig gedoken,
Bedeesd voor den grooten agent!
Hij voelde zich bang eii- verlaten,
Zoo klein en zoo hoop'loos alleen,
Het leek er 'zoo dreigend en. donker,
Waar nimmer het zonnetje scheen.
Hij stapte gebogen naar voren,
Toen klaagd' ie het plotseling uit,
Z'n pet in .z'n handje geknepen,
Met een hoog en een angstig geluid:
„Zeg jij, dat ons vadertje niet meer mag drinken,
„We houden nog altijd van hem,
„Als 's avonds z'n sj,ap door ons straatje gaat
klinken,
„Dan zijn we zoo bang voor z'n stem!
„Dan zijn we zoo bang voor z'n lach en z'n oogen,
„Wanneer ie ons moedertje grieft,
„Zeg jij, da£ ons vadertje niet meer mag drinken,
„Ach, toe dan meneer, asjeblieft!!"
'k Ga 's avonds heel stil naar m'n bedje,
Ik durf niet naar moeder te zien,
Ik loop op mijn kousjes naar boven,
Want anders dan huilt ze misschien.
Ze kan dan zoo vreemd zitt.eh kijken,
Omdat ze op vadertje wacht,
Ik heh haar wel eens hooren roepen,
Toen was het heel laat in den nacht!
Ach, toe dan meneer, kom ons helpen,
Ik kan niet, ik ben nog zoo klein,
Mag 'k u eens heel zachtjes gaan roepen?
'k Zal thuis nooit ondeugend meer zijn!
„Zeg jij, dat ons vadertje niet meer mag drinken,
„We houden nog altijd van hem,
„Als 's avonds z'n stap door ons straatje gaat
klinken,
„Dan zijn we zoo bang voor z'n stem!
„Dan zijn we zoo bang voor z'n lach en z'n oogen,
„Wanneer ie ons moedertje grieft,
„Zeg jij dat ons vaderte niet meer mag drinken,
„Ach, toe dan meneer, asjeblieftI"
In 't kleine en donker bureautje
Stond snikkend oen eenzame- vent,
Zacht streelde z'n bleeke gezichtje,
De hand van een gróoten agent!!
Alle rechten voorbehouden.
Januari 1927.
KROES.
WETENSWAARDIGHEDEN.
Is het® bekend:
d a t to Londen een poes in minder dan 10 jaar
12.0 kleintjes voortbracht?
dat oen jong Fransch werktuigkundige er na ja
ren van proefnemingen, in geslaagd is, een fiets te
construeeren, die in een klein vliegtuig veranderd
kan worden, dat tot 50 Meter hoogte kan vliegen?
-1 a t onlangs in ons land een touwsoort werd uit
gevonden, die«niet kan zinken?
d a t in het touw van binnen een kern zit van
schuimrubber?
dat deze schuimrubber vier keer zoo licht is als
kurk?
dat borax het eerst ontdekt werd in 1856, in Ca-
liforniö, bij het zoeken naar goud?
dat een gasvlam evenveel zuurstof verbruikt als
vier volwassen emnschen?
Een midde" om sprinkhanenzwermen te vernieti
gen, hierin bestaat, dat men er op schiet met kanon
nen, die met zand geladen worden. In Amerika past
men dit middel toe.
De winterkoninkjes zich' twee nesten bouwen. Hot
eene, 't, zoogenaamde mannetjesnest, is maar ruw on
slordig en slecht afgewerkt, terwijl het andere de la
tere kraamkramer, uiterst fijn wordt afgewerkt en
zacht gevoerd.
De duurste en zldzaamste postzegel een zeer pri-
ntitievg is, zwart op karmijnrood, indertijd door
Britsch Guyana uitgegeven. Voor zoover bekend, is
er maar één echt exemplaar van in omloop.
