Alfsitti Nitus-
Alratmit- inilimllil
Dinsdag 15 Maart 1927.
70ste Jaargang No. 8015,
Eerste Blad.
)e Ned. Herv. Kerk te
Warmenhuizen.
Feuilleton.
ALS EEN MAN EEN
MAN IS
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAGER
COURANT.
|t blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
ig en Zaterdag. BIJ inzending tot 'smorgen9 8 uur, './orden Adver-
itlën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN 3 Co.. Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 8 maanden f 1.63. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10^ iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
dit nummer bestaat uit twee bladen.
In het nabij gelegen Warmenhuizen bezit de Ned.
lerv. Gemeente een kerkgebouw, dat tot de mooiste
ran de provincie gerekend mag worden. Weinig
dorpskerken zijn van binnen zoowel als van de bui
enzijde zulke sieraden van het land als deze. En
toch, hoe weinig wordt dit rijke pronkstukje op do
plaats zelf gewaardeerd!
Sinds jaar en dag is er in de laatste eeuw r.an do
kerk gelapt en geflikt. Er hebben reparaties plaats
"ad, die niet doelmatig waren. Men heeft een ge-
!to afgebroken en ook zelfs een poging gedaan
het overgebleven gedeelte, dat erg scheef ge
it was, weer recht overeind te zetten.
[Ben mooie gewelfschildering, het werk nog wel
den beroemden Jan.van Schoor!, moest enkele
tallen jaren later wegens bouwvalligen staat van
kerk, uit het choorgewelf worden verwijderd,
'aftorn, allerlei lotswisselingen heeft het kerkge-
ivv moeten doormaken.
De Commissie voor de Rijksmonumentenzorg heeft
loedelijk begrepen, dat de toestand als hij te
nenhuizen was, zóó niet langer kon blijven. In
921 heeft tenminste de architect-teekenaar van het
ijksbureau de kerk opgemeten en tevens een kosten-
erekening gemaakt, nadat reeds eerder een grondig
üderzoek naar den staat van kerk en toren was in-
jsteld. Een en ander geschiedde natuurlijk in over-
g met het kerkbestuur ter plaatse.
Na 1921 werden geen ingrijpende herstellingen meer
an het gebouw verricht: men liet den toestand zoo-
Is hij was en bepaalde zich voornamelijk tot het her
tel van het dak van het gebouw dat in.hooge mate
ik was. Voorts werden die tallooze kleine reparaties
edaan, welke meestal voor den dag komen wanneer
en gebouw in staat van verval verkeert.. Aan groote
iparaties was natuurlijk geen denken, daar de fi-
anciën zulks niet zouden hebben geduld. Reeds
oor het jaarlijks toenemend onderhoud waren de
asten gestegen en zoodoende moest voor enkele ja-
en een toevlucht worden genomen tot hoofdelijken
mslag, om in de gelegenheid te zijn de kerkelijke
tfddelen op peil te houden.
Nu zijn sedert meer dan zes jaren verloopen en
e toestand van de Hervormde Kerk te Warmenhui-
i is er niet beter op geworden. Intusschen hopen
ptimistisch gestemden misschien nog steeds dat de
legeering, voorgelicht door de Monumenten-commis-.
ie, het noodige op de begrooting zal brengen om
it eigen kas de kerkvoogdij tot restaurcercn in staat
b stellen. Maar die hoop zal dan niet licht worden
ervuld, omdat ieder jaar aanzienlijke sommen voor
ndere zeer belangrijke restauratiewerken in^ ons
tnd worden gevorderd. Talrijke, reeds aangevangen
Bstauraties verslinden zulke groote. bedragen, dat
lechts zelden een nieuwe begonnen wordt. Bovendien
olgt het Rijk in zijn wijze van restaureeren tegen-
Toordig meer en meer een ander stelsel dan tot dus-
erre.
Thans zien we n.1. een met Rijkssteun uitgevoerde
estauratie meestal op deze manier behandeld: Het
lijksbureau voor de Monumentenzorg treedt op als
irchitect en het werk wordt dan ter plaatse uitge-
door harold bell wright.
Voor Nederland bewerkt door
C. F. VAN DER HORST.
LMaar ik kon niet vergeten/' ziedde hij,,
Ik kon niet los kamwpi van de overtuiging* dat
e mij toebehoorde, evenals ik voelde dab ik! jou
tebohoorde. Ik kon heb gevoel nieb van jnj,i afzet-
an, dat een geheimzinnige hoogere wet, dezclf-
|e wet die het samentroffen bestuurt van de heeav
flke vrije schepselen die op deze heuvelen levenj,
- dat diezelfde web ook jou em mij' tot elkander
lad gebracht. Em 'zoo, terwijl ik werkte, an
Jachtte vergeten, vervolgde ik mijn droom1 als van
>tos. Iin idie stemming* heb ik het eerst deze plek
eaiem. Ik was op reis door deze streek, om voor
0 maatschappij' plannen van ontginning te ond
erzoeken en ik kampeerde op deze zelrde plek.
ton avond zag ik alles voor mij1, zooals heil
ra dezen avond geworden is Ik plaatste de tent
aar en bouwde heb vuur op, ik bond je hangtmat
ader den boom len Zat' met (jou in1 de avondb
Jheinering...;Maar terwijl ik Zoo droomde, lachte
mijzelf uit, 'Want ik kon nieb galoovon dat de
woom ooit werkelijkheid Zou worden. Toen ik daar-
Ja terug kwam m Presoott, vond ik daar een1
brief van een vriend uit Cleveland, die mij' meldde
Jat Larry voor een jaar, of langer naar het bui
tenland was vertrokkeh en een anderen.' .brief vam
maatschappij die .mij weer naar het Oosten riep
J* zoo hield ik in Cleveland stal en Nu weet ik
'Wit droomen soms uitkomen."
dwaze jongen," zed.de Helen zacht,
je dan denken dat .ik het niet geweten heb?
toon je heenging, was ik er zóó zeker van dab je
mij' terug Zoudt komen, dat ik geen oegenp
gedacht heb dat het anders Zou kunnen wor-
i®ft. Ik dacht dat je niet sprak, omdat je voelde
wt je te arm wfas, dat je te weinig had aan; te
«eden en dat" je eerst op joZelf en1 _op je werk
jViltle kunnen wijzen, voordat je rag1 vroeg jo
«Wttpfc mSj 'te deelen. -Ik heb' geen oagenlblik!
geloofd dat je aan mijn liefde voor jou Zoudt
jraimen twijfelen....ik voelde dat je dat moest we-
«fc en zoo zie je dat ik óók, al wachtende, jngh'
voerd met behulp van een gemeentebouwmeester, een
opzichter van landsgebouwen, of een dergelijk amb
tenaar. De onderneming gaat dan geheel uit van den
betrokkene, b.v. het gemeentebestuur, het polderbe
stuur de kerkvoogdij, enz. De betrokkene bezorgt ook
zelf de financiering. En voor het geval het dan een
belangrijk monument van geschiedenis en kunst
geldt, is de kans op een Rijkssteun natuurlijk' niet
uitgesloten.
Dat de Hervormde Kerk van Warmenhuizen met
haar toren inderdaad een belangrijk monument is,
aan het behoud'waarvan het Noordekwartier veel
is gelegen, wil ik trachten in het kort hierna uiteen
te zetten.
De kerk, die voor de Hervorming gewijd was aan
de H. Urusula en de XI duizend Maagden, moet in
oude tijden slechts zeer gering in afmetingen zijn
geweest. Die kleine, oude kerk sloot toen aan bij een
eenvoudigen toren, waarvan de grondslagen nog te
vinden zijn in de onderste lagen steen van den tegen-
woordigen toren. Het fundament laat n.1. zien dat de
voorganger was opgebouwd uit reuzen-moppen, de be
kende groote baksteenen die in onze streken vooral
in de 12 en 13de eeuw gebezigd zijn. Hoe laag het
dak van het kerkje uit die dagen reikte, is nog te zien
aan de moet die men thans in de kerk tegen den
torenmuur ziet afgeteekend..
Na een eeuw, of misschien nog langer daarna, bleek
de kerk te klein en ik veronderstel dat toen een aan
vang is gemaakt met een aanzienlijke uitbreiding.
Er bestaat alle reden te vermoeden dat toen (n.1. in
het begin van de 15e eeuw) het Choor dat wij thans
nog kennen, tegen het onaanzienlijke kerkje werd
aangebouwd.
Het choor, dat iets hooger ligt dan de kerk zelf,
heeft drie traveëen en is gesloten met 5 zijden van
een 10-hoek. In 1 en 4 (gerekend van de Noordzijde)
ziet men kleine toegangspoortjes, die beiden blijkbaar
met een lager gelegen choor rekening houden; het
eerste daarvan is dicht gemetseld. Het geheele choor
is van ramen voorzien, doch de meesten zijn geheel
of halverwege dicht gemetseld, iets wat ook samen
hangt met de verhooging van het choor (men denke
hier b.v. aan het plaatsen van een altaar). In tal
rijke ramen zijn hier de oorspronkelijke raamstijlen
nog aanwezig.
Niet lang nadat die groote verbouwing heeft plaats
gehad, zijn er in de kerk alweer veranderingen in
getreden. Nog in dezelfde eeuw (15e eeuw) heeft het
dorp Warmenhuizen zich misschien zoodanig uitge
breid, dat een nieuwe vergrooting van het gebouw ge-
wenscht was gebleken. Of het dorp zoo in bloei was
toegenomen door gunstige ligging of door economi
sche voordeelen wie zal het zeggen? Wij tasten
in het duister."
Zeker is in ieder geval, dat er-eeen grootsch en
kostbaar plan is uitgevoerd. Als ik 't uit de steenen
De coifeïne van de koffie gaat even als de andere
alcaloïden in de melk over en kan daarin chemisch
aangewezen worden) De zuigeling neemt dus reeds
met de moedermelk het zenuwprikkelende alcaloïd,
de coffeïne, in zich op en dan verwonderen zich de
moeders, wanneer het kind schreeuwt, niet wil sla
pen en aan storingen In de stofwisseling lijdt
Dr. H. T. Nieolai, Neisse.
droomen heb gehad."
„Maar me je dam. nieb," (antwoordde hij', als
voind liij: het een oogenblik maoilij'k aam. rijn eigen
geluk te igoloiovien, begrip je heb dan milat?
Larry is zoo'n prachtkerel au jalui waart beiden
zoo bevriend en je scheen altijd' veel van hein
te houden en met rijn rijkdom kon hij1 je zooveel
geven dat ik 'wist ijle naait te kunnen geven....V
„Natuurlijk, ik houd veel van Larry, iedereen
houdt vain hem. Hij heeft volstrekt niets anders
in de wereld te doen dan Ziohzelven1 aangenaam
te maken. Stam, ik geloof niet dab hij in zijn
heele leven ooit een enkel ding gedaan heeft dab
noodig of nuttig, was. Hij had zelfs iemand om
hem te helpen aankleeden. Hij is beschaafd pa
ontwikkeld en vroolijk en geestig en helder jen
goedhartig....hij! heeft in* het kort al do hoeda
nigheden idie mlan van een behoorlijk schoothondje
verlangen kan en je kunt het niet nalaten van
hem te houden, neb als je van een aardig, nutte
loos huisdier zJoudt houden."
.Stamford lachte, zij had Lawranoe Kmigkt aoo
nauwkeurig beschreven.
„Die goede, oude Larry," Zeade hij', „wat
een kerel zou hij' geworden, zifn, als hijT mieb zoo
gevledd en verwend en benijd en bedorven was,
en dat' xalles om het.geld van zijn vader. Zijn hart
is rechtschapen en als je wat dieper kijkt, is hij
van bet echte hout gesneden. Ik geloof dab wij'
daarom allen van hem hielden ondanks ziij'n nutte
loosheid.."
„Ik wou dat je mijn vader gekend had, Stam/"
Zeide Helen peinzend, alsof ook zij zich tot-
spreken gedwongen voelde door het verlangen dat
haar levensgezel meer mocht weten van de dim-»
gen die haar dieper leven hadden aangeraakt.
,Da,t wilde ik ook," antwoordde hg\ „Ik
ben er Zeker /an dat hij1 een prachtmensoh is
geweest."
„Hg was mijln ideaal," vervolgde Zij zacht.
„Van den tij'd af dat ik een klein meisje was,
maalde hij mij tot Zijn vertrouwde. Tot zijn dood
Zijin wij altijd samen gewoed. Je weet mijh moedor
is gestorven, toen ik nog een klein kind was.
Menigmaal nam hij' mif mledo, wanneer hij! zijn
patiënten ging beZaeken, ik bleef dan in het rij
tuigje zitten dat voor het huis bleef wachten.
En op die lange tochten', somfs ver het land in,
sprak hij dan met mijl zooals ik geloof, dat niet
vele vaders mót hun dochters spreken. En om
dat hij, mijtn vader en ook omdat hif een geleerde
was en Omdat Wij' zooveel alleen waren, geloofde
ik dat hij de verstandigste en de beste man inl
de heele wereld was en dat niets van wat hif
overblijfsels, die de kerk van thans ons biedt, goed
lees, dan meen ik daaruit te moeten opmaken dat
men indertijd begonnen is met het restant van het
oude kerkje, dus het schip dat nog overeind stond
t.usschen het toen nieuwe choor en den toren, weg to
breken. Men zette daarna een nieuw schip in het
open gekomen Vak. Naast het schip werden aan
beide kanten zijbeuken geplaatst. Tusschen schip en
zijbeuken verrezen kolommen, eenvoudig van base
ment, maar met prachtig bewerkte natuursteenen
kapiteelen. Correspondeerend met de kolommen, voor
zag men de zijbeuken van sierlijke, slanke kolonet-
ten. Misschien werd ook juist in dien tijd ten gevolge
van de uitgestrektheid van het gebouw, het choor
verhoogd, teneinde naar deze plaats, waar toch de
eeredienst geconcentreerd was, speciale aandacht to
kunnen trekken. Uit latere prenten is nog op te ma
ken, dat bij de kerk ook zelfs nog (vermoedelijk in
denzelfden tijd) een dwarspand is aangebouwd, zoo
dat hier dus een zeer mooie en belangrijke dorps
kerk was ontstaan. De kroon werd op het werk gezet
toon een sierlijke hooge toren het kleine bouwsel ver
vangen kon en vooral ook toen Jan van SchoorI, die
in deze omstreken zoo dikwijls vertoefde, terwijl hij
zich bezig hield met de bedijking van de nabijgele
gen Zijpe (1551 en volgende jaren), de gewelfschil
dering heeft aangebracht.
Daar geen schriftelijke gegevens voorhanden zijn
over de bouwgeschiedenis van de oude kerk .van
Warmenhuizen, meen ik aldus hetgeen wij hier voor
onze oogen kunnen zien, eenigszins gedateerd te heb
ben. Naar aanleiding hiervan echter nog een opmer
king. Dikwijls is de ouderdom van een gebouw te be
speuren uit bepaalde verschijnselen van constructie-
versiering enz. die dan bij een ander gebouw geda
teerd kunnen worden. Of deze regel bij hetgeen mij
in deze kerk trof, opgaat, durf ik niet te beslissen,
maar 'n typisch feit is, dat de kerk van W. 'n over
eenkomst vertoont met die van het dorp Haringhui
zen. Die overeenkomst moet in vroeger dagen nog
veel grooter zijn geweest
Hetgeen in beide kerken vooral zoo typisch over
eenstemde, was de structuur en afwerking van het
schip, met de zijbeuken.
Zijn heele geschiedende leert Wanmenhuizen's keerk.-
gelbouw zelf ons niet. Maar er bestaan oude prenten
die bij het onderzoek in die richting behulpzaam' 'kun
nen zijn. Daaruit blijkt dan ook. zooaüs ilk! reeds op
merkte. dlat de kerk vroeger nog 'n transept rijk was
en voorts diat '(verbonden aan de 2e travee uit het
WO aan die Z.zijde een partaai was opgetrokken en
dat er meerdere dalken waren. Bovendien stond, daar.
waar het hooge kruilsdlak bijeenkwam een dakruiter.
Een gekleurde prent van Warmenhuizen. gezien van
de herberg ..die Moriaan" dfoor B. Bulthuis (1794; aan
wezig. in idie prentverzameling op hot Alkmaarsche
gemeente-archief) laat den dakruiter nog zien en
ook, d'e Zuideirzijbeuk. Ibesttomdi toentertijd1 blijkbaar
nog. Spoedig 'diaaraa is het waarschijnlijk! aan de
bouwvalligheid en aap: ide hooge onderhoudskosten
te wijten geweest, dat portaal, dwarspand, dakruiter
en Noorden-zijbeuk aügebrofcen zijn en dat het mooie
gebouw daarmee jammerlijk verminkt i6 geworden.
Tenslote nog enJktele bijzonderheden over den te-
genwoordigen toestand van do kerk.
De muren zijn oip verschillende punten verzakt,
zoo'dlat breede scheuren, die dwars door het metsel
werk lOopen zichtbaar zijn. varieerend in. lengte. 1).
De Noordel. zijmuur helt aanmerkelijk in N. rich
ting en de choormuren hellen in tegengestelde rich
ting. Ook de kolommen hebben neiging tot hellen,
vooral de Nd. zij. die bovendien over de geheele linie
een enmstigen knik vert.o-ont op de hoogte van die ka
piteelen. 'n toestand, die natuurlijk verergerd wordt
door het fedt. dat er kolommen1 zijn die een gedeelte
van den voet missen.
zaide pcf deed,, verkeerd kon rijh. Em zoo was mijn
ideaal mam, ide man aam wtöni ik migZulve kon
gievem, de soort van den 'mam diien mijn vadem
het allerhoogste plaatste, een mam zooals jij',
Stam. Bjijna dan laatsten keer dat mijn' vadetrt
en ik samen spraken, teri.de hjji tot mtf: „Het zal
ïiu niet lang" duren en de mannen koimen je asoq»
ken ien ier aal om mam je kopren vdagjeju zijinj lo
ven met hom' te deelen. BoWaar je ideaal mami
veilig! in ,het diepste van je hart, en' bedenk dat,
onverschillig wat oem Inam je moge aanbieden van
S"kdom of maatschappelijkón rang, ials hji je
eaal mieb is, als je hem niet kunt eerbiedagjeni
en bewonderen om zijn mannelijk karakter, zeg
dam neen, land, wat er aak gebeuren mag....(Maar
wanneer je ideaal man komt, die mam die jo aan
bied iem bewondering afdwingt voor d'e kracht van
ziij'n karakter, de man djien je gedwongen bent
lief te hebben, neem hem tob je levensgezel, om
het even hoe licht zijin beurs ook -is en hoe be
scheiden Zyn rang in de wereld ook mag zifn/4
Zoodra ik je Werkelijk leerde kennen, gaf ik er mij
rokensohap van, wat "je voor mij waart....Maar
ik wefnsohte toch dat mijln vader lang genoeg had
mogen leven iom' je te kennen./
2aj" bleven staren maar het dansende kampvuur
en_ Wisten dat Zij 5m hun liefde die hoogere efenj-
heid gevonden hadden, die geen gesproken woord
van noodo heeft.
Toen Zeide Stamford;„Als ik denk, da/t wijl
dachten twee jaar en nog langer te moeten wach
ten, en dank Zij een> 'dbode aanstelling, zyh Wit
nu hier in weinig minder dan een jaarl"
„Neen, niet dank Zij je aanstelling.'*' ant
woordde Helen geestig, „dank Zij heb verstand
en de kracht en het karakter van roijn man."
Twee van: do drie weken waren voorbij gegaan
vain het verlof dab dón ingenieur was toegestaan,
toen mevrouw Manhlng een Zekeren avond haar
man mededeelde, dab hij', als de verzorger van de
huishouding eenige leeftocht had te verschaffen
voor het avondmaal.
„Em wat verlangt Hare Majesteit vam, Keuken-
land?" vroeg hif. „Misschien wildbraad r'
Zij1 schudde haar hoofd vastbesloten. „Je zoudt
te ver moeten Weggaan en te lang moeten weg
blijven."
„Maar je Zoudt natuurlijk met mij*1 meegaan./
Wederom schudde Zij haar hoofd. "„Ik heb iets
anders te 'doen. Ik kam n|iet altijd mot je meet/
gaan', als jij er op Wittrefet. Gav niet te ver weg,
blijf bdmnem het bereik van mijn stem en breng
mij wat van die smakelijke kwartels die wij vóór
eetn paar dagen gehad hebben."
Nóoidlottig to voor (het gebouw de uiterat slechte
staat van de trekJhalken. waardoor het verband' tucr
schen de inuren verdwijnt. (De druk van het zware
daik verergert, diezen toestand nog. Iiu dit opricht
vertoont d'e kerk jutot djezelfd'o verschijnselen ala de
kerk vam Ot'erieek voor haar 'afbraak.
Betreffende1 dit laatste dient nog. opgemerkt, dat
nagenoeg alle trekbal'ken in de kerk van Waimenn
huizen langs de muren afgerot zijn. Ook de sleutel
stukken ondOr do trekbalken em die in den N. zijbeuk
hebben dlit gebrek» De muurstijlen zijn bijha zonder
uiteomderdngi aam dien muurkant volkomen vertpulr
verdl. Zaj: zijn op verscihMendle plekken ter voorko
ming vam het afvallen van houtresten met schroten
omtingeldL Doordat die schroten op bedriegelijke
wijze gieverfdi zijn in de kleur van den stijl v.ait de
slechte toestand niet gemakkelijk opl
De evenzeer bouwvallige Nd. zijbeuk' -vindt die oo*H
zaak van zijn gebrek, blinmen, hoofdzakelijk im het
verbroken verband in d'e kolonetten en buiten in het
fedt. dat vele contreforten door zettingen en scheu
ringen geen dienst meer verrichten. Imqngeveer ge
lijke mate geldt dit voor 'fc choor. dat van.' binnen een
iware ruime is.
Die toetetand vam den toren is in verhouding tot dien
vande kerk niet slecht te noemen.
Groote schade ondervindt 't muurwerk echter, vam
de küdancfp. Hoe verderfelijk deze fraaie plant kan
werken, bleek wel' bijl de thans afgebroken kerk vam1
Oterleek.
Er zou over den toestand nog meer te vertellen rijn
-Dat do mogelijkheid van afbraak van zoo'n mooi
gebouw, als dit niet denkbeeldig is, bewijlst wel do
silooping van do mooie toren en kerk van Harenkar-
sipell
Laten wij: hopen, dat hetzij het kerkbestuur tor
plaatse, hetzij een commissie van gel angstellenden
uit de gemeente Warmenhuizen er den stoot toe wil
geven, om zoo mogelijk mat steun van particulieren1,
vereenagingm (naburige kerken), gemeente, provin
cie en rijk de nooidlige fondsen tot herstel van hun
plaatselijk monument bijeen te verzamelen. Moge
dam het oud;e bouwwerk onder R'ijkstoericht zoo goed
mogelijk gerestaureerd worden op dat het als monu
ment in stand1 zal blijven.
Mn 7. HELONJK.
Alkimiaan, .11 Maart 1927.
1). Vooral in den Wi gevel vam den Nld'. zijbeuk,
hunne oorsprong vindend in het ondoelmatig aan
brengen van, ramen dm de cathechisatie-kam er en het
onrutot dichten vam een gat dn het daaronder gele
gen berghok.
WARMENHUIZEN.
Zaterdagavond is alhier da moelmolen, eigtenaar
de heer De Wlit, tot den grond toe afgebrand.
ZUIDSCHARWOUDE.
Mej. J. Groenveld, alhier, telefoniste bij het Rijks
telegraaf- en telefoonkantoor te Broek op Langendijk,
wordt met ingang van 1 April overgeplaatst naar
IJmuiden.
ZUIDSCHARWOUDE.
De paardenslagerij „De Toekomst" van den heer
C. Bruin, is thans in eigendom overgegaan aan den
heer Beemsterhoer te Alkmaar.
OUDE NIEDORP.
In de gehouden vergadering van het bestuur van
de Protestantsche Kiesvereeniging alhier, is tot Voor
zitter verkozen de heer I. J. Schroevers en tot Vice-
Voorzitter de heer H. Fijma. Besloten werd dezer da
gen een circulaire aan - de ingezetenen rond te zenden
cn de vergadering der kiezers ta bepalen op Donder
dag 24 Maart a,a.
Zij Sana hem kt heb kreupelhout verdwenen ga
giLag* toon aan haar Werk in heb kamp. Züj' hoor
aa het weweor ofeaam en glimlachte, terwijl rij
hum in haar verbeelding voior rioh zag op dief jacht
voor hun avondmaal, alsof rij twee natuurkinderen
waren, in plaats van twqe beschaafde "leden vam
oen veredeld ras....Toon gjing zij naar de bron om
water te holen, om hem een koeloa dronk te g&-
vön'j als hij terug kwam.
Zij1 was halverwege Wö do bron' on liep Zacht
te neuriën, toen een geluid van den lagen heun
velrug bij heb kamp haar aandacht trok^Zif bleef
staan om te trien en te luisteren. Het gezauig
bestierf op haar lippen. Het kon Stamford niet
rijn, die daar tefoi nalas tig en uit die richting
kwam. Jtn hettziolfdo oogen'bJik dab zij! dit bedacht,
hoorde rij1- bet geweer ophieuw afgaan, nu eeln
Weinig yerdetr bp het enige dal beneden höt kamp
én tegelijkertijd *wctrd het gedruisch op den hen*
velrug luider, alsof een zwaar dier tioh een weg
baainde door het kreupolbaseh. ^En toen plotseling
terwijl 'Zij 'daar stond in angstige besluiteLooshedid^
kwam' daar een stier mét lange horens en woeste
oogetn, de steile hellinig hF, aanrennen naar heb
kamp.
Zwak en hulpeloos van ontzetting, kon Helen
niet roepen en niet vluchten, maar stond rif daar
vastgenageld door het gevaar dat haar dreigde,
Zelfs toiet in staa/t haar oogen' a/f tel wenden vam
het monster, d'alt de rustige ofZondering Zoo araun
Welijks kwam verstoren;.
Achter detn stier Zag rif een •ruiter, eveftt doiu
Zinnig im rijn voorkomen en in rip* volle vaart als
•het dier dat hg achtervolgde. Eigenaardig, even
als in een droom,,, rij .Zag den nek en dö
schouders van hef paard' druipende van het Zweet,
Zooals het daar met liggenide ooren en wijd operu-j
gesperde neusgaten, al zijn zenuwen spanden in
een poging om rite berijder enkele voeten dichter
bg den vluchteling te brengen. Zij* Zag duidelijk
de lederen beenstukken, het verkleurde blauwe buis,
den breèden hoed van den' ruiter,, en dat hg in
dezelfde hand als dien teugel hef touw vain de
laZzo vasthield 'en in Zijln e rechterhand: de half
geopende lus.. De teugels hingen slap, als Kou hg!
hot paard aan richzelf overlaten. Hg nam den'
stcfllen s orong naar beneden Zander een oogenblik
te aarzelen-, on met hetzelfde gora'ak en zelfver-»
trouwen, alsof rij" iop den beganen' gtrond waren
geweest.
Wordt' vervolgd.