SchagerCourant
Bezoekt de Fancy-Fair te Nieuwe Niedorp op 2 en 3 April.
Zaterdag 2 April 1927
70ste Jrargang. No. 8026.
Tweede Blad.
De land- en tuinbouw en de
provincie Noordholland
I Ga van 't Voorjaar eens
naar SPAANDER 6 Co.
Plaatselijk Nieuws.
Feuilleton.
ALS EEN MAN EEN
MAN IS
door
D. KOOIMAN,
lid van gedeputeerde staten dor provincie Noord-
holland.
..Do land- en tuinbouw is en blijft bet stiefkind
van de rekening.'
Ziedaar de klacht, die Dien. onder de land'- en
tuinbouwers verkeerende, telkens weder hoort uiten
als gesproken wordt over do regeoringsboraoeiing
met 'betrekking tot land- en tuinbon wbéiange®.
Ik heb eens aan do hand van de staatsbegroo
ting nagegaan hoe het dertig jaar geleden toen
ik als ambtenaar ter gemeente-secretarie van Hoorn
voor het eerst bij het openbaar bestuur aan den ar
beid toog in 'dit opzicht gesteld was en hoe het
er nu dan wel mede staat.
De Nederlandsche staatsbegrooting voor het jaar
1897 vermeldde aan uitgaven voor landbouwdoel
einden in totaal 8 ton. Dat waren uitgaven voor
veeartsenijkunde, verbetering van het paardenras,
veefokkerij, bestrijding van veeziekten, de heide
maatschappij, de landbouwschool te Wagoningon,
rijkslandbouwproefstations, proefvelden. cn«.
Op de staatsbegrooting voor 1920 zijn die 8 ton
aangegroeid tot 7 millioen gulden. De staat ge-
troost zich in het belang van land- en tuinbouw
thans ook uitgaven voor do rijkszuivelschool. rijks-
land- en tuinbouwv/interaoholen en bijzondere in
richtingen voor land en tuinbouwonderwijs. voor
lagere land- en tuinbouwscholen, pluimveeteelt, bij
enteelt, landbouw- en pluimveeconsuleniten. biien
teeltconsulenten, bijdragen aan land- en tifinbouw-
verecnigingen voor voordrachten en andere werk
zaamheden. maatregelen tegen schadelijke dier
soorten. ruilverkaveling, den platenziektenkundi-
gen dienst, de rijkszuivelinspectie. boter- en kaas-
controlestations en steun voor-afzet van land- en
tuinbouwproducten.
Dat alles is op zichzelf beschouwdJ heel mooi. Het
geeft een belangrijke uitbreiding te zien van de
staatszorg met betrekking tot den landbouw met al
lemaal nuttige zaken. Maar als we eens een verge
lijking maken met de staatsbegrooting in haar ge
heel dan zien we dat de staat er met zijn goede
zoreen voor land- en tuinbouw toch wel heel goed
koop afkomt. Het totaal der op de staatsbegrooting
geraamde uitgaven beloopt namelijk meer dan 600
millioen. Daarbij verzinkt het bedrag van 7 millioen
wel heel erg in het niet. Als men vergelijkender
wijs te werk gaat dan is voor de verzuchting dat de
land- en tuinbouw stiefmoederlijk worden 'bedeeld;
toch wel degelijk reden.
Het is.anders geweest Enkele jaren hadden we
een ministerie van landbouw, nijverheid en han
del. De landbouw stond voorop. Zeer juist werd
daarmede gedemonstreerd de overwegende beteeke-
nis van land- en tuinbouw voor ons volksbestaan.
En de functie van directeur-generaal van den land
bouw. waarmede de landbouw zoo zeer ingenomen
was. Is een paar jaar geleden opgeheven.
De landbouw voolt zich door don staat miskend
en dat gevoel heeft hfj niet zonder reden.
Ik maakte een andere vergelijking, gezien over
hetzelfde tijdvak van dertig Jaar. Die vergelijking
geldt de begrootingen van de provincie Noordhol'
land over 1897 en 1926.
Dian zien we zoo waar dat de provincie reeds in
1897 uitgaven deed voor landbouwdoeleinden, toen
zij aan allerlei eerst in later laren tor hand geno
men bemoeiingen nog niet dacht, zooals bijvoor
beeld! de in de laatste jaren opgekomen zorg
voor tuberculosebestrijding en andere gezondheids
zorg. vakonderwijs, water- en eloctricitoitsvoorzje-
ning. Het provinciaal bestuur heeft vanouds be
moeiingen gehad met de waterschappen, het behoud
on de verbetering dus van don bodem. Misschien is
hot wol geweost wegens hun nauwe verwantschap
met die waterstaats-belangen, dat de proviscie roods
verscheidene tientallen Jaren geledon In enkele be
paald noodzakelijke gevallen haar zorgen ook uit
strekte tot enkele landbouwbelangen, zooals het vcr-
leenen van standplaatstoelagen voor veeartsen en
van toelagen voor verbetering von den rundveesta
pel en het paardenras. De provinciale begrooting
van 1897 wijst, voornam el ilk hiervoor, een uitgaaf
aan van f 16000.
Inderdaad, het behoeft niet te verwonderen, dat
wegens deze nauwe verwantschap van de land
bouwbelangen met oudtijds der provincie voornaam
ste taak de regeling van waterstaatsbelangen
de provincie al heel spoedig eenigszdns daarmede is
gaan bemoeien. Maar des te meer moet het daarom
wel in hooge mate verwondering baren, dat het
met deze provinciale bemoeiing in landbouwaange-
legenheden sedert 1897 na dertig jaar nog vrijwel
bij het oude was gebleven. De begrooting van 1896
namelijk wijst, aan een totale uitgaaf op de afdoeling
„landbouw en-veeteelt" van I 23000. En dat op een
totaal aan gewone uitgaven van omstreeks 9 milli
oen gulden!
Behalve voor paarden- on veefokkerij verleent de
provincie thans ook subsidies voor geitenfokkerij:
en verbetering van het varkensras. De Nederland
sche Heidemaatschappij krijgt f 100 voor het stre
ven tot verbetering van den vischstand. Mooie pos
ten zien we thans voor bijdragen aan land- en tuin-
bouwwintercursussen f6200 en bijdragen voor proef
tuinen f3000. Maar daarbil blijft het als regel dan
ook vrijwel.
In.de laatste jaren trok de provincie zich eenigs-
zins ook aan den nood in den tuinbouw. Bekend is
dat zij zich tegenover boerenleenbanken tot een to
taal van ruim 3 ton borgstelde voor credieten, ver
strekt aan tuinders, die wegens de slechte uitkom
sten van het jaar 1922 anders niet op de been had
den kunnen blijven. Die borgstellingen hebben aan
de provincie nog maar weinig geld gekost, in totaal
ongeveer f 11000. Maar er i9 nog een bedrag van om
streeks f140000 door deze credietnemers niet afge
lost en de provincie zal zeker wel voor een niet ons
belangrijk deel daarvan ten slotte als borg moeten
opkomen. Daarvoor is op de begrooting voor 1927
f50000 uitgetrokken. Deze credietverleening was een
noodmaatregel, bedoeld als onmiddellijke hulp aan
niet of weinig draagkrachtige tuinders, die wegens
buitengewoon slechte tijden op het punt stonden te
vallen en dit geenszins verdienden. Maar blijvend
Langestraat - Alkmaar.
Honderden Colbert-Costumes,
Demi-Saisons, Regenjassen
hangen klaar.
PRIJZEN vana! 19 tot 65 gld.
Eigen kleermakerijen.
kon deze credietverleening niet veel uitwerken,
want do bedrijfsuitkomsten in liet algemeen bracht
zij niet slechts zeep weinig omhoog.
Verbetering van don algemeenon toestand is
hoogst gewonscht. Daartoe zijn andere maatregelen
noodig. In antwoord op aan hen gestelde vragen
bU do behandeling van de provinciale begrooting
voor 1927 schreven daarom Gedeputeerde Staten
het volgonde:
„De vraag, of Gedeputeerde Staten bereid zoudon
zijn, opnieuw steun ton behoeve van don tuinbouw
aan de orde te stellen, zoodra deze onafwijsbaar zou
mogen blijken, wordt in zoover ontkennend beant
woord, dat zij niet voornemens zijn, voor te Stellen,
dat de provincie zich andermaal borg stelt voor
aan de tuinders verleende voorschotten. Hun col
lege is van oordeel, dat een dergelijke wijze van
steunverleoning, welker resultaten bovendien slechts
matige voldoening gaven, niet dan bij hooge uit
zondering kan worden toegepast. Veel meer zouden
Geueputeorde Staten er voor gevoelen, provincialen
steun te verleenen voor het inslaan van nieuwe
wegen, bijv, door bevordering van glascultuur, of
voor het vinden van nieuwe afzetgebieden, indien
deze steun noodig zou blijken. Zij zijn voornemens
te dezer zake voorlichting bij deskundigen inte win
nen".
Aan deze toezegging hebben Gedeputeerde Staten
zeer spoedig gevolg gegeven. Een commissie uit
hun midden heeft in eenige bijeenkomsten ten pro
vinciale huize overleg gepleegd maA den inspecteur
van het landbouwonderwijs, de tuirflRmwconsulenten
en de provinciale commissie uit de veilingen. Van
uezo commissie heeft zij korten tijd geleden belang
rijke voorstellen ontvangen ontworpen in over
leg met de genoemde deskundige ambtenaren
betreffende oprichting van modelbedrijven voor
glascultuur in streken waar de glascultuur nog niet
genoegzaam bekend is en het verleenen van finan-
cieelen steun door de provincie aan de pogingen
der tuindersorganisaties voor het verkrijgen van
nieuwe en betere afzetgebieden. Deze voorstellen
zullen weldra bij Gedeputeerde Staten een punt
van behandeling uitmaken.
Er is inderdaad bij het provinciaal bestuur fn den
laatsten tijd een sterke neiging om zoo mogelijk in
het belang van land- en tuinbouw en veeteelt meer
te doen dan tot dusver is geschied. De behandeling
van de provinciale begroot4»g voor 1927 heeft daar
van het bewijs geleverd.
Laten belanghebbenden, in de eerste plaats hun
organisaties, voor deze tendenz de oogen niet slui
ten. Klagende, terecht, over te weinig hulp van
rijkswege, vragende om meer, bij de dames en hee-
ren in den Haag, is het misschien wel eens voorge
komen, dat niet genoeg aandacht werd gegeven
aan datgene wat meer in de nabijheid wellicht ware
te verkrijgen. Maar dit moet men nimmer vergeten:
ook in dit geval mag het als regel niet komen van
bovenaf, dient het zooveel mogelijk te komen van
onderop. Belanghebbenden dienen zelf telkens als
*t pas geeft opi' nuttige zaken, waarmede zij oordee-
J.w2i dat het provinciaal bee;-ur zich behoort in te
laten, ae aandacht van dat bestuur te vestigen. Het
ïxiuet siechts hoogst zelden gewensent worden ge
acht, dat de provinciale bode komt met de bood
schap: compliment van mijnheer de commissaris
en de leden van Gedeputeerde en Provinciale bla
ten en of u wel zoo vriendelijk zoudt wihen zijn dit
couvert van hen aan te nemen.
THEATER ROYAL.
Jj&e week eens ©e® echt geestige film vol
dolle klucht., loon talm1, die Aas in 6 dag-en op
kostelijk getypeerd© wijze door Paadje voert.
jL>e Telegraaf
liet is oen horterwensch m Harry, den jou*-
gen Amerikaanse®© bankbediende, nioig eens Parijs
te zie®. Ry®a altijd loofde liij er...in zijn drooh
men, maar „op oon^gooduu dog- wordt beo werke
lijkheid. Hij wint ©en grooten geldprijs on g.mt
mot zijn vexlo»oitfdo vijf dagen naar Parijs. Mcb
«en groot reisgezelschap trekken zij naar do licht
stad. Bij aankomst worden zij. door een vertegen^
woordiger van heb Reisbureau Sightseeing Express
bogroei, in een groobim toerauto gepalet on kunnen
nu Parijs gaan bewonderen. Het is eon bijzonder
grappige en aardige film, die van hun. vijf dagen
in Parijs op geestige manier vertelt en met liet
Amerikaansolie reizen spot. Men ziet heb get-
aalschap van do_ ©en© 1>eroei®de plaats naar de
andere snellen. Voor de lunch krijgen zij! li min.
en 12 seo., voor heb bezoek aan het Louvre tien.
minuten en enkele tellen, zij gaan op een drafje
de museumzalen door, ma afloop mogen zij vijf
minuten dansen in een mondain restaurant.
Zoo gaat bat ^maar voort. Heb Amerikaanseha
•eizen is werkelijk kostelijk getypeerd. Harry's
aanstaand vrouwtje flirt terdege met een preudof
graaf. Hij zelf kan zich onmogelijk aanpassen
aan de snelheid van 'het reistempo.
Ten slotte komt .alles nog terecht tussche® hean
en het Amerikaansche meisje met de mooist©
oogen 'ter wereld. Voor <1© „Notre Dame", op
den vijfden dag der reds, wisselen zijl den ver
lovingsring en hij hun terug-koer op net kantoor
vertellen zij, van het wonderlijke Parijs en het
vele wat zy daar 'gezien hebben.
Het Volk:
Dan brengende :,Parysohe Rem© Attracties"
ons in d© sfeer, waarin de hoofdfilm speelt: „Vijf
dagen naar Parijs," een ondeugend en geestig
avontuur van eon Amerikaansohe oankbeambbe, die
zioh met zijn meisje aan het Reisbureau S'ghteeeing
Express toevertrouwt en door deze onderneming
vijl dagen over de boulevards van de Parusohe
hoofdstad geschoten, door de museums gesleuri
en Hngs do bezienswaardigheden gejaldterd wordt.
Het is een v lk -men gelaagde charge van de
wijze, waarop Amerikanen gewoon zij!n Eur pa
aan t© doen. De hoofdpersoon, Harry, veroorlooft
zich ongewild allerlei afwijkingen van het offi
cieel© programma, wat hemiedcren nacht weer
noopt by meneertje op het bureau den nacht door
te nreugem We vermaakten' ons kostelijk met den
stakker, rie® het ernst is mot zy® bezoek aan
Pary's en die er de hoofdrol ini een dolle kluoh't
te vervullen krijgt. Er was veel en dankbaar
publiek.
KIEVITSEIEREN.
Te Schagen werden Donderdag 250 kievitseieren
aangevoerd. Zij werden verkocht tegen 20 a 22 cent
per stuk.
Aanvang Zaterdag O uur namiddag. Aanvang Zondag 2 uur namiddag. Entree slechts ÏO cent.
door HAROLD BELL WRIGHT.
48.
Voor Nederland bewerkt door
C. F. VAN DER HORST,
Gedurende deze weken van het herstel van Pih.il,
terwijl hij' langzaam de volheid van zijn gezondheid
en zijn kracht herwon, leerde Kitty den cow-hoy
zien, zooals zij hem vroeger nooit gezien had. Ter-
wijd zij tezamen zaten onder de notehoomen of
langzaam .over de farm wandelden, leerde het jonge
meisje geleidelijk de ziel van den jonkman kennen.
Eerst beschroomd,, daarna vrijmoediger, opende Phil
de deuren vanzijn inwendig leven en sprak met
haar, zooals hij' vroeger mot Patches gesproken
had van de boeken die hij gelezen had, van zijn
opmerkingen 'en zijn gedachten, over die natuuri
en van de groot*- bewegingen jn de wereld die
door tijdschriften en dagbladen tot hem kwamen.
En tot haai; verrassingToamerkba ztyL dat ondanks
de hoogste inspanning van lichamelijke kracht - etn
moed, ny jeen intaloofriieal leven leidde, dat zach
evenzeer door kracht ©a degelijkheid onderscheidde.
TerWyl dus de banden vain hun kameraadschap
eiken dag inniger en vaster werden, spa-aken zij
met niemand van hun liefde. Kitty ini de weten
schap hoe haar vader haar verloving met dan
cow boy zou opnemen, 'stelde alle mededeeling
daarover van den eenen dag op den anderen uit/
om te vermyden dat hun gelukkig samenzijn be
moeilijkt werd gedurende heb herstel van Phil.
Toen hy' ster.k genoeg was om' weer te rijden,
kwam Kitty met Midnight en samen zwierven zij
over de farm ©n over heb lanld ini de nabijheid.
Zoo was heb ook dian (Zondagnamiddag. Men
neer en mevrouw Reid legden als goede buren
oen bezoek af by de familie Baldwin, en1 Phil
en Kibty roden dicht by de plek waar Kitty
de eerste maal Patehes lontmoet had.
Zij zaten in de schaduw van een cederboom!,
toen i hii dra© ruiters zag aankomen bij de ope
ning van d© heining. Toen de ruiters genaderd
wuron, ZMf Phil dat hot Yavapai Joe, Niok Cam-
i Patches waren. Ook Kitty had de ruiters
erkend en met ©en luiden uitroep rees zij ijlings
op.
Maar PM! zeddo kdm: „Wacht, Kitty, mif
dunkt dat spannetje is ai heel zonderling."
De mannen reden achter elkander, mebx avapai
Jo© vooraan en Patohes de laatste en zij bleven
i® diezoltdo volgorde, toen rij' stilhielden en Joo
zonder af te stappen, het hek opende. Zij reden
binnen, steods in dezelfde volgorde en toen zij
stilhielden en Patohes het hek sloot, zag Phil
wat de oorzaak was dat zij in die volgorde ble
ven c® waarom de houding van Nick Cambert
in rijn zadel zoo stijf en onnatuurlijk was. De
handen van Nick waren achter zijn rug vastge
bonden en zijn voeten waren onder heb paard
gebonden, de eane stijgbeugel aan den adde
ren, terwijl zijn paard in bodwang werd gehou
den door een touw waarvan het uiteinde beves-
"Sd wns aan heb zadel van Yavapai Joe.
•j fttches zag hen beiden onder den baoan1 toen
Tl door het hek kwam, maar hij liet niet blijken
dat hy hen had opgemerkt. Toon! de stoet lang
zaam naderde zagen Phil en Kitty elkander aan
'-onder oen woord, te spreken, maar oen zij zich
weder omwendden om de nadlet-.ande ruiters
te slaan, greep Kitfcy instankbmatag den arm van
Phil. En daar rittende in die onoawusbe vertrou
welijkheid, moeten zij een innemend schouwspel
hebban opgeleverd, tenminste de iaan die
achter Nick Cam'betrt reed, scheen er zoo over
tq donkern er kwam een glimlach op rijn gericht.
Toen de ruiters het paar onder den boom zoo
dicht genaderd waren, dat men elkanders woorden
zou kunnen verstaan, hielden rij" stil. Joe -zag
Patches een ©ogenblik aan en keek toen in de
richting van het paar tonder da baar .n. Nick
Cambert hief rijn hoofd jiiet op. Patchea kwam
alleen naar hen toe.
Toen rij «agen dat het rijn, voornonen was met
hen te spreken, stonden Phil en Kitty op en
bleven wachten. Kitty nog steeds raflt 'haar
hand op den arm van haar metgezel. En toen
rij nu den man die eens hun vriend .was geweest,
van naderbij en zonder ©enige belemmering zagen,
wisselden Kitty en Phil een blik van verwonder
ring met elkander. Dit was ooiat de Patches dian
rij eens vertrouwelijk gekend hadden. Zijn kl©e-
r«n waren' met slijk besmeurd en onoogeiyk door
heb langdurig gebruik. Zyn slanke gestalte was
gebogen door vermoeienis en rijn ongeschoren ge
richt, vergroeZeld c® veroarbreinigd door zweet en
stof. Zijn vermoeide oogen, diep wieggezanksn in
hun donkere kassen, wanen rood dooraderd van
slapelooze nachten. Om rijm., droge lippen speelde
een pijnlijke glimlach, terwijl hy' zneb moeite af
steeg van het paard en ai strompelende, hoffe
lijk tot hen kwam...
„Ik weet dat ik nauwlijks toonbaar ben,"
zedde hy inet een stem, die erven, oud en versleten
was als zijn gericht, „maar ik kan de verzoe
king toch niet weerstaan om je te vragen hoe het
jelui gaat. Misschien behoorde ik mijzelf voor te
stellen," voegde hij er aan1 toe, als om1 hen
Uit de verlegenheid te helpen, „Mijfn naam is
Lawrence Knight ,-— ik ben plaatsvervangend rech
ter van dit jdastrikt Met een lichte beweging
wierp hy Izyln jas open en' Zij Zagen, het teeken
van znn waardigheid. „In mijn officieële hoeda,-
heid breng ik. een gevangene naar Presootf."
'hil herstelde rioh heb eerst en1 greep de hamd
van den rechter met 'een innigheid die meer dan
woorden sprak.
KStty was op het punthaar geheim te ver
raden, toen rif fluisterde: „Maar j© zedde toch
dat je.„.>'
Met zijn groote vaardigheid iredde hij haar:
„Dat mijtn tnaain Patohes was. Ik weet dat ik
er verkeerd aan gedaan heb je te misledden en
heb spijt mij dat heb noodig voor mif was zoo
ytbelyk onwaarheid te spreken, maar de toe-
id eisohte dat in® eenmaal. En ik hoopte dat
waarneer je tot "de ©tatdektómg zon gekomen Zijn,
je de tooi die ik gedwongen was te spelen, mijl
vergeven zou terwijl© van de goede vruchten voor
alle belanghebbenden."
Kitty begreep d)e bedotóftW van rijfa waarden die
vaar Phil verwrgen bleer en' haar oogen ver
tolkten de dankbaarheid waaraan zy geen woor
den mocht geven;
„Mag ik misschien' vragen1," vervolgde Pat
ohes, „Ik vergis mi? toch zeker niet, wanneer
ik myn hartelijke gelukwensohen aanbied
Zij\ lachten m die volheid van hun geluk.
„Wij hebben toog niets bekend' gemaakt,"
antwoordde Phil, „Maar het Behijfnit dat ie
alwetend bent..
de vermoeaemis van d<® laatste® tijd en dat ik
zoolang in mijtn Meer en geslapen® heb. Tic zou
mijfn koninkrijk willen gewen voor een bad', een
scheermes en «oen .schooin hemd. ik had ui ge^
dackt dat onae vriend i\iok nooit een ander kali
zou merken, en dat hij zyn leven gebeterd had,
olleein oan mij 'een poets te aaicken. Dab ia
waar ook, Phil, je zult zeker met genoegen noi>
ran, dat Nick dé man is die werkelijk verantf
■woordelijk is voor je geluk."
„Ho© zxxo?" zvroeg Thil.
„Om de icenvondiga reden datNick het schot
gelost heeft dab jKibty tot barinning bracht. Mijn
irisgenoot daarginds, Yavapai doe, zag het hem
doen. Wanneer jelui er prijs op machten stellen
mijn gevangene to bedanken, dan wil ik dat graag
toestaan."
Toen rij waren overeen gekomen riohzelven dat
genoegen, ta ontzeggen, meende Patohes, „Ik kan
het je niet kwalijk nemen, hiji is in eLk geval
een Vinnig en slecht gehumeurd, beestje. Maar
dat herinnert mij: aan mij® lodS'icLëeic plichten,
vanavond nog moet ik hem in Prcsoocb afle
veren. Ik ben van plan aan de farm aan ta Icgf
gen en den Deken, het rijtuig en de paarden
te vragen." Met eenige pijnlijke giewaarwoa'tdiugen
klam Ey in zij® zadel. „Adios, Énderen bdjjf
niet te lang buiten...."
Hand i® hand zagen rij dat hij1 rioh" aansloot
by zij® reisgezellen en wegreed achter de beide
Tailholt mannen..
Do Deken en moeder Baldwin genoten met hun
buren van de naastbdjgelegen farm, zooals oude
vrienden dat plegen te doen, van den Zo®dag®a^
nüjdldag, toe® d© drie jongens van Raid en de
kleine Billy kwamen aanrennen en hert vreedzac
me gesprek va® de onderen staarden met wilde
kreten van: „Patches is terug i Patohes is te
rug! En Nick Cambert is bijl hem: en Yavapai
Joa.f"
Jim Reid spreng overeind. Maar de Deken bleef
ritten en terwijl hij met lachend© oogen naar zijn
dikken ■vriend opkeek, zeide hij met voorgewende
norschheid bot de, knapen': „Ho© heb ik het na
met jelui.Weten jelui 'dan niet dat de paarden
dief Patohes heb niet wagen zal rioh weer in
Williamson Valley te vertoornen? J© hebt" het zei
ker .gedroomd, of misschien probeer je een
loopje met ons te nemen."
„Het is henich waar, Oom Will, ihert is Pat
ohes I" riep de Hein© Billy.
„Wij' hebben hem rien aankomen over het erf,"
zedde Jimmy.
„Ik heb hem het eerst gezien" schreeuwde
Conny, „Ik zat boven op de heining."
„Ik ookf" piepte Jaxak.
Jim Reid stond op den uitkijk. .,D© j
hebben gelijk, Will," zedde hij zaont,
komen rij aan"
Toen de drie mannen het erf opreden1, en de
beide farmers de bijzonderheden van bet gezel-
sohap opmerkten, mompelde Jim Reid iets in zij®
baard. Maar toen de Deiken; kalm oprees, glim
lacht© hy genoegelijk.
De Medne stoet hield stil, toen de paarden hun
afkeer va® d.© auto kenbaar maakte®. Patches
kwam zeer vormelijk te voet ftaar voren1, 'hij1 nam
3"® gedeukte® hoed beleefd voor het gezelschap
en zedde tot den' Deken: „Ik kom uw paard
terrug brengen mieneer, ik ben u zeer verplicht.
Ik geloof dat u uw eigendom in' behoorlijken toe
stand terug ontvangt."
Jim Reid mompelde alweder iets In rijh baard.
.Die Deken lachte, yJim," zedd'o jhy tot den
dikken farmer, „Mag ik je mijh vriend Lawr
renoe Knight voorstellen, gevolmachtigde van rech
ter. Oordon. Het schijtat dat hij in ae buurt van
Tailholt in functie Is geweest."
De beiden mannen drukton e^ander zwijgend
da hand, Mevrouw Reid begroette den rechter
harteiyk, terwij'1 moeder Baldwin tob groot genoe
gen van den Daken haar welkomstgroet op haar
beminnelijke ouderwetsche manier uitte.
„WU11 Duldwi®, ik. zou „je ik weet niet wat
kunnen doen," riep zij uit, terwijl Patches
daarstond, verlegen met hoor luidruchtige be
groeting, .„Nu heb je„al dien tijd ar alles van
geweten en jetracht mij Wijs te maken dat hij
weggeioopen was omdat hij ean dief was I"
bot was misscliian het gelukkigste oogeublik in
liet leven, van 'den Déken, toten hij' toegaf dat
Patches zich aan hem had toevertrouwd op dien
morgen, toen Zij Zoo, Iaat -aan het ontbijt waren
gekomen. En hoe hij .begrepen had dat 's mans
verdwijning e® het gerucht van denpaardendief-
stal niets anders dan ean verzinsel was geweest.
De glorie Déken had nooit gedroomd dat er
zooveel achter de "krijgslist van Patches school.
„Meneer Baldwin," zeide Patohes nu, „zoudt
Hi mij het span paarden en het rijtuig rillen
Iconen, Ik zou myn gevangene nog vanavond in
Prescott rillen afleveren en.... voegde hij ec
lachende aan toe, „Ik zou de kussens van hot
rijtuig bijziender waardeeren."
iny® jongen, de bcele uitrusting yam
Kruis Driehoek staat tot je dienst, wanneer je ze
noodig hebt," antwoordde de Deken, „Maar
Nvacht ©t® ogenblik,", ©n hij wendde zich tot
zijn huurman,, „Hier is Jim mot een uitmun
tende auto die voorloop!g vrij' schij'nt te zijn."
De dikke man, stemde hartelijk toe, „Wel
zeker, het zal mij een groot genoegen zijn u mee
te nemen."
„Heel graag," antwoordde Patches, „Bin
nen een minuut ben ik klaar."
„Maar je zult toch wel eerst wat willen eten,"
zeide moeder Baldwin, „Ik ben er Zeker va®
dat je half uitgehongerd bent. Daar .zie je ten
minste naar uit
Patches schudde Zy® hoofd. „Leid mij niet in
verzoeking, moeder, ik mag nu geen tijd .verliezen.''
„Maar da® kom je toch vanavond terug, niet
waar?" vroeg zy met aandrang.
„Dat ril ik gaarne doen," antwoordde hij.
„En mag ik dan een vriend meebrengen r
„Jouw vrienden, zij® onze vrienden," ant
woordde zy1-
„Het. spreokb toch vanzelf d'at hif terugkomt,"
zodo de Deken. „Ik Zou wel eensi rille® weten
waar hy landera heen zou gnan"
m volgden hem, met hun Blikflfea', toen hif naar
zyn gevangene ging. Hü maakte den handboei
va® NicHs rechterpols los en maakte dien weer
vast aa® riijtn eigen linkerarm, Zoodat de gevang
gene stevig aan hemzelven bcrvQs'tigd was T en
gaf hy rij® bevelen aan Joe en de jonge m'anf
pte af 'en maakte het touw los waarmede de
ten v«m Nick waren vastgebonden. Toon Nick
op den grond stond, gingen do drie naar dö auto.
„He geloof dat ik u moet lastig vallen met het
verzoek iemand te zenden die ae paarden ver
zórgt," riep Patchêe den Deken toe
,,Da,t zal .gebeuren/' antwoordde Ide Dékért.
„Vergeet niet vanavond terug te komen. Jim
brengt je nu, weg."
Toen de drie mannen by de auto kwamen, zeide
Jim Reid tot Patohes: „Wilt u uw bride gevan
gene® op de achterbank hy ui nemen, of zal ik
een va® de bedde® op de voorbank b'if my" nemen?"
Patohes keek den dikke® m«u re"ht in rijn
oogen en ,-rij' hoorden hem nac.' u.ldréh'fk antwoor
den, tc/nyyl hij' rij® vrijé hand ap den schouder
van Yavapai Joe l^de: ..Ik heb maar é^n tra-
vangcm©, mPneer Rrid. Deze man mun vriend.*
Hif mag gaan ritten waar hy ril r
Slotvolgt.
