lluitii Bitlis-
iütitutit- LaiiMIal
HA6
De Broeker Veiling
Schoonmaak
Hoest-
Dinsdag 5 April 1927.
Eerste Blad.
Feuilleton.
ALS EEN MAN EEN
MAN IS
Gemengd Nieuws.
Ml JNHARDT'S
1 tabletten
SCHA6ER
703ite Jaargang No. 8027.
ÜOURAIT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 'a morgens 8 uur, vorden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer'geplaatst.
UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 8 maanden 11.65. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TISN van 1 tot 6 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Voor roode kool blijven de prij
zen ongeveer gelijk aan die der
vorige week, met een lichte nei
ging tot dalen. De gele kool
daalt aanzienlijk, om op het
laatst weer wat te stijgen.
Ook Deensche witte kool wordt
voor zakkende prijzen verkocht.
Ulenprijzen vrijwel constant
De aanvoeren blijven onge
veer dezelfde.
Toen we verleden jaar begin April schreven,
werden voor onze stapel groenten priizen betaald,
waarbij die van overeenkomstigen tijd van dit
jaar in het niet verzonken. Om een voorbeeld te
geven, werd de Deensche witte kool op* 1 April
1926 verkocht voor prijlzen liggende tus3chen f 10.70
en f 12.60 en op 1 April 1927 voor f 2.10 tot f 3.601
Roode kool gold toen van f 5.70 tot f 10.70. nu van
f 1.60 tot f 5.40. Deze cijfers demonstreerden het
globale verschil tusschen het vorige jaar en nu.
Wat zoo iets zeggen wil. kan men begrijpen, als
men er bij bedenkt, dat het eindresultaat toen
nog slechts bevredigend kon worden genoemd,
voor verschillenden, waaronder vooral de kleine
bouwertjes nog onbevredigend. De nood is dan ook
boog geklommen op het oogenbük. Hoort slechts
de neringdoenden en winkeliers, en ge zult verne
men, hoe velen van hen klagen over de onvermij
delijke pofklanten. over de moeite, die ze ihebben,
om voor geleverde waren contanten te kcrijgeii. Van
enkelen hoorden we, en in werkelijkheid zal het
wel velen zijn, dat geen kunstmest kan worden
gekocht, anderen huren hun land niet meer in. en
denken bun brood heter te zullen verdienen, door
als „daghuurman" aan den arbeid te gaan. Zoo
zijn nu de toestanden, dat er gebrek en stille ar
moe heerscht. De gegoeden onder do tuinbouwers
houden, het nog wel uit: zij kunnen nog wel cre-
diet en' bedrijfskapitaal krijgen, maar de kleintjes-
Dezen moesten noodzakelijk geholpen worden. Kas
senbouw, andere cultures/ bloembollenteelt, het
klinkt alles heel mooi. doch die druiven hangen
voor hen te hoog. De gemeenschap zal hier moeten
ingrijpen en helpen hen, die te bescheiden schij
nen te zijn. om met hun armoe te koop te loopen.
Die bescheidenheid lijkt ons misplaatst, omdat cri
sisomstandigheden hier deze toestanden in het le
ven hebben geroepen. Telkens weer is er gewacht
door HAROLD BELL WRIGHT.
49.
Voor Nederland bewerkt door
C. F. VAN DER HORST,
Yavapai Joü nam met den rechten een rijn ge
vangene plaats op de achterbank.
liet was ai avond tem Jim Redd naar da farm
terugkeerde met Batches en Joe.
„Je zult je kamer al klaar vinden, jongen,"
zeule moeder Baldwiar, „Ein in do badkamer
vindt je warm "water in de kuip. Joe kan het
vrije bed nemen in do kamer van Ourly. Je wilt
hom zeker wol don wieg! wijlzan. En wanneer je
zoover bent, dab is het avondeten klaar."
Aan. tafel viel Batches bijna in slaap. Zootdra
het avondeten geëindigd was, ging hij' naar bed,
waar hij, zooals Phil mededeelde, dood voor de
wereld bleef, tot het middagmaal van dien vol
genden dag. In den namiddag kwamen zij sa
men onder de noteboom het gezin van de
Kruis Driehoek en de vrienden van de naburige
farm. en Patchee vertelde hun zijn geschiedenis
hoe hy dien avond toen hij do farm verlaten had,
regelrecht naar zijn ouden vriend Stanford Man-
ning gereden was, en hoe Stianford met hem
naar den rechter was gegjaan hoe hij' daar door
den invloed van Manniog en ook door den briei
van den Deken, dien Patohes meebracht tot amb
tenaar van het gerecht was aangesteld. En toen
hij hun met weinige woorden vertelde van die
dagen en nachten die hij' alleen had doorgebracht
waren er geen 'uitvoerige bijzonderheden noodig om
hen te doen gelooven wat dat alles voor hem
had ingehad.
„Het was 'niet zoo Peer het werk om' Nick te
pakken op een manier dat rijnr schuld voldoende
vaststond,zedde hij, „Maar de moeilijkheid
lag daarin, dat terwijl ik Nick dag en nacht be
spiedde en liemv toch al dien iijjdi ontweek, ik
bang v as dat de een of andere opgewonden cow
boy in mij'n weg zou komen en riehzelven onthalen'
op een geweerschot dat op mij' gericht was. Niet
dat mij dat zooveel had kunnen schelen, maar,
wanneer ik alles goed bedenk, zon dat toch een
armzalig slot geweest rijh,"
„En hoe staat het hu mjet Yavapiai Joe?"
vroeg Phil.
.Eabohes glimlachte. „Waar Is Joe? Wat voert
hij tooh den heclen dag uit?"
De Deken antwoordde: „Hij1 heeft overal rond
geslenterd Ik heb getracht hem aan het spreken
krijgen, maar al wat hii_wou zeggen was dat
hh^bever had, dat meneer Khight het maar vexv
„Rilly," -zeide Patehes, „Wil je yavapai
Joe opzoeken en hem zeggen dat ik hem graag
even hier zou willen spreken,"
Toen de kleine Billy met behulp san Jimiby
Met de cofiefnevrije koOie HAG ben ik zeer
ingenomen en beveel haar iedereen aan, in het
bijzonder in gevallen, waarin Geneesheer ver
bieden moet, coffeïne-houdende koffie te ge
bruiken.
Dr. R. v. Beuningen v. Helsdingen,
Singapore.
op verbetering?, doch nu weet men, dat verbetering
geen gunstig eindresultaat meer kan bewerkstelli
gen. Voor afwachten is het nu den tijd niet meer,
men moet nu daden zien. Doch ook dat schijnt
nu niet zoo gemakkelijk te gaan, gezien de> bespre
kingen in de laatste vergadering van den raad te
Zuidscharwoude, toen een paar raadsleden een
bespreking wenschten te 'houden, over de midde
len, om in den tuindersnood te voorzien. Aange
zien de belanghebbenden zelf nog niet hebben ge
vraagd, moet er nog maar niets gebeuren, al werd
erkend, dat de nood hoog gestegen was en men be
gaan was met het lot dier ongelukkige tuinders.
Met deze Platonische liefdesverklaring zullen de
tuinders, vreezen we. weinig, opschieten, en had
den ze liever gezien, dat die meewarigheid in da
den was omgezet, zooals indertijd de V.D.-Staten-
leden deden, toen er moest geholpen worden. Als
we goedi zijn ingelicht, zullen bedoelde raadsleden,
die het initiatief namen de heeren Dijkhuizen
en Du Bu rek hun pogingen voortzetten om de
noodlijdende tuinbouwers te trachten te helpen,
Het opschrift hierboven is al voldoende aanwij
zing, dat hulp bitter noodig is. Da roode kool, die
verleden Zaterdag nog van f 2 tot f 6 kon opbren
gen. voor eerste soort, kon Maandag van deze
week slechts f 1.90 tot f 5.30 bedingen. Tweede
soort daalde van f 1.60 a f 5.40 tot f 0.80 a f 450.
Waar slechts zelden de hoogste prijs wordt gebaald
Schele hoofdpijn
Pearter1,
is vaak te wijten aan
slechte spijsvertering.
Posters Maagpillen
verdrijven spoedig uw
kwaal, werken uiterst
zacht en verschaffen
o een gezonden eetlust
nieuwe energie en eéö
1 opgeruimd humeur.
igpillen.
Aïom verkrijgbaar A f 0.65 per flacon.
en Jack trotsah op zrijh boodschap, was heengie-
gaan, zedde Patehes tot de oudereui: „Naar de
letter van de wet; is Joe natuurlijk mijn gevangene
tot na het prooes, maar ik verzoek u hem, dat
niet te laten voelen. Hij zal da voornaamste ge
tuige Zjjtn voor den officier van Justitie." t
Toen Yavapai Joe, verlegen, en beschaamd in
hun tegenwootrdijg'haid verscheen, zeide Patohes
even beleefd, als hij een van zijn gelijken zou
zou hebben voorgesteld: „Joe, ik wensohto mijn
vrienden Jo werklel ijkten naam te loeren kennton. Etr
is geen beter plaats in de wereld dan juist bier
voor het werk dat iemand tot eent man maakt,
waar wij over gesproken hebben. Je herinnert je
dat ik je verteld heb, hoe ik dat ook hier begon
nen oen?"
Yavapai Joe lichtte etfn hoofd op en stond
flinker rechtop maast zzgn reizigon vriend en er
klonk ©en ander gel/uid in zijin stern toen hij' ant
woordde: „Al wat u zegt, is goed gezegd, meneer
Knight.
Patehee glimlachte. „Vrienden, dit is meneer
Joeeph Parkhill, de ©enige zoon van den u allen
welbekenden Professor Parkhill."
Wanneer Patohes zich ©en genoegen beloofd had
van de verrassing, die Zijn woorden veroorzaakten,
dan was hij zeker niet teleurgesteld.
Toen Joe was heengegaan, vertelde Patohes hun,
hoe hij om Zij'n bedamgstelHng in den jongen man
en ook om het zonderling feit dat hy' Professor
Parkhill leende, naar heb Oosten 'had geschreven
om inliclvtingen aangaande den levensloop van don
beroemden geleerde.
„Den professor zelve viel werkelijk niot veel te
verwijten," zedde Batches. „Het schijlnt dat
hij al van zijn geboorte af bestemd was voor het
verstamdsleven. Het was den armen kerel noodt
meegeloopen. Npg in zijn kmnderjaren had men
hem overal als een wonder laten zaon, als oen
schitterend ^voorbeeld van die mogelijkheden van"
heb ras. Hu verloor al vroeg zijn vader, die ook
een beroemd Professor was. Ongelukkigerwijs had
zijn moeder een voldoend inkomen om' -het niet
noodig te maken dat Eveard Charles ooit degelijk
werk zou verrichten. Op rijfn twintigste jaar war
ren zijn studiën voltooid en op zijn eenentwintigste
jaar trouwde hij met de dochter van zjjh hospita.
Waarschijnlijk verlangde de vrouw zdch toegang
te verschaffen tot dat hooger leven dat door den
Professor werd nagestreefd ien overrompelde zij
hem in een onbewaakt oogenblib. De bijzonder
heden staan niet vast. Maar boen hun eenig kind,
Joe, zes jaar was, liep de móeder weg ,met een
timmerman die zes weken in hun buis gewerkt
had....,Een ongetrouwde tante van vijftig jaren,
een geloovige van den ©eredienst van den Pro
fessor, kwam bij hem om zijin huishouden te ver
zorgen en om Joe te leiden op den goeden weg,
dien^ braven jongens behooren te bewandelen. Maar
de jongen bleek een te zware last, en toen hij
dertien was, zonden Zij hem naar een school hier
in^ het Westen, naar het heette om' het gezonde
klimaat. Men beweerde dat de jongen van een
bijzondere geaardheid was en dat hij' daarom! rijn
studiën onder de gunstige natuurlijke omstandig
heden moest vervolgen. De Professor, niet langer
belemmerd door rij In naZaat, klom reeds hooger
is het duidelijk, dat de doorsneeprija bedroevend!
laag is geweest: ongeveer f300 per wagon-van 10.000
K.G. Het ging de hoele week door verbazend
slecht, zoodat zelfs nimmer f 6 voor de beste, meest
gezochte soorten werd gemaakt. De geringe vraag
uit het buitenland, het zacht weer. gepaard met
westen- en zuidwestenwind, zijn die voornaamste
oorzaken van deze slechte prijzen. Het rottings
proces gaat zijn gang. het werk, dat nog maar
steeds moet worden verricht, is zeer groot, de op
brengst biji het belachelijke, af». Dë aanvoer ver
schilde weinig van dien der vorige week en be
reikte nog 41 spoorwagens. Hieruit blijkt, dat nog,
vooral voor delzen tijidi groote voorraden Aaanwew
zig zijn, die nu geruimd worden.
Dë daling der gele kool-prijzen was nog aanzien
lijker: zette de vorige week in met f 5.70 als maxi
mum'. deze week begon met f 4.20. dat 2 dagen la
ter nog tot f 3.90 verminderde. Vrijdag trok het
weer wat aan. doch Zaterdag, bleef de hoogste no
teering beneden f 5. Voor de eerste soort groote
lagen de prijzen tusschen f 1.40 en f 2.20, tweede
soort tusschen f 1.10 en f 2.30. Samenvattende kan
worden vastgesteld, dat gemiddeld f 250 per spoor
wagen zal zijn gemaakt. Aanvoer 52 wagons.
De Deensche witte kool zette precies f 1 per 100
Kg. lager in dan de vórige week. n.1. f 3.10. Dit is
voor de beste, het kleingoed. De grootste deden
f 1.701 Tweede soort kon. groote en kleine dooreen,
-dezen prijs nog niet bedingen. D'ezelfde lage prij
zen werden de geheels week besteed. „Alleen Za
terdag werden ©enigszins hoogere prijten gemaakt
n.1. <fi 2.40—f 4, voor eerste en f 1.80—l 3.70 voor
tweede soort. In 't geheel werden 36 wagons ge
veild.
Dë ulenprijzen bleven vrijwel constant. Gemid
deld werd f 4.40 besteed. De aanvoer was heel wat
geslonken: nog slechts een 5-tal spoorwagens. Drie
lingen brachten zee lage prijzen op. Zaterdag van
f 0.90 tot f 1.50. De overig© dagen was het wel wat
beter, doch gemiddeld zal niet meer dan f 1.60 ge
maakt zijn.
Wortelen brachten nog geen f 0 op, bieten van
f 1J30 tot f 1.70.
Wel was het deze week zeer slecht. Hopen we,
dat de volgende week beter zijil
uPLGER ONDERWIJS PER BRIEP.
Met ministerie van onderwijs van de Canadeesche
provincie Ontario, is met een merkwaardige proef be
gonnen. De scholen liggen daar wijd uit elkaar, het
bezoek ervan brengt daar, vooral in den winter, groote
moeilijkheden mede. Maar het departement wil noch
tans voor behoorlijk lager onderwijs zorgen.
Daarom heeft zij aan ervaren schoolmannen thans
opgedragen, onderwijs per brief te organiseeren.
De lessen worden geregeld per post verzonden en
wanneer zij terugkomen, zijn er verbeteringen in het
gemaakte werk aangebracht en inlichtingen bij gege
ven.
op den estheftSsobott ladder naar den gëastelijken
roem. Toen heb oogenblik daar waa, ontsnapte de
jongen van de school en ontving zijn verdere opb
voeding van Drijden dn Niok Cambert."
„En wat zal er nu van hem- worden?" vroeg
de Daken
Patohes glimlachte. „Wiel, de jongen is nu een
entwintig, wij rijii het eens geworden dat het nu
tjjd voor hem is om te bïginnon «en man van
zuohzolvein te maken. Maar do omstandigheden rijn
niet buitengewoon gunstig geweest voor de proefne
ming. Van nu at zal heb wal gemakkelijker Zijd."
Gedurende den tójld die er verliep voor dat het
prooes van den Tailholt in behandeling kwam,
vernieuwden Phil en Patehies de vertrouwelijke
vriendschap van de eerste maanden van hun sar
menwerking. Ein do avotnd kwatini, toen Phil door
de velden ging ocm Jim Redd de hand van zijn
dochter to vragen.
De dikke fanner zag Zijin jongen buurman met
wcmltbrauwfootnsende afkeuring aan.
„Dat zal niet gaan, Phil," Zcd.de hijv op heb
laatst, „Ik ben Kitty's vader en ik moet voor
haat belangen opkomen. Je weet'flat ik haar voor
iets beters dan dit leven heb opgevoed. 'Zij1 ge
looft misschien dat rij berrid is dat alles op te
offeren, maar Ik weet beter. Er zoiï zéker een
tijd kamen dat rij rioh ongelukkig ging voel&n.
Ik wil niet dat Katt# de vrouw van oen gewonen
oow boy wordt, Phil, en dat is mijtn vast besluit."
Do oow boy sprak niet tegen. „Moet ik daaruit
opmaken dat uw eenige bezwaar is tegen heb be
roep waarin ik werkzaam ben?" vroeg hij kool.
Jim laehte. „Heb. beroeap waarin fa werkzaam
bent? Wel jongen, ik heb niets op je aan te mer
ken. Wanneer je een zaak van jezelf had,...wan
neer je de eigenaar was van een ferm1/ en wan
neer je Kitty alles komjdt gewen waaraan haar op
voeding haar inu eenmaal gewand heeft,....dan zou
dat een heel andere zaak zijn. Ik weet dat je een
beste kerel bent, maar met dlat al, ben' je toch
niets meer dan een oow boy. Ik spreek voor je
bestwil, Phil, en ook voor dat van' Kitity,"....
vogde^ hij iar bij; toet een poging tot vriend©-
„Dus ais ik ean goede zaak had, zou dat een
verschil maken?"
„Ja, jongen, dat zou zeker het grootste verschil
ter wereld maken."
„Dank u," zedde de oow boy kalm en hij
overhandigde meneer Redd oen couvert dAt er zeer
officieel uitzag. „Ik ben toevallig .voor de helft
eigenaar van deze ferm met toebehooren. Mijn
deelgenoot, Lawretnoe Knight, Iaat de leiding ge
heel en al aan mij' .over en hij heeft voldoende kar
pitaal om ons bezit en onzen omlZeft te vermeer
deren, Zoodra wij alle moeilijkheden te boven rijh."
De> dikke fermer keek van de papieren naar
den jonkman en dan weer naar de papieren'. Toen
verhelderde een breede glimlach zijn gericht en
hij' zedde „Ik geof het op, jea hebt net gewone
nen. Jelui, jonge kerels bent rnjji te vlug af. Het
wordt tijd dat ik heenga." Hij1 verhief rijtn! stem
en riep: „Kitty - Kittsr...."
Het meisje verscheen in de deur.
„Kom hier en neem hem1," zedde Redd,
„hij behoort je toe...."
geeft menige huisvrouw en dienstbode ruwe
eiu rood© werkhanden. Deze worden weder
om spoedig gaaf. zacht en blank door. Purol.
Hoewel deze cursussen gratis zijn jen ook boeken
en schoolbehoeften om niet verschaft worden, zegt
men dat de kosten per leerling volgens dit stelsel ge
ringer zijn dan die van het gewone lager onderwijs
in Ontario. Men is zeer voldaan over de uitkomsten
ervan en men verwacht dat de leerlingen die op
deze wijze zelfstandig hebben leeren werken en ken
nis vergaren, meer zelfvertrouwen en een breede
ren»-' Jkijk op de dingen zullen krijgen dan het kind
dat op school onderwezen is.
EEN ZUIGELING VERBRAND,
In de stedelijke kraaminrichting te Weenen is een
pasgeboren zuigeling verbrand, door een constructie
fout in een couveuse, welke met heete lucht ver
warmd -werd.
Md Doos SO ei
Keelpijntabletten 30 enQOct
GIJ APOTH.EN OROOISTENmm,
EEN VROUWELIJKE TREINROOVER.
Een pfeegzuater uit Swansea, die lich naar Lon
den begaf om een kennis op te zoeken, kreeg in haar
spoorwegcoupé onderweg gezelschap van een goed-
gekleedè vrouw, die haar, toen de trein weer in be
weging was, gelastte haar geld af te geven. De ver
pleegster weigerde en erontstond een worsteling. Do,
ipleegstez weigeerd© en er ontstond een worsteling.De
ding aankwam, waar zij hulp mriep en haar aan-
valster werd gearresteerd. Daarbij bood de vrouw hef
tig weerstand, zoodat hot twee agenten eenige moeite
kostte om haar moester te worden.
TOCH NOG VINGERAPDRUKKEN.
Te Athene zijn Vrijdag 40 lieden gearresteerd, die
verdacht worden van vervalsching van zegels voor dö
openbare schuld en van Engelsche bankbiljetten van
5 en 1 pond. Onder de aangehouden bevindt zich
een Italiaansch echtpaar, dat aangehouden is in een
dansgelegenheid. Speurders, die zich als kellners ver
momd hadden, brachten het echtpaar champagne om
hun vingerafdrukken te verkrijgen. Uit die afdruk
ken bleek, dat men inderdaad met de liederen te doen
had, die men zocht.
Hielen MAnning1 zat bij de deur van haar klem©
huisje aan den bergkant waar zij' sol Stanford;
da jaren begonnen van den bouw van) hun samen
leven. Eetn halve imiji bergafwaaxtfi kon rij' -die
gebouwen van den mijn zien dio in schilderachtig©
wanorde om de schacht hoen gegroepeerd waren.
Iloogerop teëkande de begroeide heuvelrug ach to
gen den hemel af. Sommigen zouden gozegd heb
ben dat het al te ver was van de groote wereld'
van de steden, maar Helen dacht daar nu een
maal anders ovver. Met liaar boeken en haar nm-
riiék en do groote nutuur daar buiten de deur en
bovenal met de aanwerigheldu van haar man en
met de drooaneu die zij tezamen1 droomden, waa
haar n?ouw«nhart noodt eenzaam.
Zij legde het boek terzijde dat Zij bezag Was te
lozetn en zag door het open venster naar de klok
in de huiskamer. Noglo en koite ptoos en zqjl Zou
den heuvol afdalen, haar Btanford togëmjoet, want
zij wandelden gaarne tezamen naar huis.
Toen vóórdat rij weor het boek ter hand Tiara,
liet zij' haar blikken gaan' over die berghellingen
en de steile rotspunten die haar iederen dag een
nieuwe echoornheiLd openbaarden. Zn was weer le
zende, toen het geluid van paardenhoeven haar
aandacht trok.
Patohes en Yavapai Joe kwamen den heuvel
opgereden. Zij hielden stil aan het hek en terwijl
Joe den teugel van Vreemdeling vasthield, kwam
Patehes tot Helen, die bij de deur stond te wach
ten om hem te ontvangen.
„Je blijft hier izeiker overnachten?" drong rij!
aan, teen rij elkander begroet en een wijle ge
sproken hadaen.
„Neen" antwoordde hif rustig „Ik kom
hier juist om afscheid te nemen, ik ban ook ecta
paar minuten bij Stan geweest op zijin kantoor...,.
Hij zedde mij dat ik je hier zou vinden."
„Waar ga je dan heen?" vroeg ze.
Glimlachend© weos hij naar de bergen boven
hunne hoofden. „Naar gene zijde van den horijjoniD,
Helen."
„Maar Larry, je komt tooh terug? Je zult ons
tooh met aan ons lot overlaten?"
„Misschien later...." zeide hij
„En wien heb jo daar bu' je?"
„Een vriend die met !mtï mee wil gaan. Stan
zal je alles vertellen."
„O, Larry. je bent ©era man uit duizend!"
„Als jij dat vindt Helen, dan verheugt dat mij,"
antwoordde hij en toen ging hij heen.
En rij bleef hem nastaren. Zij zat bij haar huis
en Zij' Zag hem den weg rijden die door het 'landr
sohap slingert. Nu was hij' in het volle gezicht
boven op den rotsaeht'gen schouder van den berg,
nu droeg een wending van den weg hem achter
den heuveltop.....dan #weer zag zjf hem tusschen
de boexmen door en in de schaduw verdween hij
weer uit h«ar gezicht. Eindelijk, een enkel oogen
blik stond hij daar manhaftig onder den wijduit-
gespredden hemelboog en toen verdween hij uit
haar gezicht aan gene rijde van den horizon....
zooals hij geZegd had.
EINDE.