lluitii Bitlis- iütitutit- LaiiMIal HA6 De Broeker Veiling Schoonmaak Hoest- Dinsdag 5 April 1927. Eerste Blad. Feuilleton. ALS EEN MAN EEN MAN IS Gemengd Nieuws. Ml JNHARDT'S 1 tabletten SCHA6ER 703ite Jaargang No. 8027. ÜOURAIT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 'a morgens 8 uur, vorden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer'geplaatst. UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 8 maanden 11.65. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN- TISN van 1 tot 6 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Voor roode kool blijven de prij zen ongeveer gelijk aan die der vorige week, met een lichte nei ging tot dalen. De gele kool daalt aanzienlijk, om op het laatst weer wat te stijgen. Ook Deensche witte kool wordt voor zakkende prijzen verkocht. Ulenprijzen vrijwel constant De aanvoeren blijven onge veer dezelfde. Toen we verleden jaar begin April schreven, werden voor onze stapel groenten priizen betaald, waarbij die van overeenkomstigen tijd van dit jaar in het niet verzonken. Om een voorbeeld te geven, werd de Deensche witte kool op* 1 April 1926 verkocht voor prijlzen liggende tus3chen f 10.70 en f 12.60 en op 1 April 1927 voor f 2.10 tot f 3.601 Roode kool gold toen van f 5.70 tot f 10.70. nu van f 1.60 tot f 5.40. Deze cijfers demonstreerden het globale verschil tusschen het vorige jaar en nu. Wat zoo iets zeggen wil. kan men begrijpen, als men er bij bedenkt, dat het eindresultaat toen nog slechts bevredigend kon worden genoemd, voor verschillenden, waaronder vooral de kleine bouwertjes nog onbevredigend. De nood is dan ook boog geklommen op het oogenbük. Hoort slechts de neringdoenden en winkeliers, en ge zult verne men, hoe velen van hen klagen over de onvermij delijke pofklanten. over de moeite, die ze ihebben, om voor geleverde waren contanten te kcrijgeii. Van enkelen hoorden we, en in werkelijkheid zal het wel velen zijn, dat geen kunstmest kan worden gekocht, anderen huren hun land niet meer in. en denken bun brood heter te zullen verdienen, door als „daghuurman" aan den arbeid te gaan. Zoo zijn nu de toestanden, dat er gebrek en stille ar moe heerscht. De gegoeden onder do tuinbouwers houden, het nog wel uit: zij kunnen nog wel cre- diet en' bedrijfskapitaal krijgen, maar de kleintjes- Dezen moesten noodzakelijk geholpen worden. Kas senbouw, andere cultures/ bloembollenteelt, het klinkt alles heel mooi. doch die druiven hangen voor hen te hoog. De gemeenschap zal hier moeten ingrijpen en helpen hen, die te bescheiden schij nen te zijn. om met hun armoe te koop te loopen. Die bescheidenheid lijkt ons misplaatst, omdat cri sisomstandigheden hier deze toestanden in het le ven hebben geroepen. Telkens weer is er gewacht door HAROLD BELL WRIGHT. 49. Voor Nederland bewerkt door C. F. VAN DER HORST, Yavapai Joü nam met den rechten een rijn ge vangene plaats op de achterbank. liet was ai avond tem Jim Redd naar da farm terugkeerde met Batches en Joe. „Je zult je kamer al klaar vinden, jongen," zeule moeder Baldwiar, „Ein in do badkamer vindt je warm "water in de kuip. Joe kan het vrije bed nemen in do kamer van Ourly. Je wilt hom zeker wol don wieg! wijlzan. En wanneer je zoover bent, dab is het avondeten klaar." Aan. tafel viel Batches bijna in slaap. Zootdra het avondeten geëindigd was, ging hij' naar bed, waar hij, zooals Phil mededeelde, dood voor de wereld bleef, tot het middagmaal van dien vol genden dag. In den namiddag kwamen zij sa men onder de noteboom het gezin van de Kruis Driehoek en de vrienden van de naburige farm. en Patchee vertelde hun zijn geschiedenis hoe hy dien avond toen hij do farm verlaten had, regelrecht naar zijn ouden vriend Stanford Man- ning gereden was, en hoe Stianford met hem naar den rechter was gegjaan hoe hij' daar door den invloed van Manniog en ook door den briei van den Deken, dien Patohes meebracht tot amb tenaar van het gerecht was aangesteld. En toen hij hun met weinige woorden vertelde van die dagen en nachten die hij' alleen had doorgebracht waren er geen 'uitvoerige bijzonderheden noodig om hen te doen gelooven wat dat alles voor hem had ingehad. „Het was 'niet zoo Peer het werk om' Nick te pakken op een manier dat rijnr schuld voldoende vaststond,zedde hij, „Maar de moeilijkheid lag daarin, dat terwijl ik Nick dag en nacht be spiedde en liemv toch al dien iijjdi ontweek, ik bang v as dat de een of andere opgewonden cow boy in mij'n weg zou komen en riehzelven onthalen' op een geweerschot dat op mij' gericht was. Niet dat mij dat zooveel had kunnen schelen, maar, wanneer ik alles goed bedenk, zon dat toch een armzalig slot geweest rijh," „En hoe staat het hu mjet Yavapiai Joe?" vroeg Phil. .Eabohes glimlachte. „Waar Is Joe? Wat voert hij tooh den heclen dag uit?" De Deken antwoordde: „Hij1 heeft overal rond geslenterd Ik heb getracht hem aan het spreken krijgen, maar al wat hii_wou zeggen was dat hh^bever had, dat meneer Khight het maar vexv „Rilly," -zeide Patehes, „Wil je yavapai Joe opzoeken en hem zeggen dat ik hem graag even hier zou willen spreken," Toen de kleine Billy met behulp san Jimiby Met de cofiefnevrije koOie HAG ben ik zeer ingenomen en beveel haar iedereen aan, in het bijzonder in gevallen, waarin Geneesheer ver bieden moet, coffeïne-houdende koffie te ge bruiken. Dr. R. v. Beuningen v. Helsdingen, Singapore. op verbetering?, doch nu weet men, dat verbetering geen gunstig eindresultaat meer kan bewerkstelli gen. Voor afwachten is het nu den tijd niet meer, men moet nu daden zien. Doch ook dat schijnt nu niet zoo gemakkelijk te gaan, gezien de> bespre kingen in de laatste vergadering van den raad te Zuidscharwoude, toen een paar raadsleden een bespreking wenschten te 'houden, over de midde len, om in den tuindersnood te voorzien. Aange zien de belanghebbenden zelf nog niet hebben ge vraagd, moet er nog maar niets gebeuren, al werd erkend, dat de nood hoog gestegen was en men be gaan was met het lot dier ongelukkige tuinders. Met deze Platonische liefdesverklaring zullen de tuinders, vreezen we. weinig, opschieten, en had den ze liever gezien, dat die meewarigheid in da den was omgezet, zooals indertijd de V.D.-Staten- leden deden, toen er moest geholpen worden. Als we goedi zijn ingelicht, zullen bedoelde raadsleden, die het initiatief namen de heeren Dijkhuizen en Du Bu rek hun pogingen voortzetten om de noodlijdende tuinbouwers te trachten te helpen, Het opschrift hierboven is al voldoende aanwij zing, dat hulp bitter noodig is. Da roode kool, die verleden Zaterdag nog van f 2 tot f 6 kon opbren gen. voor eerste soort, kon Maandag van deze week slechts f 1.90 tot f 5.30 bedingen. Tweede soort daalde van f 1.60 a f 5.40 tot f 0.80 a f 450. Waar slechts zelden de hoogste prijs wordt gebaald Schele hoofdpijn Pearter1, is vaak te wijten aan slechte spijsvertering. Posters Maagpillen verdrijven spoedig uw kwaal, werken uiterst zacht en verschaffen o een gezonden eetlust nieuwe energie en eéö 1 opgeruimd humeur. igpillen. Aïom verkrijgbaar A f 0.65 per flacon. en Jack trotsah op zrijh boodschap, was heengie- gaan, zedde Patehes tot de oudereui: „Naar de letter van de wet; is Joe natuurlijk mijn gevangene tot na het prooes, maar ik verzoek u hem, dat niet te laten voelen. Hij zal da voornaamste ge tuige Zjjtn voor den officier van Justitie." t Toen Yavapai Joe, verlegen, en beschaamd in hun tegenwootrdijg'haid verscheen, zeide Patohes even beleefd, als hij een van zijn gelijken zou zou hebben voorgesteld: „Joe, ik wensohto mijn vrienden Jo werklel ijkten naam te loeren kennton. Etr is geen beter plaats in de wereld dan juist bier voor het werk dat iemand tot eent man maakt, waar wij over gesproken hebben. Je herinnert je dat ik je verteld heb, hoe ik dat ook hier begon nen oen?" Yavapai Joe lichtte etfn hoofd op en stond flinker rechtop maast zzgn reizigon vriend en er klonk ©en ander gel/uid in zijin stern toen hij' ant woordde: „Al wat u zegt, is goed gezegd, meneer Knight. Patehee glimlachte. „Vrienden, dit is meneer Joeeph Parkhill, de ©enige zoon van den u allen welbekenden Professor Parkhill." Wanneer Patohes zich ©en genoegen beloofd had van de verrassing, die Zijn woorden veroorzaakten, dan was hij zeker niet teleurgesteld. Toen Joe was heengegaan, vertelde Patohes hun, hoe hij om Zij'n bedamgstelHng in den jongen man en ook om het zonderling feit dat hy' Professor Parkhill leende, naar heb Oosten 'had geschreven om inliclvtingen aangaande den levensloop van don beroemden geleerde. „Den professor zelve viel werkelijk niot veel te verwijten," zedde Batches. „Het schijlnt dat hij al van zijn geboorte af bestemd was voor het verstamdsleven. Het was den armen kerel noodt meegeloopen. Npg in zijn kmnderjaren had men hem overal als een wonder laten zaon, als oen schitterend ^voorbeeld van die mogelijkheden van" heb ras. Hu verloor al vroeg zijn vader, die ook een beroemd Professor was. Ongelukkigerwijs had zijn moeder een voldoend inkomen om' -het niet noodig te maken dat Eveard Charles ooit degelijk werk zou verrichten. Op rijfn twintigste jaar war ren zijn studiën voltooid en op zijn eenentwintigste jaar trouwde hij met de dochter van zjjh hospita. Waarschijnlijk verlangde de vrouw zdch toegang te verschaffen tot dat hooger leven dat door den Professor werd nagestreefd ien overrompelde zij hem in een onbewaakt oogenblib. De bijzonder heden staan niet vast. Maar boen hun eenig kind, Joe, zes jaar was, liep de móeder weg ,met een timmerman die zes weken in hun buis gewerkt had....,Een ongetrouwde tante van vijftig jaren, een geloovige van den ©eredienst van den Pro fessor, kwam bij hem om zijin huishouden te ver zorgen en om Joe te leiden op den goeden weg, dien^ braven jongens behooren te bewandelen. Maar de jongen bleek een te zware last, en toen hij dertien was, zonden Zij hem naar een school hier in^ het Westen, naar het heette om' het gezonde klimaat. Men beweerde dat de jongen van een bijzondere geaardheid was en dat hij' daarom! rijn studiën onder de gunstige natuurlijke omstandig heden moest vervolgen. De Professor, niet langer belemmerd door rij In naZaat, klom reeds hooger is het duidelijk, dat de doorsneeprija bedroevend! laag is geweest: ongeveer f300 per wagon-van 10.000 K.G. Het ging de hoele week door verbazend slecht, zoodat zelfs nimmer f 6 voor de beste, meest gezochte soorten werd gemaakt. De geringe vraag uit het buitenland, het zacht weer. gepaard met westen- en zuidwestenwind, zijn die voornaamste oorzaken van deze slechte prijzen. Het rottings proces gaat zijn gang. het werk, dat nog maar steeds moet worden verricht, is zeer groot, de op brengst biji het belachelijke, af». Dë aanvoer ver schilde weinig van dien der vorige week en be reikte nog 41 spoorwagens. Hieruit blijkt, dat nog, vooral voor delzen tijidi groote voorraden Aaanwew zig zijn, die nu geruimd worden. Dë daling der gele kool-prijzen was nog aanzien lijker: zette de vorige week in met f 5.70 als maxi mum'. deze week begon met f 4.20. dat 2 dagen la ter nog tot f 3.90 verminderde. Vrijdag trok het weer wat aan. doch Zaterdag, bleef de hoogste no teering beneden f 5. Voor de eerste soort groote lagen de prijzen tusschen f 1.40 en f 2.20, tweede soort tusschen f 1.10 en f 2.30. Samenvattende kan worden vastgesteld, dat gemiddeld f 250 per spoor wagen zal zijn gemaakt. Aanvoer 52 wagons. De Deensche witte kool zette precies f 1 per 100 Kg. lager in dan de vórige week. n.1. f 3.10. Dit is voor de beste, het kleingoed. De grootste deden f 1.701 Tweede soort kon. groote en kleine dooreen, -dezen prijs nog niet bedingen. D'ezelfde lage prij zen werden de geheels week besteed. „Alleen Za terdag werden ©enigszins hoogere prijten gemaakt n.1. <fi 2.40—f 4, voor eerste en f 1.80—l 3.70 voor tweede soort. In 't geheel werden 36 wagons ge veild. Dë ulenprijzen bleven vrijwel constant. Gemid deld werd f 4.40 besteed. De aanvoer was heel wat geslonken: nog slechts een 5-tal spoorwagens. Drie lingen brachten zee lage prijzen op. Zaterdag van f 0.90 tot f 1.50. De overig© dagen was het wel wat beter, doch gemiddeld zal niet meer dan f 1.60 ge maakt zijn. Wortelen brachten nog geen f 0 op, bieten van f 1J30 tot f 1.70. Wel was het deze week zeer slecht. Hopen we, dat de volgende week beter zijil uPLGER ONDERWIJS PER BRIEP. Met ministerie van onderwijs van de Canadeesche provincie Ontario, is met een merkwaardige proef be gonnen. De scholen liggen daar wijd uit elkaar, het bezoek ervan brengt daar, vooral in den winter, groote moeilijkheden mede. Maar het departement wil noch tans voor behoorlijk lager onderwijs zorgen. Daarom heeft zij aan ervaren schoolmannen thans opgedragen, onderwijs per brief te organiseeren. De lessen worden geregeld per post verzonden en wanneer zij terugkomen, zijn er verbeteringen in het gemaakte werk aangebracht en inlichtingen bij gege ven. op den estheftSsobott ladder naar den gëastelijken roem. Toen heb oogenblik daar waa, ontsnapte de jongen van de school en ontving zijn verdere opb voeding van Drijden dn Niok Cambert." „En wat zal er nu van hem- worden?" vroeg de Daken Patohes glimlachte. „Wiel, de jongen is nu een entwintig, wij rijii het eens geworden dat het nu tjjd voor hem is om te bïginnon «en man van zuohzolvein te maken. Maar do omstandigheden rijn niet buitengewoon gunstig geweest voor de proefne ming. Van nu at zal heb wal gemakkelijker Zijd." Gedurende den tójld die er verliep voor dat het prooes van den Tailholt in behandeling kwam, vernieuwden Phil en Patehies de vertrouwelijke vriendschap van de eerste maanden van hun sar menwerking. Ein do avotnd kwatini, toen Phil door de velden ging ocm Jim Redd de hand van zijn dochter to vragen. De dikke fanner zag Zijin jongen buurman met wcmltbrauwfootnsende afkeuring aan. „Dat zal niet gaan, Phil," Zcd.de hijv op heb laatst, „Ik ben Kitty's vader en ik moet voor haat belangen opkomen. Je weet'flat ik haar voor iets beters dan dit leven heb opgevoed. 'Zij1 ge looft misschien dat rij berrid is dat alles op te offeren, maar Ik weet beter. Er zoiï zéker een tijd kamen dat rij rioh ongelukkig ging voel&n. Ik wil niet dat Katt# de vrouw van oen gewonen oow boy wordt, Phil, en dat is mijtn vast besluit." Do oow boy sprak niet tegen. „Moet ik daaruit opmaken dat uw eenige bezwaar is tegen heb be roep waarin ik werkzaam ben?" vroeg hij kool. Jim laehte. „Heb. beroeap waarin fa werkzaam bent? Wel jongen, ik heb niets op je aan te mer ken. Wanneer je een zaak van jezelf had,...wan neer je de eigenaar was van een ferm1/ en wan neer je Kitty alles komjdt gewen waaraan haar op voeding haar inu eenmaal gewand heeft,....dan zou dat een heel andere zaak zijn. Ik weet dat je een beste kerel bent, maar met dlat al, ben' je toch niets meer dan een oow boy. Ik spreek voor je bestwil, Phil, en ook voor dat van' Kitity,".... vogde^ hij iar bij; toet een poging tot vriend©- „Dus ais ik ean goede zaak had, zou dat een verschil maken?" „Ja, jongen, dat zou zeker het grootste verschil ter wereld maken." „Dank u," zedde de oow boy kalm en hij overhandigde meneer Redd oen couvert dAt er zeer officieel uitzag. „Ik ben toevallig .voor de helft eigenaar van deze ferm met toebehooren. Mijn deelgenoot, Lawretnoe Knight, Iaat de leiding ge heel en al aan mij' .over en hij heeft voldoende kar pitaal om ons bezit en onzen omlZeft te vermeer deren, Zoodra wij alle moeilijkheden te boven rijh." De> dikke fermer keek van de papieren naar den jonkman en dan weer naar de papieren'. Toen verhelderde een breede glimlach zijn gericht en hij' zedde „Ik geof het op, jea hebt net gewone nen. Jelui, jonge kerels bent rnjji te vlug af. Het wordt tijd dat ik heenga." Hij1 verhief rijtn! stem en riep: „Kitty - Kittsr...." Het meisje verscheen in de deur. „Kom hier en neem hem1," zedde Redd, „hij behoort je toe...." geeft menige huisvrouw en dienstbode ruwe eiu rood© werkhanden. Deze worden weder om spoedig gaaf. zacht en blank door. Purol. Hoewel deze cursussen gratis zijn jen ook boeken en schoolbehoeften om niet verschaft worden, zegt men dat de kosten per leerling volgens dit stelsel ge ringer zijn dan die van het gewone lager onderwijs in Ontario. Men is zeer voldaan over de uitkomsten ervan en men verwacht dat de leerlingen die op deze wijze zelfstandig hebben leeren werken en ken nis vergaren, meer zelfvertrouwen en een breede ren»-' Jkijk op de dingen zullen krijgen dan het kind dat op school onderwezen is. EEN ZUIGELING VERBRAND, In de stedelijke kraaminrichting te Weenen is een pasgeboren zuigeling verbrand, door een constructie fout in een couveuse, welke met heete lucht ver warmd -werd. Md Doos SO ei Keelpijntabletten 30 enQOct GIJ APOTH.EN OROOISTENmm, EEN VROUWELIJKE TREINROOVER. Een pfeegzuater uit Swansea, die lich naar Lon den begaf om een kennis op te zoeken, kreeg in haar spoorwegcoupé onderweg gezelschap van een goed- gekleedè vrouw, die haar, toen de trein weer in be weging was, gelastte haar geld af te geven. De ver pleegster weigerde en erontstond een worsteling. Do, ipleegstez weigeerd© en er ontstond een worsteling.De ding aankwam, waar zij hulp mriep en haar aan- valster werd gearresteerd. Daarbij bood de vrouw hef tig weerstand, zoodat hot twee agenten eenige moeite kostte om haar moester te worden. TOCH NOG VINGERAPDRUKKEN. Te Athene zijn Vrijdag 40 lieden gearresteerd, die verdacht worden van vervalsching van zegels voor dö openbare schuld en van Engelsche bankbiljetten van 5 en 1 pond. Onder de aangehouden bevindt zich een Italiaansch echtpaar, dat aangehouden is in een dansgelegenheid. Speurders, die zich als kellners ver momd hadden, brachten het echtpaar champagne om hun vingerafdrukken te verkrijgen. Uit die afdruk ken bleek, dat men inderdaad met de liederen te doen had, die men zocht. Hielen MAnning1 zat bij de deur van haar klem© huisje aan den bergkant waar zij' sol Stanford; da jaren begonnen van den bouw van) hun samen leven. Eetn halve imiji bergafwaaxtfi kon rij' -die gebouwen van den mijn zien dio in schilderachtig© wanorde om de schacht hoen gegroepeerd waren. Iloogerop teëkande de begroeide heuvelrug ach to gen den hemel af. Sommigen zouden gozegd heb ben dat het al te ver was van de groote wereld' van de steden, maar Helen dacht daar nu een maal anders ovver. Met liaar boeken en haar nm- riiék en do groote nutuur daar buiten de deur en bovenal met de aanwerigheldu van haar man en met de drooaneu die zij tezamen1 droomden, waa haar n?ouw«nhart noodt eenzaam. Zij legde het boek terzijde dat Zij bezag Was te lozetn en zag door het open venster naar de klok in de huiskamer. Noglo en koite ptoos en zqjl Zou den heuvol afdalen, haar Btanford togëmjoet, want zij wandelden gaarne tezamen naar huis. Toen vóórdat rij weor het boek ter hand Tiara, liet zij' haar blikken gaan' over die berghellingen en de steile rotspunten die haar iederen dag een nieuwe echoornheiLd openbaarden. Zn was weer le zende, toen het geluid van paardenhoeven haar aandacht trok. Patohes en Yavapai Joe kwamen den heuvel opgereden. Zij hielden stil aan het hek en terwijl Joe den teugel van Vreemdeling vasthield, kwam Patehes tot Helen, die bij de deur stond te wach ten om hem te ontvangen. „Je blijft hier izeiker overnachten?" drong rij! aan, teen rij elkander begroet en een wijle ge sproken hadaen. „Neen" antwoordde hif rustig „Ik kom hier juist om afscheid te nemen, ik ban ook ecta paar minuten bij Stan geweest op zijin kantoor...,. Hij zedde mij dat ik je hier zou vinden." „Waar ga je dan heen?" vroeg ze. Glimlachend© weos hij naar de bergen boven hunne hoofden. „Naar gene zijde van den horijjoniD, Helen." „Maar Larry, je komt tooh terug? Je zult ons tooh met aan ons lot overlaten?" „Misschien later...." zeide hij „En wien heb jo daar bu' je?" „Een vriend die met !mtï mee wil gaan. Stan zal je alles vertellen." „O, Larry. je bent ©era man uit duizend!" „Als jij dat vindt Helen, dan verheugt dat mij," antwoordde hij en toen ging hij heen. En rij bleef hem nastaren. Zij zat bij haar huis en Zij' Zag hem den weg rijden die door het 'landr sohap slingert. Nu was hij' in het volle gezicht boven op den rotsaeht'gen schouder van den berg, nu droeg een wending van den weg hem achter den heuveltop.....dan #weer zag zjf hem tusschen de boexmen door en in de schaduw verdween hij weer uit h«ar gezicht. Eindelijk, een enkel oogen blik stond hij daar manhaftig onder den wijduit- gespredden hemelboog en toen verdween hij uit haar gezicht aan gene rijde van den horizon.... zooals hij geZegd had. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 1