ilicieei Ritus- Quick Quaker Arrondissement» Rechtbank te Alkmaar. Feuilleton. Papieren Rozen Het oorlogsspel op den Balkan. Woensdag 18 Mei 1927. mm 70sfe Jaargang No. 8051. COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, vorden Adver- tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN- HëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewflsno. inbegrepen). Groote lettors worden naar plaatsruimte berekend. Zitting van Maandag 16 Mei. VOOR DEN POLITIERECHTER. DRIEMAAL IS SCHEEPSRECHT Voor de derde maal moet S. V. te Anna Paoilowna terecht staan terzake van oplichting, gepleegd den 28sten November van het vorige jaar aldaar. Hij had namelijk bij den manufacturier Jb. v. d. Waal een leeren jas gekocht en die niet betaald, daarbij voor gevende. dat hij Corn. Hoogstraten heette, een te goeder naam bekend staand iemand, z Bij de eerste behandeling had verdachte den po litierechter beloofd1 het bedrag te zullen betalen, doch toen daar niets van kwam, word hij de tweede maal tot 4 maanden hechtenis veroordeeld. Voor den derden en laatsten keer wordt hij. nadat gebleken is. dat hij bezig is. het bedrag af te betalen, tot f 50 boete of 50 dagen hechtenis veroordeeld. EEN TER ZAKE DESKUNDIGE. In de volgende zaak staat als verdachte terecht een Heldersche slagersknecht. Corn. V., die den 8en Februari zijn stadgenoot P. L. v. Wijk. zou hebben mishandeld. Van W.. die ziekendrager is. en als zoodanig z-ich blijkbaar „voelt" en weet hoeveel een mensch kan hebben, vertelt, dat hij na eenige woor den met verdachte, van dezen een paar klappen te gen zijn hoofd heeft gekregen, waarvan er een vlak boven zijn slaap. Niu treedt de deskundigheid naar voren. Niet zonder eenige bolangstelling. al kijkt zijne edelachtbare wat ongeloovig. hoort de politie rechter naar het verhaal van den ziekendrager, die tot de eindconclusie was gekomen, dat naar alle waarschijnlijkheid een bloeduitstorting was opge treden,. Een feit was. dat de klap slechts zeer licht aan kwam, en noch de O, v. J.. noch de politierechter kunnen gelooven. dat v. W. voor iets dergelijks zes visites bij den dokter heeft moeten afleggen, waar voor hij een schadevergoeding wanscht te ontvan gen van f 9. Wanneer ook nog een sergeant zfln licht in deze zaak heeft laten schijnen, en daarna nog eenige vragen wil stellen, maar lekkertjes zijn. (mond kan houcien. omdat alleen de politiechtejj vraagt, wordt verdachte tenslotte tot f 1 boete of 10 dagen hech tenis veroordeeld, terwijl hij 1 visite a f 1^0 schade vergoeding moet betalen. SMAADSCHRIFT* Met een zekere zelfbewustheid trad ze binnen* Haar ranke lijf gehuld in een oogverblindende lila mantel. met een dito hoed. waarop vier dito kunst rozen tot een bosje saamgebonden, op haar hoofd'. Ze was nog druk bezig op het „bokkebankje" haar lijfigen voorraad papier naar volgorde te rangschik ken. toen de politierechter eindelijk wel eens van haar wilde weten, wie en w«t ze was en waar ze vandaan kwam. Tusschen de vragen van den poli tierechter door of ze eindelijk nu eens even wilde luisteren, vernamen we. dat ze JesJe D, was, 43 lente» achter den rug had en afkomstig uit Bakhui zen. Bij dagvaarding bleek, dat ze in Bet ..Groentje", een voetbalblad, geredigeerd door een Zaanslchen handelsreiziger, een ingezonden stuk had doen plaat sen. door haar onderteekend. waarin zij het bestuur van de voetbalclub West-Frisia uit Énkhuizen ©r van betichtte, den keeper van V.S.V, te hebben om gekocht. Een en ander is al lang geleden. als we goed hoorden in 1924. Het motief hiertoe was dit. Haar man. jsa 1» na melijk gQjiuwd, Is voor hetzelfde feit door den Voet balbond gestraft geworden, maar volgens haar was De roman van een Grcusmeisje uit het Engelsch van RVBT M. AYRES. Vertaald door J. VAN DER SLUYS. (Nadruk verboden.) Brendas romantische geest was teleurgesteld. Ro- derieks spoedige terugkomst in het dorp sloeg naar verdenkingen grondig den bodem in. Ze moest haar hoele theorie over het geval horzien en nu de sleutel, waar ze zoo zeker van geweest was, ïuet bleek to passen, wist sae niet waar 00 andere vandaan moest halon- Fin toen zo het kleine landhuisje van mrs. Fouw- i01!*. a k&d. haar anders zoo levendigs ïantaaLe haar n»g steeds in den steek gtelaten. i i.^10 !nas steeds op het bed! bijl dei sofa mtiewtoaat lag. «agi mrs. Myora het pad opkomen fin een uitdrukking van ontstemming es vervaling kwam op haar gezicht. kiet van de dakftersvroaiw; ze voelde bij dat or iets stak achter haar telkens her- Ü-firu doorzichtige kruisverhooJren. Maar op haar Mjd.aljjfce manier wist Rosalie haar tooh telkens WmLinNï eea\ i» het riet te storen. i-nïS? binnenkwam, slaagde Hij e* tooh t* g'hmlaieh te foroeerem en op de vragen van 'f.tersvrouw antwoordde ae, dat «e met zjpo- SWlwd «u ooed iwd geslapen.' rr..^ ^'kelijkhead had ze geen oog! dicht gedaan, "ZL3* leek haar eenvoudiger en minder var- grang^hoorde1113^ 8,aag'ei131 haar bezoekster i 00^h naast het bed cm maakte haar SfSSfi «ohBttBeni» bodrillerigen toon inibr- Ï3 öïr8' of hot waar wan wat rïïJ ®3L do goedo vrouw beaamde dit maar; meisje btotar dan do dob&er eri' zijn vrouw. Met groot vertoon stapte mm Myers on dit €tQ, °f>e:rlde hot, met de mededeeling, hier zoo stctffïg warm was en de kamer Rosalie huiverde even, maar zweeg. De dokter al hier geweest, vandaag? Niet? 0, het bestuur van West-Frisia er ook aan debet en dus moesten die nu ook gestraft worden. Of de weg, die de juffrouw hierbij gevolgd heeft, de aangewe zene was. is zeer te betwijfelen. In alle geval, de bestuursleden die bereids voorloopig geschorst wa ren. voelde zich „als mensch en als voetballer", zoo als de politierechter dat uitdrukte, in hun naam en goede eer aangetast en diende een aanklacht te gen haar in. De juffrouw in het lila scharrelt inmiddels wat met haar documenten rond, waarvan ook de bestuurs leden en de redacteur, die als getuigen gedagvaard zijn, rijkelijk voorzien blijken te zijn, terwijl de heer O. v. J. tenslotte zegt nog een brief van den man van verdachte te hebben ontvangen, waarop de po litierechter niet achter wil blijven .en eveneens een brief van verdachte's man toont. Maar het eind is er nu van gezocht en wanneer Ge O. v. J. de ten laste legging wettig en overtuigend bewezen acht en daarom tegen verdachte f20 boete of 20 dagen hechtenis eischt, meent de laatste de aansprakelijkheid van het ingezonden stuk nog even op den redacteur-handelsreiziger te moeten schui ven, waarop de politierechter haar tenslotte weer naar Enkhuizen terugstuurt met f10 boete of 10 da gen hechtenis, waarover ze nog 14 dagen denkt te piekeren, om tegen dat vonnis in hooger beroep te gaan. 148 GULDEN .ACHTEROVER GEDRUKT" Een 34-jarige- vrachtrijder te Schoorl, Anth. Z., had in Juli van het jaar 1925 een drietal bedragen, welke hij voor de weduwe v. Duin te Schoorl aan den gros sierder Groot voor geleverde waren had moeten af dragen, en gezamelijk een som van 148 guiden be liepen, in zijn zak gehouden en ze ten eigen bate ge bruikt Verdachte zal zijn best doen het bedrag aan do we duwe, die in dit geval de schade lijdt, terug te beta len. Dit geeft den politierechter aanleiding om de zaak tot heden over 14 dagen uit te stellen en in handen te geven van den den ambtenaar Yan de reclasseering. KLAASEBOSGH—LUIZENBOSCH, j Jacobus N» te Hoorn, die niet verschenen Is, had in den avond van den twintigsten Maart zijn stad genoot niet aangesproken bij diens werkelijken naam, Klaasebosch, maar „luizenbosch" gezegd. Deze kleine 'naamsverandering viel nochtans niet in den smaak van Klaasebosch, die deswege een aanklacht in dien- da Verdachte wordt tot f 10 boet© of 10 dagen hech tenis veroordeeld. ROTSMERIS. Het is werkelijko ók geen vleiende benaming, wan neer een rijksveldwachter zich den naam van „vuile rotsmeris" hoort toevoegen. Dit overkwam namelijk den rijksveldwachter Bontebal te Wervershoof, toen hij den loteling Jb. I. aldaar tot wat rustigheid aan maande. De laatste wordt deswege tot 115 boete of 15 da gen hechtenis veroordeeld. AL TE VROOLIJK Tegen de verdachten, die eigenlijk afzonderlijk voor de vierschaar verschijnen, wordt gelijk uit spraak gedaan. Het waren een tweetal Alkmaarsche hoeren G. L. en J. B., die zich een beetje vroolijk go- maakt hadden en toen een klein verschil met de politie kregen. Ze worden tot f40 boete of 40 dagen hechtenis veroordeeld EEN BRUTAALTJE. Eon donker uitziend 18-jarig Egmond aan Zee- ërtje, Adriaantje Z., van het vrouwelijk geslacht, wordt ten laste gelegd, dat zó pp den zesden Apri! een paar kousen uit den winkel van juffrouw Wij- ker heeft meegenomen. Met veel omhaal van woorden vertelt se, dat er hii komt zeker nog. Hij heeft het heel druk. „Four Winds" is weer bewoond. Ze ratelde op één toon voort, zoodat het leek, alsof er op het landgoed minstens een epidemie was uitgebroken, die haar ;man volkomen in beslag nam. Mrs. Fowler ging op haar medodeeling in. Is het werkelijk al weer bewoond? Wat is het al weer een tijd geleden, dat de oude heer gestorven is. Dat is anders nog maar pas drie weken geleden, antwoordde Brenda snibbig. Maar ik moet toege ven, dat ik niet gedacht had, dat Roderick Briton hier ooit zou komen wonen. Ze sloeg Rosalie aandachtig gade om te zien welke uitwerking haar woorden op haar hadden gehad. Het meisje lag met gesloten oogleden, die donker afstaken tegen het bleeke gezicht, maar als mrs. Myers ook ecni schijn van emotie verwacht had, kwam ze be drogen uit. Zo probeerde een nieuwen aanval. Als je weer zoover beter bent, zal i'k eens met je langs „Four Winds" rijden, het is een prachtig oud buiten. Rode- rick's vrouw zal daar heel gelukkig worden. Het bleeke meisjesgezicht bleef even onbewogen; maar mrs. Fowler vroeg geïnteresseerd: -—Zijn vrouw? Is hij dan van plan te trouwen? Brenda aarzelde. Ik geloof, dat er een dame in Londen is, van wie hij heel veel hield, maar toen bleek, dat hij niets van zijn vader zou -erven, liet zo hem schieten en verloofde zich met een rijken Ame rikaan. Maar die i» eergisteren! bij eetn autoongteluk om het leven gekomen en ik durf voorspellen, dat ze nu wel weor probeeren zal om Roderick aan bet lijntje te krijgen. Mr. Briton zal zich toch niet op die manier als eiacn 'kwajongen laten behandelen, aed rnrs. Fowler smalend, maar Brenda haalde d!e schouders op. Maaonen Hjjn Hoo onberekenbaar al» er aan Vrouw in het spel is, «ei ae gewichtig-. Zo stand op oni knoopte haar mantel dicht. Zo keek maar Rosalie, maar zie moest bot de conclusie komen, dat ook heb laatste vliegertje niet was opgegaan. Heb leek wel alsof bo in rt geheel •aiob geluisterd had. Haar oogeu bleven lusteloos 'staren naar de spaarzame, gole' bladeren, die nog aan do boomen huiverden in diea voahtigan herfst wind.. Toen mr®. Myers edeh tat haar richtte leek het wel alsof ae wakke® schrikte. Dt. .Iddler koant Vrijdag bij je, weet; je dat air «ca ze op beschermende toon. Ik hoop dat jo begrijpt wat dab beteektenb en dit je hot niets van.aan is, dat ze de kousen gekocht heeft, dat ze ze nog aan haar tante had laten zien, enz., enz. Wanneer ze uitgepraat is, kunnen we als vrij zeker aannemen, dat ze de snoezige grijze sokjes van fil d'écosse „vergeten" heeft te betalen. Nu ze hoort, dat de O. v. J., die met het oog op haar jonkvrouwelijkheid, nog geen gevangenisstraf tegen haar wil eischen, f50 boete of 50 dagen hech tenis vraagt, stelt ze voor om de kousen nog maar eens te betalen, zoodat de politierechter, die wel moet inzien, dat er met dit brutaaltje weinig is aan te vangen, haar terfslotte veroordeeld tot f15 boete of 15 dagen hechtenis, met de mededeeling, dat wanneer ze geen spaarpot heeft, ze maar zoo spoedig het geid bij elkaar moet zien te krijgen. VLUQKOKEND HAVERMOUT voor Uw Baby, Nadat het politieke onweer de laatste maanden op onrustbarende wijze over de Balkanstaten ge woed heeft, waarbij ook het overige deel van Europa zich een weinig op zijn grondvesten voelde wanke len, breekt op het oogenblik de zon weer door do wolken, al is het misschien voor tijdelijk en daar enboven ook nog misschien verradelijk. De elementen zijn voorloopig echter tot rust gekomen, de politieke geest verlangt na maandenlange heeten strijd, naar eenige kalmte, -waarin zij dapper wordt bijgestaan het sterke „nieuwe regime" van Zuid-Slaviö, dat zijn parlement tot na den zomer naar huis heeft ge stuurd. Nochtans kan echter de politieke storm, die bij na een half jaar lang op den Balkan eri aan de kusten van de Adriatische Zee, woedde en nu uit een oogpunt van vermoeidheid of misschien ook ten gevolge van andere oorzaken, tot bedaren is geko men, niet voor goed van de baan zijn. Italië en Zuid- Slavië zullen ook in de toekomst nog vijandig tegen over elkaar staan en bij de huidigo gemoedsstem ming in Europa is een oorlog over het vraagstuk, waarom het hier gaat, misschien niet geheel en al onvermijdelijk Waarom het hiér gaat? De grondoorzaak is reeds sedert lang klaar en duidelijk. Het vredesverdrag van 1919, dat een einde maakte aan den grooten wereld oorlog, heeft Italië niet datgene gebracht, wat van de zijde der groote machthebbers indertijd te Londen is beloofd, wanneer het aan den oorlog deelnam. Het sterk ontwikkelde nationale gevoel in Italië schijnt zich, het kost wat hot kost, boven alles een uitbrei ding van Italië te willen verzekeren. Niet alleen uit eon historisch oogpunt denk aan de uitgestrekte bezittingen van het Romeinsche im perialisme is dit verlangen naar uitbreiding to beschouwen, ook de tegenwoordige nationale nood, de overbevolking namelijk en het gebrek aan voe dingsmiddelen. dwingen het Italiaansohc volk zich buiten de grenzen van hun eigen land hun levens- bestaan te zoeken. En dan richtte Italië het eerst zijn blik naar de Noord-Oost grens van riln land. het gebied van de Adria, waarvan op het oogenblik een deel toebehoort aan Zuid-Slavië. hetgeen steeds een doom in het oog van Italië ls geweest. Reeds waardeert daifc je zoo'u schitterende behandeling krijgt. Dat zou long miat iedereen in jouw om- standigbedeni toügien Brenda's toon ergerde Rosalie buitengerwoon, maar op haar effen gezichtje vertrok geen spier en zo »ed op haar gewone Hidzarao manier: Iedereen is toch hoo lier voor me. Toen mrs. Fowler de bezoekster had uitgelaten en in de kleine kamer terugkwam, schudde Rosalies lichaam van het snikken en de tranen liepen co-er haar gezichtje- Wat is er lieveling? Scheelt er wat aan? vroeg ze verschrikt. De vriendelijke vrouw knielde bij het bed en Rosalie sloeg haar armen om haar heen. Ooh mrs. Fowler, als ze me tooh maar met rust wilden laten... als ze me maar lieten sterven., zo meunen het' Hoo goed, maar het zon voel vrieiy delijker van hen zijnZe weten niet wa.t ze doen, stamelde ze tussohea baar hartbrekend snik ken door...,. Mrs. Myar® was bdjaaa thuis, toen ze Roderick Briton in aiih auto tegen kwam. Höj reed lang zaam: Söatb, de ruige herdershond Hat niaast hem. Roderick groette beleefd ctn Brenda gaf hem oen gonadigen knik terug, alsof hij er een eer in mooht stellen dat ze zich verwaardigde hem terug te groeten. Maar in! haar hart was za geweldig ialoersoh van den1 aardigen kleinen wagen waarin hij reed. Ze had al zoo vaak vorgeefsoho pogingen gedaan om haar man te bewegen het ouderwetscho rijtuig af te schaffen, maar hij schoen gehecht aan de oude rammelkast, zooals zij hot ding, noemde. Rorio vond dat mrs. Myers er veel ouder uitzag dan hij haar zich in Hij'n herinnering had voor gesteld. Hij reed den weg naar Bodmund op en kreeg oen eigenaardig gevoel, toen hij weer door die small» laan met de hooge heggen aeed. liet was hom alsof hij in een streek kwam, waar hij in een ver verleden eens geweest was. Hij kon zich bijna niet realiseeren dat het nog maar drie weken geleden was, dat hij op dien winderigen morgen oij het. kruispunt; afscheid nam van Rosalie. Zijn jvmg g^ezioht stond ernstig. voelde, dat hij naar zijn z.n veel to weinig wist omtrent den dood van het meisje, dab zoo heel kort Hijn vrouw wa® geweest. Ilij zou zoo graag willen weten wat ze Wel tegen Shorny ge zegd had voordat ze stierf, of hair laiitste woor den missohien een boodschap van vergiffenis voor hom waion geweest; maar hij Zou heb wel noodt na de sluiting van den wapenstilstand, traden de beide tegenstanders tegen elkaar in 't strijdperk. Het begon met de inbezitneming van Dalmatië door Ita lië. De putsch van Italiëns dichter-generaal d'An- nunzio, te Fiuipe. volgda Grensconflicten volgden elkaar in snel tempo op. Onderdrukking der Slavische minderheden deden er veel kwaad aan. Een eeuwige strijd in de pers, waarhij men vj,n weerszijden elkaar verachtelijkheden naar het hoofd wierp en daarbij' dagenlange debatten in beider, parlementen, voorspelden niet veel goeds. Ondanks dat alles werd toch nog in 1924 tusschen heide staten een vriendschap verdrag geslo ten. Op het oogenblik is men er echter meer dan over tuigd van. dat dit verdrag een fiasco geleden heeft. Het verdrag was misschien nooit tot stand geko men. wanneer er niet een Alhaneesch vraagstuk ge weest was. Bij hetzelfde verdrag waren Italië en Zuid-Slavië overeengekomen, om de onafhankelijk heid van Albanië te erkennen en zich niet met diens binnenlandsche politiek te bemoeien. In Zuid-Slavië woonde echter de weggejaagde Achmed Zogoe, die weer heel graag naar zijn land. Albanië, wilde terug- keeren. en den presidentszetel bezetten. Dit gelukte inderdaad met de hulp van den Zuid-Slavischen minister van buitenlandsche zaken, Nint§jitsj. Toentertijd heeft Italië echter gezwegen, maar het geld en goede woorden is veel gedaan te krijgen en het slot was. dat Achmed Zogoe het Tirana-verdrag met Mussolini sloot. Dit Tirana-verdrag nu, is wel de grondoorzaak van den sterk gspannen toestand, die op het oogenblik niet alleen de Balkanstaten en Italië beheerscht, maar voor een groot gedeelte ook de aandacht van hetoverige Europa heeft, ondanks de verklaring van Mussolini. dat het verdrag alleen en uitsluitend Ita lië en Albanië aangaat en niemand anders, dus ook Zuid-Slavië niet. Bulten het Verdrag van Tirana is er nog iets. dat geenszins de toenadering tusschen Italië en Zuid- Slavië bevordert. Bij het hiervoor genoemde vriend schapsverdrag tusschen de beide landen in 1924 go- sloten, bevond zich ook een bepaling betreffende de vestiging, waarin wordt bepaald., dat de wederzijde sche staatsburgers op bet wederzijdsche gebied vrij mogen reizen, handeldrijven, elk bedrijf mogen uit oefenen. ook voor rekening van buiten]andsch deel hebbenden, en zich op het wederzijdsche gebied ooïi vast mogen vestigen. Daar echter Italië Zuld^SlaviS zoowel op industri eel als cultureel en financieel gebied verre vooruit i» en bovendien Mussolini de Zuid-Slavische scheep vaart allerlei belemmeringen in den weg legde ou niets wil weten van de Belgrador leuze: ..De Balkan voor de Balkanvolken", zijn bi} de Zuid-Slaviërs. on inzonderheid de Kroaten. spoedig ernstige bedenkin gen tegen die vrijgevige bepalingen gerezen. Hei; loopt dus oorspronkelijk tusschen Italië en Zuid-Slavië, maar wanneer Mussolini zegt, dat be halve Albanië, er verder niemand iets mee noodig heeft, gaat het dan maar op, dat Europa de oogeQ sluit voor de gevaren, die de vrede op den Balkan bedreigen? Zal Europa na de pas opgedane erva<- ringen van den wereldoorlog er ten tweeden male blind tegenover staan? Want de gevaren bestaan en zonder al te groote fantasie of overdrijving kan men gerust zeggen, dat een Zuid -SI avisch—Italiaansch conflict op grond va* den huidigen stand van zako* in Europa naar alle waarschijnlijkheid het ingrijpen der andere mogendheden, zij het dan ook voorloop!» verdedigenderwijze, noodzakelijk maakt. Des te meer ontzetting verwekte deze roorstefllïsS in eon tijdvak, dat de gedachten aan den eeuwigen vrede door een Bond de volken wil dienen. Gelijk eens in de schitterende, maar huichelachtige triuurf- dagen van het imperialisme, schnchert ook nu wee* op egoïstische wijze de diplomatie der machtige mogendheden; zij speelt haar -~>el met don oorlog, en de vrede la voor haar maar larie. Eén ®chot in te wefcetn fcomemi. .Hü vroeg aioh ai, waar höfc efircu» tm wel Hom zijn, de geduldig plompe olifanten, de koddige clown op stelten. Zo trokken van dorp tot dorp nu, waren voorgoed uit zijn loven verdwenen. Zo Houden er wel steeds zieliger en sjovelar op wor den. Rosalie was nu voorgoed uit dit leven weg genomen. Dat verzachtte de tragiek van haar dood tenminste, want hoe vaak had »e hem niet ver tok! dat ze dit leven haatte.. Maar hü... met mooie beloften van een betere toekomst nad hij haar gepaaid... bedrogen. Het gezicht, van het kruispunt stuitte den stroom van Hijn gedachten en de slanke kerktoren yan Bedmund kwam nu boven de boomen uit. Een impulsief verlangen om het schemerige kerkje nog eens te tien, greep hem aan. Htt hield stil, bi? de ingangpoorif Hijschreed over het hellende kerkhof en ging do kleine deur binnen. Opnieuw kwam hii onder den indruk van het somber ploohtige van dit simpele dorpskerkje. Voor het altaar brandde een eenzaam, rood licht en do amechtige koster was bezig in de banken gedenkboeken reöht to leggon. Hier was hii getrouwd. Daar was het venster, waardoor een bleekte Himnestraal op Rosalie's gte- ziehtjet was gevallen. Nog geen drie weiken... het Jokten jaren. Dn koster keerde Hiah toevallig oma en de beide mannen keken elkoer een oiwiblik aan. Daarop Roderick haastig naar buiten. IHj reed weg met het gevoel alsof hr? van een begTattenis kwam, maar "tooh had hij met hot ge voel, dat het RooaJie was geweest, die hij in hst graf had gelegd. Do wagen, aten ruist de laan inzwenken toon Rarie uit alle macht remde en met sahrik in ffijn stem waarschuwend rierp: - Pos tooh op in vredesnaam. Een mm sprong plotieling naar dan kant van den weg... nauwelijks ontsnapt aan de kans om oyorneuen te worden Roder'ok draaide Bieh op Hijn plaats om, t:un hij langzaam verder reed. een booe woord op do lippen. Maar het bleef op de lippen, w.-mti de man, dien hij bijna overreden had, was gobneklcig» had lange ledematen en dik stoppelig knar en sombere kwaadaardige oogem onder ruigö, overhangende wenkbrauwen. In BÏjn handen droeg hij een boe pracht ge roode rooBen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 1