dekken, maar ook werd gezegd, dat bij bij een even
tueels mislukking rijn olgen aanhangers en Alezon-
der daarbij zou hebben laten gevangen nemen.
Pahlens koel vorstand reide hem, dat ook een
maal voor hem de dag rou komen, waarop hij moesl
vallen. Dat Pahlen hierbij juist gedacht heeft, bleek
al heel gauw, daar de komst van Araktsjejew een
einde aan zijn loopbaan maakte.
Inplaats van ook onder Alexander de Almachtige
te blijven, moest hij drie maanden later zijn ontslag
nemen en Petérsburg verlaten. Alexander ontdeed
zich zoo spoedig mogelijk van deze, misschien ook
voor hem, zoo sombere vrienden, om daarmede te
vens den dolwoedenden, maar vertrouwden politiv
hond Araktsjejew te behouden-
7? ooderteekent dezen brief
met »,trw dienstwilligre dienaars".
Dat is veel te mooi voor zulke
oplichters. Verander het dus in
~met de meeste hooeachtine".
RADIO.
DE „SOLODYNE".
De „Solodyne"!
Het meest besproken Radio-toestel !1
We kunnen welhaast als zeker aannemen, dat wel
iedere Radio-amateur van dit toestel gehoord heelt.
En van dit .toestel hooren, beteekent: er wonderen
van hoorenl
Wij veronderstellen dan ook, dat onze lezers wei
iets meer van de „Solodyne" zullen willen weten, re
den waarom wij in een tweetal artikelen het toege
paste schema nader zullen bespreken. Natuurlijk
moeten wij beknopt zijn, doch wellicht komen wij er
later nog eens-op terug.
Allereerst dan: het principe.
De Solodyne ls als regel een vijflampstoestel, waar
van dan twee lampen hoogfrequent zijn. Het toestel
heeft n.1. twee trappen geneutrodyniseerde hoo'gfre-
quentversterking. Het is vooral do schakeling van
deze twee lampen (het l.f. deel van het toestel ver
schilt niet of heel weinig van de normale uitvoe
ring), die het toestel twee uiterst belangrijke eigen
schappen geeft, eigenschappen, die het zoo aantrek
kelijk maken voor lederen Radio-amateur. Bij de h.f.
schakeling zijn n.1. toegepast een stel van 3 stuks
afgeschermde spoelstellen en een drietal condensa
toren op één as.
Dat drietal condensatoren op één as beteekent....
één knop! De éenknopsafstemming is dus hij dit toe
stel werkelijkheid. Eén der gunstige eigenschappen.
Weliswaar is er nog een terugkoppelingcondensator,
maar deze doet aan de eigenlijke afstemming niet
mee, dient alleen om, na zuivere afstemming, de ge
luidsterkte naar believen te kunnen regelen.
Als tweede gunstige factor moet de gropte selecti
viteit genoemd worden, mits ^de drie condensatoren
op de gemeenschappelijke as goed zijn ingesteld, wat
slechts ééns, vóór het in gebruik nemen van het
toestel, en dan liefst door een kenner van dit schema,
moet^ geschieden. Dan heeft dit toestel ook nagenoeg
geen genereerneigingen.
De geheele bouw van dit toestel werkt deze twee
bij uitstek gunstige factoren in de hand; is het dan
een wonder, dat iedere Radio-amateur zoo bijzonder
veel belang stelt in de Solodyne? (Het woord „Solo
dyne" duidt op één der eigenschappen, de éénknops-
af stemming).
Hierboven zeiden wij reeds, dat de instelling van de
condensatoren goed moest geschieden. Dit is overigens
vanzelfsprekend. Maar het is niet ieders werk, een
leek zou niet weten, hoe hiermee aan te moeten.
Trouwens, dit geheele schema zit, voor een beginne
ling, vol verradelijke knepen.
Het zou ons echter te ver voeren, deze instelling
nader te bespreken. Ons doel is alleen, voor hen, die
iets van dit nieuwe schema willen weten, hier een
korte beschrijving te geven, en dat alleen van het be
langrijkste onderdeed,,het hoogfrequent deel. Wij zul
len hier de laagfrequent kant stilzwijgend voorbij-
Beste kerel, ik begrijp ie
smart Je vrouw beeft zonder
twijfel besloten weer voor goed
naar baar moeder te gaan
Veel erger nog. Haar moe
der heeft besloten bjj ons te
komen wonen!
gaan; dat deel komt toch immers vrijwel overeen met
het normale schema hiervoor, al kan een eenigszlns
gewijzigde uitvoering, zooala bijv. aangegeven is
door den heer J. Corver, ons extra batterijen bespa
ren.
De Solodyne is ontworpen voor ontvangst met bui
ten-antenne. Dat sluit niet uit, dat eveneens op raam-
antenne te ontvangen zal zijn; alleen is'dan een
kleine wijziging noodig. Bij raamontvangst is echter
de selectiviteit van ieder schema al grooter dan bij
antenne-ontvangstéén der groote voordeelen wordt
daardoor tot normale verhoudingen teruggebracht
De volgende week dus het schema.
RommelKruid.
EEN ONDERGELOOPEN WOÜD.
In Achter-Indië ligt Siam. Het Zuidelijke deel er
van heet-Cambodja, waardoor de rivier Mekong
stroomt, die bij de uitmonding in zee een groote del
ta vormt.
Geen land ter wereld misschien, waar het zoo dras
sig en waterrijk is. De kust en de oevers der rivier
armen zijn kilometers ver met ondergeloopen bosch
bedekt. De takken der hoogste hoornen komen miaar
even boven het water uit. De kleine dorpen, die er in
groot aantal zijn, bestaan meestal uit een vijftigtal
hutten op vlotten, die aan palen vastgebonden zijn.
Het heele dorp rijst en daalt met den op en neer
gaanden waterspiegel. Alleen gedurende de twee of
drie maanden van het droge seizoen rusten de hut
ten op hét slib.
Wel zijn die dorpen primitief, maar gedurende een
maand, of zeven, acht wordt er een drukke handel
gedreven in rijst. Tijdens het droge seizoen verlaten
de kooplieden hun op het slib rustende dorpen. Toch
is het er dan niet eenzaam, want, als het water zoo
laag is gezakt, dat de slijkerige boomtoppen van het
ondergeloopen woud boven komen en de geheele
streek in een moeras herschapen is met tallooze
plassen en poelen, komen honderden bootjes aan
gevaren met mannen, vrouwen en kinderen.
-— Té zegt, dat bet hier ver
boden is te visschen. Maar waar
om zeg- je dat ook niet te^en die
dame daar?
Dat durf ik niet. Het ie
mqn vrouw I
In enkele uren soms verrijzen er in het mfoeras
een aantal dorpen van hutten op palen, alles zeer
primitief, want de bewoners verblijven er slechts
een paar maanden. Zoodra het water weer rijst, ver
trekken zij even plotseling als zij gekomen zijïn.
Gedurende die enkele maanden zijn* de mannen
dag en nacht in de weer met visschen, want het
krioelt er van visch in het lauwe water der achter
gebleven poelen. De gevangen visch wordt in de zon
gedroogd en gezouten, en daarna verkocht aan Chi-
neesche kooplui, die ze uitvoeren naar China, en en
kele andere landen. Ontzaglijk gToote massa's ge
droogde visch worden er gedurende die paar maan
den uitgevoerd, wat aan de zwoegende viaschers een
ruime verdiensté oplevert. Die mogen zij wel heb
ben ook, want het klimaat is er zeer ongezond. Het
krioelt in die drassige en dampende sliklandon van
muggen, en de gevreesde en gevaarlijke tropische
malaria eischt jaarlijks duizenden slachtoffers.
De groote beteekenis van de viscbvangst blijkt ook
uit de vischrechten, die in zoo korten tijd meer dan
tweehonderd duizend francs opleveren aan den staat.
HOE ZWAAR IS HET PUNTJE OP DE I?
MMen weet, dat er weegschalen zijn, die het ge
wicht van verschillende voorweren met de grootste
nauwkeurigheid aangeven. Het begint al bij de post,
die de brieven en de pakketten tot op een tiende
gram nauwkeurig kan wegen. Dan zijn er de chemi
cus en niet te vergeten de apotheker, die in de eer
ste plaats een weegschaal moet hebben, die de ge
wichten tot in de grootst mogelijke preciesheid aan
geeft. Ook in den handel en in de industrie zijn
nauwkeurige weeginstrumenten volstrekt onontbeer
lijk, b.v. bij platina en diamant, die zeer kostbare
stoffen; kan een gewichtsverschil van een decigram
reeds een belangrijk verschil in waarde doen ont
staan.
In Duitschland heeft men kort geleden een weeg
schaal geconstrueerd die in nauwkeurigheid alle be
staande machines ver achter zich laat.
Het bewijs werd geleverd door een onlangs ge
houden proef met zulk een weegschaal. Het instru
ment moe3t nl. het gewicht bepalen van de punt van
de letter i.
Tot dit doel werd op een blad papier een woord
geschreven, waarin de letter i voorkwam. De punt
liet men weg. Toen de kinkt goed ingedroogd was,
werd de brief gewogen en het gewicht genoteerd.
Daarna plaatste men de ontbrekende punt boven de
letter i. Toen ook de punt goed droog was en de
brief weer gewogen werd, wees de weegschaal een
gewichtsvermeerdering aan van 0.000.129.590 milli
gram. Nu is een milligram het duizendste gedeelte
van een gram. Goed uitgerekend is dus het gewicht
van de punt boven de letter i 0.000.000.129.500 gram.
Meneer de regisseur, n badt
gezegd, dat we alleen maar ge
scalpeerd zouden worden en &U
u ons na óók nog: wilt ophanden,
moeten we per avond >twee
kwartjes opslag- hebben 1
STEENEN TABAKSPIJPEN.
Toen aan het einde der zestiende eeuw het tabak-
rooken hier te lande ingang vond, werd dat op ver
schillende manieren beoefend. Volgens Dodonaeus
gebruikte men soms een „horenken of pijpke" maai-
ook wel legde men „de gedroochde bladers op heete
colen" en ademde men den rook door een trechetr in,
bet hoofd over den vuurpot gedekt houdende, zoo
dat zoo min mogelijk rook ontsnappen kon.
Roeds toen schijnt men zich van pijpen te hebben
bediend en volgens Van Meteren, waren die van zil
ver of steen. Waar die pijpen gemaakt werden, ls
onbekend, doch zeker is het, dat in het begin der
17e eeuw in Gouda, Amsterdam, Haarlem, Schoon-
hoven, Gorinchem, Utrecht, Groningen en Alphen
pijpenfabrieken bestonden. Het schijnt, dat Engel-
schen de pijpenfqbricage in Gouda begonnen zijn,
want bet eerste leerlingencontract in genoemde
plaats dateert van 1626 en is van een Engelschman.
Dé pijpen waren eerst kort, met dikke stelen en
kleine kopjes, maar in 1640 waren de koppen, reeds
grooter en de stelen dunner, echter niet langer, wat
blijkt uit prenten van Van der Venne, Visscher, Cats
en Thorius.
Op initiatief van, den burgemeester van Gouda,
Govert Cuicq, werd aldaar tusschen 1650'60 .een
fabriek opgericht, die zich, om gezondheidsredenen,
speciaal op de fabricatie van lange Goudsche pijpen
toelegde. De langste soort der in die fabrieken ver
vaardigde pijpen mat 37 duim en kostte 9 gulden de
twaalf dozijn. Langen tijd werd ter gedachtenis aan
Cuicq een gekroonde 5 (cuicq) op het hieltje van deze
pijpen geplaatst.
Er werden op de pijpen allerlei versieringen aan
gebracht, evenals op de latere bruigomspij pen. De
boeren bewaarden ze in hun porseleinkasten om ze
op hun zilveren en gouden bruiloft weder te kunnen'!
gebruiken. Ook had men porseleinen pijpjes, die de
dames op haar theekransjes, naar Engelsch ge-!
bruik, met varinas stopten en elkander aanboden.'
(Zij waren ook in bet bezit van zilveren doosjes,
waarin tabaksasch werd verzameld om voor tand
poeder te dienen.)
In het begin werd de pijpaarde uitsluitend uit
Rouaan, aangevoerd, later ook uit Keulen, Luik,!
Maastricht en Brabant,
In 1751 bereikten deze fabrieken een hoogen bloei.
Niet minder dan 16000 menschen vonden alleen te
Gouda in de pijpenlndustrie en de aanverwante vak
ken hun bestaan. De meeste der 374 pijpmakersba-
zen werkten met een paar knechts en een leerling,
maar ook was er een enkele, die 36 werklieden in
dienst had en 30.000 pijpen per week afleverde.
Arm horxfref *t Heeft bfina
Been staart *t Kan dos nooit
z$n!
Waarom niet?
Omdat 1 niet kan kwispel
staarten!
BEETHOVEN EN HIMMEL.
Beethoven sprak zijn oordeel over musici altijd
uit zonder aanzien des persoons en hield er bijzonder
van den spot te drijven mtet virtuosen, die zich ge
niale allures aanmatigden. Het spreekt vanzelf, dat
onze meester dan op zijn beurt wel eens te lijden bad
onder de wraak van de gekwetste kunstenaars.
Een dergelijk voorval wordt ons medegedeeld van
den Berlijnschen kapelmeester en klavierspeler Him-
mel, van wien Beethoven getuigde, dat hij een ele-!
gant klaviervirtuoos, een verdienstelijk, talentvol!
musicus was, maar meer ook niet
Deze Himmel phantaseerde eens op het klavier in
een kamer van 't koffiehuis „Unter den Linden", ten
aanhooren van eenige vrienden, onder wie ook
Beethoven. Nadat hij 'een half uur achtereen ge
speeld had, vroeg Beethoven, die al verscheidene
zichtbare teekenen van verveling had gegeven op
een quasi-onschuldigen toon: „Nu, wanneer begint
ge nu eindelijk te phantaseeren?"
De eerst verblufte, maar toen verontwaardigde
Himmel overlaadde Beethoven met een vloed van
scheldwoorden en bet kostte den anderen aanwe
zigen de grootste moeite den twist althans uiterlijk
bijgelegd te krijgen. Maar Himmel nam wraak!
Eenige dagen later kwam hij op bezoek bij Beet
hoven en deze, die het gebeurde allang vergeten was
vroeg hem als naar gewoonte naar het Berlijnsche
nieuws. De ondeugende Himmel, die de kans schoon
zag voor een kleine wraakoefening, deelde hem met
ernstig gelaat en veel omhaal van woorden mede,
dat de grootste actualiteit van de laatste dagen was
een lantaarn voor blinden. Tot zijn voldoening
schonk Beethoven hem argeloos geloof en maakte
zich werkelijk belachelijk door bij verschillende per
sonen belangstellend te informeeren naar deze won
derbare schepping van menschelijk vernuft.
Toen bij later ontdekte dat hem een poets gebak
ken was, vergaf bij deze kleine ondeugendheid met
de hem eigen gemoedelijkheid en lachte er zelf har
telijk om.
DE „ESSEXRING".
De „Essexring", de ring, die koningin Elizabeth
geschonken had aan haar gunsteling den graaf van
Essex, die op het schavot gestorven is," ondanks de
belofte van de koningin, dat de ring hem het leven
zou redden, is bij Christie geveild en voor 2500 pond
sterling bet eigendom geworden van Ernest Macka-
wer, die het kleinood aan den staat geschonken heeft.
De ring bevat een camée van sardonyx, waarin het
portret van de koningin gegraveerd is. Elizabeth had
dep graaf de ring geschonken met de belofte, dat
zij hem zou vergeven, welke misdaad hij ook pleeg
de, als hij haar den ring terugzond.
Toen de graaf op het schavot gestorven was, zonder
den ring te hebben teruggezonden, bleek achteraf dat
bij de gravin van Nottingham verzocht had den ring
aan de koningin te bezorgen. De gravin moet op baar
sterfbed bekend hebben, dat zij het verzoek in den
wind geslagen had, waarop koningin Elizabeth zoo
woedend moet zijn geworden, dat zij de stervende
vrouw door elkaar schudde en uitriep! „Gode mwge
Je vergeven, ik kan het niet".
Tk ga naar Sext Óokber. Mijn
wtoaw bevalt me niet!
Dan ga Ik met je meet
WETENSWAARDIGHEDEN.
Is het U bekend:
i
d a t in Alaska gras groeit van soms 2 meter hoog?
dat het gehoor-orgaan van een insect dikwijls in
de pooten zit?
d a t de Nijl 9000 soorten visch bevat?
dat een horloge-maker te Bolton (Eng.) een pols
horloge moet hebben gecontrueerd, dat nooit be
hoeft te worden opgewonden?
dat binnen in een klein gewichtje of balansje zit
en dat dit, bij elke beweging van den pols, heen en
weer slingert en den veer opdraait?
dat het voldoende is, het horloge een half uur te
dragen, om het geheel op te winden?
dat er een mechaniek aan is gemaakt, dat het
balansje buiten werking stelt, als de veer geheel op
gewonden is?
dat het horloge, alfl het niet gedragen wordt, in
40 uur afloopt?
dat één Boo'n horloge al 0 Jaar moet hebben ge-
loopen?
dat een toekomstig bruidegom op Madegaskpar
moet toonen, dat hij geen vrees kent?
dat hij daartoe tegenover een spearwerper moet
gaan staan, die een scherpe speer naar hem wdrpt?
d a t hij die moet opvangen tusschen zijn arm en
zijn lichaam?
dat het harte van een flinken walvisch 1500 Kg.
weegt?
l
d a t de rijke Amerikaan Andrew Carnegie in den
loop van zijn leven aan kerken van verschillende
richtingen 7689 orgels geschonken heeft, die samen
een waarde hebben van 6 millioen dollar?
d at de Javanen hun dooden begraven met de voe
ten naar beneden, rechtop staande dus, en met het
gezicht naar het Oosten gekeerd?
dat op het eiland Nleuw-Guinea een vergiftige
vogel leeft, door de inboorlingen „doodenvogel" ge
noemd?
dat de speelkaarten in 1392 door een schilder,
Grigonleux zijn uitgevonden?
d a t op een hoogte van 1200 meter in een vliegma
chine midden boven ons land, men bij helder weer
geheel Nederland kan overzien?
d a t in 1776 voor het eerst een onderzeeboot werd
gebruikt? Het was in den Amerikaanschen Vrij
heidsoorlog «n de uitvinder ervan heette BushnelL
