Schaper Courant
Geestelijk Leven.
Brabantsche brieven.
Tweede Blad.
Reclames.
Binnenlandsch Nieuws.
ONZE BOOMEN.
Zaterdag 16 Juli 1927
70ste Jaargang. No. 8083.
Iemand, die zich noemt „een Inwoner van Haren-
karspel" heeft mij geschreven, waarin hij mij mede
deelt, dat hij protestant is. maar naar alle waar
schijnlijkheid roomsch zal worden.
Ik heb den indruk gekregen met een ernstig
mensch te doen. te hebben. Hij komt terug op het
„geestelijk, leven" van 18 Juni jJ. en haalt daaruit
aan den zin: „Eens komt de tijd. dat wij zelf met
's levens raadselen moeten gaan worstelen en zelf
iets moeten trachten te vinden ven de waarheid,
welke niemand' ten volle kent, geen kerk en geen
priester, maar welke moet worden benaderd door
allen, die haar liefhebben en zoeken met het gan-
sche hart11
En dan' laat hij volgen: „Nu vraag iik: zullen zij,
die met 's levens raadselen gaan worstel iets
vaiï de Waarheid vinden en zullen zij het ware
vinden en niet volgens hun eigen inzicht beoor-
len en alzoo zeggen, dat zij het ware gevonden
hebben?
Christus is toch gekomen om de waarheid te ver
kondigen en heeft zijne Apostelen aangesteld om
het ware geloof over de geheele wereld te prediken.
Waarom dan getwijfeld? U schrijft, dat Christus ge
twijfeld zou hebben, maar dat is toch niet mogelijk,
Als God de Zoon om ons terwille is nedergedaald op
deze aarde, hoe kan hij dan getwijfeld hebben? God
weet toch alles en is de onfeilbare 'Waarheid! Dus
naar m.i. heeft de Rit. kerk het ware geloof, om
dat de ware kerk is: één. heilig, katholiek en ap'>s-
tolisch' en deze vier kenteekenen bezit alleen do
R.K. kerk."
Iki heb lang in tweestrijd gestaan of ik op dezen
brief zou ingaan of niet. De aandachtige lezers van
de „geestelijke levens" zullen onmiddellijk bemerken,
dat hier zeer veel over te zeggen valt en dat in
het bijzonder hierbij ter sprake komt. hoe wij Chris
tus hebben te beschouwen en of inderdaad moet
worden erkend, dat de roomscb-katholieke kerk de
eenig-ware. door Christus-zelf gestichte kerk is.
Mijn bezwaar omi op dezen brief in, te gaan is de
overweging of de lezers van1 de geestelijke levens
zich voldoende interesseeren voor de bespreking, de
zer quaestie. Daarom heb iki er het volgendei op ge
vonden. Ik verzoek dezen lezers om mij' (adres
Astor, Schager Courant, Schagen) door het zenden
van een briefkaart of een enkel naamkaartje te
doen weten of zij er op gesteld zijn dat ik hierover
mijne meening zal uitspreken. Het zenden van een
kaartje zal ik daarbij' beschouwen als een verzoek
om het wèl te doen. Dit wordt dus een soort van
referendum onder de lezers; daarom' hoop ik. dat
allen, die de gestelde quaestie belangrijk genoeg
achten, zich de kleine moeite zullen getroosten mij
daarvan op de genoemde wijze in kennis te stellen.
Van mijne zijde beloof ik dan. zoo goed en zoo
onpartijdig mogelijk, de quaestie te bespreken. Reeds
nu kan ik zeggen, dat daarvoor op-zijn minst
twee artikelen zullen nopdig zijn. Aan u derhalve,
waarde lezers, de beslissing of deze artikelen zullen
verschijnen!
Thans wil ik, onder den invloed mede van den
brief uit Harenkarspel, aan u vertellen de beroemde
parabel van de drie ringen, welke de Duitsche dich
ter Lessing heeft gegeven in zijn drama „Nathan de
Wijze". Sultan Saladin. de Mohamedaan. heeft een
gesprek inet den Jood Nathan. Hij zegt dat van de
drie godsdiensten Jodendom, Christendom, Mohame-
danisme. maar één de ware kan zijn en vraagt dan
aan Nathan zijne meening daarover; geeft hem
eenigen tijd om na te denken en verwijdert zich.
Als Saladin is teruggekeerd, krijgen wlji het vol
gende gesprek:
Saladin: Spreek! Niemand hoort ons.
Nathan: Mocht ons de gansche wereld hooren!
Saladin: Is Nathan zoo zeker van zijn zaak?
Ha! dat noem ik eerst een Wijze! Nooit
de waarheid verhelen! Alles voor op
't spel zettenl Lijf en leven! Goed en
bloed!
Nathan: Ja, als 't noodig is en nuttig!
S aladin: Van n uaf mag ik hopen, een mijner ti
tels. verbeteraar van wereld en wet,
met recht te voeTen.
Nathan: In waarheid een schoone titel! Maar
sultan, vóór ik tegenover u geheel mij
uitspreek, staat gij wel toe, u1 een
kleine geschiedenis te vertellen?
Saladin: Waarom niet? Ik ben altijd een vriend
geweest van verhalen, goed verteld.
Nathan: Ja. goed vertellen, is nu juist niet
mijn kracht.
Saladin: Alweer zoo trotsch'-bescheiden? Kóm!
vertel, vertel!
Nathan: 'Voor vele jaren1 leefde in het Oosten
een man. die een ring bezat van groote
waarde, uit lieve hand ontvaflgen. 'De
steen was een opaal, rijk van kleur, die
de geheime kracht bezat om dengene. die
hem droeg met die bedoeling, aange
naam te maken voor God en menschen.
Geen wonder dus. dat de man hem
daarom1 nooit van zijn vinger deed en er
voor zorgde, dat hij voor altijd in zijn
geslacht bleef. Dit geschiedde op de vol
gende wijze. Hij' liet den ring na aan den
liefste van zijne zonen en bepaalde, dat
deze wederom den ring aan dien zoon
zou vermaken, die hem de liefste was en
dat steeds de liefste, zonder vraag naar
de geboorte, alleen door het bezit van
ring, het hoofd van het geslacht zou
wezen. Gij verstaat mij, sultan?
Saladin: Ik versta u. Verder!
Ni a t h a n: Zóó kwam nu deze ring, van zoon op
zoon* tenlaatste aan een vader van drie
zonen, die alle drie hem even gehoor
zaam waren en die hij1 daarom gelijkelijk
lief had. Slechts nu en dan scheen hem
dan déze, dan dié, dan weer de dèrde het
meest waardig en hij had de zwakheid
aan alle drie den ring te beloven. Dat
ging. zoolang het ging. Mlaar toen het
stervensuur naderde geraakte de goede
vader in verlegenheid. Het doet hem
leed, twee van zijne zonen, die op zijn
woord vertrouwen, te moeten teleur
stellen. Wat te doen? Hij' laat in 't ge
heim door een kunstenaar twee andere
ringen maken volkomen gelijk aan den
echte. Het gelukt den kunstenaar. Als
deze hem de ringen brengt, kan zelfs
de vader den echte ^ïiet van de nage-
maakten onderscheiden. Verheugt roept
biji zijne zonen, den een na den an
der; hij geeft aan ieder zijn zegen en
zijn ring - en sterft. Gij luistert toch,
sultan?
Sa la dim: ik' luister., Maak uw vertelling! spoe
dig af.
Oeen Ooad
ioo goed.
AKKlR's
era onaangename keer
zijde van bet genoegen
der warme 'zomerdagen
Akker'i Kloosterbalsem
voorkomt echter bl) tijdig
gebruik het open gaan der
huid, verkoelt, verzacht
de pijn en geneest. Geen
zomervacantle zonder
*KLOOSTlRBALSBM
Nathan:
Saladin:
Nat h a n:
Saladim:
Nathan;
Saladin:
Nathan:
Saladin:
Nathan:
Saladin:
Nathjan:
Sal ad i n:
N at aan:
S aladin:
Nathan:
S a 1 a d i n:
Ik ben aan einde. Want wat nog
volgt is vanzelfsprekend. Nauwelijks
was de vader dood. of ieder komt met
zijn ring, en ieder wil 't hoofd zijn van
't geslacht. Er wordt onderzocht, ge
twist. geklaagd. Tevergeefsch; 't was
niet uit te maken, welke ring de ware
was. Evenmin als nu is uit te maken,
wat het ware geloof is.
Hoe? Is dat 't antwoord op mijn vraag?
Het zij mij ter verontschldiging. dat ik
niet waag de ringen te onderscheiden,,
welke de vader zóó liet maken, dat zij
niet te onderscheiden waren.
De ringen! Speel niet met mijl Ik dacht
dat de godsdiensten, welke ik u noemde,
heel goed te onderscheiden waren. Tot
zelfs aan de kleeding; tot aan spijs en
drank!
Maar niet wat betreft huni oorsprong.
Want gronden zij zich niet alle op ge
schiedenis? Hetzij geschreven of over
geleverd! En geschiedenis moet toch
alleen op goed geloof worden aangeno
men. Nietwaar? En aaai wier geloof
twijfelt men het minst? Toch aan dat
der zijnen, toch aan dat van hen. aan
wie men verwant is, die van jongs aap
ons hebben lief gehad, die ons nooit be
drogen. Hoe zou ik mij.ne voorouders
minder gelooven dan gij de uwen?
Of omgekeerd: kan iki van u ver
langen. dat gij uwe voorouders tot
leugenaars maakt om de mijnen niet te
weerspreken? Of omgekeerd! Hetzelfde
geldt van de Christenen. Nietwaar?
Bij den levenden Godl De man heeft
gelijk. Ik imioet zwijgen.
Laat ons op onze ringen terugkomen.
Zooals gezegd: de zonen klaagden el
kaar aan; en ieder zwoer tegenover den
rechter, dat hij uit zijns vaders hand
den ring had ontvangen— zoo als ook
waar was- nadat deze hem reeds lang
beloofde, dat hij eens het voorrecht van
den ring zou genieten wat niet min
der waar was. De vader zoo betuigde
ieder kon niet oneerlijk tegen hem
zijn geweest; eerder dan dat hij! dit
van zulk een lieven vader zou aanne
men, moest hij zijne broeders,al wilde hij
van hen gaarne het beste gelooven.
wantrouwen en hij zou de verraders
wel -ontdekken en zich wreken.
'En de rechter? Ik verlang er naar te
hooren, wat gij: den rechter zeggen
laat. Spreek!
De rechter sprak: wanneer gij niet da
delijk den vader laat komen, verjaag ik
ai vanhier. Denkt gij. dat ik er ben om
raadsels op te lossen? Of wacht gij tot
dat de ware ring gaat spreken? Maar
wacht! Ik) hoor, dat de echte ring de
wonderkracht bezit geliefd te maken,
aangenaam voor God en menschen.
Dat moet beslissen. Want de vaJsche
ringen zullen dat niet kunnen! Welnu;
wieni hebben twee van u het meest lief?
Komtzegt hetlGij: zwijgt? De rin
gen werken slechts op die hen draagt?
en niet naar buiten? Elk bemint zichzel-
ven 't meest? Dan zijt gij: allen bedro
gene bedriegers! Uwe ringen zijn geen
van alle echt. Vermoedelijk ging de
echte ring verloren. Omi 't verlies ge
heim te houden, te vergoeden, liet uw
vader drie in plaats vani éénen maken.
Heerlijk, heerlijk!
D/uis, ging 1de rechter voort, wanneer
gij niet mijn raad in plaats van mijn
vonnis wenscht, gaat danl Mijn raad is
deze: 'De zaak te nemen zooals zij daar
ligt. Kreeg elk van u zijn ring van zijn
vader, beschouwe dan elk den zijnen
als den echten, 't Is mogelijk, dat de
vader niet langer de dwinglandij van
den eenen ring wilde dulden en zeker
is het, dat hiji ui alle drie heeft liefgehad,
daar hij aan twee geen nadeel wilde
doen, -om éénen te begunstigen. Wel
aan! Laait ieder van u streven naar
liefde, van vooroordeel vrij. Wedijvert
met elkaar om de kracht ieder van zijn
eigen steen te toonen. Komt deze
kracht te hulpe met zachtmoedigheid,
met verdraagzaamheid, met weldoen,
met innige overgave aan God. En doet
zich dan de kracht der steenen gel
den bij: uwe kinds-kinderen, dan daag. ik
u over duizend, duizend jaren weer voor
dezen rechterstoel. Dan zal een wijzer
man dan ik hier zetelen en recht doen.
Gaat- Zóó sprak de bescheiden rechter!
God!
O' Saladin. wanneer gij' nu gevoelt die
wijzere, beloofde man te zijn
(loopt op Nathan toe en grilnt zijne
•hand): Ik stof! ik niets! O God!
Wat deert u sultan?
Neen, beste Nathan, zit ziln nog niet
om. de duizend, duizend jareni van uw
rechter. Zijn rechterstoel is niet de
mijne. Ga, ga heen., maar wees mijn
vriendl
..'ASTOR.
Waarschuwingssignalen.
Als uw organisme zelf u door pijn en kwalen,
een duizelig gevoel, oorsuizingen en andere stoor
nissen waarschuwt, dat de nieren het urinezuur en
andere vergiftige stoffen niet behoorlijk uit het
bloed filtreeren. dient gij u in acht te nemen Gij
kunt het spoedig genoeg zelf uitmaken:
Let er op of gij last hebt van rugpijn, rheumati
sche pijnen, ischias of spit, een prikkelbaar, ze
nuwachtig, afgemat gevoel, een gevoel of uw ooren
suizen of gonzen, te vaak of te weinig aandrang tot
urineeren, troebel, te donker of te licht gekleurd
water. Brandend en pijnlijk bij de loozing. Zanderig,
gruisachtig, of draderig bezinksel.
Elk dezer verschijnselen kan beteekenen. dat uw
nieren hulp. behoeven. Gebruik dan onmiddellijk
Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Zij worden aanbe
volen als het middel, dat de verzwakte nieren op
wekt, de urineloozing regelt en u bevrijdt van rug
pijn. rheumatiek.' en die andere ellendige verschijn
selen van nieraandoening.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket
let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a
f 1.75 per flacon.
ULVENHOUT, 10 Juli 1927.
Menier!
't Is vandaad 'ne wèrme
dag. En daarom ben 'k
maar in ons beste kamer
gaan zitten de selon,
om misverstand te veurko-
men, waar me alleen
op ons kousvoeten meu-
gen komen van Trui. En
ornda go van niksdoen mee
die hitte 't nog wèrmer
krijgt as van warken,
schrijf ik oew maar weer
's n' briefke. Wa-d-emmen
de kranten deus week ge
schreven gij ok, geloo
'k over die rede van den
Moes, mee z'n veurspelling van d'n komenden oor
log. De krantenmannen zijn in Londen bij mekaar
gewist en daar eet de Lord-Maajor ze op de thee ge
vraagd. En hij ee zoo tusschen neus en dorpel zoo-
veul gezeet as: „mannen, drukt in oew kranten nie te
veul over komende oorlogen, want 'hoe harder of g'r
in ruurt hoe arger of 't riekt." 'N verstandig woord
van dieën mensch. De Lord-Maajor van Londen denkt
'r net eender over as ik, 'ne verstandige mensch!
Ik denk dan ok wel da g* as hoofd van zoo'n ge
meente ok heel wa meemokt; ik lei dat af van mijn
pesitie as hoofd op d'n hof.. En witte waar g' altijd de
meeste last van het? van'd'andere hoofden. Ik.heb
b.v. steeds te waken veur m'n prestiezje tegen m'ne
onderdirecteur: Trui: Van de week ek ze gekiekt
toen ze d'r orders uitgaf. Wa zedde van da purtret?
En nouw ziede ze nog maar
op d're rug. Motte de veurge-
vel zien! Die wefkes zijn teu-
geswoordig wa mans. Laat ik
me daar in de kranten lezen
as dat 'r 'n frauleintje klaar
staat in Berlijn om naar
Joew-jork te fietsen per vlieg-
machien. Thea Raas je hiet da
.schatje. As ge mee zo'n tiep
getrouwd zijt, gelooft dan da
ge goed af zijt, man. Krijgde
de schort veur en zij de broek
aan. Oew kinders in de wieg
zouwen in de wèr geraken
van wie ze nouw „eten"
moesten emmen. Heel -de wereld verwijfd. Vrouwe
lijke -dienders, vrouwelijke soldaten, vliegeniers, ad
vocaten, kamarlejen, raadslejen, domiees, chauffeurs,
afijn, gin beroep of ze oefenen het uit, balleve het be
roep van „Vrouw". Lest moes ik veur 'n akkevietje
op de Rechtbank zijn in den Haag en ik doch eigen
lijk da'k in d'n Bijenkorf terecht was. Ik zag allemaal
polleka-kopjes mee 'ne zwarten schort om, en toen
'k informeerde waren da: de advekaten. Ze zeggen
dat de netuur d'r eigen aan alles aanpast. As da zoo
is, amico, dan zie g-et 'r veur ons gek uit in de toe
komst: dan worren me Vader en Moeder tegelijk....
As ge vruuger zo'n dingeske aansprak, dan zeede:
„Mejuffer, ma'k 'n eindje mee oew oploopen" en
nouw motte zeggen: „Allee, ga-de mee 'ne borrel koo-
pen". 't Ga mijn Jx>ven m'n zijen pet horre!
Eindelijk is 't 'r eenen vlieger uit Amerika in ons
Land -geweest. Vijf minuten en dan nog omdat ze
in Amsterdam 'n machien motte konstrueeren om de
Zuidpool mee onveilig te gaan maxen. Ze vliegen alle
maal mee Fokkers. Fokker gift alle vliegers de com-
pimenteni mee voor z'n land. maar ginnen eenen die
'r. z'n eigen wa van aantrekt! Heel de wereld bestaat
teugeswoordig uit Amerika, Engeland en Frankrijk.
De rest hangt 'r zoo maar aan as 'ne flar.
En ik zeg maar: Hebben de Franzosen 80'jaar teu
gen de Spanjolen gevochten, of wij. Heeft Cleemansoo
van den toren in Barneveld afgesprongen, of den
heer Jan van Schaffelaar; zijn de Batavieren in holle
boomstammen de Theems afgezakt of den Rijn; ko
men de Engelsche stoffen uit Londen of uit Tilburg;
heeft Nelson in den toren gezeten of Michiel de Ruy-
ter? En zoo kan ik deurgaan aan de hand van onge
schreven feiten, ozoo! En waar komt d'n echten Schie
dammer vandaan? De Bredasche èrebeesjes? De Ber
gen op Zoomsche krabben? De Hollandsche hèring?
De Tuilepen? Hebben wij 'ne Daudet die 'n moederke
mee d'r kinneke van 4 maanden in zijn plek in den
bak lot zitten! Neeë menier, wij hebben 'n stuk of
10 boeken koffers, uit één waarin Huug de Groot z'n
eigen uit Loevesteijn liet sjorren!
Columbus eet Amerika ontdekt: best! Maar Heems
kerk: Nova Zembla. Zoo kan ik deurgaan tot oew
krant vol is amico. Maar lot ik me nie kwaad maken,
't is te wèran.
As 't zuk weer blijft gaai 'k van de week naar
Scheveningen. Zwemmen. Trui eet veur mijn 'n bad
pak in mekaren gezet van m'n adams-appel af tot
m'n enkels toe, maar... da vertel ik oew de volgende
week wel!
Menier, gegroet: ik schei er af. Mot gaan molleken.
Van beste-kamer tot redactie-beroo,.
toet voe
Dré.
DE EX-KEIZER IN DOORN.
Een medewerker van de „Berliner Zeitung am Mit-
tag", die kort geleden in Doorn geweest is om den
ex-keizer stukken voor te lezen uit een oud hand
schrift van Frederik dén Groote, geeft in zijn blad
ook eenige bijzonderheden over de hofhouding van
Wilhelm II te Doorn. De journalist wijst er op, dat de
ex-keizer nog nooit door koningin Wilhelmina ont
vangen is, maar dat de koningin-moeder en prins
Hendrik door den keizer op hun landgoederen bezocht
zijn en dat deze leden van de Nederlandsche konink
lijke familie dit bezoek van den ex-keizer op Doorn
beantwoord hebben. Bij deze bezoeken werd de ge
malin van Wilhelm II die overigens in Nederland
prinses genoemd wordt, merkt de correspondent op
volgens haar verlangen met „Majesteit" aangespro
ken.
Tusschen den ex-keizer en de leden van den hoogen
Nederlandschen adel worden levendige betrekkingen
onderhouden. In het plaatsje Zeist is zelfs, meldt de
correspondent, een soort „hoftheater" door een onder
nemende impresario gebouwd om er Duitsche gezel
schappen en vooraanstaande artisten te laten optre
den. Dit theater telt Wilhelm II en zijn gemalin even
als de omwonende ari-stocratie der provincie Utrecht
onder zijn geregelde bezoekers.
De correspondent vertelt verder, dat de ex-keizer
zich nog steeds beschouwt als het hoofd van de Pro-
testantsche „Landeskirche" in Duitschland en dat
hij lederen morgen persoonlijk voorgaat in een gods
dienstoefening in de hal van het kasteel, waaraan
geen der gasten zich onttrekken mag, evenmin als de
minste der bedienden. Wilhelm II verleent ook nog
bij kabinetsorder onderscheidingen en heeft bijvoor
beeld nog kort geleden zijn privé-secretaris Kogge en
een heer in Berlijn tot „Geheimrat" benoemd.
De dienstdoende hofmaarschalk, admiraal la
suite Von Rebeur Paschwitz, zeide tegen den corres
pondent: „Van een terugkeer naar Duitschland is
bij ons geen sprake. Het maakt zelfs geen onderwerp
van gesprek bij ons uit, Pas wanneer het Duitsche
volk het van zijn monarch zou verlangen, zou over
een terugkeer gedacht kunnen worden. Ook aan ver
huizing naar een ander deel van hot land denken
wij niet. Dat zou allerlei moeilijkheden met zich
kunnen brengen, die de keizor vermijden wil".
De ex-keizer is intusschen aan het Nederlandsche
klimaat gewend geraakt. Als gast van Nederland is
hij onderworpen aan een zekere controle van de Ne
derlandsche regeering. Daarom is hij zeer terugge
trokken geworden, want hij wil rekening houden met
de wenschen der Nederlandsche regeering. Zijn gema
lin kan echter niet zoo goed tegen het Nederlandsche
klimaat. Daarom en ook om de opvoeding van haar
zoons, vertoeft zij meermalen in Duitschland.
De tijd van den ex-keizer wordt door politieke en
wetenschappelijke onderwerpen geheel in beslag ge
nomen. Op dit oogenbl'ik gaat zijn volledige belang
stelling uit naar den strijd in China. Toen Wilhelm
II bij de voorlezing van het stuk van Frederik den
Groote verscheen, was hij gekleed in veld tenue en
droeg hij de orde „Pour le mérite", het ijzeren kruis
en de huisorde van Hohemollern. HcLbld.
DE PROEFPOLDER BIJ ANDIJK.
De dijk om den proefpolder bij Andijk is na elf
maanden arbeids, voltooid. De eerste zij het nog
kleine Zuiderzeepolder is hiermee ingedijkt.
Op 21 December 1926 sloeg een groot gedeelte van
het reeds gemaakte werk weg en tijdens de uitvoe
ring is het weder zeer slecht geweest. Hevige wind
was soms oorzaak dat werktuigen niet op hun plaats
konden blijven.
De eerste 40 H.A. zijn dus van de Zuiderzee afge
sloten en zullen spoedig tot land zijn herschapen.
Een paar pompen die te zamen circa 100 M3. wa
ter per minuut uit den polder malen, hebben een
goede week noodig om de ruim 1.25 millioen M3. er uit
te malen.
Het werk aan den dijk is echter nog niet klaar,
daarvoor is nog wel een maand of drie noodig.
Het kappen aan den Leidschen Straatweg.
Op de nadere vragen van het Eerste Kamerlid den
heer Polak betreffende het vellen van boomen langs
den Rijksstraatweg van 's-Gravenhage naar de Haag-
sche Schouw heeft de minister van Waterstaat ge
antwoord:
Het aantal dicht langs den weg staande boomen,
dat voor de onderhanden zijnde verbetering tusschen
het viaduct en den Deyl nog geveld zal worden, be
draagt 152; voorts zijn op dat gedeelte onlangs 13 beu
ken gerooid.
De weggedeelten, waarlangs boomen zullen wor
den opgeruimd, zijn tusschen de rijen ten deele 7.50,
ten deele 8 M. breed; er bevindt zich één rijwielpad
buiten de boomen.
De verbreeding is urgent; door het streven om deze
te kunnen uitvoeren met Zoo min mogelijk opoffering
van beplanting, is de voorbereiding opgeheuden, zoo
dat het niet meer mogelijk is geweest, het kappen in
den winter te doen geschieden, terwijl het asphaltdek
slechts in het goede seizoen kan worden aange
bracht.
De minister heeft bij de beantwoording van de
vorige desbetreffende vragen willen doen uitkomen,
dat een vlotte uitvoering van wegverbetering waar
bij welhaast altijd offers van de. beplanting zullen
moeten worden gebracht niet in de hand wordt ge
werkt, wanneer, nadat die te brengen offers voor elk
geval nauwkeurig zijn overwogen, hij zich telkens
weder zou moeten verwerpen tegen critiek, als thans
is uitgeoefend, en die hij als werd opgemerkt
niet redelijk acht.
Reeds werd medegedeeld, dat de voorbereiding van
Öe verbetering van dezen weg! geschiedde door den
Rijkswaterstaat, in overleg met het Staatsboschbe-
heer. De imdnister heeft eindelijk gelijk vanzelf
spreekt de beslissing moeten nemen en draagt
daarvoor dus alleen de verantwoordelijkheid. Indien
hij deze voldoende gedekt acht door de ambtelijke ad
viezen, zou overigens tegen voorlichting van andere
zijde geen bezwaar bestaan; maar dit is dan een
meer particuliere aangelegenheid, die buiten het
debat kan en behoort- te blijven.
VEE NAAR HET BUITENLAND.
In het tijdvak van 29 Mei tot en met 2 Juli, dus
van 5 weken, werden na keuring naar het buiten
land uitgevoerd 2037 runderen, waarvan naar Tsjecho-
slowakije 211, Spanje 134, Frankrijk 96, Italië 45, Bel
gië 1498, Duitschland 39, Polen 53, Brazilië 66.
HET CONCOURS HIPPIQUE TE HOOFDDORP.
Als een dor zeer belangrijke nummers op het jaar-
lijksche Concours Hippique te Hoofddorp onjkt
steeds op het programma de verrichtingsproef, waar
voor het Departement van Oorlog en de N&derkvnd1-
sche Vereen iging „Het Legerpaard" hun daadwer
kelijken steun verleenen door het uitloven van geld
prijzen.
Teni einde dit jaar het programma van het Con
cours niet te overladen, werden reeds dezer dagen
de proeven gehouden door 24' merriën en 4 heng
sten, in tegenwoorigheid van de vertegenwoordigers
van den Minister van Oorlog, terwijl in de jury zit
ting hadden genomen de heeren Van Rijckevorsel
(Dien Haag), G. Bierman (Den Haag), Ai Kooiji (Ke*
diobem) en G, M. van Balen (Asperen).
De afstand' bedroeg 7 K.M. en werd onder het za
del door de meeste paarden afgelegd in 19 a 20 mi
nuten. terwijl de toegestane tijd 25 minuten bedraagt
Alle deelnemers waren bij aankomst in dermate
goede conditie, dat zij alle zullen uitkomen op het
Concours, waar de prijzen zullen worden uitgereikt.
OUDKARSPEL.
Tot gemeenteveldwachter, alhier is benoemd de
beer W. Boon, tijdelijk agent van politie te Zand-
voort. De benoemde is 27 jaar en zal op 1 Augustus
in functie treden.
BURGERBRUGk
Dinsdag maakten de leerlingen 32 in getal
van de hoogste klasse der O.L.-school alhier, onder
leiding van 6 personen en onder begunstiging van
goed weder, hun jaarlijkisch schoolfeestreisje.
Des morgens vroeg op reis met de tram van 7 uur
naar Alkmaar, waar niet gepauzeerd werd, maar
direct overgestapt óp 't spoor, dat hen spoedig naar
Zaandam bracht. Hier werd' halt gehouden, om al
daar zoo in den loop der wandeling een en ander
te bekijken en alsdan per boot van 9 uur de reis
voort te zetten naar Amsterdam. Tijdens dezen boot
tocht, die op zichzelf verrukkelijk was. wat door
't mooie weer nog verhoogd werd, werd de gelegen-
heid waargenomen de Houthavens en het Noordzee
kanaal te bezichtigen'.
In Amsterdam* aangekomen, werd al spoedig een
flinke wandeling ondernomen en wel over Damrak,
Dam. Kalverstraat. Plantage, Muiderpoort. Het doel
was het Koloniaal Museum, dat zeer veel te genieten
gaf. Vooral Heyerman's Diorama, dat in één woord
een schitterend kunstwerk genoemd mag worden.
Vervolgens werd de „Artis" met een bezoek ver
eerd, waar als steeds genoten werd. Dit was voor
allen zeer zeker de attractie van den dag. Met 't
bezoek aan Artis is 'dan ook' ongeveer 3 uur heen
gegaan. Van hier per électrische tram naar de Mar-
nixstraat, waar de inwendige mensch wat versterkt
werd. om, na weer voldoende kracht verzameld te
hebben, naar 't Centraal Station te trammen, over
te stappen op 't groote spoor en koers te zetten naar
Alkmaar.
