HET KLERKJE.
VENHUIZEN CONTRA HET P.E.N.
Teen eenigo jaren golodon hot; Provinciaal Eleo-
fcrioiteitsbodrijf van N oordholland aldus Boliryi't
men vanuit Amsterdam aan du Tel. zeer groexbo
verliezen lood, welke voor oen deel T-oeg<v
schreven worden aan onoordeelkundige bedrijfslei
ding, maai* zeker grootondools het gevolg, Ware»
schadelijke vooroorlogsohe oontraotön van laneon
duur, betreffende stroom levering engros door hot
P.E.N. aan de gemeenten, stemden op verzoek
van het 1\E.N. verscheidene gemeenten too in een
vrijwillige verhooging van de betaling^ voor stroom-
levering. Deze verhooging bestond hierin, dat die
gemeenten de betaling' voor de maximale bolasting
gesteld ipp f 80 per K.W., met 50 pot. verhoogden.
Nu de bodrijfsuitkjomjstielni van h!eti P.E.N. weder
veel gunstiger gowiordeu zijn elk Kot P.E.N. zelf*
belangrijke winsten boekt, dringen zommigo ge
meenten aan op verlaging van don stroomprqji voor
levering engros, te moer omdat de provincie den
prijs per ICW.U. voor gemoenten, waar zij recht
streeks aan huis bij de verbruikers levert, verlaagd
heeft van 4^ ets. tot 35 ets. per Kj.Wi.XJ. Alzoo
rjehtte ook 'de raad vain Venhuizen oen verzoek
tot liet P.E.N. Die directie baeffit eohfaer dezer da^
een hierop geantwoord, dat redenen van bodrijish
belang zicli ni ertegen verzetten. De gemeenteraad,
achtte' deze houding van het P.E.N. onbillijk en
heeft van zijn ontstemming blijk gegeven door do
vrijwillige verhooging van de betaling voor_ do
maximale belasting terug te nomen. Het is infcuft-
schen voor dezen gemeenteraad to hopen, dat het
hem niet vergaat als onlangs den gemeenteraad van
Beemster, die reeds enkele jaren geleden de vrijt-
willige verhooging introk, maar later over al dien
tijd moest bijbetalen om medewerking to bekomen
van het P.E.N. voor zaken waartoe dit op zijn
beurt niet verplicht was.
HET AJ3. MIDDENSTANDSCONGRES EN DE
WINKELSLUITING.
""Tl ij het op 'M tot 25 düae$ tö houden Middienr-
standscougres ta 's-Gravenkage, zal dooi* het bo
stuur een door haar opgas beid centraal rapport
worden uitgebraohfc, betrerfendu de voorontwerpen
van wet regelende de winkelsluiting en hot
werk besluit voor winkels.
Hierin zijn opgenomen de antwoorden van 45
aangesloten organisaties op de volgende doocr het
bestuur gestolde vragen:
le. liet Algemeen Bestuur is van oordeel, dat
die algeheele verplichte Z o n d a gis 1 u i t i n g niet
in de wet moet komen; wel echter het bepalen van
oen verplichten wokelijkschen rustdag, zoodat alle
winkels één dag in de wek, hetzij op Zondag, het
zij op een werkdag, gesloten moeten zijn Hoe zulks
geregeld moot worden kan een kwestie van later,
zijn.
Kan Uw Vereienigiiig' daarmede aócoorrd gaan?
2e. Het Algemeen Bestuur acht de bepaling in'
het ontwerp voor hot Werktijdenbesluit, dat het
personeel in winkels niet langer mag werken dan!,
50 uren por week in strijd mot-do bolangon' van het
winkelbedrijf, en wonsoht daarvoor gestald to zien:
55 uren. j
Gaat Uw Yereoniging ook daarmede aoooord?
Oa. ltn het Algcuwién Bestuur is g<xm yxjldoondo
overeenstemming veikregen omtrent hot uur, waar
op de wet zal bepalen, dat da Avouddlu it i ng
op gewone dagen (uitgezonderd op Zaterda&X moet
aanvangen. liet voorontwerp gooffc daarvoor aan
ten 8 ure. doch in hot Algemeen B**>tu,ur gingen
ook verschillende stommuu op voor oen ■iuiaug
«ioa avonds traf 9 ure.
Hoe denkt Uw Voroonifijing daarovorF
Voorts hoeft mr. J. G. Sahurmanjni te Rotterdam,
praeadvie* uitgebracht over hléii onderwerp; Koop-
ovoreenkomstcm, waarbij de eigendom wordt voor
behouden. f
MOTOR OVER DEN KOP.
Zaterdagmiddag is bij do aankomst van do doolno-
mors aan don motorstorrit in hot gemoento-eportpark
to Arnhem, <lo hoor Hanson uit Nijmegen, die mot,
oon motor mot zij spon, waarin oon oudere hoer ge
zeten was, aan den rit zou deelnemen, met zijn ma
chine over den kop geslagen on zoo ongelukkig te
rechtgekomen, dat hij in vrij ornstigon toestand naar
het Gomeonto Ziekenhuis mowt worden overgebracht.
Vermoedelijk is door den val de lever gekwetst.
Klein-bedeosd' aan z'n hoogon lessenaar, zat 't klerk
je to oten. Voor hom, in eon opongekreukte krant., la
gen z'n boterhammen, waar hij telkens traag van
hapte; op den rand van z'n lessenaar stond een kop
■koffie te dampen.
Hij was een klein, mager ventje, droog nog een kor
te broek, waar z'n schriele boontjes onderuit spichten,
z'n dun nekjo zat stijf omkneld door een hoog boordje,
dat hij vandaag voor het eerst droeg. En mot z'n roo-
do knokelhanden greep hij beurtelings naai' z'n koffie
en z'n in do krant vastgeplakte boterhammen.
Verlegen zat hij in 't hoekje. MJ het raam, zoo hoog
op z'n krük dat ihij heelemaal hoven 't lage kozijn
uitstak, en met sohuw-knippende oqgen staarde hij
door z'n brilleglazon naar buiten, in dé donkere
straat.
Aan den overkant stonden hoog de 'kantoor-huizen
op, somhere licht-looze steenklompen, zoo hoog dat je
nooit een streepje licht kon rien vanuit, 't donkere lo
kaal.... je zag alleen maar de koud-vochtige straat,
waar bijna nooit iemand doorkwam, de kantoorramen
aan den overkant, not als bij hem zelf, hooge, kaal-
naakte ramen, waardoor je in plankige lokalen keek,
vol gele lessenaars on krom erover gebogen bedien
den. 'n Druilige regen mistte neer in de nauwe straat,
sloeg klam aan tegen de ruige huizenmuren, bobbel
de met Neerschietende druppels langs de hooge kan
toorramen.
Nat-glimmond lag de bultige keienstraat onder de
droeve huivering van regen, uit de hooge, onzichtbare
lucht
Bang-verlegen, zonder zich bijna to durven verroe
ren, zat 't klerkje maar te eten. Hij was zoo geheel
voor het raam, zoo hoog tfn lichaampje op de onge
wone kruk, dat hij een gevoel had, of hij hedlemaal
in de straat, buiten zat.
yoor .hem, door het loket, opzij van z'n lessenaar,
'keek hij in 't wachthokje, waar hij een waterkraan-
tje, dat niet sloot, maar hoorde druppelen, den heelon
morgen al. En achter hem zaten de anderen, bene
den 'm aan lage lossenaars, waar hij. alleen onbe
haaglijk op z'n kruk boven uitstak; de boekhouder,
vlak achter hem, haast tegen (hem aan; in den hoek
nog twee bodienden, era voor het raam een van de
heeren.
Eon glazen schot, stond midden door het lokaaltje;
daarachter zat de oudere patroon, in een bedompt
hok, waar je door een schuine lantaren tegen een hoo
gon muur aankeek, witgekalkt, voor hot licht.
Ze zaten nu allemaal te eten, hij hoorde ze hun
koffie slobberen, zonder spréken.
En in z'n hoekje bij het raam, voor het eerst vrij na
een langen morgen van haastend vreemd gewerkt zat
het klerkje maar stil naar buiten te turen, tn dén
donkere, regen-kleffe straat
Hij voelde zich moe, slapcrig-moe na dien eersten
kantoormorgen. Al dat vreemde, dat roezig geloop,
dat heen en weer haasten, 't had hem klein gemaakt
van schuwe bangheid; stil had hij maar gedaan wat
Ze hom zeien. adressen geschreven, boodschappen ge
daan, copieën geperst, zonder iets te durven zeggen.
En hij dacht niet aan eten, toen om twaalf uur de
conciërge ineens 'n blad met koppen had binnenge-
GOEDKOOPE TREIN.
Do Nederlandecho Spoorwegen zal 2o en 3e klasse
treinen laten loopen van Helder, A. Paulowna, Scha
gen, Noordsaharwoude, Heerhugowaard, «Alkmaar,
Heiloo, Castricum, Uitgeest, Krommenie-A, Wormer-
veor, Koog-Zaandijk en Zaandam naar Nijmegen,
Oosterbeok Laag on Arnhem en terug, op Woensdag
24 Augustus 1927.
Vertrek uit Schagen 6.24, aankomst Schagen 23.14.
(Zie advertentie.)
HOTELBRAND.
Vrijdagnacht is tengevolge van hooibroei het groo-
te hotel Fokkinga te Berlikum (P'r.) totaal afgebrand.
Do bewoners konden zich ternauwernood, dn nacht*
kleeren gehuld, in veiligheid stellen. Behalve een
kistje met geldswaardige papioren, dat do 'heer Fok
kinga in de haast wist to grijpen, is alles door de
geweldige vuurzee verteerd. Een kostbare hengst van
de vereeniging Friesland's Noord Westhoek is in de
vlammon omgekomen.
Even na het uitbreken van don brand, draaide,
tijdens een hevige regenbui, do wind om en toen
•stond spoedig ook do belendende boerderij van J. van
Tuinen in Mchto laaie; de grooto, schuur met 50 voer
hooi, landbouwgereedschappen enz. is totaal afge
brand. Do brandweer kon een gedeelte der 'behuizing
voor het vuur vrijwaren; van den inboedel is het
meeste gered. Een aangrenzend© smederij heeft ge
ducht waterschade geleden.
Gebouwen en inboedel waren verzekerd (het hotel
bij de Maatschappij Utrecht), het hooi van Tuinen
edhter niet.
DE REIS VAN DE KONINGIN EN DE PRINSES.
Een mededeeling van het Norsk Telegrambureau
uit Oslo meldt, dat het verblijf van de Koningin en
Prinses Juliana in Fefor begunstigd is door prachtig
weer. Bijna iederen dag konden de hooge gasten uit
stapjes maken in den bergachtigen omtrek. Fefor
ligt n.1. op een groot tableau, 930 meter boven de zee
oppervlakte. Een dezer dagen hebben de Koningin en
de Prinses een wandeling van vijf uren gemaakt
rondom het Fefor-meer en daarbij twee groote kaas
makerijen bezichtigd. Prinses Juliana heeft een uit
stapje gemaakt naar den top van den bekenden berg
Feforkampen, 3800 voet hoog, van waaruit de tou-
risten een prachtig uitzicht hadden op Noorwegen's
grootste bergwereld, den Jotunheimen, met zijn met
sneeuw bedekte toppen.
De koninklijke familie heeft een eigen woning met
achttien kamers; op het oogenbli'k zijn er ongeveer
honderd gasten dn het Fefor-hotel.
De koningin heeft haar groote tevredenheid uit
gesproken over haar verblijf in Fefor en de hotel
gasten voegen zich met de grootst mogelijke voor
komendheid naar de wenschen van de Koningin, die
haar incognito volkomen bewaard wenscht te zien.
DE STATIONSCHEF TE LEIDEN EN DE PERS.
Het dagelijksch bestuur van den Nederlandschen
Journalistenkring heeft vandaag bij de directie der
spoorwegen telegrafisch geprotesteerd tegen de hou
ding van don stationschef te Leiden inzake toelating
van do pers bij spoorwegongevallen. Het kringbestuur
heeft daarbij herinnerd aan een brief zijnerzijds van
©enige maanden geleden, waarop de spoorwegdirectie
nimmer heeft geantwoord, on verdere verwezen naar
do verklaring door den minister van waterstaat, in de
memorio van antwoord op zijn begrooting aan de
Forste Kamer afgelegd, waarin hij erkende, dat open
baarheid ten aanzien van spoorwegongevallon een al
gemeen belang is en hot toelaten van de pers daar
om aanboveling verdient.
In het tologram wordt ten slotte op een afdoende
on onverwijlde regeling van deze aangelegenheid aan
gedrongen.
WIERINGEN.
Naar wij vernemen, zal op Zondag 28 Augustus
a.s., (het door de burgerij aan de voetbalvoreeniging
„Succes" ton geschenke gegeven vaandel, worden
overhandigd. Bij die gelegenheid zal dan door de
clubs H.R.C. II on Geel Wit I uit Helder, een propa-
gandawedstrijd op het Succes-terrein gespeeld wor
den.
bracht, en 'ia gezegd 'had, dat hij de koffie kon komen
ihalen.
Toon was hot geplaag begonnen; bij bad moeten
rondgaan bij de heeren en vragen, een papier in z'n
hand, hoe ze (hun 'koffio wenschton. En dat moest
hij dan opschrijvon, voor bot vervolg.
Een voor een hadden zo 'm laffe geestigheden toe-
geschetterd; de één moest een „wolkje" melk, de
ander 'n „vleugje", die weer een „volle maan"....
En het angstige klerkje schreef het maar «til op, bun
namen on hun antwoord er achter.
Hij had wel even, heel even zin gehad om te gaan
huilen of hard weg to loopen, toen ze met hun vijven
zoo luid-op zat©» te lachen om a'n emstig-bang geg-
doe... maar bij had zich flink gehouden, was bij den
conciërge de koffie gaan balen.
Nu was hij vrij, kon stil voor zich, in 't oogenblik
van eten, 's zitten to denken aan den voorbijen mor
gen.
Hij had er eigenlijk, -in a'n dompig jongensdioofdje,
nog geen goede voorstelling van, hoe het geweest was,
of boo hii 't eigenlijk gevonden had; 't was alles zoo
vreemd geweest, zoo heel, heel anders dan gisteren.
's Middags uit school, had bij nog met z'n vrindjes
gespeeld, z'n tasch op z'n rug, heel onbewust van wat
er met hem gebeuren ging.
Maar tbuis had z'n vader hem gezegdz'n goede pak
aan te trekken, want dat bij een kantoor voor hem ge
vonden had, en dat bij er dadelijk been moest.
Toen was hij, verwonderd, maar stil-geboorzaam,
erheen geloopen, zonder morren.
In de donkere avónd-straat bad hij na lang zoeken
bet adres gevonden, was bedeestd de uitgeloopen trap
opgeslopen....
Hij was op het privé-kantoor gelaten, waar onder
't hei-witte licht van de lamp meneer aan z'n bureau
zat. 'n Brandkast stond achter hem, waarvan de zwa
re deur gapend openstond.
Meneer had hem gewenkt over 'm te gaan zitten,
in een hoogen antieken leunstoel, waar hij zich heel
nietig in voelde wegzinken, had z'n naam gevraagd
en hoe oud hij was.
Toen had hij moeten zeggen of hij wel wist hoeveel
gulden een pond was en wat eon shilling was en 'n
mark, of hij netjes schreef en beleefd was
Sc'huw-verlegen had hij op alles antwoord gegeven,
wachtte toen, heel kléirf gedoken in den hoogen stoel
op wat meneer zeggen zou. Die zat 'm maar aan te
kijken, vanachter z'n bureau, z'n oogen scherp sta
rend door de glimmende glazen van z'n lorgnet, z'n
handen spelend met een potloodje, voor hem op tafel.
En hij voelde zich benauwd-bang worden voor dien
turenden blik; 'fc was of hij 'm langs z'n lijf voelde
gaan, of hij 'ml overal betastte.blij hoorde hij in
eens weer de Stem van meneer ,dat hij morgen ko
men moest".
Hij stamelde een groet, liep verward het kantoor
uit Haastig stommelde hij de donkere trap af, stond
weer in de leege straat. En hij kon zich, den Keelen
verderen avond, maar niet begrijpen, dat hij daar
morgen zitten zou, morgen, en overmorgen en altijd,
de lange dagen
Eerst den volgenden dag, toen hij op weg was, ï?n
boterhammen in een krant onder z'n arm, drong 't
eigenlijk tot hem door, dat hij niet naar school ging,
maar naar kantoor.
Naar „kantoor" zooals al die heeren om hem, waar
hij nu bij hoorde, ook meneer, geen schooljongen
meer. Stijf rechtop in z'n hooge boordje, stapte hij
SCHOORL.
De Groeter Vereeniging voor Vreemdelingonver-
keer toont wel, een ondernemende vereeniging te
zijn. Het is toch wel oen heel waagstuk om, na een
zoo kortstondig bestaan, en mot 200 bescheiden kas
middelen, een zomer- en strandfeest te organiseeren,
zooals dat van j.1. Zondag.
Een waagstuk vooral in dezen ongestadigen zo
mer, waar men toch weet dat regen en wind zulke
slechte bondgenooten zijn, vooral van een buiten-
feest, niet 't minste van een strandfeest. Wat zal
't den bestuurderen van V.V.V. Zondagmorgen vroeg,
bang om 't hart geweest zijn, toen regen tegen do glas
ruiten kletterde hij het ontwaken.
Gelukkig kwam met den dag echter de zonneschijn
en we kunnen gerust zeggen: 't strandfeest ia goed
gelukt, zoowel wat de deelname, dan wat 't be
zoek betrof. 186 Kinderen namen in 4 rubrieken, naar
gelang hunner leeftijd, deel aan 't boetseeren van
zandfiguron, en we moeten eerlijk zeggen, 't geen we
zagen qntstaan, heeft onze verwachtingen overtrof
fen.
Wat werkelijk van goeden kijk op dit werk getui
gend, was de half gesloopte kruiser „Prince George",
de krokodil, om van forten, walvisscb.en enz., enz.
niet te spreken.
Toen tegen drie uur in den middag het zeewater
teekenen van was begon te geven, toog de jury aan
werk. De beoordeeling leek ons zeer moeilijk toe,
want zoovelen waren in hun soort een artist geweest
Het duurde dan ook geweldig lang eer de jury
„klaar" was, eigenlijk te lang, en op de gezichten
dezer heeren kon men dan ook het stellige voorne
men ontwaren om een volgend jaar hij leven en wel
zijn veel vroeger eens te gaan neuzen, opdat het oor
deel dan spoediger gereed zal zijn. Echter, alle9 werd
van den gemoedelijken en besten kant opgenomen
'en dan moppert niemand. Er werden dan ook met tal
van mooié prijzen veel blijde gezichten gemaakt. Bo
vendien kreeg elk een troostprijs. Er waren zelfs zoo
veel leuke en mooie snuisterijen, dat de heer van
der V., welke buiten mededinging natuurlijk, een
zeer mooi beeld van middeleeuwsche prins in vol or
naat had gemaakt, na verschrikkelijk ernstig over
leg tusschen jury en bestuur, zoowaar als troost
voor moeite en zorg een stukje speelgoed ontving. On
der groote vreugde werd het dankbaar aanvaard.
In groep I, kinderen van 6 tot en met 9 aar, kre
gen de prijzen in volgorde: Aafje de Beurs, A. Vries
man, K. Belman, A Rens, Greta Doorn, J. Mulder,
J. Meerendorp, W. de Jong, Rie Kaag, Janny Koe
ten, Sijtje Rossen, J. Wellensieok.
In groep II, kinderen van IQ tot en* met 12 jaar: le
prijs T. do Jong, 2e prijs (enz.) W. Koeterf, Anny
Kossen, Beppie Piotors, H. Huyskamp, B. Strengers,
B. Vi9ser, N. Jansen, H. Kool, J. Brand^Buijs, A. y.
d. Vlios Kz., Jb. Vriesman Jbz., H. Rijs, Hendrika
Phaff, A. Klop.
In groep III, kinderen van 1316 jaar: le prijs
Anny Hoog vorst, 2 e prijs Geertje de Waard, Se prijs
Van Overeest, 4e prijs Sanne Klaver, 5e prijs P. de
Graaf, 6e prijs Werner Chibidsure, 7e prijs J. Bronk-
horst, 8e prijs H. v. d. Kamer, 9e prijs H. Meedendorp.
Afd. IV, Groepen: le en Se prijs kinderen Overeest,
2e prijs kinderen Schouten, 4e prijs kinderen Mook en
Mentink.
Melden we nog dat het Fanfarekorps -de animo er
■bij de deelnemers goed inhield met goede muziek.
Hot avondfeest werd weer ernstig door regen en
wind bedreigd. Het leek er naar, dat 't geheel mis
zou loopen. Gelukkig echter ging 't later toch en vejv
trotsch 'n vrindje voorbij, zonder kijken
Maar toen hij op z'n kruk zat, achter 't kaal hooge
raam, 'n stapel enveloppon voor zich, waar hij adres
sen op moest gaan schrijven, heel bedeesd gebogen
over z'n lessenaar toen drensde er, onbewust, toch
een overmoedige droefheid neer in z'n gedachten, dat
bij hier nu altijd zou zitten, in 't klein-donkere lo
kaaltje met al die vreemde menscken en dat hij
zou moeten werken, werken.zonder lolletjes van
op school.
't Was Woensdag, ze hadden nu rekenenéén zou
er voor 't bord staan, dat vol cijfers stond, dc ande
ren allemaal in de lange banken naast elkaar...-
zijn pluats was nu leeg.z'n naam «tond er nog
opgekrast, in 'n cirkeltje van inktvlakken.
Den heelen morgen, tuzschen z'n werk door, waa
de gedachte aan school hem bijgebleven; om tien
uur toen achter hem een klok sloeg, was 't of hij in
eens weer 't schoollokaal zag, de jongens overeind
in de banken; duidelijk hoorde kb het lawaaiige ge
schreeuw van tusschon-de-uren. Ze kregen nu ge
schiedenis, van dien langen, mageren meester, waar
ze altijd bij joelden en spektakelden
Maar om hem bletf 't stil, hij hoorde alleen het
knierpend gekras van de pennen, af en toe de een
tonige stem van meneer, die wat vroeg. En achter
't raam was de donkere straat, stonden somber-hoog
de huizen van den overkant, waarlangs hij den re
gen zag neerdruilen, in 'n effon, troostelooze zak
kingEn toei, bij de koffie, dat geplaag van de
anderen.
Anders had hij nu vrij, ging hij voethallen, op 't
zandvlak achter het park
Als de regen buiten, druilde de droefheid in hem
neer. God, waarom, waarom, hij wist 't niet, 't was
foch gewoon, dat hij op kantoor was, z'n vader im
mers ook en zooveel anderen.
Maar toch kroop telkens onbewust dat klemmiend-
bange in z'n donken op, dat hij hier nu zitten moest
en hier, in die donkere huizenstraat, nu z'n leven
leven moest, de effen, altijd-gelijke dagen.
En 't benauwde hem ineens zóó, zoo kroppend-vol,
dat hij graag wel had willen wegspringen van z'n
kruik uit de sombere saaiheid van 't kantoor. Maar
hij durfde niet,'bleef verlegen-stil in z'n hoekje zit
ten, z'n schonkige lichaampje hoog voor het raam,
bang zich te verroeren, voor het dadelijk-klaar ge
plaag van den boekhouder achter hem.
Tinkelend' in de stilte, sloeg ineens de klok
halféén. En dadelijk riep meneer hem; „Molenkamp,
ga de post '4 halen, hier is do sleutel, no. 340, van
die loketjes, je weet welEn gauw terug, hoor!"
Hij liet zich van zijn kruk glijden, trok z'n jas
aan, nam schuw den sleutel aan„Je weet 't toch
wel goed", vroeg meneer nog eens, „340!"
v Ja meneer, zei hij, heel klein, bij de deur, z'n pet
je in z'n hand, „340". Toen sloop hij weg, rammel
de de trap af.
Blij-verruimld stond hij ineens in den regen, dien
hij frisch tegen zich voelde aanwaaien.
In de hooge hal van het postkatnoor stapte hij ge
wichtig rechtsaf op het firma-loket, haalde er trotsch
de brieven uitvier, dia hij heel langzaam, dat
iedereen het goed kon zien, nazag en telde.
Toen stak hij ze in z'n jaszak, op z'n gemak nu
weer terug naar kantoor.
De regen sidderde al maar neer op de glimmende
straten, klokkend droop het water uit de goten, op
de trottoirs.
En 't wa3 of de wijde grijze regenlucht als een
demping drukte op het stadsleven, Schuivelend haast-
eamelden zidh nog vrij wat menschon op het torrein
achter Huiborts. Hot ging er daar gozellig langs. Do
vroolijke keuken met zijn vroolijke ondernemers
zorgden ten zeerste voor do vroolijkhoid, doéh ook
vlschvermaak, grabbeltent, draaibord, koelthakspel en
werptent waren gereode afleidingen, en dan de op
gewekte Groeter geest er bij. Zoo word hot ondanks
het minder gunstige weer or toch nog stemmingvol.
Op de danvloer wisselde de dans, de Schoorlsche
Fanfare en 't Schooris Gemengd Koor elkander af
en het was daar werkelijk al heel aardig. Zelfs een
tableau zou nog worden vertooiit, dooh dit, en het
einde van den dans (hebben we.niet afgewacht, ver
trouwende dat dit een goed slot zou vormen aan het
als geheel, goed geslaagde zomerfeest.
Als eersteling op dit gebied in Groot, kunnen do
organisators er goed over tevreden zijn.
WARMENHUIZEN.
In Juni 1927 werd aan do voiling aangevoerd
193.896 Kg. aardappelen, 8350 Kg. rabarber, in Juni
1980 word aangevoerd 308.290 Kg. aardappelen,
2165 stuks bloemkool. Do omzet' bedroeg in J uni 1927
f23206,87 tegeen f21290.79 in Juni 1926. In Juli 1927
werd aangevoerd 1.440.067 Kg. aardappelon, 100 Kg.
gele kool, 595 Kg. zilvernep, 24815 stuks bloemkool,
In Juli 1926 werd aangevoerd 2,205,027 Kg. aardap
pelen, 10,200 Kg. blauwe aardappelen, 11,610 Kg. nep,
19.700 Kg. roode kool, 1.525 Kg. gele kool, 300 Kg,
witte kool, 30,138 stuks bloemkool. De omzet be>
droeg in Juli 1927 f108,026,17, tegen f 113.991,55 in
Juli 1926.
WARMENHUIZEN.
Het leveren van grint voor de wegen ls gegund
aan G. Schot te Oudorp, voor f 3.47 per M3.
WARMENHUIZEN.
Door B. en W.. ia aan het Comité tot het houden
van een fancy-fair ten behoeve van het fanfarecorps
T.A.V.E.N.U. toestemming verleend voor eene loterij.
WARMENHUIZEN.
Voor de betrekking van stoker aan het Gasbedrij
hebben zich 12 sollicitanten aangemeld en is tot sto
ker benoemd J. de Boer, tijdelijk brugwachter
Schoorldam.
WARMENHUIZEN.
Naar wij vernemen, is door B. en W. aan den Raax
voorgesteld eene geldleening aan te gaan groo
f59.600.ten behoeve van de bouwkosten scholei
en den aanleg van de nieuwe algemeene hegraaf
plaats.
ST. MAARTENSVLOTBRUG.
Donderdagavond 11 Aug. jb hield de vereeniginj
„Hulp in Nood" hare gewone halfjaarlijkscko leden
vergadering in het lokaal van den heer K. Veugei
alhier. Voorzitter, de heor P, Breed, ópondo de ver
gadering met eon hartelijk welkom aan do 11 aan
wezige leden, zijn spijt uitsprekende, over do ge
ringe opkomst; tevens sprak hij woorden van deel
neming over 'het verlies dat de vereeniging heeft ge
leden door het overlijden van ons geacht medelid
den heer L. Schoen te 't Buurtje, daar dit lid Blijken
had -gegeven van een warm voorstander van do ver
eeniging „Hulp in Nood".
De notulen van de vorige ledenvergadering werdep
door den secretaris, den heer W. Jongsma, gelezen,
en zonder op- of aanmerkingen goodgekourd. Hier
na gaf de penningmeester, de heer L. Postma, oon
overzicht der financiën. Hieruit bleek, dat op 31
Dec. 1926 het saldo was f 767,ontvangen vanaf 1 Jan
tot 1 Juli f 205,32, is totaal f1062,32, on een uitgaal
van f334.52, alzoo oen saldo f 1062,32 - f334,52
f727.80, is dus een achteruitgang van f3950. Aan 1(
leden werd een bedrag uitgekeerd groot f215.
ten de menschen langs de huizen, onder de glimmen
de, bolletjes der parapluies, waar alleen dó becnon
onderuit bewogen; stil-suisond, zonder bellon, gle
den de trams aan over de glinsterbanden der rails-
lAleen do wagens ratelden scherp over do keien; tel
kens als ze in een put deukten, spoot hot plasse»
water hoog-uit onder hun snel-draaiende wielen.
Sril-vergencegrd liep het kleine klerkje in den
regen; hjj had de brieven goed weggestopt dat zo
niat nat konden worde»...- telkens sloeg bij zd
hootd tnaar beneden, dan liop er een straaltje water
van z'n petklep.
Klam voelde hij a'n kousen plakken tegen z'n
beeman, tf'n brilloglazen waren nuk-beslagen van
den ertegemrwaaiond<h r<-gon. En in z'n jasz&kkei
waar Jni z'n haindan, atüt in hield, voelde hij tel,
kems de druppels, als koude nattoi bolletjes, noeb
vaJXecQ van zn inouwicm. t
Maar hij vond 't wel lékker, nooit had 'hij1 zoó
i-van de fnsaahia iuoht genoten als juist vanmoxv
En toen hij' weor voor z'n kantoorstraat stc
voelde^ hij erven 'a benauwde weifeling voor
erin ging". Ze loek hein, nu hij uit het lioht kwam,
eg" somberder da» vanmorgen, heolemaal als weg-
akropom tiissahen de huizonmureai, waarboven,
mkór-gnh's, de lucht uithing*.
En aan het eind was ze nogf donkerder, daar
stond, hooiguit boven de andere, dio er als speel
goed bij waren1, het reusachtige kantoren-huis,
breéde Hompage steenmassa, plomp verdonkerend
't dun-grijze middaglicht.
Ais tï smalle, armoedige geul liep de straat
heel benoden langs.
Maar hij moest zich haasten, vïugl 6tapte hij dooor,
dicht langs de huizen, tot kantoor.
In 't portaal, smoezelig tegel-gangetje onder ana
die trap, schudde hij zich eens flink iuit; hij1 voelda
't nat nu in z'n schoenen zuigen, 'n klamme damp
sloeg op uit zfn doorweekte jas. En hij haalde de
brieven uit z'n binnenzak, om ze eerst nog eens na
te zien., één, twee, drie, telde hij or... he, hij had
er toch vier gehad... nog eens dook' hij met z'n
hand in z'n jaszak', nee, die Wafl lüeg.... Hii teldo zf)
nog öenS, langzaam, böverig-bamg in z'n handen,
één, twee, ttriq.... hamel, had hjj1 ör 1110» ©an ver
lóren?
Angstig trok ïiiji zin' jas uit, voelde weer, ia
iederen aak, iö z'n colbert-zakken, rfpi broekzakken
....Maar ©n aat geen brief in.
Toen brak ineens al de 1 ang-ingehoudan, opgt
kropte droefheid in hem open, hij voelde zich 111
plotseling zoo ellendig!, zoo ellendig, kqud-nat ii
't slikkerigo portaaltje-buiten, in dé donken
straat knepperden de goten, suisde dlö regen neer
langs de grauwe huiaenmuren^
....En boven, daar boven, die hooge kruk vooo
het .raam, dat Vérvelooze plahkéin-lokaal waar hj
zitten moest, die sarrend-geheim zinnige lachjes vai
de anderen als hij nu binnen zou komen, met z'i
drie brieven- t(Bi zeggen zou, dat hjj den vierdei
had verloren;..-....
Stil, bang, dat iamaWcï Eet hoore» zou, kroop hj
ini In donker hoekje van de trap, liet zich neet
zakken op de natte tree, z'n jas onder z'n' arm
dc drie brieven augsfcigv-stijf 'in z'n hand.... zach
huilde hij z'n lamheid uit... en de tranen waasda
voor z'n brilleglazen, hij zag niets dan natte, star
rige plekken,, hoorde den regen maar suizen, ali
vlamgeknetter de plassende goten
hïni Vn^yVjltndi.ri-^i. rat me^gebwnv
l OH*. Vv*vivv.»|
