m VROUWENRUBRIEK G Een «oer elegant Japonnetje toont ons het volgende model. Deze ie uit een platinagrijs crêpe georgette, het bovenlijf, aan het decolleté met een rnnd Ingezet stuk, bloeseert aan, de ceintuur, die gedrapeerd is. Do rok is fijn geplisseerd en verwijdt zich naar onderen^ waar een aantal niches er op aangebracht zijn. Metrage 6 M. 50 in 1 M. En ten slotte een zeer origineel toilet, waar mee gij stellig succes zult hebben. Het bestaat uit een onderkeed in levendig roode crêpe, dat zeer fijn geplisseerd wordt. Dit onderkleed wordt gecompleteerd door een klein kleoding- stuk uit zwart satijn, met goud geborduurd. Aan den rechterpols een zwart fluweelen bandje, waarop oen roode chrysant ln de tint van het crêpe. Metrage: Satijn i M. 50 in 1 M.; roode crêpe 8 M. 50 in 1 M. gingen we op weg, achter elkaar, zooveel mo gelijk in dezelfde voetstappen over uitge strekte sneeuwvelden. Aan belde zijden ver hieven zich de witte bergen, hier en daar don ker onderbroken door steile rotspunten. Wan neer we niet zoo achter elkaar, gis 't ware ln het gareel hadden geloopen, zou het misschien moer dan een van ons gegaan zijn als do vrouw van Lot, die te veel omzag, want het landschap achter ons was overweldigend schoon. De wijde horizont naar het dal toe, begon zich reeds licht te kleuren door het na deren van den dag, de bergen eerst zilverwit, werden bleek goud, de lucht eerst paarlemoo- rig, werd zachtroze en daarna teer blauw. Maar do weg voorwaarts verelschte alle aan dacht, het gletschergebied werd bereikt Hier kwam het groote moment dat we aan het touw werden vastgemaakt We staken versoheidene kleine gletscherspleten over, kwamen laqgs grillig gevormde diepten, waar bet ijs opaal blauw scheen. De zon was intusschen opgegaan, de sneeuw flonkerde en schitterde, zoodat sneeuwbrillen onontbeerlijk waren. In een van de sneeuw hellingen moeet een vrij breede gietscher- spleet worden gepaseerd. Bij deze gelegenheid bleek de noodzakelijkheid van het touw, want versoheideno namen den sprong tekort en moesten dan aan het touw worden opgetrok ken. Na verschillende korte rustperioden werd de top bereikt Het uitzicht was schitterend, ringsom niets dan sneeuw en ijs, heel In de verte was de Vierwaldst&ttersee zichtbaar, den Klausenpas was heel ver te volgen. Hei Hotel Alpenclub zagen we als een wit stipje tusschen de dennen. De Hüfigletscher als een machtige verstarde stroom lag gedeeltelijk on der ons. De terugtocht werd met frisschen moed aanvaard en liep heel wat vlugger van stapel dan de heenweg. Na twee en een half uür waren wij weer in de hu% frisch en mon ter, maar met drijfnatte schoenen van het bin nengedrongen sneeuwwater en precies vier en twintig uur na ons vertrek kwamen wij weer weibehouden in het hotel terug, met een pret tig gevoel van voldoening over een goed ge slaagde tocht en een mooie herinnering rijker. EEN ZOMERHERINNERING. Wijdbeensch, de handen in de zakken, stond Gusti, een van de vijf gepatenteerde berggidsen het weer te bestudeeren. 't Word eindelijk beter, de nevels trokken weg, de kruinen van de bergen kwamen vrij, gelukkig nu zouden zich wol spoedig de toeristen ko men melden. „He, Franzi. zit niet zoo te suffen, 't weer wordt, gotvj. iti eens op', morgen trekken we er o? uit l" Do aangesprokene strekte z'n beenen en rokte zich uit 't Was ook werkelijk treurig feweest de laatste weken. Geen toerist had et gewaagd do mist en de regen en sneeuw to trotseeren en een bergtocht te maken, geen rooio duit was er verdiend en je werd kregel van het eeuwige wachten.1 Er kwam beweging in het groepje gidsen, dat nu al dagon lang naar mooi weer, toeris ten en verdienston uit te kijken zat. Men ging uiteen, ieder in de hoop do eerste te zijn, die een tocht zou kunnen ondernemen. Hot veelbelovende weor scheen Inderdaad wonderen godaan to hebben. De plaats voor bot hotel, die or den laatsfen tijd stil en ver laten had uitgezien was geheel gemetamor- phosoerd, overal stondem groepjes lachendo en pratende menschen, waartusschen de gidsen met 't pijpje in de hand, dan hier-, dan daar heen weien, maar het mooie topje van den Bristenstock, dat zich nu scherp afteekende tegen de -blauwe lucht, naar den Hüfiglet scher met den Düsistock en het Scheerhorn, en naar de richting van de Windg&llen, van waar het uitzicht zoo bijzonder mooi moest zijn. Ook wij behoorden tot diegenen, die den roep vande zon en de borgen niet konden weerstaan en druk aan 'he^ beraadslagen wa ren met Gusti welke tocht wij zouden kunnen maken. Eindelijk hadden wij besloten het Scheerhorn te bestijgen, een der toppen uit hot Hüfiglotschorgobiod, ter hoogte van 8290 M. Ons gezelschap zou bestaan uit drie perso nen en Gusti den gids, doch aangelokt door onze enthousiaste voorbereidselen, sloten eich nog drie personen bij ons aan, die na een fnspectie van schoenen en andere uitrusting .ook meenden den tocht te kunnen wagen. Nu moest nog een tweede gids mee, Franzi, de vriend van Gusti werd daarvoor uitgekozen, en nu togen we 's middags om 8 uur op paa Om het gunstige weer zoo vlug mogelijk te be nutten. Franzi en Gusti zwaar bepakt met enorme rugzakken met onze proviand, pickels en touwen, wij enkel met piek el en lichtere bagage. Aanvankelijk was het een bekende weg door dennenbosschen met reusachtige twee honderdjarige dennen, waar het deerlijk aro matisch geurde, doch al spoedig lieten wij het geboomto achter ons en liep het pad lang zaam stijgend door groen en bloemen. We passeerden vele kleine beekjes, die lustig ruischten en waaruit een heerlijke koelte op- Btoeg, rousachtige steenblokken als met reu- S^nhand uitgestrooid bedekten het veld, over al bloeiden kleurige bloemen, alpenroozen, gentianen en lelies, doch wij weken niet af van hot pad en do mooiste bloemen bleven ongepluki Nergens trouwens is een alpen- bloem zoo mooi als op de plaats waar zij bloeit De Hüfigletscher werd steeds gewel diger en toch waren wij er nog een heel stuk van af. Wij staken over den Kürstelenbach, Waaraan het Maderanertal vroeger den naam K&rstelentaJ ontleende en van nu af aan be gon onze weg steiler te worden.' Er werd niet veel meer gosproken, omdat men bij het stij gen al zijn adem noodig had. 't Werd warmer en warmer, de gezichten kleurden zich rooder §n rooder, totdat er halt werd gecomman deerd. De dorsfcigen konden zich laven mot een koelen dronk water, dat langs de steen en vloeide. De gidsen raadden aan er wat Rhum in te doen voor al te groote verkoeling, mis schien (jok wed omdat zij dan zelf even do öeech konden aanspreken. De weg, dien we gegaan waren, zagen-"wij alB een smal kron kelend lint. Het bosch met de eeuwenoude dennen was maar een klein donker plekje. De korte rust deed ons goed, we begonnen aan het stijgen te wennen en de atmosfeer was heerlijk frisch. We kwamen over more nen, waar we voorzichtig over moesten gaan, om geen steenen los te maken. Nog eens maakten wo een korte rustpauze. Franzi en Gusti legden hun rugzak af en organiseerden een kleinen -maaltijd om krachten te verzame len voor de tweede helft van den tocht. Het pad werd steeds steiler, de Hüfigletscher was nu vlak bij. In de hoogte zagen wij reeds de Clubhut, waar we zouden overnachten. Geiten klauterden er om -heen en van beneden af ge zien leek het wel alsof zij aan den steilen- rotswand vastgekleefd waren De lucht was ondertusschen hoe langer hoe meer betrokken, er kwam een dikke mist op zetten, zoodat het dal zich langzamerhand ge heel daarin oploste., 't Werd kouder en we voelden al enkele regendruppels. Voor het echter een flinke bui werd hadden we de hut bereikt. De meesten van ons waren nog noöit in een eigenlijke clubhut geweest, zoodat we werke lijk verrast waren boven nog zooveel comfort te vinden. In 't midden van de ruimte stonden tafels en banken er om heen. Er was een for nuis met pannen en ketels, een kast met keu kengerei, hout om te stoken, olielampen voor de verlichting, stroomatrassen langs de wan den en zoo waar nog pantoffels en houten schoenen om de vermoeide of natte voeten in te steken. Franzi en Gusti waren dadelijk aan het werk gegaan. De eene was een kwartiertje verder water gaan halen en de andere had het for- nuls aangemaakt. De rugzakken werden uitge pakt en de proviand werd ln twee manden gedaan, die aan de zoldering werden opge hangen, daar was dus onze provisiekast. De tafel werd gedekt met emaille bordjes, kop pen, vorken, lepels en messen, 't brood werd in hompen gesneden, de kaas en het vleesch kwamen op tafel en een groote ketel met thee We hadden allen honger gekregen en waren erg nieuwsgierig wat Gusti in die groote pan toch wel gebrouwen zou hebben, t Rook erg lekker en t bleek Maggi's soep te zijn. Een kolossale pan ermee kwam op tafel, wel genoeg voor een heel weeshuis, zeiden, wij. Gusti lachte, maar zei niets. Een half uur tje later was alle soep in de hongerige magen vordwenen, een compliment tfoor den kok en voor de goede soep, die eenvoudig in tablet ten in den rugzak was meegenomen. 't Begon langzamerhand te schemeren en er viel maar weinig licht door de raampjes van .de hut Gusti en Franzi staken hun pijpjes op en de anderen hun sigaret De tongen kwa men los. Zij vertelden van hun leven in de bergen, van de avonturen, die ze gehad had den, alles in hun typisch Urner dialect. Om een uur of negen begon echter de slaap do overhand te krijgen. Het weer zag er allesbe halve goed uit mist en regen, maar de baro meter In de hut ging vooruit, dat was een troost Een half uurtje later had leder zich zoo goed mogelijk geïnstalleerd, de blauwe paar dendekens als dekking gaven veel warmte, wat wel noodig was, want het was koud des nachts. De matrassen bleken op den <juur heel hard te zijn, en toen om half drie Gusti met een brandende kaars verscheen en zeide, dat het tijd was om zich klaar te maken, viel dit ons heelemaal niet zoo zwaar. Franzi was al ijverig in de weer geweest en had thee voor ons gezet en brood geeneden. De spraakzaamheid van 's avonds was -geheel verdwenen, Ieder at stil zijn brood. 't Weer was heel wat opgeknapt „*t Wordt een prachtdag", zeiden Gusti en Franzi. Toen w£ buiten kwamen wachtte ons een grootsch schouwspeL De maan dreef groot en helder tusschen de wolken, de sneeuwvelden waren van 'n ongerepte bovenaardsche schoonheid. die het daglicht niet schenken kan. Zwijgend KRONIEK VAN DEN ARTS. Over de keuze van een diëet. Dit een zeer delikate kwestie die maar al te dikwijls veel te licht opgenomen wordt. Ik meen nog niet eens het diëet "zelve, maar „de keuze" van dit diëet. Hoevele menschen ont zeggen zich niet vele spijzen en dranken om dat zij in een boek over geneeskunde een lijst gevonden hebben van wat in hun geval verbo den is! Zij vergeten dat de schrijver van dit boek genoodzaakt is een theoretisch diëet op te stellen dat zich aanpast bij .de meerderheid van de gevallen der behandelde ziekte. Maar dat wil geenszins zeggen dat hij het daarom wenschelijk acht in alle gevallen. En daarom Jeg ik hierop den nadruk: Elk individu is een particulier geval en ik zal het overal herhalen waar ik daartoe de gelegenheid heb: Er zijn geen ziektes, er zijn geen zieken. Het nut van een diëet is onbetwistbaar want bij elk ziektegeval is de spijs verteering van het lichaam in de war en worden bepaalde voe dingsmiddelen niet meer opgenomen. Dat moet dus vermeden worden, maar om tot dit doel te geraken moet men zich niet in oneindige theo- riön laten verdwalen. De observatie van den patiënt is een heel wat zekerder gids. Een be roemd medicus heeft eens gezegd dat hij de keuze van een diëet „men meer belang moet hechten aan den voorkeur" of tegenzin van den zieke dan aan de dikwijls bedriegelijke re gels \^.n den geneeskunst". Niets is gevaarlijker, op het punt van diëe- ten, dan haastige en onbezonnen generalisa ties. Mevrouw X Is maaglijdster. Mevrouw IJ is het niet minder. Zij vertrouwen elkaar-na tuurlijk de kleine narigheden, die dit met zich meebrengt, toe en het zal wel'heel zeldzaam zijn, wanneer niet minstens een van beide af scheid neemt, zonder een medischen raad meo naar huis te nemen. Eet vooral niets anders dan groenten! Uitstekende raad voor be- paalde maaglijders, maar even slecht voor j andere. 1 En evenzoo moet men voorzichtig zijn met z.g. medische publicaties, die men in alle boek winkels te kust en te keer vindt. Ik herinner mij een ongelukkige patiënt, die een beetje eiwit had. Hij was zeer bleek en vermagerd. Vertrouwende op zulk een boekje dronk hij I alleen nog maar een beetje melk per dag. Een andere daarentegen, die aan eenzelfde aandoe ning leed, stierf bijna aan een ernstige uranie, louter omdat hij ln een medisch leerboek gele zen had, dat aan dergelijke patiënten een groot aantal spijzen vergund waren. En we komen dus tot den slotsom, dat alleen uw dokter u het noodzakelijke dieet kan voor schrijven. Hij alleen weet den juisten midden weg te kiezen en 't juiste evenwicht te vinden tusschen een blind proefondervindinglijk dieet en tusschen de dikwijls te strenge theorie. Nie mand kent zijn eigen lichaam, zegt men wel in den volkmond geenszins ten onrechte. Maar daarvoor hebben we onzen dokter. Bij ernstige chronische ziekten wordt hij wel bijna altijd geraadpleegd om zijn oordeel te vernemen. Maar hoevele maaglijders verzor gen niet zich zelvel Hoevelen die lijden aan een slechten lever staken niet bijna het eten en brengen hun voeding tot een zoo treurig en weinig afwisselend nieuw terug, dat zij ten slottfe allen eetlust, en daardoor uit den aard der zake ook hunne krachten, verlipzen. Zoodat wij tot de slotsom komen, dat men even voorzichtig moet zijn in de keuze van een dieet als in die van een geneesmiddel. Leest: „La Femme de France", een tijdschrift dat zich bezig houdt met alles wat de kleeding en het huishouden der vronw betreft JLa Femme de France" volgt niet alleen de mode maar voorziet deze. Zij is dan ook een onontbeerlijk tijdschrift voor de vrouw. Abonnement 05 francs per jaar. Cllché's Femme de Franco, 8 Rua Rocroy Paris X. Gil ZIJT OP EEN DINÈTJE UITGENOODIGD MAAR zooals deze geprepareerd zijn als ijzel bedekt. Op den rok zijn drie i volants aangebracht, terwijl een i wijde ceintuur aan ae zijde geknoq Metrage 4 M. 25 in 1 M. De volgende is oen japon uit een zwart satijnen onderkleed, der een groote bloem, uit veertjes een bleek rosé kleur. Metrage 2 M. 76 in 1 M. ....gij weet eigenlijk niet wat gij aantrekken moet en zijt daardoor niet geheel op uw ge mak, want het is geen ceremonieel diner, maar toch moet gij een gekleed avondtoilet aan hebben. Laat mij u eenige aardige japonnen voor zulke gelegenheden toonen: De eerste is een japon uit zeegroene zijden mousseline, gedecolleteerd op een zilveren plastron, met aan den schouder twee rozen, MODESHOW DE BIJENKORF TE AMSTERDAM. Ook „De Bijenkorf" houdt de laatste jaren haar modeshow, waar de mooiste en meest voor Holland geschikte modéllen van Parij- sche couturiers tot een mooie collectie met nog andere vereenigd worden en die we met ge noegen hebben aanschouwd. 1 De gracieuse mannequins toonden ons wat de Parisienne van 's morgens tot 's avonds draagt, en begonnen met beeldige négligé's van zijde en kant, mooie zijden pyama's, voor al de groen satijnen met zilver was heel mooi, waarbij kleine groenzijden muiltjes gedragen werden, mooi en tevens warm was de vieux rosé pyama, waarvan het jasje gewatteerd is er waarmee men door het huis kan loopen, zonder kou te vatten. Voor de slanke lijn Is het goed om 's mori gens te loopen en dan draagt de modieuse vrouw een wollen tricot japon, zooals ons ge toond werd van beige tricot met bruin, een hoog gesloten kraagje met bruin strikje en daarover heen een gezellige sportive mantel van beige wollen stof met bontkraag! Voor de auto werd ons een zeer origineele en tevens practische jas getoond van bruin leer, met een bruine bontkraag en breede bont- rand, zoodat de beenen beschermd zijn tegen koude, en groote zakken. Van Martial et Armand was een prachtige mantel, donkerblauw met goudkleurige des sins, een ronde kraag van mol en breede man chetten, die ruim en los over de mouwen vie len, een breede lakceintuur voltooide dit ge heel, van hetzelfde huis was er ook een chi que zwart laken mantel met breede grijzen bontrand, geheel doorloopen van uit den kraag en van voren schuin opgeknipt. Een zeer apart en smaakvol toiletje was van Lenief, het rokje van zwart chiffon, het lijfje van goudstof, met een vierkante hals, waaruit een der hoeken een lange zwarte slip van chiffon, waar ook de breede ceintuur van was. Ook de bontmantels waren heel mooi, veel gestreept en gevlekt bont, „percüla" is bruin gestreept bont, waarvan we eon mooien man tel zagen, met een grooton shawlkraag van Amerikaansch opossum. Een elegant manteltje voor een bakvisch was van groen-grijs laken met bibrette, waarbij een groote slappe grijze velours hoed werd gedragen. Voor bakvischjes waren er ook alleraardigste jurkjes, donkerblauw met een wit batist vest met rood geborduurd was een aardige school jurk. Bij de mantels werden bijpassende en chique hoedjes gedragen, heel apart was een donker blauw velours hoedje met voorop twee korna lijnen spelden als garneering. Heel bijzonder was een middagjapon van Drecoll, een zwart chiffon rokje, met een bro- caat lijfje met prachtige kleuren, waarin den rug een diepe punt van zwart chiffon ingezet, een rand van zwart langs de als een vest uitgesneden hals, waarin een heel lang afhan gend fichu van rose crêpe georgette. Veel velours chiffon met kleine bloemetjes bedrukt wordt er nu gedragen. Ook wit en zwart is nog steeds een geliefde combinatie, van Jenny was er een zeer gedis tingeerd toiletje van zwart crêpe satin met een witte nas van voorpotte om don halR on bet Vrij Nadrul -Nier als ecl Maar menscl middag gen e« ^tuk t< naar mijn e vriend! ,Vro frefstu ,Je houdei toon, gesned liteit Hortsi „0, zeker dat te vsn di Maai kon di erg bo portie en de keling „Nat het de Ik p overtui lapje z&chtje lag of rede li en riei vleescli voor!" ,Goe loof, d ,Dae lichtel zelfde Zoo logapai Ik gin losse schootje en mouwen evenai naar e afgezet Kant wordt zoowel in zwart I blauw gedragen, heel fijntjes wai kanton toiletje over rose. Voor dé avondjurken nog veel jè Ie", Lanvin creëerde een beeldige i do style van zwarto taf het lijfje, di bestaat uit heele smalle gerimpelde een breede rand zwarte tullo onden Om over dit tollet heen te drug naar den schouwburg werd one zwart veloure chiffon avondcape1 g fj hard cerise chiffon gevoerd en pierrot kraag. Voor een jong meisje was avondtoiletje van witte crêpe G« kraaltjes op rose onderjapon. Heel mooi was ook de avondoapei bloemen op een zwart fond van fin Zwart rijn de meeste avonft mantels. Er waren nog veel meer toflottab kan beschrijven, maar er was zeen zoowel voor dames als jonge meisje DE HEDENDAAGSCHE JONG MEISJES IN ENGELAH Om de veranderingen, die in het leven plaats hebben, goed te begii men er eenigen tijd uit geweest zij Het meest aan de tradities gebo met uitzondering van Spanje, is oaii deren en met een verbluffende snfi Deze veranderingen zijn niet sled lijk, zooals het korte haar, de korte mouwen, wat de meisjes betreft Ha veel dieper. Sommige psychologen i een toestand, waarin mannen zoovet lijks zullen hebben, en vrouwen vf- nelijks, dat het moeilijk zal zijn zo yj - 'lendf _er zullen hebb denken kunnen. onderscheiden. En het is opvallens resultaat spoediger zullen hebben,# Sommige moderne moeders zegft ronnes zijn niet meer n'oodig, de Joi zijn veilig, want de jonge mannen i opzicht kameraad of vriend, maar Daar de mannen in Engeland 7 meerderheid zijn, zijn ze zeer gezoci man meer dan ooit. Hot resultaat gruwelijk verwend zijn en hun ma slecht, het jongmensoh komt ie laat cuus te maken, zegt af zonder va ging en het valt hem niot in om t na een dinertje of partijtje. Het jonge meisje is beter gomani moderne jongeman, maar waar ze sport is het met haar geestelijke meestal treurig gesteld. Een jongmeisje had de volgende het huwelijk: Als je trouwt met eö- goeden man met een prachtig karfc moet je hem trouw zijn of je zelf voelen. Als je met een meer oppen trouwt, Is het leven vroolijk en w beiden kunnen doen wat ze willen-, Het huwelijk sohijnt in 't gehea gebaseerd te zijn op wederzijdso» haf turonrd r>U*hf

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 18