m
VROUWENRUBRIEK
G
Een «oer elegant Japonnetje toont ons het
volgende model. Deze ie uit een platinagrijs
crêpe georgette, het bovenlijf, aan het decolleté
met een rnnd Ingezet stuk, bloeseert aan, de
ceintuur, die gedrapeerd is.
Do rok is fijn geplisseerd en verwijdt zich
naar onderen^ waar een aantal niches er op
aangebracht zijn.
Metrage 6 M. 50 in 1 M.
En ten slotte een zeer origineel toilet, waar
mee gij stellig succes zult hebben. Het bestaat
uit een onderkeed in levendig roode crêpe, dat
zeer fijn geplisseerd wordt. Dit onderkleed
wordt gecompleteerd door een klein kleoding-
stuk uit zwart satijn, met goud geborduurd.
Aan den rechterpols een zwart fluweelen
bandje, waarop oen roode chrysant ln de tint
van het crêpe.
Metrage: Satijn i M. 50 in 1 M.; roode crêpe
8 M. 50 in 1 M.
gingen we op weg, achter elkaar, zooveel mo
gelijk in dezelfde voetstappen over uitge
strekte sneeuwvelden. Aan belde zijden ver
hieven zich de witte bergen, hier en daar don
ker onderbroken door steile rotspunten. Wan
neer we niet zoo achter elkaar, gis 't ware ln
het gareel hadden geloopen, zou het misschien
moer dan een van ons gegaan zijn als do
vrouw van Lot, die te veel omzag, want het
landschap achter ons was overweldigend
schoon. De wijde horizont naar het dal toe,
begon zich reeds licht te kleuren door het na
deren van den dag, de bergen eerst zilverwit,
werden bleek goud, de lucht eerst paarlemoo-
rig, werd zachtroze en daarna teer blauw.
Maar do weg voorwaarts verelschte alle aan
dacht, het gletschergebied werd bereikt
Hier kwam het groote moment dat we aan
het touw werden vastgemaakt We staken
versoheidene kleine gletscherspleten over,
kwamen laqgs grillig gevormde diepten, waar
bet ijs opaal blauw scheen.
De zon was intusschen opgegaan, de sneeuw
flonkerde en schitterde, zoodat sneeuwbrillen
onontbeerlijk waren. In een van de sneeuw
hellingen moeet een vrij breede gietscher-
spleet worden gepaseerd. Bij deze gelegenheid
bleek de noodzakelijkheid van het touw, want
versoheideno namen den sprong tekort en
moesten dan aan het touw worden opgetrok
ken. Na verschillende korte rustperioden werd
de top bereikt Het uitzicht was schitterend,
ringsom niets dan sneeuw en ijs, heel In de
verte was de Vierwaldst&ttersee zichtbaar,
den Klausenpas was heel ver te volgen. Hei
Hotel Alpenclub zagen we als een wit stipje
tusschen de dennen. De Hüfigletscher als een
machtige verstarde stroom lag gedeeltelijk on
der ons. De terugtocht werd met frisschen
moed aanvaard en liep heel wat vlugger van
stapel dan de heenweg. Na twee en een half
uür waren wij weer in de hu% frisch en mon
ter, maar met drijfnatte schoenen van het bin
nengedrongen sneeuwwater en precies vier en
twintig uur na ons vertrek kwamen wij weer
weibehouden in het hotel terug, met een pret
tig gevoel van voldoening over een goed ge
slaagde tocht en een mooie herinnering rijker.
EEN ZOMERHERINNERING.
Wijdbeensch, de handen in de zakken,
stond Gusti, een van de vijf gepatenteerde
berggidsen het weer te bestudeeren. 't Word
eindelijk beter, de nevels trokken weg, de
kruinen van de bergen kwamen vrij, gelukkig
nu zouden zich wol spoedig de toeristen ko
men melden.
„He, Franzi. zit niet zoo te suffen, 't weer
wordt, gotvj. iti eens op', morgen trekken we
er o? uit l"
Do aangesprokene strekte z'n beenen en
rokte zich uit 't Was ook werkelijk treurig
feweest de laatste weken. Geen toerist had
et gewaagd do mist en de regen en sneeuw
to trotseeren en een bergtocht te maken, geen
rooio duit was er verdiend en je werd kregel
van het eeuwige wachten.1
Er kwam beweging in het groepje gidsen,
dat nu al dagon lang naar mooi weer, toeris
ten en verdienston uit te kijken zat. Men ging
uiteen, ieder in de hoop do eerste te zijn, die
een tocht zou kunnen ondernemen.
Hot veelbelovende weor scheen Inderdaad
wonderen godaan to hebben. De plaats voor
bot hotel, die or den laatsfen tijd stil en ver
laten had uitgezien was geheel gemetamor-
phosoerd, overal stondem groepjes lachendo en
pratende menschen, waartusschen de gidsen
met 't pijpje in de hand, dan hier-, dan daar
heen weien, maar het mooie topje van den
Bristenstock, dat zich nu scherp afteekende
tegen de -blauwe lucht, naar den Hüfiglet
scher met den Düsistock en het Scheerhorn,
en naar de richting van de Windg&llen, van
waar het uitzicht zoo bijzonder mooi moest
zijn.
Ook wij behoorden tot diegenen, die den
roep vande zon en de borgen niet konden
weerstaan en druk aan 'he^ beraadslagen wa
ren met Gusti welke tocht wij zouden kunnen
maken. Eindelijk hadden wij besloten het
Scheerhorn te bestijgen, een der toppen uit
hot Hüfiglotschorgobiod, ter hoogte van 8290
M. Ons gezelschap zou bestaan uit drie perso
nen en Gusti den gids, doch aangelokt door
onze enthousiaste voorbereidselen, sloten
eich nog drie personen bij ons aan, die na een
fnspectie van schoenen en andere uitrusting
.ook meenden den tocht te kunnen wagen. Nu
moest nog een tweede gids mee, Franzi, de
vriend van Gusti werd daarvoor uitgekozen,
en nu togen we 's middags om 8 uur op paa
Om het gunstige weer zoo vlug mogelijk te be
nutten. Franzi en Gusti zwaar bepakt met
enorme rugzakken met onze proviand, pickels
en touwen, wij enkel met piek el en lichtere
bagage.
Aanvankelijk was het een bekende weg
door dennenbosschen met reusachtige twee
honderdjarige dennen, waar het deerlijk aro
matisch geurde, doch al spoedig lieten wij het
geboomto achter ons en liep het pad lang
zaam stijgend door groen en bloemen. We
passeerden vele kleine beekjes, die lustig
ruischten en waaruit een heerlijke koelte op-
Btoeg, rousachtige steenblokken als met reu-
S^nhand uitgestrooid bedekten het veld, over
al bloeiden kleurige bloemen, alpenroozen,
gentianen en lelies, doch wij weken niet af
van hot pad en do mooiste bloemen bleven
ongepluki Nergens trouwens is een alpen-
bloem zoo mooi als op de plaats waar zij
bloeit De Hüfigletscher werd steeds gewel
diger en toch waren wij er nog een heel stuk
van af. Wij staken over den Kürstelenbach,
Waaraan het Maderanertal vroeger den naam
K&rstelentaJ ontleende en van nu af aan be
gon onze weg steiler te worden.' Er werd niet
veel meer gosproken, omdat men bij het stij
gen al zijn adem noodig had. 't Werd warmer
en warmer, de gezichten kleurden zich rooder
§n rooder, totdat er halt werd gecomman
deerd. De dorsfcigen konden zich laven mot
een koelen dronk water, dat langs de steen en
vloeide. De gidsen raadden aan er wat Rhum
in te doen voor al te groote verkoeling, mis
schien (jok wed omdat zij dan zelf even do
öeech konden aanspreken. De weg, dien we
gegaan waren, zagen-"wij alB een smal kron
kelend lint. Het bosch met de eeuwenoude
dennen was maar een klein donker plekje.
De korte rust deed ons goed, we begonnen
aan het stijgen te wennen en de atmosfeer
was heerlijk frisch. We kwamen over more
nen, waar we voorzichtig over moesten gaan,
om geen steenen los te maken. Nog eens
maakten wo een korte rustpauze. Franzi en
Gusti legden hun rugzak af en organiseerden
een kleinen -maaltijd om krachten te verzame
len voor de tweede helft van den tocht. Het
pad werd steeds steiler, de Hüfigletscher was
nu vlak bij. In de hoogte zagen wij reeds de
Clubhut, waar we zouden overnachten. Geiten
klauterden er om -heen en van beneden af ge
zien leek het wel alsof zij aan den steilen-
rotswand vastgekleefd waren
De lucht was ondertusschen hoe langer hoe
meer betrokken, er kwam een dikke mist op
zetten, zoodat het dal zich langzamerhand ge
heel daarin oploste., 't Werd kouder en we
voelden al enkele regendruppels. Voor het
echter een flinke bui werd hadden we de hut
bereikt.
De meesten van ons waren nog noöit in een
eigenlijke clubhut geweest, zoodat we werke
lijk verrast waren boven nog zooveel comfort
te vinden. In 't midden van de ruimte stonden
tafels en banken er om heen. Er was een for
nuis met pannen en ketels, een kast met keu
kengerei, hout om te stoken, olielampen voor
de verlichting, stroomatrassen langs de wan
den en zoo waar nog pantoffels en houten
schoenen om de vermoeide of natte voeten in
te steken.
Franzi en Gusti waren dadelijk aan het werk
gegaan. De eene was een kwartiertje verder
water gaan halen en de andere had het for-
nuls aangemaakt. De rugzakken werden uitge
pakt en de proviand werd ln twee manden
gedaan, die aan de zoldering werden opge
hangen, daar was dus onze provisiekast. De
tafel werd gedekt met emaille bordjes, kop
pen, vorken, lepels en messen, 't brood werd
in hompen gesneden, de kaas en het vleesch
kwamen op tafel en een groote ketel met
thee We hadden allen honger gekregen en
waren erg nieuwsgierig wat Gusti in die
groote pan toch wel gebrouwen zou hebben,
t Rook erg lekker en t bleek Maggi's soep te
zijn. Een kolossale pan ermee kwam op tafel,
wel genoeg voor een heel weeshuis, zeiden,
wij. Gusti lachte, maar zei niets. Een half uur
tje later was alle soep in de hongerige magen
vordwenen, een compliment tfoor den kok en
voor de goede soep, die eenvoudig in tablet
ten in den rugzak was meegenomen.
't Begon langzamerhand te schemeren en er
viel maar weinig licht door de raampjes van
.de hut Gusti en Franzi staken hun pijpjes op
en de anderen hun sigaret De tongen kwa
men los. Zij vertelden van hun leven in de
bergen, van de avonturen, die ze gehad had
den, alles in hun typisch Urner dialect. Om
een uur of negen begon echter de slaap do
overhand te krijgen. Het weer zag er allesbe
halve goed uit mist en regen, maar de baro
meter In de hut ging vooruit, dat was een
troost
Een half uurtje later had leder zich zoo
goed mogelijk geïnstalleerd, de blauwe paar
dendekens als dekking gaven veel warmte,
wat wel noodig was, want het was koud des
nachts. De matrassen bleken op den <juur heel
hard te zijn, en toen om half drie Gusti met
een brandende kaars verscheen en zeide, dat
het tijd was om zich klaar te maken, viel dit
ons heelemaal niet zoo zwaar.
Franzi was al ijverig in de weer geweest en
had thee voor ons gezet en brood geeneden.
De spraakzaamheid van 's avonds was -geheel
verdwenen, Ieder at stil zijn brood.
't Weer was heel wat opgeknapt „*t Wordt
een prachtdag", zeiden Gusti en Franzi. Toen
w£ buiten kwamen wachtte ons een grootsch
schouwspeL De maan dreef groot en helder
tusschen de wolken, de sneeuwvelden waren
van 'n ongerepte bovenaardsche schoonheid.
die het daglicht niet schenken kan. Zwijgend
KRONIEK VAN DEN ARTS.
Over de keuze van een diëet.
Dit een zeer delikate kwestie die maar al te
dikwijls veel te licht opgenomen wordt. Ik
meen nog niet eens het diëet "zelve, maar „de
keuze" van dit diëet. Hoevele menschen ont
zeggen zich niet vele spijzen en dranken om
dat zij in een boek over geneeskunde een lijst
gevonden hebben van wat in hun geval verbo
den is! Zij vergeten dat de schrijver van dit
boek genoodzaakt is een theoretisch diëet op
te stellen dat zich aanpast bij .de meerderheid
van de gevallen der behandelde ziekte. Maar
dat wil geenszins zeggen dat hij het daarom
wenschelijk acht in alle gevallen. En daarom
Jeg ik hierop den nadruk: Elk individu is een
particulier geval en ik zal het overal herhalen
waar ik daartoe de gelegenheid heb: Er zijn
geen ziektes, er zijn geen zieken.
Het nut van een diëet is onbetwistbaar want
bij elk ziektegeval is de spijs verteering van het
lichaam in de war en worden bepaalde voe
dingsmiddelen niet meer opgenomen. Dat moet
dus vermeden worden, maar om tot dit doel te
geraken moet men zich niet in oneindige theo-
riön laten verdwalen. De observatie van den
patiënt is een heel wat zekerder gids. Een be
roemd medicus heeft eens gezegd dat hij de
keuze van een diëet „men meer belang moet
hechten aan den voorkeur" of tegenzin van
den zieke dan aan de dikwijls bedriegelijke re
gels \^.n den geneeskunst".
Niets is gevaarlijker, op het punt van diëe-
ten, dan haastige en onbezonnen generalisa
ties. Mevrouw X Is maaglijdster. Mevrouw IJ
is het niet minder. Zij vertrouwen elkaar-na
tuurlijk de kleine narigheden, die dit met zich
meebrengt, toe en het zal wel'heel zeldzaam
zijn, wanneer niet minstens een van beide af
scheid neemt, zonder een medischen raad meo
naar huis te nemen. Eet vooral niets anders
dan groenten! Uitstekende raad voor be-
paalde maaglijders, maar even slecht voor
j andere.
1 En evenzoo moet men voorzichtig zijn met
z.g. medische publicaties, die men in alle boek
winkels te kust en te keer vindt. Ik herinner
mij een ongelukkige patiënt, die een beetje
eiwit had. Hij was zeer bleek en vermagerd.
Vertrouwende op zulk een boekje dronk hij
I alleen nog maar een beetje melk per dag. Een
andere daarentegen, die aan eenzelfde aandoe
ning leed, stierf bijna aan een ernstige uranie,
louter omdat hij ln een medisch leerboek gele
zen had, dat aan dergelijke patiënten een groot
aantal spijzen vergund waren.
En we komen dus tot den slotsom, dat alleen
uw dokter u het noodzakelijke dieet kan voor
schrijven. Hij alleen weet den juisten midden
weg te kiezen en 't juiste evenwicht te vinden
tusschen een blind proefondervindinglijk dieet
en tusschen de dikwijls te strenge theorie. Nie
mand kent zijn eigen lichaam, zegt men wel in
den volkmond geenszins ten onrechte. Maar
daarvoor hebben we onzen dokter.
Bij ernstige chronische ziekten wordt hij wel
bijna altijd geraadpleegd om zijn oordeel te
vernemen. Maar hoevele maaglijders verzor
gen niet zich zelvel Hoevelen die lijden aan
een slechten lever staken niet bijna het eten
en brengen hun voeding tot een zoo treurig en
weinig afwisselend nieuw terug, dat zij ten
slottfe allen eetlust, en daardoor uit den aard der
zake ook hunne krachten, verlipzen.
Zoodat wij tot de slotsom komen, dat men
even voorzichtig moet zijn in de keuze van een
dieet als in die van een geneesmiddel.
Leest: „La Femme de France", een tijdschrift
dat zich bezig houdt met alles wat de kleeding
en het huishouden der vronw betreft
JLa Femme de France" volgt niet alleen de
mode maar voorziet deze. Zij is dan ook een
onontbeerlijk tijdschrift voor de vrouw.
Abonnement 05 francs per jaar.
Cllché's Femme de Franco,
8 Rua Rocroy Paris X.
Gil ZIJT OP EEN DINÈTJE UITGENOODIGD MAAR
zooals deze geprepareerd zijn als
ijzel bedekt. Op den rok zijn drie i
volants aangebracht, terwijl een i
wijde ceintuur aan ae zijde geknoq
Metrage 4 M. 25 in 1 M.
De volgende is oen japon uit
een zwart satijnen onderkleed,
der een groote bloem, uit veertjes
een bleek rosé kleur.
Metrage 2 M. 76 in 1 M.
....gij weet eigenlijk niet wat gij aantrekken
moet en zijt daardoor niet geheel op uw ge
mak, want het is geen ceremonieel diner, maar
toch moet gij een gekleed avondtoilet aan
hebben.
Laat mij u eenige aardige japonnen voor
zulke gelegenheden toonen:
De eerste is een japon uit zeegroene zijden
mousseline, gedecolleteerd op een zilveren
plastron, met aan den schouder twee rozen,
MODESHOW DE BIJENKORF
TE AMSTERDAM.
Ook „De Bijenkorf" houdt de laatste jaren
haar modeshow, waar de mooiste en meest
voor Holland geschikte modéllen van Parij-
sche couturiers tot een mooie collectie met nog
andere vereenigd worden en die we met ge
noegen hebben aanschouwd. 1
De gracieuse mannequins toonden ons wat
de Parisienne van 's morgens tot 's avonds
draagt, en begonnen met beeldige négligé's
van zijde en kant, mooie zijden pyama's, voor
al de groen satijnen met zilver was heel mooi,
waarbij kleine groenzijden muiltjes gedragen
werden, mooi en tevens warm was de vieux
rosé pyama, waarvan het jasje gewatteerd is
er waarmee men door het huis kan loopen,
zonder kou te vatten.
Voor de slanke lijn Is het goed om 's mori
gens te loopen en dan draagt de modieuse
vrouw een wollen tricot japon, zooals ons ge
toond werd van beige tricot met bruin, een
hoog gesloten kraagje met bruin strikje en
daarover heen een gezellige sportive mantel
van beige wollen stof met bontkraag!
Voor de auto werd ons een zeer origineele
en tevens practische jas getoond van bruin
leer, met een bruine bontkraag en breede bont-
rand, zoodat de beenen beschermd zijn tegen
koude, en groote zakken.
Van Martial et Armand was een prachtige
mantel, donkerblauw met goudkleurige des
sins, een ronde kraag van mol en breede man
chetten, die ruim en los over de mouwen vie
len, een breede lakceintuur voltooide dit ge
heel, van hetzelfde huis was er ook een chi
que zwart laken mantel met breede grijzen
bontrand, geheel doorloopen van uit den kraag
en van voren schuin opgeknipt. Een zeer apart
en smaakvol toiletje was van Lenief, het rokje
van zwart chiffon, het lijfje van goudstof, met
een vierkante hals, waaruit een der hoeken
een lange zwarte slip van chiffon, waar ook de
breede ceintuur van was.
Ook de bontmantels waren heel mooi, veel
gestreept en gevlekt bont, „percüla" is bruin
gestreept bont, waarvan we eon mooien man
tel zagen, met een grooton shawlkraag van
Amerikaansch opossum. Een elegant manteltje
voor een bakvisch was van groen-grijs laken
met bibrette, waarbij een groote slappe grijze
velours hoed werd gedragen.
Voor bakvischjes waren er ook alleraardigste
jurkjes, donkerblauw met een wit batist vest
met rood geborduurd was een aardige school
jurk.
Bij de mantels werden bijpassende en chique
hoedjes gedragen, heel apart was een donker
blauw velours hoedje met voorop twee korna
lijnen spelden als garneering.
Heel bijzonder was een middagjapon van
Drecoll, een zwart chiffon rokje, met een bro-
caat lijfje met prachtige kleuren, waarin den
rug een diepe punt van zwart chiffon ingezet,
een rand van zwart langs de als een vest
uitgesneden hals, waarin een heel lang afhan
gend fichu van rose crêpe georgette.
Veel velours chiffon met kleine bloemetjes
bedrukt wordt er nu gedragen.
Ook wit en zwart is nog steeds een geliefde
combinatie, van Jenny was er een zeer gedis
tingeerd toiletje van zwart crêpe satin met een
witte nas van voorpotte om don halR on bet
Vrij
Nadrul
-Nier
als ecl
Maar
menscl
middag
gen e«
^tuk t<
naar
mijn e
vriend!
,Vro
frefstu
,Je
houdei
toon,
gesned
liteit
Hortsi
„0,
zeker
dat te
vsn di
Maai
kon di
erg bo
portie
en de
keling
„Nat
het de
Ik p
overtui
lapje
z&chtje
lag of
rede li
en riei
vleescli
voor!"
,Goe
loof, d
,Dae
lichtel
zelfde
Zoo
logapai
Ik gin
losse schootje en mouwen evenai naar e
afgezet
Kant wordt zoowel in zwart I
blauw gedragen, heel fijntjes wai
kanton toiletje over rose.
Voor dé avondjurken nog veel jè
Ie", Lanvin creëerde een beeldige i
do style van zwarto taf het lijfje, di
bestaat uit heele smalle gerimpelde
een breede rand zwarte tullo onden
Om over dit tollet heen te drug
naar den schouwburg werd one
zwart veloure chiffon avondcape1 g fj
hard cerise chiffon gevoerd en
pierrot kraag.
Voor een jong meisje was
avondtoiletje van witte crêpe G«
kraaltjes op rose onderjapon.
Heel mooi was ook de avondoapei
bloemen op een zwart fond van fin
Zwart rijn de meeste avonft
mantels.
Er waren nog veel meer toflottab
kan beschrijven, maar er was zeen
zoowel voor dames als jonge meisje
DE HEDENDAAGSCHE JONG
MEISJES IN ENGELAH
Om de veranderingen, die in het
leven plaats hebben, goed te begii
men er eenigen tijd uit geweest zij
Het meest aan de tradities gebo
met uitzondering van Spanje, is oaii
deren en met een verbluffende snfi
Deze veranderingen zijn niet sled
lijk, zooals het korte haar, de korte
mouwen, wat de meisjes betreft Ha
veel dieper. Sommige psychologen i
een toestand, waarin mannen zoovet
lijks zullen hebben, en vrouwen vf-
nelijks, dat het moeilijk zal zijn zo yj
- 'lendf
_er zullen hebb
denken kunnen.
onderscheiden. En het is opvallens
resultaat spoediger zullen hebben,#
Sommige moderne moeders zegft
ronnes zijn niet meer n'oodig, de Joi
zijn veilig, want de jonge mannen i
opzicht kameraad of vriend, maar
Daar de mannen in Engeland 7
meerderheid zijn, zijn ze zeer gezoci
man meer dan ooit. Hot resultaat
gruwelijk verwend zijn en hun ma
slecht, het jongmensoh komt ie laat
cuus te maken, zegt af zonder va
ging en het valt hem niot in om t
na een dinertje of partijtje.
Het jonge meisje is beter gomani
moderne jongeman, maar waar ze
sport is het met haar geestelijke
meestal treurig gesteld.
Een jongmeisje had de volgende
het huwelijk: Als je trouwt met eö-
goeden man met een prachtig karfc
moet je hem trouw zijn of je zelf
voelen. Als je met een meer oppen
trouwt, Is het leven vroolijk en w
beiden kunnen doen wat ze willen-,
Het huwelijk sohijnt in 't gehea
gebaseerd te zijn op wederzijdso»
haf turonrd r>U*hf