Ichager Courant
nks
n
nme
HET AFGODSBEELD.
ENf
Tweede Blad.
Staatsloterij.
Binnenlandsch Nieuws.
uur n.ni,|
AK,
Donderdag 13 October 1927
70ste Jaargang. No. 8134.
ze
p-
Trekking van Dinsdag 11 October.
5e klas 14e lijst.
"Nb 19360 f 1000.
Nos GOTO 12664 15434 10377 elk f 400.
Nm 6435 6861 7653 elk f 200.
KS 1039 4396 6431 7801 7863 13258 14742 15097
17580 20446 elk f 100.
Prijzen van f 70.
126 196 298 360 392 474 492 518 692
766 £29 965 1029 10S3 1166 1232 1360 1434
1346 1500 1536 1555 1631 1718 1741 1765 1792
1874 1896 1908 2122 2163 2377 2397 2439 2541
2603 2670 2753 2779 2805 2851 2886 2920 3053
S 3256 3422 3734 3800 3882 3909 4041 4121
4134 4150 4163 4317 4348 4514 4559 4597 4654
4686 4688 4712 4725 4786 4826 4832 4885 5011
5043 5366 5384 5390 5391 5446 5594 5667 5824
5830 5855 6026 6131 6471 6480 6501 6688 6704
6766 6780 6857 7094 7251 7291 7317 7420 7431
7435 7563 7704 7808 7812 7861 7S93 7896 8010
8136 8228 8361 8469 8620 8724 8822 8855 8856
8901 8964 9059 9090 9153 9162 9207 9220 9226
8308 9334 9413 9682 9944
10074 10170 10298 10430 10568 10615 10681 10765 10767
10916 11034 11096 11115 11168 11272 11389 11471 11527
11622 11739 11752 11808 11873 11961 12120 12129
12286 12479 124Ö8 12539 12543 12573 12759 12817
12863 12869 12877 13065 13380 11393 13411 13489 13544
«693 13811 13921 14057 14088 14299 14348 14406 14409
14448 14457 14506 14659 14727 14830 14934 15029 15103
15289 15306 15453 15512 15532 15656 15899 15923
16255 16346 16417 16512 16555 16581 16589 16691
6773 16891 16969 17041 17068 17103 17114 17185 17338
7441 17493 17515 17568 17700 17728 17735 17877 17931
18060 18098 18102 18233 18381 18415 18417 18426
18442 18511 18550 18593 18621 18630 18640 18805
18857 18887 19057 19092 19124 19216 19246 10312
19382 19385 19568 19568 19603 19651 19730 19733 19777
9830 19853 10974 20069 20141 20151 20363 20441 20473
20611 20767 20804 20959
117941
118436 1
if.
DB BLANCO-STEMBRIEFJES.
Men meldt uit Voorst aan de Msb.:
Bij de jongste wethoudersverkiezing deed zich het
ilgenaardige geval voor, dat de Raad niet kon komen
>t het vervullen der tweede wethoudersvacature,
.a herhaalde stemming verkreeg de aftredende wet-
touder Sager slechts 4 stemmen, tegen 2 op een an-
n ffRier en 7 blanco.
21| Het reglement van orde bepaalt, dat de stemmang
lietig is, wanneer het getal ingevulde briefjes niet
Tooter is dan de helft van de gestemd hebbende
eden.
De Raad besloot, dat de beslissing over den uit-
fartlfif, elag der stemming zou worden aangehouden tot een
volgende vergadering.
vmVvw burgermeester, mr. A. C. baron van der Feltz,
onJheen bcLtta dit een onjuist besluit. Naar zijn meening had-
oSchS len de blanco briefjes niet mee mogen tellen voor
nolitieklet bepalen der volstrekte meerderheid van de stem-
jgeroeo Qende leden en was de heer Sa®er thans beaoemd
ils wethouder.
De Raad handhaafde evenwel zijn standpunt, waar-
PP de burgemeester het Raadsbesluit ter vernieti-
ng gjng voordroeg, als in strijd mot de Gemeentewet.
Gedep. Staten van Gelderland hebben thans het ge
it. 8.S ineentebestuur van Voorst bericht, dat het reglement
ran orde van den Raad te Voorst, hier aangehaald,
niet in strijd is met de Gemeentewet en dat naar
het oordeel van den minister, al zou zelfs dit het
geval zijn, genoemd reglement moet worden toege-
last, zoolang het niet op regelmatige wijze is inge-
ïokken of door H. M. de Koningin is vernietigd.
Thans zal de Raad a.s. Donderdag dus opnieuw
boeten trachten, de wethoudersvacature te ver
vullen.
zers,
PER JOL TAN AMSTERDAM NAAR LONDEN.
In de Berghaven te Hoek van Holland ligt thans
de 12-voetsjol, waarmede als reclame voor de John-
son-aanhangmotoren de heeren H. C. Oly en mej. J.
Veneman Zaterdag van IJmuiden waren vertrok
ken voor een tocht naar Londen. Op verzoek van de
importeurs Snel en Tubbergen is het bootje nu aan
den ketting gelegd, de heer Oly en mej. Veneman zijn
aan land gegaan en het avontuur kan als geëindigd
worden beschouwd.
Nadat de jol Zaterdagnacht op een afstand van
90 K.M. van de kust door een Scbeveningschcn log
ger was opgepikt, wijl de m'otor zijn diensten wei-
gerdo en de twee „zeevaarders" Zondagnacht te Sche-
veningen waren binnengebracht, heeft de heer Oly
Maandag zijn tocht voortgezet. Hij had den motor
mog eens nagezien en oogenblikkeHJk liep hiji nu nor
maal. Ze zouden nu de kust volgen tot Ostonde en
vandaar oversteken naar Margate om vervolgens
Londen te bereiken.
Andermaal echter heeft de motor zijn diensten ge
weigerd, zoodat men niet verder kon koralen dan
Hoek van Holland, waar wij gisterenmorgen de twee
tochtgenooten in een allesbehalve prettige stemming
over dezen pechvollen tocht aantroffen.
Nlaast een der sleepbooten lag het nietig sloepje,
met een zeildoek gedeeltelijk overspannen. De heer
Oly was bezig om den motor andermaal op gang te
krijgen. Maar wat hij ook deed, een der cylinders
weigerde en bleef weigeren, zoodat de kans op
voortzetting van den tocht zeer twijfelachtig scheen.
Men had zich juist in verbinding gesteld met de im
porteurs te Amsterdam en dezen het wedervaren
verteld.
Het onderhoud scheen niet van aangenamJen aard
te zijn geweest. Toen wij den heer Oly en mej. Vene
man vroegen, hoe zij er toe waren gekomen om de
zen gevaarlijken tocht te gaan ondernemen, kwam
er spoedig als antwoord: och, ze hebben ons bedro-.
gen.
We lieten ons een en ander over de voorbereiding
van dezen tocht vertellen en dit hier voor rekening
van onzen zegsman. Reeds in Juli zou de tocht moe
ten zijn ondernomen. Doch de fabrikant der Johnson-
motoren zou een specialen motor overzenden. Toen
deze-was gearriveerd, stonden de importeurs dezen
niet af voor den tocht, doch verkochten hem met een
zoet winstje. Voor dien tocht naar Engeland moesten
zij dan maar een ouden motor gebruiken, welke op
nieuw was nagezien. Voor zakgeld gedurende dezen
tocht, waarop toch alles kon gebeuren., kregen zij
dertig gulden mede. Hoe zij het verder zouden stel
len, daar trok men zich niets van aan. Alleen werd
hun nog op het hart gedrukt, dat zij maar moesten
zorgen den overkant te bereiken. Als zij niet verder
konden, moesten zij een of ander schip zien te vin
den, dat op weg was naar Engeland en zich maar la
ten oppikken. Als ze in de buurt van Londen maar
weer op eigen gelegenheid verder gingen.. Nu wa
ren zij 90 K.M. uit de kust geweest, toen de motor
weigerde en zij wel gedwongen waren de hulp van
de visschersschepen in te roepen. Doch daarvan wil
den de Amsterdamsche importeurs niets gelooven.
Zij hadden volgens hen niet verder gedurfd. En
I heusch, meneer, je gaat toch niet 90 K.M. ver als
I het je geen ernst is.
Zoo vertelden beurtelings de heer Oly en mej. Ve-
nema en de matrozen en stuurlui van de sleepboo
ten, die langszij stonden, konden hunne verontwaar
diging over een dergelijke behandeling niet onder
zich houden. Zij de ervaren zeelui, die weten, wat
daar op de zee te koop is, Onverantwoordelijk met
zoo'n nest van een bootje zooiets te beginnen,
"bromde een oude kapitein naast ons.
En zoo werd heel de historie behandeld en bespro
ken.
Tot eensklaps van den kant de boodschap kwam:
j „Meneer Oly, de politie is daar, of u even wilt komen"
Beiden, de heer Oly en mej. Veneman, gingen
aan wal.
I Eenige oogenblikken later keerde hij terug op de
sieepboot.
En?
Nu hebben diede politie verzocht beslag op
boot en motor te leggen.
Meer kon hij niet zeggen.
Zij stond aan den kant te schreien.
We zullen zien om wat geld te krijgen om in den
Haag te komien.
De zeelui staken de hoofden hij elkaar. Msb.
ANNA PAULOWNA
Gevonden: een pakje kleeren, een sleutel en een
schroef.
Inlichtingen worden ter secretarie verstrekt.
ANNA PAULOWNA
Door Burgemeester en Wethouders is aan A. Dek
ker, alhier, opgedragen het maken van 40 installaties
in den Oostpolder voor het Electriciteitsbediïjf, als
laagsten inschrijver.
:g, 't Ti
I te Aj5
NAAR HET ENGELSCH.
Vervolg.
Hierop volgde een gedwongen brief met dankbe-
PftlflM tuigingen; eerst toen er over den knaap gesproken
■werd, was het ijs gebroken. Later werd zijn schilde
ring van een man, dapper, sympathiek, krachtig,
voordeelig uitkomend tegen een schitterend tropi-
schen achtergrond, onverwacht bekroond met een
flitslag, waarop hij niet had durven hopen. Want zij
Btond boven hem, en was zeer knap, zooals uit haar
brieven bleek. Toen de fortuin hem te Balang zoo
oelachte, richtte hij alles in, om met Kerstmis te
ïunnen trouwen.
Nu was hij vóór zijn tijd thuis en mjet zijn geld
ïou hij nauwelijks toekomen tot aan zijn trouwdag.
Maar van den ongelukkigen Fortunus was hij
toch af. Hij had den afgod met zulk een onnoodige.
orertollige edelmoedigheid opgedrongen aan een
matroos, dat de man vergat hem te bedanken. Hij
llichll nm ket beeldje en borg het in zijn kist, waar het
togen, een boezeroen kon grijnzen.
En wat nu? Tienduizend mijlen ver te reizen om
aan èen meisje te vertellen dat hij niet met haar kon
houwen, midden in de toebereidselen voor haar
huwelijk dat ging zijn krachten te boven. Weer
Indië gaan en haar alles schrijven zou het beste
rijn. Een poosje zou hij hier blijven om over de zaak
te denken. Hij zocht een gemeubileerde kamer
kwam terecht op een langen weg tusschen het dok
het bosch. Het was er rustig en zindelijk, en fat-
soenlijk en saai; hier en daar maakten de lantaarns
feu gele vlek tusschen de kale boomen; de grond
olgaflD' ag vol afgevallen bladeren; een vochtige mjist bleef
Jangen aan hekken en deuren. Hier was een ge-
ichikt verblijf voor hem, dat zijn al te levendige
verwachtingen zou dempen. Hij schelde aan het op
gegeven huisnummer.
Een dienstmeisje liet hem de kamer zien, en ter
wijl hij op de vrouw des huizes wachte, viel hein
gelijkheid van namen op. Mevrouw Summers zou
öadelijk bij hem komen. Summers? Maar die woon
zon een heel eind hiervandaan.
..Het ziet er hier uit, alsof de familie hier pas
v°ont", zeide hij op goed geluk tegen het meisje.
..Ja, mijnheer, wij zijn pas een miaand hier".
'Daar kwam iemand de trap op. Hij was wel meer
B een lastige positie geweest, maar toen hij in dat
°P op Malakka stond tegenover dien neger die
i ok maakte, was hij meer op zijn gemak dan nu.
ielukkig had hij nooit interessante photographieën
«stuurd van een man in een wollen hemd, met een
lappen hoed op, te midden van naakte zwarten en
hderlinge palmen om aan dwepende jonge da
06
Brood
leniers-
/en.
i onz
VERKOOPINO CALLANTSOOO.
Woensdag had alhier ten overstaan van Notaris
Van Riet de verkooping plaats van het Koffiehuis en
Pension met schuur en erf te Callantsoog, groot 2.83
aren, eigendom van den heer S. Kos. Het perceel werd
gekocht door den heer Sinnige te Behagen voor f 4600.
Het badhotel met recht van erfpacht van den grond
groot 7.67 aren, door den heer K. Kerkmeer te Scha-
gen voor f 300, plus 2 X 45 achterstallige erfpacht-
rechten.
WIERINGEN.
In tegenstelling met de eerst verspreide berichten,
als zou het P.E.N. met stroomleverlng in deze ge
meente wachten, tot het gehe9le net voltooid is, ver
nemen wij thans, dat het in de bedoeling ligt, om de
aangesloten gedeelten van de gemeente, zoo spoedig
mogelijk van stroom te voorzien.
Voor Hippolytushoef zal dit vermoedelijk begin No
vember zijn.
WIERINGEN.
De leverantie van de brandstoffen voor de gemeen
tegebouwen is voor 19271928 gegund aan den heer
D. Doves Dz. alhier en wel van neutjeskolen a f0.52
per 25 K.G., anthraoiet a f0.69 per 25 KG., korte turf
a f8.30 per 1000 stuks en lange turf a f15 per 1000
St—WARMENHUIZEN.
Op 16 en 17 October a.s. wordt alhier in de kolf
baan van den heer Slikker een fancy fair gehouden
ten bate van het fanfarecorps T.A.V.E.N.U.
Van alle kanten wordt hard gewerkt, om dit feest
te doen slagen. Door de ingezetenen zelf en door an
deren worden allerlei voorwerpen ter 'beschikking
gesteld. Groot is het aantal attracties, waaronder on
getwijfeld de wonderpomp aller aandacht verdient.
De firma Holsmuller van Alkmaar draagt zorg voor
de inrichting van' een theetuin.
Het feest wordt ingezet met een concert van
T.A.V.E.N.U. op Zondagmiddag 3 uur. 's Avonds zullen
voordrachten ten beste worden gegeven, terwijl af
en toe gelegenheid tot dansen bestaat.
Het is te wensohen dat door dit feest T.A.V.E.N.U.
uit de financieele moeilijkheden zal geraken.
AARTSWOUD.
Het Onderling Nut en Genoegen kwam in huishou
delijke vergadering bijeen.
Na opening en lezing notulen, werden als bestuurs
leden herkozen de hoeren L. Korver en S. Wilten-
burg.
De eerstvolgende vergadering werd vastgesteld op
2 November a.s. Lezing de heer K. Bakker, vaste bij
drage mej. Blom.
Er werd besloten zoo mogelijk in November of De
cember een volksavond te houden, waarvoor zal wor
den uitgenoodigd Daan Pool.
Hierna sluiting.
OUDKARSPEL
Door het bestuur van den Nieuwen Polder is Dins
dag bij de stemming tot lid van dat bestuur herko
zen de heer Gerb. Moeijes en tot secretaris-penning-
j meester de heer F. Moeijes, beiden alhier woon
achtig.
ZIHDSCH1ARWOUDE.
In deze gemeente zijn verschillende kinderen
door mazelen aangetast.
NOORDSCHARWOUDE.
In de gisteravond gehouden vergadering van de N.
V. ITotel restaurant Concordia werd definitief be
sloten tot het houden van een Huisvlijttentoonstel-
ling in de groote zaal van dit hotel. Zij zal. behou
dens onvoorziene omstandigheden plaats hebben in
de maand Maart van het volgend iaar. Verschillen
de dames zullen worden uitgenoodigd in het dames
comité ziting te nemen, terwii'i later verschillende
commissies zullen worden gevormd. Gezien de schit
terende resultaten van de indertijd gehouden bazar
en de bekwame medewerking, van verschillende zir-
den toen betoond, twijfelen we niet, of ook deze
huisvlijttentoonstellingi zal op veler medewerking
mogen bogen en zal zijl in het teeken van groote
belangstelling staan.
BROEK OP LANGENDTJK.
Behalve dat de Zaanlandsche Bank als eerste uit
betaling 20 pet. in contanten uitkeerde, werd aan
crediteuren 50 pet. hunner vordering in aandeelen
en obligaties betaald. De Obligaties zijn voor 60
pet. rentegevend, voor 40 pet. renteloos.
AUTO TEGEN EEN AFSLUITBOOM.
Gisteravond is de chauffeur der firma T. te Waal
wijk in volle vaart met een vrachtauto tegen den af
sluitboom aan den overweg op den Drunenschedijk
gereden. De boom werd versplinterd en de auto kwam
op de spoorlijn to staan, waar hij door een juist na
derenden goederentrein gegrepen en totaal vernield
mes te laten zien, welk een stoutmoedig pionnier
hij was. In ieder geval
„Mijnheer.
„Hm Brown, mevrouw, uit Canada.'
Zij. geleek volstrekt niet op den Summers dien
hij gekend had. Zijn zelfvertrouwen keerde terug,
en de zaken werden afgehandeld als tusschen
vreemden.
„Mevrouw", zei hiji, „ik heb veel te schrijven;
geef mij dus zooveel mogelijk een rustige kamer."
„Eigenlijk ben ik bang." antwoordde zij. „dat
ik slechts voor u zorgen zal. Wij hebben het druk
met alles klaar te maken voor een huwelijk. De
verloofde van mijn dochter komt binnen een week
uit Indië terug."
Het viel hem moeilijk hier een gepast woordje
van scherts op te zeggen. In ieder geval zou hij
voor hen slechts „de heer van boven" zijn. Toen
hij alleen was verborg hij het gelaat in de han
den, verbijsterd door praktische bezwaren en twij
felingen van zedelijken aard. Een ding was dui
delijk lang blijven kon hiji niet, maar eer hiji
vertrok, wilde hij haar zien.
'Nu volgden een veertien dagen van twijfel en
pijnlijke ontmoetingen op de trap. doch uit niets
bleek, dat hij wat anders was dan de heer Brown
uit Canada, de vreemdeling die zich volstrekt niet
bekommerde om de ririoote gebeurtenis die aan
staande was. Soms ving hij iets op van gesprekken,
waarbij hij de voornaamste persoon had moeten
wezen. Hij: hoorde de broeders ronduit hun mee
ning zeggen over hemzelf, den vreemdeling, die wel
nabij was. maar dien niemand hunner kende.
Op zekeren avond, toen -hij de deur wilde uitgaan,
om een poosje door de stille straten te dwalen, hoor
de hij een jongensstem, die hem opeens het strand
van Nieuw-Guinea voor den geest riep. Die sitem hield
een spottende aanspraak, die hem spookachtig her
innerde aan de woorden, die eeniige weken geleden
in het salon van de Lom bock den lachlust zoo opwek-
'te, toen Robertsen dat ellendige poppetje in de hand
hield.- Opeens ging de deur open.
I „Wel, mijnheer Brown", zeide de grijze Summers,
l „kom even binnen en bekijk dien heraut van den
gast dien wij verwachten, eens. Vandaag kwam er
een matroos hier, en bracht ons uit zijn naam dat
wonderlijke ding". Hij wees naar den schoorsteen
mantel. „Hij schijnt hier te zijn, maar wij hebben uit
Brindisi niets van hem ontvangen, ofschoon wij hem
ons nieuwe adres geschreven hebben".
Het plotselinge binnenkomen, de gezellige kamer,
•het vroolijke troepje, dat nu min of meer gedwon
gen was, maakten Rutherford verlegen. Stralend van
geluk, misschien omdat die voorlooper de komst van
•den vriend baars broeders aankondigde, stond juf
frouw 'Summers naast hem. 'De blijdschap die zij
zelfs in het bijzijn van een vreemde niet verbergen
kon, bracht hem tot het besef, dat hij een gemeene
kerel was, een rustverstoorder. Zijn blik viel op For-
tutfus, die zoo machteloos kwaadaardig keek, dat het
werd. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor.
De trein kon met een halfuur vertraging verder rij
den.
DOOR DE TRAM OVERREDEN.
Uit Smilde, 12 Oct. Toen de arbeider J. Brands
alhier gisteravond trachtte zijn losgebroken geit te
vangen, werd hij door de tram, komende uit de rich
ting Assen overreden en gedood. De ongelukkige was
45 jaar oud en laat een weduwe met vier kinderen
achter. Den machinist treft geen schuld.
ERNSTIG GEVAL VAN GAS VERSTIKKING IN
DEN HAAG.
In het huis Laan van Meerdervoort 448 in Den
Haag, aldus de N.R.Crt., woonde de tandarts dr. G.
J. Wljchgel. Vanmorgen zijn hij en zijn echtgenoote
dood op hun slaapkamer te bed gevonden, terwijl het
geheel huis met gas was gevuld.
In verband met dit tragische voorval meldt men
ons het volgende:
Vrijdagmorgen waren dr. Wljchgel en zijn vrouw
op reis gegaan. Tot het dienstmeisje zeide mevrouw,
dat zij maar enkele dagen weg zouden blijven. Maan
dag moest het meisje weer terug komen; de overige
dagen had zij vrij. Toen het dienstmeisje Maandag
morgen aanbelde, kreeg zij geen gehoor en zij dacht
daarom, dat de heer en mevrouw Wijchgel nog niet
thuis waren gekomen.
Zij: ging heen en belde den volgenden morgen wocr
aan. Ook toen ontving zij geen gehoor. Zij vond het
wel wat vreemd, maar dacht, dat de dokter en zijn
vrouw nog een paar daagjes langer waren uitgeble
ven. Toen zij: echter vanmorgen weer aanbelde en
weer geen gehoor kreeg, dacht zij, dat er wel iets ge
beurd kon zijn. Zij waarschuwde daarop de politie.
Dadelijk kwamen een inspecteur en eenige recher
cheurs. Daar zij door de deur niet binnen konden ko
men, zijn zij bij de buren aan den achterkant over
de schutting geklommen.
Zij openden de keukendeur, en een sterke gaslucht
kwam hen tegemoet. Het doordringen in het huis
ging langzaam. Allereerst bleek, dat in de keuken
de gasslang defect was; deze had losgelaten van de
kraan aan den muur. De slang was wat te wijd en
daarbij oud en daar de kraan openstond, was het gi s
eruit gevloeid. Verder bleek, dat er melk gekookt
was. Men had, toen dit klaar was, het kleine kraantje
aan het toestel dichtgedraaid, maar niet de groote
kraan.
Later heeft men kunnen vaststellen, dat de heer en
mievrouw Wijchgel Zondagavond zijn thuisgekomen.
Zij zijn toen naar de huiskamer gegaan en mevrouw
heeft wat melk gekookt, om voor het naar bed gaan
nog thee te drinken. De slaapkamer van het echt
paar ligt op de tweede verdieping. Het gas, dat uit
de keuken stroomde, is steeds hoo'ger in het huis go-
stegen. De deuren stonden bijna alle open, ook die
van de slaapkamer.
Toen de politie vanmorgen kwam, stroomde het
gas nog steeds door. Door het openschuiven van ra
men werd het zoo goed mogelijk verdreven.
Een doktor kon slechts den dood dor slachtoffers
vaststellen. De familie is oogenblikkelijk door de po
litie van het gebeurde in kennis gesteld.
Het echtpaar had geen kinderen; het was vermoe
delijk naar Amersfoort geweest.
ZIJFE.
De levering van brandstoffen voor de O.L.-school
in deze gemeente is na gehouden aanbesteding ge
gund aan den heer P. de Leeuw te Burgerbrug.
ZIJPE.
Naar wij vernemen, hebben B. en W. dezer ge
meente aan de Gymnastiekvereeniging S.S.S. te 't
Zand toestemming verleend tot het houden van een
loterij.
ANNA PAULOWNA.
Woensdagavond was de groote Tent van „Veer-
burg" gevuld met een talrijk publiek. En dat was
waarlijk geen wonder, want als men een gratis toe
gangsbewijs thuis krijgt voor een feestelijke bijeen
komst, benevens een programma dat muziek vermeldt
en voordrachten van den bekenden declamator Wil
lem van Capelle, terwijl het bovendien nog mede
deelt, dat in de pauze nog een kop koffie zal worden
geserveerd, wel, don is er toch zeker alle reden, ora
zich een tocht naar „Voorburg" te getroosten. We kun
nen er bovendien nog bijvoegen, dat bij de koffie ook
nog een speculaasje werd gepresenteerd, zoodat zoo
waar nog meer geboden werd dan in het vooruitzicht
was gesteld. En wie was nu zoo gul, zal men denke
lijk vragen, om dat allemaal voor niemendal aan te
bieden? Daar zat dan toch zeker wat achter! Inder
daad lezer, ons compliment aan uw scherpzinnigheid,
er zat ook wat achter! Die gulle gastvrouw toch was
de coöperatie „De Tijdgeest" van Winkel, en het doel
met die royaliteit was dan ook, de voorzitter de
heer J. Ham, zei het in zijn openingswoord onomwon-
inderdaad bespottelijk was. Zijn grijns paste zoo heele-
maal niet in deze kalme omgeving, en Rutherford
vond, dat hij er uitzag als een nachtspook in het zon
licht, en dat zij beiden bij elkander behoorden.
„Men kan zich best voorstellen dat bijgeloovige
menschen meenen, dat zulke oogen werkelijk zien",
zeide juffrouw Summers.
Met haar heldere, eerlijke oogen zag zij Rutherford
aan, die niet antwoordde, omdat hij de eenige woor
den, die hij 'had kunnen zeggen, niet mocht uiten. Zij
wilde den vreemdeling op zijn gemak brengen.
„Hebt u op uw reizen wél meer zoo iets gezien,
mijnheer (Brown?"
Dat Rutherford, hoe gehard en voorzichtig hij ook
was, zich bij dit huiselijk tooneeltje goed hield, had
hij te danken aan den omgang met zijn Maleische
vrienden, die voor alle aandoeningen slechts één uit
drukking hebben. Hij maakte dat hij weg kwam en
besloot, hier niet terug te keeren. Hij wist geen raad.
•Het best wat hij voor die menschen doen kon, was
spoedig vertrekken. Dat zou althans de beproeving
niet bitterder maken.
Doch daar viel hem in, dat het beeldje eerst weg
moest. Misschien beteekende het niets, maar als het
iets beteekende, was het iets afschuwelijks. Dienten
gevolge kwam hij des avonds op zijn kamer terug.
Hun haard was geen plaats voor een heidensch of
fer, dat ellende en schande over hen zou brengen.
Het eenige wat hem overbleef, was, een dief te wor
den. Hij zou niets achterlaten, waardoor zij hem op
het spoor zouden kunnen komen, want zijn bagage
was dn bet dek gebleven.
Dien nacht zegende hiji het woeste leven dat hij ge
leid had, en dat hem nu geschikt maakte voor een
rooftocht dn een vreemde kamer, waarbij hij eens
slechts door een gelukkig toeval een vallend oma-
ment opving, en langs den schoorsteen moest tasten,
terwijl een ikat hein voor de voeten liep, om hem
vriendelijk kopjes te geven, totdat hij eindelijk zijn
buit gevonden had; als de treden van de trap kraak
ten, hield hij den adeon in; de grendels van de deur
knarsten, alsof zij op dit ongelegen uur niet wegge
schoven wilden worden. Buiten verschool hij zich
in het plantsoen, totdat de voetstappen dde hij hoorde
naderkomen, voorbij waren.
In een zeemanshuis in de nabijheid van de dok
ken ging hij zich verbergen. Den afgod bewaarde
hij, omdat hij in het uiterste geval daarmede zijn
overtocht kon betalen. Waar hij logeerde, was men
aan zonderlin gegasten gewoon, en werd er nooit ge
vraagd naar iets, wat niet bepaald misdadig was. Hij
was ziek, dus vond men het. zoor natuurlijk dat hij
zijn deur dicht hield. Blijkbaar had hij verdriet; waar
om zou 'hij dus geen opium gebruiken? Hij betaalde
zijn geld; daarom joegen zij den lastigen Maleier weg,
die hem herhaaldelijk bezocht als hij sliep.
Op een avond slenterde Rutherford helderder van
hoofd en met meer belangstelling dan gewoonlijk
•langs de winkels. Naar zijn berekening moest het
dicht bij 'Kerstmis wezen. 'De grond was hard be
vroren, en de lichtende punten van Orion straalden
hem als oude vrienden toe. De menschen waren zoo
opgeruimd alsof de lucht vervuld was van geheim
zinnige machten. Opeens keerde de oude heer Sum-
mers zich om van den winkel, waar hij had staan
j kijken; toen hij Rutherford zag schrikte hij, kwam
i naar hem toe, en greep hom bij den arm wel
vriendschappelijk, maar 'toch heel stevig.
„Gij moet mij een opheldering geven, jongmensch".
Alleen do voorbijgangers gaven Rutherford de
kracht, om niet als een kind in tranen uit te barsten.
„Ga mee, mijnheerl Ik zal u alles uitleggen, als hot
mij mogelijk is".
Onderweg naar zijn kamer vertelde hij de geheele
geschiedenis. De heer Summers dacht alleen aan den
diefstal. Van het overige begreep hij niets.
„Te Balang vond ik het, en
„Mijn hemel, man, wie zijl gij dan? Gij bedoelt
toch niet
„Ja, mijnheer, ik ben dde schurk. Heb ik dat niet
duidelijk genoeg doen uitkomen? Gij begrijpt dus, dat.
ik niet bij u kon komen, en dit is dan ook alleen
bij toeval gebeurd. Ik moest den afgod wegnemen,
om redenen die ik onmogelijk aan uw dochter zou
kunnen mededeelen. Hij was voor mij bestemd, en
ik wist, dat er nog iets volgen moest, en dat zou vree-
selijk geweest zijn in uw huis. Ik heb het gezien".
Rutherford ging de trap van het tehuis op, en zei
de, met de deurkruk in de hand: „Daarbinnen is de
kerel, mijnheer".
Toen de deur geopend werd, vulde het portaal zich
met een geur van Oostersche specerijen.
„Neen waarachtig, zij zijn er geweest", zeide Ru
therford. „Zij hebben hem weggehaald".
Wankelend ging hij naar het bed.
Het bewijs voor zijn verhaal lag in den haard, ver
droogd en verschrompeld; alleen dn den vorm nog
iets menschelijk vertoonend. Op het plankje waar
I Fortunus had gestaan, lag nu een gordel, netjes opge-
rold, voor zoover de inhoud dit mogelijk maakte,
i Rutherford gaf een schreeuw en durfde nauwelijks
zijn oogen gelooven. De verzegelde pakjes waren niet
losgemaakt.
„Mijnhee^ Summers, het is haast ongelooflijk. Hier
zijn mijn verloren robijnen".
„Wat zegt gij daar?" vroeg .Summers, nog steeds
naar den haard kijkend. „Dat lijkt wel een geschiede
nis uit de Duizend en één Nacht. Is dat ook soms iets,
daar onder die vaas?"
Rutherford vond oen stuk stof van buitenlandsch
•maaksel, met Javaanache letters erop. Er stond op,
dat de hoer een rijk man was, en geen behoefte kon
hébben aan het kleine voorwerp, dat de beschermer
van het dorp was. Maar de priester was dood en
Pulo en Keler ook. Dit was het hoofd van Keler en
hier waren de steenen, die noch aan hen, nach aan
Kelor toebehoorden, zij waren geen (Hoven, zooal8
hij, En zij wenschten iden heer voorspoed.