Ichager Courant nks n nme HET AFGODSBEELD. ENf Tweede Blad. Staatsloterij. Binnenlandsch Nieuws. uur n.ni,| AK, Donderdag 13 October 1927 70ste Jaargang. No. 8134. ze p- Trekking van Dinsdag 11 October. 5e klas 14e lijst. "Nb 19360 f 1000. Nos GOTO 12664 15434 10377 elk f 400. Nm 6435 6861 7653 elk f 200. KS 1039 4396 6431 7801 7863 13258 14742 15097 17580 20446 elk f 100. Prijzen van f 70. 126 196 298 360 392 474 492 518 692 766 £29 965 1029 10S3 1166 1232 1360 1434 1346 1500 1536 1555 1631 1718 1741 1765 1792 1874 1896 1908 2122 2163 2377 2397 2439 2541 2603 2670 2753 2779 2805 2851 2886 2920 3053 S 3256 3422 3734 3800 3882 3909 4041 4121 4134 4150 4163 4317 4348 4514 4559 4597 4654 4686 4688 4712 4725 4786 4826 4832 4885 5011 5043 5366 5384 5390 5391 5446 5594 5667 5824 5830 5855 6026 6131 6471 6480 6501 6688 6704 6766 6780 6857 7094 7251 7291 7317 7420 7431 7435 7563 7704 7808 7812 7861 7S93 7896 8010 8136 8228 8361 8469 8620 8724 8822 8855 8856 8901 8964 9059 9090 9153 9162 9207 9220 9226 8308 9334 9413 9682 9944 10074 10170 10298 10430 10568 10615 10681 10765 10767 10916 11034 11096 11115 11168 11272 11389 11471 11527 11622 11739 11752 11808 11873 11961 12120 12129 12286 12479 124Ö8 12539 12543 12573 12759 12817 12863 12869 12877 13065 13380 11393 13411 13489 13544 «693 13811 13921 14057 14088 14299 14348 14406 14409 14448 14457 14506 14659 14727 14830 14934 15029 15103 15289 15306 15453 15512 15532 15656 15899 15923 16255 16346 16417 16512 16555 16581 16589 16691 6773 16891 16969 17041 17068 17103 17114 17185 17338 7441 17493 17515 17568 17700 17728 17735 17877 17931 18060 18098 18102 18233 18381 18415 18417 18426 18442 18511 18550 18593 18621 18630 18640 18805 18857 18887 19057 19092 19124 19216 19246 10312 19382 19385 19568 19568 19603 19651 19730 19733 19777 9830 19853 10974 20069 20141 20151 20363 20441 20473 20611 20767 20804 20959 117941 118436 1 if. DB BLANCO-STEMBRIEFJES. Men meldt uit Voorst aan de Msb.: Bij de jongste wethoudersverkiezing deed zich het ilgenaardige geval voor, dat de Raad niet kon komen >t het vervullen der tweede wethoudersvacature, .a herhaalde stemming verkreeg de aftredende wet- touder Sager slechts 4 stemmen, tegen 2 op een an- n ffRier en 7 blanco. 21| Het reglement van orde bepaalt, dat de stemmang lietig is, wanneer het getal ingevulde briefjes niet Tooter is dan de helft van de gestemd hebbende eden. De Raad besloot, dat de beslissing over den uit- fartlfif, elag der stemming zou worden aangehouden tot een volgende vergadering. vmVvw burgermeester, mr. A. C. baron van der Feltz, onJheen bcLtta dit een onjuist besluit. Naar zijn meening had- oSchS len de blanco briefjes niet mee mogen tellen voor nolitieklet bepalen der volstrekte meerderheid van de stem- jgeroeo Qende leden en was de heer Sa®er thans beaoemd ils wethouder. De Raad handhaafde evenwel zijn standpunt, waar- PP de burgemeester het Raadsbesluit ter vernieti- ng gjng voordroeg, als in strijd mot de Gemeentewet. Gedep. Staten van Gelderland hebben thans het ge it. 8.S ineentebestuur van Voorst bericht, dat het reglement ran orde van den Raad te Voorst, hier aangehaald, niet in strijd is met de Gemeentewet en dat naar het oordeel van den minister, al zou zelfs dit het geval zijn, genoemd reglement moet worden toege- last, zoolang het niet op regelmatige wijze is inge- ïokken of door H. M. de Koningin is vernietigd. Thans zal de Raad a.s. Donderdag dus opnieuw boeten trachten, de wethoudersvacature te ver vullen. zers, PER JOL TAN AMSTERDAM NAAR LONDEN. In de Berghaven te Hoek van Holland ligt thans de 12-voetsjol, waarmede als reclame voor de John- son-aanhangmotoren de heeren H. C. Oly en mej. J. Veneman Zaterdag van IJmuiden waren vertrok ken voor een tocht naar Londen. Op verzoek van de importeurs Snel en Tubbergen is het bootje nu aan den ketting gelegd, de heer Oly en mej. Veneman zijn aan land gegaan en het avontuur kan als geëindigd worden beschouwd. Nadat de jol Zaterdagnacht op een afstand van 90 K.M. van de kust door een Scbeveningschcn log ger was opgepikt, wijl de m'otor zijn diensten wei- gerdo en de twee „zeevaarders" Zondagnacht te Sche- veningen waren binnengebracht, heeft de heer Oly Maandag zijn tocht voortgezet. Hij had den motor mog eens nagezien en oogenblikkeHJk liep hiji nu nor maal. Ze zouden nu de kust volgen tot Ostonde en vandaar oversteken naar Margate om vervolgens Londen te bereiken. Andermaal echter heeft de motor zijn diensten ge weigerd, zoodat men niet verder kon koralen dan Hoek van Holland, waar wij gisterenmorgen de twee tochtgenooten in een allesbehalve prettige stemming over dezen pechvollen tocht aantroffen. Nlaast een der sleepbooten lag het nietig sloepje, met een zeildoek gedeeltelijk overspannen. De heer Oly was bezig om den motor andermaal op gang te krijgen. Maar wat hij ook deed, een der cylinders weigerde en bleef weigeren, zoodat de kans op voortzetting van den tocht zeer twijfelachtig scheen. Men had zich juist in verbinding gesteld met de im porteurs te Amsterdam en dezen het wedervaren verteld. Het onderhoud scheen niet van aangenamJen aard te zijn geweest. Toen wij den heer Oly en mej. Vene man vroegen, hoe zij er toe waren gekomen om de zen gevaarlijken tocht te gaan ondernemen, kwam er spoedig als antwoord: och, ze hebben ons bedro-. gen. We lieten ons een en ander over de voorbereiding van dezen tocht vertellen en dit hier voor rekening van onzen zegsman. Reeds in Juli zou de tocht moe ten zijn ondernomen. Doch de fabrikant der Johnson- motoren zou een specialen motor overzenden. Toen deze-was gearriveerd, stonden de importeurs dezen niet af voor den tocht, doch verkochten hem met een zoet winstje. Voor dien tocht naar Engeland moesten zij dan maar een ouden motor gebruiken, welke op nieuw was nagezien. Voor zakgeld gedurende dezen tocht, waarop toch alles kon gebeuren., kregen zij dertig gulden mede. Hoe zij het verder zouden stel len, daar trok men zich niets van aan. Alleen werd hun nog op het hart gedrukt, dat zij maar moesten zorgen den overkant te bereiken. Als zij niet verder konden, moesten zij een of ander schip zien te vin den, dat op weg was naar Engeland en zich maar la ten oppikken. Als ze in de buurt van Londen maar weer op eigen gelegenheid verder gingen.. Nu wa ren zij 90 K.M. uit de kust geweest, toen de motor weigerde en zij wel gedwongen waren de hulp van de visschersschepen in te roepen. Doch daarvan wil den de Amsterdamsche importeurs niets gelooven. Zij hadden volgens hen niet verder gedurfd. En I heusch, meneer, je gaat toch niet 90 K.M. ver als I het je geen ernst is. Zoo vertelden beurtelings de heer Oly en mej. Ve- nema en de matrozen en stuurlui van de sleepboo ten, die langszij stonden, konden hunne verontwaar diging over een dergelijke behandeling niet onder zich houden. Zij de ervaren zeelui, die weten, wat daar op de zee te koop is, Onverantwoordelijk met zoo'n nest van een bootje zooiets te beginnen, "bromde een oude kapitein naast ons. En zoo werd heel de historie behandeld en bespro ken. Tot eensklaps van den kant de boodschap kwam: j „Meneer Oly, de politie is daar, of u even wilt komen" Beiden, de heer Oly en mej. Veneman, gingen aan wal. I Eenige oogenblikken later keerde hij terug op de sieepboot. En? Nu hebben diede politie verzocht beslag op boot en motor te leggen. Meer kon hij niet zeggen. Zij stond aan den kant te schreien. We zullen zien om wat geld te krijgen om in den Haag te komien. De zeelui staken de hoofden hij elkaar. Msb. ANNA PAULOWNA Gevonden: een pakje kleeren, een sleutel en een schroef. Inlichtingen worden ter secretarie verstrekt. ANNA PAULOWNA Door Burgemeester en Wethouders is aan A. Dek ker, alhier, opgedragen het maken van 40 installaties in den Oostpolder voor het Electriciteitsbediïjf, als laagsten inschrijver. :g, 't Ti I te Aj5 NAAR HET ENGELSCH. Vervolg. Hierop volgde een gedwongen brief met dankbe- PftlflM tuigingen; eerst toen er over den knaap gesproken ■werd, was het ijs gebroken. Later werd zijn schilde ring van een man, dapper, sympathiek, krachtig, voordeelig uitkomend tegen een schitterend tropi- schen achtergrond, onverwacht bekroond met een flitslag, waarop hij niet had durven hopen. Want zij Btond boven hem, en was zeer knap, zooals uit haar brieven bleek. Toen de fortuin hem te Balang zoo oelachte, richtte hij alles in, om met Kerstmis te ïunnen trouwen. Nu was hij vóór zijn tijd thuis en mjet zijn geld ïou hij nauwelijks toekomen tot aan zijn trouwdag. Maar van den ongelukkigen Fortunus was hij toch af. Hij had den afgod met zulk een onnoodige. orertollige edelmoedigheid opgedrongen aan een matroos, dat de man vergat hem te bedanken. Hij llichll nm ket beeldje en borg het in zijn kist, waar het togen, een boezeroen kon grijnzen. En wat nu? Tienduizend mijlen ver te reizen om aan èen meisje te vertellen dat hij niet met haar kon houwen, midden in de toebereidselen voor haar huwelijk dat ging zijn krachten te boven. Weer Indië gaan en haar alles schrijven zou het beste rijn. Een poosje zou hij hier blijven om over de zaak te denken. Hij zocht een gemeubileerde kamer kwam terecht op een langen weg tusschen het dok het bosch. Het was er rustig en zindelijk, en fat- soenlijk en saai; hier en daar maakten de lantaarns feu gele vlek tusschen de kale boomen; de grond olgaflD' ag vol afgevallen bladeren; een vochtige mjist bleef Jangen aan hekken en deuren. Hier was een ge- ichikt verblijf voor hem, dat zijn al te levendige verwachtingen zou dempen. Hij schelde aan het op gegeven huisnummer. Een dienstmeisje liet hem de kamer zien, en ter wijl hij op de vrouw des huizes wachte, viel hein gelijkheid van namen op. Mevrouw Summers zou öadelijk bij hem komen. Summers? Maar die woon zon een heel eind hiervandaan. ..Het ziet er hier uit, alsof de familie hier pas v°ont", zeide hij op goed geluk tegen het meisje. ..Ja, mijnheer, wij zijn pas een miaand hier". 'Daar kwam iemand de trap op. Hij was wel meer B een lastige positie geweest, maar toen hij in dat °P op Malakka stond tegenover dien neger die i ok maakte, was hij meer op zijn gemak dan nu. ielukkig had hij nooit interessante photographieën «stuurd van een man in een wollen hemd, met een lappen hoed op, te midden van naakte zwarten en hderlinge palmen om aan dwepende jonge da 06 Brood leniers- /en. i onz VERKOOPINO CALLANTSOOO. Woensdag had alhier ten overstaan van Notaris Van Riet de verkooping plaats van het Koffiehuis en Pension met schuur en erf te Callantsoog, groot 2.83 aren, eigendom van den heer S. Kos. Het perceel werd gekocht door den heer Sinnige te Behagen voor f 4600. Het badhotel met recht van erfpacht van den grond groot 7.67 aren, door den heer K. Kerkmeer te Scha- gen voor f 300, plus 2 X 45 achterstallige erfpacht- rechten. WIERINGEN. In tegenstelling met de eerst verspreide berichten, als zou het P.E.N. met stroomleverlng in deze ge meente wachten, tot het gehe9le net voltooid is, ver nemen wij thans, dat het in de bedoeling ligt, om de aangesloten gedeelten van de gemeente, zoo spoedig mogelijk van stroom te voorzien. Voor Hippolytushoef zal dit vermoedelijk begin No vember zijn. WIERINGEN. De leverantie van de brandstoffen voor de gemeen tegebouwen is voor 19271928 gegund aan den heer D. Doves Dz. alhier en wel van neutjeskolen a f0.52 per 25 K.G., anthraoiet a f0.69 per 25 KG., korte turf a f8.30 per 1000 stuks en lange turf a f15 per 1000 St—WARMENHUIZEN. Op 16 en 17 October a.s. wordt alhier in de kolf baan van den heer Slikker een fancy fair gehouden ten bate van het fanfarecorps T.A.V.E.N.U. Van alle kanten wordt hard gewerkt, om dit feest te doen slagen. Door de ingezetenen zelf en door an deren worden allerlei voorwerpen ter 'beschikking gesteld. Groot is het aantal attracties, waaronder on getwijfeld de wonderpomp aller aandacht verdient. De firma Holsmuller van Alkmaar draagt zorg voor de inrichting van' een theetuin. Het feest wordt ingezet met een concert van T.A.V.E.N.U. op Zondagmiddag 3 uur. 's Avonds zullen voordrachten ten beste worden gegeven, terwijl af en toe gelegenheid tot dansen bestaat. Het is te wensohen dat door dit feest T.A.V.E.N.U. uit de financieele moeilijkheden zal geraken. AARTSWOUD. Het Onderling Nut en Genoegen kwam in huishou delijke vergadering bijeen. Na opening en lezing notulen, werden als bestuurs leden herkozen de hoeren L. Korver en S. Wilten- burg. De eerstvolgende vergadering werd vastgesteld op 2 November a.s. Lezing de heer K. Bakker, vaste bij drage mej. Blom. Er werd besloten zoo mogelijk in November of De cember een volksavond te houden, waarvoor zal wor den uitgenoodigd Daan Pool. Hierna sluiting. OUDKARSPEL Door het bestuur van den Nieuwen Polder is Dins dag bij de stemming tot lid van dat bestuur herko zen de heer Gerb. Moeijes en tot secretaris-penning- j meester de heer F. Moeijes, beiden alhier woon achtig. ZIHDSCH1ARWOUDE. In deze gemeente zijn verschillende kinderen door mazelen aangetast. NOORDSCHARWOUDE. In de gisteravond gehouden vergadering van de N. V. ITotel restaurant Concordia werd definitief be sloten tot het houden van een Huisvlijttentoonstel- ling in de groote zaal van dit hotel. Zij zal. behou dens onvoorziene omstandigheden plaats hebben in de maand Maart van het volgend iaar. Verschillen de dames zullen worden uitgenoodigd in het dames comité ziting te nemen, terwii'i later verschillende commissies zullen worden gevormd. Gezien de schit terende resultaten van de indertijd gehouden bazar en de bekwame medewerking, van verschillende zir- den toen betoond, twijfelen we niet, of ook deze huisvlijttentoonstellingi zal op veler medewerking mogen bogen en zal zijl in het teeken van groote belangstelling staan. BROEK OP LANGENDTJK. Behalve dat de Zaanlandsche Bank als eerste uit betaling 20 pet. in contanten uitkeerde, werd aan crediteuren 50 pet. hunner vordering in aandeelen en obligaties betaald. De Obligaties zijn voor 60 pet. rentegevend, voor 40 pet. renteloos. AUTO TEGEN EEN AFSLUITBOOM. Gisteravond is de chauffeur der firma T. te Waal wijk in volle vaart met een vrachtauto tegen den af sluitboom aan den overweg op den Drunenschedijk gereden. De boom werd versplinterd en de auto kwam op de spoorlijn to staan, waar hij door een juist na derenden goederentrein gegrepen en totaal vernield mes te laten zien, welk een stoutmoedig pionnier hij was. In ieder geval „Mijnheer. „Hm Brown, mevrouw, uit Canada.' Zij. geleek volstrekt niet op den Summers dien hij gekend had. Zijn zelfvertrouwen keerde terug, en de zaken werden afgehandeld als tusschen vreemden. „Mevrouw", zei hiji, „ik heb veel te schrijven; geef mij dus zooveel mogelijk een rustige kamer." „Eigenlijk ben ik bang." antwoordde zij. „dat ik slechts voor u zorgen zal. Wij hebben het druk met alles klaar te maken voor een huwelijk. De verloofde van mijn dochter komt binnen een week uit Indië terug." Het viel hem moeilijk hier een gepast woordje van scherts op te zeggen. In ieder geval zou hij voor hen slechts „de heer van boven" zijn. Toen hij alleen was verborg hij het gelaat in de han den, verbijsterd door praktische bezwaren en twij felingen van zedelijken aard. Een ding was dui delijk lang blijven kon hiji niet, maar eer hiji vertrok, wilde hij haar zien. 'Nu volgden een veertien dagen van twijfel en pijnlijke ontmoetingen op de trap. doch uit niets bleek, dat hij wat anders was dan de heer Brown uit Canada, de vreemdeling die zich volstrekt niet bekommerde om de ririoote gebeurtenis die aan staande was. Soms ving hij iets op van gesprekken, waarbij hij de voornaamste persoon had moeten wezen. Hij: hoorde de broeders ronduit hun mee ning zeggen over hemzelf, den vreemdeling, die wel nabij was. maar dien niemand hunner kende. Op zekeren avond, toen -hij de deur wilde uitgaan, om een poosje door de stille straten te dwalen, hoor de hij een jongensstem, die hem opeens het strand van Nieuw-Guinea voor den geest riep. Die sitem hield een spottende aanspraak, die hem spookachtig her innerde aan de woorden, die eeniige weken geleden in het salon van de Lom bock den lachlust zoo opwek- 'te, toen Robertsen dat ellendige poppetje in de hand hield.- Opeens ging de deur open. I „Wel, mijnheer Brown", zeide de grijze Summers, l „kom even binnen en bekijk dien heraut van den gast dien wij verwachten, eens. Vandaag kwam er een matroos hier, en bracht ons uit zijn naam dat wonderlijke ding". Hij wees naar den schoorsteen mantel. „Hij schijnt hier te zijn, maar wij hebben uit Brindisi niets van hem ontvangen, ofschoon wij hem ons nieuwe adres geschreven hebben". Het plotselinge binnenkomen, de gezellige kamer, •het vroolijke troepje, dat nu min of meer gedwon gen was, maakten Rutherford verlegen. Stralend van geluk, misschien omdat die voorlooper de komst van •den vriend baars broeders aankondigde, stond juf frouw 'Summers naast hem. 'De blijdschap die zij zelfs in het bijzijn van een vreemde niet verbergen kon, bracht hem tot het besef, dat hij een gemeene kerel was, een rustverstoorder. Zijn blik viel op For- tutfus, die zoo machteloos kwaadaardig keek, dat het werd. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor. De trein kon met een halfuur vertraging verder rij den. DOOR DE TRAM OVERREDEN. Uit Smilde, 12 Oct. Toen de arbeider J. Brands alhier gisteravond trachtte zijn losgebroken geit te vangen, werd hij door de tram, komende uit de rich ting Assen overreden en gedood. De ongelukkige was 45 jaar oud en laat een weduwe met vier kinderen achter. Den machinist treft geen schuld. ERNSTIG GEVAL VAN GAS VERSTIKKING IN DEN HAAG. In het huis Laan van Meerdervoort 448 in Den Haag, aldus de N.R.Crt., woonde de tandarts dr. G. J. Wljchgel. Vanmorgen zijn hij en zijn echtgenoote dood op hun slaapkamer te bed gevonden, terwijl het geheel huis met gas was gevuld. In verband met dit tragische voorval meldt men ons het volgende: Vrijdagmorgen waren dr. Wljchgel en zijn vrouw op reis gegaan. Tot het dienstmeisje zeide mevrouw, dat zij maar enkele dagen weg zouden blijven. Maan dag moest het meisje weer terug komen; de overige dagen had zij vrij. Toen het dienstmeisje Maandag morgen aanbelde, kreeg zij geen gehoor en zij dacht daarom, dat de heer en mevrouw Wijchgel nog niet thuis waren gekomen. Zij: ging heen en belde den volgenden morgen wocr aan. Ook toen ontving zij geen gehoor. Zij vond het wel wat vreemd, maar dacht, dat de dokter en zijn vrouw nog een paar daagjes langer waren uitgeble ven. Toen zij: echter vanmorgen weer aanbelde en weer geen gehoor kreeg, dacht zij, dat er wel iets ge beurd kon zijn. Zij waarschuwde daarop de politie. Dadelijk kwamen een inspecteur en eenige recher cheurs. Daar zij door de deur niet binnen konden ko men, zijn zij bij de buren aan den achterkant over de schutting geklommen. Zij openden de keukendeur, en een sterke gaslucht kwam hen tegemoet. Het doordringen in het huis ging langzaam. Allereerst bleek, dat in de keuken de gasslang defect was; deze had losgelaten van de kraan aan den muur. De slang was wat te wijd en daarbij oud en daar de kraan openstond, was het gi s eruit gevloeid. Verder bleek, dat er melk gekookt was. Men had, toen dit klaar was, het kleine kraantje aan het toestel dichtgedraaid, maar niet de groote kraan. Later heeft men kunnen vaststellen, dat de heer en mievrouw Wijchgel Zondagavond zijn thuisgekomen. Zij zijn toen naar de huiskamer gegaan en mevrouw heeft wat melk gekookt, om voor het naar bed gaan nog thee te drinken. De slaapkamer van het echt paar ligt op de tweede verdieping. Het gas, dat uit de keuken stroomde, is steeds hoo'ger in het huis go- stegen. De deuren stonden bijna alle open, ook die van de slaapkamer. Toen de politie vanmorgen kwam, stroomde het gas nog steeds door. Door het openschuiven van ra men werd het zoo goed mogelijk verdreven. Een doktor kon slechts den dood dor slachtoffers vaststellen. De familie is oogenblikkelijk door de po litie van het gebeurde in kennis gesteld. Het echtpaar had geen kinderen; het was vermoe delijk naar Amersfoort geweest. ZIJFE. De levering van brandstoffen voor de O.L.-school in deze gemeente is na gehouden aanbesteding ge gund aan den heer P. de Leeuw te Burgerbrug. ZIJPE. Naar wij vernemen, hebben B. en W. dezer ge meente aan de Gymnastiekvereeniging S.S.S. te 't Zand toestemming verleend tot het houden van een loterij. ANNA PAULOWNA. Woensdagavond was de groote Tent van „Veer- burg" gevuld met een talrijk publiek. En dat was waarlijk geen wonder, want als men een gratis toe gangsbewijs thuis krijgt voor een feestelijke bijeen komst, benevens een programma dat muziek vermeldt en voordrachten van den bekenden declamator Wil lem van Capelle, terwijl het bovendien nog mede deelt, dat in de pauze nog een kop koffie zal worden geserveerd, wel, don is er toch zeker alle reden, ora zich een tocht naar „Voorburg" te getroosten. We kun nen er bovendien nog bijvoegen, dat bij de koffie ook nog een speculaasje werd gepresenteerd, zoodat zoo waar nog meer geboden werd dan in het vooruitzicht was gesteld. En wie was nu zoo gul, zal men denke lijk vragen, om dat allemaal voor niemendal aan te bieden? Daar zat dan toch zeker wat achter! Inder daad lezer, ons compliment aan uw scherpzinnigheid, er zat ook wat achter! Die gulle gastvrouw toch was de coöperatie „De Tijdgeest" van Winkel, en het doel met die royaliteit was dan ook, de voorzitter de heer J. Ham, zei het in zijn openingswoord onomwon- inderdaad bespottelijk was. Zijn grijns paste zoo heele- maal niet in deze kalme omgeving, en Rutherford vond, dat hij er uitzag als een nachtspook in het zon licht, en dat zij beiden bij elkander behoorden. „Men kan zich best voorstellen dat bijgeloovige menschen meenen, dat zulke oogen werkelijk zien", zeide juffrouw Summers. Met haar heldere, eerlijke oogen zag zij Rutherford aan, die niet antwoordde, omdat hij de eenige woor den, die hij 'had kunnen zeggen, niet mocht uiten. Zij wilde den vreemdeling op zijn gemak brengen. „Hebt u op uw reizen wél meer zoo iets gezien, mijnheer (Brown?" Dat Rutherford, hoe gehard en voorzichtig hij ook was, zich bij dit huiselijk tooneeltje goed hield, had hij te danken aan den omgang met zijn Maleische vrienden, die voor alle aandoeningen slechts één uit drukking hebben. Hij maakte dat hij weg kwam en besloot, hier niet terug te keeren. Hij wist geen raad. •Het best wat hij voor die menschen doen kon, was spoedig vertrekken. Dat zou althans de beproeving niet bitterder maken. Doch daar viel hem in, dat het beeldje eerst weg moest. Misschien beteekende het niets, maar als het iets beteekende, was het iets afschuwelijks. Dienten gevolge kwam hij des avonds op zijn kamer terug. Hun haard was geen plaats voor een heidensch of fer, dat ellende en schande over hen zou brengen. Het eenige wat hem overbleef, was, een dief te wor den. Hij zou niets achterlaten, waardoor zij hem op het spoor zouden kunnen komen, want zijn bagage was dn bet dek gebleven. Dien nacht zegende hiji het woeste leven dat hij ge leid had, en dat hem nu geschikt maakte voor een rooftocht dn een vreemde kamer, waarbij hij eens slechts door een gelukkig toeval een vallend oma- ment opving, en langs den schoorsteen moest tasten, terwijl een ikat hein voor de voeten liep, om hem vriendelijk kopjes te geven, totdat hij eindelijk zijn buit gevonden had; als de treden van de trap kraak ten, hield hij den adeon in; de grendels van de deur knarsten, alsof zij op dit ongelegen uur niet wegge schoven wilden worden. Buiten verschool hij zich in het plantsoen, totdat de voetstappen dde hij hoorde naderkomen, voorbij waren. In een zeemanshuis in de nabijheid van de dok ken ging hij zich verbergen. Den afgod bewaarde hij, omdat hij in het uiterste geval daarmede zijn overtocht kon betalen. Waar hij logeerde, was men aan zonderlin gegasten gewoon, en werd er nooit ge vraagd naar iets, wat niet bepaald misdadig was. Hij was ziek, dus vond men het. zoor natuurlijk dat hij zijn deur dicht hield. Blijkbaar had hij verdriet; waar om zou 'hij dus geen opium gebruiken? Hij betaalde zijn geld; daarom joegen zij den lastigen Maleier weg, die hem herhaaldelijk bezocht als hij sliep. Op een avond slenterde Rutherford helderder van hoofd en met meer belangstelling dan gewoonlijk •langs de winkels. Naar zijn berekening moest het dicht bij 'Kerstmis wezen. 'De grond was hard be vroren, en de lichtende punten van Orion straalden hem als oude vrienden toe. De menschen waren zoo opgeruimd alsof de lucht vervuld was van geheim zinnige machten. Opeens keerde de oude heer Sum- mers zich om van den winkel, waar hij had staan j kijken; toen hij Rutherford zag schrikte hij, kwam i naar hem toe, en greep hom bij den arm wel vriendschappelijk, maar 'toch heel stevig. „Gij moet mij een opheldering geven, jongmensch". Alleen do voorbijgangers gaven Rutherford de kracht, om niet als een kind in tranen uit te barsten. „Ga mee, mijnheerl Ik zal u alles uitleggen, als hot mij mogelijk is". Onderweg naar zijn kamer vertelde hij de geheele geschiedenis. De heer Summers dacht alleen aan den diefstal. Van het overige begreep hij niets. „Te Balang vond ik het, en „Mijn hemel, man, wie zijl gij dan? Gij bedoelt toch niet „Ja, mijnheer, ik ben dde schurk. Heb ik dat niet duidelijk genoeg doen uitkomen? Gij begrijpt dus, dat. ik niet bij u kon komen, en dit is dan ook alleen bij toeval gebeurd. Ik moest den afgod wegnemen, om redenen die ik onmogelijk aan uw dochter zou kunnen mededeelen. Hij was voor mij bestemd, en ik wist, dat er nog iets volgen moest, en dat zou vree- selijk geweest zijn in uw huis. Ik heb het gezien". Rutherford ging de trap van het tehuis op, en zei de, met de deurkruk in de hand: „Daarbinnen is de kerel, mijnheer". Toen de deur geopend werd, vulde het portaal zich met een geur van Oostersche specerijen. „Neen waarachtig, zij zijn er geweest", zeide Ru therford. „Zij hebben hem weggehaald". Wankelend ging hij naar het bed. Het bewijs voor zijn verhaal lag in den haard, ver droogd en verschrompeld; alleen dn den vorm nog iets menschelijk vertoonend. Op het plankje waar I Fortunus had gestaan, lag nu een gordel, netjes opge- rold, voor zoover de inhoud dit mogelijk maakte, i Rutherford gaf een schreeuw en durfde nauwelijks zijn oogen gelooven. De verzegelde pakjes waren niet losgemaakt. „Mijnhee^ Summers, het is haast ongelooflijk. Hier zijn mijn verloren robijnen". „Wat zegt gij daar?" vroeg .Summers, nog steeds naar den haard kijkend. „Dat lijkt wel een geschiede nis uit de Duizend en één Nacht. Is dat ook soms iets, daar onder die vaas?" Rutherford vond oen stuk stof van buitenlandsch •maaksel, met Javaanache letters erop. Er stond op, dat de hoer een rijk man was, en geen behoefte kon hébben aan het kleine voorwerp, dat de beschermer van het dorp was. Maar de priester was dood en Pulo en Keler ook. Dit was het hoofd van Keler en hier waren de steenen, die noch aan hen, nach aan Kelor toebehoorden, zij waren geen (Hoven, zooal8 hij, En zij wenschten iden heer voorspoed.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 5