In het land van Ster en Halve Maan.
De ruïnen van Ephesus, de Poel van Klein-Azië.
Binnenlandsch Nieuws.
ai
de
drage willen verleenen en wil dit ook voor het R.K.
Lyceum doen.
Alleen de heer Gutter «temt tegen het voorstel
der commissie.
De heer Kaag wil den post kosten districtsar
beidsbeurs van de begrooting afvoeren, omdat het
practisch nat gelijk staat met nul.
Met 4 tegon 3 stemmen wordt deie f60 gehand
haafd, tegen stemden de heeren Duin, Kaag, en
Bijl.
Aan de beide V.V.Ws wordt een subsidie van
f75 toegekend.
Bij den post Gemeentelijke Inkomstenbelasting
zegt de heer Duin te vreezen, dat deze post van
f34000 niet voldoende zal zijn en oordeelt spr., dat
bij de raming van dien post geen vaste grond aan
wezig was.
De Voorziter bestrijdt deze meening. Vorig jaar
was de opbrengst f 36000. B. en W. zijn zeer zuinig
en zij denken aardig rond te komen.
De begrooting wordt vervolgens vastgesteld voor
den gewonen dienst op f 91488.00K, voor de kapi-
taalsdienst op f26750.
Tot leden der commissie van Bijstand Gemeen
telijk Electriciteitsbedrijf worden herbenoemd de
heeren Duin en Kaag, door B. en W. is de heer Van
Lienen als Voorzitter der commissie aangewezen.
De voordracht van B. en W. tot aanvulling der
Verordening op de Keuring van Waren van deze
gemeente, met de bepaling dat het verboden is
melk te verknopen met een vetgehalte lager dan
2.75 wordt zonder bespreking met algemeene
stemmen aangenomen.
Ook de voordracht van B. en W. tot wijziging en
opnieuw vaststelling der verordening rooilijnen
voor de bebouwing langs de verschillende wegen in
de gemeente Schoorl, geeft geen aanleiding tot be
spreking. en wordt goedgekeurd.
Nog wordt vastgesteld een suppletoir kohier hon
denbelasting, dienst 1927.
Het werkloozenvraagstnk.
B. en W. deelen voorts mede, dat voor de werk
verschaffing tot heden is betaald f1622 en dat van
den betrekkelijken post nog f578 beschikbaar is.
Uit den post dag- en weekloonen is f1160 geput en
hier is' het restant nog f 150. B. en W. kunnen dus
over het tijdvak tot j Januari 1928, dat is over 9
weken, beschikken over een bedrag van f728 of
ov er f 81 per week.
Er zijn thans 12 werkloozen en als die 4 dagen per
week werken, vordert dat een uitgaaf van f120 per
week. Er zal dan een tekort wezen van f360, terwijl
ook nog een post onvoorzien noodig is, omdat meer
dere werkloosheid zich kan voordoen.
B. en W. hebben gister enkele werkloozen ge
schrapt en de hoogst aangeslagenen onder de werk
loozen, dat zijn zij, die boven f 15 per week inko
men hebben, tot 3 dagen werken per week terug
gebracht. Op het ©ogenblik echter is er weer een
werklooze bijgekomen. Voor 5 werkloozen is de
werkduur teruggebracht tot 3 dagen.
De heer Duin wil in besloten vergadering hooren,
wie te werk zijn gesteld.
De Voorzitter meent, dat de Raad dan in beginsel
aan B. en W. madhtlging kan verleenen den post te
overschrijden. Thans zijn allemaal behoeftige men-
schen te werk gesteld.
De heer Duin zegt, dat bij hem verschil uitmaakt,
of het betreft ouden van dagen of jongere kerels,
voor wie wel werk is te vinden, al is het dan niet
in Schoorl.
De heer Bijl zegt, dat hoofdzakelijk ouden van
dagen te werk zijn gesteld, slechts 2 beneden 50—65
jaar, doch die niet overal heen kunnen. z
De heer Schermer vraagt, hoe het met de finan
ti ën staat.
De Voorzitter herhaalt, dat B. en W. zeer zuinig
zijn, maar er is niet te verwachten dat 1927; met een
batig saldo zal eindigen.
De heeren Schermer en Gutter oordeelen, dat wan
neer de menachen den steun beihoeven, de gemeen
te dien moet verschaffen.
De heer Bijl zegt, dat ook B. en W. aldus oor
deelen.
De heer Kaag echter heeft op de lijst van werk
loozen 3 nuenschen zien staan, die hij wilde
schrappen.
Een bespreking hierover zal in comité geschieden,
en B. en W. beschouwen de gehouden bespreking
als een waarschuwing tot den Raad, dat zij de be
grooting moeten overschrijden.
Da rondvraag.
Bij de rondvraag geeft de heer Duin de wensche-
lijkheid te kennen, dat eerder de groote waterplas
sen van den weg worden afgeleid.
De heer Stam wijst op een ingezonden stuk van
Kriller over het wegvangen van katten.
De Voorzitter deelt mede, dat deze zaak bij het
hoofd der politie thuis behoort en spr. gaarne
klachten in ontvangst zal nemen.
De heer Schermer bepleit het aanbrengen van een
rooster bij een duiker bij Nieuwland, waar Zondag
jl. een noodtoestand heerschte.
De heer Schermer zag ook graag, dat wanneer er
weer eens eefi meting van een weg moet geschie
den, de gemeente-opzichter met een werklooze dat
doet. Spr. ziet niet in waarom zulke dingen extra
moet kosten.
De Voorzitter zegt, dat de zaak in kaart moast
worden gebracht.
De Aller Beste Wollen Qarens Verkoopen Wij.
JAAP SNOR, Zuidstraat 15, Helder.
hjj volgde haar. Het bewuste kanten toilet lag nog op
een stoel, en eenige oogenblikken later werd het door
een der Fransche helpsters vlak voor Deane's oogen ge
houden ten einde het te .bewonderen. Het was, zooals
vrouwen het plegen uit te drukken „een droom."
Deane hoorde den prijs hiervan noemen, zonder een
spier van zijn gezicht te vertrekken.
„Ik zou de japon stellig nemen," zei hij tot het jonge
meisje. „Ik ben er van overtuigd, dat die je allerbe
koorlijkst zal staan."
„Uitstekend," zei ze. „Nu heb ik voldoende. Wil je
zoo goed zijn te betalen, dan kunnen we weggaan."
Kort daarop waren ze weer op straat.
„Re moet nog een toiletdoos hebben," zei ze een wei
nig kortaf.
„Ik geloof, dat het het verstandigste is, als we dan
maar weer naar den juwelier teruggaan, waar wij je
ring kochten. Wil je een paarlen of een gouden slui
ting hebben?"
„Dat weet ik nog niet, zei ze weifelend. „Ik wilde
er een paar zien, zoodat ik hieruit keuze ikan maken."
Het duurde ongeveer twintig minuten, voordat ze een
beslissing .genomen had. Deane scftireef weer een che
que uit, waarvoor hij het ontvangstbewijs in zijn por
tefeuille deed. Hij .had haar zelf aangeiCden een bui
tengewoon kostbare doos te nemen.
„Waarheen gaan we nu?" vroeg hg. 1
„Ik heb geen enkel behoorlijk paar handschoenen.
Misschien wil jij nu liever naar je kantoor. Ik mag niet
je heelen middag in beslag nemen."
„Ik ben volkomen tot je beschikking," verzekerde
hij. „Ik geef je de verzekering, dat 3c winkelen een
zeer interessante bezigheid vind."
„Je wilt daarmede zeker zeggen, dat je het inte
ressant vindt je studie voort te zetten, is het niet? Je
veronderstelt toch niet, dat ik dit niet merk? Vertel
me eens: welken indruk maak ik eigenlijk op je?"
„Mag ik precies zeggen, wat er in me omgaat? Nu,
het komt mij voor, alsof je de laatste dagen de schade
van lange jaren inhaalt. Ik klaag volstrekt niet," voeg
de hij er vlug aan toe. „Integendeel, zoolang wij ge
ëngageerd zijn, vind ik het veel prettiger met een le-
De heer Schermer zegt, dat het een eenvoudige
kaart is geworden, die ook de opzichter had kun
nen maken.
De Voorzitter zegt, dat al meer is besproken dat
de opzichter in het eene geval uitblinkt, in het an
dere niet; dat ia zoo hij' alle menachen.
De heer Schermer zegt, dat de opzichter dit werk
had kunnen doen.
De heer Kaag merkt op, dat ook te Groet het wa
ter te lang op den weg staat.
Hierna sluiting.
(Van onzen Reiscorrespondent.)
Dankbaar ben ik onzen sympathieken Consul-Ge
neraal te Smyrna, den heer D. J. Steyn-Parvé, dat hij
mij de gèiegenheid geschonken heeft om eene rond
leiding door Ephesus mee te maken. Deze rondleiding
geschiedde door den Oostenrijkschen Professor Keil,
aie door den heer Steyn Parvé, die ook de belangen
der Oostenrijkers in Smyrna en omgeving behartigt,
dezen aangeboden had hem, zijn gezin en vrienden
door de opgravingen als gids te dienen.
Reeds op mijn reis naar het dal van de groote
Meander had ik Ephesus zien liggen en daar toen
toevallig Prof. Keil naast mij in den trein zat, vernam
i'k bij die gelegenheid reeds veel van de geschiedenis
van deze stad.
Wie Klein-Azië bezoekt, zal allereerst getroffen wor
den door de vele rivierdalen, die diep het binnen
land indringen. Door deze valleien liepen langs
bloeiende steden en dorpen, die van de vruchtbaar
heid dezer dalen profiteerden, de groote karavaanwe
gen, waarover een. enorm verkeer tusschen zeehavens
en het verre binnenland plaats vond.
Ten; Noorden van Smyrna is de vallei van de
Hermes, ten Zuiden die van de Meander, de belang
rijkste verkeersader. Daar tusschen ligt de kleine
Meander, oudtijds Kaystrus genaamd, lp een, betrek
kelijk klein, weinig naar binnendringend, dal.
Ondanks de minder groote belangrijkheid van
Kaystrus en Kaystrusdal, heeft de daar gestichte ha
venstad 'Ephesus in de oudheid een allesoverheerschen
de rol gespeeld. Waarschijnlijk juist omdat het (mid
den tusschen de twee hoofdslagaders Hermes en
Meander lag.
In de dagen der stichting van Ephesus stroomde de
Kaystrus in zee. daar waar, deze een vrij scherpe in
ham vormde en de bergen die de rivier begrenzen,
vrijwel naderde.
Tusschen Kaystrus en, de hooge zuidelijk zich
verheffende bergen lagen een paar heuvels, die tot
de stichting van Ephesus aanleiding gegeven zul
len hebben.
Het waren Joniërs, die onder hun avontuurlijke
koaiing Androklos hier in bet dal der Kaystrus de
havenplaats Eiphesus, ongeveer 1000 v. Ohr., sticht
ten.
Bijna 2500 jaar lang heeft Ephesus een rol. meest
al een zeer groote, soms wei de allergrootste rol ge
speeld in Klein-Azië. D» zee was steeds de groote
vriende. de Kaystrus de groote vijand.
Deze rivier, die van af haar oorsprong in de ber
gen zand meevoerde, deponeerde dat n&blji haar uit
monding in zee en zoodoende slibt» regelmatig de
kust aan en trok de zee zich van het land terug.
De haven werd onbereikbaar en de stad met onder
gang bedreigd. Eeuwen lang hebben de bewoners
hun positie weten te handhaven, doch ten slotte
heeft de Kaystrus overwonnen enj is de eertijlds wijd
en zijn bekende stad ondergegaan. In 1500 n. Chr.
werd Ephesus niet meer bewoond. De Kaystrus had
bij de aanslibbing plekken opengelaten, waardoor
vunze, kwalijk riekende piassen en moerassen
ontstonden, waarin de malaria-muskiet een gemak
kelijke broedplaats vond. Slechts betrekkelijk) kort
geleden is nabij1 het station der Ottoman (Aidin)
Railway een klein» nederzetting van Turken ont
staan, die zich langzamerhand1 uitbreidt. De Oosten-
rijksohe archeologen bezitten hier een woning,
waarin zij gedurende de maanden September, Octo-
ber en November vertoeven, ten einde de opgravin
gen te leiden. Kinine is het middel, waarmede zif
de aanvallen van malaria bestrijden.
Wanneer wij' heden de ruïnes van Ephesus be
zoeken. blijkt al spoedig dat de geschiedenis der
stad bijha geheel door de Kaystrus-verzanding be-
heersch wordt.
Laat ons allerëerst de oorspronkelijke Ionische
stad bezoeken. Helaas is hiervan weinig overgeble
ven, doch genoeg om te weten hoe die er uitgezien
heeft. In het midden vond men het Artemision, de
aan de godin Artemis (Diana) gewijde tempel en
hier om heen bouwden de kolonisten uit Jonië hun
woningen. Van 1000 v. Chr. tot ongeveer 290 n. Chr.
nam de stad steeds toe. De bewoners moeten wei
opportunisten geweest zijn, kooplieden, die meer
hechtten aan goede buurschap met iedereen en
vooral met het rijke achterland dan aan het spelen
van een politieke rol in en om de oude wereldzee.
Met de verzanding hield de uitbreiding der stad
steeds in de richting der zich terugtrekkende zee
gelijken tred. In de nieuwe kwartieren werden tem
pels gebouwd, gewijd aan 'Pallas Athene en Apollo
Pythios. De regeering der stad was eerst in handen
van koningen, daarna van Oligarchen, die uit hun
midden den Tyran of alleenheerschende voortbrach
ten .In die jaren waren de bewoners wel gedwongen
zich tegen aanvallen van veroveringszuchtige buren
te verdedigen. Zoo wisten de Kimmeriers zelfs tot in
de stad binnen te dringen en het Artemision te
verbranden, maar de Epheseëra die steeds rijker
en machtiger werden, bouwden hetgeen verwoest
was steeds weer grooter en fraaier op.
vend iemand dan met een automaat om te gaan."
Ze hield haar oogen afgewend, doch hg bemerkte
toch, dat er een zadhte blos op haar wangen verscheen.
„Dit is de winkel, waar ik de handschoenen wil
koopen," zei ze.
„Als ik mag, ga ik graag mee naar binnen," gaf hij
bijna timide te kennen.
Hoewel ze nu niet zooveel tegelijk bestelde, nam ze
toch van alles de beste kwaliteit. Toen ze weer op
straat stonden, scheen haar honger een weinig bevre
digd te zijn. Ze sprak heel weinig, terwijl ze naast hem
voortging.
„Weet je, dat het al bgna half vgf is? Ik geloof,
dat het het beste is, als we maar meteen gaan thee
drinken," zei Deane.
Ze knikte onverschillig. „Ja, dat is goed."
„Wil je met me mee naar mijn kamers gaan, of
zullen wij de Carlton bezoeken?"
Even keek ze hem doordringend aan, toen wendde
ze haar gezichtje af en antwoordde duidelijk verstaan
baar en op killen toon: „Ik prefereer de Carlton."
Ze begaven zich naar den hoek van de straat en
stonden op den auto te wachten.
Ze liep op de uitstalling van een bloemist toe.
„Wil je nog meer bloemen hebben?" vroeg Dean».
Zonder een woord te zeggen, ging zg den winkel
binnen. Ze boog zich over een bouquet vuurroode ro
zen, en terwgl ze op een der mooiste knoppen wees,
zei ze. „Ik wil deze bloem hebben."
„Verlangt U er sleohts één, mevrouw?" vroeg de
winkelbediende.
„Ja," antwoordde ze op beslisten toon. „Ik zal de
roos opsteken. Wil je even betalen?" vroeg ze, zich
tot Deane wendend.
Voor een oogenblik stond hij perplex. „Weet je ze
ker, dat je niets meer wilt hébben?" informeerde hg.
„Niets."
Ze verlieten den winkel en stapten in den wachten
den wagen. Hij was haar behulpzaam bij het instijgen
en zijn hart klopte met wilde slagen, toen haar handje
even in de zijne rustte.
Hij vroeg zich verwonderd af, welke gril haar er toe
Croesus, de rijke, machtige koning van Lydië ver
overde in de 6e eeuw v. Chr. Ephesus, maar was
wijs genoeg de stad te sparen en haar bevolking
goed te behandelen. Hij schonk zelfs eenige zuilen
ten behoeve van het in aanbouw zijnde nieuwe
Artemision. Dit prachtige marmeren bouwwerk der
architecten Ghersiphron en Metagenes, ging later na
de verovering door Herostratu9 dn vlammen op.
Degeen, die het eerste de spade in den grond stak
om naar het oude verdwenen Ephesus te zoeken,
was de Engelsche ingenieur I. T. Wood, die, in 1870,
voor het Britsche Museum te Londen begon te gra
ven naar het Artemision en na zeven jaren zijne
vermoeide pogingen met succes bekroond zag. Na de
Engelschen kwamen de Oostenrijkers en deze zijn
er nog. Hulde aan deze lieden en hun regeering, die
ondanks het feit. dat na den oorlog: het gedecimeerde
rijk met schijnbaar onoverkomelijke moeilijkheden
té kampen heeft, toch de wetenschap trouw blijft
dienen, daartrtj door belangstellende particulieren
gesteund.
Waar is al de heerlijkheid van het oorspronke
lijke Ephesus gebleven? Geen tempel van Apollo,
noch die van Athene is te vinden, slechts het Arte
mision is teruggevonden, maar in welken toestand.
Met moeite heeft imen de oorspronkelijke fumdeerin-
gen kunnen vaststellen. Wel zijn in het Britsche
Museum te Londen enkele mooie fragmenten van
reliefs, die Wood en Hoqarth hebben verzameld, te
zien. maar wat beteekent dat bij een bouwwerk.,
waarvan alleen reeds het terras 16000 Mr. steen
materiaal elachte. Men weet dat dit terras, waar
op en na de verwoesting door Herostratus de nieuwe
Artemis-tempe! gebouwd werd. 2.70 Meter boven de
vorige fundeering uitstak, opdat het aan de be
schermgodin der stad gewijde heiligdom boven de
omgeving zou uitsteken en getuigen van de macht
en grootheid van Artemis en de door haar zoo rijk
begunstigde bloeiende stad Ephesus.
Hoe trotsch de Epheseëra in die dagen waren, mag
blijken uit het volgende verhaal. Alexander de
Groote bezocht in 334 v. Ghr. na zijne overwinning
bij Granikos de stad Ephesus, dat zou behooren tot
zijn Gri eksch-Mac edoni s ch1 wereldrijk. Twee-en-
twintig jaren tevoren had) Herostratus den tempel
van Artemis verwoest. Alexander bood aan om den
tempel te doen herbouwen, maar de Epheseërs wa
ren te trotsch om een dergelijk aanbod te aanvaar
den. Zij wilen zelf den bouw bekostigen en bewerk
stelligen. Het was echter moeilijk den jongen Ma-
cedonischen koning iets te weigeren, de Ephesieërs
gaven het volgende antwoord: het paste een god
niet om aan een andere godheid een tempel te
wijden.
De jonge koning kon zich met dit hoffelijke ant
woord slechts gevleid voelen en wist zijn sympathie
voor Ephesus te toonen1 door een groote parade te
houden en na afloop daarvan een offer aan Arte
mis. de godin waarop den Epheseëns zoo trotsch wa
ren, te brengen.
Inmiddels greep de verzanding door de Kaystrus
steeds meer om zich heen en bedreigde do scheep
vaart van Ebhesus.
Aan het hoofd van Westelijk Klein-Azië stond in
die dagen Lysimachos, een der bekwaamsten der
Diadochen (opvolger» van Alexander den Grooteh
Met onmiskenbaar talent wist deze niet ad leen
Ephesus voor ondergang, te behoeden, maar de
stad op een andere, gunstiger plek herrezen, tot
nog grooteren bloei te brengen. Hfijl stichtte een
nieuwe stad, deels op de Zuidelijke berghelling, deels
in de door aanslibbing ontstane vlakte. De Epheseërs
waren eigenlijk te zeer aan het oude gehecht, om
dadelijk bereid te zijn het inzicht van Lysimachos
als juist te erkennen, maar toen deze de bewoners
der door hem veroverde steden Kolophon en Lebe-
dos naar het nieuwe Ephesus overplantte, waren de
Epheseërs slim genoeg om. ook daarheen te trekken,
teneinde niet in het gedrang te komen. Lysimachos
doopte de stad Arsinoëia naar zijn gemalin, maar
men kon niet aan den nieuwen naam wennen en
zoo bleef de naam Ephesus in den volksmond be
staan. terwijl na den dood van den stichter der
nieuwe stad de naam Arsinoëia spoedig verdween.
Het was een mooie stad. het nieuwe Ephesus.
Ruim opgezet, voor uitbreiding vatbaar, want de
hooge, hier en daar door torens versterkte muur
liep hoog over de bergen, zou de stad ten slotte in
haar grootsten bloeitijd 250.000 inwoners tellen.
Kranig bouwwerk die muur over den kam van
verschillende bergen, een bouwwerk van durf.
Het was noodiig zulk een sterke gordel om de stad
te trekken, want al spoedig werd zijl in verschillende
oorlogen betrokken. Trouw aan de Helleensche ko
ningen stond Ephesus in den oorlog tusschen de
Romeinen en. koning Antiochus den Groote aan de
zijlde van dezen laatste. T'éten de Romeinen bij Mag
nesia een1 beslissende overwinning behaald had-
ien. werd Ephesus aan den bondgenoot der Romei
nen aan den koning van Pergamum geschonken (190
v. Chr.) Na den dood van den laatste der Attaliden
kwam Ephesus onder de directe heerschappij' van
gebraclht had deze enkele roode roos te kiezen.
HOOFDSTUK XV.
Een vriend.
Toen Lord Nunneley op het punt stond zijn club bin
nen te gaan, tikte een van zgn vrienden hem op den
schouder.
„Tusschen twee haakj'es, Nunneley," zei hg. „Heb
ik het goed begrepen... ik geloof, dat ik het in de
bladen las... dat het engagement van je dochter met
Stirling Deane verbroken werd?"
„De verloving is verbroken," antwoordde Lord Nun
neley eenigszins stijf. „Waarom vraag je dat?"
„Misschien herinner je het je wel, dat je me inder
tijd het een en ander omtrent Deane vroeg? Toen er
echter nog sprake van was, dat je dochter met hem
zou trouwen, vond ik het niet nopdig den warén toe
stand van zaken geheel bloot t» leggen."
„Je bedoelt omtrent Deane?" vroeg de oude aristo
craat.
Zijn vriend knikte. „Er doen nu heel vreemde ge
ruchten de ronde," vervolgde -hg. „Je herinnert je na
tuurlijk, dat hg een zekeren Hefferom heeft aange
klaagd een Zuid-Afrikaner die indertijd poging
tot chantage pleegde? De man werd in verhoor geno
men, en er is eigenlijk niet veel voor den dag geko
men. Sindsdien is er echter het noodige gepraat ge
worden. Men beweert dat Hefferom positief te kennen
heeft gegeven, dat Deane's aanspraken op de kleine
Anna Goudmgn valsdh zgn, en dat deze mgn inderdaad
toebehoorde aan Hefferom zelf en zijn compagnon."
„Dat klinkt heel eigenaardig," merkte Lord Nunneley
op. „Wanneer dit de werkelijke waarheid is, waarom
komt Hefferom dan niet met bewijsstukken voor den
dag?"
„Omdat het bewuste document gestolen werd," ant
woordde de ander. „Men hoort de gekste praatjes om
trent den diefstal daarvan. Het eigenaardige van de
geschiedenis blijft evenwel, dat de bewuste acte in
derdaad moet bestaan, en avond of morgen wel te
Rome en werd) de hoofdstad van de nieuw» provine|
Azië (133 v. Ohr.)
De knevelarij door de Romeinen, vooral door
z.g. pachtvereenigingen, veroorzaakten een opstan
van Ephesus en andere eteden van de provind
Azië, onder leiding van Koning Mlthud&tes va.
Pontus. Dit was de *g. Ephesische Vesper (88
Chr.)
Reed# twee Jaar later was Epfoosu# weer ond*
Romeinsche heerschappij en brak de dageraad aai
van de gflansperiode van deze stad. die als geen e& ïrlijk
kele andere profiteerde van de macht van het Ro.
meinsche Rijk.
(Wordt vervolgd).
MUNHARDTs
Staal-Tabletten .90«
Maag-Tabletten. .75
Zenuw-Tabletten 75
Laxeer-Tabletten 60«
met
di<
en p
odig
pooit
geh
was
Zunl
aarg
wa
i b
lit li
Hoofdpijn-Tabletten 60« f.
Bij Apoth. en Droglstea [9n v
CENTRAAL GENOOTSCHAP VOR KIND ER HER II
STLLLINGS- EN VACANTIEKOLONIES. lij
De groei gaat onverminderd voort, niettegenstaan.
de. evenals bij elk» groote organisatie, verschillende
afdeelingen. weer minder actief worden. In 1927 heb
ben 76 aideellngen van de 375 geen kinderen uit.
gezonden. In Friesland, waar het provinciaal sut>
sudie verreweg het geringst is van alle Nederland,
sche provincies, waren niet minder dan 13 van d«
39 afdeelingen .die niet van zich deden hooren. k lar*s
Groningen daarentegen ontbraken slechts 2 van dé
57 afdeelingen op het appèl.
De meeste belangstelling voor de wlnterverpk
ging is of is komende in die vier provincies, wam
de Staten deze door een extra subsidie bevorderen
Noord-Holland en Limburg geven 1 October tot
April 50 cents per dag en per kind extra aubsidfi
Overljisel en Zeeland' 26 cents extra
tj PLUIMVEE-TENTOONSTELLING TE HELDE*
Blijkens een in dit nummer opgenomen advertentie
zal gedurende de Kerstdagen te Helder wederom es- en i
Pluimvee-tentoonstelling worden gehouden. Ter vieriq p'
van haar eerste Lustrum heeft het bestuur van dt Tin
pluimvee-vereen. „Helder" deze aangelegenheid flitf J
aangepaikt. Alle mogelijke voorbereidingen zgn reed
in vollen gang. O.m. is zoo juist een keurig afgewert r
vraagprogramma verschenen. Vele eere-prgzen zij F
daarin ter beschikking gesteld, w.o. 17 bekers, krai l
sen en takken; ongeveer 90 medailles zoowel van gou i«n
en zilver als ander metaal. Vier prachtige foto's va i«r
Heldersohe pionniera op dit gebied versieren dat boek- W 1
werk. 1 i
Een viertal bekwame keurmeesters vormt de jurie, lolon
t.w, de heeren Mugs, v. du Broeke, Graaumans en Zee- in ijz
lenberg. Meerdere attracties zullen op deze tentoon-
Voor fokkers van rasdieren, zoowel nut als sport, dan
ook een extra gelegenheid om daar te exposeeren.
stelling aanwezig zgn.
de 1
het
t. Fi
»orde
der
bage
voorn
flen h
\i a.(
an d<
Dg VI
Pi
Kali
Ulo
W EERIN GER W AARD.
tuit i
rerd
ang<
Donderdagmorgen omstreeks 8.46 heeft de Korpo- |kap
raai Visser cmet de vliegmachine D 23 van de KooiJ,
eeni noodlanding moeten maken op het land van den
heer J. Schenk Dz. aan deni Barsingepweg.
Hij werd op een hoogte van pl.m. 4800 Meter
door een hagelbui verrast, waardoor hij' ziin koers
is kwijlt geraakt. iDe motor was geheel bevroren,
zoodat deze niet meer werkte, waarna hij' verplicht
was neer te strijken. De landing is prachtig gegaan,
hiji kwam n.1. zonder eenig letsel aan zich zelf. noch
aan de machine behouden op het land terecht. De
korporaal, die de weerberichten zou opnemen, vss
ook half bevroren.
Direct is naar de Kooij getelefoneerd, vanwaar
men na korten tiid met een auto present was. On
geveer twaalf uur is de machine weer opgestegen
om den terugreis te aanvaarden.
8 OV
jkens
1 1
.pjJel
o ku
mei
and
ine
lag,
dag
ir, ii
tUGI
SCHOORL.
De buurtschap Groet werd in den nacht van
Woensdag op Donderdag opgeschrikt door brand
alarm. Het bleek al spoedig, dat "t pension en win
kelhuis van den heer J. ten Boekei ln vlammen op
ging. Aam redden viel niet meer te denken. Alles,
een oude boet na, ging in vlammen op.
Naar we vernemen, was de heer ten Boekei
BeurspoLis verzekerd.
WIERINGEN.
Op 25, 26 en 27 November zal op Wieringen eens
electrische tentoonstelling worden gehouden. Daaraan
zal tevens eene Radio-expositie verbonden worden. D«
Middenstandsvereeniging aldaar heeft voor deze plan
nen hare medewerking toegezegd.
ELECTRISCHE POLDERBEMALING.
In den polder het Waarland en den Speketer, denfc
men aan eene electrische bemaling. De ingenieur vr
het P.E.N., de heer D, J. Memelink, heeft met het bei
stuur van den Waarlandspolder reeds een ibespre
king gehouden, waarbij hij de heeren op financie
en technisch gebied van advies heeft gediend.
Voor de ingelanden en verdere bewoners van dei P
polders zou de uitvoering dezer plannen ook een ui: ?ehee
komst zijn. De verlichting in de koolboeten, zoowel ai Mat
de 9talwerkzaamheden zouden met deze gemakkelijk ®STE
en brandvrije hulp, in hun bedrijf zeker'zeer gedieni Pïaa
zijn.
boet,
aan
tensi
tezi
let I
iet zo»
voorschijn zal komen. Wanneer dit het geval is, dani
Deane geruineerd. Ik ben tot de ontdekking gekome
dat de_ aandeelen van zgn maatschappij geweldig Pip
zakt zijn, zooSat ik vermoed, dat al die verhalen
eenige waarheid bevatten. Koop straks eens een extuf
editie van de courant, dan zul je het zelf wel lezen,'I
Lord Nunneley knikte. „Ik dank je voor je inlicbf
tingen. Ik zal het doen."
De oude man liep langzaam in de richting van 1
Mali.
De courantenjongens bierden het laatste nieuws
„Plotseling daling van de aandeelen der Goudmijn-
derneming. Er heersdht een ware paniek."
Lord Nunneley kocht een blad en stond eenige
nuten stil om dit door te zien. Daarna riep hg
taxi aan, en gaf den dhauffeur order hem naar Dei
kantoor te rgden. Hij was daar bekend, en Dei
secretaris kwam onmiddellijk op hem toe.
„Mijnheer Deane zal U natuurlijk dadelijk oni
gen, Mylord," zei hij. „Hij is op het oogenblik nili
maar hij werd de laatste dagen zoo door courante
menschen lastig gevallen, dat hg bgna voor iedereen
„niet aanwezig" geeft. Wilt U zoo goed zgn mij
volgen?"
Kort daarop bevond Lord Nunneley zich in Deanes
privé-kantoor. Zooals gewoonlijk was Deane heel kal®<
zag er even onberispelijk als altijd uit, en was dn»
bezig eenige 'brieven te dicteeren.
Hg maakte volstrekt niet den indruk van een man-
wiens maatschappij voor een paniek stond. Nietten^ ber 1
keek hg heel verbaasd op, toen hg zag wie zijn te
zoeker was.
Lord Nunneley stak -hem de hand toe.
,Jk kwam juist in de stad, Deane, en ben je daarom
maar eens komen opzoeken," zei hg. „Kan ik je even ^aaj
privé spreken?" t mido
Deane gaf zgn secretaris een wenk, die onmiaaei-
lijk het vertrek verliet.
ïnva?
ii ve
tel e:
ba.rte
Wordt vervolgd-
ovraj
öegrj
inli
