Brabantsche brieven.
KORTE BERICHTEN.
Gemengd Nieuws.
Pantser-kleeding.
De rijkste vrouw van Oostenrijk overleda q
\A
2
G<
e I
en
Van een gebelgden Engelschen predikant
De lotgevallen van een Finschen
revolutionnair.
Ulvenhout, 21 Nov. *27.
Menier,
Nouw? 22. Motte nog
peultjes? Hadden de mof-
kens nie gedocht? Hadden
nie vermoed dat de bewo-
ners van het aanslibsel van
Duitschland zukke reuze-
voetbalders waren! Eén
kooltje meer en w-adden 't
gewonnen! Eén èrm kooltje
meer. Maar ollee, webben
ons nie op onzen kop laten
zitten en Duitschland wit
nouw veurloopig da wij nog
steds nie veur niks tache-
tig jaar emmen gevochten
ten teugen de Spanjolen.
Da Michiel de Ruyter nie veur niks in 't Vlissingsch
haantje van den toren is geklauterd! Dat de Bata
vieren nie veur niks af zijn komen zakken in holle
boomstammen! Webben nog het echte holle-boomstam
men-bloed in ons aderen! Haal et 'r maar af! Neeë,
nog eens wak verleejen week sdhreef: Ons voetbal
is de mooiste diepelmasie die we ooit ebben g'ad!
Schuppende, trappende, vallende en kiepende slingeren
me ons d'r deurhenen!
Jazeker, webben veur niks 'ne fikschen leeuw op
onzen cent staan!
Verduuveld, 'k maak er 'n remke-n-opl
Twee-en-twintig vlugge pooten
Plus ellef harde koppen
Die brengen wij in 't buitenland
Geregeld op de proppen
Muziek spuit dan 't Wienneêrlandsbloed
't Wilhelmus van Nassauwe
En Denis gift dan blommekes
Zegt dan, bietje verkouwen,
„Maain beste Fruind, iech aab die v
„Ier aan tsoe bieten, blommen!
„Gedaaid baai oens ien 't Kikkerlend,
„Doe moest baai oens maar kommen!"
En dan begint de voetbalmetsj,
De bal mot in et netje!
De batavieren-nazaten
Die geven 'em van Jetje!
Tweemaal zestigduuzend oogen
Volgen heel angstig den bal.
Dat ie wel in 't „goeie" netje
Eindelijk belanden zal!
Sapperetjuu 10 hij zit!
Men hoort et aan het tieren,
Ja, wezenlyk, 't sta-d-as-'ne-paal...
Wij zijn de Batavieren...
Keizer Wilhelm is zoo nijdig „wie ein Sprnnechjen."
Omda ze zus vandaag getrouwd is. Hij wouw t goeie
kind gin tostemming geven! Z'is pas 63.
Witte wa mijn opgevallen is? In de eerste berichten
was 't prinseske 64 jaren en Haar verloofde 21 ja
ren en van beroep: dansmeester.
Langzamerhand is Zij in de krantenberichten 61 ge-
worren en hij 24 jaren en... student!
As nouw de kranten 'ne „kleine" drukfout wollen
machen, dan is ze 16... en hij 42 en oud-proffesseur.
(de danse!) Proffesser Soepkopf, of hoe iet ie per-
sies, wordt eiken dag 'n jaartje ouwer!
Maar ollee, lot ze gelukkig zijn. Hij is nouw de
zwager van den ex-keizer en zij ee-d-'ne echtgenoot,
die veul wefkes van heuren ouwer d'r nog benijjen.
Alzoo. meneer en meyrouw Soepkopf de beste ge-
lukwenschen van Dré voor u en uw hopelijk nageslacht,
de jonge Soepkopfkes... Ik ben ok getrouwd en jullie
zijn ten slote gin haar beter as ik, dus ók 't geluk
maar in! Keb breeje opvattingen, watte?
d'IJspinnekes hingen van den mergen bij myn aan
de daken. Het rengelde en de rengeldroppels bèvroren
waar ze vielen. Die kwamen wèl, wa ge noemt op de
kouwe koffie. Me zitten nouw in d'n winter en emmen
wa me emmen motten. Keb eel den dag erop gespikke-
leerd of Trui d'ren eeuwigen druppel zou bevriezen,
maar 't is nie gelukt!
Toch was 't 'n aarige bezigheid mee di weer, nouw
wii toch nie veul te doen emmen.
!)e S.S. hee-d-'nen strop gehaald! Zaterdagavond
stingen de boomen bij Nijmegen open. Da's dus goed
opgezet! De trein passeerde daar mee 'n vaart van 65
K.M". per uur, ók in orde dus, en „de" autobus
passeerde tegelijkertijd mee d'n trein, dwars deur-me
karen. Nouw zou-de zoo zeggen: dd mot lukken! Zeu-
ven passagiers in de bus, levert mee zo'n organisatie
wiskundig zeuven dooien! Mis! Ginnen éénen. De bus
aan spanen, wa wilde nog meer mijn liefke, en
ginnen dooie! In Utrecht snappen z'er niks van; niks,
en nog 's niks!
Zoo rejen d'r lest op 'nen Zaterdagnacht bh' Den Haag
twee electrieke-treinen op mekaren.
Was ók goed geregeld!
De bestuurders kenden de rigglementen nie verder,
dan da ze van hoorenzeggen wistken, dat er zukke
dingen bestongen. Dus...? Die bestuurders kregen bo
vendien tegen mekaar indruischende instructies! De
ders vooroordeelen en tot een verandering in zijn hou-
ding.
Zoo was zij dus in zekeren zin gedurende de drie
laatste jaren haar vijf'en twintigsten verjaardag als
een soort mijlpaal in haar leven gaan beschouwen. Tot
zoolang zou zy' geduldig afwachten, doch dan zou zij
eindelijk indien de omstandigheden het eischten,
haar lot in eigen handen nemen. Dan zou zij ein
delijk de richting van haar eigen leven bepalen.
Aldus had zij het zich voorgesteld, doch het kwam
anders uit. Haar lot was reeds begonnen een wente
ling te nemen, die haar weinig beviel. Terwijl zij in
den vroegen zomer met haar vader een reis in het
Noorden ondernam, werd zij getroffen door een klein
ongeval, dat leidde tot de kennismaking met een dame,
die haar van het begin af had tegengestaan en die
zij zooveel mogelijk uit den weg was gegaan. Deze
dame was een weduwe, Mevrouw Emmott, en bezat
geen eigenlijk tehuis. De gelegenheid aangrijpende, had
zij zich bij Sylvia en haar vader verder ingedrongen,
en thans was deze laatste met haar gehuwd.
Sylvia kon zich nauwelijks rekenschap geven, hoe
het zoover gekomen was. De ware bedoelingen van de
wrouw waren nog slechts flauw tot haar doorgedron
gen, of zij zag zich reeds voor de feiten geplaatst.
Haar vader had zich zoo gemakkelijk laten vangen, dat
zijn geheele houding haar eenraadsel was. Hij was
verblind, missdhien voor de eerste maal in zijn leven,
en geen invloed van haar was bij machte de eenmaal
geschapen betoovering te doen verdwijnen.
De gevoelens van Sylvia jegens Mevrouw Emmott
gingen van slechtgezindheid weldra tot diepe verfoeiing
over. Haar ijzeren wilskracht, gepaard met een bijna
schreeuwende vulgariteit, gaven aan het meisje een
gevoel alsof zij door een zwaren last gedrukt werd.
Het duurde niet lang, of haar afkeer was zoodanig
toegenomen, dat deze niet langer was te verbergen. En
Mevrouw Emmott lachte haar in haar gezicht uit. Zij
haatte Sylvia eveneens, doch haar doel was de on
buigzame trots die haar weerstond te fnuiken, en ter-
wille van dit hield zij haar hatelijkheden in bedwang»
Zij wist dat de beurt aan haar zou komen.
Intusschen richtte zij al haar 'kunstgrepen op den
vader, en met zulk een goed gevolg, dat zij elkander
nog geen twee maanden kenden, of zij waren man en
vrouw. Sylvia was bfl dat huwelijk tegenwoordig ge
seinhuiswachter gooide gin wissels om, want hij zag
aankomen dat het todh wel lukken zou en of het
lukte de twee illektriekers loopen opmekaar as
kemphanen. En...? Nie éénen dooie! Ge zou zeggen,
as ge da zoo leest kan mee zo'n organisatie zooiets
nie mislukken! En toch...
Jan Oudegeest dieën Esdejapeejei* ee-d-op die
vergadering van Vrouwen ('n hoofdletter, *amico! Zuk
ke vrouwen mee 'n hoofdletter is teugeswoorig het
derde geslacht: da zijn de-mannen-zonder-baarden!) in
Amsterdam gezeet: „Daar (komt nooit oorlog meer".
Ik docht: dó, moest de Regeering nouw ók weten, dan
konnen me de soldaten afschaffen. Om abuizen te veur-
komen, nie alleen de soldaten, maar ok de kurperaals
en andere hoogen!
Keb 't uitgeknipt en aan menister Kan gestuurd mee
verzuuk da knipseltje te laten sirkeleeren onder z'n
elftal.
As me dus van veul belasting afkomen amico, dan
hedde da aan Jan Oudegeest en mijn te danken! (Niks
te danken, niks te danken, as 'k oew nog 's 'n plezier
kan doen...?)
Be lees as da me nouW wezenlijk echt-sprekend©
films zullen krijgen. Da's 'n auskomst! Veral omdat
de meeste films in Amerika gemokt worren. En wa-d-
is nouw veur 'ne Ullevenhbuter nog gemakkelijker te
verstaan als Holliewoed's Engelsch? Niewaar?
En as ze nouw het filmzjoernaal geven mee d'n wed
strijd Holland-—Duitschland, dan emmen die zestig
duuzend mensc/hen nie veur niks gebruld, 't Kan nouw
echt gezellig worren in de kienemaas. „Ratje... op-
schiette-eh... lelt 'm derin!..." „Denis,... schupt lm
overhoop...! „Heidaarr... nie n&trappen gooser...!"
„Een-nul is niks, twee-nul is wat: wij ebben mee 31
de veile gehad Een nul is niks" en dén... dan
zet de heele bioscoop in! „Massazang." Houmevast.
Amico, ik schaai d'r af. Mee veul groeten van d'n
eeuwigen druppel, gin haar minder van oewen
toet a voe
DRé.
DRIE WEKEN IN SLAAP.
Te Karlfelde, een. dorp in de Fomimersche kreits
Pyritz was drie weken geleden een jong meisje spoor
loos verdwenen. Thans Is ze slapend in een schuur
gevonden. Pogingen om haar wakker te krijgen ble
ven vruchteloos. Het meisje ligt thans, nog steeds
in slaap, in het ziekenhuis te Kolberg.
NIEUWE ONWEDERS IN ITALI8.
Dinsdag Ls het Noorden van Italië weer door
zware onweders getroffen. De rivieren zijn gezwol
len Ook de Po toont waa en heeft bij Piacenza reeds
een peil van 3.70 M. bereikt Het spoorwegverkeer
van Milaan naar Rome via Sarzana was gisteren
gestremd.
Triest en Genua stonden, voor zoover de laagge
legen stadswijken betreft, onder water.
EEN WARMTEGOLF IN ZUID-RUSLAND.
In het begin van November is de temperatuur in
Midden- en Zuid-Rusland plotseling belangrijk ge
stegen. In het gebied van de zwarte aarde, waar het
eind October reeds 10 graden vroor, |teeg de ther
mometer tot 15 graden hoven het vriespunt. De
sneeuw is gesmolten en het wintergraan begint
sterk uit te loopen. Men vreest dat dit zachte weer
slechte gevolg zal hebben voor den oogst.
CHINEESCHE ROOVERSBENDEN IN
INDO-CHINA,
Volgens een te Parijs ontvangen bericht uit Ha
noi hebben sterke Chineesche, rooverbenden een in
val over de Indo-Cbineesche grenzen gedaan. Zij
zijn echter door Fransche troepen met verliezen
over de grens teruggeworpen.
EEN VREEMD GRAFSCHRIFT.
In Mattheus XXI 29 leest men in de gelijkenis
van de twee zonen: „Ik wil niet",; en daarna be
rouw hebbende ging hij heen."
Op de zerk van een dokter in Yorkshire is, met
een herinnering aan deze woorden, als grafschrift
gebeiteld: „Ik wil niet en ging heen."
De dokter was bij zijn leven bemind bij allen die
hem kenden. Hij ga f zich aan zijn werk met vol
ledige verzaking van zichzelf en stond altijd klaar,
voor iedereen.
Maar soms had hij een strijd met zichzelf te voe
ren, wanneer men hem op zeer ongelegen oogenblik-
ken, bij'nacht en ontij, te hulp riep. Dan /ei- hij
weieens: „Ik wil niet", maar het eind was altijd dat
hij toch ging.
COMMUNISTEN EN SOCIAAL-DEMOCRATEN.
De Voorw. verneemt, dat de federatie Limburg
van de C.P.H. heeft besloten, de federatie op te hef
fen en te trachten, alle leden voor zoover ze niet
reeds lid zijn geworden geleidelijk té doen toe
treden tot de S.D.A.P.
DE AFSCHAFFING VAN DE SLAVERNIJ IN
ABESSINIë.
Londen, 24; November. Bij de behandeling van
het wetsontwerp tot afschaffing van de slavernij in
het protectoraat Siërra Leone in het Hoogerhuis (de
weest met zulk een bitterheid in de ziel en in zulk een
ziedenden inwendigen opstand, als zij nog nooit in haar
leven had ondervonden, Zij begreep niet, hoe zij het
tot het einde had (kunnen uithouden, zoo groot was
haar tegenzin geweest. Zij had een deel van dien tijd
vreedzaam en gelukkig bij een gehuwd jong niefhtje en
haar kinderen in een zeebadplaats doorgebracht, en
hier voelde zij zich gekalmeerd en verfrischt. Zij was
teruggekomen met het kalme besluit om met een filo
sofisch gemoed te verduren wat verduurd worden moest,
en om het onvermijdelijke zonder y<Iel verzet onder de
oogen te zien.
Omgord met een ondoordringbaar pantser van terug
houdendheid, sprak zij zich zelve moed in haar last
zonder morren te dragen, opdat niemand ooit zou gis
sen hoe deze haar verbitterde. En dien gouden Sep-
temberavond maakte zij zich met een vroolijk gelaat
gereed haar vijandin in de veste'te ontvangen.
Zij keerden terug van een langgerekten huwelijks
reis langs de Italiaansche meren, en alles was gereed.
De groote slaapkamer op het Westen, die haar vader
sedert den dood van haar moeder nooit meer had ge
bruikt, was geheel nieuw ingericht als voor een bruid.
Sylvia had alles in den grond laten veranderen, opdat
het vertrek er nooit zou uitzien als in de dagen van
weleer. Het had haar veel moeite gekost zulks te doen,
doch in zekeren zin was het een verlichting geweest
voor haar bloedend hart. Aldus maakte zij het inner
lijk heiligdom der nagedachtenis, dat door niemand
mocht worden betreden, ontoegankelijk.
Terwijl zij in den gulden glans langs het terrein
ging, stonden lichte rimpels nog op haar voorhoofd.
Zij had zulk een moeilijken tijd doorgemaakt. Haar
eenige straal van hoop was de gedachte aan Guy ge
weest den dierbaren, trouwen minnaar, die zich ver
weg voor haar afsloofde. En nu had de oude Jeffcott
zelfs daarop een schaduw geworpen. Doch van den an
deren kant, hij kende Guy niet zooals deze werkelijk
was. Niemand kende hem zooals zij hem kende. Zij
versnelde haar tred. Missdhien was er vanavond een
brief van hem gekomen.
En zoo was het. Bij het binnenkomen zag zij dep
brief op de tafel in de hal liggen. IJlings trad zij na
der en nam hem op. Doch op hetzelfde oogenblik ver
nam zij door de geopende deur het getoeter van een
auto in de oprijlaan, en zij stak den brief snel tusschen
regeering zegde ook maatregelen toe om te beletten
dat men van Siërra Leone uit slaven hield aan den
overkant van de grens van Liberië), vestigde lord
Buxton de aandacht op berichten in de pers, vol
gens welke het Amerikaansche parlement bij Ame-
rikaansche kapitalisten erop aan heeft gedrongen
zich in Abessinië te interesseeren, waar zij slaven
konden gebruiken om 'slands hulpbronnen te ont
wikkelen.
BRAND IN EEN HAAGSCHE GARAGE.
In een garage aan de Acaciastraat te 's Graven-
hage was Donderdagmiddag iemand bezig, zijn mo
torrijwiel schoon te maken. Toen hij daarmee klaar
was - 't was inmiddels al duister geworden stak
hij een lucifer aan om eens te kijken hoe zijn ve
hikel er nu uitzag, doch op hetzelfde moment vat
ten. benzinedampen vlam en zijn motor stond in
lichte laaie. Het vuur tastte vervolgens nog enkele
auto's aan, die in de garage gestald waren; een de
zer wagens brandde vrijwel geheel uit en van een
andere werden kap en carosserie ernstig bescha
digd. De brandweer en het garagepërsoneel hebben
door snelle blussching erger weten te voorkomen.
HEVIGE STORMEN IN ZUID-SLAVlë.
In Belgrado woedt sinds twee dagen een hevige
storm .uit het zuidoosten. De snelheid bedraagt 25
meter per seconde.
In Belgrado is groote schade aangericht; vele te
lefoonverbindingen zijn verbroken. De werkzaamhe
den aan de Donau moesten gedeeltelijk worden ge
staakt. Er is veel schade aangericht.
BLOEDVERGIFTIGING DOOR EEN MESTVORK.
Tkee kinderen van een bewoner van den Enk bij
Apeldoorn speelden dezer dagen met een mestvork,
welke zij achter het huis hadden gevonden. Spelen
derwijs gooide het eene kind, een meisje, haar broer
tje er mee achterna en raakte hem daarbij in een
der beentjes. Er ontstond een wond, welke door de
ouders zoo goed mogelijk werd behandeld. Aanvan
kelijk leek alles goed te gaan, doch er trad een
complicatie in, waardoor het knaapje na hevig lij
den is overleden.
i PERSONEN DOOR GAS VERGIFTIGD.
Te St. Martaburg, bij Eeckeren, werden de'leden
van een gezin bestaande uit 4 personen, vader, moe
der en 2 kinderen door de buren dezer dagen niet
meer buiten gezien.
Men besloot de deur van het huis, waar de familie
woonde, te forceeren en vond alle bewoners dood.
Zij bleken door gas gestikt te zijn.
Een gebroken gasslang moet de oorzaak van het
ongeluk zijn.
FRANKRIJK BENADEELD VOOR TWEE MILLIARD
Naar het Partfsche middagblad „Le Rumeur" meldt,
is bij een der Kamercommissies een rapport van den
officier van justitie bij het Parysche Hof van Appel
binnengekomen, volgens hetwelk de Lotharingsche in-
dustrieele De Wendel, met behulp van een reques-'
treeringsambtenaar voor de Saarmynen, den staat voor
twee milliard moet hebben benadeeld.
JHR. BEELAERTS VAN BLOKLAND WEER
NAAR GENèVE.
Naar het corr. bur. mededeeldt, zal Nederland in de
48e zitting van den Raad van den Volkenbond, welke
op 5 Dec. te Genève aanvangt, worden vertegenwoor
digd door den minister van Buitenlandsctie Zaiken, jhr.
mr. F. Beelaerts van Blokland.
KRAS.
De oudste ingezetene van Veenendaal, Catharina van
Zanten, verpleegde in het oudenliedenhuis, vierde gis
ter 25 Nov., haar 101-ste verjaardag. Zy geniet nog
een uitstekende gezondheid en is zeer opgeruimd.
HONDERD CHINEEZEN EN TWEE RUSSEN
VERDRONKEN.
iCharbin. By' het visschen op zee zyn door het
breken van het ys by Mansjoeli honderd Chineezen en
twee Russen verdronken.
DE PAUS EN HET MODERNE VERKEER.
Gelijk hier onlangs werd aangekondigd, heeft thans
het Vaticaan zyn stallen gesloten en zyn paarden
rijtuigen te koop aangeboden. Voortaan zullen alle in-
en uitwendige diensten van het Vaticaan verzekerd
worden door moderne en snelle automobielen.
EEN BESCHERMING TEGEN ifcvOLVERKOGELS.
De Duitsche ingenieur Oscar Schumann heeft en
kele jaren geleden een modern pantser weten te ver
vaardigen, dat 'bestand was tegen revolverschoten.
Zelfs met de beste browning kon men door een jas,
van de nieuwe stof vervaardigd, niet heenschieten.
Voor de politie zou zoo'n jas dus een uitnemende be
scherming zijn geweest, maar in de praktijk bleek
ze te zwaar. Ze woog n.1. 10 a 12 pond.
Op de politietentoonstelling te Berlijn heeft de pant
serjas dezen zomer zooveel belangstelling gewekt, dat
de uitvinder aan het werk i9 getogen om een lich
de plooien van haar blouse. De reizigers waren terug
gekeerd.
Met een vastberaden glimlach trad zy hen tegemoet.
HOOFDSTUK II.
DE NIEUWE MEESTERES.
„Daar hebben we onze lieve Sylvia!" riep mevrouw
Ingleton.
Zij omhelsde het meisje met overdreven warmte, en
vóór Sylvia haar vader had (kunnen begroeten, keerde
zy zich om en omhelsde hem zelve.
„Hoe heerly'k, weer thuis te zijn, liefste!" riep zy
aanstellerig, „wat zullen wy hier gelukkig zyn!"
Gilbert Ingleton beantwoordde haar kus eenigszins
verlegen en hield één oog op zyn dochter gericht. Het
volgende oogenblik werd hij bezadigd door deze ver
welkomd, en hoewel haar gezicht lachte, was haar be
groeting in den grond koeltjes: er zat geen warmte in.-
Mevrouw Ingleton, een lange, knappe, gedecideerde
vrouw, wierp taxeerende blikken over de met eikenhout
beschoten hal. „Lieve hemel! Welk en gestrenge pracht!'
was haar overweging. „Ik ben wat. mij betreft, dol op
gezelligheid. Wy' moeten hier en daar een plaatsje in
ruimen voor die snoezige Italiaansche ornamentjes,
Gilbert. Je zult de hal niet meer herkennen, wanneer
ik me daar eens mee bemoeid heb. Ik zal jelui allen
wel leeren en je wat nieuwerwetsch maken."
Haar scherpe donkere oogen rustten op haar stief
dochter met een lachje vol beteekenis. Sylvia beant
woordde dien blik met volmaakte oprechtheid. „Wy hou
den vaji eenvoud," zei ze.
Mevrouw Ingleton perste de lippen op elkander. „O,
maar er is eenvoud en eenvoud! Geef mij slechts warm
te, huiselijkheid en een klooster. En jij, mijn lieve, ziet
er uit als de abdis. Hoor eens, liefste Gilbert, jy' en ik
zullen dit kind eens flink onderhanden nemen. Ik zie
reeds dadelijk dat zy behoefte heeft aan een leidende
hand. Zij heeft voor zulk een jong ding veel te veel
verantwoordelijkheid gedragen. Daarin zullen wy ver
andering brengen. Wy zullen haar zeer gelukkig ma
ten en heel goed ook."
Zij klopte Slvia met een niet te miskennen glimlachje
op den schouder, en zag haar echtgenoot aan, opdat
deze haar verklaring zou bezegelen.
M
tere te maken. Volgens de Germania is hem dat nu
lukt Het nieuwe kleedingstuk een vest w«,
maar de helft van het oude, n.1. 4 tot 5 pond en
stof ls zoo buigzaam, dat ze de lichaamsbeweging^
het minst niet belemmert. Het is dus als geknipt v<x
agenten op gevaarlijke posten. Uit dezelfde stof
Schumann ook helmen maken.
Dezer dagen zijn proeven met het vest genome
Het bleek ondoordringbaar voor revolverkogels, d!s
er ól tegen afstuiten óf er in bleven zitten. Zelfs kc
gels met stalen mantel uit een parabellum pist#
van 9 m.M. gingen er niet door. De vaklui wart
dan ook «eer ingenomen met de uitkomsten.
Schumann is door een toeval aan zijn vinding
men. Op de jacht merkte hij op, dat hagelkorrels, <jj
tegen een met ijzel bedekten boom sloegen, daart
afstuiten als op een stalen pantser. Hij schreef dat to
aan de elastische werking van de schors op de hard
ijzellaag en begon proeven te nemen met cIudq
metaallagen op elastische stof. Die proeven slaagdi
van meet af en leden den grondslag voor de pantst
kleeding.
9
Of
Aan
Plat
VAN DIENSTMEISJE TOT MILLIONAIRE.
De Reichspost meldt het overlijden van de rijks!
vrouw van Oostenrijk, mevrouw Anna Linging, 4
weduwe van een ingenieur, die in een sanatoria ^ii; Pc
bij Weenen, 74 jaar oud, overleden is. Het jaarlijkse
inkomen van mevrouw Linging bedroeg een millioe
schilling, haar vermogen meer dan 50 millioen (ea
schilling is ongeveer 35 cent). Mevrouw Linging's g»
schiedenis was romantisch. In haar Jonge jaren
zij uit den omtrek van Weenen als dienstmeisje nas
de hoofdstad gekomen. Hier leerde zij den Engelsch!
ingenieur Linging kennen, die haar, ondanks hi
verzet van zijn familie, huwde. Linging was de bot
wer en ten deele ook exploitant van verscheide
Europeesche gasfabrieken. Hij is zes jaar geleden 1
storven en heeft zijn heele vermogen aan zijn vroi
nagelaten, die zich daarop weer uit Londen in OosUï
rijk vestigde
mt «i
Ent!
WAAR MEN NOO GEEN VOORLICHTING DEK W?Ur;
KINDEREN WENSCHT.
Ds. R. B. Disney te Belgrave heeft Zondagavo
aan het einde van zijn preek meegedeeld, dat hij 1
middellijk zijn ambt zou Neerleggen en zoo spoaML
mogelijk de gemeente verlaten. Vele vrouwen <a
der het gehoor barstten in hoorbaar snikken uitl
deze onverwachte verklaring.
■Ofschoon d'e predikant verder geen toelichting!
gaf, -neemt men algemeen' aan dat dat besluit
ménhangt met de moeilijkheden, waarin de pretfi
kant geraakt was tengevolge van zijm onderriclii
aan aanstaande lidmaten van beiderlei kunne, b
dezen was hij1 namelijk gewoon sexueele aangelegd
heden te bespreken en hun daarin voor te -lichte!
Sommige leerlingen spraken daarover met hui|
ouders en de zaak kwamt voor den kerkeraad. 1
predikant erkende het feit, en hield vol dat hij 1
recht had dergelijk onderricht te geven. De hissch.
van Leicester bemoeide zich er mee en besprak]
zaak met den predikant. De vorige week verschi
een verklaring van den bisschop ,dat hiji ds. Dis:
had verzocht dit soort onderwijs te staken.
Blijkbaar heeft toen de gegriefde predikant
eerste de beste gelegenheid te baat genomen-
openlijk een ambt vaarwel te zeggen, dat hij' 15 j
had' -bekleed. N. R. Ct, J
MATTI TURKIA NAAR HET TUCHTHUIS.
De voormalige Finsche soc.-dem. partijsecret
Matti Turkia, is volgons een bericht uit HelsingfJ
aan do „Voss. Ztg." wegens hoogverraad tot ju
tuchthuisstraf veroordeeld.
Turkia, die 55 jaar oud is, was in zijn jeugd
der bekendste voorvechters der Finsche arbeiderskL
se, die destijds onder drukkende omstandigheden led
de, daar er nog geen arbeidswetten bestonden, f
een staking, waarvan hij de leider was, verloor TL
kia zijn betrekking. Met vrouw en kinderen trok I
door het land, zonder werk te kunnen vinden, daa
hij op de „zwarte lijst" stond. Ten slotte werd hijj
Helsingfors secretaris der soc.-dem. vereeniging. 1
1906 werd hij landdagafgevaardigde, als hoedanig
voortdurend werd herkozen. Bij het uitbreken 1
den burgeroorlog kreeg hij een functie in de revohj
onnaire regeering. Na de onderdrukking der rev<
tie vluchtte hij naar Noord-Rusland, waar hij
leeraar aan een Finsche school werkzaam was. Ti
gevolge van een conflict met de communisten mof
hij Rusland verlaten, kwam na een avontuurlij!
zwerftocht in Zweden terecht, waar hij door l.
Zweedsche partijgenooten ondersteund, vele jai
woonde. Door heimwee gedreven keerde hij naar d
land terug en stelde zich te Helsingfors vrijwilligj
beschikking der politie.... met bovenstaand gevolg.'
Er worden echter pogingen in het werk gesteld vj
«achting der straf of voorwaardelijke veroordeelinf
verkrijgen.
Het was duidelijk, dat Gilbert Ingleton volstrekt
op zijn gemak was. Hy wierp een byna smeek
blik op Sylvia.
„Ik hoop dat wy' allen gelukkig zullen zijn," I
hy eenigszins norsch. „Ik zie eigenlijk niet in, m
om wij dat niet zouden zijn. Ik houd zelf van een
tig leven. Heb je de thee voor ons gereed, Sylvia
Sylvia keerde zich om, omtrent de uitlatinge
haar stiefmoeder een hardnekkig stilzwijgen be^
de, „Dezen kant uit," zeide zij, en zy toegaf ziel
de hal naar den salon.
Het war een fraavo»-trek, on dat 'ooevn^^'iV
straald door de westelijke zon. Mevrouw Ingleton BT
alles kritisch lachend op, en knikte goedkeurt»
zichzelve, als merkte zij tal van verbeteringen
hier aan te brengen waren. Zy liep1 naar het venSr
„Wat een rare, ouderwetsche tuin! Hy lijkt wel 4
deleeuwsdh! Och, och, wat zal ik hier een boel te d
krijgen. Wie woont er aan de andere zijde vanj
bezitting
„Prescott George Prescott, de voorzitter
Jachtclub," lichtte haar echtgenoot haar in, ziel
ter haar plaatsende. „Zoowat de rijkste man uit|
omtrek. Verdiende zijn fortuin bij de wedrennen.] j
Zij zag hem snel aan. „Ls hij jong?" vroeg zit
Hy aarzelde. „Niet zoo héél." t-..
„Getrouwd?" vroeg Mevrouw Ingleton met bet
zicht van een fret, die zyn prooi in een hol najaagt I
„Neen," antwoordde de heer des huizes ietwat <r
„Haha!" «eide Mevrouw Ingleton met groote voldffj
nihg.
„Wilt u geer. thee?" liet de ernstige stem van &71
ziclh achter hen hooren. j
Mevrouw Ingleton keerde zich om. „Zie dat
eens!" riep zij uit. „Wat een begrafenisgezicht, u
naar thee verlang? Ik héb honger als een paartJ
hoop dat je werkelijk voor iets stevigs voor 0a5 r
zorgd heb.'
„Binnen een uur is het ty'd tot dineeren, zeice
via. 0
Zij vermeed het haar vader aan te zien. Zy &aa
gevoel alsof hij haar blikken liever niet ontmoet
Wordt vervolgd. 1
