Alieiecn Ninnws-
wd
Donderdag 1 December 1927.
Eerste Blad.
[ORTE BERICHTEN.
Feuilleton.
HET KASTEEL
VAN GRANIET
Vrouwenhanden
PUROL
Binneniandsch Nieuws.
Toen „Opoe" haar pensioen opnam.
Schaatsenrijden in de Schoorlsche duinen.
Een Heldersche jongen verdwenen.
De gestoorde inbraak.
«-'gun
*t per»
worpen
3 eren Ki
•tijfkop
idviea i
ïnT
maar
les van
n inga*
et er
nstemt
dan
in tei
en W.
SCHAEER
70ste Jaargang No. 8162.
COURANT.
it blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
jg en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
mtiön nog zooveel mogelijk in het eorstuitkornond nummer geplaatst.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.05. Loaso nummers 0 cent. ADVERTEN-
TïöN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel moor 20 cent (bowijsna
inhogrepon). Groote lettors wordon naar plaatsruimto borokond.
en stan
hij str
velerlei
rkt, dat
een
niet
ikt er
>dgev(
iting
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
recht ni
slissen,
hikte <j|lR ALAN COlBDAM'S VLIEGTUIG BESCHADIGD.
Tengevolge van ide hooge zee is het waterviieg-
waarmee sir Alan Cobham zijn tocht rond
(rika onderneemt en, waarmee hij' op het oogen-
ik to Malta vertoeft, beschadigd. Do omvang van
schade is nog niet vastgesteld, maar men vreest,
waarj,*. Cobdam er wel eenige weken door zal worden
gehouden.
HET VEILIGE BERLIJN.
Bet aantal personen, da.t te Berlijn het slachtoffer
zijn we irdt van een verkeersongeval is, vergeleken bij an-
instuin* re wereldsteden, b.v. bij Londen," uiterst gering,
ook t aantal gewonden bedraagt te Berlijn gemiddeld
per dag, te Londen daarentegen niet minder dan
'4 per dag. Het aantal inwoners van Londen is wel
waai' aanmerkelijk grooter dan van Berlijn, maar
en de wfloch niet tien maal zoo groot, zooals het aantal
onaansl lachtoffers van het verkeer. Te Londen komen ge-
"Ideld per week 22 personen door een verkeers-
;eval om het leven. Te Berlijn slechts drie.
kleine
dat
gelijk
en
Het
leende i
SPOORWEGONGELUK IN DE VER. STATEN.
10 mndIDayt0n* Een trein van Yortc naar Chicin-
IU js gistermorgen by een spoorwegkruispunt hier
stede in botsing gekomen met een goederentrein.
restaui-atiewagen en vier Pullmanwagens van den
irsonentrein sloegen om. Hierbij kwam een reiziger
het leven; vijftien personen werden gewond.
DE SECRETARIS VAN VOERENDAAL.
Een wethouder en vier raadsleden der Limburgsche
.eente Voerendaal (de officieele katholieke party
>en aan Ged. Staten di provincie een request ge
iden, waarin zij aandringen de benoeming van den
;r dikw
etreft
Raad
rvolg
leer
nfoi
laats D lr?emee5ter töt secretaris der gemeente nietig te
nla ïr^aren. daar deze benoeming niet in belang der
y 8^meente is, en waarin zij tevens vragen een onder-
nt dat
i® °I
i berich
3 lever
ils aan
jskv
n ve
ran
van
aadslei
fl
tig te
stand
4 bij
oek te willen instellen of deze benoeming zonder on-
eg-elmatigiheden in haar werk is gegaan, meldt de
J Limb. Koerier."
EEN REEDER VEROORDEELD.
De rechter van het Assisenhof te Cardiff heeft
[aandag den zes-en-veertig-jarigen reeder Watkin
filliams, nadat de jury het schuldig had uitgespro-
en, tot twaalf maanden gevangenisstraf veroordeeld
b w?ens bet feit, dat beklaagde zich schuldig had ge
taakt aan het uitzenden van de Britsche schepen.
jEastway" en „Tideway" in onzeewaardigen totstand.
I De „Eastway" had in October 1926 in de buurt van
•Bermuden gedurende een storm schipbreuk gole
ms l' waarbÜ 23 levena verloren gingen; de „Tideway"
dden in onzeewaardigen toestand twaalf verschillende
llzen naar b itenlandsohe havens gemaakt. Beide sche-
ïleid wol f{n waren, "zoo luidde de beschuldiging, bij voortdu-
ljjkt 11 *e zwaar geladen.
vind NOG STEEDS „SACCO EN VANZETTI".
,t de In den avond van Maandag is te Buenos Ayres in
tabaksfabriek een bom ontploft, welke het ge-
r aanzienlyk beschadigde en de ruiten van alle
de nabyheid staande huizen vernielde. De fabriek
quaestie had den naam „Saoco en Vanzetti" aange
ven. De politie gelooft, dat zij die de bom hebben
plaatst, zich hebben willen wreken over het feit, dat
fabrieken den naam der ter dood gebrachte anar-
sten hebben willen gebruiken zuiver en alleen oan
lame te maken voor hun zaak.
DOOR HET UITWIJKEN.
Dinsdag kwam op den weg tusschen Venlo en Horst
»n auto uit de richting Venlo. De wagen moest uitwij-
voor een kind dat onverwachts achter een boom
wdaan kwam. De auto reed tegen een boom en werd
Qagepi pootendeels vernield. De inzittenden werden allen min
meer gewond, doch niemand gevaarlijk. Het kind
T 1 door een gegrepen, wegeslingerd dn
_usteloos naar huis gebracht-, waar een lichte her-
gisdhudding geconstateerd werd. De toestand van het
fed is ernstig, dodh niet levensgevaarlijk.
spr.a
DOOR ETHEL M. DELL
1 Beweikt door Jhr. R. H. G. NAHUYS.
EERSTE DEEL.
Kat baar van de overzijde van de tafel aan te
j^rea- „Ik bedoelde George den palfrenier," zeide zij
7t61i 00&enblik koeltjes. „Is er nieuwB, vader?"
ii hül eerde uitdrukkelijk naar hem, doch voor
sr, antwooiden, trad mevrouw Ingleton tusschen-
iet
inES
5pr. f
met K
nooit»
ons»
[oedfl
dat
poft v»
«Luister eerst eens, lieve Sylvia, ik heb iets ernstigs
je te zeggen. Natuurlijk begryp ik volkomen dat
om en onervaren bent en dus niet uit je eigen
!?»ulke dingen zult denken. Maar dit moet ik je zeg-
L' da^ het voor het dienstpersoneel zeer lastig is
VorH °P ^eder willekeurig uur voor maaltijden moet
je vn Z!0rê Sedraê'en. En daarom, mijn kind, moet ik
t(l uu° ten al-en ^dc stipt te zijn. Wij ontbijten
neBen. Je zult in het vervolg dus daaraan den-
hield Sylvia haar groote oogen op haar
*n jiL. 2ij keken haar recht in het gelaat. „Vader
kan no°^ ba^^ ne?en terug, wanneer wij golf
spelen, niet waar, vader?" vzoeg zij.
hu des huizes schraapte zyn keel, doch bleef
u^'oord schuldig.
yïouw Ingleton lachte. ,^Iaar daarin zullen wy
VAN HET DAK GEVALLEN.
Bij het aanbrengen van een antenne is een bewo
ner van den Aimstelveenschen weg onder Buitenvel-
dert van het dag gevallen. Hij kwam op het plat van
een slaapkameruibbouw terecht en bleek een hersen
schudding en een fractuur aan de beide polsen beko
men te hebben. Per auto werd hij ter verpleging naar
een der Amsterdamsche ziekenhuizen overgebracht.
EEN HUIS VOOR PRIMO.
Op initiatief van het bestuur der Patriottische Unie
een schepping naar men weet van Primo de Rivera
self zal er in Spanje in December een nationale
inschrijving worden geopend om aan Primo een huis
aan te bieden, dat te Madrid zal moeten worden ge
bouwd en dat voor hem en zijn kinderen bestemd is.
welke huishoudelijke arheid verrichten,
blijven zacht, gaaf en blank door
Doos 30-60-90, Tube 80 ct.
HET PENNINGSKE VAN DE WEDUWE.
Een te Rotterdam bij haar dochter inwonende 67-
jarige weduwe had, aldus de N.R.Crt., in afwach
ting van den dag, dat zij haar pensioentje kon gaan
innen, hier en daar wat geld geleend. Toen einde
lijk de lang verbeide betaaldag aanbrak, ging zij al
heel vroeg op stap, om. de moeilijke reis van de veraf
gelegen buitenwijk naar het hartje van de binnen
stad te maken. Én buurman, die haar in de dagen,
teen. de lamp voorover hing, nog al eens te hulp
was gekomen, was wel zoc vriendelijk en hulpvaar
dig, haai' op deze reis te vergezellen. Samen zijn zij
het geld een bedrag van f260 gaan innen en
samen hebben zij de thuisreis aanvaard. Dat was
al om half tien 's morgens. Maar de dochter zag
haar moeder niet terug voor over vieren in den
middag en hoe! Zij zag, tot haar ontsteltenis haar
moeder in een auto voorrijden, in gezelschap van
drie of vier vreemde heeren, die allen zeer luid
ruchtig waren en hardnekkig trachtten een heil-
wensch te zingen, ten opzichte van den levensduur
van de weduwe, die zij, heel familiaar, opoe noem
den. En de dame in kwestie maakte het geval nog
erger, door den samenzang te dirigeeren, met para-
plui en reticule.
De auto stopte vlak voor de deur en de dochter
wenschte wel in den grond te zinken van schaamte,
toen zij zag, hoe links en rechts en aan den over
kant, overal hoofden van nieuwsgierige buren ver
schenen en dat al deze hoofden vol meewarigheid
werden geschud, toen werd waargenomen, dat de
weduwe niet meer bij machte was, in een rechte
lijn van den auto naar het trapportaal te loopen.
Maar de weduwe was onbevreesd voor de al drei
gende praatjes, en zegde ieder minzaam goeden dag,
zwaaide met haar parapluie naar een buur aan de
overzijde en wierp, o schande, een kushand naar de
nog immer zingende heeren in den auto. Eindelijk
lukte het haar naar boven en in bed te loodsen,
waar zij onmiddellijk in diepen slaap zakte.
Toen de weduwe en haar huurman de thuisreis
nog maar nauwelijks waren aangevangen, waren zij
door de Wester Wagenstraat wandelend, langs een
café gekomen. Achter het raam za/t een meneer, die,
toen zij langs kwamjen, op de ruit had getikt. De
buurman had in den meneer zijn zoon herkend en
hij had de weduwe weten over te halen, binnen een
glaasje te gaan drinken, tegen de koiide voeten.
Maar één borrel verwarmt maar één voet en dus
werd er een tweede besteld. En driemaal is scheeps
recht en zoo kwam er een derde. En toen moest de
buurman toch ook eens tracteeren en de zoon mocht
zich ook niet onbetuigd laten. En zoo ging het ver-
der' Tn minder dan geen tijd was de weduwe in zeer
kennelijken staat en toen was het hek van den dam.
Zij had nu toch veel geld en daarom wilde ze nu
eens echt royaal zijn. Een paar zeelui, die ook in het
café zaten, werden aan hetzelfde tafeltje genoodigd
en duchtig getracteerd. Het werd later en later; de
stemming steeg en ten slotte werd iedere bezoeker
onthaald. Weldra was het in de buurt bekend, dat je
in het café gratis een borrel kon krijgen en het liep
allemaal verandering brengenI" wierp z(j in het mid
den. „Op myn by zonder verzoek heeft uw vader my be
loofd de sport op te geven."
„Wat?" vroeg Sylvia, zich met een roode flikkering
in haar oogen tot haar vader wendende. „Vader is
dat zoo?"
Hij zag haar onwillekeurig aan. „Ach maak geen
soéne," verzocht hy geprikkeld. „Je moeder is wat ze
nuwachtig, en daarom he!b ik haar voorloopig haar zin
gegeven, dat is alles."
„Noem mevrouw Ingleton als 't u blieft niet myn
moederI" zei Sylvia met ijzige kalmte. „Dus voor
taan zal ik altyd alleen moeten gaan jagen."
„Je hebt immers George," grjjnsladite mevrouw
Ingleton.
Sylvia wendde haar oogen terstond van haar vader
af, doch zy zag niet weer naar haar stiefmoeder. Zy
liep naar het buffet en bediende 'zich van een schotel
die daar geplaatst was. In volmaalkt stilzwijgen keer
de zij naar de tafel terug en begon te eten.
Haar vader 'bleef eenige oogenblikken onrustig zit
ten, daarna stond hij op met een onbeteekenend „Kom
aan!" zocht zyn brieven by elkander en ging de ka
mer uit.
Mevrouw Ingleton nam de courant en doorliep deze
neuriënde. In het diepste zwijgen verorberde Sylvia
haar ontbyt.
Eindelijk stond zij op om zich een kop koffie in te
schenken, en bij deze beweging zag haar stiefmoeder
op. In haar harde grijze oogen stond een flikkering,
die kwalijk overeen te brengen was met het zoetsap
pige lachje om haar lippen.
„En nu, mijn liefje, je was 'gisterenavond een echt
stout en brutaal meisje. Ik heb je gezegd, dat ik je
zou straffen en heb woord gehouden. Ik raad je niet,
je stoutheid te verergeren door te zitten mokken."
„Mag ik ook weten wat u bedoelt?" vroeg Sylvia,
zich stokstijf voor haar plaatsende.
Een geschenk in
GERO
is voor „haar" altyd de
vervulling van 'n wensch
Als men Gero geeft, doet men
.haar" altijd een genoegen. De
moderne hulsvrouw heeft liever
een kerncollectie Gero-zilverdan
dat zij zich moet behelpen meteen
weinig keurzilver. Voor haar is hel
Qero een bron van dagelljksch
genot. En leis In Gero staat
nog wei op haar verlanglijst.
Waarom du Uu «aders gezocht?
Geef haar GERO!
Raadpleeg onze brochure
Standaard-cassette»
Keurcollecties Gero2llver vanaf
fl.76.— met gratis bijlevering
der waardevolle cassette.
storm; de menschen stonden in queue.
Doch de caféhouder kreeg medelijden het was
inmiddels over half vier geworden. en hij be
stelde een auto. Voordat de goede klant vertrok,
telde de caféhouder, die, wat hij tegoed had, maar
zel-f uit haar tasch moest nemen, het resteerende be
Mevrouw Ingleton haalde licht de schouders op. „Je
gedraagt je als een kind van zes, en waaiiyk, indien
je zoo voortgaat, zul je me dwingen je als zoodanig
te behandelen. De houding die je verkozen hebt aan
te nemen, is noch verstandig, noch eerbiedig, Iaat ik
je dat vertellen. Je kunt niet uitstaan dat ik 'hier benr
Heel goed, maar je kunt er niets aan veranderen. Zou
het dus niet veel verstandiger zyn, je aan myn gezag
te onderwerpen, of
„Of?" herhaalde Sylvia op yskouden toon.
„Of den voor de hand liggenden uitweg te kiezen en
een ander tehuis te zoeken," eindigde mevrouw Ingle
ton.
Sylvia bracht snel een hand naar haar keel. Haar
adem ging zeer snel. „U wilt mij diwingen dien vree-
selyken man Prescott te huwen?" vroeg zij.
„Dat spreekt vanzelf, liefje," glimlachte mevrouw
Tngleton. „Je zou een veel sleahter partij kunnen doen.
Ik zeg je eerlyk, dat zoolang je in deze huishouding
verkiest te blijven, je een zeer ondergeschikte rol zult
spelen. Ja stellig!" Zij rees eenklaps in haar volle, in
drukwekkende gestalte op, het meisje met haar zelf-
bewusten triomf als het ware vernietigende. „Je moogt
me wat last bezorgen, maar er onder krijgen zal ik je.
Je vader zal niet tusschen ons beiden treden. Dat zul
je zelf gewaar worden. Als ip het weten wilt, 'heeft hij
mij juist gezegd, dat hij göneel aan mij overlaat, het
met jou klaar te spelen. Hij heeft mij volkomen de
vrije hand gelaten zeer verstandig van hem. Indien
ik verkoos je voor het overige van den dag in je ka
mer op te sluiten, zou hij daar niets tegen in brengen.
En daar ik tot zooiets zeer goed in staat ben, raad ik
je, je zeer in adht te nemen."
Sylvia stond als ware zij uit steen gehouwen. Zü
was doodsbleek tot aan de lippen, doch zy weerstond
haar stiefmoeder onbevreesd.
„Verbeeldt u zich heusch, dat ik mij dat zou laten
aanleunen?" zeide zij. „Ik ben geen kind, dat verze
drag na. Toen bleek, dait zij nog ongeveer f 160 over
had. De buurman, de beide zeelieden en nog een
nieuwe kennis besloten het autotochtje mee te ma
ken en onder luid gezang verdween het gezelschap.
•Den volgenden morgen was het ontwaken pijnlijk.
Maar misschien pijnlijker nog was de ontdekking,
dat in de reticule nog maar een bedrag van f 110
zat. De weduwe wist zich nog vaag te herinneren,
dat de caféhouder iets had gezegd van f 160, en toen
rees de bange vraag; Waar zijn de ontbrekende
f50?
Oogenblikkelijk stapte de weduwe naar het poli
tiebureau en vertelde daar het droeve relaas van
wat haar was overkomen. Dadelijk werd de conclu
sie getrokken, dat de zeelieden of een van de ande
re pasagiers, wel eens meer van dit geld zouden
kunnen afweten.
De politie stelde een onderzoek in en toen bleek,
dat het gezelschap tijdens den autorit van het café
naar huis nog had aangelegd bij twee schuld-
eischers van de weduwe en dat zij daar de vorde
ringen had voldaan, zoodat van eenlg misdrijf geen
sprake was.
Nu inmiddels de andere schulden ook zijn afbe
taald en het kostgeld is voldaan, resteert er van
ae f260 zóó weinig, dat de weduwe al weer een be
roep op de hulpvaardigheid van den buurman heeft
moeten doen, in afwachting van het pensioengeld
dat eind November 1928 te innen zal zijn.
OP DE DUINPIASSEN.
Naar het Hdbld. verneemt, zullen door het Staats-
boschbeheer de duinpiassen in de Schoorlsche duinen
voor schaatsenrijders(essen) worden opengesteld al»
het ijs daar bij eventueele vor»t sterk genoeg ii
TERUGGEVONDEN IN EEN KIPPENHOK.
Te Helder was sinds Vrijdagavond een jongen spoor
loos verdwenen. Politie >en particulieren waren er op
uitgetrokken om te trachten hem op te sporen, zelfs
was per radio het bericht wereldkundig gemaakt,
maar alles vergeefs; de jongen was en bleef weg.
Door een toeval is hij thans gevonden, namelijk in
een kippenhok, waarin hij zich verborgen had. De
jongen was thuis meermalen bang gemaakt voor de
politie en uit angst daarvoor was hij weggeloopen en
had zich vijf dagen en nachten m dit verblijf schuil
gehouden, dun gekleed en zonder eten of drinken te
gebruiken. Hij was, toen men hem vond, geheel uit
geput en zelfs niet meer in staat te loopen.
DE DADERS HADDEN HUN ZAKKEN VOL MET
SIERADEN.
Gisterochtend ongeveer half vijf hoorde een agent
!»an politie in de Regulierebreestraat te Amsterdam uit
een geopend raam van een bovenverdieping een
vrouw om hulp roepen. Hijl ging naar hoven en ver
nam daar. dat op het plat van het huis daarnaast,
door een smalle stoeg daarvan gescheiden, drie man
nen gezien waren.Tocn hij: naar buiten keek, zag hij
twee mannen en onmiddellij'k loste hij, om hen vrees
aan te jagen, een schot. Hierop kwamen andere agen
ten te hulp, maar de beide mannen hadden zich reeds
overgegeven. Het bleek, dat zij een groot aantal gou
den en zilveren voorwerpen, meest armbanden en
horloges, bij zich hadden, welke zij gestolen hadden
uit den juwelierswinkel van den heer B. Kan, geves
tigd in perceel 6 in genoemde straat. Om dezen te
bereiken, waren zij eerst op een brandladder van
perceel 4 geklommen, van de dakgoot daarvan over
de steeg heengestapt op -het plat van perceel 6 en had
den hier een dakvenster opengebroken. In den winkel
hebben zij alles overhoop gehaald.
De beide aangehoudenen, een 24-jarige boekbinder
en een 26-jarige timmerman, zijn naar een politie
bureau gebracht, waar zij een volledige bekentenis
hebben afgelegd. Den naam van hun voortvluchtigen
medeplichtige, naar wien de politie nog zoekt, kon
den of wilden zij niet noemen. Deze man is er met
een gedeelte van den buit van door.
ZUPE.
De voordracht voor de benoeming van een vroed
vrouw luidt als volgt: 1. J. M. Hansen te Amster
dam, 2. M. J. Eelswijk te Rotterdam.
ker ik u, wat ik u ook moge toeschynen. Door dat
soort middelen zult u mij stellig nooit onderwerpen."
Haar heldere klankvolle stem had zonder onwinding
gesproken. Nu de eerste schok van de schermutseling
doorstaan was, was zy zich zelve weer geheel meester.
Doch mevrouw Ingleton hernieuwde onmiddellijk den
aanval, vreezende dat ieder oogenblik van dralen haar
het terrein dat zy zoo hartstochtelijk begeerde, zou
doen verliezen.
„Ik zal je precies zoo behandelen zooals ik verkies,"
hernam zy, haar stem schel verheffende. „Ik ken je
positie in dit huis op myn duimpje. Je bent volkomen
afhankelijk, en tenzy je huwt zul je dat blijven,
daar je volstrekt niet in staat bent je eigen ibrood te
verdienen. Ik houd de zweep dus in mijn hand, en zoo
dra ik vind dat je brutaal of onhandelbaar bent, zal
ïk haar zonder genade gebruiken. Hoe durf je op een
dergelijke manier tegen my op te treden?" In plot
selinge drift stampte zy met den voet op den grond.
,,Neen, geen woord! Ga onmiddellijk de kamer uit
ik wil er geen woord meer over hooren. Versta je
me, Sylvia?"
Ze hief dreigend de hand op, doch de onbevreesde
oogen werden geen oogenblik neergeslagen.
„Ik denk dat u krankzinnig moet zijn," zeide Sylvia.
„Krankzinnig!" gilde mevrouw Ingleton. „Gek, om
dat ik weiger mij de wet te laten voorschrijven door
een brutale meidl Gek, omdat ik baas wil zijn in myn
eigen huis! Jij... jij kleine adder hoe durf je me zoo
te weerstaan? Wil je de deur uitgegooid worden?"
Zij had zich wederom tot een toomelooze driftbui
opgewerkt. Sylvia begreep dat verder redeneeren de
zaak slechts kon verergeren. Zeer bedaard, zonder een
woord te uiten, keerde zij zich om, nam haar rijzweep
en handschoenen, en verliet het vertrek. Onder het weg
gaan hoorde z(j mevrouw Ingleton woest en kwaadaar
dig lachen.
Wordt vervolgd.
