ilKlttl Riüiws-
WOUDA's
f
HET KASTEEL
VAN GRANIET
Dinsdag 6 December 1927.
Eerste Blad.
luinbouwvereeniging „De Eendracht"
te OudkarspeL
Feuilleton.
j EERSTE DEEL.
Binnenlandsch Nieuws.
Ongerustheid orer een Scheveningsche
Zuiver Boekweitmeel
Een kerkelijke benoeming te Hoorn.
Inbrekers slaan hun slag te
Nieuw-Hekoet
SCHAEER
70aïe Jaargang No. 8164.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, vorden Adver-
Èjitiön nog zooveel mogelijk in het eorsiuitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.05. Losso nummers 0 cont. ADVERTEN-
TïöN van 1 tot 5 regols f 1.10, iedere regel moor 20 cent (bowijsna
inbogrepon). Groote lettors worden naar plaatsruimte borekond.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE B LAB EN.
Zaterdagavond hield de tuinibouwvereenJging ,X>e
Eendracht" de jaarvergadering in het lokaal van
den heer Vis. Aanwezig zijn 69 leden.
De voorzitter opent met welkom de vergadering
lijn genoegen uitsprekende over de flinke opkomst.
Hij concludeert daaruit het belang, diat in de werk-
laamheden gesteld wordt. Het is tihans niet druk,
(tot gelukkig is en ook weer niet. Het kwantum ge
teelde producten is beneden bet normale, vooral
ran de roode kool. wat vooral schade aan deze ver-
lenlging doet. Het verschil ia wel 3000 3500 wa
gons. Gehoopt was zeer zeker, dat de vorst Iets
Ui-enger geweest was, maar toch heeft de vorst
voordeel gebracht. Ondanks de weinige productie,
kan de prijs nog heel wat ten goede uitwerken.
In verband met de reclame, die gemaakt wordt,
wordt aangeraden de 'producten zoo best mogelijk
aan te voeren. (Laat het geen uitschot worden, en
dan hopen,dat de prijzen in stijgenden lijh gaan en
dat de Deensche witte de roode gaan volgen, waar
van er heel w&iti in de schuren zitten,
De notulen worden daarna gelezen en onveran
derd vastgesteld.
Voorzitter spreekt daarna zijn genoegen uit over
kt toesluit van de gasooahmdsale, inzake het laten
branden van de lantaarns. Het zal niet veel gebeu
ren. dat meer gekregen dan gevraagd wordt. Aüle
hulde aan de mannen die daaraan hum, medewerking
(verleenden.
Den secretaris wordt dank gezegd voor de keu
rige afwerking der schetskaarten.
0,p een vraag of het met de T.O. en de doktoren
Al voor elkaar is. zegt de voorzitter op een vergade
ring van de T.O. te zijn, geweest en daar de zaak
te hebben toesproken. Beloofd is toen, dat een om-
&eihoud met de doctoren zal' plaats hebben, maar
tot heden is er nog niets van bekend.
De 'hetele vergadering vond het een lamme bewe
ging. Er zal echter niet stil worden gezeten.
Na bespreking van dit punt. waarbij versöhillen-
s mogelijkheden 'besproken worden en gezegd
wordt, dat de moeilijkheden zich vrijwel alleen aan
den Lang.endijk voordoen, wordt besloten in een
schrijven de T.O. aan de belofte te herinneren en te
vens een bespreking met een der doktoren te houden
Mededeelingen.
Voorzitter verzoekt den aanvoerders er vooral
voor to zorgen, dat naam, getallen, enz. zoo duide
lijk mogelijk op de veilingbordjes vermeld worden.
Biji den coöperatieven aankoop van steenkool is
3?» wagon gekocht en afgeleverd!. De kwaliteit is
best en de prijs is laag.
In de bestuursvergadering van den Noordermarkt-
bond kwam het fooienstelsel ter sprak1©, waarbij
bleek dat het thans maar weer net pas is. Spreker
Reeft in overweging, daaraan niet mee te doen-, in
wolken vorm ook.
Er Is beschikbaar 6 ons itusachensoort en B ons
kortbecn-reuzenbloemkoolzaad uit Italië. Aan 11 lo
den wordt een ons beschikbaar gesteld. Bet volgend
jaar zal veel meer beschikbaar komen.
DOOR ETHEL M. DELL
Beweikt door Jbr. R. H. G. NAHUYS.
HOOFDSTUK V.
HET WONDER.
»En mijn lieve," zeide mevrouw Ingieten den vol
enden morgen, terwijl zy' opstond om haar stiefdodh-
JJ® kussen. „De beschouw je als een buitengewoon
Reiukkig meisje."
Sylvia nam den kus in ontvangst, doch bleef het
antwoord schuldig. Zij was zeer bleek, maar die ake-
machteloosheid van den vorigen avond was ver
wenen. Zij was zichzefve volkomen meester. Zij nam
jen paar brieven van een zijtafeltje en met deze in
w hand ging zij zitten.
Haar stiefmoeder sloeg haar een paar minuten zwü
gend gade.
,,Nu, komaan, lieve," begon ie. „Heb je niets voor
jezelve te zeggen?"
«Niets bijzonders," gaf Sylvia ten antwoord.
7« i ^even bevatten hoofdzakelijk gelukwenschen.
£«3 las ze met een berusting, die mevrouw Ingleton
oyna buiten zichzelve bracht en legde ze neer.
«En mag ik geen deel hebben aan de algemeene
vreugde?" vroeg zij eindelijk met een stem die beefde
*an drift.
Sylvia herkende dien klank. Hij was de voorbode ge
weest van menigen storm. Zij stond op en ging naar
e openslaande deur. „U moogt ze allen lezen indien
u lust heeft," zeide zij. „Ik zie vader op het terras,
uc moet hem even wat zeggen."
Onder het spreken was zij snel naar buiten getreden,
tuvorens haar stiefmoeder haar fakkel des toorns over
aar kon uitstorten. Een van de grootste grieven van
vrouw Ingleton was, dat Sylvia zoo moeilijk was te
SStS Wanneer gevoelde haar gemoed te
Zij zag de gestalte van het meisje in den bleeken
Bestuursverkiezing.
I
Met bijna algemeene «temmen worden de heeren
Jb. de Boer en Ni Kaan tot bestuursleden herkozen.
Verloting.
Biji de verloting van 10 manden werden de geluk
kigen C. Smit, Jn. Eeoen, W. Jonker, J. Ralverdijk.
W. Zweed, Ei Vlug. K. Leegwater, Bw Bom.mer. H.
Dekker en L. Gelder.
Een voorstel om de voorjaarsvergadering op den
dag te houden, wordt niet aangenomen.
De regeling omtrent het openhouden van de
burggracht blijft onveranderd gehandhaafd.
Rondvraag.
Bij. de rondvraag vraagt de heer H. de Geus waarom
het vorig jaar zoo spoedig de maat voor de drielin
gen verhoogd werd.
Nla bespreking werd overeengekomen te trachten
deze tijden voor -beide veilingen tegelijk bepaald te
krijte-en.
De heer P. Kostelijk inerkt op. dat het miet het
plaatsen der bascules nog niet goed gaat. Hij raadt
ieder aan, mede te werken en niet andera te (lossen
dan met een anders geplaatste bascule.
De Voorzitter sluit daarna de vergadering met de
hoop, dat de beapekingen ia het belang van de
vereenigimg geweest zijn en het volgend voorjaar
gezegd kan worden: het is goed gegaan.
Spreker dankt (ten slotte de pers, die zeker het
hier gesprokene weer wereldkundig zaJl maken.
Nla afloop werd door het bestuur de heer Jb. de
Boer tot voorzitter herbenoemd*
VERMOEDELIJK ONDER DB ENGELS GELE KUST
VERGAAN.
I
In Katwijk is een logger bdnnengevaillen, die ge
rapporteerd heeft, dat onder de Engelsohe kilst een
vermoedelijk Schevenir<*®che logger ia vergaan,
meldt het „Vad." De bemanning, heeft gezien, hoe
het schip gegrepen werd door twee hooge zeeën. Er
kon echter geen hulp geboden worden, omdat de
boot onmiddellijk in de diepte verdween.
Van den Scheveningschen reeder Jac. dien Duik
is nu sinds eenigen tijd een logger zoek nJ. de
S'GH.421, die den naam draagt van ,De Adelaar".
Zes weken geleden ia dieze boot voor de viach-
vangst uitgevaren en sindsdien heeft men niets
EISCHT DB BLAUWSTREEP ZAK!
Voor Winkeliers bij Grosa.
v.h, M. DE HAAS te Alkmaar.
November-zonneschün verdwijnen en de rimpels op
haar vorhoofd verdwenen om plaats te maken voor
een zeer bitter lachje.
„Wacht maar, meisje, wacht maarl" mompelde zij.
„Je hebt je maat gevonden, of ik moet imij sterk ver
gissen."
Ingleton zat in een beschut hoekje zijn morgenpijpje
te rooken. Toen zijn dochter hem naderde, zag hij met
zijn gewone halfnorsche uitdrukking op. Zij liep snel
naar hem toe en legde een hand op zijn arm.
„En?" vroeg hij onvriendelijk.
Zij bleef eenige oogenblikken zwijgend staan, en zeide
toen zeer kalm: „Vader, ik wil een telegram zenden
aan Guy. Ik heb den laatsten tijd niets van hem ge
hoord. Thans moet ik weten waarom, voor... voor..."
Haar stem was begonnen te beven ,en zij hield op.
„Indien je besloten hebt Prescott te huwen, dan zie
ik de noodzakelijkheid daarvan niet in," zeide haar
vader kortaf."
„En toch doe ik het," hield zij voL „Ik wilde alleen,
dat ik het eerder gedaan had.
Ingleton boog zich over zijn öouranfc. „Goed dan,"
zeide 14J.
Sylvia bleef nog even staan, doch daar hij niet weer
opkeek, keerde zij zich met een «waren zucht om en
liet hem alleen.
Zü ging echter niet naar haar stiefmoeder terug. Zy'
begaf zich naar haar kamer, voor het schrijven van
haar telegram.
Iets. later liep zij op weg naar het dorp, door den
tuin. Er was een groote rusteloosheid over haar ge
komen, en zij meende dat een wandeling naar het
postkantoor haar goed zou doen.
Bij een groep heesters stiet zij juist op Jeffcott, en
met de vrijmoedigheid van een ouden dienaar trad deze
op haar toe.
„Neem mij niet kwalijk missie, maar mag ik. u ge
lukwenschen?" zeide hij. „Ik vernam het goede nieuws
dezen morgen."
Zij bleef staan. Zijn vriendelijke blik ging haar reciht
naar het hart, en riep een levendige behoefte aan sym
pathie in haar wakker.
„Ach, Jeffcott," zeide zij, „ik zou nooit toegegeven
hebben, indien mijnheer Banger niet opgehouden had
mij te schrijven."
„Wat zegt u?" vroeg Jeffcott. „Deed hij dat dan?"
Hij trok een oogenblik zijn voorhoofd samen. „Maar...
heeft u dan de vorige week geen brief van hem gehad?"
vroeg hy opnieuw. „Het moet Vrijdagmorgen geweest
zijn. Ik sprak toen Evans, den postbode, en hij zeide
mij een brief uit Zuid-Afrika voor u te hebben. Was
die dan'niet'van mijnheer Rangers, missie!"
Dit
slultzegel onbeschadigd
op Uw pakket, is waarborg
voor ONS werk.
Wij breien de fijnste wollen kousen!
zeer netjes voor U aan.
Depot» i te Alkmaar, Mej. BEUDEKERTEGEL, Hof
plein; Schagen» C. DE MOEL, Noord 40; Hipp. Wie-
ringen: Wed. J. DE BEURS; Anna Paulowna: schip
per VÖLDER. Verder neemt elke bode franco het aan-
breiwerk mede.
•meer van haar vernomen
Begrijpelijkerwijze heersctot er onder de Sdheve-
ningsiche vdsachersbevolkiiigl groote ongerustheid
over het lot van dit schip.
Aan boord toevinden zich; twaalf mannen, waar
van meer dan de helft gehuwd is, onder den 26-
jarigen schipper N. Spaans. Een ipolitiekruiser der
Marine is de. vorige week op onderzoek uitgeaoiir
den,, tot nog toe zonder resultaat.
Schipper Grootveld van de S€iH 189, die giste
ren de Scheveningsche visw-hershaven is binnenge
vallen. heeft verklaard, dat hjji het vermiste schip
gezien heeft op den 17den November. Zekerheid
kon hij! echter niet geven, omdat de schipper het
nummer van den' logger niet heeft kunnen lezen.
Volgens de tuigage zeide hifi - moest het JDe
Adelaar" zijn-
Te Scheveningen is ook binnengekomen de VL
81. De schipper daarvan heeft in de buurt van Ter
schelling zien drijven witte pollen (breela). waarop
bet nummer S. 421, Deze zijn dus zeker van den
vermisten logger afkomstig. Ook vond dezelfde schip
per in die buurt een omgekeerde roeiboot drijven,
■waarvan de bodem rood geschilderd was. Door de
hooge zee kon de bemanning het nummer van de
boot niet opnemen, doch het wordt vrijiwel zeker ge
acht, dat ook deze boot afkomstig is van de Sch. 421.
.Deze laatste waarnemingen bewijzen wel niet het
vergaan van den 'logger maar geven toch wel ster
ke aanwijzingen.
In visscherijferingeni ziet men zich nu' genoodzaakt,
den logger als verloren te beschouwen, niet zoozeer
wegens het lange uitblijven Zondagochtend kwato'
de laatste logger van de reederij Jac. den Duik bin
nen maar wel mede door de omstandigheid, dat
het schip op geen enkel pfraairapport voorkomt en
door niemand is gezien, en alle nasporingen vruch
teloos zijh gebleven.
ONTSTEMMING BIJ DE KERKERAAD DER
NED. HERV. GEMEENTH
Onder bovenstaand opschrift plaatsten wü in ons
Dinsdagnummer van de vorige week een bericht, waar
„Wat zeg je daar, Jeffcott?" vroeg Sylvia scherp.
„Ja, het was verleden Vrijdag," verklaarde de oude
man hardnekkig. „U moet weten, dat ik den brief in
zijn hand bovenop zag liggen, toen hij stilhield om mü
aan te spreken. Wij zeiden er nog iets van tegen el
kander."
Sylvia stond hem wezenloos aan te staren. „Jeffcott,
weet je het zeker?" kon zij eindelijk uitbrengen.
„Zoo zeker als ik hier sta, Miss Sylvia," antwoordde
hij. „Ik kan mij onmogelijk vergist hebben. Heeft u
hem dan niet ontvangen? Ik wil er een eed op doen
dat de brief er was."
„Neen," zeide Sylvia „ik ontving hem niet." Zij dacht
een oogenblik na en sprak toen langzaam: „Het is
meer dan zes weken geleden, sedert ik voor het laatst
een brief van Guy Ranger ontving den dag waar
op mijn vader met mevrouw thuiskwam."
„O jé!" viel de oude Jeffcott uit. „Maar wat kun
nen zij er mee gedaan hebben? Miss Sylvia? Worden
de brieven niet door Bliss gesorteerd?"
„Ik weet het niet." Sylvia staarde recht voor zich
uit met iets in haar oogen dat den ouden man ver
schrikte. „Die brieven zijn achtergehouden."
Onder het spreken had zij zich van hem afgewend,
en nu rende zij, zoo hard zij kon, langs het tuinpad
terug.
Als een jong dier dat van het touw bevrijd wordt,
verdween zij uit zijn gezicht en met gespitste lippen
begon Jeffcott weer aan het snoeien van zijn heg. Wat
hij het laatst op het gelaat van Miss Sylvia gelezen
had hem -om zijn eigen woorden te gebruiken
geheel verbouwereerd.
Het had volkomen dezelfde uitwerking op de stief
moeder van Sylvia, toen deze laatste eenige oogenblik
ken later op haar afstormde terwijl zij in haar bou
doir brieven zat te schrijven.
Ten hoogste verbaasd draaide zü zich naar haar om,
doch Sylvia liet haar geen tüJ naar een verklaring
te vragen, want tot aan de lippen spierwit en met vlam
mende oogen, ging Sylvia terstond tot den aanval over
Zü liet. zich leiden door zulk een vlaag van hartstocht
als haar vroeger nog nooit overkomen was.
Haar boezem hijgde, en toch sprak zü met onmis
kenbare bedaardheid.
„Ik ben juist tot de ontdekking gekomen," zeide zü,
hoe het komt, dat ik sedert zes weken geen brieven
van Guy ontvangen 'heb, zy' zijn gestolen."
„Werkelijk, Sylvia?" antwoordde Mevrouw Ingleton.
Woedend stond zü op, doch op dat oogenblik was
Sylvia voor ieder vertoon van woede onvatbaar. Zy
had zich aangegord voor den strijd den doodelyken
strijd, dien ooit door haar was gestreden.
in over de benoeming van een Protestantsche gods
dienstleeraar aan de Ryks^werkinrichting te Hoorn,
door den minister van justitie melding werd gemaakt.
Deze benoeming, welke tegen de aanbeveling van het
college van regenten van genoemde inrichting inging,
had bü den kerkeraad der Ned. Herv. Gemeente te
Hoorn niet weinig ontstemming gewekt.
Van de laatste nu ontvingen wy het volgende schrij
ven, waarin ter kennis werd gebracht, dat het volgen
de protestschrift aan Zyne Excellentie den Minister van
Justitie is verzonden:
„De Algemeene Kerkeraad der Ned. Herv. Gemeente
te Hoorn, vernomen hebbende de benoeming van Ds.
Wesbonk, predikant by de Gereformeerde kerk te Hoorn
tot protestantsch godsdienstleeraar aan de R.W.L te
Hoorn, neemt de vrijheid, tegen deze benoeming een
zeer nadrukkelyk protest by Uwe Excellentie in te
dienen, wyl daardoor de geestelijke verzorging der pro-
testantsche gedetineerden, die voor 't allergrootste ge
deelte tot de Ned. Herv. kerk behooren, door U ont
trokken wordt aan de officieele, door den staat erkende
en sedert eeuwen hier gevestigde Ned. Herv. Gemeente,
tot welke genoemde gedetineerden wettiglyk behooren
en welker geregelde godsdienstige verzorging, vanwege
de officieele gemeente waartoe zü behooren, op deze
wjjze door den staat ernstig belemmerd en practisch
onmogelijk wordt gemaakt hetwelk niet in overeen
stemming is met de door den staat te eerbiedigen
plichten van het onderhavige kerkgenootschap en met
de rechten zynfer leden.
Temeer is deze ontstemming gerechtvaardigd wy'1
het vorige jaar tegen een soortgelyke benoeming op
dezelfde wyza door ons geprotesteerd is en dit pro
test niet is weerlegd, noch eenig antwoord daarop is
ontvangen, en wyl de twee dienstdoende predikanten
der Ned. Herv. Gemeente alhier U hebben medegedeeld
dat zy' gaarne bereid waren het ambt van Protestantsch
Godsdienstleeraar aan genoemde inrichting te aan
vaarden.
Onze kerkeraad moet de benoeming van dezen (pas
enkele dagen te Hoorn gevestigden) Gereformeerden
predikant beschouwen als een ministeriëele handeling,
die met uitsluiting van moreele aanspraken en billijk
heids-overwegingen en met voorbygaan van de belan
gen en rechten van op enkele na alle Protestantsche
gedetineerden is dienstbaar gemaakt aan de per
soonlijke voorkeur van uwe Excellentie. Genoemde ker
keraad vleit zich niet met de hoop dat deze benoeming
door U zal worden hersteld, doch deelt U mede dat
hy zoo groot mogelijke bekendheid aan den inhoud
van dit schryven zal geven om het Nederlandsche volk
voor zoover noodig in te lichten over de wijze
waarop de tegenwoordige Minister van Justitie in zyn
functie als één der hoogste dienaren van het land by
voorkeur de belangen van zün partygenooten schynt
te willen dienen."
Met verschuldigde hoogachting,
Namens voorn, kerkeraad,
w.g. H. v. LUNZEN, Praeses.
w.g. W. KLAASSEN, Scriba.
VOOR f 15000 ONTVREEMD.
In den nacht van Vrijdag! op Zaterdag Is inge
broken in den goud- en züverhandel van F. Tienuan
te Nieuw-Helvoet. De dief heeft zich toegang ver
schaft door het uitsnijden van een mat in het ach
terhuis: eenmaal daarin, was de winkel gemakkelijk
te toereiken. Alleen gouden voorwerpen eni de aan
wezige geldswaarde zijn medegenomen. Te zamen
tot een bedrag van ongeveer t 15.000.
Dë eigenaar is 'e nachts niet in dezen winkel aan-
„U heeft ze achtergehouden 1" hernam zy', een be-
schuldigenden vinger op haar stiefmoeder richtende.
„U heeft ze verdonkeremaand! Ontken het zoo ge wilt
zoo ge durft! Niemand dan u zou zich tot zulk een
daad vernederen. En achtergehouden zün ze. De brie
ven zün hier gezorgd en ik heb ze niet ontvangen.
Ik heb verschrikkelijk daaronder geleden. En het was
uw bedoeling, mij te doen ly'den!"
„Je vergist je, Sylvia! Je vergist je!" gilde mevrouw
Ingleton uit angst, want zy' las iets vreeselüks in de
oogen van het meisje er stond büna moordlust in.
„Wat ik ook deed, het werd altüd voor je bestwil ge
daan. Dat kan je vader getuigen. Ga tot hem, indien
je mü niet gelooven wilt."
„MÜn vader had daarmee niet te maken!" zeide Syl
via met verpletterende minachting. „Welke fouten hy
ook hebben mag, hy bezit eergevoel. Maar gü gij
zyt een slechte vrouw, zonder beginselen, wreed, ve-
nynig. Het mag de plicht van mijn vader zyn, met u
te leven, doch de hemel zy' darde de myne is het
niet. Gü hebt u in mün huis gedrongen en het tot een
hel gemaakt. Geen nacht langer, wil ik met u onder
hetzelfde dak slapen."
Na te hebben gesproken, keerde zü zich om ten einde
de kamer te verlaten, dodh zy' stiet juist op haar va
der en George Prescott, die aan de andere züde van
de hal uit de bibliotheek kwamen. Onbevreesd richtte
zy' haar schreden tot hen. De teugelloosheid waarmede
zy' zich liet gaan, maakte haar op d;t oogenblik indruk
wekkend. Het wonder was geschiec "ij had het net
dat haar omsloten .hield, aan flarden gescheurd.
Mevrouw Ingleton was begonnen in de kamer mis
baar te maken. Syilvia liep terug en draaide de. deur
op slot. Onversaagd plaatst? zü zich voor de beide
mannen.
„Ik heb u te zeggen," ving zy' aan, zich tot beiden
richtende, „dat my'n verloving met Guy LVrnger niet
verbroken is. Ik ben zooeven tot de ontdekking geko
men, dat my'n stiefmoeder zyn brieven aan mü ach
tergehouden heeft. Dit verandert natuurlyk alles. En,
het spreekt vanzelf, dat het my'n Langer '--'erbly'f hier
onmogelük maakt. Ik ga naar hem toe dadelyk."
Van het gelaat van haar vader 'zwierven haar oogen
naar dat van Prescott. Hy' deed een schrede voor
waarts en antwoordde haar. Haar vacWr scheen met
stomheid geslagen.
„Jongens, jongens?" zeide hij. „Zoo verrukke..jk heb
je er nog nooit uitgezien naar ik -\veet. Zie je er al-
ty'd zoo uit, wanneer je boos bent? Nu, dan zal ik mü
voorbereid houden op hetgeen my te wachten staat als
wy' getrouwd zyn."
Wordt vervolgd.