llditii Nieiws-
WOUDA':
HET KASTEEL
VAN GRANIET
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
E
Eerste Blad.
Binnenlandsch Nieuws.
Feuilleton.
Zelfrijzend Bakmeel
Dinsdag 10 Jamiari 1928.
'A.
s ie
fc Jr
jjjgd rerachijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Dondar-
bii »n Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
:and jjannog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
71ste Jaargang No. 8183.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 8 maanden 11.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
iiï nummer bestaat uit twee bladen.
reschto
tie ver
Bchap
a. E«
t1s u«d
in prol
uitdr
leg-eno;
im
D Ing 1
1 rei
ensond V(
iet veif
mld.
:ön
•en, Hji
Iteriyk
verzi
ar zooi
ononti
t word
e en
;e lage
PPelUk
egeerli
actlevt
Blijkhi
herv<
ton
onmac
emoei
larin
en ai
r v r ijvn
t don
bbeezand.
erdagavond 7 Januari hield de Nutsvereeniging
odenkring" een ledenbijeenkomst met dames in de
van den heer Borst.
'oorzitter. de heer C. Weijers, heette de aanwezigen
en sprak er zijn leedwezen over uit, dat de ver-
het dezen winter telkens zoo slecht trof, wat
ier aanbelangt. Ook ditmaal was de weersgesteld-
weer alles behalve aangenaam, en daaraan moest
«getwijfeld worden toegeschreven, dat de opkomst
jrooter was. Spreker hoopte niettemin, dat het voor
nwezlgen een aangename avond mocht worden,
ma kreeg het woord de heer Jm. Schoute voor de
Deze had daarvoor gekozen: „Hoe Janus z'n
mpnsch ontmoette."
verplichte bijdrage gaf mevrouw Borst—1Tijsen:
Kerstnacht lag in stukken." Beiden hadden een
ihtlg gehoor.
ip werd door de dames Blaauwboer, Vader, S.
en de heeren G. Schenk. Alb. Tlel en C. Ouden-
opgevoerd: „Thuisgebleven." tooneelBpel in 1 be
door M. B. Mendes da Costa, waarbij werd mede-
ld, dat de tijd ontbroken had om het behoorlijk in
ideeren. Met een samenspraak „Papa gaf per-
hadden de heer O. Zwarts en mej. P. Spreeuw
icces, en in de pauze werd een tombola gehouden,
■oor de lootjes in een oogenblik van de hand gin-
t,uc<
de pauze kregen we van den heer J, Wiggers een
retliedje „Verslag van Mlen en Koos over den voet-
idgtrijd",; van B. Straathof „De verliefde recruut";
C. Weijers .Tante Griet"; van O. Zwarts „Het gla-
ig"; G. Schenk gaf „Van Huis"; J. Wiggers „Le-
nng" en tot slot kregen we van den heer C, Zwarts
der Rodrigez."
at zich nog voor do reservelezing en reservebij-
respectievelijk hadden opgegeven de heer H. Glas-
en Mevr. Blaauboer—Vader, aloot voorzitter met
roord van dank aan allen, die voor dezen avond
c Medewerking hadden verleend, en met den wensch,
Bua-j 'in den volgenden keer nu toch eens eindelijk goed
zou mogen hebben.
uitrou
)1
du
t
heei
tdu zi
lisme
er de
'den
il ui ooi
ra dat
olijke
le ml
/ot bei
werd,
anti-ii
ïllectu
dt, bi.
i warfl'
n kei
fan
trchle
smti-li
de
schap
it het
i
ir die
preUlki
olrecU
ïingsfl
ifoepffl
vaarlï
n lev(
een 6
hg kt!
maar
'ti*
.e ver
mde
een iff
n so cl
tisch'
t feit
en af
ien en
Daa
.ndcn'
zich
een
ANNA PAÜLOWNA.
(dagavond gaf de R.K. Tooneelvereenlging ,Excel-
daartoe uitgenoodigd door de plaatselijke afdee-
ran den R. K. Volksbond, «en uitvoering in do zaal
inarxiSen beer W. Kossen.
,e| opkomst was flink. Opgevoerd werd: „Hallo! Met
kluchtspel in drie bedrijven, door Gerard Nie-
,r len stuk, dat een geweldig lachsucces had.
&floop bal.
ANNA PAÜLOWNA.
térdagavond hield de Nutsvereeniging „Oefening
V| ikt Kunst" een bijeenkomst met dames in do „Vlas
brenbeurs,"
voorzitter, de hoer H. Pennekamp Sr., heette in
openingswoord de aanwezigen hartelijk welkom en
chte allen, op dezen eersten Nutsavond in 1928, een
tklg Nieuwjaar.
«op las de secretaris de heer J. A. Smit, de notulen,
DOOR ETHEL M. DELL
Beweikt door Jhr. R. H. G. NAHUYS.
TWEEDE DEEL.
hief het hoofd niet op, doch stond zwijgend in
>inneil gebogen arm. Het was als wachtte zij op iets. Daar-
onscfl le8°n zij zacht over zijn mouw heen en weer te strij-
met niet zeer vaste hand.
i hebt je kaarten op tafel gelegd, partner," zeide zij
lt ons vanavond niet verder over de dingen pr^-
Ik weet zeker, dat zij er morgen geheel anders zul-
Uitzien."
In als dat niet zoo is?" zeide Burke.
tag wederom met haar beverig glimlachje naar hem
Welnu, dan zullen wij er over praten, tot wij tot
vergelijking gekomen zijn," klonk haar antwoord.
I legde zijn hand op haar schouder. „Sylvia, speel
wet mij," vermaande hij.
Ij toon was rustig, doch had een waarschuwenden
*i die haar oogen in een oogwenk de zijne deed
Meten. Zij bleef een paar seconden aldus staan, hem
vlettend aanziende, en haar boezem ging een of
Walen op en neer, alsof het ademhalen haar moei-
viel.
Ijdelijk bracht zij met gesmoorde stem uit: „Het was
•rtodlg, dat te zeggen, partner. Je kent me niet
pe«l niet zoo goed als het geval zou zijn indien je
moeite genomen had mi) te leeren kennen." Zij
feg een oogenblik en bracht een hand naar haar keel.
oogen stonden vol tranen. „En nu wel te rus-
zelde zij plotseling,
toon was een bevel. Hij liet haar gaan en in
oogwenk was de deur tusschen hen gesloten.
U stond bewegingloos, in spanning wachtend op het
•schuiven van den grendel; doch het kwam niet.
•enige wat hij hoorde was een. geluid van ingehou-
f «nikken.
sn oogenblik bleef hij luisteren, het voorhoofd in
'6 rimpels getrokken, zijn handen stevig samenge-
Met een bitter gebaar zette hij zich vervolgens
1 Wel.
kwartier later zat hij nog la onbewegelijke hou-
spijzen voor hem onaangeroerd, toen de tus-
WJdeur eensklaps geopend werd. Bijna onhoorbaar,
«s «en neerstrijkende vogel gleed Sylvia zacht ach-
WJn stoel en legde twee handen op zijn schouders.
«JJ partner, ik ben verschrikkelijk do» geveest
1» bet mg vergeven?" zeide zij.
welke zonder op of aanmerkingen werden vastgesteld,
met dank voor de goede weergave.
Voor de lezing betrad het podium de heer A. Keuris,
met „De menageketel van den recruut Jan van der
Ploeg"; voor de vaste bijdrage zorgde de heer Jo Pen
nekamp, door ten gehoore te brengen „De onvergetelijke
woorden". Lezing, zoowel als bijdrage verwierven een
flink applaus.
Hierna kregen we een serie van zeven voordrachten:
Mej. Hoep opende de rij met „Ik durf haast niet". Zij
werd gevolgd door de jongej. Koopman, met: „Er is
geen kwestie van Van den heer Jan Pennekamp kre
gen we daarop „Zie de maan schijnt door de boomen";
Mej. Hoep gaf nog „De moeders van 1927." De dames
GlimRaven en Van Teutelingen hadden veel succes
met „De Straatjongens", waarvan zij een paar leuke ty
pen weergaven. De jongejuffr. Koopman volgde nog
met: „Lucifersmeisje," en de heer Jo Pennekamp was
poortsluiter met „Zeg, gaat-ie zoo niet fiks?"
Hierna sloot voorzitter met een woord van dank aan
allen, die tot het welslagen van den avond hadden me
degewerkt, en daarop volgde natuurlijk het gebruikelijke
dansje.
nieuwe niedorp.
Het departement Nieuwe Nledorp der Mij. tot Nut van
't Algemeen, hield zaterdag j.1. zijn vierden nutsavond.
De heer P. Pluister, voorzitter, opende de bijeenkomst
die best bezocht was, en riep allen hartelijk welkom toe.
Inzonderheid mevr. A. Sluis geb. Slikker uit Amsterdam
en een zevental harer leérlingen, die heden voor de vele
belangstellenden zullen optreden, om hen kennis te la
ten maken met de rythmische gymnastiek volgens de
methode van Jacques Dalcrose.
Na het prettig inleidingswoord van den voorzitter was
aan mevrouw Sluis het woord, en werd door haar een
goed doorwrochte, niet te lange uiteenzetting van de
rythmische gymnastiek en de methode Dalcrose gege
ven, terwijl zij hare Ingenomenheid betuigde m^ de
omstandigheide dat, zij in hare geboorteplaats Nieuwe
Nledorp zou optreden en waar het hedenavond voor het
eerst zou zijn dat zij met vakleerllngen in het publiek
optreedt, had het voor spreekster Juist groote antrekke-
lijkheid, dat dit zal plaats vinden in de gemeente waar
zij het levenslicht aanschouwde, Spreekster wees er ver
der nog op, dat een harer leerlingen, mej. Janny Paar-
dekooper, een dochter is van den heer Paardekooper,
wiens naam op het gebied van wat hedenavond wordt
gegeven, zeer wel bekend is. Er zouden meerdere facto
ren door mevr. Sluis zijn te noemen, die voor haar be
koring aan dezen avond bijzetten, maar zulks zou haar
te ver voeren. Na de uiteenzettingen omtrent datgene,
wat thans zal worden ten beste gegeven, volgden een
aantal oefeningen, die niet alleen door gracleuBe uitvoe
ring het oog bekoorden, maar in de eerste plaats bewon
dering afdwongen voor het stipte, zonder eenige weife
ling reageeren op datgene, wat door de bekwame leer
meesteres mevrouw Sluis werd aangegeven.
Schele hoofdpijn
(s vaak te wijten aan
slechte spijsvertering.
Posters Maagpillen
verdrijven spoedig uw
kwaal, werken uiterst
zacht en verschaffen
u een gezonden eetlust,
nieuwe energie en een
opgeruimd humeur.
Fostar'a Maagpillen
Alom verkrijgbaar f 0.65 per flacon.
Voor Winkeliers btf Gtoss.
y.h. M. DE HAAS te Alkmaar.
Mevrouw Sluis heeft op muzikaal gebied een reeds ge
vestigde naam, die alle eer werd aangedaan, door de
keurige representatie, die de leerlingen gaven van wat
haar allen was geleerd.
In het programma voor dezen avond was ln de reeks
op voortreffelijke wijze uitgevoerde oefeningen, die on
getwijfeld groote waarde voor het muziekonderwijs ver
tegenwoordigen, ook de keuze gevallen op toonzettingen
van vooraanstaande componisten, als Joseph Sebastiaan
Bach, Handel, enz. Het was een hoogstaande, waarde
volle toepassing van het ontvangen onderwijs, die de
kranig geschoolde lerlingen gaven, waar hare leidster,
een thema, 'n etude of ander werk op het klavier liet
hooren.
En dat het pianospel van mevrouw Sluis zelve, (hoe
wel dat met het program van hedenavond niet bepaald
het op den voorgrond tredende element was) veel beko
ring uitgaat behoeft geen betoog.
Hare wensch in een pittig slotwoord, na beëindiging
van het programma, geuit, dat de aanwezige vrienden
mochten worden van het werk, van haar en hare leer
lingen, zal naar we veronderstellen wel geen Jjdele
wensch zijn.
Onder de oefeningen door zeide mevrouw Sluis nog
zoowel leerlingen te hebben van zestig als van zes jaar.
Met welgekozen'woorden van hooge waardeering voor
hetgeen mevr. Sluis en hare leerlingen ons hadden doen
genieten, en met dank aan de aanwezigen voor hunne
belangstelling, sloot de heer Fluister deze vierde nuts
avond.
bukgerbrug.
Dank zij de verdienstelijke werkzaamheden van 't be
stuur van het Witte Kruis, afd. ZijpeCallantsoog, zijn
de burgers van Burgerbrug en omstreken, vorige, week
in de gelegenheid gesteld geweest, tot 't bijwonen eener
film, n.1. de Nederlandsche Tuberculose-film, genaamd
„Achter de wolken schijnt de zon", en vervaardigd in
opdracht van de Nederlandsche Centrale vereeniging
tot bestrijding der tuberculose.
Voorzitter, de heer C. Smit, opent met een toepasselijk
woord deze bijeenkomst, die zeer gering bezocht was,
wat we zeer zeker aan 't buitengewoon slechte weer te
danken gehad hebben. Er werd dan ook op gewezen,
dat 't zeer jammer was dat slechts zoo weinigen thans
deze, niet voor velen maar misschien zelfs voor allen
hier, zeer leerzame filmvertooning konden aanschouwen.
Het lag dan ook ln de bedoeling op de wijze van een
film, en niet van lichtbeelden die over 't algemeen niet
de bekooring van 't publiek hebben, de aandacht te ves
tigen op de eminente gevaren van 't hoesten en niezen
zonder bedekking, maar vooral ook de niet alleen slechte
maar zelfs zeer verkeerde gewoonten van 't spuwen, te
meer van of door diegenen die reeds door de tb.c. zijn
aangetast dus de z.g. t.b.c.-lijders, en die er dan meestal
Haar stem was onvast. Er klonken nog tranen in
door. Zij trachtte bulten zijn gezicht te blijven, toen hij
zich in zijn stoel omdraaide.
„Zie zie mij niet aan!" verzocht Zij en sloeg liefkoo-
zende armen die beefden om zijn hals, haar handen aan
zijn voorzijde stevig ineengestrengeld. „Je hebt me eenigs
zins zeer gedaan, hoewel ik niet geloof dat het je be
doeling was. En nu heb ik Jou heel hard zeer gedaan.
Dat was ook mijn bedoeling niet, partner. Laat ons dus
quitte zijn! Ik heb het je vergeven. Vergeef jij mij nu
ook?"
Hij bleef eenige seconden doodstil zitten, en tijdens
dit zwijgen legde zij schuw haar wang tegen de achter
zijde van zijn hoofd.
Toen maakte hij een beweging en greep zeer zacht de
beide handen, die hem bevend gevangen hielden. Doch
nog sprak hij niet.
„Zeg, dat alles weer in orde is?" drong zij teeder aan.
„Zeg dat je niet boos of iets van dien aard bent!"
,Dat ben ik in geen geval," zeide Burke op vasten toon
„En zul je zul je nooit meer denken dat ik een
spel met je wil drijven?" vervolgde zij. met een hik in
haar stem. „Zooiets ligt niet in mijn aard, partner. Het
spijt mij, dat mijn tekortkomingen zoo' groot zijn. Doch
In ieder geval dat Is de reden niet."
„Ik ken de reden," sprak Burke bedaard.
„Je kent haar niet," antwoordde zij terstond. „Dat doet
er op het oogenblik niets toe. Je weet nog geen zier,
partner, hoe het met mij staat. Ik zou het zelfs niet da
delijk zelf kunnen zeggen. Ik heb een gevoel alsof ik
geblinddoekt ben, en zoóals het nu is, zie Ik geen steek.
Wil je probeeren nog wat geduld met mij te hebben? Wil
je Wil je voortaan mij als een kameraad behande
len, totdat de blinddoek weer afvalt? Ik heb een kame
raad zoo bitter en bitter noodlg, partner."
Haar dringende stem kwam gedempt tot hem. Zij had
zich zeer dicht tegen hem aan geneteld. Hij kon voelen
hoe zij haar vingers over elkander wreef. Hij streelde
deze teeder.
„In orde best meisje. In orde, hoor!" zeide hij.
De klank van zijn stem moest haar gerustgesteld heb
ben, want zij keerde zich om en knielde naast hem neer.
„Ik zou willen dat je me een kus gaf," zeide zij en hief
een bleek gelaat en betraande oogen tot hem op.
Hij nam haar hoofd tusschen zijn handen en zij zag
dat hij diep ontroerd was. Hij boog zich zwijgend voor
over, en zou haar op het voorhoofd gekust hebben, doch
zij hield hem haar mond voor en verlegen beantwoordde
zij zijn kus.
„Je bent zoo goed voor mij, zeide hij fluisterend.
„Dank je o, zoozeer."
Hij sprak geen woord terug. Sprakeloos liet hij haar
gaan.
HOORDSTUK VU.
de gast.
Toen Sylvia haar echtgenoot weer ontmoette, was het
alsof er nooit het geringste wolkje tusschen hen gerezen
was om de oude hartelijke kameraadschap te verstoren.
Alvorens over de landerijen uit te rijden, ontbeten zij
samen vroeg in den morgen, en hun morgengroet ge
tuigde wederzijds, dat alles was als vanouds. Later, toen
zij samen over het kale ,veldt" reden, vertelde Burke
haar een en ander, hoe hij Guy te Brennerstadt aange
troffen had. Hij trad in geen enkele bizonderheid doch
uit veel hetgeen door hem ongezegd bleef, maakte Syl
via op, dat het geen gemakkelijk werkje geweest was.
„Weet hij van mij af?" waagde zij thans te vragen,
hoewel dan aarzelend.
„Ja," antwoordde Burke.
„En was hij verrast?" vroeg zij weer.
„Neen. Hij wist het reeds lang."
Zij vroeg niet meer. Het was moeilijk genoeg gevallen
dit te vragen. En weldra zou zij zelf Guy ontmoeten.
In het diepst van haar ziel weigerde zij zelfs in zich-
zelve te bekennen hoe verschrikkelijk zij tegen deze ont
moeting opzag, nu zij zoo nabij was.
Misschien raadde Burke iets van haar gevoelens, dien
aangaande, want na een langdurig stilzwijgen zeide hij
„Ik heb er over gedacht hem aan de lunch te vragen
tenzij je er de voorkeur aan geeft eerst dien kant uit te
rijden."
„O dank je," zeide zij, „dat is goed van je."
Toen zij de bungalow genaderd waren, verraste zij hem
met een plotselinge vraag. „Burke het is immers niet
waar dat je je die snede aan je kin bij het scheren'
hebt toegebracht?"
Zij doorstond onversaagd de korte flikkering in zijn
oogen, en weigerde zich met een kluitje in het riet te
laten sturen door het duidelijke blijk dat de vraag on
welkom was.
,Dat is immers niet zoo?" herhaalde zij met aandrang.
Hij stiet een kort lachje uit. „Goed dan, ik deed het
niet. Maar dat ls ook alles wat er van kan gezegd wor
den."
„Dank je wel, compagnon," gaf zij blijde ten antwoord,
en veranderde van onderwerp. Doch in haar binnenste
was haar hart een weinig teleurgesteld. Want zij zag
de reden van zijn terughouding zeer goed.
Zijl scheidden bij de stoep, waarna hij haar paard
wegleidde, en zijl naar binnen ging om haar talrijke
huishoudelijke plichten waar te neimen.
Zij trachtte dien morgen aan allerlei dingen hard
nekkig te denken, maar niettemin was het de lang
ste morgen dien zij1 ooit doorgemaakt had.
Eindelijk was Bijl zoo ver, dat zijl rusteloos toe
zag1 biji (het dekken voor de lunch, toen Joe haas
tig binnenstormde met de tijding, dat een „baacf
haar op de stoep opwachtte en haar spreken wilde.
Deze tijding deed haar schrikken. Zi.ii had niemand
hooren aankomen, en ook Burke ,was niet terug-
feekeeortL Benige oogenblikken was zij' zich bewust
van een verlangen tot ontsnappen dat zijl moeilijk
onderdrukken kon, doch' met een rassche bewe
ging nam zij «en besluit «n trad naar buiten
Om don hoek van de bungalow gaande, kwam
zelf nog niet van doordrongen zijn, onder deze vreese-
lijke volksziekte gebukt te gaan, want dat zijn juist de
genen, die 't grootste gevaar tot overplanting op ande
ren bevorderen.
Waar vroeger de gedachten waren, dat er tegen be
strijding van deze ziekte geen middelen bestonden, heeft
de wetenschap ons in de laatste Jaren getoond, dat 't
wel degelijk een besmettelijke ziekte was, ergo er dus
wel een bestrijding mogelijk was. Wij gelooven en hopen
dan ook dat 't de aanwezigen op de wijze die deze film
beoogde de tuberculose en de bestrijding dier vreese-
lijke tuberkelbacil ln beeld te brengen, zeer duidelijk is
geworden.
Na *t afdraaien van de film sloot voorz. deze gezel
lige vergadering, met een aansporing tot hen die nog
geen lid waren van het Witte Kruis, zich alsnog voor
deze buitengewoon verdienstelijke instelling ten spoe
digste op te geven.
burgerbrug.
■Het perceel, woonhuis met werkplaats, vroeger
van den heer A. Buur. laatst eigendom van den
heer A. Eriks. Az., thans biji onderhandsche»
verkoop overgegaan aan den heer H. Hazebelt al
hier,
BARSINGERHORN.
De heer J. Spaans Dz., afkomstig van hier en die
eenige jaren Burgemeester dezer Gemeente is ge
weest, thans in Den Haag wonende, is benoemd tot
adjunct-commies bij' den Pensioenraad. Tot nu toe
was hiji tijidelijlk buitengewoon ambtenaar biji dien
Pensioenraad^
heerhugowaardt
De verpachting van het grasgewas aan dijken en
wegen ia voor onzen polder niet bijzonder voordee-
lig geweest. 'De dijken brachten op f 5864, de wegen,
waarvan 3 perceelen werden opgehouden, f 1140.
In 1627 waren deze cijilers f 6686 en f 1376. Voor de
dijken dus ©en mindere opbrengst van f 821, voor
de wegen van X 236, in totaal een mindere opbrengst
van f 1067.
Dlei verkoop van kroos, verzameld bijl het atoom-
gemaal, bracht dit Jaar f 242 op,
HEERHUGDWAAMX
In de Ned. Herv. Kerk alhier £&1 Woensdagmid
dag te half drie een buitengewone dienst worden
gehoud enter inzegening van 't dien middag te 2 uur
voltrokken huwelijk van onzen Burgemeester met
mej. H. Jonker uit Wageningem. Deze kerkdienst
zal worden gehouden door D». Jonker, predikant t«
Joure, een broeder der bruid. Waar een zeer groot
aantal ingezetenen op den ontvangdag blijk van be
langstelling gaven, kan worden verwacht, dat ook
velen de plechtigheid' der inzegening zullen bijwo
nen. Bijl den afloop der gehouden receptie werd hét
ai.s. echtpaar namens gemeente- en polderbestuur,
gemeentel en rijksambtenaren, het onderwijlzendli
personeel: en de oud-ambtenaren toegesproken door
Dr. Spierings, die tevens namens bovengenoemden
een tegeltableau aanbood, voorstellende het Wapen
van Heer-Hugowaardi.
W ARMENHUIZEN,
De pogingen, door het Bestuur van onze af dee
ling van Het Witte Kruis aangewend, om in den
loop van dezen winter in de gemeente een spreker
te krijgen, die het actueele onderwerp der t.b.c^be-
strijding zou willen behandelen, zijtn thans in zoo
zij! well zeer plotseling tegenover hem te staan, ter
wijl hij) rechtop post gevat had' tegen het onedr-
stulk van ©en pilaar, waar biji haar afwachtte. Hij
was alleen en een kleine schok van dankbaarheid
doortrilde haar dat dit zoo was. Op dat oogenblik
werd1 haar gopenbaard, dat zijl hem toot de eerat®
maal niet in tegenwoojrigheid van Burke had kun
nen ontmoeten.
Ziji beefde onder het voortgaan, doch hetzelfde
ooigenhlDIk waarin hun handen elkander raakten,
herstelde ziji zich, want eensklaps bemerkte zij1 dat
ook hijl beefde.
Geen gelegenheidswoorden drongen haar naar dé
lippen. Hoe kon zij1 tegenover Guy ook gelegenheids
woorden gebruiken? En het was Guy Guy in den
vleeze die voor haar stond, in uiterlijk zoo
weinig anders dan de Guy, dien zij: vijf jaren ge
leden gekend had, dat het haar toescheen als had
hij1 niets dan een zware ziekte doorstaan. Zij' had
geheel anders verwacht, hoewel ziji thans bgreep,
wat Burke bedoeld had, toen hiji zeide dat welke
gelijkenis ook tusschen hen had mogen bestaan,
zij niet langer op elkander geleken. Hij had zich
niet ontwikkeld zooals zijl verwacht had. In B'urke
scheen zij; de belofte te zien van de jeugd van Guy.
Doch) Guy zelf had die belofte niet vervuld. HIJ was
gedegenereerd. Hüj had bewezen een mislukkeling
te zijln. E'n toch zag, hij er niet door de ondeugd
verdierlijkt of vervallen uit. In haaf' medelijdende,
onervaren oogen zag hij er uit, alsof deze of gene
ziekte zijn gestel verwoest had, alsof hij bitter had
geleden, en de pijn Uou moeten voortduren zoo lang
hij leefde.
Dit wais de eerste indruk dien tij van hem1 ont
ving, en deze deed haar hand in de zijlat leggen
en deze stevig vasthouden.
„O, Guy," zeide zij. „Wat zie je er slecht uit!"
Zlijto vinger» drukten de hare krampachtig. Hij
deed geen poging haar ernstigen blik te beantwoor
den1. „DUs ben je getrouwd (met Burke!" zeide hij,
haar opmerking latende voor wat zij was. „Het was
het verstandigste dat Je doen kon. Hij mag nu wel
niet zoo"n presentabele kerel zijp, maar hij is net
jes. Het verwondert m© dat je me nog verlangt te
spreken, nadat ik ie zoo heb laten zitten."
Die woorden kjlonken kjoel', bijtoa oppervlakkig:
maar toch beefde de hand, die de har© vasthield.
Er lag iets in dien druk wat om begrijpen Vroeg.
Hijl onderzocht haar met een snellen 'blik uit oogen,
die mot een onvast, koortsachtig vuur uit holle
kassen braadden. Hoe goed kon zijl zich zijn oogen
herinneren! Doch op deze wijze hadden zij' haar
nimimer aangezien. Ieder oogenblik' dat voorbijging,
kwam zij tot het besef dat de verandering ln hem
MMotes wa# dan WJI hét terwte gezicht scheen.
Wordt vewolfd.
