AlItlMl Niciws-
HET KASTEEL
VAN GRANIET
Donderdag 12 Januari 1928.
71ste Jaargang No. 8185.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co, Schagen.
Eerste Blad.
rrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Feuilleton.
Bcst-'cn niet duur f
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAGER
COURANT.
i jjlad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
t en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 unr, worden Adver-
ttièn nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (hewijsno.
inbegrepen). Grootero letters worden naar plaatsruimte berekend.
)IT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van' Dinsdag 10 Januari 1028.
Nieuwe Zaken.
JWrEILDI EIF1STAL.
zitting vangt aan met de voortzetting der be
deling contra Hermanus van 't H., 'n geboren
oaarder en van beroep huisschilder, doch1 ge-
nlijk zwervend. Verdachte*, thans gedetineerd,
zich, onlangs in aijn geboorteplaats vertoe-
schuldig gemaakt aan diefstal van eenige rij
en, die hij te Bergen verkocht bij zekeren .Hen-
an voor f 7.501 per stuk.
grond van een veranderde samenstelling in
college der strafkamer, wordt de zaak opnieuw
andeld, welke nieuwe behandeling uiteraard
nieuws oplevert. Geëischt wordt thans 6 maa-n-
gev. met aftrek voorarrest. Het rapport luidt
unstig en geeft, geenerlei advies,
de Haes refereert zich.
OG'MAAiL'S RIJWIELDI EiFSTAL.
aarna wordt verder behandeld een rijwieldief-
aaak contra den gedetineerden 32-jarigen ar-
Pier de H., die te Castricum een rijwiel had
genomen. De Officier vorderde bil de eerste be
deling op Vtrijdag 25 Nov. '27 6 maanden gev.
ns luidt de eisch aftrek van preventieve hech-
aangezien verdachte niet in aanmerking kan
ïen voor een voorw. straf.
de 'Haes refereert zidh aan het oordeel der
itbank.
ÏSHANDELTNG.
en 37-jarige koopman en verdachte Petrus V.,
dt ten' laste gelegd, dat hij' te Hoogkarspel in
nacht van 15 op 16 Augustus mej. Grietje S-ch-H1-
heeft mishandeld, door haar in 't gelaat te
,n. Het feit is gepleegd op den Tolweg. Mëj.
ilder kwam' van de kermis, in, gezelschap «van
ige vriendinnen, waaronder ook mej. Gerda
ska, die thans als getuige wordt gehoord,
e mishandelde, mej. Schilder, is niet verschenen,
lénige wielrijders, waaronder verdachte nader-
waarbil verdachte V. slipte en mot «ij® rijtariel
en een der meisjes viel. Grietje Molenaar gaf
lachte baldadig een duw en liep weg, waarop
lachte, driftig geworden en imeenende, dat Griet-
Schilder hem dat lapte, haar een slag in het ge-
gaf, waardoor haar wang opliep. Mej. Putska
een vriendlni kregen van hem' een duw.
lerdachte zegt, dat dit verhaal onjuist is. De
is jee liepen linksch vanden weg en bijl reed
htsch, naast elkander. Dóch- ook de wielrijders
im getal, reden naast elkander, waarop de pro-
ent opmerkte, waarom zij! dan niet achter el-
ir reden. De voetgangers behoeven niet rechts
kopen als zijl maar behoorlijk ruimte geven om
aten passeeren. Verdachte ontkent voorts, het
sje geslagen te hebben.
lej. Ali Molenaar, een der wandelaarsters, ver-
art echter ook, dat mej. Grietje Schilder is 'ge-
Ren, door verdachte V. Ziji 'liepen linksch ach
ter elkaar van den weg en hebben wel gemerkt, dat
er fietsers kwamen, doch zijl gaven voldoende ruim
te. Verdachte slipte, werd boos en slpeg Grietje
Schilder, terwijl hit ook eenige duwen aan de an
dere meisjes uitdeelde.
Verdachte blijft ontkennen.
Getuige Simon Beek, 'n 21 jarige landbouwerszoon,
die met zijp. meisje dien nacht den Tolweg bereed,
verklaart, dat de meisjes linksch achter elkander
liepen. Hi| was met zijn meisje reeds voorbij' en
heeft later rumoer gehoord. Later zeg hij, dat Grietje
Schilder huilde en verdachte van haai- wegliep.
Slaan heeft hij! vedachte niet zien doen.
De Officier acht het bewijs geleverd en vordert
f 50 boete of 50 dagen hechtenis. .Verdachte^ is al-
reed® voorwaardelijk veroordeeld, en de président
vindt het dom van hem, omdat hij: zijn handen niet
heeft thuis gehouden.
BEDRTEGELIJKE BANKBREUK.
De 41-jarige, thans los werkman en wonende te
Amsterdam, Petrus de G., staat terecht ter zake dat
hiji, terwijl hij: in staat van, faillissement was ver
klaard, f 520 aan den hoedel wederrechtelijk heeft
onttrokken en alzoo de rechten der schuldeischers
bedriegelijk te hebben verkort. Mr. Haars was in
dit faillissement verdachte woonde destijds te
Akersloot, aangenomen als curator. Hfji heeft in
ventaris gemaakt in bijzijn van de echtgenoote van
verdachte. Deze heeft bedoelde f 520 niet opgegeven.
Mr. Kaars overlegt het dossier. Verdachte erkent
een bedrag aan zekeren mej. G. te Amsterdam een
oedrag van f 520 als gewetensgeld ter hand te heb
ben gesteld op 17 Augustus. Dit geld was bestemd
voor onderhoud ten behoeve van een kind en zijn
eigen toekomstig levensonderhoud.
De echtgenoot© van verdachte vwordt ook als ge
tuige gehoord. Zij: verklaart niet op huwelijksvoor
waarden getrouwd te zijn met verdachte..
Getuige van Meerloo, zadelmaker te Hoorn, ver
klaart, dat zijn firma goederen van verdachte in
depot heeft gehad en hem het geld van het ver
kochte heeft gezonden. Een gedeelte van dat geld
schijnt hij verbrast te hebben.
Mej. Cornelia Griethorst, een 30-jarige caféhoud
ster te Amsterdam, verschijnt met het bewuste kind
op haar arm. Op 17 Augustus heeft zij1 van hem
ontvangen 520 gulden. Het geld strekte tot onder
houd van het kind en voor kostgeld.
De dwingende en kraaiende 'baby bemoeilijkt wel
eenlgermate het verhoor van mej. Griethorst.
Nadat mej. G. met haar schreeuwende baby kan
afzwaaien, wordt als getuige gehoord Burgemeester
v. d. Heuvel van Akersloot, die eenige inlichtingen
geeft, die vrijiwel onverstaanbaar zijn, door het la
waai door het kind veroorzaakt.
De Officier, die na vertrek van de getuige met het
kind, zich thans verstaanbaar kan maken, zet de
situatie kortelijk uiteen en komt tot de conclusie
Jat verdachte zijn. vrouw en kinderen schandelijk
heeft behandeld. Hij! beeft het geld, bestemd voor
vrouw en kinderen, lichtzinnig verbrast en was dan
nog zoo brutaal, hij, de familieleden van zijn vrouw
om steun te vragen. Spreker acht een strenge straf
hier geplaatst en vordert tegen hem 8 maanden gev.
Mr. Zegers uit den Helder, verdediger van ver
dachte, ontkent dat bewezen, is de bedriegelijke
bankbreuk en concludeert vrijspraak, subsidiair een
lichtere .straf.
Volgt het onmisbaar debat tusschen Officier en
verdediger over de toepassing van diverse strafwet
artikelen. Uitspraak a.s. week.
HOGER BIERÖEP OVERTREDING MOTOR- E!N
RIJWIEL WET.
Dr. J. Kr., arts te Castricum, is door den Kanton
rechter te Alkmaar veroordeeld tot boete en in
DOOR ETHEL M. DELL
Bewerkt door Jhr. R. H. G. NAHUYS.
TWEEDE DEEL.
28.
En toen hoorde zij Guy voor de eerste maal lachen, en
was een nog verschrikkelijker geluld dan zijn hoes-
was geweest oen aangrijpend, hartsverscheurend
ihen de hongerkreet van een stroopend dier ln de
«Stijn.
Toen hij ophield stond hij op en rekte de armen boven
B hoofd uit. Zij zag dat hij daarbij vuisten van zijn
iaden gemaakt had.
iiKom, je moet niet overdrijven, zeg lk!" sprak hij.
Wtvrijheld Is best, doch men kan haar overdrijven,
ttg Burko of het niet zoo ls. Bovendien, twee ls ge-
lichap, de derde boderft het. Dus ga lk doch wel
itoktl"
Onder het spreken had hij zloh reeds verwijderd en
hoed van den stoel genomen waarop hij hem ge-
^ihad; hij ging den kant van de woestijn uit, zonder
bh énkelen blik achterwaarts te werpen.
Sylvla keerde" zich snel tot haar echtgenoot en zag
Jn blik op zich rusten.
Met een ingehouden kreet greep zij zijn arm. „O, kun
'hem niet naloopen? Kun je hem niet terughalen?"
Hij bevrijdde zijn arm en sloeg deze om haar middel,
P de wijze van iemand die een kind wil troosten dat
bezeerd heeft. „Lieve, het dient nergens toe," zelde
Vi.Laat hem gaan."
iM&ar Burkel" riep zij. „O, Burke.!"
iJk weet het," hernam hij, haar nog steeds sussende,
toch het ls onmogelijk voor het oogenblik althans,
'dlon je aanhoudt zul je hem wegjagen. Ik weet het.
heb er ondervinding van. Laat hom aan zlchzelven
«r. tot de duivel uit hem gevaren ls! Dan zal hij te»
^ÏK°men en zloh fatsoenlijk gedragen voor een
Zijn bedoeling was onmls'kenbaar. De kracht waarmee
I» t.e18proken had' dree* baar onverzettelijkheid op de
ucht. Zij barstte ln tranen uit, en verborg in haar nood
««laat tegen lijn sohouders.
MV.OOUWE IGBIRT» TABAKSFABRIEKEN-OPGERICHT 17SS
trekking van rijbewijls, wegens onder Lammen op
25 September gepleegde overtredingen van de oude
Motor- en Rijwielwet, waarbij! een van richting
Haarlem komende auto bij' bet voorbijrijden werd
aangereden. Ten laste was gelegd^ te snel rijden, on
voldoend uitwijken en te snel naar rechts op rijden.
Veroordeelde i® van het vonnis in hooger beroep
gekomen en beeft zich rechtsbijstand Verzekerd'
door mr. Langeveld, advocaat en procureur te Alk
maar. Deze brengt ter zitting mede een schets van
den rijweg ter plaatse en een paar miniatuur-auto
mobielen, voor demonstratie.
De heer P, Pruis,' architect te Santpoort, die in
de aangereden Buick. zat, wordt als getuige gehoord
en verklaart, als in eerste instantie. De aanrijding
had niet plaats in de bocht, zooals getuige zich la
ter heeft herinnerd.
Hij heeft behoorlijk gelegenheid gegeven aan de
auto van den dokter om te passeeren. Getuige reed
uiterst rechts van den weg. Door de schok van de
aanrijding scheelde het weinig of hij was met zijn
wagen van den weg afgeraakt. Getuige reed pl.m.
30 Kilometer en heeft geen vaart versneld.
Voorts wordt, evenals bijl eerste behandeling, ge
hoord getuige B-raat, die, in de auto van Pruis ge
zeten, meent dat de aanrijding heeft plaats gehad
nog in de bocht biji het bruggetje. Verdachte reed
vermoedelijk 60 K.M.
Getuigen geven herhaaldelijk demonstraties met
•de miniatuurauto's 'Hun opvattingen verschillen
echter omtrent de wijze waarop appellant is voor-
biji gereden.
Daarna wordt gehoord de echtgenoote van Dr.
Kruitbosch. Zij! zegt, dat de aanrijding voorbij de
bocht plaats had. De auto van Pruis reed- ook 50
60 K.M.
Dat wordt nadrukkelijk tegengesproken, zegt de
president.
Wordt gehoord de 38-jarige arts, mej. Aukes, als
getuige k decharge. Deze, zelf automobiliste, ver
klaart" dikwerf met Dr. Kruitbosch mede te rijden
en nooit te hebben opgemerkt, dat de dokter roeke
loos of onvoorzichtig rijdt.
De Officier, aan het woord komende, is van mee-
ning, dat het vonnis zal moeten worden vernietigd,
omdat onjuiste wetsartikelen zijn aangehaald.
Spreker 'behandelt 'de- verschillende punten van de
dagvaarding en is van oordeel, dat Dr. Kruitbosch
niet te hard heeft gereden. Ook het tweede -punt,
het niet genoeg naar linksch uitwijken, i® ook niet
'bewezen. Wel acht spreker bewezen het te snel
weer naar rechts op rijden, zooals spreker meer
uitvoerig aantoont Vermoedelijk heeft de dokter zoo
gauw mogelijk het rijwielpad willen verlaten.
Deze manoeuvre is echter geheel geweest voor
risico van Dr. Kruitbosch. Dit punt acht spreker
dus bewezen.
Voorts is 'spreker het niet eens met de motlvee-
ringen van den Kantonrechter en is 'hl| van oordeel,
dat er geen motieven zijtn, de rijbevoegdheid te ont
„Maar hoe vreeselijk! Ach, hoe vreeseUjk! HIJ vermoordt
zichzelf. Ik geloof dat de Guy dien lk kende reeds
gestorven ls."
„Neen, dat ls hij niet," antwoordde Burke, en terwijl
hij dit zeide, drukte hij haar dicht tegen zich. „Dat is
hij niet en dat is juist het ongelukkigste er van. Doch
je kunt hem niet meer redden. Dat kan niemand."
Snel keek zij op. Er lag iets onuitstaanbaars in die
woorden. Met tranen op haar wangen sprak zij hem te
gen.
„Hij kan gered worden! Hij moet gered worden! Ik
zal het doen hoe dan ook hoe dan ook!"
„Je kunt het beproeven," hernam Burke, toelatende
dat zij zloh van hem losmaakte. „Maar slagen zul je
niet."
Met bevende lippen dwong zij zich tot een flauw lachje.
„Je kent me niet. Waar een wil is, ls een weg. En dien
zal lk vinden."
Een oogenblik keek hij misnoegd, toen beantwoordde
hij haar lachje.
„Als je het slechts niet bij het beproeven aflegt!"
merkte hij op. „Die blik van er-op-of-er-onder van Jou
ls wel wat onrustbarend. Vergeet niet dat je mijn com
pagnon bent! Ik kan je niet missen, hoor!"
Zij lachte beverig. „Natuurlijk kun je dat niet. Zonder
mij zou er van Bleu Hill Farm niets tereoht komen, niet
waar7 Ik heb dikwijls gedacht, dat lk onmisbaar ben."
„Dat ben Je voor mij," zelde Burke kortaf; en alvorens
een hoete blos zijn weg naar haar wangen gevonden had,
was ook hij zijns weegs gegaan.
HOOFDSTUK VIH.
DE STOORNIS.
Sylvla had dien avond tijdens haar rit Guy ln zijn hut
een bezoek willen brengen, doch' toen de tijd daartoe
aangebroken was, hield iets haar terug.
De woorden van Burke „je zult hem wegjagen" kwa
men haar telkens ln de gedachten, en zij waren ver
gezeld van de vrees indringerig te zullen schijnen, zoo
dat zij haar oorspronkelijk voornemen liet varen. Hij
mocht zich geen oogenblik verbeelden, dat zij hem be-
splonnoerdo, zolfs al spookte dat zielsverlangen ln zijn
oogen haar voortdurend door het hoofd. Het scheen on
vermijdelijk dat hij, den eersten tijd althans, zijn duivel
alleen moest bevechten, en met al haar kracht bad zij,
dat hij als overwinnaar uit het strijdperk te voorschijn
mocht treden.
Ten slótte reed zij tot op verren afstand met Burke
uit, en keerde vermoeid van lichaam, doch van geest
verkwikt, thuis terug.
nemen. Ge-vorderd wordt ten slotte alleen een boete
van f 30 sub®. 30 dagen.
MV. Langeveld brengt buide en da.nk' aan «ien
Olficier voor zijp uiterst correct requisitoir*
De door hem gegeven toelichting acht pleiter alles
zins juist.
Pleiter betreurt voorts, bet vonnis van den Kan
tonrechter, imet betrekking tot de intrekking van
het rijbewijs. Het is een door getuige Pruis opge
schroefde zaak.. Pleiter betwijfelt ook of er roeke
loos ia gepasseerd. Ten ©lotte hoopt pleiter dat de
rechtbank den appellant zijn geliefkoosde sport
niet zal ontnemen.
VEiRVALSiCHT STORTINGSBEWIJS POST
CHEQUE! EN GIRO.
Aan den niet verschenen verdachte Corn. B., hulp
besteller der Posterijen, te ©roek op Langendijk, i«
ten laste gelegd, dat bijl een vervalscht stortings
bewijs heeft vervaardigd en gebruikt om het daar
mede te doen voorkomen, dat hij een hem ver
schuldigd bedrag aan personeel© belasting heeft
voldaan. Het feit ia gepleegd omstreeks 6 Juli 1927.
De Kantoorhouder Sweeris beeft de vervalschdng ge
constateerd. E-isch 7 maanden gev,
DIEFSTAL OF VERDUISTERING VAN EEN HOND
De timmerman H. A. M. B., thans te Beverwijk,
zou op 9 Oct. te Enkhuizen zich hebben toege
ëigend' een hond, toebehoor-ende aan getuige P.
Hansen. Verdachte zegt, dat bij: den bond een stukje
worst bad gegeven en het dior toen met hem is
meeg'.e'loopen. Het was niet zijn bedoeling het dier te
ontvreemden-. Tegen dë politie heeft verdachte ech
ter een meer bezwarende verklaring afgelegd.
Het blijkt echter, dat bijl den hond, vastgebonden
aan een zakdoek, heeft weggevoerd, niettegenstaan
de ©en kameraad hem dit ernstig afried.
De bewuste bond was een zwarte herder met
stamboom.. Het was een schuw dier, dat met geen
vreemden meeliep.
Eisch tegen C. B., die overigens gunstig bekend
staat, f 40 boete of 40 dagen hechtenis
HIOOGER B-EROEP-ZAIAK.
'De chauffeur Terdenk B. te Slchoorl is door den
Kantonrechter veroordeeld', omdat op 17 Augustus
is afgeweken van de officieele dienstregeling. Hij
beweert geen passagier® te hebben gereden, docb al
leen de bua overgebracht,,te hebben naar Bergen.
Hij geeft toe, 2 dames te hebben opgenomen uit
humaniteit en gratis dien -dienst te hebben bewezen.
Een der passagier®, mej. KromKI ever laan, bev es-
vestigt deze toelichting.
Gevorderd wordt bevestiging
Als gewoonlijk gebruikten zij bet avondeten gezamen
lijk, doch aan het einde daarvan verraste hij haar door
weer naar zijn hoed te grijpen. „Ga Je dan uit?" vroeg
zij.
„Ik ga bij Guy wat zitten rooken," zeide hij. „Speel
jij wat patience, en ga dan naar bed."
Zij zag hem besluiteloos aan. „Ik ga met je mee.",zelde
zij toen.
Hijstond zijn pijp te stoppen, vóór hij vertrok. „Je
doet wat lk zeg," zelde hij terug."
Zij beproefde te lachen, hoewel zij zag dat zijn gelaat
streng stond. „Je 'krijgt wel wat veel praats, partner.
Dat zal lk in den dop moeten onderdrukken. Ik wil niet
thuis blijven om ln mijn eentje patience te spelen. Nu
weet je het!"
Hij hief eensklaps zijn oogen van het stoppen van zijn
pijp op, en terstond begon haar hart snel en heftig te
bonzen. „Best!" zelde hij, „dan blijven we allebei thuis."
Zijn toon was kortaf, doch werd door haar gevoeld.
Zij was de eerste oogenblikken bang om te spreken, uit
vrees dat hij haar vreemde gewaarwording bemerken
zou. Terwijl hij haar nog aankeek, zelde zij toen: „O,
neen, partner. Dat zou volstrekt niet hetzelfde zijn. Ik
houd te veel van mijn eigen gezelschap om de eenzaam
heid te verwerpen. Ik dacht alleen, dat je gaarne hadt
dat lk meeging. Ik zie het „veldt" zoo gaarne bij avond",
„Zoo?" zelde hij. „Ik ben nieuwsgierig wat Je dat ge
leerd heeft."
Onder het spreken was hij met het vullen van zijn pijp
voortgegaan, en zij werd zich van een groote verlich
ting bewust. Zijn woorden schenen geen antwoord te
verwachten en zij gaf or geen.
„Wanneer neem je mij eens moe naar Ritzen?" vroeg
zij in de plaats.
„Naar Ritzen!" Nu zag hij verwonderd op. „Verlang
Je naar Ritzen te gaan?"
„Of naar Brennerstadt", hernam zij. „Waar ik het best
ln winkels tereoht kan."
„01" Hij begon te lachen. „Je hebt lust om te winke
len, niet? Wat wil Je koopen?"
Zij zag hem ernstig aan. „Niets voor mezelve. Ik ben
blijde, Je dat te kunnen zeggen."
„Wat! Iets voor mij dan?" Zijn lach verleende hem dat
uiterlijk dat jongensachtige uiterlijk dat. haar op
het gelaat van Guy eenmaal zoo dierbaar geweest was,
Zij voelde het als een steek door het hart. Zij wierp het
terstond van zich af.
„Je zult het zelf moeten betalen," merkte zij ernstig
op. „Ik heb niets geen geld om er voor te koopen. Het
ls Iets dat je reeds lang geleden gehad moest hebben
indien Je eenlg gevoel van betamelijkheid had."
„Wat ln '0 hemelsnaam kan het zijn?" Burke stak
TERDIEK.
Het Onderling Nut „Ons Genoegen" hield Dinsdag
10 Januari j.1. een bijeenkomst in het café van den
heer Booij alhier. De voorzitter, de heer N. Stammes,
opende den door ongeveer 50 personen bezochten
Nutsavond met hartelijk welkom aan de aanwezi
gen en pprak de hoop uit, dat we een gezellig sa
menzijn zullen mogen hebben.
Na een nummertje welluidenden samenzang,
kreeg weldra de heer D, Olie het woord voor de le
zing, waarvoor hij had gekozen „De wonderlijke reis
van boer Jochem". Zooas we van den heer Olie wel
gewend zijn, werd deze komische lezing keurig weer-
gegeven en werd' er veel succes mee «behaald. Daar
na en ook verder in den avond werd er voor aar
dige muzikale afwisseling gezorgd, piano, viool,
zang afwisseling te overl
zijn pijp ln zijn zak en keek Sylvla met volle aandacht
aan.
Eèn sigaret ln haar mond, stond Sylvla op om luci
fers te krijgen. Zij stak er gewichtig vlak onder zijn
verbaasde oogen een aan, en hield hem toen den lucifer
voor. „Steek je pijp op, en lk zal het zeggen."
Hij greep haar dunnen pols, blies den lucifer uit en
hield haar vast, terwijl hij haar bleef aanzien.
„Sylvla," begon hij, „lk had de geldkwestie reeds eer
der met je moeten behandelen. Maar al het mijne ls het
jouwe. Dat weet je Immers niet waar?"
Zij lachte tegen hem door den rook heen. „In leder
geval weet lk waar je het bergt, partner," zelde zij.
„Maar ik zal er niets van nemen dus behoef je je niet
ongerust te maken."
„Ongerust?" vroeg hij, haar blijvende vasthouden. „Maar
je zult er van nemen! Begrepen7 Het ls mijn wensch."
Door haar gespitste lippen blies zij hem zachtjes rook
toe. „Mijn waarde heer, lk heb 't niet noodlg. Ik zou niet
weten, waaraan ik het moest uitgeven. Dus begrijp je?"
„Maar wat moet lk dan koopen?" vroeg hij.
Opgewekt antwoordde zij hem. „O, jij hebt alleen te
betalen. Het uitkiezen doe lk en het afdingen, zoo
noodlg."
„Maar wat ls het dan tocht" Nog steeds hield hij haar
vast. en er lag eenlgen aandrang, een soort van lnbe-
zltname ln zijn druk.
Mogelijk had zij hem nooit begeerlijker toegeschenen
of onbereikbaarder. Want hij was begonnen haar
macht te leeren kennen en deze te laten gevoelen. We
der deed zij een trek aan haar sigaret, en hulde hem door
haar lachende lippen, ln een rookwolk.
„Ik heb wol noodlg goede wol en een massa ook,
om eenige paren sokken te breien - voor jou! Die Ja
thans draagt, zijn een schande!"
Zijn blik wijzigde zich. Zijn oogen schitterden door
den rook dien zij hem toeblies. „Ik kan sokken kant en
klaar koopep. Ik wil niet hebben, dat je de mijne breit
of maast."
De roode llpen van Sylvla pruilden. „Klaargemaakte
rommel! Neen, mijnheer. Met uw verlof maak lk zo lie
ver zelf. Dan zal ik mlssohien minder te mazen krijgen
ook."
HIJ trok haar tot zich, en zij verzette zich eigenlijk niet
hóewei haar houding van geen overgave getuigde.
„En waarom wil je geen geld aannemen?" vroeg hij.
„Wij zijn Immers compagnons?"
Zij lachte luchtig. „En jij geeft mij de kost en inwo
ning. Meer ben ik niet waard."
Hij zag haar in de oogen. ,Ben je bang te veel te vra
gen uit vrees dat ik te veel van Je terugelschen zal?"
Wordt vervolgd.
