Alitieei Nims- AiErertcntin- Ufflmllai. HET KASTEEL VAN GRANIET Heeren- en Kinderkleeding Herman Nypelsj Woensdag 25 Januari 1928. 71ste Jaargang No. 8192. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co, Schagen. Eerste Blad. DE LANDBOUWBOEKHOUDING, HAAR ECONOMISCH BELANG IN HET ALGEMEEN EN HET FISCAAL BELANG IN HET BIJZONDER. Feuilleton. nieuwste zendingen ien vu cluieend i Fredf rs vi» vu en van entiendt langste! bleek ?en vu aanhel 1de, veii '■"ancien ter ver- bewaar- e paple ijn aan- stapel) tier vei nog zijn aar was^ bla(i yjrschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- is oui^ eQ 2aterdag. Bij inzending tot 's morgens 3 uur, worden Adver- tién nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. SCHAGËR COURANT. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend (adat dir rteld DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. kuna« 1. :hb feri, hi Tenft xr.&iili (Vervolg.) aard van mijne betrekking brengt mede, zoo schotst "volgde de heer J. A. Stoop zijn rede, dat ik t vele landbouwers het resultaat van hun wer- moet bespreken en menigmaal is die uitslag nchi ?»5P treurig. Velen zie ik, ondanks alle sloven en en iS oegen, jaarlijks achteruitgaan. Velen zijn er, die baddek bet kapitaal dat in hun bedrijf is gestoken, ten Bte van veel arbeid en groote risico's nog minder rijk Rieken dan wanneer ze hun geld in Staatspapieren eis- e?d hadden en het geheele jaar door niets anders iraari|jdden gedaan dan een enkel couponnetje knippen, aar be- ar wanneer ik dan vraag naar do oorzaak van die le wat uitkomsten, dan krijg ik zonder uitzondering chts e e n i g e algemeenheden to hooren. 'klarlnj Malaise, de paarden handel is kapot, de kalf- •omprü. Mien ziin niets waard, de biggen zijn goedkoop l, enz. Dat zijn het allemaal redenen van b u i- q u k naf, die de slechte bedrijfsuitkomsten beinvloe- klarinj D> maar ik vraag mij af, of de omstandigheden, •e min- binnen het bereik van den landbouwer lig- •oeg li- Pi wel 200 gunstig mogelijk worden benut. Ik zie *Tkers, die -meenen, dat ze met zweeten en zwoegen hoofd boven water kunnen houden, zij zouden i schamen om een potloodje en een stukje papier iemen om eens uit te rekenen of al dat zwoegen rendabel was. Ja, zelfs er komt somtijds een «e- b struisvogelpolitiek bij, men w i 1 niet op een |efje uitgerekend zien, dat men zoo voortgaande, terroepelijk naar den kelder gaat. lechts zelden komt het voor, dat ik een behoorlek twoord krijg, als ik eens vraag: „wat drinkt nu ji big toch wel, totdat hij verkocht wordt of een llf tot het vet is?" Steeds luidt het antwoord: „dat ieej ik niet, dat is het werk van de meid". ,Hoe weinigen zijn er, die weten hoeveel melk hun eien geven, hoeveel eieren de kippen leggen. har noemt men het gebruik van kunstmest een- p ft - belachelijk, dat bederft den grond; het be- t iden van onkruid is geld weggesmeten, melkcon- is onzin, bodemonderzoek ia alweer wat raars, eratie is zich opofferen voor zijn buurman. Wie let er gebruik van een atamboekstier, waarvoor I dekgeld betaald moet worden, als Je voor f2 zoo goed een kalf kunt krijgen, ver de paardenfokkerij durf ik geen woord te zeg- U moet de landbouwbladen maar eens lezen: mbloed, M. C. keuring, Hannoveranen, landbouw- paarden enz. (o.a. Veldbode, 14 Januari 1928). eiü®J?'ordt e:T akeIin? van- Ik houd mij maar bij het vordeii Ploed» d*e kui? ie altijd nog per kilo verkoopen. ■j behoeft dus niet te vragen, wat er van proefvel- L gewassenkeuring, gebruik van goedgekeurd li- en pootgoed, ontwatering van den bodem; melk lussen, ploegwedstrijden. terecht komt. Alles ilt mot dezelfde onwelwillendheid en achterdocht vangen. begrijp, dat dit hier anders is en dat iedereen [«uetegeningen van de landbouwwetenschap reeds 'm bedrijf heeft toegepast. heeft hij nu naast die praetisehe toepassin- wel «ene theoretische juiste bedrijfsrekening op- !UX" itüe bèta) )as L sch* prnerï i het ifgelo» :n. mds( geerld t ln i t hei positie,L a ellafrf Mt? landbouw beleeft een zeer ernstigen tijd. Van iwe gulden, die wordt uitgegeven, moet nagegaan waen of daarvoor wel f 1.10 wordt terug ontvan- I» datC Go^' ir do# eedB li eiland DOOR ETHEL M. DELL Bewerkt door Jhr. R. H. G. NAHÜYS. 'e flauwtjes. „Ik ben nu eenman] bezorgd. In- od di mn! spoedig beter wordt, neem ik je mee naar stadt, naar een fatsoenlijken dokter." tJn' ?yerdry' n*eL zoo," zeide zij, niet vrij van mis- s - „Tot zoo iets dwaas laat lk mij niet overhalen." 110. J?laatste een hand op haar arm. „Sylvia, ik heb je "r te zeggen," sprak hij. j- ni&.kte een Ilchte beweging als was zijn aanraking JU!» ^fIk0m' »Welnu? Wat is het?" vroeg zij. sprak bedaard, doch onder het spre ng haar arm stevl&- «Tot dusverre ben je je hagen eg gegaan, en dat heeft je niet bijster veel goed -paarom zal ik nu de teugels eens wat aantrek- ümiril maken dat je meer den mijnen gaat" Haar oogen schoten bliksems. Zij was over ig n ®n Yermoeld en hij had haar bij verrassing ge- danitlt zij zou den toestand onder de oogen hebben 6 hu T °jn hem ook op een gebeel andere wijze dan ido x» ,,Mahen!" riep zij nog eens, en in een se- i\n v°or zij het wist, had zij de wapens tegen ba ln Vu n°men' ®n za» hem aan met openlijk ver- w toe °0gen' ',Ilc Je» dat Le doen!" slingerde zij k^ Taren de w°orden haar over de lippen ge- •v i berouwden haar. Zij had niet bedoeld hem irwaMa geheele voorval had zich zoo snel, zoo ««ti» esnsoi^ -rf00 Legen het vermogen van haar eigen wil n «at ln h 'j1?. nu' meer da-n half tegen haar beter we- il 1 ?^cl1 laten voeren tot het volbrengen van Ln ii «t hè»#! w 2ii reeds van het eerste begin den moed «htrt Waeinc ^anL van Lerugkeeren was geen sprake. De L,,.-ït Wfip/L eenmaal in het gelaat geslingerd,, kon Di W haar ^"^epen. Laf was zij niet. Het denkbeeld totlns? jndien zij thans toegaf, zij voor altijd zijn ir co) tori aJ® dle voor zlchzelve zou hebben ver- dUB ^tJ geen duimbreed, slank ea rechtop, op Zoo straks hob ik gesproken van het overzicht, dat het Internationaal Landbouwinstituut te Rome wilde hebben van de bedrijfsresultaten van den landbouw in 19261927. De bureaux der landbouworganisaties hebben mij in de gelegenheid gesteld dit overzicht te vervaardigen. Ik zal u het resultaat vertellen. Over het boekjaar, loopende van 1 Mei 1926 tot 30 April 1927 werden de bedrijfsresultaten becijferd over 1677 bedrijven, te zamen groot 53820.43 H.A., welke gesplitst kunnen worden in: Stuks. H.A. H.A. Totaal, weiland, bouwland. a. weidebedrijven 579 14961.33 695.15656.33 b. landb.bedrijven c. gent. bedrijven 583 10602.— 6383.94 15985.94 (hoofdzakel. weide) d. gem. bedrijven 515 4124.95 18053.21 22178.16 hoofdz. landbouw) 1677 2968829 24132.15 63820.43 Het resultaat Is dat op: de weidebedrijven (a) gemiddeld groot 27.04 H.A, een winst werd behaald van f0.43 per H.A.; de gemengde bedrijven (c) gemiddeld groot 27.42 •H.A. een winst werd behaald van f9.79 per H.A.; de gemengde bedrijven (d) gemiddeld groot 43.64 H.A een verlies werd geleden van f 26.29 per H.A Opgemerkt wordt, dat de gemiddelde opbrengst van de groepen a, c en d verkregen is door de ont vangsten en uitgaven per H.A. van elk bureau, met het aantal HA te vermenigvuldigen, deze bedragen op te tellen en ze daarna te deelen door het totaal aantal H.A van de geheele groep a, c of <1 Met het maken van gevolgtrekkingen moet men echter zeer voorzichtig zijn en wel omdat: 1. de boekhoudbureaux niet instaan voor de juistheid der door de landbouwers verstrekte gege vens, doch slechts de gemoedelijke overtuiging heb ben, dat de verkregen bedrijfsresul-aten een juist beeld van de betrekkelijke bedrijven weergegeven 2. de gegevens niet door alle bureaux op dezelf de wijze verzameld en de resultaten op dezelfde wijze gerangschikt zijn; 3. Groningen in verband met het daar bestaande beklemrecht geen pacht of pachtwaarde kon op geven en hiervoor een gemiddeld cijfer van f155 werd aangenomen; 4. op de kleine bedrijven de landbouwer en diens gezin veel handenarbeid verrichten, waardoor geen arbeidsloon wordt uitgegeven en het winstcijfer in vergelijking met groote bedrijven met een groot ge deelte van het arbeidsloon is geflatteerd; 5. de gemengde bedrijven gesplitst zijn naar de voornaamste bron van inkomsten, zijnde het weide- of het bouwbedrijf, terwijl eene splitsing tusschen bedrijven, die alleen dierlijke producten verkoo pen en dezulke, die daarnaast oolc plantaardige pro ducten ter markt brengen, niet geheel met de eerste indeeling parallel loopt. Als oorzakon der geringe opbrengsten zijn te noemen: 1. lage prijzen voor rundvee en melk; 2. lage prijzen der varkens door invoerverbod ln Engeland; 3. lage prijzen der paarden door hooge invoer rechten in de aangrenzende landen; 4. lage prijzen der granen; tegenweer voorbereid, hoewel op den bodem van haar dapperheid een grenzelooze vrees sluimerde. Burke gaf haar niet dadelijk antwoord. HIJ had zijn houding nauwelijks gewijzigd; hij bleef haar even stevig en bedaard vasthouden. En toch werd gedurende hun stilzwijgen het kloppen van haar hart door beiden ge voeld een hevig, gejaagd kloppen, als het vluchten van een achtervolgd dier. „En is je dat ernst?" vroeg hij eindelijk. „Ja." Zonder aarzelen en zoo scherp als een mes klonk haar antwoord. Het was nu of nooit,, sprak zij bij zich- zelve. Doch ondanks al haar moeite het niet te laten blijken, stond zij op haar beenen te trillen. Hij bukte zich even, en keek haar in de oogen. „Je verlangt dus in allen ernst, dat ik toon de meester te zijn?" vroeg hij. Zij doorstond zijn blik, doch haar hart klopte tot bers tens toe. Hij had iets over zich, een zekere onbarmhar tigheid, een doodelijke ernst, die haar diep schokte. De grond scheen onder haar voeten te trillen, en zij werd overvallen door een gevoel van totale lichamelijke uit putting. Zij liep terug tot de tafel en zocht daar steun Doch niettegenstaande dit alles, deed zij ln haar moe digen strijd een wanhopige poging voor haar vrijheid. „Nooit zul je mijn meester zijn tegen mijn wil! Ik... ik ...sterf liever!" En alsof haar laatste greintje kracht haar verliet, sloeg zij de handen voor het gelaat, om hem niet lan ger te zien. „Komaan," zeide hij. „Maar wie trekt ten strijde zon der eerst te hebben berekend wat het kost?" Hij sprak op gedempten toon, zonder woede; ldoch reeds in de wijze waarop hij deze woorden uitte alleen, wist zij dat zij was verslagen. Of hij van zijn voordeel gebruik zou wenschen te maken of niet, de overwinning was hem. Na een langdurig stilzwijgen hief zij het hoofd op. „Ik geef jou gelijk, partner," zeide zij, en hield hem met een verwrongen glimlach haar hand voor. „Ik had niet het recht over de boomen te springen op de wijze waarop lk het deed. Ik zal thans weer rustig gaan werkelijk." Dit was een ruiterlijke erkenning van de nederlaag zóó ruiterlijk, dat de tegenpartij er door ontwapend werd. Hij nam de aangeboden hand, en drukte deze ste vig, doch sprak niet. Zij stond nog eenigszins te beven, doch had haar zelf- beheerschlng terug. „Het spijt mij, dat ik mij zoo ver üat voeren," zeide zij. „Doch je hebt me in een hoek ge jaagd. Ik zal trachten het op de een of andere wijze goed te maken." 5 hooge arbeidsloonen; 6. hooge pachten. Voor Noord-Holland {Middengewest: Beemster, Schermer, Wormer, Zaanstre'ek, b.v. Schermer, Graft) was op 83 bedrijven te zamen 1472 H.A. f 5.82 netto winst per H.A. gennaaAt. Ai deze cijfers worden door V.L.B. nader in studie genomen, mogelijk dat ze dus nog eenigszins veran deren, maar wat er ook aan verandert, gunstig wor den ze nooit. Dit overzicht is samengesteld uit 1677 boeken, die door de bureaux der landbouworganisaties wjrdon bijgehouden. Heeft U voor U zelf dit rekeningetje al eens ge maakt en heeft het U ook niet tot nadenken ge stemd? Verleden jaar had de zuivelconsulent ln Overijsel, Dr. Breen op de landbouwtentoonstelling te Ensche de opbrengst van slechte koeien van 20 leden van de Lonneker zuivelfabriek naast die van de beste koeien van 20 andere leden gezet. De 20 leden, die samen 98 beste koeien hadden, ontvingen aan melkgeld f429 per koe, de 20 leden, die samen 95 slechte koeien hadden, ontvingen f 129 per koe. Dat zijn cijfers die spreken, 't Is natuurlijk reeds lang geleden, dat U zulk een berekening van Uw goede en slechte koeien hebt gemaakt en toen da delijk de slechte hebt opgeruimdl (Zie Alg. Ned. Landbouwblad 14 Jan. 1928: Melkcontrole). Ik noemde zoo straks herikbestrijding. Dit is een voorbeeld uit de Betuwe, hier is dat natuurlijk niet meer noodig. Herikbestrijding kost f 25 per H.A. Hoeveel H.L. haver, erwten, rogge had er niet kun nen groeien op dat land, dat geheel vervuild was van de herik. In de Betuwe wordt het land nog gebraakt. Dat noemt men zoimervagen, dan wo:dt het land eens schoongemaakt, omdat men het onkruid geen 'baas meer kan. As die menschen eens 10 jaar lang f 25 per H.A uitgaven ter bestrij ding, dan waren zijl er in eens van af. Tegenwoordig wordt er oneer zorg besteed aan de kippen en deze geven zoo'n aardig en eenvoudig Terwijl anderen nog Uitver- koopen houden en daarmede trachten oude voorraden van de hand te doen, ontvingen wij reeds de die voor zeer lage prijzen worden aangeboden. ZIE OE ETALAGES. KLEEDINGMAGAZIJNEN SCHAGEN-HELDER. Bij deze woorden hervond hij zijn stem. Zij klonk eigen aardig heesch. „Niet noodig!" zeide hij. „Je bent niet in een hoek ge jaagd. De overwinning is niet altijd aan den sterkste." Zij lachte met iets meer zekerheid, ofschoon altijd nog min of meer gedwongen. „Niet wanneer de sterkste te edelmoedig is om van zijn voordeel gebruik te maken, misschien. Daarvoor dank ik je, partner. Maar nu zou je er om geven, indien ik Guy nu wat voedsel bracht?" Zij beschouwde de zaak als geëindigd met die onna volgbare luchthartigheid van haar, die zij den laatsten tijd scheen te hebben verloren. Zij liet hem alleen en ging naar Guy met een beverig lachje om de lippen, en toen zij terugkeerde had zij haar zelfbeheersching volko men terug, en besprak met Burke verscheidene aange legenheden, de farm betreffende, waarvan zij tijdens haar verpleegsterschop weinig had vernomen. Zij legde al haar ouden ijver aan den dag. Zij sprak als Iemand, die er het grootste belang in stelt. Doch achter al dit vertoon school een koortsachtige onrust, een niet te noemen, onbegrijpelijke onzekerheid, die zij nooit te vo ren gekend had. Zij ontweek hem. Haar oude, heerlijke vertrouwen was weg. Zij tastte weifelend in het rond, waar zij eenmaal zonder de geringste aarzeling gegaan was. Toen de maaltijd afgeloopen was, hield zij hem terug, toen hij op het punt stond naar Guy te gaan. „Hoe laat wil je naar de Merstons vertrekken?" vroeg zi.i. Hij bleef een oogenblik staan. Toen: „Ik zal je van daag vrijaf geven," antwoordde hij. „Inplaats daarvan zullen wij samen naar het kopje rijden." Hij dacht dat zij deze aankondiging met vreugde in ontvangst zou nemen, doch zij schudde terstond het hoofd, terwijl haar wangen zich met een diepen bios bedekten. „Neen, dat zullen wij niet! Wij gaan naar de Merstons wanneer Guy wel genoeg is. Wij behooren heusch te gaan." Hij kon volstrekt niet uit haar wijs worden. Hij keerde zich om. „Zooals je wilt," zeide hij. „Dan moeten wij over twee uren vertrekken." „Ik zal klaar staan," hernam Sylvia, HOOFDSUK 3H. het zaad. „Welnu!" zei Mevrouw Merston met haar zuur lachje. „Geniet u nog steeds van uw Hef van Eeden, mevrouw Hanger?" Bleek en vermoeid van haar rit, trachtte Sylvia haar voorbeeld van de ■winstberekening op een bedrijlfc- onderdeel. Een gewone kip legt 100 eieren van 5 cent, d. i. f 5 per jaar; hiji kost aan onderhoud f 3 per Jaar, du» geeft een winst van f 2. Eien kip van goeden stam geelt 190 eieren van 5% cent, d. i. f 10.46; zij: kost aan onderhoud i 4, dus geeft een winst van f 646 Dit verschilt f 4.45 per kip, dus f 445 op 100 kippen. U heeft natuurlijk al Uw oude -kippen allang opge ruimd en nu heeft U jonge kippen van een bekend; fokstation. Ik las eens in de courant: „In, Amerika is effi ciency troef", dat beteekent: in Amerika wordt na gegaan of uit ieder onderdeed van bet bedrijf ge haald wordt, wat er in zit. Op den gevel van eene boerderij in mijne geboorte plaats liet de eigenaar schilderen: „Wat men ziet en wat men niet ziet". Dit zijn de woorden van den Franschen economist Bastiat. Destijds begrepen mijn dorpsgenooten ze niet goed. Ik hoop echter, dat ze u wel duidelijk zullen zijn. Men ziet de kleine kosten en verliest het veel grootere voordeel uit het oog. Denk maar oens aan dien stamboekstier met een dekgeld van f3.50 en daarnaast aan een of ander obscuur gedierte, waar men voor f2.— terecht kan, denk aan de beste en de slechte koeien van Lonne ker, aan de herikbestrijding, aan de kippenrekening. Er wordt eoo dikwijls om <Regeeringsbescherming geroepen, maar hebt gij dan eerst wel de hand in eigen boezem gestoken, hebt gij wel gehaald uit uw bedrijf wat er in zit. Tegen gevaren van buiten af staan wij machteloos, maar dikwijls zijn de geva ren in het eigen bedrijf veel grooter. Al deze berekeningen zijn een onderdeel van uw landbouwboekhouding. Ziet u nu, waarom ik het economisch belang voor op gezet heb? Het fiscaal belang. Ik wil nu spreken over het fiscaal belang der landbouwboekhouding en ik wil trachten u in korte trekken een schets te geven van eene controleerbare enkele boekhouding. Het is slechts korten tijd -geleden, dat de Raad van Beroep te Alkmaar, een door de Holl. Mij. van Land bouw bijgehouden boekhouding ter zijde stelde, om dat de kascontrole ontbrak en de uitkomst veel lager was, dan de met behulp van normen geschatte winst. Die boekhouding had eene volledeige inventaris aan het begin en einde van het jaar, eene winst- en ver liesrekening en de landbouwer was volkomen be trouwbaar. Het oordeel van den Raad van Beroep lijkt vreemd en hard. De winst was volgens eene goede manier berekend op f 1500. Vorige jaren zelfs op nog min der. De man verklaarde f 4000 a f 5000 per jaar te verleven. Zijn vermogen ging jaarlijks aanzienlijk achteruit. Waar zit nu de groote- fout? E'envoudig (hierin, dat. deze man geen controle op zijn boek uitoefende, hij vergeleek zijn geld niet met het verschil der ontvang sten en uitgaven in zijn boek. Te goeder trouw heeft hij wellicht verzuimd verschillende posten te boeken en dat dit ook inderdaad zoo was, bleek hier uit, dat negen postjes later waren bijgeboekt. Na af sluiting waren ze nog hier of daaruit te voorschijn gekomen. Geloof niet, dat deze man eene uitzondering was. In tegendeel, nog geen maand geleden had ik iemand bij mij, dien ik volkomen vertrouw en die al jaren boek houdt. Hij had in zijn boek een verlies van f400 be rekend en daar ik hem toch had aangeslagen, recla meerde hij tegen zijn aanslag. Toen hij bij mij kwam, bracht hij zijn bedrijfskasboek mee en het huishoud boekje van zijne vrouw en nu bleek, dat hij met vrouw en kind geleefd had van pl.m. f1500, terwijl zijn schuld aan begin en einde van het jaar precies even groot was. Hij moest dus minstens f 1500 verdiend glimlachend te antwoorden, doch het gelukte haar niet. ,.Ik zal blijde zijn wanneer de winter voorbij i3," zeide zij. De kleurlooze oogen van mevrouw Merston werden een weinig dichtgeknepen en namen Sylvia terdege op. „U ziet er niet zoo goed uit als toen," merkte zij op. „Ik hoor dat u dien last met Guy Hanger op u heeft geno^ men." „Ja," antwoordde Sylvia en ondanks zichzelve kreeg zij een kleur. „Wat heeft hem eigenlijk gescheeld?" vroeg mevrouw Merston. Sylvia dacht even na, doch reeds brak de oudere vrouw in een hatelijk lachen uit. „O, u behoeft niet naar woorden te zoeken om het in beschaafde taal te zeggen. Ik weet, aan welke ziekte hij geleden heeft. Het verwondert mij alleen, dat Burke goed vond. dat u zich er mede bemoeide. Hij heeft den naam van tamelijk eigenaardig te zijn." „Hij is eigenaardig," gaf Sylvia toe. Wegens de een of andere reden kon zij het niet over zich verkrijgen mevrouw Merston de oorzaak van de ziekte van Guy te vertellen Zij wilde er liever in het ge heel niet over spreken. Doch mevrouw Merston was moeilijk van het onderwerp af te brengen. „Is het waar. dat die schavuit van een Kieff op Blue Hill Farm gelogeerd heeft?" was haar volgende vraag, terwijl zij het gelaat van haar bezoekster nauwlettend gadesloeg. Sylvia keek haar nijdig aan. „Waarom wordt hij door iedereen toch zoo genoemd?" zeide zij. „Ja, hij logeerde bij ons. Hij is dokter, en een heel knappe. Ik kon hem niet al te goed uitstaan maar ilc vroeg mij dikwijls af, waarom hij dien naam verdiende. „O. ik weet niet meer dan hetgeen men mij verteld heeft," antwoordde mevrouw Merston. „Ik meen dat hij in de eerste plaats grootendeels verantwoordelijk moet gesteld worden voor het afwijken van den jongen Ran- ger van het rechte pad en van een massa jongelui bovendien. Hij is zooiets als een vampier, zegt men. En zoo zijn er hoopen, ln dit verrukkelijke land." „Hoe vreeselijk!" mompelde Sylvia met een lichte ril ling, bij de gedachte aan die beweginglooze, slangach tige oocren, die haar zoo dilcwijl3 hadden beloerd. „U ziet er zeer afgemat uit," vervolgde mevrouw Merston. „Waarom hebt ge u door uw echtgenoot hier heen laten ^leepen? U doedt veel beter vannacht hier te blijven om uit te rusten." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 1