het kasteel
van graniet
Donderdag 26 Januari 1928.
71siie Jaargang No. 8193.
Uitgevers: N.V. vJl TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
DE LANDBOUWBOEKHOUDING, HAAR ECONOMISCH BELANG IN HET
ALGEMEEN EN HET FISCAAL BELANG IN HET BIJZONDER.
Feuilleton.
SCHAGER
ilintti Kiiiïs*
COURANT.
blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
i én Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tiënnog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden 11.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
dit nummer bestaat uit twee bladen.
(Vervolg.)
De winst- en verliesrekening.
komt echter het moeilijkste- der geheeie boek
ling, n.1. de w i n a t- en v e r 11 e sberekeninff,
8 vervolgt de heer J. A. Stoop,
t eerste wat wij doen, is wederom een staat op
en van onze bezittingen en schulden en daar-
zullen wij de onderdeelen eens wat nader be
en, want al zijn dezelfde vaste goederen
[aanwezig, ze zijn een jaartje ouder geworden
ets meer versleten. Wij; moeten dus feitelijk van
emaakte winst zooveel op zij leggen, als de ge-
sd in waarde zijn achteruitgegaan. Indien b.v.
jaar een houten schuurtje geheel versleten is,
moet ik per jaar 1/20 of 5 van de stichtings-
in in een reservepotje doen, om een nieuw
irtje te kunnen zetten, als van het bestaande
meer over is dan wat planken voor brand-
Dit noemt men a f s c h r ij v e n. De Leidraad
weeer aan hoeveel kan worden afgeschreven en
ircentage houdt verband met den gemiddelden
Siluur. Er moet echter rekening gehouden wor-
oet het feit, dat somtijds groote verbeteringen
en aangebracht. Ik zeg verbeteringen,
liet groote onderhoudswerken, want deze bren-
let gebouw slechts terug in den staat die het
dien tijd had. De levensduur wordt er niet
r door. Eene verbetering echter wordt aange-
it, als b.v. de houten wanden van een schuur
o steenen muur worden vervangen. Ik tel
kosten dezer verbetering bij de waarde, die
land nog had, schat thans de levensduur en be
ien daarnaar het percentage van aftrek,
Lla woeste grond ontgonnen wordt of land
>rdt gedraineerd, dan is de vraag wie dit
1 Gebeurt het door den eigenaar, dan staat te-
*ver de uitgaaf van de verbetering een g e 1 ij k e
devü ermee Me ring van den grond. De wet laat
geen afschrijving toe. Maar gebeurt het door
pachter, dan moet hij die kosten terugvinden
lis zijn pachttermijn, daar de verbetering niet
jaar, maar alle pachtjaren ten goede komt Hij
dus jaarlijks in mindering brengen een even-
deel zijner kosten, nadat daar is afgetrokken,
de verbetering nog waard zal fcfja, als hij die
Öerij moet verlaten.
i zijn er ook kosten, die noodzakelÜjk zijn om
tot bezit te komen van eenig onroerend goed,
«ls notanskosten, kosten van hypotheek of uit-
wmmen. Dit zijn allerminst huishoudelijke
wen en eene zekere waarde staat er ook niet
Dover, Want verkoopt de landbouwer het on-
ead goed weer, dan krijgt hij die kosten nooit
terug. Er is aangenomen, dat hij die in 5 jaar
«schrijven. Zie Leidraad. Met prijsschomme-
snvan land en gebouwen moet nooit rekening
wilden worden, hier ligt zoolang niet verkocht
it, nooit eenige winst of verlies. En zelfs als
W» wordt, dan is zulk een winst nooit een
iaatbaar inkomen.
i mïeieJ'#de moeten wij ook voorzichtig
,ii eI-, 15,;e n' en vorderingen,
zijn dikwijls aan koersenscbommelingen on-
ie koersverschillen zijn geen belastbaar
en al neem ik de effecten voor de beurs
DOOR ETHEL M. DELL
Bewerkt door Jhr. R. H. G. NAHUYS.
mdSSVÓÜ,baasttf ?ch deze ultnoodlging beslist van
Er Is tb?,.en' zou nlet kunnen. dank u." relde
u dor* o zooveel te doen. Het is zeer vriendelijk
ivrouw \fPre* U er vooral niet over met Burke!"
Wat 1,™. 8 n zag haar spottend aan. „Doet u al-
ijvio if«aman u 2e&t'" zeide zij. „Hoe verkeerd!"
inkt mï iF ee„n geweldlge kleur. „Het behoort zoo
ia z^ me* 2a°hte stem ten antwoord,
d.n ieretsch van ul" meende mevrouw Merston.
ndfl e5 neem het zoo nauw niet Gaat u de
toft wa n,aar d® wedrennen te Brennerstad?
orakel gesproken dat gij achter moet blij-
Si^0t. nl®t- weet niet eene dat rij plaats heb-
Bu, f", h6t mauve-kleurige schemer-
iplnn. P waar Burke bij een van de wanetal-
aten rfn Jan gegolfd plaatijzer met Merston stond
Hf hü *,Q farm van de Merstons stak zeker niet
van Van Burke ZU kon den blijkbaren af
bond ï!eJr0r Merst°n van al hetgeen bet leven
stond 6 geheel en veroordeelen. Zoover zij kon
Idem s, 6 n geen enkele boom op de plaats, doch
Ide leelijke doornstruiken, die bun ver-
itheid en waren over hun eigen
«wa opgetogen.
w eindilkte? de üiee 0411 de voorzijde van de bun-
to' laatste dien naam verdiende. Zij was
voorifAiï1661' dan een Nzeren loods, en Sylvia kon
het tüdens de hitte van den dag
9 hulï t» 4U te houden was. Het werd nu tijd
ton te gaan en 2W verlangde dat Burke zich
i Ivrouw ,il°efen' 1)6 onaardige wijze waarop haar
toRenvtl Jegens hem uitgelaten had, deed haar
iwrt JIJ!* aaar vertrekken uitzien. De beleefdheid
'tor ma,». °5 het •'ui8^ aaiigeroerde onderwerp
Jut i, laten varen,
ton, 1 B'omierstadt voor de wedrennen?" vroeg
waarde op in den staat vam bezittingen en schul
den, dan moet ik toch het zuiver inkomen met het
koersverschil vermeerderen of verminderen. Dat
gaat vrij eenvoudig. Wij noteeren de effecten, die
aan het begin van het jaar aanwezig zijn naar de
koers van den lag. Worden er gekocht, dan schrij
ven wij die ook op dat lijstje volgens den koers bij
aankoop. Als wij er verkoopen dan schrijven wij
ook daarvan de waarde op ten dage van verkoop.
Wij vermelden van de aan het eind van het jaar
aanwezige effecten de waarde volgens den koers
van dien dag en nu blijkt, dat we van elk effect,
dus zoowel van dart, wiart, het geheeie jaar ons bezit
was, als van dat wat bijgekocht is en dat wat ver
kocht is, precies hoeveel koersverschil ontstaan is.
Wat afgeschreven mag worden.
Nu komen de werktuigen. Er mag afgeschre
ven worden 10 van den aanschaffingsprijs
Men maakt dus een lijst, waar alle werktuigen op
staan, daar achter wordt gezet de aanschaffingsprijs.
Om nu de waarde op een bepaald tijdstip te weten,
schat men hoelang zoo'n voorwerp nog mee kan en
hoe lang het gebruikt kan worden, als 'het nieuw
gekocht is. Voor elk jaar verschil trekt men 10
van de aanschaffingswaarde af.
De gebruikstijd der verschillende werktuigen is
wel zeer verschillend.
Maar gemakshalve is 10 jaar genomen. Wagens
gaan veel langer mee, tractors, motors en kunst
meststrooiers waarschijnlijk korter.
Bij de door afschrijving verminderde waarde wordt
gevoegd de koopprijs van nieuwe werktuigen en dit
totaal geeft de waarde aan het einde van het jaar.
Op klein gereedschap mag niet worden
afgeschreven. Dit komt in eens voor het volle be
drag in uitgaaf, dus blijft voor een vast bedrag op
den inventaris.
Van het grootste belang is het. een veeregls-
t e r bij te houden. De waardebepaling geschiedt
weer aan de hand van de Leidraad en daarbij on
derscheidt men gebrulksvee, dat is vee, dat
dient tot verkrijging van tot verkoop bestemde be
drijf sprodu eten en daarnaast hand'elsvee, dat
is vee, dat bestemd is, zélf als product van bet be
drijf van de hand te worden gedaan.
De waarde van het 'gebruiksvee wordt bij eerste
inventarisatie gesteld op den aanschaffingsprijs.
Dieren die het volle jaar aanwezig waren, worden
tegen de gemiddelde waarde volgens de vorige bar
lans opgenomen, terwijl nieuwe bijgekomen dieren
naar de aanschaffingswaarde daaraan worden toe
gevoegd.
De waarde van handelsvee wordt gesteld op de
waarde bij aanschaffing vermeerderd met de kosten
van onderhoud.
BIJ deze wijze van schatting volgt de inventaris-
waarde geleidelijk de markt. Er zijn nog verschil
lende andere manieren van sehatting, doch van veel
belang is dit niet, indien men slechts elk jaar de
zelfde methode toepast. Er hesft dan slechts winst-
verschuiving van het eene Jaar naar het andere
plaats. Schat men de waarde van zijn elndinventa-
rie laag, dan drukt men daarmee de winst over
het loopende jaar. Maar vergeet niet, dat deze zelfde
baianswaarde de grondslag is voor het volgend jaar
,Jk?" antwoordde mevrouw Merston met haar bijtend
lachje. „O, neenl Mijn kennlemaking met Brcnnerstadt
is van een minder aangenamen aard. Waneer lk daar-
heen ga, ls het alleen om ziek te zijn, en zoodra ik
slechts eenlgszins herstellende ben, keer ik terug
naar hier." Er eprak oneindige bitterheid uit haar atem
„En op een goeden dag," ging zij voort, „zal Ik daar!
heen gaan om te eterven. Dat is het eenige vooruitzicht
dat lk thans heb."
„Kom, kom!" zeide Sylvia met eenig medegevoelen
„Zegt u dat nu niet! Het is verkeerd zoo te denken"
Mevrouw Merston trok haar gelaat in een medelijdend
lachje. Met een soort van cynisch medelijden zag zU
het meisje aan. „U zult er precies eender over gaan
denken," zeide zij. „Reeds nu is het leven niet meer voor
u zooala het was. U begint te voelen, dat er geen rozen
zijn zonder doornen. Natuurlijk moogt u van geluk Bpre-
ken. U kunt kinderen krijgen en dat kan uw redding
worden. Doch krijgt gij die niet komen ze niet..."
„Ooooo!" lispelde Sylvia. „Spreek mij daarvan als 't
u blieft niet!"
De woorden werden bijna onhoorbaar geuit. Onder
het spreken was zij opgestaan en iets verder geloopen.
Mevrouw Merston keek haar aan en haar gelaatstrek
ken ondergingen een vreemde verandering. Iets van die
moederliefde waarin zij zoo bitter teleurgesteld was,
stond in haar fletse oogen te lezen.
„Arm kind!" zeide zij. „Wat spijt mij dat"
Het werd kort gezegd. Zij was altijd kortaf, wanneer
zij aan eenige aandoening ten prooi was. Doch Sylvia
werd niettemin door haar woorden getroffen. „Dank u,"
zeide zij, en terwijl zij sprak drongen de tranen zich in
haar oogen. „Ik geloof" de mededeellng kostte haar
moeite „dat mijn leven in sommige opzichten
misschien even treurig is als het uwe. Daarom behoor
den wij vriendinnen te zijn, is het niet? Indien zich ooit
iets voordoet waarmede ik u van dienst kan zijn, zult
u zich dan tot mij wenden?"
„Laat het een wederzijdsche afspraak zijn!" antwoord
de mevrouw Merston en tot verrassing van Sylvia nam
en drukte zij haar een oogenblik de hand.
In dien eenvoudlgen handdruk lag meer troost dan
Sylvia mogelijk had geacht. Zij beantwoordde hem we-
derkeerig met die snel opkomende hartelijkheid van
haar, die door vriendelijkheid altijd in haar wakker ge
roepen werd, en in die seconde was het zaad der vriend
schap op vruchtbaren bodem uitgestrooid.
Het oogenblik ging voorbij, verhaast door mevrouw
Merston, die half verschrikt over haar daad scheen te
zijn.
„Jé most Js man overhalen je naar de wedrennen te
Brsnnerstadt mee te nemen," zeids zij. „Het zou je wat
als die beesten m/ogelijk tegen hooge prijzen ver
kocht worden, De gemaakte winst is dan des te
hooger, want ditmaal kan men de waarde van den
eindinventaris moeilijk nogmaals verlagen. Die
win&tverschuiving is voor de inkomstenbelasting
van weinig belang, daar het tarief onveranderlijk
bij de wet is vastgesteld, doch voor de gemeente
wordt jaarlijks bet heffingscijfer vastgesteld. Met
een opzettelijke lage taxatie van den eindinventaris,
weet men vooraf niet eens of men zich daarmee het
volgend jaar zal bevoordeelen of benadeelen. Wat
het veeregister zelf betreft, dit is weer een der
sterkste controle midde.len als men al het
vee soort hij soort met name inschrijft, voor zoover
de beesten een naam hebben en daarachter aantee-
teekening houdt van verkoop, sterven, geboorte en
aankoop, zelfs van dekking, droogmaking, ziekte
enz.
Als we aan het eind van het jaar dus nemen het
op 1 Mei van het vorige jaar aanwezige vee van
elke soort afzonderlijk, dus b.v. paarden, daarbij
optellen, wat in den loop van het jaar gekocht on
geboren is en van dit totaal aftrekken, wat in dien
tijd verkocht en gestorven is, dan moet overblijven,
wat ook werkelijk aanwezig is. Wij hebben maar op
stal en in het land te kijken, of dit juist is.
Nu volgen de ten verkoop aanwezige producten
van vorigen oogst.
Tarwe, erwten, die nog onverkocht op zolder lig-
gene aardappelen, die in de put zitten vet vee,
dat bijna rijp is om te verkoopen, zij alle zijn pro
ducten, die met de kosten van pacht, arbeidsloon,
mest, veevoer enz. enz. van het vorig jaar zijn
verkregen. Zij behooren dus ook tot de Inkomsten
van dat vorig jaar. Maakt U zich niet ongerust, dat
er tweemaal betaald zal worden voor een vetten
os. die voor f300 op den eindinventaris 1 Mei 1926
staat en een week later voor f310 verkocht wordt
Die f 300 hebben als inventarisvermeerdering net in
komen b.v. over 1925/26 verhoogd en tot dat jaar
behoort dat bedrag ook. 10 Mei 1926 wordt nu f310
ontvangen, doch 1 Mei 1927 staat dat beest niet
meer op den inventaris. Ale al het ander© gelijk
was gebleven, zou dus een inventaris vermindering
met juist f 300 plaats hebbeiL Er blijft dus f 10 over
als opbrengst van 1927.
Zoolang aangekochte voederartikelen en
meststoffen nog niet verbruikt zijn, dus opgevoerd
aan het vee of gestrooid op het land, vormen zij nog
een aanwijsbare bezitting en worden daarom ge
waardeerd op bun marktwaarde.
Dan volgt het ge 1 d in kas. Dit kan door een
toeval uiteenloopen als b.v. het eene jaar vóór 1
Mei het volgend jaar nè, 1 Mei eenige vette beesten
verkocht zijn of geld is ontvangen voor een aanzien
lijke partij aardappelen, kaas of boonen.
Al deze bezittingen worden bijleen geteld maar
toch weten wij nog niet, hoe rijk of wij zijn.
Niet alleen, dat er s c h u 1 d e n kunnen zijn,( maar
deze schulden kunnen in den loop van het jaar ziin
veranderd.
WiJ onderscheiden eerst de hypothecaire
schuld, dat ia de schuld die gewaarborgd ia door
het vaste goed, dat daarvoor verbonden is. Over de
waarde zal wel niets gezegd behoeven te worden,
daar de schuld in guldens is uitgedrukt on bij af
lossing in guldens wordt afgeschreven.
Zoo is het met de schulden op losse schuld
bekentenis eveneens.
Onder deze schulden vallen ook de schulden voor
geleverde goederen of vee, die reeds ln den Inventaris
sijn opgenomen of reeds zijn verbruikt, zooals vee-
k"nden lmest' Het Bhdrag er van ln gold, ie be-
Fei'telij'k zouden op 1 iMei de rekeningen van wa
genmaker, smid, timmerman enz. opgevraagd moe-
afwisseling geven. Het ls een schande voor een meleje
Va^, e^d' Uer ln de vrildernis begraven te zijn."
vla h; heusch nog niet saai geworden," bracht Syl-
„Neon, best mogelijk. Maar Je milt zenuwachtig wor-
den en Je ongelukkig gaan gevoelen. Je bent aan men-
schen om Je heen gewoon geweest, en het is niet goed
voor Je. geheel zonder deze te zijn. Zie eens naar mij'"
eindigde mevrouw Mereton met haar wrang lachje.
„Spiegel je daaraan!"
De belde mannen slenterden hen op hun gemak tege
moet. Zeer ver weg in het Oosten hing een ongelooflijk
groote maan als een koperen schild. Het mauve van den
zonsondergang waa tot paarlemoer overgegaan.
„Eigenlijk is de wereld toch wel schoon, niet waar?'
merkte Sylvia peinzend op.
„Voor de weinige bevoorrechten Ja," zeide mevrouw
Merston.
Sylvia wierp een «nellen blik op haar. ,Jk heb ergens
gelezen ik weet niet of het waar is dat de grond
stoffen voor het geluk geschonken zijn aan ons allen,
doch dat het dooreenmengen daarvan aan ons zeiven
overgelaten is. Misschien zijn u en lk nog niet op de
juiste samenstelling gestuit."
„Jawel!" zeide mevrouw Merston, „Misschien is het
zoo."
„Ik ga het eens op een andere manier probeeren,
hernam Sylvia met een plotseling voornemen."
„Ik wensch je daarbij veel geluk." zeide mevrouw
Merston min of meer barsch.
HOOFDSTUK IV.
LU CHTS PIEGELIN GEN.
Vanaf den dag van haar bezoek aan de Merstons nam
Sylvia haar oude leven weder op en verrichtte zij al
haar gewone bezigheden met een ijver, waarbij die van
vroeger ln het niet zonk. Haar oppassing van Guy was
niet meer van zulk een overdreven aard, of nam, om de
waarheid te zeggen, niet zoo heel veel van haar tijd in
beslag. Het was Burke, die hoofdzakelijk de plaats van
Kieff had ingenomen, en hij verzorgde Guy met een
rustige kracht, die een tusschenbeide komen niet aan
moedigde. Zij schenen goede vrienden te zijn en met een
ongerust hart vroeg Sylvia zich meermalen af, of dit
iets meer zou zijn dan schijn. Er scheen zoo bitter wei
nig intimiteit tU3schen hen te heerschen bijna in het
geheel niets van die algemeene cameraderle, die tus-
schen bewoners van de wildernis doorgaanszoo opval
lend is. Somtijds meende zij in de oogen van Guy, wan
neer deze naar Burke keek, een spottend licht te bespeu
ten worden, doch indien geen werken zijn uitgevoerd,
die de waarde der bezittingen hebben verhoogd, dan
kunnen zij wel buiten beschouwing blijven, daax zij
elk jaar wel ongeveer gelijk zullen zijn en mocht
dit eens niet het geval zijn, dan veroorzaken zij op
zijn hoogst eenige waardeverschuiving.
Trekt men het totaal van deze schulden aan begin
en eind van het jaar van het totaal der bezittingen
op die tijstippen ai, dan verkrijgen wij het zuiver
vermogen aan begin en eind van het jaar.
Welke invloed dit verschil in zuiver vermogen
op die tijdstippen op het inkomen heeft, zullen we nu
zien.
Zoo straks heb lk gezegd, dat alle ontvangkolom-
men en uitgaafkolommen waren opgeteld, nadat re
kening was gehouden met hetgeen voor het huis
houden gebruikt was, cn met de voeding, die aan
het inwonend personeel was verstrekt.
In het midden van dit boek is een overzicht, waar
in de totalen der verschillende hoofden, waarover de
ontvangsten en de uitgaven verdeeld waren onder el
kaar worden opgenomen. Als ze daarna worden op
geteld, moet het totaal gelijk zijn aan het totaal van
den algemeenen kolom, van waaruit de verdee
ling over de verschillende kolommen was geschied.
Onder de uitgaven zijn ook die der huishouding
begrepen. Deze kosten zijn feitelijk reeds mijn aller
eerste winst, dus om te weten hoeveel winst er in
't geheel gemaakt is, moet ik de uitgaven verminde
ren met die kosten der huishouding. Laat mij duide
lijkheidshalve even veronderstellen,, dat iemand als
pachtboer geen vermogen bezit, dan zijn er dus niets
dan bedrijfsontvangsten, welke verminderd moeten
worden met de b e d r ij f suitgaven. Het verschil
daarvan moet nu vermeerderd worden met de ver
meerdering van den inventaris en verminderd met
de vermindering van den inventaris. Het n u gevon
den- b,edrag geeft aan het werkelijke zuivere in
komen.
Nemen wij dus nu eens niet een pachtboer zonder
eenig eigen vermogen, maar een landbouwer, die
vast goed, effecten enz. bezit, dan hebben wij er
slechts rekening mee te houden, dat koerswinst
of verlies op effecten, geen invloed op het
zuiver inkomen mag hebben. Koersverlies dat bij de
waardeering der effecten tot uiting was gekomen,
moet bij het zuiver inkomen worden opgeteld, koers
winst moet er worden afgetrokken.
■Dit eindcijfer geeft nu voor iederen landbouwer,
van den kleinsten tot den grootsten, het bedrag van
zijn zuiver inkomen.
De invulling van het aangiftebiljet
Nu wil ik nog even wijzen op de invulling van het
aangiftebiljet der inkomstenbelasting, waarin de zui
vere opbrengst van ied ere bron van inkomen af
zonderlijk wordt gevraagd.
1. De huurwaarde van de woning wordt gevonden
door het bedrag der belasting voor huurwaarde op
het biljet der personeele belasting met 10 te verme
nigvuldigen en daarbij te tellen voor eene gemeente
der 9e klasse f 45 en voor elke klasse lager f 25 meer,
dus in eene gemeente 7e klasse f 95. Die klasse vindt
u bovenaan op uw aanslagbiljet P.B.
2. Salaris of arbeidsloon zijn voldoende bekend.
ZU zijn to halen uit de daarvoor bestemde kolom in
hot boek.
3. Met rente van effecten of hypotheek of schuldbe
kentenis uitgegeven gelden, is dit ook het geval, zoo
ook de rente, die op uw rekening bij den kassier of
boerenleenbank wordt bijgeschreven.
4. Voor pacht en huur moet opgegeven worden het
zuiver bedrag, dus na aftrek van grond- en polder-
lasten, onderhoudskosten enz. van aan derden ver
pachte goederen.
5. Gebruik van eigen vruchten kunt u per week in
ren. HIJ schikte zich altijd volkomen naar .zijn wil, dooh
was hij altijd oprecht? Dat kon zij niet zeggen. Zij waa
verbaasd over zijn snel toenemend herstel. Hij scheen
een bijna onuitputtelijken voorraad levenskracht te be
zitten. Hij wierp zijn zwakte met onbezorgde achteloos
heid van zich af, en lachte haar uit om haar angst Zij
wist zeer goed dat hij niet zoo sterk was als hij haar
wilde doen gelooven, dat hij zijn duivel der smarten in
zijn oogenblikken van eenzaamheid bevocht, dat hij dik
wijls voor zijn daden van luchthartigheid moest boeten.
Doch het feit dat hij van de poorten des doods terugge
keerd was, bleef, en lederen dag nam haar verbazing
over het wonder toe.
Wanneer zij en Burke tezamen waren, werd er zel
den over hem gesproken. Die onoverkomelijke terughou
ding die tusschen hen gerezen was, scheen dit onmoge
lijk te maken. Zij kon zich niet langer het flauwste be
grip vormen, hoe Burke over den teruggekeerden ver
loren zoon dacht; of hij nog altijd zijn oude overtuiging
koesterde dat Guy onverbeterlijk was, dan wel of hij
eindelijk eenig vertrouwen in de toekomst was gaan stel
len. Wei is waar hinderde zijn terughoudendheid haar
Innerlijk, doch zij kon niet over zich verkrijgen een po
ging te doen deze te verkreken. Hij geleek op iemand,
die onafgebroken op het een of ander wacht, en dit
maakte haar, zenuwachtig en bezorgd, doch wat het was
dat hij verwachtte, daarvan kon zij zich geen denkbeeld
maken. Want méér dan op Guy, scheen zijn aandacht
op haarzelve te zijn gevestigd. Zijn houding was haar
een raadsel. Zij had een gevoel alsof zij een gevangene
was, ofschoon zij het gevoel dat haar eigenlijk plaagde,
met geen woord, geen gebaar, of geen blik had kunnen
beschrijven. Somtijds was zij zelfs geneigd het toe te
schrijden aan den Invloed van het klimaat op haar li
chamelijk gestel. Zeer stellig, stelde het haar op een
zware proef. Hoewel de lichamelijke inspanning waar
toe zij zich dwong, vefgunde dat zij weder sliep, voelde
zij zich bij het opstaan bijna nog even vermoeid als bij
het naar bed gaan. De hitte en de droogte droegen het
hunne bij haar uit te putten. Hoe dapper zij ook streed
haar' tanende wilskracht te behouden, haar pogingen
vielen haar ontegenzeggelijk steeds moeilijker. Zij leef
de in de diepten van een groote neerslachtigheid, en
hoe zij ook streed, tegen deze streed zij steeds vergeefs.
Zij maakte zich daarvan een hevig verwijt, doch het
bleef haar onophoudelijk kwellen. Het Kafferpersoneel
leek haar hoe langer hoe luier en moeilijker om mede
om te gaan, en dit droeg het zijne bij tot den last dien
'zij reeds had te torsen.
Toen zij op zekeren dag van een ritje terugkeerde en
gag hoe de Schoons Rosamunde voor het opdweilen van
den vloer van de stoep haar badspons gebruikte, verloor
