RADIO-RUBRIEK.
WETENSWAARDIGHEDEN.
i
VOOR DENTOESTELBOUWER.
Een nltra-kortegolf-ontranger.
Een leuke mop!
Wat ie eerst moest doen.
Pech.
Ik zou graag een stevige karwats hebben.
Die worden in deze af deeling niet verkocht Informeert
u maar eens bij de afdeeling ..huwelijks-uitzetten"
Ie het U bekend:
d t er, duidelijk waarneembaar,
in het lichaam van een volwaseen
menach 254 beenderen zijn?
dat het Snee-kanaal 103 mijl
(aat ia ongeveer 170 K.M.) lang is?
dat het gemiddeld 12 meter
diep ia en 120 meter op zijn
oreedst?
I
dat het stoomschip Aquttania
op een reis van Amerika naar En
geland 5.000.000 K.G. stookolie ver
bruikt?
1
dat de toren van Pisa 6K me
ter uit het lood heit?
dat de planeet Mare in 24 uur,
37 minuten en 22 seconden om rijn
aa draait?
aeh
dat sommige negerstammen
gelooven, dat zij drie zielen bezit
ten, waarvan er een in het hoofd,
en ln de maag en een in de groots
teen huist.
dat in Amerika auto's veel op
afbetaling gekocht worden? Veel
risico schijnt aan dta afbetalings-
3ysetem niet verbonden te zijn. OpO
ie 10.000 gevallen zijn maar 50 ris
kante.
dat naar de Duitache bladen
vernemen, prof. Emil Bürgi te
Bern er in geslaagd is aderverkal
king met succes te bestrijden door
middel van bladgroen.
dat in Engeland nu bijna drie
millioen hondenpenningen zijn uit
gereikt. Naar schatting loopen nog
minstens evenveel straathonden
zonder penning in het Vereenig
Koninkrijk rond.
Portier: Ik laat u niet binnen. Miin hotel is wereldbe
roemd!
Berucht landlooperDat ben ik óókI
Urenlang had: hij nu al in donker door het vreem
de Pruisische land gejakkerd, uitsluitend op zijn
kaarten afgaand. Af en toe was hij door «en etad
gekomen, of een dorpje, om dan weer op eens al
leen te zijn in den zwaiten nacht, te midden van
de kale heide, of in een eenzaam, zwijgend bosch,
waar zijn schijnwerpers de stammen der berken
wit deden lichten. Hij begon moe te worden. N&et zoo
zeer lichamelijk vermoeid, maar meer gedacht el ijk,
van het voortdurend turen in izijn .lichtbundel, voor
zich op den weg, van het ingespannen kijken, het
opletten op wegen en zijwegen, op bordje» en pijlen,
die den weg naar Be-lijn moesten aangeven. Stel
je voor, dat hijl nu hier, midden in zoo'n verlaten
streek iets kreeg? Iets aan den motor, zoodat hij
niet verder kon? Of aan een band? Daa- straks had
hij al een lekke band gehad gehad, zoodat hiji een
nieuw reserve-wiel had moeten opzetten. 'Hi| had
zich den tijd niet gegund in een der steden, die hij
gepasseerd had, den kapotten band' te laten repa-
reeren. Zoodat, als hij nu weer een lekke band
kreeg, hij geen reserve zou hebben. En wat dan?
Nauwelijks had hij dit zoo overdacht, of de auto
begon eensklaps heftig te bonken. Vreemd was dat,
de weg was hier toch niet zoo slecht! Hoe kwam dat
nu? Was het verbeelding? Nee, de auto schokte
heftig en zonder dat hij. minder gas gaf, liep de
snelheidsmeter terug van 70 K.M. op 60 en daarna
op vijftig. Tevens begon het stuur onheilspellend
naar links van-den weg te trekken. Hijl voelde het
duidelijk.... dat waren de onmiskenbare kenteeke-
nenvan een lekke band'! Het ongeluk was be-
beurd.
Met een uitroep van woede en spijt liet Philip van
Norden den gaspedaal schieten oi liet den wagen
zachtjes aan den kant van den weg uitloopen. Hij
zette den motor af en stapte uit. Jawel, daar had je
het al, één van de achterbanden was leeg, zoo plat
als een schol! Voorzichtig voelde hij met de hand
over het wieloppervlak en even later «tuitte hij op
een grooten spijker, die rechtop in de leeggeloopen
band stak Wat nu? Besluiteloos ging hij een oojgen-
blik op de treeplank zitten. Hij zat midden in een
stikdonker hosch. Uren gaans van een stad' of dorp
af. Zou hij maar zijn lichten dooven en binnen in
den auto kruipen en probeeren wat te slapen en
zoo den dag afwachten, om dan te zien ergens, hulp
te krijgen? Want dat er een andere auto zou pas-
seeren, die hem misschien hulp zou kunnen bieden,
leek welhaast uitgesloten. In de laatste twee uur
Waren de opmerkingen en raadgevingen in de vo
rige beschouwing gegeven, van meer algemeene
strekking, thans zullen wij een grondig beproefd
schema geven, vergezeld van een situatie-teekening
Men beschouwe daartoe nevenstaande teekening:
maal, achterwege.
De antenne-kring is aperiodisch, condensator C is
125 ©cM (vooral fijnrtgeling!) Hst condenaatoitjs Cl
had. hij1 geen auto meer gezien. Dan opeen» stond
hij, op, maakte de zoeklamp Van den auto los, knipte
het zoeklicht aan en begon met de lamp, die een
elwitte straal uitschoot, zijn omgeving te belichten.
Boomen, hoornen, niets dan boomen, waartuaschen
het felle witte licht spookachtig scheen. Maar wat
was dat? Een huis? Daar tusschen de boomen, een
honderd meter van den weg af, meende hij de om
trekken van een huisje te ontwaren, zoo tusschen
Waarom is uw man niet
met u meegekomen op de Al-
pentocht
Hii is er te dik voor erewv..
óen en nu leest hii de Alpen-
bladen thuis
de hoornen door. Nog eens richtte hij zijn zoeklamp
in die richting. Ja zeker, daar was een huis. Mis
schien was daar eenige hulp te krijgen. Want Philip
was tot de ontdekking gekomen, dat hij niet alleen
een lekke band' had, maar een geweldige honger en
dorst eveneen». En zijn radiateur had ook hoognoodig
water noodig, om bijgevuld te worden. Hij maakte
ie zoeklamp weer aan den auto "'ast, dempte zijl
lichten, haalde een zaklantaarn te voorschijn en
zocht het boschpad op, dat naar het huisje scheen
te leiden. De doode blaren en takken, nu hard be
vroren, kraakten lulde onder izijn voeten. Even later
stond hij voor een armelijk, oud-Duitech boeren
huisje, waarvan de vensters van binnen met luiken
afgesloten schenen. Het huis lag geheel in duister
gehuld. Geen kiertje licht drong naar buiten. Eta
toch voelde Philip, als bij, instinct, dat daarbinnen
en de lekweerstand' UW zijn oude bekenden; de
lekweerstand wordt hier aangesloten tusschen roos
ter en gloeidraad.
De spoelen 1, 2 en 3, verwisselbaar, zijn du» de
zoogenaamde ultra-korte-golfspoelen, waarvan de
windingen vrij: van elkaar liggen.
Condensator C2 dient voor het blokkeeren van
het >Lf. gedeelte van het toestel, eventueels h-.f-
stroompjes uit den detectorkring kunnen we nu niet
passeeren.
Fig. 49b toont ons het vooraanzicht van het twee-
lam ps-toestel. Op de frontplaat monteeren wij. dus
den Condensator C, de twee lampvoetjes (bij een
3-lampstoestel 3 lampvoetjes) en den gloeidraad-
weergtand. Op het deksel van het toestel bouwen
wij de spoelhouders, en wel zoo, dat de verbindingen
met de ove- eenkomendé condensator-contacten zoo
kort mogelijk zijn De telefoonbusjes en de stecker-
busjes voor accu en anode-steckers kunnen zoowe'
vóór, op de frontplaat, als aan de achterzijde van
het toestel aangebracht worden. Voor antenne- en
aardverbinding geldt hetzelfde. Als detectorlamp
kunnen wij de Philips A 415 al» geschikt noemen
Ten slotte nog eenige algemeene opmerkingen.
De veihindingen in het toestel moeten allen ge
soldeerd woeden, waardoor het teven» mogelijk wordt
het aantal verbindingen belangrijk te beperken. Wij
vermijden daardoor twee of drie draden onder één
schroef.
Voor den ultra-korte-golf-ontvamger geld twel in
het bijzonder de regel, dat alleen goede onderdee-
len hier het gewenschte resultaat kunnen geven.
Daarom verdient het aanbeveling, den leverancier
kenbaar te maken, dat men een ultra-korte-golf-ont-
van-ge' wil «bouwen. Hij' kan dan bij de keuze der on-
derdeelen adviseeren.
leven was, dat daar menschen waren. Hij richtte
zijn electrische lantaarn op de vervallen1 deur en
klopte aam Het klonk dof door het oude, stille hui».
Hij wachtte eenige minuten, ingespannen luisterend.
Maar geen geluid werd gehoord'. Zou de bewoner
slapen? Nogmaals, luider dan daar strak», bonkte
hij met zijn stevige vuisten op de deur. Weer bleef
het stil. Wat verborg dit huls, dat daar zoo eenzaam
lag ,te midden van de boaschen? Hoor. daar piepte
wat, alsof er een deur in het huis geopend werd.
Gestommel kwam naderbij, de deur bewoog
Philip richtte zijn lantaarn naar binnenen
staarde ontzet naar de figuur, die zich daar aan zijn
iogen vertoonde, in de deuropening De verschij
ning was z onverwacht. ®6ó vreemd en zóó ver
schillend van hetgeen hij gedacht had te zullen
ontmoeten, dat hij een oogenblik dacht ,dat hij
i oornde. Want daar in de deur stond', het gelaat
beschenen door den zaklantaarn van van Norden,
een meisje, van omstreeks twintig jaar. Ze was
blootshoofds, het volle donkere haar in een' modieus
kapsel, en in een eenvoudige doch heel fijne japon
gekleed- Met groote angstoogen staarde ze naar
Philip. Haar gelaat was smartelijk vertrokken, als
of ze aan groote wanhoop ten prooi was. Ze bracht
in een troosteloos wanhoopsgebaar de hand naar
den mond, als wilde ze zich zelf beletten om het
uit te gillen van angst. Em eindelijk bracht ze uit,
met een gejaagde, heesc'he stem, in het Duitsch: „Ga
heen, ga heen, wie U ook bent, ga weg,! Kom hier
niet binnen! Het izou U noodlottig worden, en ik
zou er niets aan kunnen doen! En mijl zou het het
leven kosten, maar toe dan, man, ga toch weg! Voor
het te laat is! Toe dan...." smeekte ze bijna.
Philip van Nordén was als versteend. Dat beeld-
schoone jonge meisje daar, alleen in dat oude
boerenhuis, in een verlaten streek en dat gevaar
dat hem dreigde en haar, wat was dat toch, wat
voor vreeselijk geheim herbergde dit huis? Hij wilde
''ets zeggen, toen het meisje opeens een gil gaf. Er
klonk geritsel naast van Norden, plotseling rees er
pen. gestalte voor hem op. Hij zag, dat een hand
omhoog gingEen felle vuurstraal opeens, on
middellijk gevolgd door een knal! Maar in een on
deelbaar oogenhilik had Philip van Norden de hand
die het dood olijke wapen op hem gericht had, op zij
zeslagen en de kogel verdwaalde ergiens in, het
bosch, zonder hem te raken. Er klonk een onder
drukte verwensching. Maar het volgende oogenblik
had Philip, in het wilde weg, een geweldige vuist
slag aan zijn onverhoedschen aanvaller toegediend.
Al» een blok stortte hij neer. Met de handen tegen
den mond gedrukt, had het meisje toegezien. N\i de
aanvaller, voorloopig althans, onschadelijk was ge
maakt, ontspanden haar trekken zich. Ze begon
zacht te snikken en jammerde: „Wat moet ik nu
beginnen, zoo «meteen komt hij bijl, en dan...."
Zonder te vragen waarom of hoe, gedrongen door
pen plotselinge ingeving, pakte Philip haar eensklaps
bij* een pols en zei snel: „Kom mee, gauw, mijn auto
staat ginds, ik heb wel een Lekke band, maar als het
moet rijden we toch! Kom meet"
Het meisje, dat wanhopig snikte, liet zich mee
trekken. Een oogenblik later zat zij achter in de
kussens van den auto gedrukt. Philip liet den motoT
roemen, keerde en reed, hoe wiel de wagen ontzettend
-chokte en hij alle kracht noodig had, om den wa
gen op den weg te houden, zoo snel hij kon heen, in
ie richting van Maagdenburg, de stad die het dichtst
bij moest liggen, volgens zijn berekening. Om drie
uur 's nachts reed hij, doodelijk vermoeid, Maag
denburg binnen, stopte voor het grootste hotel, alar
meerde de nachtportier en wist met grove fooien
WtrAvGi
Top de huwelijksreis)
Wees nou niet zoo vriendelijk
teeen me Egon, anders gelooven
de menschen niet, dat we 'be
trouwd zijn.
te bewerken, dat hen nog een .souper werd geserveerd I
en dat er midden in den nacht iemand opgetrom-
meld werd, om tegeni boogie belooning zijp lekke
banden te reparee en. Ep daar, in het slapende
hotel, deed het meisje haar wonderlijke geschiede-
'enis. Door een trieste samenloop van omstandig
heden, was zij in aanraking gekomen met een «pi-
nnnage-agent, die voor een buitenlandsche mogend
heid werkte. Zóó was zij er toe gekomen, haar
ei-^en land te verraden. Terug kon ze niet meer.
^eed ze niet meer, wat de agent verlangde, dan zou
hij haar aan haar eigen regeering verraden En het
verlaten huisje was hun plaats van samenkomst,
-mi berichten uit te leveren. Had hi] haar daar aan
getroffen, met een vreemde, dan had hijl zeker ver-
vaad' geroken en haar, en den vreemdeling gedood.
En nu? Wat dacht ze nu te doen? Ze had nieta
anders bij izi«ch dan haar pas, haar papieren en
wat kleingeld. Wat moest, ze beginnen? En als de
agent haar weer zou ontdekken? Wat dan?
Toen nam Philip een besluit. Hij zei:., Ik breng U
vannacht nog over de Hollandsche grens, naar goede
vrienden van mij, als U wilt. Eenmaal op Hollandsch
vebied. bent U veilig. En dan zullen w© wel weer
zien. Ik zal U helpen" Een uur later stoof een
auto de slapende stad Maagdenburg uit, de richting
naar Holland in. 's Morgens in de vroegte, het was
nog donker, werd' de veilige Hollandsche grens be
reikt. Zoo verloor Philip van Norden zijn wedden
schap. Maar hij won toch ook iets. Want een half
jaar later trouwde hij met het beeldschoons meisje.
En «dat was wel een verloren weddenschap waard,
vond hij.
Trapéze-kunstenaar (tot col
lepa)Excuseer, Gustaaf
maar ik moet eens flink niezen 1
Vriendelijke oude dame: „Je zegt, dat je tien jaar
lang achter de tralies gezeten hebt? Zat je dan in
de gevangenis, beste man?"
Zwerver (sarcastisch): „Nee, juf, ik was een kana-
riepietje!"
Juffrouw Kikkerveer had uit liefdadigheid" een
werklooze aangenomen, om op een zekeren morgen
verschillende werkjes voor «haar te doen en ze zei:
„'Nu moet u eerst vanmorgen den tuin twee keer
diep omspitten, en dan die oude eikenboom in den
boek van den tuin omzagen en klein hakken tot
kachelhoutjes, en dan die twee schuren schoon-
schrobben en de grasmaaimachine in orde maken
en heelemaal goed nakijken en smeren en dan de
hond goed wasschen en afdrogen en kammen!
Waarop de man overdreven vriendelijk vroeg:
En zal ik dan, om den tijd te dooden nog binnen
komen en een handje helpen bij het kousenbreien?
Een man solliciteerde voor een baantje bij de film
De regisseur nam hem van top tot teen op, schudde
dan het hoofd en zei: „Nee, ik kan je niet gebruiken,
je bent niet het type dat ik noodig heb".
,,Wat heeft u dan noodig?" vroeg de man.
,,Een kerel, die de wereld rondgevlogen heeft in
een vliegmachine, die op olifanten gejaagd heeft in
Afrika en wiens eene been door een krokodil is af
gebeten 1", was het antwoord.
De sollicitant ging heen, vloog de wereld rond, joeg
op olifanten in Afrika, en liet zich in Florida door
een krokodil een been afbijten. Toen keerde hij terug.
De regisseur nam hem weer van top tot toen op «n
schudde weer het hoofd en zei: „Je bent nog niet het
type, dat w« noodig hebben, want dat 1» het verkeer
de been!"
