OOR ONZE DAMMERS
X
OOR ONZE SCHAKERS.
EVENTJES DENKEN.
KAARTEN.
CAESAR MUSSOLINI.
HET ZONDERLINGE
TESTAMENT.
Bijvoegsel der Schager Courant van Zaterdag 3 Maart 1928. No. 8214
Vraagstuk No. 82.
J§
m
Él 1
m
m
m
m
*-
MK
V
Wa
1
m
m
st
m
11
m
'S
Vraagstuk No. 83.
Vraagstuk No. 80.
Vraagstuk No. 81.
van A. D. QUERIDO.
Zwart: 10.
i
i
ÉI
■y/M
HÜ
10
15
m i
0
?0
m
3É
m
jji
25
v;
mm
£91
30
I
I
n
35
m
«P
40
JU
45
50
Wit: 10.
taart 10 schijven op 0-43, 10, 18, 19 en 36. Wit 10
lijven op 24, 25, 28—30, 33, 38, 39, 41 en 42. Wit
eelt en wint!
r ge-
me
OPLOSSING PROBLEEM No. 74.
Eindspel van I. Presburg.
)e diagramstanb in cijfers was: Zwart 4 schijven
U, 23 en 26. Wit 1 dam; op 16. Het komt dik-
ls voor, dat in standen van één dam tegen vier
lijven, waarin remise geforceerd kon worden, deze
irzien wordt alleen door onvoldoende eindspel-
mis. Nadere bestudeering is dan ook zeer wen-
olijk, vooral voor de zwakkere spelers. In bo-
fltaanden stand wordt als volgt de remise be
lt: Wit 16-7 (zwart 2328); 7—Hiermede
rdt zwart verplicht zijn derde schijif los te spe-
i, daar wit de zwarte schijven 22 en 28 vast houdt,
r. 26-31), Op 5—10, wit 11—2 en 2-13 of 2—19.
t zet voort met 11—2 (22-27); 2—19 (27—32)
-38 (28—33); 36—24 (3339); 24—19 (32-38); 19—24
M3); 24-13 (31—30 of 37); 13-22 remise!!!
gpeoial®
jPlDötf
ilerdi»1
schaak-problemen; verwensch dus even het „Ame-
ricanisme" en lees verder). Loyd wedde, met Dennis
Julien, een thans vergeten problemist, dat hij een
probleem kon maken, waarvan Julien niet (het'stuk
kon aanwijzen, dat het voornaamste mat gaf. Hij
maakte toen dit en zijn partner zei terstond:" „Pal
geeft mat en Tb5 misschien ook". „En pion b2?'
vroeg Loyd. „Die geeft natuurlijk nooit mat", zei
Julien, die vond, 'dat men bij een probleemkenner
van zijn kracht niet met zulke flauwiteiten moest
aankomen. Eens even zien: Wit 'b2b4l!! Dreigt zoo
wel Td'5 als Tf5, wat nu niet meer door Tc5 te pa-
reeren is. Zwart dus Tc5, daarmede de torenlijn
verstoppend door het offeren van den zwarten toren.
Wit h4Xc5, zw. a3—a2. Klaarblijkelijk di^nt Pal niet
om mat te geven, doch slechts om pion a2 te stoppen.
Wit c5c6! Nu dreigt alweer Td5 en Tf5. Maar zwart
schijnt het mat tot den zesden zet te kunnen rek
ken door: Ld8c7. Nu volgt op Tdö, Lg3, Tdl en Lel
en op Tf5, Lf4! Wit speelt echter c0Xb7ü „Haal op,
Sammiel" Zwart ad libitum en nu wit al» vijfde zet:
b7Xa8D mat!!!!
Ik zal me van verder commentaar onthouden."
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 72.
De som met de ketting.
De smid behoefde daarvoor slechts één van de vijf
stukken, van drie schakels elk, open te breken en
dan ieder der vier overblijvende stukken tusschen
twee schakels te klinken om in totaal slechts drie
schakels open en weer drie dicht te maken.
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 73.
Nog een lastig som 'otje.
Dat kalf kostte f40.Nemen we ue proef op do
som dan blijkt dit de juiste uitkomst te zijn. Hij
won n.1. evenveel procenten als het kalf kostte, dus
40 Dat is van f40.— dus f16.—Het kalf bracht
ln den verkoop f56.— op, ergo was de inkoopsprijs
f50 f 16 f40.—.
NIEUWE OPGAVEN.
De ilesch en de kurk.
Een flesch kost met de kurk f 1.10. De flesch kost
f 1.meer dan de kurk. Wat kost dus ieder?
De geknakte Bamboes.
Een 10 voet hooge bamboes is ergens geknakt.
Raakt nu bij het ombuigen de top van de bamboes
orgens den grond, dan is deze top van het onderein
de 3 voet verwijderd. Op welke hoogte is de bam
boes geknakt?
PANDOER-PROBLEEM No. 84.
Misère Ou verte Impériale (Praatje).
A. heeft: S.7, 8, boer en aas; K.7 en 10; H.6 en 9
B. heeftö S.9, 10 en vrouw; H.8 en boer; R.7, 9
en boer.
C. heeft: K.9 en aas; H.vrouw en aas; R.10, vrouw,
beer en aas.
D. heeft: S.heer; K.8, boer, vrouw en heer; H.7: en
heer; R.8.
De kijkkaart is H.10, Ruiten is troef en A. speelt
uit met H.9:
De oplossing, die niet behoeft te worden ingezon
den, publiceeren we in een onzer volgende nummers.
Men beproeve er zijn krachten eens aan, want het
is een interessant en moeilijk vraagstuk.
Mi&gramstand behoort te luiden: Wit Kd3,
Ij6 6n (door promotie verkregen). Zwart
r 11 speelt en forceert mat in veertien zet-
H °P zeer leerzame en interessante wijze.
OPLOSSING PROBLEEM No. 75.
De m van s' L0YD-
P ''f^astand in cijfer» was: Wit Kh5, Tb5,
Kart kim en drie Pionnen op b2, c2 en g3.
eg kd8, Pa8, en zes pionnen op a3, b6,
Wn b ^eenink schrijft van dit probleem
l "viif °t "**et Schaakprobleem": Laat ons de-
oyd rno61' "ÉXcelsior-thema" 0ens bekijken
vJr i18' 'n 1858 'n 06 "M°rPll!r Che8S"
mt,n, e VUISt weg, wat „men" ongelooflijke
Loy-1. m °mdat "men" niet zoo geniaal wa»
én aa'i °P die scllaakclulb rijn toeschouwer»
fssren' eenV' Probl6e®& gewed. (Even kal-
A®erikaan wedt op alles, du» ook op
Arme kerel, zou ik hem nog
kunnen redden?Ach, te laat,
hij is al heelemaal koud!
Ik zal hem vragen om rond
twaalf uur voor ons huis te ko
men spelen.
Ben je zoo gek op muziek?
Nee, maar dan gaat moeder
aan het raam kijken en dan kan
ik mijn soep in de gootsteen
gooien.
(In Italië is thans het algemeen- en
vrouwenkiesrecht ingetrokken en door
Mussolini een eigen meerderheid in
den Senaat benoemd.)
Wat is dat nu, Mussolini,
Heb je lak aan den Senaat,
Aan het deftig praatcollege
Van den Italiaanschen Staat?
Ga je weer fascistisch bluffen,
Heb je weer je cdacht vergroot,
En een eigen meerderheidje
In je parlement gepoot? I
Moest het algemeene kiesrecht
Zoo op eens maar van de baan,
Kan van d' algemeene meening
Het fascisme niet bestaan?
Mogen vrouwen niet meer stemmen,
Omdat U het beter vondt?
Wees voorzichtig Mussolini,
Vrouwen hebben nog een mond!
Stel eens voor dat dit fascisme
Ook eens hier in Holland kwam,
Och, de leider had geen leven,
En geen drooge boterham!
Holland houdt nu eenmaal van
Wat breedsprakig parlement,
En een wiss'lend meerderheidje,
Dat geen minderheden kent!
Met ons algemeene kiesrecht
Zat ie leelijk in z'n maag,
Dat laat niemand zich ontnemen,
Want we stemmen veel te graag!
Stel je voor, geen stemmingsdagen
Voor het politiek gemoed
Van ons volk in breede lagen,
Dat verteren we niet goed!
Stel eens voor, dat oude opoe
Nooit en nooit meer stemmen ging,
Nooit meer mocht getuigen van haar
Politieke lieveling!
Dat de reeds bejaarde opa,
Aan het eind van z'n bestaan,
Nooit meer 't plechtig stembus-hokje
Zwaar gebrild mocht binnengaan!
Bovendien 't zou hier 'nooit lukken,
Wat ginds in Italië gaat,
Daar behoeft men niet te reek'nen
Met den grooten staatsman Braatl
Want als deze fractie-leider
Zijn getrouwen rond zich roept,
Heeft hier zelfs een Mussolini
Eens voor al zijn kans versnoept!I
(Nadruk verboden.)
Maart 1928.
KROES.
Oorspronkelijke ©cheta door SIBjOtUft
(Nadruk verboden- Aha rechten voorbehouden.)
Het was met zeer gemengde gevoelen», dat Jobn
Barister na een afwezigheid van zestien) jaren weer
in zijn vaderland' terugkeerde, nadat hii| een zeer
eigenaardigen brief bad' ontvangen van een advoca
tenfinma in New-York. Op zeer j1 eugdigen 'leeftijd
was bijl naar Zudd-Ainerika getrokken, vol jeugdi
gen overmoed. Maar fortuin bad hij! er niet gemaakt.
En diaar was opeen» dien brief gekomen, welke de-
inderdaad buitengewone mededeeling! behelsde, dat
hij, Jobn Barrister, tot universeel erfgenaam wa»
verklaard1 van zijn oom Duncan Barrister, die on
langs was overleden en een vermogen van ruiimi Wt
millüoen dollar» (had nagelaten. Deaje mededeeldng
op izich zelf was voldoende geweest, om Jobn spra
keloos van vreugde een uurlang de wonderlijke
-grillen van bet leiven te doen bepeinzen en zich over
te geven aan de wildste plannen. Toen bij: echter
vender jhad' gelezen, Was zijn vreugde wel een weinig
vergald door een zonderlinge bepaling, die bet lesitar
ment bleek te bevatten. De overledene bad in een
brief aan Jobn zelf, deze voorwaarde alduis uiteen
gezet: „Waarde Jobn, Waarom .ik' speciaal' jouj van
al imijln familieleden heb uitgekozen, om mijn fortuin
te erven, laat ik in bet midden. Ik! weet echter
boe, dat doet niet- ter zake dat je een man bent,
die' een eenmaal aangegane verplichting altijd na
komt, boa izwaar die ook is. Ik) weet ook, dat je in
je jonge jaren menig meisje hebt gekust. Welnu, j'e
zult mijn fortuin erven. Op één voorwaarde, dat je
binnen' bet jiaar na mijn* overlijden troowt en wel
met bet meisje, dat je bet eerst zult hebben gekust,
bij je aankomst in New-York. Wordt aan deze voor"
waarde niet voldaan, dan vervalt bet fortuin aan
liefdadige instellingen, aan mijln advocaten bekend.
Een doeltreffend middel, om- je te controleeren, be
staat er bijna niet. Maar ik weet, John, dat je een
man- van eer bent, en deze bepaling zult naleven,
al zou' bet fortuin voor jou' er ook bij1 inschieten.
O om DHincan".
Ho© vin )e het, getrouwd
te zrn?
VreéseBjk. De mag: niet rus
ten, drinken en *i avond» niet
nttgaatir
Dan «dl ie ie wel erg: ver
spelen.
o. Dat mag ik óók niet*
Het eerste wat John Barrister dus biji aankomst in
New-York zich zellvenl voor oogen hield, wa», dat
bijl onder geen enkele omstandigheid overhaast te
werk mocht gaan en niet oen meisje mocht kussen,
voordat hij zich terdege had overtuigd, dat zijl hein
tot echtgendote wenschte en dat hij! haar en geen
ander tot vrouw verkoos. En het tweede feit dat hem
'als het ware overrompelde was, dat oom Blister
hem aan het station opwachtte hij had' denl goe
den man in zestien Jaar niet gezien en hem be
zwoer, niet in een hotel te gaan wonen, dochl voor-
looplg bij hem te komen logeeren. 'tGeen John gaar
ne aannam, daar bijl er erg tegen) op had' gezien, al
leen in New-York te moeten hivakkeeren. En nadat
hij, bet adrasi had vernomen, waar oom! (BlUster woon
de, nam1 bijl 'afscheid, daar hijl eerst nog eenige zakeni
in d'e .stad te regelen had. In de eerste plaats moest
hij! zich op een advocatenkantoor melden. Hij ver
wonderde er zich) wel: een weinig -over, dat Oom
Blister zoo buitengewoon hartelijk was, en zooweel
moeite had gedaan, om zijn adres in Zuid-Aimerika
te weten te komen en hem yan het station te balen.
Maar hij dacht er niet verder over na. Eh toen de
zaken afgedaan waren, begaf hijl zich naar bet
adres van Oom Blister, in een buitenwijk. Hiji werd
opengedaan door een keurig dienstmeisje, in een
'zwart japonnetje, met een vriendelijk gezichtje eni
zachte, bescheiden manieren. En vijf minuten later
had John Barrister d!e kennismaking met zijn tante
•vernieuwd en) met zijin nichtje Flossie kennisgemaakt'
een niet onknap meisje van midden twintig, dat bij
zich vaag herinnerde als kind' gezien te hebben.' De
ontvangst was allerhartelijkst en John bedacht later,
dat oom pn tante het blijkbaar heelemaal niet gek
hadden gevonden, indien hij' zijn nichtje bijl de her
nieuwde kennismaking een kua zou hebben gege
ven. Onzin, ze waren toch volle neef' en nicht, niet
waar en ze hadden elkaar zoo lange jaren niet ge
zien, en de verhouding wa» immers in éena zoo
hartelijk? Maar John wa® op zijn quivive en waakte
er wel voor, zich door zijn plotseling ontwaakte inni
ge familiegevoelens te laten' meesleepen tot een on
doordachte daaicL Want al wist Oom1 Blister niets
van d'e bepaling van het testament, h.ij', Joihn Bar
rister, moest het naleven. Eh Flossie wa» een on
gehuwd meisje, dus....
Toen bijl drie weken bijl Oorni Blister gelogeerd
had, waarbij de eene dag nog feestelijker 'verliep
dan) de andere, organiseerde tante Blister een par
tijtje, een ouderwetscb familiepartijtje. Tante liep
den) heel en dag af en aan, nichtje Flossie en bet
dienstmeisje Dorris heette het kind hielpen
