JÜltiiti Wiens-
Mitttniie- LanlimvU
HET KASTEEL
VAN GRANIET
Donderdag 8 Maart 1928.
71ste Jaargang No. 8217.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
uit het
aan Langendijk, blijkende
onderzoek naar beweerde
gascorruptie.
Feuilleton.
Ï',f.h!t.ïelaat van Burke «lee3 een '"W». en h«
Binnenlandsch Nieuws.
Intellectneele toenadering tusschen
België en Nederland.
SCHACER
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
entlën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden 11.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT nummer bestaat uit twee bladen. v
Ja Zuidsoharwoude i® alles mo^elijlkl"' hebben we
leordere analen aan (Laiigendijlk en daar buiten
tren (beweren. Dat we het met die uitspraak vol
ui eens rijn, zal geen naderi betoog behoeven,
>r 'hen, 'die (kennis namen- van wat we voor en
over daar heerschende toestanden schreven.
,t iemand nog aan -de waarheid van Iboven-
,en uitroep twijifelen, hi| raadplege de door
Rgesdireven artikelen in de Schager Courant e&
l»epe zich nog even te (binnen de raadsvenslagen
Ivan de Langendijk er gemeenten en St. Pancras,
over de ()>eweerde gascorruptie bit de Lichtbedrijven
ier gemeenten. Niet onmogelijk is het. dat het hemi
an ietwat (begint te sohefmeren en hem de juiste
•aad ontsnapt, die 'hit zou (hebben te volgen om uit
doolhof van meaninigen en inzi-chten te geraken,
rader ons daarbij te verbeelden een Ariadne te
die Theseus uit -deni doolhof redJde, door hem
kluwen garen te geven, waardoor deze den weg
eer vond, -meenden we niettemin de kwestie, die
cfo omi de beweerde gascorruptie afspeelt, in 'het
feeaneen belangi nog even te -moeten (belichten, nu
•proporties (begint aan te nemen, en conse-
lenittes begint te scheppen, welke naar voren zijn
ikomen na de beide vorige artikelen, die we aan
beweerde gascorruptie te Langendijk wijidlden.
hadden geineend', dat, nu de gemeentereen van
uischarwoude en Noordsdharwoude eenstemimig
verzoek tot de Gaisccsmmissie hadden gerdoht, een
arnleuwd. onderzoek' in te stellen- aan de hand' van
bekende nota van den Burgemeester van Zuid-
Noordscharwoude, en op dit venzoek goedgunstig
aa'beschikt, dit onderzoek zijn geregetllden gang
iï mn en de gemeentebesturen met kalante kon-
ra afwachten de resultaten van deze enquête. Na
rt (bovendien de Gascommissie besloten had, ge-
olg te geven aan het verzoek van den gemeente
led van Oudik'arspöl om den beschuldiger, den heer
oa dor Stel te booren-, konden allen, die in «de
scorruptie-quaestie, hetcsij) als belangstellende be-
stlngbetaler, hetzij als vertegenwoordiger der bur-
rij in den gemeenteraad, nu met gerustheid- den
van zaken afwachten, denkende: „zij, die ge-
oven, haasten niet" of „wat in een goed vat is,
imiurt niet." -Men kan in dezen1 toch niet aan-
«nen, dat dit ,gelooven" 6 a 7 jaar zou moeten
uren, terwijl dan oog altijd gewacht wordt, zoo-
s ln een andere zaak, toen eerlopze lasteraars de-
Ifde stellingen poneerdenl Wie -had gemeend, de
«uitaten van een en ander dus kalm te kunnen
[wachten, had gerekend buiten: het raadslid1- Kra-
w te Zuidscharwoude, bu-iten den- burgemeester
ïlten de (meerderheid van don raad. Immers be-
ootdeze aan Ged. Staten op te dragen een onder
op naar de beweerde gascorruptie in te stellen,
ewifl de Gascomtmissie n-og moest beginnen aan het
der onderzoek, waarom de gemeenteraad van Zuid-
iwwoude nota bene zeil had gevraagd. Alleen ten
Mloa van de 5 genoten van uitbreidingen,
Wfoet besluit gevallen, als zijnde detze rechtmatig
DOOR ETHEL M. DELL
Bewerirt door Jhr. R. H. G. NAHUYS.
anJiuu venvelkte vrouw aan te zien, doch zonder
li? zeMe ïr V6e^ Van §aan houden, is het
hthllde maakte een bijna driftige beweging. „Ik heb
7en met haar," antwoordde zij hatelijk.
Zoo?" zeide Burke.
nl' herhaalde het woord met klem en perste de
Pen opeen.
me niet ze&Een waarom?" stelde hij voor.
e 00&en glansden even. „Jawel, ik zou het
(«ne zeggen."
I Btond bedaard op. „Nu, voor den dag er mee dan".
3°hoten vuur. „Omdat" zij sprak zeer
.on ,d nauwelijks op om adem t0 halen „jij
en gelukkig meisje een ongelukkige vrouw van
,8 maakt hebt. Ik wist, dat het komen moest. Ik
t aankomen. Ik wist lang voor zij het wist -
t »ft,!\V^lceerden man Behuwd had. En dat zij ver-
"ooj. *,reïben lndien zij die ontdekking deed, wist
ild wii d ^aar hest het niet te ontdekken en
blind- Doch eindelijk kwam het uit. Jij hebt
d# «Jï°vg.e,n de °°8en fe openen. En thans kent
haar wi v' zal haar P1Icbt blijven doen omdat
lani/*»ni en er 8een ontkomen aan is. Doch
led nn za* z^ een slavin zijn. Jij hebt alle
'oor ™*de haar leven genomen."
tante haar leven had Mathllde Merston met
bet!«w« en' Br la& zelfs lets verhevens in haar
had Van den man dle voor haar zat.
ziin r aan8ehoord zonder een spier te vertrek-
M, 200fi °gea koud en hard als staal op haar geves-
n0g Qjear Beëindigd had, was het als verwachtte
ovonwoiWacbt1;e ook, gereed tot het gevecht. Daar
lar BtrildW den Eeringsten toorn Het blijken, ging
*V«l h»ffA»r Ljaan bet ts-oen, Om zich een houding te
To*a K„vZl.ïenuwachtl» het flanel 8Jad strijken.
WjU laJ/fP^ke: „Dua volgens u ben ik niet de
L voor haar?0
te izijin. vea^kregen, welk© rechtmatigheid volgens de j
groot© meerderheid; steunde op bescheiden, notulen,
bestekken, persoonlijke verklaringen vian leden en
oud-leden der Gascommissie.
tNu zal men kunnen verschillen o-ver -de meerdere i
of mindere waard© van al- deze bewijzen van rechit-
matigiheid, doch eer, de raadsleden hun conclusie
daaruit trekken, dienen ziji toch te weten, wè.t er in
de notulen staat, wèt leden en oud-leden der Gas-
commissie verklaren, w&t er indertijd besproken
w-èt toen in bestekken werd vastgelegd en w&t vol
gens de eerlijke overtuiging van de daarbijl aanwe
zig zijndepersonen de waarde en de beteekenis is
geweest van de bepalingen der betrokken 5 voor
-uitbreidingen. Immers, een onderzoek aan Ge<L
Staten zou werdén opgedragen, ingeval) dat der
Gascotmmiissie niet serieus geschiedde of de motie
ven voor „vrijspraak" niet goed gefundeerd; bleken.
Als men nu weet, dat de raadsleden, buiten de le
den der Gascommissie, van dat alles niets wisten,
dan volgt hieruit zonneklaar, dat een raadismeer-
derheid eenvoudig doordreef door de sterkte van
haar getal, wat-zij: met degelijk' gefundeerde argu
menten niet kon winnen. Al werd nog. zoo dringend
op imededeeling van die argumentatie aangedron
gen, aan dien kan-t bleef men. doof, en kost wat
kost, moest de zaak in handen gesteld, van Ged.
Staten. Een aandrang oan af te wachten, tot da
Gascomimiissie het onderzoek zou- hebhen beëindigd
I en ten aanzien van de genoten 5 oan mededeeli-ng
van gronden en motieven 'te vragen, werd door die
1 meerderheid als bespottelijk gequalificeerd. Dé stern
rning was 5—2, de 5 vertegenwoordigende het aan
tal, dat enkele maanden geleden belette, dat de- 2
een eigep. voorstel verdedigden en op Russische
wijze werden gedwongen, tot bewaring van eenig
zelfrespect, de vergadering te verlaten. M'aar 'hoe
beschamend moet de houding van den gemeente
raad van Noorscharwoude op deze botte weigering
der 5 van Zkiidscharwoude hebben gewerkt, toen
nog geen 24 uur later alle 7 raadsleden van Noord-
scharwouide -de 2 uit Zuidscharwoude volkomen in
't gelijk stelden. Die 2 idioten uit Zuidscharwoude
toch! Als gezond verstand en zakelijk inzicht leid
motieven tot 'handelen rijn, dan blijken die 2 toch
nog niet zoo mis te tasten. Dan blijken rij de zaken
in het licht te zien, dat objectiviteit en nuchter
heid er beho-o-ren op te wapperen.
Dat de gevolgde wijze van handelen van den ge
meenteraad van Zu idecharwoudc tot conflicten
moet leiden^ is duidelijk. En dat er ongezonde verhou
dingen worden- geschapen tussohen deiL burgemees
ter van Zuidscharwoude, die de riel van de oppositie
in de gascorruptie vonmt, en de andere leiding ge
vende personen, kan tot geen verbazing stemmen,
als men de mentaliteit van den beer Van Spengr-
ler kent. Toegeven, verkeerd inzicht erkennen,
schijnt voor hem) zeer moeilijk te zijn, gemoedelijk
heid niét in zljln woordenboek voor 'te komen. 'Den
laatsten tijd althans zijn de conflicten niet van de
lucht en het lijkt er naar, dat straks nog meer los
barst. Zoolang een gewillige meerderheid door dik
en dun meegaat, kan een bepaalde wil wel! worden
doorgezet, idoch) als men te-doen krijgt met, mannen
als de burgemeesters van Oudkarspefl, en Broek op
Langendijk, die weten, wat ze willen, en er ook
gezonde en imoreele. van waarheid en oprechtheid
tintelende opvattingen op na houden, dan loopt -het
spaak, als eigen opvatting voor de eenig juiste wordt
gehouden. Zoo- kan het gebeuren, dat de burgemees
ter van Zuid- en Noordscharwoude weigert de ver
gaderingen van de Gas commissie bij! te wonen,
waarbij dan de loco-burgemeesters zijn -plaats ver
vullen. Dit gaat goed, zoolang die loco-burgemees
ters zich daartoe laten vinden en de gemeenteraden
„Daarvan ben lk overtuigd," zeide Mathilde zonder
op te zien.
„Dat wil dus zeggen" Burke sprak langzaam, doch
met klem „dat u weet, dat zij van een anderen man
meer houdt dan van mij?"
Mathilde bleef het antwoord schuldig.
Hij boog zich voorover en keek haar vierkant in het
benedenwaarts gerichte gelaat. „Mevrouw Merston,"
ging hij voort, „u is een vrouw, u behoort het te we
ten. Gelooft u eerlijk dat zij een greintje gelukki
ger geweest zou zijn, indien zij den anderen man 'ge
huwd had?"
In -antwoord op zijn onuitgesproken wensch zag zij
hem aan. Hij had geweigerd den strijd met haar aan te
binden. Dat was haar eerste gedachte, en zij genoot een
oogenblik een gevoel yan triomf. Toen sprak een eigen
aardige stem in haar hart want zij was een vrouw
en haar triomf verdween. Zij ontmoette zijn blik met
een sterken, plotseling opgekomen twijfel. Wat had zij
gedaan?"
„Wilt u mij als 't u blieft antwoorden?" drong Burke
aan.
En zacht als met tegenzin, zeide zij: „Ik vrees van
wel."
„Kent u den man?" vroeg hij.
Zij knikte bevestigend. „Ik geloof dat zij mettertijd
zijn redding had kunnen worden. Iedereen achtte
hem onverbeterlijk. Dat weet ik. Doch zij bezat ver
trouwen. En zij beminden elkander. Dat vormt het ge-
heele verschil."
„Ha!" riep hij uit.
Voor de eerste maal keek hij een anderen kant uit,
door het geopende venster naar het wijde „veldt". Zijn
gelaat stond grimmig.
Mathilde sloeg hem tersluiks gade, tot een onaange-,
naam gevoel zich van haar meester maakte. Er lag Iets
raadselachtigs voor haar in de onbegrensde lijdzaam
heid van dien man, doch zij was er niet langer bevreesd
voor. Zij boezemde haar ontzag in.
Verscheidene seconden verliepen voor hij zich om
keerde en sprak. „Ik ga terug. Wilt u het aan Sylvia
zeggen? Zeg haar dat ik het best zonder haar kan stel
len, wanneer zij hier gelukkiger is!" De nauwelijks
merkbare pauze tusschen de laatste woorden deden Ma
thilde onwillekeurig de oogen afwenden, hoewel zijn ge
laatsuitdrukking niet veranderde. „Ik wil dat zij pre
cies doet wat zij verlangt. Goeden morgen!"
Hij stak haar eensklaps de hand toe. en zij was ver
baasd over de warmte waarmee hij de haré drukte. Zij
mompelde zooiets, dat zij hoopte hem niet te zeer t.e
hebben gegriefd. Het was het oogenblik van de grootste
vernedering die zij ooit gekend had.
Hij lachte tot antwoord dat flauwe, vreemde lachje.
die blijven/ toeHaten. Als we ons niet vergissen, en
de teekenen bedriegen niet, dan zaJl aan dezen on-
w-eUiigen toestand in Noordacharwioude spoediger een
eind zijn gemaakt dan in Zuidisclharwoude, omdat
in de eerste gemeente de dingen meer door een za~
kelijiken, in de laatste door een persoonlijken bril
bekeken worden. In de. Gemeenschappelijke rege
ling. voor de Licihtbedrijven wordt bepaald, (dat bet
Bestur gevormd wordt door de 4 burgemeesters. De
reinste onzin is het dus., al-s een burgemeester, die
niet weiisöht te verschijnen in de Bestuursvergade
ringen en ook niet in de Commissievergaderingen,
:er zijn (loco-burgemeester op afstuurt, omdat bij- ru-
zzie heeft met zijn medebestuursleden. E,en -derge
lijke1 sabotage is ontoelaatbaar en wij' vernamen
idan ook, dat men in Noordscharwoude niet voor
nemens is, dit optreden te blijven sanctioneeren.
;Zouj men dit nalaten, dan zou mende gemeente
belangen verwaarloozen uit vrees een autoriteit
onaangenaam te rijn. Hij. die reeds zoo vaak blijk
heeft gegeven, om, gesteund door een gewillige
meerderheid, gaarne eiigen inzichten te doen zege
vieren, moet begrijjpen, dat de tijden veranderd zijn
sinds een eeuw terug,. Waar elders dan in '-Zuid
scharwoude zoui het mogelijk zijn, dat raadsleden
geen antwoord krijgen op hun vraag om nadere in
lichtingen. aan vertegenwoordigers van den raad
in de Gascommissie over. een zoo vérstrekkend! be1-
sluit, om, nu het onderzoek door 15 menschen is ge
schied, d'it nog aan Gedeputeerde Staten op te dra
gen, terwijl (bovendien dj- Officier van Justitie een
onderzoek' naar de beweerde corruptie instelt.
Hoe ter wereld is het mogelijk, dat zij, die zich
durven .tooien met den naam van democraat, aan
een dergelijke afslachtmethode meedoen? Dit kan
slechts worden toegeschreven aan het feit, dat de
verhoudingen niet deugen, verhoudingen, die voort
spruiten uit eeli gemis aan objectiviteit, dat per
slot van rekening de zaak niet mee r ziet, maar
slechts let op de zucht te zegevieren over hen, wier
rechten met weten worden getreden. Dat bet op die
wijze hanteeren van 'het zwaard de voerders van dit
zwaard, hetzij- vroeg, hetzij laat zal treffen, moge
nu nog niet tot 'hen doordringen, eenmaal zal de
Nemesis van het recht -haar eindoordeel over der
gelijke gedragingen uitspreken.
Ten aanzien, nu van de vermeende gascorruptie
hebben we nu gehad een onderzoek door de gascom.-
mi^gie, waarna de commissieleden uit Zuidschar
woude met tranen in hun stem opkwamen tegen de
onmeedoogende wijze, waarop „het publiek" den
beschuldigden directeur bekladde; we hebben ge
had de verzekering van den voorzitter van den raad
van Zuidscharwoude, waarbij -hij (het is nu een
goeie 3 maanden geleden) naar aanleiding van een
hem gedane vraag over de gaslucht in Nederland,
het volle vertrouwen in de leiding van de gasfabriek
(den directeur) uitsprak; we hebben gelezen zijn
ommezwaai, gedemonstreerd' in zijn bekende nota;
we hebben getuige kunnen zijn (de SchagerCouranf,
heeft alles nauwkeurig vermeld) van het besluit tot
een hernieuwd onderzoek en pré&nce de monsieur
Van der Stel; we hebben geschokschouderd bij hot
bericht, dat d'e gemeenteraad van Zuidscharwoude
zijn besluit, om het hernieuwde onderzoek van de
Gascommissie te snbotteerer. en naar God. Staten te
gaan, die het hopelijk wel beter zullen doen; we
hebben tot ons groot genoegen gezien, hoo de raad
van Noordscharwoude weigerde, met algemeene
stommen weigerde, zich op dezelfde wijze als Zuid
scharwoude voor eeuwig belachelijk te maken; we
lazen, hoe de Officier van Justitie de beweerde'cor-
ruptieve handelingen onder de loupe nam en als de
klap op de vuurpijBi zagen we het besluit van de
Gascomimiissie, om' Van der Stel te 'hooren, door
haar zelf te niet doen, omdat diens financdeele
„O, volstrekt niet. Ik ben zeer dankbaar dat u mij de
waarheid gezegd hebt. Ik ben overtuigd, dat u het niet
voor uw genoegen deedt."
Neen; tot haar eigen verrassing, had het haar niets
geen plezier gedaan. Zij zag hem zelfs met leedwezen
vertrekken. Burke Banger had iets over zich gehad van
datgene, wat haar aan zichzelve de vraag deed stellen
of de opvatting die zij van hem had, inderdaad gerecht
vaardigd mocht heeten.
Wat Burke betreft, hij ging recht naar zijn paarden
zonder links of rechts te zien. bond ze los, en reed we
derom het „veldt" lm terwijl het stof der woestijn langs
alle zijden opstoof.
HOOFDSTUK XI.
DE STORM.
Aan de grens van Bleu Hill Farm kwam Hans Scha-
fen zijn meester met een bezorgd gelaat tegemoet. De
dingen gingen van kwaad tot erger. De droogte doodde
de dieren als vliegen. Bleef regen uit, dan stierven alle.
Hij bracht zijn rapport aan Burke uit, met een juist
heid die zijn wanhoop niet verheelde. Nooit hadden zij
er zoo ernstig voor gestaan. Het gebrek aan water werd
een ramp.
Burke luisterde zonder bijna een opmerking te ma
ken. Bleu Hill Farm lag op rijzenden bodem, en dit ge
vaar had altijd gedreigd. Doch zulk een omvang als het
dit seizoen genomen had, was nog nooit voorgekomen.
Zijn toestand was dikwijls benauwend geweest, doch
overmatige verliezen had hij nooit geleden. De ramp met
Bitter Spruit had ernstiger gevolgen na zich gesleept
dan hij had kunnen vermoeden. De watertoevoer naar
de farm was zeer beperkt en hij was op de wisselval
ligheden van het weder aangewezen. Hij was den onder
gang nabij.
Hij hoorde Schaf en zonder teekenen van ontstelte
nis aan; toen reed hij zijn erf op en bracht de paarden
met zijn gewone nauwlettendheid op stal. Eindelijk trad
hij zijn uitgestorven bungalow binnen.
Langzaam kropen de uren voorbij. De zon rees hooger
aan den hemel, de hitte werd verstikkend. Tegen den
middag pakten onkere wolken zich samen.
Tegen lunchtijd begon er in.de bungalow eenig leven
te heerschen. Anna Mary keek om een hoek van de
deur en rolde haar oogen van verbazing over hetgeen
zij zag. De groote „baas" lag met zijn hoofd op de ar
men geleund en het bovelijf dwars over de tafel een
krachtige, doch wanhopige gedaante.
Een paar minuten stond zij met open mond, want in
die houding had zij hem nog nooit gezien. Toen zij hem
met de schouders zag schokken, liep zij hard weg.
Weer -werd alles stil ln de bungalow; ongemerkt slo
©isoherii t© (zwaar waren (hlji Won er n.1. mogi ©en
geldelijk, sLaJaitj© uitslaan) we hebben gezienmaar
genoeg, hett begint U al© mij- te /duizelen en go
stemt met me in, dat hiertoch! «alles mogelijk is
en dat men gelijk moeit geven hen, dat e-en aantal
ernstige menschen blijkbaar met het bekend© lan
taarntje van Dyonisius 'hier tevergeefs moet wórden
gezocht,
Als er aan Langendijk! corruptie mocht rijm ge
pleegd, wat we, na onze ingewonnen inlichtingen,
niét gelooven. dan zal de wijlze, waarop men heeft
willen trachten die corruptie va 'handelingen te ach
terhalen allicht oorzaak- wiorden, dat het idoel wordt
voorbijgestreefd. Van de gascommissie immers is nu
geen nader onderzoek meer te verwachten en het zou
een slag, in het aangericht van de vertrouwensman
nen van de verscihiilende gemeenteraden zijn, als
Gedeputeerd© Staten rich' leenden, om, na a-i het
voorgevallene, nu nog een zelfstandig! onderzoek
zouden instellen. Mocht dit intusschen wedi gebeu
ren, dan zou 'het ons niet verwonderen, of dé vroe
gere coimimiis'siiele'den zal onder het oog worden ge
bracht, dat, als er van schuld /sprake- zou kunnen
zijn, deze niet den directeur izal treffen, doch dat,
ongetwijfeld' te goeder trouw, ril, dn zake de genoten
5 voor uitbreidingen wel' wat lichtvaardig, zijn te
werk gegaan.
Z.-S,
D!U B.
WETSONTWERP TOT GOEDKEURING VAN HET
VERDRAG INGEDIEND.
Ingediend Is een wetontwerp tot goedkeuring van het
op 26 October 1927 te Brussel tusschen Nederland en
België gesloten verdrag betreffende intelïectueele toe
nadering tusschen beide landen.
Het verdrag heeft ten doel de intelïectueele betrek
kingen tusschen Nederland en België te versterken, in
zonderheid door de uitwisseling van hoogleeraren mo
gelijk te maken alsmede door de vestiging van twee
beurzen, een door de Nederlandsche regeering ten be
hoeve van een Nederlander, die zijn studiën in België
wenscht voort te zetten of aldaar onderzoekingen
wenscht te doen en een door de Belgische regeering ten
behoeve van een Belgischen onderdaan voor gelijke doel
einden.
Een vaste technische commissie wordt ingesteld,
welke wordt opgedragen het.bestudeeren van de vraag
stukken, welke de intelïectueele betrekkingen tusschen
de beide landen raken en het doen van voorstellen om
deze te ontwikkelen.
Deze commissie is in twee afdeelingen verdeeld, waan-
van de eène te 's-Gravenhage, de andere te Brussel ze
telt en waarvan de Ministers van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen van Nederland en van Wetenschap
pen en Kunsten van België voorzitters zijn. Het verdrag
wordt gesloten voor den tijd van drie jaren.
In de Memorie van Toelichting wordt eraan herin
nerd, dat de Belgische regeering zich den 20sten Janu
ari 1921 tot. de Nederlandsche regeering had gewend
'met het voorstel een overeenkomst in dezen zin aan te
gaan,, aan welk voorstel met het oog op de 'financieele
gevolgen niet aanstonds kon worden gevolg gegeven.
In 1925 Is de Belgische regeering op haar voorstel te
ruggekomen; de Ne'derlandsche regeering heeft toen
doen weten, dat, voorzoover de belangen van het hooger
pen de uren voorbij. De dreigende wolken hingen lager
over de aarde. Doch de man die in de langzaam donker
wordende kamer alleen was, was blind voor hetgeen er
in zijn omgeving geschiedde. Hij voelde de onbarmhar
tige, met storm bezwangerde hitte van den dag niet.
Hij werd verteerd door zijn zielsverdriet
Het was avond voor het einde plotseling aanbrak. Een
felle bliksemstraal spleet den hemel van het Westen
naar het Oosten en werd gevolgd door een donderslag,
die dé aarde deed sidderen.
De gebogen gedaante van den man aan de tafel schrik
te op. Hij zat versuft en opende stijf zijn dichtgeknepen
handen. De geheele wereld scheen in brand te staan.
De orkaan huilde over het „veldt". Het was een pande
monium.
Met moeite rekte hij zijn verstijfde spieren, eenige
oogenblikken bleef hij staan om zijn longen te vullen.
De lucht was zwaar van het zand dat om hem heen
schuurde en deed hem stikken. Met vasten tred begaf
hij zich naar het'venster. Het geheele „veldt" scheen in
vuur en vlam te staan. In dien verbijsterenden gloed
schenen de ver verwijderde heuvels wallen, die hier en
daar door vlammende zwaarden werden bestookt. Hij
h&d menigen razenden storm beleefd, doch nooit een
van zulk een geweld.
Het zand verblindde hem en met inspanning van al
zijn krachten deed hij het luik voor het venster De don
der ratelde boven zijn hoofd, alsof de wielen van Gods
wagen de aarde deden daveren. Boven den bliksem hin
gen wolken, zoo ewart als inkt.
Eensklaps zag hij over het ijzingwekkend verlichte
„veldt" iets wat iedere zenuw In hem deed trillen. Hét
kwam van de heuvels, een zwarte zich snel voortbewe
gende kolom, die le'ts boven den grond scheen te han
gen, zich voortbewegende in een kaarsrechte lijn. Het
ging over rotsen en kopjes, voortgestuwd door een on
geziene kracht, en hoe dichterbij het kwam, des te drei
gender verhief zich dit spooksel.
Met stijgende opwinding stond hij er naar te zien, on-
werstaanbaar aangetrokken door het bovennatuurlijke,
het ijzingwekkende van het schouwspel. Hij hoorde een
gesuis, overeenkomende met het gefluit van een hagel
bui van kogels, en werktuigelijk zette hij zich schrap
voor den laatsten grooten schok, waartegen geen men-
schelijke kracht bestand is: het vaneenscheuren van
ziel en lichaam, de snel voltrokken, ondoorgrondelijke
verlossing van den geest.
Naarmate dat iets nader kwam sloot hij de oogen;
doch hij deinsde niet terug, noch voelde hij angst ln
zijn hart.
„God zij gedankt, zal ik als een man sterven!" mom
pelde hij tusschen zijn opeengeklemde tanden.
Wordt vervolgd.