BInnenlandsch Nieuws.
fèen bezit voor
Uw leven
Kamer van Koophandel voor Holli
Noorderkwartier.
Dr. Willem Mengelberg.
WAARSCHUWINGSSIGNALEN.
De heer C. A. Swager (Oudiarspel) cegt dat voor
6chagen ook nog wel iete te leeren valt. De laatste
lyketatie uit die gemeente, door den Langendljk
gaande, getuigt daarvan, Het hoofddoel ie toch. de
netheid van begraven te bevorderen.
De heer Jb. Kramer merkt op, dat alle nrereenl-
gingen van elkaar kunnen leeren en *e door den
hond met elkaar in aanraking komen, Zelf» fit.
Maartensbrug htoft iet», waarvan de vereenigdagen
kunnen leeren.
Schagen meent dat het te ver gaai, om door een
reeks van tusschondorpen het personeel te laten
loopen. Dat St. Maartensbrug in een goed blaadje
staat, pleit, aldus de Schager afgevaardigde, voor
ons, want zo hebben vrijlwel de geheele organisatie
van Schagen1 overgenomen, (Die uit Schaffen vertrekt,
stelt het meestal op prijs lid te kunnen blijlven. 'Ze
zijn echter in geen geval van oordeel, dat bun orga
nisatie volmaakt is.
Voorzitter wijst op de hoogere kosten voor de le
den uit Schagen, als ze ter aarde besteld worden
in een andere gemeente, zonder dat Schagen lid
van den bond is.
De (heer De Jong uit Heerhugowaard noemt in
verband hiermee een voorval van recenten datum.
Uit de opgaven, van den secretaris blijkt, dat
door de 9 ivereenigingen totaal' 205 begrafenissen zijn
uitgevoerd, waarvan 102 voor leden en 103 voor
niet-leden. Het aantal begrafenissen van het vorig;
jaar -was 125. Het totale ledental is 6449, wat 141
meer is dan het vorig jaar. 'Het totale kasgeld is
met f 496J16 vooruit gegaan en is thans f 10851.83.
Rondvraag.
Wieringerwaard ©telt een meer billijke contribu-
tieregeling voor den bcxnd voor, zoodat meer naar
het aantal leden betaald wordt.
•Het bestuur «voelt hiervoor niet veel. daar soms
de grootste afdeeling de meest noodlijdende is.
Na verdere discussie merkt de voorzitter op. dat
Wieringerwaard bet volgend jaar met een voord
stel kan komen.
Door enkele boeren wordt naar voren gebracht
een voorval, dat zich te Broek op Langendijik heeft
afgespeeld) met een drenkeling die te Alkmaar
woonachtig was Hoewel de vooriooper der vereeni-
ging de goede afwikkeling in handen had, na een
afspraak met de ouders, kwamen enkelen van een
vereeniging of associatie uit Alkmaar, die na de
noodige kabaal het lijk ongekist naar Alkmaar «ver
voerd hebben. Gehoopt wordt, dat maatregelen kun
nen worden genomen, zoo mogelijk door gemeente
besturen, waardoor izooieta kan worden voorkomen.
iSchoorl zag liever niet meer op den dag verga
derd en St. Panera» zou het liever vroeger in het
voorjaar wenschen.
De heer Speefcs, Wieringerwaard. hoopt dat Scha
gen het algemeen belang voor oogen houdt en lid
van den bond wordt, terwijl (hij! verder hoopt, dat een
meer centrale plaats voor vergadering gekozen
wordt.
Nog wordt meegedeeld, dat de kosten van bezoek
tor vergadering voortaan tot 8 gulden inplaats 6
gulden in rekening kan worden gebracht.
Ter voorkomihg van meerdere kosten ia voor de
vergadering weer deze plaats gekozen.
Voorzitter gaat tot sluiting over. HU dankt voor
de aangename besprekingen en hoopt dat het vol
gend Jaar ook Schagen en Hensbroek! zullen zijn
toegetreden. Met goede wenschen «voor den bond en
dank aan de pers. gaat elk zijns weegs.
De N.R.Ct schrijft:
De hcoren Fleskens en Smeenk hebben verleden week
btf de Tweede Kamer een wetsontwerp Ingediend, om
van klompen tijdelijk een Invoerrecht van niet minder
dan 12 pet. te gaan heffen, „Tijdelijk'* wil dan zeggen:
vijf jaar lang. Uit dit initiatief-voorstel blijkt opnieuw,
hoe verstandig het geweest ls, dat de Kamer het ont-
werpje tot invoering van eene tijdelijke verhooging van
Invoerrecht voor producten der aardewerk- (en glas-)
nijverheid met goede stemmenmeeredreheid heeft ver
worpen. Immers, ware dit aangenomen, dan zou het nu
wel drommels moeilijk geworden zijn, aan de klompenin-
dustrieelen te weigeren wat men aan de aardewerk-
industrie eerst had toegestaan.
Voor minister de Geer kan dit initiatief-voorstel ook
eene waarschuwing zijn, cm nooit meer te gaan spelen
met vuur. Bij het aardewerkontwerpje heeft hij niet
onduidelijk te kennen gegeven, dat een dergelijk voor
stel, betreffende de klompenindustrie van hem niet was
te verwachten, maar nu wordt hem het werk uit han
den genomen en zal hij met zijne eigen argumenten
worden bestreden. Dat is het lot van alle protectionisti
sche maatregelen;; de eene lokt den anderen uit Het
schoenenwetje wekte bij de Maastrichtsche Industrie
eetlust; het aardewerk-ontwerp je heeft de heeren van
de klompenindustrie hongerig gemaakt En zij zullen
wel niet de laatste zijn, aan wie de maag Jeukt 't Is
daarom te hopen, dat de Kamer abolitionist blijft en
aan de heeren klompenindustrieelen geen bittertje in
schenken gaat
De memorie van toelichting geeft het Is het ge
wone verschijnsel bij ontwerpen als het onderhavige
eenige te hooi en te gras bijeengegaarde cijfers, maar
een geweldige vaart tegen het Kloosterhuis zullen op
vliegen."
„Ik weet heel goed,, wat ik doe", zei Olga kortaf.
,Oh, werkelijk?" vroeg hij op cynisch en toon. „Ik
moet je eerlijk bekennen, dat ik dit ten zeerste betwij
fel, want anders zou je op het oogenblik een weinig
voorzichtiger rijden."
Olga zette de remmen aan en liet den wagen op een
handige wijze vlak voor de deur van het groote huis
stilhouden. Daarna wierp ze hem een veelzeggenden,
ultdagenden blik toe.
„Be trek jo groote handigheid geen oogenblik in twij
fel, Olga, maar wel Je... wijsheid. Je bent te zeer ge
neigd aan je gevoelens toe te geven en dat is niet al
tijd verstandig."
Ze lachte, doch was zich niettemin bewust van een
gevoel van verlegenheid, waardoor het haar niet mo
gelijk was, dadelijk te antwoorden.
„Wanneer u uitgesproken is, wilt U dan zoo goed zijn
uit te stappen," zei ze éven later, „zoodat ik hetzelfde
kan doen. Het is erg warm in den wagen."
„Dat schijnt zoo," antwoordde Max kalm.
Hij wendde zich om en steeg uit, terwijl hij zijn hand
onmiddellijk uitstrekte om haar behulpzaam te zijn. Ze
nam er echter niet de minste notitie van en kwam met
een sproug op den grond terecht Ze liep zóó haastig
het huls binnen, dat zij bij de voordeur tégen iemand
opbotste.
„Hallo, hallo! Waarom kijk je niet heter uit?" klonk
het eenigszins scherp.
„Oh, neemt U me alsjeblieft niet kwalijk, kolonel
Campion," stamelde ze vuurrood. „De zon scheen vlak
in mijn oogen en daardoor zag ik U niet aankomen. Ik
kwam Violet aanhalen, want ze heeft beloofd een paar
dagen bij met te komen logeeren, nu vader op reis is."
Niettegenstaande er een sombere uitdrukking op het
magere, gebruinde gelaat van kolonel Campion ver
scheen, maakte hij toch geenerlei bezwaar tegen het
voorgenomen bezoek. Hierop wendde hij zich tot Max.
„Hallo, Wyndham. Hoe maak jo het, oude Jongen? Kom
binnen en gebruik wat"
Olga maakte van dit oogenblik gebruik om zieh zoo
vlug mogelijk naar haar vriendin te begeven. Ze had
ontzag voor kolonel Campion, hoewel zijn jeugdige
stiefzuster hem altijd openlijk durfde trotsserem Hij
deed haar denken aan ten aan, die gebukt ging oa-
Bedenk bij de aanschaffing
van Uw lepels en vorken,
dat deze een bezit voor Uw
leven behooren te zijn. Stel
daarom Uw eitchen zoo
booo mogelijk. Verlana een
goed Hollsndscb itlvcr-
raodel vtn onverslijtbaar
door en door wit metaal,
dat bi) normaal onderhoud
zijn f raaien zilverglans be
houdt en waarvan de sa
menstelling, de chemische
zuiverheid en de volkomen
houdbaarheid U gegaran
deerd worden door een
bekende Cabrlek. kortom
verlang Gero-Alpacca I De
prijs valt binnen ieders be
reik. Gero-Alpacca lepels
en vorken zijn in alle goede
zakeo verkrijgbaar tegen
door de fabriek vastgestel
de prijzen vanaf f 4.20
per dozijn.
de weinige toot vergelijking vatbare oUfere utt de me
morie van toelichting, die ons treffen, is er althans een
drietal, dat te denken geeft In 1914 waren er 82 machi
nale bedrijven, ln 1919 niet minder dan 07, en in 1927
waren er nog 09.
Blijkbaar dus Is er in de oorlogsjaren eene abnormale
vermeerdering van machinale bedrijven geweest, eene
ultsetting gelijk in soo vele takken van bedrijf «n in
dustrie tijdens en in de Jaren dadelijk na den oorlog
heeft plaats gehad. Men denke slechts aan scheepsbouw
nijverheid, groetendrogerUen en wat dies meer zij. Maar
terwijl ln de meeste andere takken het teveel allengs
weer is opgeruimd, is de klompennijverheid op hausse-
peil blijven hangen.
En dit terwijl toch reeds bij de oprichting zeer waar
schijnlijk wel kon worden voorzien, dat op den duur
voor eene grootere klompenindustrie, dan er In 1914 was,
zeker geen plaats zoude zijn. Het ls toch reeds lang
(van algemeene bekendheid, dat het klompenverbruik
sedert het laatst van de vorige eeuw naar gelang van
1 de vermeerdering van welvaart aan het afnemen is.
Was de klomp voor misschien een jaar of 40 nog het
schoeisel der massa, thans ls voor de overgroote meer-
derheid der stedelijke bevolkiog de schoen daarvoor In
de plaats gekomen. Zonderen wij de oorlogsjaren en de
enkele jaren daarna uit, toen de schoenen buitengewoon
duur waren en de klomp tijdelijk weer terrein won, dan
kan men zeggen, dat de klomp in de steden het voetbe
kleedsel ls, niet meer, gelijk vroeger, van de arbeiders
klasse, doch nog slechts van de allerarmsten on
der de bevolking. Een ieder, die niet tot de jongste ge
neratie behoort, zal daarvan overtuigd zijn. Eén tref
fend voorbeeld. Zag men vroeger op straat, in de stegen
der armen en aan de straten der welgestelden, de ge
bruikelijke schoonmaak aan pui en ramen verrichten
door vrouwen op klompen, thans geschiedt hetzelfde
werk door dametjes met zijden kousen op schoentjes
met hooge hakken!
Zoo is de klomp in de stad in discrediet geraakt. Op
het platteland is het anders. De boerenbevolking kan
voor een groot gedeelte de klomp nog niet missen. Voor
het werk op den akker, in de wei, op de hel zoowel als
in de klei, ls de klomp nog het gebruikelijke schoeisel,
Dit ls dan ook het ergerlijke van het ontwerp, dat
met dit alles geen rekening hoegenaamd wordt gehou
den. Duurder making van de klompen, door ze aan in
voerrecht te onderwerpen, wil niet anders zeggen, dan
de levenskosten der allerarmsten In de steden en van
den landbouwenden stand verhoogen; de allerarmsten,
die op eiken cent moeten zien en de landbouwers, wlen
het toch al weinig naar de vleesche gaat, en die vóór
alles op vermindering van hun kosten bedacht moeten
zijn.
niseerd, voordrachten, ik «peelde er piano.
dit gezelschap had zich op een goeden keer
plechtige delegatie gevormd, die vader kwam bi
dat zij een mannenkoor uit het personeel wil
oprichten en lk zou hun dirigent moeten zij^
Ik waa toen 'u jaar of acht, negen Vader
mij dadelijk van de straat halen, waar ik met
Jongen» speelde. Zonder verderen omslag Btel<l|
mij voor het feit: „En vanavond beginnen',
„Goed" zei ik ,dan zal ik eerst de slouyj
uitzoeken". Zóóveel begrip bleek ik er dus
van te hebben. En dien avond klom ik bovom
een tafel, liet al die mannen, n veertig, vijftig,
zingen, en deelde ze in naar de hoogte, do iaag
van hun stemmen. Vader overlegde, dat ik i
eerst accoorden, crescendi en diminuêndi met h
moest studeeren. Zelf componeerde ik de liederen,
En, toch was 't wel aardig: toen ik 'n viji'tion ja
geleden daar te Utrecht nog weer eens in die ai
liers kwam, bleken ze er nóg de liederen'te zing
die ik als jongen bad geschreven".
niet genoeg om vergelijkingen te kunnen maken, en
conclusies te kunnen trekken. De meeste cijfers loopen
daarenboven over 1919, een voor klompenverbruik én
-industrie, abnormaal jaar.
Gelijk te doen gebruikelijk is, bevat de memorie van
toelichting de verzekering, dat deze lichte en tijde
lijke belasting", eene opleving van de klompenindustrie
zal mogelijk maken. De termijn, waarin dit zal geschie
den, is ditmaal op vijf jaren gesteld, waaruit blijkt, dat
de klompenbeschermende heeren pessimistischer ge
stemd zijn dan de Maastrichtsche nijevrheid was, welke
het met 3 jaren protectie meende te kunnen doen. Jam
mer, genoeg is er echter in de becijferingen van de hee
ren Fleskens en Smeenk eene fout, die verhindert veel
waarde aan hunne berekeningen te hechten. Zij becijfe
ren het loon, dat in België voor 100 paar klompen moet
worden besteed de „hoofdfactor" voor het prijsver
schil tusschen Hollandsche en Belgische klompen
op f 13.49, waarvoor in de plaats f 20.49 moet worden
gelezen. Dat is dus maar even eene vergissing van 60
pet! De bespiegelingen, die de heeren verder aan dezen
„hoofdfactor" wijden, zullen wij onzen lezers dus maar
besparen. Wie kan er iets om geven?
Intusschen, wij gelooven wel, dat het in de klompen-
Industrie slecht gaat De vraag ls echtér, of velen van
degenen, wier bedrijf nu zulke moeilijke tijden beleeft,
niet zeiven gebrek aan inzicht getoond hebben. Onder
der zwaren last, dien hij dolgraag van zich af wilde
schudden, doch welken hij genoodzaakt was te blijven
torsen.
Ze vroeg zich vaag af, wat hij en Max Wyndham met
elkander gemeen konden hebben. Uit zijn geheele op
treden was heel duidelijk gebleken, dat hij het buitenge
woon prettig vond, Max te zien, terwijl hij van haar
ternauwernood notitie had genomen.
Tot haar verbazing kwam ze tot de ontdekking, dat
Violet nog precies even ver met pakken was als toen
ze haar had verlaten. Ze lag half uitgekleed op haar
bed, geheel verdiept ln een boek. Bij Olga's binnen
komst keek ze haar vriendin met groote, verbaasde
oogen aan.
„Ben je alweer terug? Mijn beste kind, je lijkt wel
kwikzilver. Die naam „Allegro" ls toch maar een schit
terende uitvinding van mij. Die past volmaakt bij Je.
Ga zitten waar je maar wilt. Ik kan de eerste paar
minuten heusch niet met je praten, want ik heb hier
een boek onderhanden dat het gemeenste is, wat ik
tot nu toe in mijn bestaan gelezen heb. Je krijgt het
van me, als ik het uitgelezen heb. Het handelt over de
Turksche gruweldaden In Armenië: het ls eenvoudig
weerzinwekkend..." Bij de laatste woorden was ze weer
geheel en al verdiept ln haar lectuur en haar oogen
verslonden de bladzijden.
Olga sloeg het jonge meisje eenige oogenblikken gar
de en ging daarna op den rand van haar bed zitten.
„Violet, gooi dat walgelijke boèk alsjeblieft weg. Hoe
kun je zulke afschuwelijke dingen lezen?". Violet
scheen haar echter niet te hooren. „Sta nu op, Violet,
en begin te pakken. Dokter Wyndham la beneden."
„Wat zeg je?" Het meisje keek nu op en er scheen
een droomerige blik ln fcaar oogen. „Is. die hinderlijke
man werkelijk hiez? Hoe heb Je hem daartoe kunnen
verleiden? Je hebt zeker een toovermacht op hem. uit
geoefend, klein meisje. Je schijnt geweldige dingen met
je lichtblauwe oogen te kunnen bereiken. Vertel me
eens, hoe Je het hebt klaargespeeld".
Olga had het boek opgenomen en het met een klap
dichtgeslagen. „Ik ontmoette hem ln „Redlands" en
daar hU den auto bij zich had, vond ik het de natuur
lijkste zaak van de werled, dat wij daarmede "Aar huis
zouden gaan. Hij verzekerde mo, dat hij toch van plan
was hierheen te gaan."
„WerlwUJkT Ik ra ml mm wBJ«b mttn mum.'
HOE HIJ VOOR HET EERST „DIRIGENT" WAS.
Voor de rubriek „Onder de Menschen" van de
N.R.Crt, heeft Willem Mengelberg van zijn „Dag
taak" verteld-, waarhij hij ook een en ander uit zijn
jongensjaren ophaalde.
Over zijn eerste optreden als „dirigent" lezen wij
het volgende:
„Mijn vader wilde niet, dat ik musicus zou wor
den, omdat ik naar zijn vaderlijk begrip te veel ta
lent had voor schilderen, teekenen, boetseeren
Maar mij trok de muziek sterker aan. Ik had die
liefde wel van mijn moeder zij speelde goed plano
en zij zong met een lieve, gevoelige stem. Trou
wens, nog altijd, op haar vier-en-tachtigste jaar,
speelt en zingt zij, en geregeld als ik hij haar kom
moet ik voor haar aan den vleugel gaan zitten.
Als heel klein kind al moet ik sterk onder den
indruk van moeder's zingen zijn gekomen. Zij ver
telt wel: toen ik 'n jongetje van één jaar was, en zij
speelde en zong dan kroop ikonder de piano.
En als 't aandoenlijk werd, begon ik vreeselijk te
hullen.
Later; in de kinderkamer u moet niet vergeten:
wij waren met zestien broers en zusters, die niet al
tijd in de huiskamer rond konden stoeien en dus
hun eigen domein hadden: de kinderkamer. Daar
stond óók een piano als een speeltuig, in dubbe
len zin en bovendien: als een paedagogisch tucht
middel. Want wanneer we ondeugend waren, wer
den we om te kalmeeren op een stoeltje aan do pia
no gezet. En als kleine jongen speelde ik dan al
gauw mijn eigen liedjes, op een eigen tekst.'
Op mijn vierde en vijfde jaar kreeg ik mijn eer
sten pianomeeeter. „Wat moet ik u voorspelen?"
vroeg ik tot £ijn verbazing. Dat moeder ons
voor-zong on -speelde en de piano in de kinderka
mer die omstandigheden hebben feitelijk over
mijn bestemming beslist.
Zeven, acht jaar oud, zong ik mee in het kerk
koor. Ik had zegt men een heel mooie sopraan-
stem. Wij zongen daar a capella. Muziekvrionden
kwamen er dikwijls naar luisteren in die dagen. En
kwam er een sopraan-solotje in voor, dan mocht ik
dat zingen.
Uit mezelf begon ik ook orgel te spelen, al kon
ik dan nog niet bij de pedalen van dat enorme kerk
orgel. —'Maar in de kleine pauzes liet de organist
mij wel eens zoo maar wat fantaseeren, waarbij ik
dan over de pedalen heen liep. Ik geloof, dat ik
nog wel een handige Jongen was. En de imuziek,
die leerde je zoo spelenderwijs. Mijn stem? Zoo
tusschen de zestien en zeventien jaar ging die om.
Ook heb ik al heel jong gedirigeerd. Vader had in
de verschillende ateliers schilders, modelleurs, en-
zoovoort, die onder 't werk zongen. Een of twee
maal per jaar werd voor deze menschen met hun
vrouwen en kinderen een gezellige avond georga-
Violet wendde een vruchtelooze poging aan Qm het boek
weer te bemachtigen. „Ik moet net 'in elk geval uitle
zen, Allegro. Ik moet en zal weten, wat er met die on
gelukkige meisjes gebeurde, toen het klooster overvallen
werd. Ze verminkten het meerendeel der nonnen met
hun kromme sabels. Maar de leerlingen... Allegro, geef
het hier, mijn beste kind. Ik zal vannacht geen oog
kunnen sluiten, voordat ik het tot het einde toe gele
zen heb." s
„Ik denk, dat het tegendeel het geval is," zei Olga op
somberen toon. „Je krijgt het nu niet meer in handen.)
Het is een afschuwelijk, walgelijk boek en lk begrijp
niet, hoe het mogelijk is, dat je dergelijke dingen ver
slindt. Sta nu op, kleed je aan en gedraag je niet zoo
hinderlijk,"
„Hinderlijk?" Violet barstte ln een vroolijken .lach los,
waardoor de eigenaardige uitdrukking, welke in haar
oogen lag, voor een kort oogenblik verdween. „Ik wist
heusch niet, dat lk in een onaangename stemming ver
keerde, kindje. Misschien heb je echter gelijk en is het
heel dwaas'van me dergelijke boeken te lezen. De schrij
ver daarvan moet een beest zijn. Neem het maar weg
en laat het nooit meer onder mijn oogen komen."
Ze sprong uit haar bed en ging heur haar voor den
spiegel opkammen. Olga legde het boek op een tafel
tje neer en begon vlug de verschillende kleedingstuk-
ken, welke op stoelen door elkander waren gegooid, bij
een te zoeken.
Haten we voortmaken." zei ze.
Hatuurlijk. Wij kunnen Zijne Koninklijke Hoogheid
toch moeilijk laten wachten. Waarom heb je hem niet
mee naar boven gebracht? Misschien had hij zich dan
buitengewoon geamuseerd!"
„Violet," riep Olga verontwaardigd uit „Hoe verzin
Je het?"
„Is dat dan zoo verschrikkelijk? Een dokter kun Je
toch onder alle omstandigheden ontvangen. En ik ben
er van overtuigd, «lat deze bewuste Jonge man heusch
niet gauw van streek ls te brengen. Wat voerde hij
eigenlijk op „Redlands" uit?"
Even aarzelde Olga. „Hij was bij juffrouw Stubbs ge
roepen", antwoordde ze daarna. ,HÜ kwam echter te
laat"
„Oh! Is ze dood? 23c denk dat hij zich nu aardig booe
aal hebben gemaakt"
I „Waarom verondanrtal j« datr v*o«f Olga wti»
BESTRIJDING DER VLIEGENDE WTNKEL&,
Klacht van de Langendijker afgevaardigden.
In de Woensdag gehouden «vergadering van
Kamer van koophanueei voor Hoil. Noorderkwi
tier, waaibu uitmaal twintig middenstands-om
nisaties uit het geheele district vertegenwoordig
waren, heeft mr. aVl, Koppiu® uit Groningen eenin
heschouwungenj gehouden over de beate wijze va
bestrijding der vliegende winkels enz.
Dit is niet alleen een middenstands-, doch oo
een publiek belang, en met het oog up de a.s. lm
ziening der drankwet is het thans juist een goi
oogenblik om deze batrijding krachtig ter hand
nöiaen. De middenstand moet hulp zoeken bij,
recat". gemeentebesturen, Karherleden, makalaBi
de pers. curatoren bij faillissementen, teneinde
euvel den ko.p te kunnen indrukken en dan twiili
apr. niet of door eene gemeenschappelijke aam*
werking, konden deze winkels verdwijnen.
Naar aanleiding eener in geheime zitting der
mer gehouden beschouwing van den heer D.
Grunwald uit Helder, oordeelde de Kamer hett
gewensebt. dat er pogingen zouden worden
wend er toe te geraken, dat het ontwerp tot
ziging der gemeentewet zoodanig zal luiden,
hieruoor, ten' voordeele der gemeenten, waar zi
of inrichtingen zich bevinden, waanvan óf de in
zetel of eigenaar elders gevestigd of woonachu.
de eigenaar dier zaken of inrichtingen, ook als
geen natuurlijke personen zijn, in die gemi
geheel of ten deele worden belast voor het
inkomen uit die zaken of inrichtingen verkri
De heer M. C. Roos, oudinspecteur der registi
hield hierbiji een krachtig pleidooi voor verdwj
ning, der forensenbelasting en heffing der forens
inkomstenbelasting bijl de bron, hierbij tal van
langrijke adviezen gevend.
Door de afgevaardigden der middenstandsivoreenl
gingen aan de Langendijiken, werd ernstig geklap
over de concurrentie dio de gemeentebesturen a!
daar bij de exploitatie der lichtbedrijven doen
de winkeliers en gas en electriciteits-artikelen.
sloten werd aan de raden dier gemeenten
adres te richten ten einde deze concurrentie vot»
taan uit te schakelen.
De voorzitter bracht eenige woorden van hart
lijken dank aan mr. Koppius en den heer Roos rro
hun doorwrochte adviezen en meende, dat het i
de (Kamer gezochte en verkregen contact met
middenstandsorganisaties goede vruchten kon dl
gen. De Kamer zou dan ook voortgaan 'met het hl
den ivan bijeenkomsten met de vertegenwoordig
dier organisaties uit het geheele district en hooi
dat deze vertegenwoordigers wederkeerig de kan
goed op de hoogte zouden houden van hetgeen
in hun omgeving voorvieL
Als uw organisme zelf u door pijn en kwale
een duizelig gevoel, oorsuizingen en andere stoa
nissen waarschuwt, dat de nieren het urinezuurt
andere vergiftige stóffen niet behoorlijk uit
bloed filtreeren. dient gij u in acht te nemen. G
kunt het spoedig genoeg -zelf uitmaken:
Let er op of gij last hebt van ruepira, nhcumat
scbe pijnen, ischias of spit. een prikkelbaar, /enu»
achtig, afgemat gevoel, een gevoel of uw ooren sul
«zen of gonzen, te vaak of te weinig aandrang
urineeren. troebel, te donker of te licht geklen'
water. Brandend en pijinlijk bij de loozing. Zandri
gruisachtig of draderig bezinksel.
Elk dezer verschijnselen kan beteekenen. dat
nieren hulpi behoeven. Gebruik dan onmiddel
Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Zij worden
volen als het middel, dat <Je verzwakte nieren
wekt, de urineloozing regelt en u bevrijdt van
pijn. rheumatiek en die andere ellendige vei
selen van nieraandoening.
Verkrijgbaar in glasverpakking met geel
Iet hier vooral op) biji apotheken en di
k f 1.75 per flacon.
,Hij lijkt me precies een persoon toe, die razend i
woede zal worden, wanneer Iemand zich veroorlool
zonder zijn speciale toestemming dood te gaan. Ik
tenminste wel, dat Ik nooit zou durven sterven, I
lang hij in mijn nabijheid vertoefde." Dit antwoord
op vroolijken, luchthartigen toon gegeven. Toen
volgde ze: „Als je nu toch v?m plan bent mijn ko»
voor me te pakken, Olga, dan kan ik evengoed ni
beneden gaan en den roodharigen jongeling wat M
houden, vindt je ook niet?"
„Je hoeft Je volstrekt niet druk te maken, vast
Be
zit met je broer te praten," antwoordde Olga kalm, p
wijl ze met haar taak doorging.. „Wij kwamen beo
de hall tegen, toen wij uit den wagen stapten."
„Is Bruce al terug? Hè, wat is dat vervelend
hem! Het had in mijn bedoeling gelegen een bood®
achter te laten en nu zal ik genoodzaakt zijn een
weldigen tijd met hem- te argumenteeren."
„Zegt kolonel Campion werkelijk wel eens meer
twee woorden achter alkaar?" vroeg Olga verbaasd.
„Oh, ja, als ik hem uit zijn schulp haal, dan
dat meer. dan eens. Wil je mijn japon even voor
dichtmaken? Wat denk je, dat zijn laatste bevllf
ls? Mevrouw Bruce schijnt erg nerveus te zijn, en
om ls hij van plan met zijn jacht een toch op den
lantischen Oceaan te gaan maken. Ik heb hem ronl
te kennen gegeven, dat ik er niet over denk van^
partij te zijn. Be heb het land aan de zee, en da""
boven den ganschen dag ln het gezelschap van die
te moeten zijn... mijn beste kind, het zou eenvoud!?»
om gek te worden. Bc weet ook zeker, dat ik
zou springen, en dat vertelde Ik hem kalm. Na di
derhoud heeft hij voortdurend in een slecht
„Nu. je komt bij ons logeeren," zei Olga tn
„Hij dus met een gerust geweten vertrekken» L
„Ja, dat kan zeer zeker en mevrouw Bruce
verrukt over wezen. Ze haat me gewoonweg, aio
ze zioh gedraagt, alsof dit allerminst het feval
het niet grappig? Allegro, je bent een schat.
Impulsief gebaar legde ze haar armen om de sclio
van Kaar vriendin en kuste haar.
Wordt
Hit
Uil
