Alltieci Nitits-
IRIEVEN OVER ENGELAND.
WINKEL.
Donderdag 12 April 1928.
71ste Jaargang No. 8236.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Uit onze omgeving.
SCHAIIER
COURANT.
pit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
entiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden 11.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
7 Alpxi'I 1928.
In de laatste iheltft van Januari is een veralag ge-
WÜliceerd, dat handelt over den getzondheidistoe-
itand en de sterfte onder de verschildende klassen
van de 'bevolking van Engeland en Wales in de
aren) '192123. Enlkele munten uit 'dit verslag, dat
n zijn alfceheele ©trekking wel evenzeer op ons
ligen 'land als op Engeland van toepassing aal zijn,
vil ilk) ditmaal eens bespreken. Ieder kan dan fvoor
iidhi zelf zien of zijn beroep tot de gezonde of onger
onde behoort, en of (hiji veel -of- weiinig kans heeft
an- kanker, tuberculose of blindedarmontsteking te
teiven.
In de allereerste plaat® Wijkt dan, dat
domihee's bijzonder gezcxnd! zijn. Zij nemen, een
jlaats in op de lijst van gezonde beroepen, die door
teen enkel ander ook maar dn de verte benaderd
wordt. i t
Onder de meer welgestelden is een) booger sterfte*
cijfer dan onder de miinder goed 'bedeelden, wat te
wijten is aan drie oorzaken: Mindedaianiontsteking,
suikerziekte, alcoholisme. Deze drie ziekten kunnen
we dus met recht chipue ziekten noemen. Trouwens,
ze staan in direct verband met eten en drinken.
Voor het 'hoogste sterftecijfer aan tuberculose moe
ten we naar de laagste klassen van de bevolking
afdalen.
Influenza is een beroepsrisico voor dokters.
AdVocaten overtreffen alilie andere beroepen in
bet sterftecijfer voor blindedarmontsteking.
Wanneer we nu éven terug gaan naar de sterfte
aan tuberculose, dan vinden we, dat het laagste
cijifer te vinden is biji
voormannen bijl de 'bouwvakken,
voormannen en rentmeesters op landgoederen,
advocaten,
dominee'®,
ikl-enkèn op banken- en verzekeringskantoren.
Iet hoogste daarentegen bijl
mijniwenkers in tin- en kopermijnen,
scharenslijtpers,
bootwerkers, en
karreventers.
Bij de twee laatste groepen daarvan ligt de grootte
van het sterftecijfer niet aan het beroep zelf, zooalls
bij de eerste twee het ge<val is, maar aan de omstan-
diftbeden waaronder deze menschen meestal leven.
Wanneer we van de tuberculose afstappen en' tot
_9 minstens even gevreesde kanker overgaan, be
merken we, dat het sterftecöjfercijlfer voot onge
schoolde arbeiders, du» over de laagste klasse, veel
en veed hooger is dan voor de middelt- en hoogste,
dasse. Hieruit schijnt wel te -volgen, dat een zeer
lolangrijk gedeelte van de sterfte aan kanker weg-
tonomen zou kunnen worden, wanneer de moge-
itkheid be&tondl de levensvoorwaard'en van a]!l©
dassen gelijk te maikenl aan die van de hoogste.
Voor kanker is het sterftecijfer hlet laagst bij
dominee^,
klerken' op banken,
letterzetters en
vervaardigers van artikelen van leer.
Terwijl het hoogste kanikersterrftecijifer, wordt aan-
getrofiem bij
keliners,
j scharenslijpers,
I mijnwerkers in tan- en kopermijnen, en
i keldermeesters.
I Wat suikerziekte betreft, legt het rapport vast,
dat ze voornamelijk die klasse aantast, die de mid
delen bedt om zich overdadig te voed'en en weinig
uit te voeren. Een eigenaardig voorbeeld daarvan
iwoudt gegeven door een) vergelijking van de aanwe-
j zigihei'd van suikerziekte biji den boer en biji den-
boerenwerkman. De omgeving, waarin beide ver-
i keeren, is dezelfde, maar de werkman eet minder
en doet meer dan zijn "baas. Hiji wordt daarvoor be-
loond met een sterftecijfer aan suikeiziekte, dat nog
niet de helft van dat van zijn -patroon bedraagt
Precies op dezelfde manier is het sterftecijfer
-voor blindedaimontseki-ng bijna twee en een half
maal- zoo groot voor de hoogste en middenstand als
voor deru laagsten stand, dien der ongeschoolde ar
beiders. Zooals ik reeds gezegd heb, spannen in dit
opzicht de advocaten de kroon, maar zij- worden al
spoedig gevolgd door afslager® bij verkoopingen,
architecten en bankbeambten 'Daar vlak tegenover
staat, dat bij! niet minder dan negentien beroepen
van geschoolden en niet geschoolden arbeid geen
enkel stergeval door blindedarmontsteking) voor
kwam.
Van leverkwalen zegt het rapport: „In het alge
meen) gesproken is dit een ziekte, die geld kost en
verkregen woTdt naar verhouding van het inkomen."
Verder lezen we nog, dat het sterftecijfer van boe
ren bened'en het gemiddelde ib van de geheele be
volking, behalve voor suikerziekte, blindedarmont
steking en zelfmoord.
Dat van mijnwerkers ds, zooals wel niemand zal
verwonderen, 'boven het gemiddelde en dat van
scharenslijpers zeer veel boven het gemiddelde.
Bakkers, daarentegen, zijn er beneden, en schijtnen
ook weinig) neiging tot zelfmoord te hebben, terwijl
'karreventers weer ver boven het gemiddelde uitste
ken.
Zou een) dergelijk rapport niet iet» zijn. om door
ouders in overweging genomen te worden, wanne ar
ze dennen over het beroep, dat bun zoon zal kiezen?
Hoewel - ikJ heb er reeds op gewezen in mdjtn
brief, en het rapport vermeldt het eveneens het
is lang niet altijd juist het beroep, dat het hooge
sterftecijfer meebrengt. Veeleer zijn het de levens
omstandigheden, die meestal biji het, beroep bobo-oren.
De karreventers en de advocaat, 'de dominee en de
boerenarbeider gaan, wanneer hun dagelljlksche
werkzaamheden geëindigd) zijn, nèar heel verschil
lende woningen, waar ze zeer verschillende middag
malen gebruiken, om vervolgens naar bed te gaan
in groote, frissche slaapkamers, of kleine, bedompte
bedsteden of alkoven. Wanneer een ongezond
beroep de levensomstandigheden kcm krijgen van
een zeer gezond beroep en omgekeerd, -zouden we
w-aarschijlnliifc heel', andere cijfers te Kien krijgen.
Echte waard» zouden ze eerst dan krijteren, wanneer
alle beroepen bet rapport brengt ze onder in -178
gro-epen onder precies diezelfde levensomstandig
heden konden verkeeren.
!Dr. F. N. Kay Menzies, gemeeni&dokter In Londen.
I zegt, dVmkt aniji izeer terecht, dat werk in dte open
lucht niet noodzakelijk het heste is voor tubercu
leuze menschen. „Van veel meer waarde is arbeid,
die geen zorgen -met zdch) meebrengt en een goed
salaris oplevert. Wijl kunnen er niet sterk genoeg de
a'andacht op vestigen, dat. behoudens enkele uitzon
deringen. het beste beroep voor tuberculeuze men
schen dat is. waaraan zij gewend zijn, en waarmee
Olga dacht ernstig over dit voorstel na. „Weet je heel
Wker, dat dit de eenige uitweg is?"
"Ja, tenzij je wenscht, dat Nick het te weten komt"
„En wat moeten we beginnen... wanneer hij toch
praatjes rondstrooid?" vroeg ze even later. „Of anderen
menschen vertelt dat jij en ik verloofd zijn?"
„Dan kunnen wij het kalm ontkennen," verzekerde
„Wij zeggen dan bijvoorbeeld blozend, dat wij niet
ton, wat de toekomst -nog kan brengen, of Jets der-
WiJks..." tel hlJ lachend.
Ze werd aangestoken door zijn vroolljkheld. „Het Ja
keel vriendelijk van je," zei ze hartelijk.
V»im7' eIemaaJ nIet Ik zal den toestand zeer aantrek-
«HJK vinden. Het gebeurt hoofdzakelijk omdat wij hem
^rten uit handen willen nemen. Wij zullen eens
P».- of ons plannetje slaagt."
«Het haar hand los en vestigde al zijn aandacht op-
leuw aan de sokken.
bleet Peinzend v°or zich uitkijken en vaag drong
*eW v.aar <ioor' <*at den man, dien ze nog kort
eaen had gewantrouwd, thans als haar verdediger
gekozen.
•ilaj ik even je schaartje 7" vroeg Mar.
«mder op te zien, reikte ze hem dit toe.
moe* **et draadje doorknippen," zei Max pla-
0ft_' 7.? voldeed aan zijn verzoek, doch op hetzelfde
S keck ze hem de oogen.
ld» i bracht ze haperend uit, Max... ik vind het
Qee toch verre van aanlokkelijk."
Wet doen"" onverstoorbaar. „Dan moet je het
je^h m* tt18*18 oon smeekende blik Jn haar oogen. „Weet
llli1 Zeker-" dat het van geenerlel beteekenis is?"
sl««v.i n zo° weinlg en zoo veel beduiden, als je zelf
verkiest," antwoordde Max.
.bt k®doelde ik het niet precies," mompelde Olga.
lulHi*e«n: hoeft toch in geen enkel opzicht een wer-
^agemen^ te z^n' ls het wel?"
j 1 zal een elastisch verbond zijn... iets, wat zoo ver
mogelijk uitgerekt kan worden... een draad, die nimmer
uit zichzelf kan breken... ofschoon deze onmiddellijk
door een der belde partijen doorgesneden kan worden."
Olga slaakte een zucht van verlichting. „Wanneer
dat werkelijk alles is...'
„Wat zou de meest veelelschende mensch anders kun
nen verwachten?" vroeg Max.
Ja, wat eigenHjk. Toch kwam het Olga voor, alsof het
antwoord, dat hij haar gegeven had, verre van bevredi
gend was. Misschien drong het op dat oogenblik reeds
vaag tot haar door, dat het verbond, dat hij had be
schreven, volkomen onschendbaar zou zijn. Ze maakte
echter geen verdere bezwaren, onverschillig wat er ook
in haar mocht omgaan, daar ze begreep, dat er na zijn
laatste antwoord niet meer te zeggen viel.
HOOFDSTUK IX.
HET PLAN.
Eensklaps hoorde Olga het opgeruimde, bekende flui
ten van Nick en ze haastte zich hem tegemoet te gaan.
Hij sloeg zijn arm om haar heen en keek haar teeder
aan. „Nu, Olga mia. Ik hoop en vertrouw, dat je in
mijn afwezigheid niet meer gekibbeld hebt"
„Nee, ik heb zelfs vriendschap met Max geslóten,"
antwoordde ze. „Ga gauw mee, dan zal ik je een lekker
kopje thee geven."
Hij volgde haar naar den tuin, waar de theetafel ge
reed stond. Max was de eenige, dié op hen zat te wach
ten.
j „Zoo, wat zit jij daar eenzaam," riep Nick uit.
„Dat ls het beste, wat wij onder de gegeven omstan
digheden kunnen doen," gaf Max ten antwoord. „De
kinderen zijn nog uit en juffrouw Campion, die hoofd
pijn gekregen schijnt te hebben van de warmte, ls naar
bed gegaan. Ik ben van plan haar voorbeeld te volgen,
wanneer jullie me tenminste wilt excuseeren. Ik heb
vannacht slechts twee uur geslapen en misschien gun
nen ze me vanavond ook geen rust Je kunt mijn stoel
krijgen, Ratcliffe."
„Je verschijnt toch zeker aan tafel?" vroeg Olga,
„Natuurlijk",
„Als je je eten liever boven hebt, dan kan dit ge
beuren," vervolgde ze.
„Nee, dank je, ik kom beneden."
Hij wendde zich om en wilde op het huis toeloopen,
toen hij eensklaps stilstond. Violet verscheen op het
breede grintpad en bracht haar hand naar haar mond
om haar geeuwen te verbergen.
Beste menschen, neem me alsjeblieft niet kwalijk. Ik
krijg altijd slaap nadat ik een autotocht Heb gemaakt.
Waar tie goede majoor toch heengegaan, Allegro?
Je hebt htm toch hoop lk, niet weggestuurd?"
zij. ©en1 goed inkomen verdienen, opi voorwaarde dat
het -ondier behoorlijke hygiënische omstandigheden
kan worden- uitgeoefend1".
Dr. Menmieg betoogt vorder, diat het opleiden van
v-odiwassen personen boven 25 jaar voor een ander
beroep, dan dat. waaraan ze gewend' zijn, omdat de
medicus het misschien wenschelijk acht, in het ail>-
gemeen praktisch, niet uitvoerbaar is. D,e pogingen,
die men gedaan heeft met opleiding van ex-sold'aten:
na den' oorlog, hebben bewezen, van hoe weinig
waarde zoo iets gewoonlijk is. En daaroml: schoen
maker, houd! u bijl uw leeat.
Dinadiagdvond vergaderde ten huize van den /heer
JR. Laian die Fruit- en Groentenvereenigin» «Winkel'"
te. Winkel.
Tegenwoordig waren) <17 lelden. i
IM^et een woo-rd) van welkom opent de Voorzitter
de vergadering, waarna de notulen der vorige ver
gadering -worden gelezen en- met een woord van
dank aan den secretaris worden goedgekeurd.
AMiereerafc komt in behandeling d'e beschrijvings
brief (van de te Utrecht te houden vergadering van
h-et 'Centraal Bureau. Een voorstel om 11/50 van
den omzet bijl te -dragen in de kosten, vallenld'e op
de reclame iin binnen- en 'buitenland! voor den afeet
van fruit. Het bestuur adviseert daaraan te voldoen.
Goedgevonden.
0e af-d. Vinkeveen! wenscht van da kosten der
reclame ook iets -af te wentelen op den Handel en
niet alleen meer op den producent. -Het Hoofdbe
stuur ziet de mogelijkheid daarvan niet in en boven
dien, de winkelier maJakt reeds recüaimiei voor rijn
zanik en daarmede ook voor het produic4. 1
Het (bestuur staat afwijzend tegien-over dit .voorstel
De afd. 0eventer, wenscht tusschenkomst der re-
geering om tot vaststelling van een haindefemerk te
komen en het lU.CJBl-merki al» jRjjkscontrólemeik
in te voeren. f
Het bestuur acht dit een zeer belangrijke raak,
ris we ons product de wereld; in willen zetten, moet
het aan hooge eisdhenl voldoen. i i
Het Hoofdbestuur kan zich meit) "dit voortstel niet
vareentilgen. Ons> volk ie war» van regeeriinlgsinmenr
glnig en bovendien met het U.CiB.-merk Wordt al
veel (beredkt en het -is te verwachten, dat dit aJge-
meenl gbruikt Kali worden.
T*e afd. -Zwijndrecht dringt aan op een afdoende
maatregel ter voorkoming van de bestaande mis
bruiken biji het gebruik) van veilingfust.
Het bestuur ondervindt ook) de ruisbruiikiea bijl biet
gebruik van bussel», enz.
Olofk! het Hoofdbesttuur erkent -die misbruiken en
ter voorkoming daiarvian zal een! strafbepaling in
het Wetboek wan Strafrecht moo'dig zijb en stelt
zich! voor, een onderhoud te vragen' met den Mi
nister van 'Justitie. v
De afdL 's Gravencajödb vraagt een -onderzoek'
naar de mogelijkheid van een pensioenregeling voor
het vedlingspersoneeL
'Aangezien hier geen vast personeel ia, woTdt dit
voorstel' buiten beschouwing gel aten.
0e vergadering wan het 'CentrajaJ (BureauJ zaA: plaats
hebben op 11 April' a.s. en tot afgevaardigde wordt
benoemd! de heer -P. Honingb.
Regeling aifslagmaikt. 0e Voorzitter stelt voor.
„Dacht je soms, dat hij hier mocht blijven logeeren?"
vroeg Olga eenigszins scherp.
„Dat zou hij misschien wel graag willen, nu hij weet,
dat ik hier ben," antwoordde Violet, terwijl ze zich ln
een stoel liet neervallen. Hoewel haar oogleden eenigs-
zins gezwollen waren, lag er toch een buitengewone
schittering in de prachtige blauwe diepten. „Ik ben
vreeselijk slaperig," bekende ze. „Mag ik een kopje thee
hebben om wat op te kikkeren? Max, ik ben volstrekt
niet in een stemming om anderen te amuseeren, dus
wat mij betreft, mag je gerust verdwijnen."
„Het is heel vriendelijk aangeboden," zei Max. „Het
zal me echter buitengewoon aangenaam zijn, wanneer
je me wilt toestaan je te bedienen."
„Dat kan Nick wel doen," bracht Olga in het midden.
„Ga jij nu alsjeblieft wat rusten."
Wanneer je hem zoo duidelijk laat merken, dat je
hem missen kunt, dan blijft hij natuurlijk juist hier,"
protesteerde Violet. „Ken je hem nu nog niet? Als je
een houding had aangenomen, waaruit viel op te maken,
dat je bijzonder op zijn aanwezigheid gesteld was, dan
zou hij ons vermoedelijk alleen laten." Opnieuw begon
ze te geeuwen. „Nee, dank je wel, kindje, ik wil niets
eten. Ik ben veel te suf en te slaperig. Vertel me eens,
Nick, heb Je belangrijke zaken gedaan?"
Nick haalde even zijn schouders op en lachte. „Nee,
niets bijzonders. Wat kwam Hunt-Goring hier uitvoe-
rén?"
„Hij had zijn duim gebroken," antwoordde Max.
„Ja, en daarom vond hij het noodig hier den heelen
middag op bezoek te blijven," viel Violet -hem in de rede.
„Hoe ben je er in 's hemelsnaam in geslaagd hem kwijt
te raken, Allegro? Ik had'het zonder twijfel niet van
hem gedaan gekregen."
„Dokter Wyndham kwam vroeg van zijn bezoeken te
rug en hij stuurde hem met den auto naar huls," ver
klaarde "Olga.
„De man heeft me gruwelijk verveeld," zei Violet. ..Ik
heb hem op het laatst maar kalm in den steek gelaten,
omdat Ik mijn oogen niet kon openhouden. Geef me
alsjeblieft een sterk kopje thee, want anders raak ik
zoo weer onder zeil."
„Heb je ed bezwaar tegen als ik rook?" vroeg Max.
„Allerminst, ga gerust je gang."
Hij bood haar een cigarette aan. Misschien wil je
mij gezelschap houden."
„Nee, dank je wel. Ik heb den heelen middag gerookt."
Ze vouwde haar armen achter haar hoofd tezamen en
het leek, alsof haar zware oogleden zich zouden slui
ten.
Op dat oogenblik keek Olga Max toevallig aan. Hij
sloeg het jonge meisje met zulk een aandacht gade, dat
hij alles om zich heen scheen te vergeten. Weer herin
nerde Olga zich het voorval van de groene waterjuffer
regeling, 'daJarvam aan hei bestuur op te dralgen.
Aldus besloten.
0e heem iBiijlhounver wiensdht (met de vedMntel Net
lager te gaan dan M cent. en geen 4/10, S/10, 2/10
of 1/10 cent. i
De. heer A. Kamp ging) liereer niet beneden 1 cent*
we trachten de tmaiïkt goed! te maken èn stellen di»
gelegenheid open .voor het naiaiderwajairddlge.
Die heer G. Leijen Kz. gevoelt voor de opmerking
v-ami den heer Kaïmp, doch de heer -Koolji meer /voorn
de opmerking! v«un den heer J. Bijhouwer.
0e heer Kioorn acht een pril» beneden 1 cent ook
niet loonend. i
D'e Voorzitter verwacht bijl wering van minder
goede vruchten weinig) aanvoer, de teelt van goede
vruchten was gering. j
Het bestuur zal1 dit ernstig overwegen.
MarktgekL Het maUktgeldJ wordt bepaald' op het
zelfde percentage als het vorige jaar.
Rekening 1927, De commissie vattt onderzoek,
Ibetetaiande uit de heereri C. Meura, P. iBart en- !X<
Dekker, brengt (bijl monde vato den heep Dekker
rapport uiit.
Omzet gewone veiling I 25629.19, idera entoloc-
tveüing f 4451.15, ddetmi kruisbes-veiling f 504.40, idem;
geleverde groenten f 731.74, totaal ï- 3131(148.
Emballage-rekening.
Verkoop volgens lijsten f ,12812,90, idem volgen»
bonnen) 1 12781.87, -totaal f 23594.77.
Terug ontvangen volgen® lljèten f 12149.53, idem
volgena recu'-a fi 11029.43, totaal- f *78.96. Saldo
f '1815.81. Ontvangen marktgeïdien f 1505.94, .uitge
geven voor diversen ï- 45.83, saldo f 1-460.11. Saldo
f 3275.92. Hiervan moet af- voor nog te vorderen
posten f 226.59, zoocba/fc het (zuiver saldo is f 9049.33.
Rekening Penningmeester. Deze garf een ontvangst
aan van f 6077.05J*, tegen een uitgaaf van. f« 6247.02,
zoodat het batig saldo is f 430.04^.
Rekening van .dien- heer Honingh. De ontvangsten
bedragen f 264.98, de uitgaven) fl 245.78, batig i ealdo
f 9.20.
Die commissie, belast met de controle, heeft de
verschillend© -lijsten', boeken, rekeningen en kwitan
tie» zoo nauwkeurig mogelijk nagezien- en (behou
dens ieen paar tellingen, welke geen invloed' op d«
en het mooie, roode kappelletje en onwillekeurig voer
er een rilling door haar lichaam.
„Violet, beste kind, val niet in slaap, maar drink eerst
Je thee", zei ze uiterlijk kalm. „Je schijnt dit warme
weer niet te kunnen verdragen. Ik voel me ook niet be
paald heelemaal frlsch. Max, als Je nu niet gaat sla
pen, dan komt er totaal niets meer van."
Hij zag haar aan en er1 verscheen een blik in zijn
oogen, waaruit maar al te duidelijk bleek, hoe ontzet
tend het hem irriteerde, dat zij er zich mee bemoeide."
„Ga nu weg, Max," grinnikte Nick. „Weiger je den
wenk te begrijpen? Misschien wordt je vanavond wel
weer bij een ziek kind geroepen, zoodat je -den heelen
nacht geen oog kunt sluiten."
„Ik kan niet alles tegelijk doen," zei Max kortaf Hij
nam een cigarette uit zijn koker en keek recht voor
zich uit, terwijl er een vastberaden trek om zijn mond
was gekomen.
„Wacht je er $p, mij thee te zien drinken?" vroeg
Violet glimlachend.
„Ja".
„Oh, dat genoegen kan* Ik je onmiddellijk gunnen,"
zei ze, terwijl ze het kopje naar haar lippen bracht.
Max rookte zwijgend voort. Violet had de thee opge
dronken en vroeg om een tweede kopje. Eensklaps wierp
Max zijn cigarette weg en wendde zich tot Violet
„Zou Ik een van de Jouwe mogen hebben?"
„Dat zal tot mijn spijt nu niet kunnen gebeuren," ant
woordde ze. „Ik heb mijn koker boven latten liggen."
Hierna werd niet veel meer gesproken en kort daarop,
ging Max het huis binnen.
„Ik kom tegen het eten beneden," zei hij, terwijl hij
wegliep.
„Hij is vervloekt onhebbelijk," merkte Nick op. „Wat
scheelt hem?"
„Hij is jaloersch," zei Violet
„Op wie?" vroeg Nick nieuwsgierig.
„Op majoor Hunt-Goring. Hij heeft meden heelen
middag het hof gemaakt Wat zou je er van zeggen, als
ik eens met hem trouwde, Allegro?"
„Met wien?" vroeg Olga, terwijl een vuurroode blos
zich over haar gezicht verspreidde.
„Oh, niet met Max... daarvan kun je verzekerd zijn",
zei haar vriendin lachend. Max gebruik ik alleen maar
voor een tusschenspel."
„Dus Hunt-Goring is de eigenlijke attractie," veron
derstelde Nick.
„Op nieuw liet ze een onverschillig lachje hooren.
„Misschien. Ik kan niet bepaald zeggen, dat ik verliefd
op hem ben. Ik vrees, dat hij niettegenstaande al zijn
lieve maniertjes, eep groote bruut is. Nu ga ik een
poosje in de hangmat liggen slapen."
Wordt vervolgd.