Alltieci Nitits- IRIEVEN OVER ENGELAND. WINKEL. Donderdag 12 April 1928. 71ste Jaargang No. 8236. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. Uit onze omgeving. SCHAIIER COURANT. pit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- entiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden 11.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. 7 Alpxi'I 1928. In de laatste iheltft van Januari is een veralag ge- WÜliceerd, dat handelt over den getzondheidistoe- itand en de sterfte onder de verschildende klassen van de 'bevolking van Engeland en Wales in de aren) '192123. Enlkele munten uit 'dit verslag, dat n zijn alfceheele ©trekking wel evenzeer op ons ligen 'land als op Engeland van toepassing aal zijn, vil ilk) ditmaal eens bespreken. Ieder kan dan fvoor iidhi zelf zien of zijn beroep tot de gezonde of onger onde behoort, en of (hiji veel -of- weiinig kans heeft an- kanker, tuberculose of blindedarmontsteking te teiven. In de allereerste plaat® Wijkt dan, dat domihee's bijzonder gezcxnd! zijn. Zij nemen, een jlaats in op de lijst van gezonde beroepen, die door teen enkel ander ook maar dn de verte benaderd wordt. i t Onder de meer welgestelden is een) booger sterfte* cijfer dan onder de miinder goed 'bedeelden, wat te wijten is aan drie oorzaken: Mindedaianiontsteking, suikerziekte, alcoholisme. Deze drie ziekten kunnen we dus met recht chipue ziekten noemen. Trouwens, ze staan in direct verband met eten en drinken. Voor het 'hoogste sterftecijfer aan tuberculose moe ten we naar de laagste klassen van de bevolking afdalen. Influenza is een beroepsrisico voor dokters. AdVocaten overtreffen alilie andere beroepen in bet sterftecijfer voor blindedarmontsteking. Wanneer we nu éven terug gaan naar de sterfte aan tuberculose, dan vinden we, dat het laagste cijifer te vinden is biji voormannen bijl de 'bouwvakken, voormannen en rentmeesters op landgoederen, advocaten, dominee'®, ikl-enkèn op banken- en verzekeringskantoren. Iet hoogste daarentegen bijl mijniwenkers in tin- en kopermijnen, scharenslijtpers, bootwerkers, en karreventers. Bij de twee laatste groepen daarvan ligt de grootte van het sterftecijfer niet aan het beroep zelf, zooalls bij de eerste twee het ge<val is, maar aan de omstan- diftbeden waaronder deze menschen meestal leven. Wanneer we van de tuberculose afstappen en' tot _9 minstens even gevreesde kanker overgaan, be merken we, dat het sterftecöjfercijlfer voot onge schoolde arbeiders, du» over de laagste klasse, veel en veed hooger is dan voor de middelt- en hoogste, dasse. Hieruit schijnt wel te -volgen, dat een zeer lolangrijk gedeelte van de sterfte aan kanker weg- tonomen zou kunnen worden, wanneer de moge- itkheid be&tondl de levensvoorwaard'en van a]!l© dassen gelijk te maikenl aan die van de hoogste. Voor kanker is het sterftecijfer hlet laagst bij dominee^, klerken' op banken, letterzetters en vervaardigers van artikelen van leer. Terwijl het hoogste kanikersterrftecijifer, wordt aan- getrofiem bij keliners, j scharenslijpers, I mijnwerkers in tan- en kopermijnen, en i keldermeesters. I Wat suikerziekte betreft, legt het rapport vast, dat ze voornamelijk die klasse aantast, die de mid delen bedt om zich overdadig te voed'en en weinig uit te voeren. Een eigenaardig voorbeeld daarvan iwoudt gegeven door een) vergelijking van de aanwe- j zigihei'd van suikerziekte biji den boer en biji den- boerenwerkman. De omgeving, waarin beide ver- i keeren, is dezelfde, maar de werkman eet minder en doet meer dan zijn "baas. Hiji wordt daarvoor be- loond met een sterftecijfer aan suikeiziekte, dat nog niet de helft van dat van zijn -patroon bedraagt Precies op dezelfde manier is het sterftecijfer -voor blindedaimontseki-ng bijna twee en een half maal- zoo groot voor de hoogste en middenstand als voor deru laagsten stand, dien der ongeschoolde ar beiders. Zooals ik reeds gezegd heb, spannen in dit opzicht de advocaten de kroon, maar zij- worden al spoedig gevolgd door afslager® bij verkoopingen, architecten en bankbeambten 'Daar vlak tegenover staat, dat bij! niet minder dan negentien beroepen van geschoolden en niet geschoolden arbeid geen enkel stergeval door blindedarmontsteking) voor kwam. Van leverkwalen zegt het rapport: „In het alge meen) gesproken is dit een ziekte, die geld kost en verkregen woTdt naar verhouding van het inkomen." Verder lezen we nog, dat het sterftecijfer van boe ren bened'en het gemiddelde ib van de geheele be volking, behalve voor suikerziekte, blindedarmont steking en zelfmoord. Dat van mijnwerkers ds, zooals wel niemand zal verwonderen, 'boven het gemiddelde en dat van scharenslijpers zeer veel boven het gemiddelde. Bakkers, daarentegen, zijn er beneden, en schijtnen ook weinig) neiging tot zelfmoord te hebben, terwijl 'karreventers weer ver boven het gemiddelde uitste ken. Zou een) dergelijk rapport niet iet» zijn. om door ouders in overweging genomen te worden, wanne ar ze dennen over het beroep, dat bun zoon zal kiezen? Hoewel - ikJ heb er reeds op gewezen in mdjtn brief, en het rapport vermeldt het eveneens het is lang niet altijd juist het beroep, dat het hooge sterftecijfer meebrengt. Veeleer zijn het de levens omstandigheden, die meestal biji het, beroep bobo-oren. De karreventers en de advocaat, 'de dominee en de boerenarbeider gaan, wanneer hun dagelljlksche werkzaamheden geëindigd) zijn, nèar heel verschil lende woningen, waar ze zeer verschillende middag malen gebruiken, om vervolgens naar bed te gaan in groote, frissche slaapkamers, of kleine, bedompte bedsteden of alkoven. Wanneer een ongezond beroep de levensomstandigheden kcm krijgen van een zeer gezond beroep en omgekeerd, -zouden we w-aarschijlnliifc heel', andere cijfers te Kien krijgen. Echte waard» zouden ze eerst dan krijteren, wanneer alle beroepen bet rapport brengt ze onder in -178 gro-epen onder precies diezelfde levensomstandig heden konden verkeeren. !Dr. F. N. Kay Menzies, gemeeni&dokter In Londen. I zegt, dVmkt aniji izeer terecht, dat werk in dte open lucht niet noodzakelijk het heste is voor tubercu leuze menschen. „Van veel meer waarde is arbeid, die geen zorgen -met zdch) meebrengt en een goed salaris oplevert. Wijl kunnen er niet sterk genoeg de a'andacht op vestigen, dat. behoudens enkele uitzon deringen. het beste beroep voor tuberculeuze men schen dat is. waaraan zij gewend zijn, en waarmee Olga dacht ernstig over dit voorstel na. „Weet je heel Wker, dat dit de eenige uitweg is?" "Ja, tenzij je wenscht, dat Nick het te weten komt" „En wat moeten we beginnen... wanneer hij toch praatjes rondstrooid?" vroeg ze even later. „Of anderen menschen vertelt dat jij en ik verloofd zijn?" „Dan kunnen wij het kalm ontkennen," verzekerde „Wij zeggen dan bijvoorbeeld blozend, dat wij niet ton, wat de toekomst -nog kan brengen, of Jets der- WiJks..." tel hlJ lachend. Ze werd aangestoken door zijn vroolljkheld. „Het Ja keel vriendelijk van je," zei ze hartelijk. V»im7' eIemaaJ nIet Ik zal den toestand zeer aantrek- «HJK vinden. Het gebeurt hoofdzakelijk omdat wij hem ^rten uit handen willen nemen. Wij zullen eens P».- of ons plannetje slaagt." «Het haar hand los en vestigde al zijn aandacht op- leuw aan de sokken. bleet Peinzend v°or zich uitkijken en vaag drong *eW v.aar <ioor' <*at den man, dien ze nog kort eaen had gewantrouwd, thans als haar verdediger gekozen. •ilaj ik even je schaartje 7" vroeg Mar. «mder op te zien, reikte ze hem dit toe. moe* **et draadje doorknippen," zei Max pla- 0ft_' 7.? voldeed aan zijn verzoek, doch op hetzelfde S keck ze hem de oogen. ld» i bracht ze haperend uit, Max... ik vind het Qee toch verre van aanlokkelijk." Wet doen"" onverstoorbaar. „Dan moet je het je^h m* tt18*18 oon smeekende blik Jn haar oogen. „Weet llli1 Zeker-" dat het van geenerlel beteekenis is?" sl««v.i n zo° weinlg en zoo veel beduiden, als je zelf verkiest," antwoordde Max. .bt k®doelde ik het niet precies," mompelde Olga. lulHi*e«n: hoeft toch in geen enkel opzicht een wer- ^agemen^ te z^n' ls het wel?" j 1 zal een elastisch verbond zijn... iets, wat zoo ver mogelijk uitgerekt kan worden... een draad, die nimmer uit zichzelf kan breken... ofschoon deze onmiddellijk door een der belde partijen doorgesneden kan worden." Olga slaakte een zucht van verlichting. „Wanneer dat werkelijk alles is...' „Wat zou de meest veelelschende mensch anders kun nen verwachten?" vroeg Max. Ja, wat eigenHjk. Toch kwam het Olga voor, alsof het antwoord, dat hij haar gegeven had, verre van bevredi gend was. Misschien drong het op dat oogenblik reeds vaag tot haar door, dat het verbond, dat hij had be schreven, volkomen onschendbaar zou zijn. Ze maakte echter geen verdere bezwaren, onverschillig wat er ook in haar mocht omgaan, daar ze begreep, dat er na zijn laatste antwoord niet meer te zeggen viel. HOOFDSTUK IX. HET PLAN. Eensklaps hoorde Olga het opgeruimde, bekende flui ten van Nick en ze haastte zich hem tegemoet te gaan. Hij sloeg zijn arm om haar heen en keek haar teeder aan. „Nu, Olga mia. Ik hoop en vertrouw, dat je in mijn afwezigheid niet meer gekibbeld hebt" „Nee, ik heb zelfs vriendschap met Max geslóten," antwoordde ze. „Ga gauw mee, dan zal ik je een lekker kopje thee geven." Hij volgde haar naar den tuin, waar de theetafel ge reed stond. Max was de eenige, dié op hen zat te wach ten. j „Zoo, wat zit jij daar eenzaam," riep Nick uit. „Dat ls het beste, wat wij onder de gegeven omstan digheden kunnen doen," gaf Max ten antwoord. „De kinderen zijn nog uit en juffrouw Campion, die hoofd pijn gekregen schijnt te hebben van de warmte, ls naar bed gegaan. Ik ben van plan haar voorbeeld te volgen, wanneer jullie me tenminste wilt excuseeren. Ik heb vannacht slechts twee uur geslapen en misschien gun nen ze me vanavond ook geen rust Je kunt mijn stoel krijgen, Ratcliffe." „Je verschijnt toch zeker aan tafel?" vroeg Olga, „Natuurlijk", „Als je je eten liever boven hebt, dan kan dit ge beuren," vervolgde ze. „Nee, dank je, ik kom beneden." Hij wendde zich om en wilde op het huis toeloopen, toen hij eensklaps stilstond. Violet verscheen op het breede grintpad en bracht haar hand naar haar mond om haar geeuwen te verbergen. Beste menschen, neem me alsjeblieft niet kwalijk. Ik krijg altijd slaap nadat ik een autotocht Heb gemaakt. Waar tie goede majoor toch heengegaan, Allegro? Je hebt htm toch hoop lk, niet weggestuurd?" zij. ©en1 goed inkomen verdienen, opi voorwaarde dat het -ondier behoorlijke hygiënische omstandigheden kan worden- uitgeoefend1". Dr. Menmieg betoogt vorder, diat het opleiden van v-odiwassen personen boven 25 jaar voor een ander beroep, dan dat. waaraan ze gewend' zijn, omdat de medicus het misschien wenschelijk acht, in het ail>- gemeen praktisch, niet uitvoerbaar is. D,e pogingen, die men gedaan heeft met opleiding van ex-sold'aten: na den' oorlog, hebben bewezen, van hoe weinig waarde zoo iets gewoonlijk is. En daaroml: schoen maker, houd! u bijl uw leeat. Dinadiagdvond vergaderde ten huize van den /heer JR. Laian die Fruit- en Groentenvereenigin» «Winkel'" te. Winkel. Tegenwoordig waren) <17 lelden. i IM^et een woo-rd) van welkom opent de Voorzitter de vergadering, waarna de notulen der vorige ver gadering -worden gelezen en- met een woord van dank aan den secretaris worden goedgekeurd. AMiereerafc komt in behandeling d'e beschrijvings brief (van de te Utrecht te houden vergadering van h-et 'Centraal Bureau. Een voorstel om 11/50 van den omzet bijl te -dragen in de kosten, vallenld'e op de reclame iin binnen- en 'buitenland! voor den afeet van fruit. Het bestuur adviseert daaraan te voldoen. Goedgevonden. 0e af-d. Vinkeveen! wenscht van da kosten der reclame ook iets -af te wentelen op den Handel en niet alleen meer op den producent. -Het Hoofdbe stuur ziet de mogelijkheid daarvan niet in en boven dien, de winkelier maJakt reeds recüaimiei voor rijn zanik en daarmede ook voor het produic4. 1 Het (bestuur staat afwijzend tegien-over dit .voorstel De afd. 0eventer, wenscht tusschenkomst der re- geering om tot vaststelling van een haindefemerk te komen en het lU.CJBl-merki al» jRjjkscontrólemeik in te voeren. f Het bestuur acht dit een zeer belangrijke raak, ris we ons product de wereld; in willen zetten, moet het aan hooge eisdhenl voldoen. i i Het Hoofdbestuur kan zich meit) "dit voortstel niet vareentilgen. Ons> volk ie war» van regeeriinlgsinmenr glnig en bovendien met het U.CiB.-merk Wordt al veel (beredkt en het -is te verwachten, dat dit aJge- meenl gbruikt Kali worden. T*e afd. -Zwijndrecht dringt aan op een afdoende maatregel ter voorkoming van de bestaande mis bruiken biji het gebruik) van veilingfust. Het bestuur ondervindt ook) de ruisbruiikiea bijl biet gebruik van bussel», enz. Olofk! het Hoofdbesttuur erkent -die misbruiken en ter voorkoming daiarvian zal een! strafbepaling in het Wetboek wan Strafrecht moo'dig zijb en stelt zich! voor, een onderhoud te vragen' met den Mi nister van 'Justitie. v De afdL 's Gravencajödb vraagt een -onderzoek' naar de mogelijkheid van een pensioenregeling voor het vedlingspersoneeL 'Aangezien hier geen vast personeel ia, woTdt dit voorstel' buiten beschouwing gel aten. 0e vergadering wan het 'CentrajaJ (BureauJ zaA: plaats hebben op 11 April' a.s. en tot afgevaardigde wordt benoemd! de heer -P. Honingb. Regeling aifslagmaikt. 0e Voorzitter stelt voor. „Dacht je soms, dat hij hier mocht blijven logeeren?" vroeg Olga eenigszins scherp. „Dat zou hij misschien wel graag willen, nu hij weet, dat ik hier ben," antwoordde Violet, terwijl ze zich ln een stoel liet neervallen. Hoewel haar oogleden eenigs- zins gezwollen waren, lag er toch een buitengewone schittering in de prachtige blauwe diepten. „Ik ben vreeselijk slaperig," bekende ze. „Mag ik een kopje thee hebben om wat op te kikkeren? Max, ik ben volstrekt niet in een stemming om anderen te amuseeren, dus wat mij betreft, mag je gerust verdwijnen." „Het is heel vriendelijk aangeboden," zei Max. „Het zal me echter buitengewoon aangenaam zijn, wanneer je me wilt toestaan je te bedienen." „Dat kan Nick wel doen," bracht Olga in het midden. „Ga jij nu alsjeblieft wat rusten." Wanneer je hem zoo duidelijk laat merken, dat je hem missen kunt, dan blijft hij natuurlijk juist hier," protesteerde Violet. „Ken je hem nu nog niet? Als je een houding had aangenomen, waaruit viel op te maken, dat je bijzonder op zijn aanwezigheid gesteld was, dan zou hij ons vermoedelijk alleen laten." Opnieuw begon ze te geeuwen. „Nee, dank je wel, kindje, ik wil niets eten. Ik ben veel te suf en te slaperig. Vertel me eens, Nick, heb Je belangrijke zaken gedaan?" Nick haalde even zijn schouders op en lachte. „Nee, niets bijzonders. Wat kwam Hunt-Goring hier uitvoe- rén?" „Hij had zijn duim gebroken," antwoordde Max. „Ja, en daarom vond hij het noodig hier den heelen middag op bezoek te blijven," viel Violet -hem in de rede. „Hoe ben je er in 's hemelsnaam in geslaagd hem kwijt te raken, Allegro? Ik had'het zonder twijfel niet van hem gedaan gekregen." „Dokter Wyndham kwam vroeg van zijn bezoeken te rug en hij stuurde hem met den auto naar huls," ver klaarde "Olga. „De man heeft me gruwelijk verveeld," zei Violet. ..Ik heb hem op het laatst maar kalm in den steek gelaten, omdat Ik mijn oogen niet kon openhouden. Geef me alsjeblieft een sterk kopje thee, want anders raak ik zoo weer onder zeil." „Heb je ed bezwaar tegen als ik rook?" vroeg Max. „Allerminst, ga gerust je gang." Hij bood haar een cigarette aan. Misschien wil je mij gezelschap houden." „Nee, dank je wel. Ik heb den heelen middag gerookt." Ze vouwde haar armen achter haar hoofd tezamen en het leek, alsof haar zware oogleden zich zouden slui ten. Op dat oogenblik keek Olga Max toevallig aan. Hij sloeg het jonge meisje met zulk een aandacht gade, dat hij alles om zich heen scheen te vergeten. Weer herin nerde Olga zich het voorval van de groene waterjuffer regeling, 'daJarvam aan hei bestuur op te dralgen. Aldus besloten. 0e heem iBiijlhounver wiensdht (met de vedMntel Net lager te gaan dan M cent. en geen 4/10, S/10, 2/10 of 1/10 cent. i De. heer A. Kamp ging) liereer niet beneden 1 cent* we trachten de tmaiïkt goed! te maken èn stellen di» gelegenheid open .voor het naiaiderwajairddlge. Die heer G. Leijen Kz. gevoelt voor de opmerking v-ami den heer Kaïmp, doch de heer -Koolji meer /voorn de opmerking! v«un den heer J. Bijhouwer. 0e heer Kioorn acht een pril» beneden 1 cent ook niet loonend. i D'e Voorzitter verwacht bijl wering van minder goede vruchten weinig) aanvoer, de teelt van goede vruchten was gering. j Het bestuur zal1 dit ernstig overwegen. MarktgekL Het maUktgeldJ wordt bepaald' op het zelfde percentage als het vorige jaar. Rekening 1927, De commissie vattt onderzoek, Ibetetaiande uit de heereri C. Meura, P. iBart en- !X< Dekker, brengt (bijl monde vato den heep Dekker rapport uiit. Omzet gewone veiling I 25629.19, idera entoloc- tveüing f 4451.15, ddetmi kruisbes-veiling f 504.40, idem; geleverde groenten f 731.74, totaal ï- 3131(148. Emballage-rekening. Verkoop volgens lijsten f ,12812,90, idem volgen» bonnen) 1 12781.87, -totaal f 23594.77. Terug ontvangen volgen® lljèten f 12149.53, idem volgena recu'-a fi 11029.43, totaal- f *78.96. Saldo f '1815.81. Ontvangen marktgeïdien f 1505.94, .uitge geven voor diversen ï- 45.83, saldo f 1-460.11. Saldo f 3275.92. Hiervan moet af- voor nog te vorderen posten f 226.59, zoocba/fc het (zuiver saldo is f 9049.33. Rekening Penningmeester. Deze garf een ontvangst aan van f 6077.05J*, tegen een uitgaaf van. f« 6247.02, zoodat het batig saldo is f 430.04^. Rekening van .dien- heer Honingh. De ontvangsten bedragen f 264.98, de uitgaven) fl 245.78, batig i ealdo f 9.20. Die commissie, belast met de controle, heeft de verschillend© -lijsten', boeken, rekeningen en kwitan tie» zoo nauwkeurig mogelijk nagezien- en (behou dens ieen paar tellingen, welke geen invloed' op d« en het mooie, roode kappelletje en onwillekeurig voer er een rilling door haar lichaam. „Violet, beste kind, val niet in slaap, maar drink eerst Je thee", zei ze uiterlijk kalm. „Je schijnt dit warme weer niet te kunnen verdragen. Ik voel me ook niet be paald heelemaal frlsch. Max, als Je nu niet gaat sla pen, dan komt er totaal niets meer van." Hij zag haar aan en er1 verscheen een blik in zijn oogen, waaruit maar al te duidelijk bleek, hoe ontzet tend het hem irriteerde, dat zij er zich mee bemoeide." „Ga nu weg, Max," grinnikte Nick. „Weiger je den wenk te begrijpen? Misschien wordt je vanavond wel weer bij een ziek kind geroepen, zoodat je -den heelen nacht geen oog kunt sluiten." „Ik kan niet alles tegelijk doen," zei Max kortaf Hij nam een cigarette uit zijn koker en keek recht voor zich uit, terwijl er een vastberaden trek om zijn mond was gekomen. „Wacht je er $p, mij thee te zien drinken?" vroeg Violet glimlachend. „Ja". „Oh, dat genoegen kan* Ik je onmiddellijk gunnen," zei ze, terwijl ze het kopje naar haar lippen bracht. Max rookte zwijgend voort. Violet had de thee opge dronken en vroeg om een tweede kopje. Eensklaps wierp Max zijn cigarette weg en wendde zich tot Violet „Zou Ik een van de Jouwe mogen hebben?" „Dat zal tot mijn spijt nu niet kunnen gebeuren," ant woordde ze. „Ik heb mijn koker boven latten liggen." Hierna werd niet veel meer gesproken en kort daarop, ging Max het huis binnen. „Ik kom tegen het eten beneden," zei hij, terwijl hij wegliep. „Hij is vervloekt onhebbelijk," merkte Nick op. „Wat scheelt hem?" „Hij is jaloersch," zei Violet „Op wie?" vroeg Nick nieuwsgierig. „Op majoor Hunt-Goring. Hij heeft meden heelen middag het hof gemaakt Wat zou je er van zeggen, als ik eens met hem trouwde, Allegro?" „Met wien?" vroeg Olga, terwijl een vuurroode blos zich over haar gezicht verspreidde. „Oh, niet met Max... daarvan kun je verzekerd zijn", zei haar vriendin lachend. Max gebruik ik alleen maar voor een tusschenspel." „Dus Hunt-Goring is de eigenlijke attractie," veron derstelde Nick. „Op nieuw liet ze een onverschillig lachje hooren. „Misschien. Ik kan niet bepaald zeggen, dat ik verliefd op hem ben. Ik vrees, dat hij niettegenstaande al zijn lieve maniertjes, eep groote bruut is. Nu ga ik een poosje in de hangmat liggen slapen." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 1