Schager Courant FR1S0-BAAI LICHAMELIJKE OEFENING. DE „NIEUW-ZEELAND." r Tweede Blad. Feuilleton. Bescherming van den Kievit Zaterdag 14 April 1928 71ste Jaargang. No. 8237. DE INRICHTING VAN EEN MODERN MAILSCHIP VAN 11000 TON. van 12 meter en een hoogt» van 2% meter, en 1» opge steld In de machinekamer op een afzonderlijk daarvoor aangebracht bordes. Het bord weegt pl.m. 10 ton. De totale inhoud der koelladingruimen is t57.000 cub. ft. De lengte der electrische leiding is uitgerold gelijk aan den afstand AlkmaarRotterdam. De Nieuw Zeeland Is een zeer mooi vaartuig. Niet al leen zijn de lijnen zoodanig, dat men den indruk krijgt van een krachtig gebouwd, soliede en snel schip, maar ook het Inwendige draagt het karakter voor royale op vattingen, zeer degelijke uitvoering en afwerking en bo vendien van kunstzin, die in menig onderdeel tot uiting komt De Rotterdamsche Droogdok Maatschappij, die in luttele jaren een merkwaardige ontwikkeling in den bouw van passagiersschepen heeft getoond en met dit schip het bewijs heeft geleverd, dat zij voor geen andere werf op dit gebied behoeft onder te doen, is er met de Nieuw Zeeland toe overgegaan, zelf de eerste klasse hutten (deze schepen hebben alleen eerste en derde klasse accomodatle) en twee luxe hutten te onderwer pen en uit te voeren. Die zien er alle perfect uit; de beide luxe-hutten zijn voortreffelijk van inrichting, rus- i tig en voornaam. Ook voor het overige is alle zorg besteed aan de ver aangenaming van het leven der passagiers aan boord,, De breede promenadedekken hebben een oppervlakte van niet minder dan 9000 vlerk. voet, en geven ruim schoots gelegenheid voor tennis en allerhand andere spelen. Op de interieurs van de eetzaal, plaats biedende aan i 126 personen aan 22 tafels, den muzieksalon en den rooksalon, het trappenhuis enz. heeft Lion Cachet een bijzonder cachet gedrukt De doorhem ontworpen be timmering van de salons enz. is uitgevoerd door de Ned. Fabriek voor betimmeringen voorheen Gebr. Reens te Het grootste tot nu toe te Rotterdam gebouwde schip, lat om zijn lijnen, bouw en inrichting' algemeene be wondering wekt. Aan een verslag in de N.R.Ct, over den proeftocht van het nieuwgebouwde dubbelschroef turbine mail schip „Nieuw-Zeeland", door de Rotterdamsche Droog dok Maatschappij voor rekening van de Koninklijke Pa- letvaart Maatschappij en bestemd voor den Java-Au- trallë-dienst, ontleenen we, speciaal wat betreft de mo- erne inrichting van dit schip, de volgende bijzonder- eden. De K. P M. heeft zich in den loop der jaren een ooraanstaande plaats in het verkeer tusschen Singa poreJava en Australië verworven. Met het oog op het eer vermeerderde vervoer voldeden de stoomschepen 'asman en Houtman niet meer aan de elschen. In erband hiermede werd tot den aanbouw van de Nieuw lolland (te Amsterdam gebouwd door de Ned. Scheeps touw Maatschappij) en de Nieuw Zeeland besloten. De ;rootere vaarsnelheid van deze schepen, n.1. 15 mijl per lur, tegen 1 mijl van de Tasman en de Houtman, ";t het mogelijk de lijn uit te breiden tot Belawan, )eli en Penang, waarmede aan de reeds lang gevoelde ehoefte aan een directe verbinding van deze havens net Australië wordt voldaan. De aldus uitgebreide lenst volgt dan de route: Belawan DellSingapore ïataviaSemarang-—SoerabajaMakassarBrisbane ydney—Melbourne. Op de terugreis wordt bovendien 'enang aangedaan. De Nieuw Zeeland Is gebouwd volgens Veritas hoogste lasse met certificaat van Lloyds en Veritas voor koel- iding, en volgens het ontwerp van het Ingenieursbu- Bau voor scheepsbouw M. A. Cornellssen te Amsterdam n van den hoofdingenieur van de K. P. M., den heer V. J. Muller. De lengte ls 170.50 M., de breedte 19.05 M., de holte ot het tentdek ln de zijde 13,33 M. De diepgang is :en 7.93 M., de waterverplaatsing 18.500 metr.-tons, bruto tonnenmaat 11.000, nette 6750 reglster-tons. Het schip is geheel van staal gebouwd met een dub den bodem van voor tot achter, die verdeeld is in tan- [en voor de berging van ketel voedingwater, drinkwater, iterballast, stookolie en dieselolie. Do romp is door 11 waterdichte schotten ln 12 afdee-' igen verdeeld, vormende voor- en achterdek, machl- ikamer, ketelrulm, vijf laadruimen voor algemeene la- Ing, een laadruimte voor koel- en vrleslading en twee ibunkers voor kolen en stookolie. De Nieuw Zeeland heeft een accomodatle voor 174 lagiers. De bemanning bestaat uit 199 koppen. Er |n 15 reddingbooten aan boord. Het lossen en laden geschiedt door een dertiental [ectrische lieren en vier electrische kranen, elk met een ifvermogen van 5 ton. Bovendien bevindt zich aan den rmast een boom voor lasten van 25 ton. Voor de meerlnrichting zijn achteruit 2 kaapstanden i vooruit op den ak twee kaapstanden en een anker- jpil geplaatst, welke alle electrisch worden bediend. |De voortbeweging van het schip geschiedt door twee pl Fijenoord Esscher-Wyss gelijkdruk turbines, elk stel sstaande uit een H.D. en L.D. element, welke een to- 1 vermogen van ca. 8000 as P.K. ontwikkelen bij 2000 ïnwentelingen per minuut, en het schip een snelheid bn circa 15Yz zeemijlen geven. I De benoodigde stoom voor de machine-installatie wordt pt een overdruk van 20 K.G.per c.M2. geleverd door 'aterpijpketels, die tezamen een totaal verwarmend >ervlak van 15350 vlerk, voet hebben, welke stoom in ae in de ketels ingebouwde oververhitten», tot een Wperatuur van circa 340° C. wordt verhit |Do vuren der stoomketels worden mot olie gestookt voor electrisch gedreven pompen met voorwanners zijn opgesteld. [De levering van den benoodigden electrischen stroom por da hulpwerktuigen on de verlichting van het schip tdt gedurende de vaart door turbodynamo's van elk I) K.W. geleverd, en voor havengebrulk zijn twee DIo- flynamo's van elk 275 K.W. opgesteld. Iet hoofdschakelbord hiervoor heeft een totale breedte In de laatste Raadsvergadering van Schagen -werd 0.m. behandeld het bouwen van een gymnastieklokaal voor het nieuwe vak lichamelijke oefening. Burgemees ter en Wethouders van Schagen deelden den Raad me de, dat met 1 September 1928 dit gebouw kant en klaar moet zijn, daar Ged. Staten van Noord-Holland niet lan ger uitstel willen verleenen voor dit vak van onderwijs en zelfs dreigen met inhouding van het salaris der on derwijzers, indien de zaak met dien datum niet voor elkander is. Het lijkt me niet ondienstig over dit vak van onder wijs iets nader mede te deelen, vooral ook, omdat alle gemeenten om Schagen straks voor hetzelfde feit ko men te staan. Lichamelijke oefening is onder de leervakken opge nomen in de wet van 1920. Wel bestond er voor dien iets ih denzelfden geest, n.1. de vrije- en ordeoefeningen der gymnastiek, die reeds een aantal jaren op den les rooster pronkten. Toen dit vak j. werd ingevoerd waren er geen leerkrach ten voor. Om daarin te voorzien werden cursussen ge houden. En nu kon men zien. hoe menschen van 50 jaar en ouder zich onderwierpen aan huppeloefeningen en het oefenen in handenklappen enz., tot groot ver maak van de burgers, die hun schouders ophaalden en mompelden: „Nou ja, het zijn schoolmeesters hé!" Zoo kreeg men dus leerkrachten en werden elk jaar examens gehouden. Nu kon het vak dus onderwezen worden. Kon, want van het heele vak j. ls nooit iets terecht gekomen. De onderwijzers voelden hiet veel voor dit vak, omdat zij in verschillende opzichten er niet ge schikt voor waren. Want voor een vak als dit zijn bi- zondere lichamelijke eigenschappen noodig en moet men jong en veerkrachtig zijn. be gemeentebesturen zorgden niet voor de noodige leermiddelen, lokalen enz., m.a.w. het was een totaal fiasco. De wet van 1920 verving dit vak door dat der licha melijke oefening. Allereerst komt nu de vraag: Wat moeten wo onder lichamelijke oefening verstaan? Dit vak omvat: 1. De gereglementeerde gymnastiek zonder werktuigen; 2. De vrije gymnastiek: bewegingspelen, openlucht-oefe ningen; 3. Desgewenscht de gereglementeerde^ gymnastiek met werktuigen (ringen, ladder, paard etc.); 4. Desgewenscht zwemonderwijs. Een uitgebreid programma, dat vrijwel overeenkomt met dat wat geleerd wordt op gymnastiekverenigingen Alleen ls het begrip bewegingspelen Iets ruimer en wordt op de gymnastiekles totnogtoe niet gezwommen. De gedachte, die hierbij den minister geleid heeft, Is, dat de school, zooals die nu ingericht is, uitsluitend be oogt de ontwikkeling der verstandelijke vermogens. Hierin ligt veel waarheid en niemand zal de ontwikke ling van het lichaam niet willen bevorderen, maar of het nu verstandig is dit leervak op de lagere school te brengen, en het onder de gewone schooluren te doen geven, ls een vraag, die lk niet gaarne zonder meer met ja zou beantwoorden. In 't bizonder lijkt het me niet goed, dat zwemonderwijs ook ingevoerd zou kunnen worden. Onderwijzers zijn niet zwemmeesters, noch dok ters. En deze twee functies zullen ze moeten uitoefenen om te beoordeelen of een kind aan die zwemoefeningen mag en kan deelnemen. De tweede vraag, die zich voordoet, is: Waar moet dit onderwijs gegeven worden? Het antwoord hierop ls: Het moet gegeven worden in een lokaal of op een terrein, belde daarvoor ln 't bi zonder ingericht. Het lokaal moet een lengte hebben van 18 M., een breedte van 9 M. en een hoogte van 5% M. Het terrein moet 45 M. breed en 75 M. lang zijn, op dat de verschillende spelen er op gehouden kunnen worden, zooals men zien kan, zijn de elschen nogal zwaar en zullen verschillende gemeenten ln moeilijkheden ko men om een dergelijk terrein te krijgen en zal het ze op hooge kosten jagen. Volgens ons Raadverslag zal het gebouw alleen op f 16000 komen. Verschillende gemeen ten moeten bovendien grond koopen. Wordt het leer vak eenmaal gegeven, dan zal dit jaarlijks ook nog aan zienlijke kosten met zich meebrengen. De leerlingen kun nen niet op klompen of sokken gymnastiseeren en zal men aan minvermogenden gymnastiekpantoffels moeten verschaffen. DEUR door Ethel M. Dell 2e stond op, rekte zich met een lenig, katachtig ge- uit en begaf zich ln de richting van het groote Mveld. Nick koek haar na, zoo ver hij haar slechts zien kon, fiat" uitte geen enkele opmerking over haar. Eerst toen geheel uit het gezicht verdwenen was, maakte hij een alsof er een gevoel van verlichting over hem Komen was. Daarna wendde hij zich tot zijn nichtje. jHchljnt een aardig drukken middag te hebben ge~ J, klein ding." ïet was een afschuwelijke middag, Nick," antwoord- w hartstochteljik. ..En ik ben blij, dat die eindelijk kar den rug is. Doe me een plezier en praat er niet oer over. Vertel me liever, wat jij uitgevoerd hebt. wrom hebben ze je naar de stad geroepen?" juereid je op een schok voor," zei Nick. „Ik kan het f n°£ niet-goed indenken. Ze willen me waarachtig Ji *laaF IndI® sturen. Ik zei, dat het onmogelijk zou taiJ men scheen het de natuurlijkste zaak van de 1 l vr i v*nden* duf ik het wèl zou doen. Ik weet niet, l Muriel er van zal zeggen. Het zal slechts een kwestie I es maanden wezen, maar ik betwijfel .of het zaakje ok >-?n forten tijd op te knappen zal zijn." Nick. Naar Indië!" 1 f ^vere» onvervalschte Indië, beste kind. ?*eeren schijnen van meening te zijn, dat ik At man ben om een en tmder in het reine te Wrti m^n tegensputteren hielp me niets. Ik wil rit °m verwec*den, dat Reggie Bassett er ach- to'1 v ver°nderstelt, dat mijn groote capaciteiten Z^n aan Engeland. En ze maken me er r ie v m^n 2etel ln het Parlement gemakkelij- ¥end,°0?e* is dan mijn standplaats in Sjlkarpoer. ^°nge Radjah mij de buitengewone flftpgeaaan naar mij te lnformeeren, en hij gaf zijn Hj. hennen mij eenige maanden als zijn poll- gftver om zich heen te hebben. Ik heb vroe ger al heel góed met hem kunnen opschieten en hij blijkt mij niet vergeten te zijn. Het moet er op het oogen blik in zijn gebied verre van rustig toegaan. Zijn vader was een oude suffer en volgens de berichten hebben er voortdurend relletjes plaats. De jonge Radjah wil de zaak evenwel zoo spoedig mogelijk in orde zien te bren gen en de regeering wenscht, dat ik rapport van het een en ander uitbreng. Alles bij eikander genomen," eindigde hij glimlachend', „drongen zij er op aan, dat ik deze taak op mijn schouders zou nemen." „Nick, ga je er heusch heen?" riep Olga uit „Ik geloof werkelijk, dat ik het doen zal," luidde het antwoord. Ze haalde heel diep adem en haar oogen begonnen te schitteren. „Oh, wat zou ik graag een man willen zijn, want dan kon ik met je meegaan." J „Dames worden er heusch niet verboden," gaf Nick lachend te kennen. „Oh, Ik vraag me af, wat Muriel er wel van zal zeg gen," vervolgde ze. „Houdt zij van Indië?" „Indië is zoo uitgesterkt," zei hij peinzend. „Muriel 1 heeft Sjlkarpoer nooit gezien. Het ls een kleine staat i in het midden van het Keizerrijk gelegen. Er zijn ri- vieren en wildernissen, en tijgers en slangen een vrij i behoorlijke kleine hoofdstad, een standplaats midden in de bergen, in een gezonde streek gelegen. De Inlanders lijken precies op apen en ik heb hun taaltje geleerd van een woest uitzienden drager, dien Ik indertijd in dienst had. Er is een klein Inlandsch garnizoen, verder een fort en een renbaan. Ik herinner me nog, dat ik daar eens den grooten Mongoolschen beker heb gewonnen." Nick zweeg en ook ln zijn oogen was een schittering verschenen. Olga luisterde geboeid toe. „Oh, ik wilde, dat ik in Muriel's plaats was," zei ze. „Natuurlijk zal zij er naar verlangen je te vergezellen, Nick. Het lijkt me verrukkelijk toe naar het heerlijke oord te kunnen gaan." „Denk je dan heelemaal niet om de tijgers en de slan gen?" lachte Nick. „Arme Muriel! Het is eigenlijk on verantwoordelijk van mij haar te willen vragen mee te gaan. Ze heeft geen bepaald aangename herinnering aan het Oosten overgehouden." „Het is een eeuwigheid geleden, sinds zij er was," pro testeerde Olga. „Dat weet ik wel, maar ze is dien tijd nog lang niet vergeten." Nick leunde in zijn stoel achterover en voor een kort oogenblik sloot hij de oogen. „Ik zit me nu af te vragen, of ik den moed zal hebben het aanbod rond uit te weigeren, zonder Muriel er iets van te zeggen," zei hij peinzend. „Oh, at mr.g je niet doen, Nick," riep Olga uit, ter wijl ze overeind sprong. ,Stel je voor, dat je zulk een We krijgen nu de vraag: Wie moet dit onderwijs ge ven? Er zijn twee mogelijkheden, n.1.: a. het wordt gegeven door de onderwijzers der scholen of, b. het wordt opgedragen aan vakleeraren. Het eerste zal de meeste gemeentebesturen wel het meeste toelachen, omdat het geen geld aan salaris zal kosten, omdat de onderwijzers de kinderen kennen en ook buiten de schooluren de spelen der kinderen kun nen leiden. Dit laatste zou een voordeel zijn, maar er zijn verschil lende bezwaren. Op dit oogenblik is er een tekort aan krachten, die de bevoegdheid bezitten. In Schagen b.v. zijn van de tien leerkrachten slechts twee in 't be zit der nieuwe bevoegdheid en in de omgeving is het volstrekt niet beter. Om hier in te voorzien wil men z.g. applicatiecursussen houden, d.w.z. cursussen, waar de onderwijzers in de gelegenheid gesteld worden de be voegdheid om les te geven in lichamelijke oefening te verkrijgen. Precies hetzelfde dus als Indertijd met vak j. Verschillende personen, die misschien niet al te veel lust hebben om deze excercities uit te voeren, zullen aan deze cursussen meedoen, omdat hun promotiekansen er dor bevorderd worden en dus niet uit liefde voor het vak. Reeds bij vak j. heb ik er op gewezen, hoe ver schillende onderwijzers minder geschikt voor dit leer vak waren. Dit geldt in veel hoogere mate voor dit nieuwe vak. En denk nu eens aan, de een- en tweemans- scholen, waar het hoofd op zijn 50e, 60e jaar gedwongen zal worden om gymnastische oefeningen te maken; Ieder voelt dat dit een onmogelijkheid Is. Het gevolg zal m.i. dan ook zijn, dat het met de lichamelijke oefe ning zal gaan als met vak j.: er komt niets van te recht. En de hooge kosten, die de gemeente zich ge troost heeft, zijn voor niets geweest. Men zal mij tegen werpen, dat het maar een vermoeden is, maar ik zou er op willen wijzen, dat in de groote steden men er niet aan denkt om onderwijzers dit onderwijs te laten geven, maar steeds vakleeraren aanstelt. Ik meen ook dat in dat geval allen het vak tot zijn volle recht komt. En ik vind het jammer, dat de Ge meentebesturen in de omgeving van Schagen niet inge gaan zijn op het voorstel van ons Gemeentebestuur om gezamenlijk het gymhastiekonderwijs te regelen. Er is dan misschien nog een ander voordeel te ver krijgen. Zal het vak eenige beteekenls hebben, dan zal toch voor dit onderwijs minstens 2 uren uitgetrokken moe ten worden, dat is voor jongens 2 uren en voor meisjes ook 2 uren. (Ik denk hierbij voornamelijk aan de hoo gere klassen). Wordt dit vak nu onderwezen onder schooltijd, dan staat gedurende 4 uur per week het an dere onderwijs stil. Nu is het mogelijk, dat de lessen aan 't begin of aan 't einde van den schooltijd vallen. Tegen het begin heb lk groote bezwaren; als de kinde ren een uur lang gymnastiek gedaan hebben, is de li chamelijke inspanning zoo groot, dat onmiddellijk daar na zij ongeschikt zijn om gewoon onderwijs te genieten. Vraag dit maar eens aan hen, die deelgenomen heb ben aan een voetbalmatch.. Bovendien, wanneer onderwijzers het geven moeten, worden ze uit hun klas gehaald en door andere vervan gen, wier klassen gymnastiek krijgen. Ieder voelt, dat dit stoornis In het onderwijs moet brengen. Draagt men nu het onderwijs op aan vakleeraren, dan is het, dunkt me, mogelijk dat het buiten de schooluren gegeven kan worden, en derhalve geen nadeel voor het onderwijs met zich meebrengt Mijn conclusie ls dus: Het onderwijs in het vak lichamelijke oefening zal al leen dan beteekenls krijgen, wanneer het door vakleer aren, bezitters der akte M. O. gymnastiek, gegeven wordt Het moet zoo mogelijk buiten de schooluren gegeven worden. Ten slotte wil ik er nog even op wijzen, dat ik geen beschouwing geef over de waarde van het vak voor de plattelands jeugd. De wet eischt nu eenmaal dit vak en er is voor onze gemeentebesturen geen ontkomen aan. D. BROUWER, 3Q-55-4Q -5Qct.p.» pond. M.V. DOUWE EOBERTS TABAKS-FABRIEKEH Amsterdam, die hiermede evenals de ontwerper eer inlegt De eetsalon ls wit gelakt met wit marmeren paneelen; de betimmering is uitgevoerd in rood Andaman Padouk, i een houtsoort die bestand is tegen de witte mier. In de j wandvlakken zijn evenals in de andere salons en de vestibule zeer fraaie met emailverven bewerkte tegel- tableaux aangebracht van De Porceleyne Fles te Delft Aan den buitenwand heeft de - eetsalon groepen van ivier patrijspoorten, die gelegenheid geven, bij goed weer, als de daarvóór aangebrachte schuifdeuren niet geslo- I ten behoeven te zijn, onder het tafelen leven en werken daarbuiten gade te slaan. Deze groepen zijn gevat in gecraqueleerde gouden tegels, die men geneigd is, bij j oppervlakkige beschouwing voor een verslering in ko- I per aan te zien. Op de balustrade van den eetsalon vindt men in hout gesneden dierenfiguren: kameel en, olifanten, nijlpaar den, pinguïns. De rooksalon heeft een teakhouten betimmering, de muzieksalon een roodachtige betimmering van Padouk met paneelen van onyx agaat Een der marmerreliefs in de balustrade van den eet- i salon vertoont het Australische schaap, dat de wol le- jvert waarvan de tapijten en loopers in Frankrijk ver- I vaardigd zijn. j Dit alles ls voortreffelijk uitgevoerd, wekt bewondering i en verkondigt, dat kosten noch moeite gespaard zijn, om I het den passagiers naar den zin te maken. Dit wil niet zeggen, dat alles wat hier aan „nieuws" Is tot stand gebracht, in staat zal zijn, ieder te bekoren. Zoo lijkt ons het plafond der bovenopenlng van den eetsalon niet alleszins geslaagd en de verwerking van Perzische kus sens als bekleeding van fauteuils schijnt ons meer een geforceerde aardigheid dan een artistieke vondst De tegentableaux hebben de flora en de fauna van Australië tot motleven. In de wanden vindt men voorts bronzen, die afbeeldingen van Australische dieren ver- toonen, en geschilderde Nieuw Zeelandsche landschap pen, welke eerst in relief zijn gesneden. Een afbeelding uit Bali en Ned. Indische figuren herinneren «an fcet land waar het schip thuis hoort Het beeldhouwwerk ls van den beeldhouwer L. Zijl. Behalve de hutten, de salons en de dekken zijn er ten gerieve van de passagiers een gymnastiekzaal en een aan de achterzijde van het promenadedek gelegen zwem bassin, een stalen reservoir met een tegelvloer en boven water een marmeren bekleeding, dat 40.000 liter water kan bevatten. Aan de voorzijde van dit bassin ligt op het promenadedek een waranda-café met aangrenzende bar. Op het verhoogde sloependek boven de salons is een dekhuis gebouwd, waar de hutten en de eetkamer voor de stuurlieden en machinisten en de hutten voor den administrateur en den dokter zijn ondergebracht Boven dit dekhuis is het commandobrugdek gelegen, waar de kapiteinskamers en kaarten kam er, benevens de etuur- brug zijn. Den 17den dezer gaat het schip zijn eerste reis maken. De Nederlandsche scheepsbouwnijverheid heeft met dit prachtige tropenschip opnieuw het bewijs van haar voor treffelijke hoedanigheden geleverd. Van meer dan een zijde wordt tegenwoordig aan gedrongen op een meer afdoende 'bescherming van den Kievit en andere weidevogels. Door de intensievere cultuurmethoden, dié ook op grasland den laatsten tijd steeds meer ingang vin- den, wordt het voortbestaan van de weidevogels be- idreigd. De veel zwaardere bemesting doet het gras spoediger rijp zijn, waardoorhet veel vroeger ge- jmaaid wordt dan een dertigtal jaren geleden en I daardoor zijn vele weidevogels niet meer in staat prachtige kans zou laten voorbijgaan. Je moet het haar zeggen, Nick..." Nick's hand omvatte de leuning van zijn stoel en op nieuw sloot hij zijn oogen. „Je moet niet vergeten, kindje, dat we ook rekening met het kind dienen te houden... In ben een ellendeling, want ik moet je eerlijk beken nen, dat ik werkelijk op het oogenblik heelemaal niet aan den kleinen jongen dacht Het is schandelijk van me, vindt je ook niet?" „Nick... lieveling". Eensklaps viel Olga op haar knieën voor zijn stoel neer en sloeg haar armen om zijn hals heen... Ik wil niet hebben, dat je jezelf op die manier uitscheldt. Vader en ik zullen natuurlijk voor den klei nen Reggie zorgen. Je weet heel goed, dat je hem aan mij kunt toevertrouwen, Nick. Ik zal dag en nacht over hem waken." „God zegene je, kindje," zei Nick teeder. Hij leunde met zijn hoofd tegen haar schouder. „Je bent mijn lief, klein vriendinnetje," zei hij fluisterend. „Ik betwijfel het echter, of Muriel zoo ver van het kind vandaan zal wil len gaan en lk vrees, dat lk een groote egoïst ben om een dergelijk iets te durven verwachten. Nee, spreek me nu niet tegen. Ik ben grof en ik denk niet aan an dere menschen... Dat komt alleen, omdat ik als het ware geheel onder den lm vloed van het Oosten sta... Indië oefent zulk een overweldigende bekoring op mij uit.., Het is vreemd, doch dat land schijnt in je bloed te kruipen en je nooit meer los te willen laten. Het is nu zes jaar geleden sinds ik den actieven dienst vaarwel heb gezegd en ik moet je ronduit zeggen, dat lk daarna over mijn bestaan niet te klagen heb gehad. Maar nu" er kwam een blos op zijn wangen en een verlangenden gloed in zijn oogen „nu zou ik er alles voor over wil len hebben om opnieuw te mogen strijden... Ik ben stijf en oud geworden door mijn rust... Oud... nee, dat ben ik niet, want lk moet nog vijf en dertig jaar wor den. Ik heb altijd gedacht, dat ik het minstens tot mijn zestigste jaar zou kunnen uithouden. Ik heb zitting ge nomen in het Parlement omdat ik iets te doen wilde hebben, maar het duurt zoo ontzettend lang, eer je op die manier wat in het leven bereiken kunt. Ik ben een strijder, kindje, en ik kan het niet vredragen in een hoekje geduwd te worden en werkeloos neer te zitten. Ik ben volstrekt geen held, doch slechts een gewone, rustelooze, ontevreden man. Ze vertelden me vanmiddag op het Ministerie, dat het meer dam tijd werd, dat ik weer eens ln actie kwam, daar ik anders hard kans liep te .roesten. En ze hebben gelijk. Maar wat kan ik er aan veranderen? Diep in mijn hart ben ik er van overtuigd, dat het schandelijk van me is een dergelijke groote op offering van. Muriel te eischen." Hij zweeg en keek peinzend voor zich uit Olga's ar- men waren nog steeds om hem heengeslagen en ze had haar zachte wang tegen zijn voorhoofd gedrukt Het gebeurde niet dikwijls, dat Nick zijn hart bij haar uit- stortte. Slechts tweemaal te voren had dit plaats gevon den, en belde keeren had hfl voor moeilijkheden ge staan de eerste maal, toen de vrouw, die hij liefhad haar verlovingsring door bemiddeling van Olga aan hem had teruggezonden en de tweede maal, ongeveer twee jaar later, toen diezelfde vrouw Muriel, zijn echtge- noote op het randje van den dood had gelegen en zo samen aan haar sponde hadden gewaakt j Die twee voorvallen waren Olga heilig geweest: ze (had deze geheimen diep in haar hart bewaard en er nimmer met een ander over gesproken. Ze vond het al- I tijd heerlijk, wanneer Nick haar ln zijn vertrouwen nam I en weer maakte een gevoel van trots zich van haar I meester, nu ze tot de ontdekking kwam, dat hij haar in heel veel opzichten nog evenveel nooddg had als vroeger. Geruimen tijd heerschte er een diepe stilte, welke ten slotte fluisterend door het jonge meisje verbroken werd „Nick, je weet toch wel, dat lk meer van jou houd dan van Iemand andera op de wereld ls het niet, Jon gen?" Zachtjes streelde hij haar rose wang „Wat zeg Je daar? Is dat werkel?jk nu nog zoo?" „Nu nog zoo, Nick?" herhaalde ze. „Wat bedoel je?" „Och niets," zei Nick haastig. „Ga verder." Ze nam zijn hand en hield deze vast in de hare ge drukt. „Nick, herinner je je nog, hoe ik het huishouden voor je deed... jaren geleden op Redlands, toen lk nog een kind was?" „En of," verklaarde Nick glimlachend. „Ik was niet erg makkelijk om mee om te gaan, is het wel?" Even aarzelde ze en toen vervolgde ze. „Nick, ik ben bang, dat ik je een heel gek voorstel zal gaan doen. „Begin maar dadelijk." „Toen je zooeven met me zat te praten, kwam plotse ling het verlangen bij me op, of... of... 'als Muriel een voudig niet van Reggie zou willen scheiden, en ze het zal kunnen verdragen jou zonder haar te laten vertrek ken... of je mij dan misschien die paar maanden als plaatsvervangster mee zult kunnen nemen... als vader me tenminste zoo lang wil missen." „Groote goedheid!" riep Nick uit. „Ik weet, dat het een erg brutaal voorstel van me is," haastte Olga zich er aan toe te voegen. „Ik ben er maar al te zeer van overtuigd, dat ik een heel slechte plaats vervangster zou zijn, maar ik zou tenminste voor je kunnen zorgen, en er op letten, dat je behoorlijk gekleed en gevoed werd. En Muriel zou onmogelijk meer van je kunnen houden dan lk doe."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 5