Kantongerecht te Schagen.
F
AMANDELTJES-
Ongeijkte gewichten in de bakkerij.
Een onbelangrijk zaakje, dat groote
gevolgen dreigt te krijgen.
bare machten veel minder gemakkelijk 1b te overwinnen.
Want die onzichtbare machten kan men niet ontloo-
pen; ze komen langs duistere wegen op mysterieuze
wijze.
Ook op andere wijze oefent de vrees een verlammen
de n Invloed op den mènsch. Zij breekt zijn energie en
vertroebelt zijn levenevreugde, wanneer zij hem in de
toekomst allerlei denkbeeldige moeilijkheden en geva
ren doet vermoeden. „Als dit eens gebeurde, als dit eens
plaats bad", ls de redeneering van menigeen, en zóó
Btork kan de gedoobte aan dat „mogelijke" wezen, dat
do wil om Iets te ondernemen daardoor geheel wordt
verlamd.
Ik lees op het oogenbllk het prachtige boek „Napoleon",
van Emil Ludwig. Dit ls geen gewone geschiedenis, maar
de teekening van een persoonlijkheid? En daarin wordt
o.m. een episode beschreven uit het eerste optreden van
den veldheer in Italië. De toestand is hopeloos. En wat
doet hij? Onmiddellijk tast hij toe, zonder aarzelen, en
overwint.
Moeilijkheden zijn er om overwonnen te worden. Dit
beteekent niet, dat we luchthartig het leven hebben te
aanvaarden, maar met vertrouwen op onze kracht,
onze volle kracht Zijn de moeilijkheden te groot wel
nu, dat bemerken wij, als ze er zijn, maar het ls toch
eigenlijk al te dwaas, reeds van te voren daarvoor vrees
te koesteren en er zijn energie door te laten verzwakken.
Wij móeten leeren het leven onbevreesd te aanvaarden.
Wie denken durft, zal zich gaandeweg bevrijden van
alle ongemotiveerde angst ook voor de toekomst
Ten slotte wijs Ik hier op de groote verantwoordelijk
heid der ouders en opvoeders.
Laat men toch eindelijk eens breken met de afgrijse
lijke gewoonte om kinderen bang te maken voor on
zichtbare booze machten. Dat is kortaf misdadig!
Men Teere hun de werkelijke gevaren te zien, b.v. van
overrijding, van verdrinking, van allerlei roekeloosheid,
van onkuischheid, van alcoholgebruik enz., maar men
wachte zich er angstvallig voor hun ziel te vergiftigen
met vrees voor het onbekende en onbegrepene.
ASTOR.
Zitting van Donderdag 19 ApriL
Een principieele uitspraak.
De eerste zaak, welke hedenmorgen voor den kan
tonrechter werd behandeld, is een gevolg van de
laatst gehouden ijk en herijk van maten en gewich
ten. Het betreft hier de vervolging van een vijftal
bakkers uit Anna Paulowna, die in de maand
October van het vorige jaar bij die gelegenheid wer
den geverbaliseerd wegens het in de bakkerij aan
wezig hebben van ongeijkte gewichten, of wel ge
wichten, voorzien van het afkeuringsmerk en zelfs
bij de wet ontoelaatbare gewichten, als stukken
lood, welke als zoodanig werden gebezigd. De ver
dachten zijn Joh. v. d. M., H., M., N., en B. De eer
ste drie zijn reeds eerder gedagvaard, maar toen
door afwezigheid bij verstek veroordeeld tot geld
boeten. Thans zijn alleen H. en N. verschenen. Tegen
dit vonnis waren ze in verzet gekomen, omdat ze
van mecning waren, dat de b a k k e r ij niet valt on
der de plaatsen welke bij de wet omschreven worden
als te zijn dezulke, welke voor het publiek toegan
kelijk zijn en waar de waren worden verkocht en
gewogen. In deze zaak, welker uitspraak min of
meer van principieelen aard zal zijn, hebben de
vijf verdachten zich de rechtskundigen bijstand van
Mr. Langeveld uit Alkmaar verzekerd. Desgevraagd
geeft deze toe, dat de gewichten inderdaad niet ge
ijkt, en sommige zelfs van het afkeuringsmerk
voorzien waren.
Verdachte H. verklaart reeds 27 jaar bakker te
zijn geweest' en al dien itijd steeds van de rijkspoli
tie te hebben vernomen, dat de gewichten, gebruikt
in de bakkerij, dus in een werkplaats, niet
geijkt behoeven te worden. Het brood wordt ver
kocht vanuit den winkel en vanaf den wagen, dus
dat heeft niets te maken met de gewichten, die in
de bakkerij' gebruikt worden,. Ook het meel heeft
niet met de bakkerij te maken, in zooverre, wat be
treft de ongeijkte gewichten, maar wordt direct naar
den zolder getransporteerd. Verdachte herhaalt, dat
hij verschillende malen de gewichten aan de rijkspo
litie heeft getoond en hij dus, wanneer hij gefau-
deerd heeft, dit te goeder trouw heeft gedaan.
De kantonrechter wijst er op, dat -de rijksveldwach
ter nu eenmaal geen wetsuitlegger is en het doel
van de ijkwet is, om het publiek te waarborgen,
dat zij waar voor hun geld krijgen.
De ambtenaar van het O. M. zegt, dat de zaak in
derdaad wel eendgen twijfel open laat. maar toch
gelooft hij wel in de overtreding, waar het z.i. toch
nooit de bedoeling van den wetgever kan geweest zijn,
dat de bakkers voor hun gewichten in de bakkerij
van den ijk kunnen worden vrijgesteld. Mede aan
do Ti and van uitspraken van den Hoogen Raad in
dergelijke gevallen, vraagt hij bekrachtiging van de
(bij verstek gewezen vonnissen.
De verdediger, Mr. Langeveld, wijst er op, dat het
hier niet zoo zeer betreft, het geringe, geldelijke be
lang, wat er voor de verdachten aanzit, dan wel do
juridische kant, welke de zaak te zien geeft, do rechts
overtuiging des volks, zooals prof. Krabbe zegt, welke
ook bij deze verdachten optreedt, die jarenlang te goe
der trouw hebben gehandeld en nu plotseling voor
den rechter gesleept wortfon. Dit principieele
geval dient dus, volgens den verdediger, ernstig
onder de oogen te worden gezien. Volgens hem heb
ben de bakkerij en de bakkerswinkel niets met elkaar
te maken. Zelfs zou men in de bakkerij een steen
kunnen gebruiken voor het afwegen, als er maar ge
zorgd wordt, dat het brood het juiste gewicht heeft,
wanneer het in den winkel verkocht wordt, hetgeen
ten allen tijde door de uitvoerders van de Waren
wet kan worden gecontroleerd. Er dreigt dus voor
het publiek absoluut geen gevaar dat bedrogen zal
worden. Het blijft volgens mr. Langeveld een moei
lijke kwestie, waarin alleen een wetswijziging, een
oplossing zou kunnen brengen. Hij herhaalt dat men
de zaak uit een moreel oogpunt -moet beschouwen
en dat het gevaar voor het publiek om -geen waar
voor hun geld te krijgen, beslist is uitgesloten, en hij
dan ook verwacht, dat de kantonrechter bij het uit
heb dezen dag echter voor hem vrij gehouden, daar ik
hem noodzakelijk moest spreken."
„U zult ons misschien nog eens kunnen komen bezoe
ken. wanneer vader thuis is?" vroeg Olga.
Hij boog glimlachend, „Ik zal er mijn uiterste best
voor doen. En u is zijn oud3te dochter, niet waar?"
„Zijn eenige dochter," verbeterde zij. „Ik heb nog drie
broers!"
„Oh! En u is achtergelaten om voor hen te zorgen?"
„Nick en ik samen," zei ze en daarna ging ze eens
klaps vertrouwelijk voort: ,Jk veronderstel, dat u toch
zeker wel eens over Nick heeft hooren spreken... Nick
Ratcliffe van Wara, Hij is ook Parlementslid."
„Oh, ls hij die Ratcliffe?" Haar toehoorder toonde
onmiddellijk groote -belangstelling. „Ja, natuurlijk heb
ik meer dan eens over hem hooren spreken, juffrouw
Ratcliffe. Hij is een beroemd man, zou ik zeggen. Het
zal me een buitengewoon genoegen doen met hem ken
nis te maken."
„U zult al dadelijk van hem hóuden," verzekerde Olga
hem met stralende oogen.
Op dat oogenblik trad Nick juist de kamer binnen.
„Maar Olga, wat heb je beloofd..." begon hij. Hij hield
plotseling op en keek den bezoeker aan. „Neemt u me
alsjeblieft niet kwalijk: ik zag u voor Majoor Hunt-Go-
ring aan. Wil je zoo goed zijn me even voor te stellen,
Olga?"
Olga aarzelde en bloosde. „Max heeft me uw naam
niet gezegd," zei ze verlegen. „Dit ls kapitein Ratcliffe
van Wara."
„Zottinnetje," zei Nick kortaf. „Ik heet gewoon „Rat
cliffe" en een nadere beschrijving ls volstrekt niet noo-
dig."
De groote breedgeschouderde man kwam met 'uitge
strekte hand op hem toe. „Ik heb veel van u gehoord
en het doet me een buitengewoon genoegen kennis met
u te maken. Mijn naam is Whitton Kersley Whitton."
„Groote goedheid" riep Olga uit. „Dat had Max me
toch werkelijk wel kunnen vertellen."
„Wat had hij u moeten vertellen?" vroeg Whitton
glimlachend. „Heeft hij u dan niet gezegd» dat ik een
vriend van hem ben?"
spreken van het vonnis daar rekening mee zal hou
den.
Deze deelt thans mee, dat in deze zaak heden ,over
14 dagen schriftelijk vonnis zal worden gewezen.
Vervolgens wordt bakker N. gehoord, die het hem
ten laste gelegde erkent; ook, dat hij 2 door hem zelf
gemaakte, looden gewichten gebruikt, wat volgens
zijn meening geen bezwaar inhoudt, wanneer 'het
brood maar aan de wet voldoet. Zijn verdere betoog
ging vervolgens geheel mee met dat van den eerst
gehoorden verdachte en van mr. Langeveld.
De ambtenaar van het O. M. is echter overtuigd, dat
hier een overtreding gepleegd ia, en veroordeeld ver
dachte tot 4 maal f2 boete of 4 maal 2 dagen hech
tenis.
Mr. Langeveld licht zijn gehouden pleidooi nog eens
toe, waarna de kantonrechter zegt ook in deze zaak
over 14 dagen schriftelijk vonnis te zullen wijzen,
evenals in die van den voorlaatsten verdachte.
AANGESLOTEN OF NIET AANGESLOTEN.
Voor de volgende verdachte, C. L. v. d. B., notaris té
Schagen, treedt als gemachtigde op mr. J. A. E. Buis
kool aldaar. Het betreft hier het al of niet aangeslo
ten zijn (bij de Prov. Waterleiding. Het moet eenigs-
zins vreemd klinken, dat verdachte door zijn gemach
tigde laat verklaren wel te zijn aangesloten, terwijl
toch de verbalisanten, de gemeenteveldwachters Van
Haren en Flapper, bij een daartoe ingesteld onderzoek,
van verdachte de verklaring kregen, dat hij n i e t aan
gesloten was, en dat ook niet wenschte, tenzij het
P.E.N. in zijn woning een meter wilde plaatsen, welke
het gebruik aanwees.
Door den kantonrechter daarover ondervraagd, zegt
mr. Buiskool, dat de heer B. aan het woord „aange
sloten" een andere beteekenis meent te moeten ge
ven dan met betrekking tot de waterleiding daaraan
gesteld wordt. Daarna wijst spr. op art. 37bis van de
plaatselijke woningbouwverordening, waarin wordt
gezegd, dat een perceel moet aangesloten zijn, wan
neer het binnen de 40 meter uit de as van den open
baren weg ligt, terwijl in dien weg een hoofdbuis van
de waterleiding is gelegen. Nu ligt in den weg van het
perceel van verdachte v. d. B. een hoofdbuis, maar
waar dit eigendom is van verdachte, is hier volgens
den verdediger geen sprake van een openbaren weg.
Getuige Van Haren gelooft echter wel, dat het een
openbaren weg is, en de ambtenaar van het O. M.
acht het ten laste gelegde dan ook wettig en overtui
gend bewezen en edscht f 4.boete of 4 dagen hech
tenis.
Nadat nog de verdediger bezwaar gemaakt heeft te
gen de opgenomen zinsnede in de dagvaarding „op
heeterdaad", wordt het onderzoek gesloten en zal de
kantonrechter over 14 dagon schriftelijk vonnis wij-
zon.
DE KANTONRECHTER VERKLAART ZICHZELF
NIET ONTVANKELIJK
Corn. BI. K, zonder beroep to Wleringerwaard, was
tegen een hem bij verstek gewezen vonnis wegens het
rijden over een spooroverweg, terwijl een trein na
derde, in verzet gekomen, wijl op de dagvaarding
stond, dat hij voor den rechter te Alkmaar moest ver
schijnen, terwijl hij in de vorige zitting door den
kantonrechter te Schagen was veroordeeld.
De kantonrechter moet zich inderdaad in deze zaak
niet ontvankelijk verklaren, waarna het vonnis wordt
vernietigd, maar daarmee is de zaak nog niet van
de baan, want binnenkort zal verdachte opnieuw ge
dagvaard worden.
EEN GETUIGE VERDACHT VAN MEINEED.
DURE VELLETJES.
Ren« K., koopman te Zijpe, heeft den 14den Fe
bruari 58 mollenhuidjes vervoerd, zonder daartoe ver
gunning van den Commissaris der Koningin te heb
ben. De politie was dus zoo vriendelijk om ze voor-
looplg voor hem te bewaren. Deze velletjes hebben
,'hem geen winst gebracht, want behalve, dat hij ze
nu voor goed kwijt is, moet hij nog f 5 boete betalen
Enen onbelangrijk taakje, dat slechts oen kleine over* dagen litten. De eisch wat f 15 ol 15 dagon.
treding van do Arbeidswet betrof, maar desondanks! WI?DCT 1C
reedt verscheidene keeren is behandeld geworden, EE.HST 18 WEZEN.
maar steeds voor nader onderzoek word uitgesteld. Nic Kaper, schipper te Schagen, had voor zijn va-
dreigt thans groote gevolgen te zullen krijgen. der de auto bestuurd, terwijl do laatste naust hem
De verdachte in deze zaak is Mr. P. C. E., advocaat zat- Waar Nic echter nog geen 18 is en dus nog geen
te Oudkarspel, die ten laste gelegd is, dat hij een nog aut° mag besturen, moest zijn vader heden terecht
te jongen bediende, P. de Vet, op zijn kantoor te staan. Een ander, zonder rijbewijs, te laten cnauf-
Oudkarspel werkzaam had. In dat kantoor zijn twee fearan> was vroeger nog wel mogelijk, wanneer er een
ter zake kundig persoon naast zat. Bij do nieuwe Mo
tor- en Rijwielwet kan echter ook dit niet meer. Eerst
18 wezen.
Verdachte wordt tot f 10 boete of 10 dagen hechtenis
veroordeeld. De eisch was f115 of 15 dagen.
GEEN PUIN LOSSEN OÏ> ZONDAG.
De 38-jarige Amsterdamsche schipper, Petrus de
brandwaarborgmaatschappijen gevestigd, de een waar
van Mr. E. en de ander waar de heer A. Wonder Pz.
te 'Heiloo directeur is. In een vorige terechtzitting
beeft Mr. E. echter verklaard, dat de jongen niet bij
hem, doch bij den heer Wonder in dienst was. Deze,
in een volgende zitting daarnaar gevraagd, bevestigde
zulks. Verschillende, min of meer onopgeloste, din
gen waren echter oorzaak dat de kantonrechter de -
zaak alsnog uitstelde om een nader onderzoek naar "a" aan Kanaal bij de Stolpen onlangs op- een
het een en ander in te stellen. Dit heeft thans plaats 1 ondag puin gelost. Hieraan hadden zich meer go-
gehad, waarna nu eerst gehoord wordt de rijksveld-loovige menschen gestootten en het gevolg was, dat
wachter Rood te Oudkarspel, die in deze zaak, waar- Petrus op de 'bon ging. Alle klagen hielp niets en
in het gerecht als „een balletje van den muur naar I O- M. veroordeelt hem tot f 5 boete of 5 dagen
den wal gegooid wordt", zooals de kantonrechter hethechtenis, maar wanneer Petrus daarna de welvoeg-
uitdrukte, proces-verbaal heeft opgemaakt. Rood zegt lükheid ©en beetje uit het oog verliest, wordt het f 8
den bewusten jongen voor de schrijftafel te hebben 6 dagen,
zien zitten, waarop hij naar hem toe was gegaan en j
hem naar zijn arbeidskaart gevraagd, welke deze ver- OVERTREDING ARBEIDSWET,
telde niet te hebben, maar hij zou er voor zorgen dat I De heer H. B„ directeur van de Coop. Verbruiks-
er een kwam. Bij een tweede bezoek was deze kaart vereeniging te Winkel, heet een van zijn personeel
or echter nog niet, waarop echter tevens aan het lichtto vroeg te laten beginnen, waarcxmi hij in overtreding
kwam, dat de jongen eerst 13 jaar was, dus nog nietwas bij de Arbeidswet en deswege heden terecht
werken intocht. Met Mr. E. had- getuige er daarna 'n staat. De heer B. zeg^ hoe hij Joar ziekte onder
gemoedelijk gesprek over, waarop mr. E gevraagd riJn personeel tot dezen maatregel zijn toevlucht
had don jongen nog een week to mogen houden, in heeft moeten nemen, maar dat het oveng'-n-i zijn
welken tijd hij dan een nieuwe bediende zou zoeken, streven is, om de Arbeidswet zoo stipt mogelijk na
Weer verliep eenigen tijd en toen getuige Rood en te komen. HU wordt tveroordeeld tot 2 X f8 of 2 X
een zijner collega's vernamen, dat De Vet er nog 8 dagen en 5 X f 7 of 5 X 7 dg.
steeds op het kantoor zat, zijn zij er opnieuw heen-1
gegaan. Toen zij echter op het kantoor aankwamen,AiANGESLOTEN EN WEER AFGESNEDEN,
zat de jongen niet voor zijn schrijftafel. Wel lag er De 75-jarige W..H. S.. zonder beroep te Schagen,
echter nog schrijfwerk en nog een pen, die nat was. wilde ooispronkelijk niet aansluiten bij de water-
Daarnaar gevraagd, zeide bediende Prijs: „De jon- leiding en nu hij dat onlangs in orde heeft laten
gen is op het oogenblik niet hier." Later bleek dat hij brengen, is hij door het P.E.N. weer afgesneden»
naar een andere 'kamer gegaan was. De vader van Zooiets moet ook netjes onder toezicht van het P.
den jongen verklaarde, dat hij op het kantoor van WE. gebeuren, waarna door den betrokkene een
Eecen zat. zooals het altijd in den volksmond heette, contract moest word engeteekend. Waar dit alles is
Hij zou ook door mr. E. uitbetaald zijn geworden. La
ter. toen Rood aan «verdachte hierover opheldering
vrcieg, heeft deze gezegd, dat hij niemendal meer ver
klaarde en dat ze het nu maar moesten uitzoeken.
De Vet, die nu buiten eede gehoord wordt, zegt, dat
hij door den chef, Schrieken, is aangenomen en van
Prijs opdracht ontving om het een of ander werk te
verrichten, dus alles in dienst van den heer Won
der. Toch zegt getuige ook wel eens wat voor mr. E.
te hebben gedaan als brieven naar de post brengen en
andere boodschappen doen.
Het komt er alles echter een beetje weifelend uit
en de kantonrechter maakt de opmerking, dat hij goed
geïnstrueerd is.
IDieni volgenden getuige, G. Prijs, kantoorbedien
de bij den heer Wonder, geeft hij dan ook den raad,
nagelaten, moet de heer S. f 2 boete betalen of- 2
dagen hechtenis. De eisch was f 4 of, 4 dg.
EEN AiAJNRïJDlNG IN DEN NACHT.
•De 20-jaxige kantoorbediende Jannes B. te Wie-
ringen wordt ten laste gelegd, dat hij in den nacht
van den 27sten Febr. J.Ï., het was omstreeks 2 uur,
met een vrachtauto, welke hij' bestuurde, op do
Miiddenvliet te Anna Paulowna een wielrijder heeft
aangereden, tengevolge waarvan deze laatste oen
bloedende handwond opliep Verdachte was op weg
om zijn meisje thuis te brengen, welke laatste he
den als getuige gehoord wordt en verklaart een
lichtte schok te hebben gevoeld.
Het slachtoffer, C P. in 't Veld, zegt zelf, dat do
verwonding niet zoo erg was en dat do onkosten.
om de waarheid te zeggen en niets dan de waarheid, die er voor hem aanzaten, alle door B. zijn vei^
Verschillende vragen worden door getuige beant-1 goed. ZU zlta dan ook als goede vrienden gescheidon
antwoord, maar wanneer de kantonrechter vraagt, of Uit den staat van inlichtingen blijkt echter dat
hij bij de laatste gelegenheid, waarbij Rood was ko- verdachte een roekeloos rijder is, waarom de amb
tenaar van het OJM hem in overweging gee-ft voor
taan izijn vaart'wat te matigen, daar anders zijn
rijbewijs wel eens leelijk in gevaar kon komen. HU
eischt tegen hemi f 30 boete of 30 dagen hechtenis.
men kijken, tegen De Vet had gezegd: „Maak dat je
wegkomt, daar komt de politie aan!" antwoordt ver
dachte ontkennend. De jongen, daarna nog eens on
dervraagd, zegt echter dat het wel waar is, „doch w
Bakker dit is een andere bediende heeft het De uitspraak luÜt f 20 of20 dagen.
•meest geroepen", zegt hij. De kantonrechter wijst ge-
tuige Prijs op het gevaar van meineed, doch deze j DE BOEL KEURIG TN ORDE.
blijft ontkennen, hot bewuste niet te hebben geroepen. I pi eter D. koopman te Harenkarspel, was door den
De ambtenaar van het O. M. vindt, dat de houding rijksveldwachter te Oudkarspel bekeurd geworden,
van verd. Mr. E.. die als advocaat toch altijd prettig omdat hli op zUn met honden bespannen kar had
samengewerkt heeft met den kantonrechter, hoe lan-1 gezeten zonder daartoe machtiging van den bupge-
prer hoe ongunstiger wordt, alles hehalve eerlijk^ op mpester to hebben. De boel 4e nu echter keurig ln
ergolijkn wijze, als hij de zaak heeft vortroehold. Oor
spronkelijk een onbolangrijke overtreding, heeft ver
dachte, door de zaak te verdoezelen, het er niet be-
orde, zooals de ambtenaar opmerkt, wanneer ver
dachte hem, het bewijs toonde, waarvoor hij: niette
min reeds vóór dien tijd tweemaal op het raadhuis
ter op gemaakt, terwijl hij daarbij zelf achter de p-ewee«t. Het recht moet echter zijn beloop
schermen bleef. Het ten laste gelegde acht hij, noch-1 hebben, weshalve verdache tot f 2 boete of 2 dagon rn
tan? wettig en overtuigend bewezen, waarom hij te
gen verdachte 2 maal f20 boete of 2 maal 20 dagen
hechtenis eischt. Vervolgens zou hij nader willen on-
deraoeken, of getuige Prijs in deze zaak meineed
gepleegd heeft. x-
De kantonrechter bepaalt de uitspraak op heden
over 14 dagen en gelast getuige Prijs tot na de zit-
hecht.eni9 wordt veroordeeld. Zelfs deze lage boote fcei
valt hem echter nog lang niet mee. De uitspraak is
f 1 óf 1 dag.
n
VÓÓR. OP OF OVER DE STREEP.
De volgende verdachte,'L. v .R., te Schagen, is te I
Oudkarspel) wegens overtreding van de maximum
ting te blijven om proces-verbaal tegen hem op te snelheid (hij reed 32 KM.) bekeurd geworden. Dezo
maken.
Naar wij later vernemen, is na de zitting proces-
nauwkeurige snelheid trekt verdachte min of meer I
in twijfel. Het is namelijk voor hem de groote vraag
verbaal teeen den heer Prijs ongemaakt, die daarna of de twee veldwachters, die hem verbaliseerden, I
weer op vrije voeten gesteld werd.
MET C ff ATI 5 CRENAD/NESAUS PUDDING
EEN HEERLIJK NAGERECHT
PU DD! N GFAB RIEK GPONINGEN
„Dus je hebt onbewust een gesprek gevoerd met een
groote beroemdheid," lachte Nick. „Ik hoop van harte,
dat je je beste beentje hebt voorgezet, mijn kind."
„Ik veronderstel, dat juffrouw Ratcliffe aan beroemd
heden gewend is," merkte Kersley Whitton op, „daar
ze lederen dag met u en Max Wyndham spreekt."
„Is Max dan ook al een beroemdheid?" vroeg Olga
vlug.
„Hij is tenminste druk bezig er een te worden," ant
woordde de groote dokter vol overtuiging.
„U bedoelt dat hij eens zooals u zal worden?"
vroeg ze.
Hij glimlachte om haar vraag. „Hij zal grooter zijn
dan ik ben," klonk het eenvoudige antwoord.
„Dat is een geweldige interessante verzameling," gaf
Nick te kennen. „Vroegere, tegenwoordige en toekom
stige helden. U wilt me zeker niet kwalijk nemen, als
ik mezelf onder de eerste categorie rangschik, want
mijn roem is «reeds lang vervlogen."
„Nick, wat kun je toch bespottelijke dingen zeggen."
„Mijn beste kind, dat is nu eenmaal mijn rol. Ik speel
de clown ln alle mogelijke tragedies... ik ben de potsen
maker. Vandaar ook de lauweren, die ik geoogst heb.
Ik bleef kalm doordansen, terwijl al de anderen reeds
dood waren." Nick hield op en maakte een grimas.
,Als ik meer vertel, zal imen veronderstellen, dat Ik
mijn best doe iets intellectueels te zeggen, en dat is
volstrekt niet mijn bedoeling, Sir Kersley. Wat zou u
ervan zeggen, wanneer we eens iets gingen drinken?"
,Ik kom al," riep Max vanuit de hall. „Zeg, Ratcliffe
doe me een genoegen en loop jij eens naar Gorlng
toe. Hij zit bij juffrouw C&mpion, die in de hangmat
ligt Vertel hem, dat ik hem en zijn vervloekten duim
minstens gedurende een week niet wil zien. Indien ik
niets beters te doen heb, dan zal Ik Zondagmorgen wel
eens naar hem komen kijken. Als hij naar me mocht
vragen, kun je hem zeggen, dat lk in een druk gesprek
gewikkeld ben en geen tijd voor hem heb."
„Ik zal hem voor mijn part vertellen, dat je niet meer
tot het land der levenden behoort," gaf Nick te ken
nen. „Zal ik zeggen, dat j ij ook dood bent, Olga?"
Vertel hem, dat zij ook bezig is met andere dingen,"
zei Max.
Olga keek plotseling op, doch de jonge dokter zag
haar niet aan. Even later richtte hij zich tot Kersley
en zei glimlachend:
„Is het geen prachtig idee van me geweest om juf
frouw Ratcliffe niet te vertellen, wie ik mee zou bren
gen? Zij kon natuurlijk niet weten, dat je er zulk een
eenvoudigen smaak op nahoudt."
„Juffrouw Ratcliffe heeft me op een hartelijke, een
voudige wijze ontvangen en ik drink op onze kennisma
king."
„Het is heel vriendelijk van u dit te zeggen," zei Olga
blozend.
„Ik ben het volkomen met juffrouw Ratcliffe eens,"
zei Max. „Hoe lang is die afschuwelijke Hunt-Gorlng
er air
Er trok e$n wolk over Olga's gezichtje. „Oh, gerulmen
tijd. Denk je, dat' het Nick gelukken zal hem weg te
krijgen?"
jjHJj kan tooh moeilijk blijven lunchen zonder uitge-
noodigd te worden," merkte Max op.
„Is hij een onweikome bezoeker?" informeerde Slr
Kersley.
„Ja, een van onzo buren," legde Olga uit. „Hij woont
hier ongeveer twee mijlen vandaan, en zijn buiten heet
„De Konijnenberg". Hij is gepensionneerd, jaagt 's win
ters en luiert 's zomers."
„Ik kan dien man niet goed uitstaan," zei Max met
een ondeugende flikkering in zijn oogen. „Hij heeft kort
geleden zijn duim gebroken en wij hebben hem sinds
dien tijd niet kwijt kunnen raken. Je moet namelijk we
ten, dat juffrouw Ratcliffe een heel mooie vriendin te
logeeren heeft, waarop alle mannen onmiddellijk verliefd
worden. Sommigen van ons genezen van die ziekte en
anderen ook weer niet. Hunt-Goring behoort vermoe
delijk tot de laatste afdeeling."
„En hoe staat het met jou?" vroeg Sir Kersley.
„Oh, ik heb het veel te druk om me met dergelijke
frivoliteiten bezig te houden," antwoordde Max. „Ik denk
aan niets anders dan mijn wonderdrankjes. Vraag dat
maar aan juffrouw Ratcliffe."
Olga wierp hem «sa woedenden blik toe. Ze was van
vóór, op of over de streep hun chronometers „af
knipten". toen hij kwam aanrijden. Dezen zeggen. I
dat Eij zich onmogelijk kunnen vergissen, ofschoon I
wij er hier wel op willen wijzen, dat iets dergelijks I
reeds eerder besproken, is in het orgaan van dien I
A.N.W.B., waarbij: werd uitgemaakt dat een niet opl
tijd „aiknippen" van den chronometer een tamelijk I
groot verschil kan teweeg brengen op het korte I
traject van 100 Meter, waarover wordt gecontroleerdI
Verdachte had nochtans vlugger gereden dan 201
K.M., (de maxiimum-snelheidj dus werd 'hij veroor-1
deelcL tot f 3 boete of 3 dagen hechtenis. De eis<
was f 5 of 5 dagen.
meening, dat Max Wyndham hinderlijk veel praat had
Op dat moment werd er zachtjes op de deur geklopt en
vertoonde een der dienstmeisjes zich op den drempel
Toen zij zag, dat er een gast was, trok ze zich dadelijk
verlegen terug.
Olga stond op en liep op haar toe. „Wat wilde je ko
men zeggen, Ellen?"
„Oh, het is niets bijzonders, juffrouw. Ik had u alleen
even willen vertellen, dat dokter Wyndham vanmorgen
vroeg die frambozen in de keuken heeft gebracht."
Ellen verdween. Even later had Olga de gelegenheid
naast Max te gaan staan.
„Ik dank je wel voor het redden van mijn frambo
zen," zei ze fluisterend. Max knipte even met de oogon
en keek haar glimlachend aan.
„Die vervelende Ellen schijnt nooit haar mond te kun-'
nen houden," merkte hij op. „Daar gaat Nick, die
ongewenschten gast tot het hek begeleidt," vervolg®
hij. „Die kleine oom van jou is werkelijk een genie, Ol
ga. Hunt-Gorlng ziet er uit, alsof hij in een verre van
prettige stemming verkeert Oh, daar komt juffrouw
Campion ook aan. Zij maakt den Indruk, alsof..." Een»"
klaps hield hij op.
Olga boog zich eenlgszins voorover om een gllmpjJ
van haar vriendin te kunnen zien, doch direct bfr
heerschte zij zich en dacht aan haar gast.
Toen ze zich omwendde bemerkte ze echter, dat deU
over Max' schouder keek naar de bekoorlijke verschil*
ning van Violet Op dat oogenblik scheen de beroem®
dokter Olga's aanwezigheid totaal vergeten te hebben-
want er lag een blik ln zijn oogen alsof hij een vlsloefl
zag. Wat haar echter het meest opviel, waa het U*
dat er plotseling een verdrietige trok om zijn mond wft»
verschenen. Op dat moment maakte oen afschuwellJ»'
angstig voorgevoel zich van haar meester. Wat kon
blik beteekenen?
Het geheele voorval duurde niet langer dan enk*
minuten. Kort daarop had de beroemde man zich o®
gedraald en begon beleefd met haar te oonveraeof®8, i
de
Wordt v»rvol|4
