Alpicti Hitiws-
SCHAGER IJZERHANDEL
L. B0LTE, Schagen
Sport-Artikelen.
GLORIA LINNEN
Uitgevers: N.V. v.L TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Feuilleton.
!f >M*ni!XWr^e' ^oe 'er diepe groeven ln zijn voorhoofd
ÏSSST- "Waar°m w'l dat weten?"
Ingezonden Stukken.
Melkbussen noodig?
C. ROGGEVEEN Cz.
Woensdag 25 April 1928.
SCHAGER
71ste Jaargang No. 8243.
COURANT.
iPit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij Inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk ln het eerstultkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 8 maanden f 1.65. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 6 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
SPECIALE AANBIEDING
i c.M. breed, in 15 moderne kleuren, ln danthreen,
echt voor combinations, overhemden, enz.
slechts 40 cent per el.
filiaal Gebr. Bischoff.
VOOR DEN POL1TIEREGHTER.
Zitting van Maandag 28 April.
DIEFSTAL VAN EEN LOGDEN PIJP.
De politierechter doet uitspraak in deze zaak con
tra P. T. en H. de M„ beiden te Uitgeest en ver
oordeelt ieder tot 1 maand gev.
DIE1FSTAL VAN! EEN ZAK EÏERIBRIKET-
tTEIN.
Voor dit feit staat terecht dei ex-bakker Hend,r. H.
te Zijpe, thans in hechtenis. Hij' heeft dezen diefstal
gepleegd in den nacht van 16 op 17 Maart ten na-
deele van den getuige J. Ni ©man, brandstoffenhan-
delaar te Schagerbrug. Hij beweert dat armoede het
motief was. Voor korten tijd is verdachte veroor
deeld ter zake valschhedd in geschrifte. Eisch 5
maanden gev. Verdachte wordt daarop veroordeeld
tot 1 maand gev. Veroordeelde berust.
iQOIFPEUR ZONDER BELASTINIGMIERK.
Be 28-jarige coiffeur H. W. P., wonende te War-
menhuiizen, heeft op 21 Maart niet voldaan aan de
lastgeving van den commies der Dir. belastingen, P.
Kamimer, om) van zijn rijWiei af te stappen, teneinde
zich te onderwerpen aan de controle op de rijwiel
belasting. m.a.w. dezen ambtenaar gelegenheid te
ïeven om zich te overtuigen of de coiffeur in bet
bezit was van een rijwielbelastingmierk. Gevorderd
wordt f 15 boete of 15 dagen. Vonnis conform. Öiok
verdachte neemt genoegen met het vonnis.
dt
VERDUISTERING VAN KAZEN.
De vrachtrijder Gewit K. uit 'Sijbekarspeil staat
terecht ter zake wederrechtelij'ke toeëigening van
een aantal kazen, die bijl als vrachtrijder moest ver-
voeren om af te leveren aan den getuige Laan te
enningbroek. De kazen waren afgezonden door de
eeren van Hees en Metselaar.
Verdachte, een reeds bejaard man, erkent het feit.
beweert dat de 'kazen hem waren bezorgd zon
der adres. Hij is toen zoo „kleingeestig" geweest zich
kazen toe te eigenen en toen later bekend werd
voor wie deze kazen bestemd waren, beeft hii uit
Palach© schaamte zijh onbehoorlijke daad niet dur
ven erkennen. Het betreft hier 25 kaïzen. Verdachte
zegt veel herouw te hebben. Het geineximdneerde
eit is gepleegd in December 1927.
Hi
door
Ethel M. Dell i
23.
.'Olga, vertel me eens: waarom wil je juist vanavond
faar de kerk gaan?"
hem aan> en haar gezichtje zag krijtwit van
e e- ..Max, laat me met rust. Hoe durf je het wagen
lij tegen te houden."
51 ,hield thans haar arm omvat, en dacht er niet over
't 'Ogen la^6n' keek haar onafgebroken in de
■Ik kan niet anders handelen," zei hij. „Je hebt een
iAn^nê:uW00n vermoeienden dag gehad en je zult bar-
o hoofdpijn krijgen, wanneer je niet oppast."
■«wat komt dat er op aan?" zei ze snibbig.
Hoi!, anyVp°rdde haar niet. „Waarom ben je zoo boos
tg! meisje? Toe, vertel het me eens." Ze bleef zwij-
ze' »vlndt je het eerlijk, mij op die ma
ler te behandelen?'
"Ik zal je behandelen, zooals ik zelf varkies."
"Nee, dat zul je niet."
ir tnïleg,eAStaande langzaam en bedaard sprak, was
i )edw° den hlank van zijn stem, wat haar in
ten hield. Ze begon ook geleidelijk wat te kalmee
rt te HM*! 6 secon<i®n stond ze zwijgend voor zich uit
ai Jlav 6n €n ^oen zei ze Plotseling op trillenden toon:
8 68token?"r0m andere cl8arette in je zak
Uit fp» ur*£ halden haar handen zich krampach-
tf haar ,,atne,j' "Je slaa* Violet altijd gade... besplonneert
flil Dnf°i ?rend' welk doei gebeurt dat?"
"j kaJ *k 3® niet zeggen," zei hij kortaf,
t cKUnthet w 1... als je maar wilde," zei ze lang-
wil het niet,"
De Officier verzoekt aanhouding tot een] nader re-
classeeringsonderzoek. Besloten wordt de zaak over
14 dagen opnieuw aan <ie orde te stellen.
MKSH1ANDELTNG MlET EEN SIGHiOP.
Die 23-jarige tuinder Qhr. Benj. B., te Huiswaard
wonende (onder de gemeente Alkmaar), verschijnt
voor .den Politierechter als verdachte op grond van
het feit, dat hij, op 16 Maait zijn buurman, den tuin
der Lu Wetsteijn, heeft mishandeld met een schop.
De verdachte zegt, dat de getuige hem heeft gedreigd
en met opengesperde muil en opeen gieklemlde tan
den op hem is afgekomen. Verdachte is achteruit-
geweken en. terwijl Wetsteijn vooruit drong, is hij
in aanraking gekomen met een schop, die B. in de
hand had. Wetsteijn kreeg nog pl.m. 35 gulden van
verdachte en dit was de oorzaak van de kwestie.
Hiji zegt verschillende slagen met een schop te heb
ben ontvangen. Hij kon 4 weken niet naar behooren
zijn werkzaamheden verrichten als gevolg van de
mishandeling.
Die moeder van verdachte wordt op verzoek Van
deizen gehoord als getuige a decharge bevestigt de
•opgaven van haar zoon op de bank der zondaren.
IDe Officier kan niet roemen op de verklaring van
getuige W., hoewel spreker ook niet geheel aan
neemt de voorstelling van verdachte en zij'n moeder.
Eisch) f 15 boete of 15 dagen. Vonnis f 10 boete of
10X dagen.
VERKEERSMTSHANDELING.
De 29-jarige besteller van 'Van Gend en Loos te
Alkmaar. Pi et er M. mioet zich verantwoorden ter
zake mishandeling van den stoffeerder Kraakman
op 20 Maart, die 'hij een schop of duw tegen het
gelaat heeft toegebracht. Er ontstond kwestie tue-
sohen deize heeren, omdat getuige Kraakmian met
een handwagen den doorgang versperde. Dit ver-
keersdrama heeft zich afgespeeld in het Payglop.
Die koetsier Ploris heeft de handkar meer tegen
het trottoir aangereden. Zoowel verdachte als ge
tuige Floris beweren, dat Kraakman geen medewer
king verleende, om den doorgang vrij te maken.
Getuige Kraakman zou o.m. gezegd hebben tot den
koetsier: Je kunt wel wachten. Deze is toen van de
bok gestegen en heeft zelf de handkar verzet, van
de mishandeling zelf heeft de koetsier niets gezien.
(Verdachte staat uitstekend bekend. Eisch, omdat
verdachte tKeel aanleiding heeft gegeven, slechts f 3
boete of 3 dagen. Vonnis conform eisch.
EEINVOUDIGEi BELEEBIGlNG.
De vrachtrijder R. de B. wonende te Blokker,
heeft op 17 Maart, terwijl hij een wissel presenteerde,
den invaliden kleermaker G. van Kleef te Ooster-
Blokker met de vuist gedreigd' en hëm uitgescholden
Ook1 de aanwezige dochter van den 'kleermaker heeft
yerdachte beleedigd.
De verdachte vrachtrijder geeft die feiten toe. Hij
beweert nog geld van Van Kleef' te vorderen te heb
ben van geleverde eieren. Dë Officier retiuireert f 25
boete of 25 dagen. Vonnis f 20 boete of 20 dagen.
Verdachte is er mee tevreden en zal naderhand
betalen.
OOGDEN VAN EENS' ANDERS' DIER.
D'e landbouwer Reijer 'N. te Koegras, gein. Helder,
heeft op 20. Maart een hond doodgeschoten, welk
dier toebehoorde aan de wed. van Dissel te Koegras.
Verdachte geeft hetgeen hein ten laste gelegd1
wordt, grif toe. Hij! had veel last van honden, die
achter izijn schapen en lammeren zaten. Ook be
doelde hond behoorde er bij. Volgens een buurvrouw
zou verdachte toestemming hebben gekregen van
de eigenares om het dier te dooden. D'e politierech
ter trekt dit in twijfel, aangezién verdachte zulks
tegen de politie heeft verzwegen.
D'e eigenares zegt dat zij! verdachte geen toestem
ming heeft gegeven om het dier te dooden. Het
d'ier was steeds thuis en het was die eeniigste troost
die haar nog restte. Bet hondje was ad oud en de
oude vrouw was er sterk aan gehecht. Volgens de
getuige juffrouw Kdezeling zou de wed. Van Dissel
haar hebben gezegd, dat haar den dood van den
hond niet kon schelen.
D'e politierechter acht dit ondenkbaar, doch twee
dames als getuigen gehoord, verklaren] overeen
komstig de toelichting van verdachte.
'De Officier acht desondanks de verdachte niet ge
rechtigd en recruireert f 20 boete of 20 dagen.
Vonnis overeenkomstig eisch.
TOEelGENTNG VAN GEVOTEERD® GEILDEN.
Den niet verschenen verdachte Bastiaan S. te
Helder, wordt ten laste gelegd, dt hij in 'September
1927, althans in het najaar van '27 zich1 verschil
lende kleine bedragen, gezamenlijk tot een bedrag
van f 25, dat door hem bijeen was gebracht van ver
schillende personen als bijdrage, ten einde daarvoor
een cadeau te koopen, wat zou worden vereerd aan
een vertrekkenden officier van het vliegkamp „Be
Kooiji'. Er werd voor dit bedrag een gouden potlood
gekocht, doch toen later de rekening kwami, bleek
het dat S'. in gebreke was gebleven dit voorwerp
te betalen van het door hem bijeengezameld© geld.
Het potlood kostte f 18. Eisch 2 maanden gev.
Vonnis eveneens 2 maanden.
MISHANDELING IN VEREEINTGING.
D'e verdachten Adr. W. en iSiraon H.. de laatste
niet verschenen en beidén wonende te Schagen, heb
ben volgens dagvaarding op 28 Maart den veehouder
Jan Vethman mishandeld. D'e veehouder reed) op een
motor en had het ongeluk een jongetje aan te rijden.
Daarop is getuige door de twee verdachten aange
vallen en geslagen. Getuige was na deze kunstbe
werking bloedend verwond. Verdachte IW. beweert
dat getuige de schuld was van de aanrijding door
zijn wild rijden. DOor schrik en verontwaardiging
heeft hiji zich in die zaak gemengd.
De heer Vethman zegt, dat hij; geen schuld aan
het gebeurde, doch' uit medelijden met de ouders
heeft hij zich bereid verklaard aan de kosten van
geneeskundige hulp bij' te dragen,
Elen der twee gehoorde getuigen, mei. S„ beves
tigt dat den heer Vethman geeni schuld trof. Hij
werd' ten onrechte mishandeld.
Eisch tegen ieder der verdachten (verdachte A'. W.
is alreeds eenmaal ter zak© mishandeling veroor
deeld) f 25 boete of 25 dagen.
Ziji worden daarop veroordeeld ieder tot de gevor
derde boete, waarna sluiting der zitting volgt.
Oudesluis, 20 Alpril 1928.
Geachte Red.,
Vergun mij een plaatsje ln Uw veelgelezen blad.
Als opschrift zou ik zetten willen: waar gaan wij
heen?
Als men de Polders inkijkt, dan is t een kaal
gezicht, geen mensch iziet men aan het werk. De
menschen schijnen langer overbodig; 't is treurig,
maar waar. Ik zie hierin 1t particulier initiatief.
Als mijn voorspelling juist m'ag blijken, dan zullen
de gronden in handen van dien Staat of de gemeen
ten moeten vallen. *t Is toch' zeker wat, als men 20
April: schrijft en d'e menschen kunnen geen werk
krijlgen, wanneer dan? Het kan niet zoo blijven, als
't zoo gaat, komt de gemeente er voor op. De be
lasting moet er zijn, maar als men geen bestaans-
Even 'aarzelde ze, doch begon weer aan te dringen.
„Vindt je niet, dat ik het recht heb dit te weten? Ik
heb haar hier te logeeren gevraagd, en ze staat tot op
zekere hoogte onder mijn bescherming."
„Waarvoor ben je bang?" vroeg Max kortaf.
Ze rilde. „Ik weet het niet. Ik geloof, dat je je uiter
ste best doet eenige macht over haar te krijgen."
„Dus je vertrouwt me niet?"
„Ik weet het niet," herhaalde ze.
„Je weet het wèl, Olga," zei hij scherp.
Ze zweeg, daar ze op dat oogenblik werkelijk niet
wist, wat ze zou moeten zeggen. Langzaam liet hij haar
arm los.
„Het spijt me heel erg, dat ik niet volkomen eerlijk
tegenover je kan staan," vervolgde hij. „Doch ik ben
bereid hierbij mijn woord van eer te geven, dat hetgeen
ik doe, slechts in het belang van je vriendin is. Zal dat
alles gemakkelijker maken?"
Ze sloeg haar oogen neer. „Ik... was een zottin om
je iets te vragen," zei ze haperend. Hij vond het niet
noodig deze bewering tegen te spreken.
„Nu moet je wat gaan rusten," zei hij, „voordat je
weer opnieuw hoofdpijn krijgt."
Haar hoofd bonsde reeds, doch ze wilde hem dit niet
zeggen. „Ik zou Jieverf naar de kerk gaan," hield ze
vol. Er was een harde, weerspannige uitdrukking in
Max' oogen gekomen.
„Ik ga er altijd heen," protesteerde ze. „Ik weet ze
ker, dat het bijwonen van den dienst me goed zal doen".
„Uitstekend," zei hij met een grlmmlgen glimlach. „Dan
moet ik je vergezellen: dat ls de eenige oplossing."
„Waarom?" vroeg ze vlug.
„Om je weer naar huis te kunnen brengen, wanneer
je mocht instorten.."
„Ik ben volstrekt niet van plan opnieuw ziek te wor
den," gaf ze woedend ten antwoord.
„En toch ga je niet alleen naar de kerk. Het spijt me
heel erg, dat je door mijn toedoen je godsdienstige plich
ten niet kunt waarnemen, maar door de afwezigheid
van je vader..."
„Ik wilde, dat je daarover alsjeblieft niet meer sprak."
„Wees dan niet dwaas," zei hij opgeruimd. „Je weet
in je hart heel goed, dat je er volstrekt niet zulk een
groote behoefte aan hebt naar de kerk te gaan. Je doet
het alleen, omdat je boos op mij bent."
„Dat is niet waar," ontkende ze.
„Prachtig, dan is het niet waar. Ga nu onmiddellijk
als een 1' klein mei3je rusten. Als je het niet doet, zal
ik je t a: -chuwelijk ieelijk drankje voorschrijven."
Lag e. spotternij in zijn blik? Dit vroeg ze zich af
terwijl ze de trappen opliep. Het was een uitdrukking,
welke den laatsten tijd herhaaldelijk op zijn gezicht was
verschenen... een blik, dien ze geleidelijk was gaan har
ten, omdat ze zich dikwijls zoo klein en onbelangrijk te
genover hem voelde. Het kwam haar voor, alsof ze daar
in lezen kon, dat hij vast besloten was door alles heen
zijn zin te krijgen.
Terwijl ze naar haar kamer liep, hoorde zij de kerk
klokken luiden, doch ze had volstrekt geen verlangen
meer aan dien oproep gehoor te geven. Ze viel moe op
haar bed neer. Waarom was het leven toch zoo ont
zettend moeilijk? Ze had het gevoel, alsof ze in een on
zichtbaar net was gevangen, waaruit ze zich met geen
mogelijkheid meer los zou kunnen maken.
Hoewel ze niet slapen kon, deed de rust haar toch
goed. Het was een buitengewoon vermoeiende dag voor
baar geweest; dat viel niet te ontkennen. De duisternis
begon reeds te vallen, toen ze zachtjes op de deur hoor
de tikken. Ze begreep, dat het Nick moest zijn.
„Kom binnen." Het was inderdaad. Nick.
„Is Sir Kersley vertrokken? Ik hoop dat hij me niet
onbeleefd zal hebben gevonden, maar Max stond er op,
dat ik zou gaan rusten. Daarom dacht ik..."
„Je hebt volkomen gelijk, klpdje." Nick kwam op den
rand van het bed zitten. „Max heeft een verklaring ge
geven voor je afwezigheid. Hoe gaat het nu met je
hoofd?"
„Oh, ik ben weer bijna heelemaal in orde. Nick, hoe
lang denk je dat het zal duren, voordat vader en Mu-
rlel de brieven ontvangen?"
„Overmorgen zijn ze in hun bezit." antwoordde Nick.
Ze nam zijn hand in de hare en drukte die. „En wan
neer kunnen we antwoord hebben?"
„Als het meeloopt... Donderdagavond."
Met een impulsief gebaar bracht zij zijn hand naar
haar lippen.
„Nick, je bent een groote schat."
Hij lachte. „Ik kan van jou hetzelfde zeggen. Laten wij
er echter nog maar niet te veel pp vlassen, want anders
valt het des te meer tegen. Wat zeg je van Sir Kersley
Whitton?"
„Ik vond hem bijzonder aantrekkelijk. Je hebt zeker
wel gehoord, dat Violet's moeder met hem verloofd ls
geweest?"
„Hij heeft het me zelf verteld," antwoordde Nick.
„Wat vertelde hij je allemaal Nick?"
Nick aarzelde voor een oogenblik. „Wij hadden samen
een strikt vertrouwelijk gesprek," zei hij daarna.
„Dus je kunt er met mij niet over praten?" vroeg ze
haastig.
Vraagt prijzen en condities van prima vertind-ge-
perste bussen, alsmede van melkemmers, zeelten,
enzL, in de
L. VAN RIJSWIJK, Schagen.
Het HOOGST ln kwaliteit Het LAAGST ln prijs.
zekerheid! in een s*emeenschap heeft, hoe dan? Eb
dan te zien, dat vreemde werkirachten in het land
op het bedrijf werken. Kortom], resumeer©inde komt
men tot de slotsom, dat er voor een loe landarbeider
geen'(boterham meer te verdienen ia Het «©volg in
dezen is, dat de aankomende jongelingschap een
anderen weg izoe'kt, want hiji heeft het voorbeeld
voor zich (zijn vader). Ik durf zeggen, als men niet
Vast werkman is. dat men dan niet gewaarborgd'
is. Want t is aanstonds Mled en nog loopen d© men
schen om werk te zoeken, 't Zou op deze wijze
worden: 6 maanden werken en 6 miaando^t....??
Mijnheer de Red., volgens mij' is dit iet®, wat op
den duur niet bestendigd' kan blijven.
Dankend voor de plaatsing,
EEN ÖOPMERKER,
Burgerbrug, Zijpe, 22 April 1928,
Mijnheer de Redacteur,'
Ik verzoek nogmaals een kleine plaatsruimte ln uw
blad, om den heer Paarlberg van antwoord te dienen.
Ik meende niet meer te schrijven, maar daar de heer
Paarlberg, eerst achter de schermen meende te blij
ven, door zijn naam niet onder zijn stuk te zetten, wil
ik hem met weinige regels antwoorden.
Volgens schrijven van den heer Paarlberg zou het
blijken als dat ik de handelingen van de belde veldwach
ters bij de Trekhondenkeur van Burgerbrug in een ver
keert daglicht wilde zetten. Wat ik geschreven heb ls
volkomen de waarheid. Hier zijn twaalf van de veertien
honden niet goed genoeg bevonden, waarvan er zeven
de keur ook door een keurmeester van de vereeniging
voor dierenbescherming kunnen doorstaan. Dat aan de
Oudesluis de keuring soepeler is toegepast, daar felici
teer lk de eigenaars van trekhonden mede. Ook weet
lk dat de heeren veldwachters ln opdracht van B. en
W. de keuring hebben uitgevoerd. Maar ik kan niet ge-
looven dat B. en W. de opdracht hebben gegeven om
de maten kleiner en smaller op te geven, dan ze werke
lijk zijn, en dat is aan de Burgerbrug geschied. Ik heb
mijn honden door een Rijksveldwachter laten meten,
en die gaf heel andere cijfers op .aJs Noorman bij de
keur*
VOETBALLEN ln alle courants maten.
TENNIS-RACKETS en TENTJTS-BALLEN uit het
Meende Sportmaftazljn der llnm» Temmink 4 Go.
TENNTS-PERSEN TENNIS-ETUT»,
RACKET-VERNIS.
Raeket-reparatlSn worden spoed!» en blEiJlc alt-
srevoerd.
Aanbevelend,
TEIL. 71
HOOGZUDE 28.
„Het spijt met erg, doch het zal niet gaan."
Plotseling ging Olga rechtovereind in haar bed zit
ten; een gedachte had zich van haar meester gemaakt,
welke ze onmogelijk van zich kon afzetten. „Nick, lk
moet het weten. Heeft Violet's moeder Iets... slechts
gedaan?"
„Luister eens, Olga mla," zei Nick gestreng. „Je kunt
het niet helpen, dat je een vrouw bent, maar je moogt
er niet bij me op aandringen je dingen te vertellen,
welke ln strikt vertrouwen zijn medegedeeld."
Ze glimlachte eenigszins droevig. „Neem me niet kwa
lijk, Nick. Ik denk, dat het zoetjesaan wel tijd wordt
om te soupeeren. Ik kom dadelijk beneden."
Ze kamde even heur haar wat op en haalde hem op
den corridor in. Violet zat in het schemerlicht een wee
moedig liedje op haar mandoline te spelen en Max lag
in zijn volle lengte op de sofa uitgestrekt. De drie jon
gens waren in den tuin aan het ravotten.
Toen Olga en Nick binnenkwamen, keek Violet van
haar instrument op. „Ik zit me af te vragen, of Sir
Kersley bereid zou zijn mij en Max te adopteeren. Denk
je, dat hij er Iets voor zou voelen?"
„Het lijkt mij zeer twijfelachtig toe," zei Max, terwijl
hij opstond.
„Waarom?"
„Ik vrees, dat U veel te veel van zijn kostbaren tijd
ln beslag zou nemen en daarmede dient een man toch
ook rekening te houden."
„Zoo redeneeren alleen dergelijke onaardige menschen
als jij .bent" merkte ze op.
Hij liet een cynisch lachje hooren. „Een dokter heeft
in de eerste plaats aan zijn loopbaan te denken."
Zij schudde met het hoofdje. „Dus volgens jouw op
vattingen moest een dokter eigenlijk niet getrouwd
zijn?"
„Ja, maar... niet met een mooie vrouw."
Eensklaps sprong Violet overeind, terwijl ze haar
mandoline kalm op den grond liet vallen. „Luister je
goed toe, Allegro? Een dokter kan slechts een leelijke
echtgenoote hebben... Een mooie vrouw zou zijn gedach
ten te veel van zijn werk afhouden."
„Och, dat zeggen we allemaal," merkte Nick op. „En
we houden dit vol, totdat wij de vrouw ontmoeten, die
we lief krijgen en dan komt het er totaal niets op aan,
of ze mooi of Ieelijk ls."
„Oh, denk je dat werkelijk?" mopperde Max. „Jij
schijnt het 't beste te weten."
„Laten we nu gaan soupeeren," zei Olga kalm.
Wordt vervolgd.