llraiaiit- LniMlal
SCHAGER IJZERHANDEL
L. B0LTE, Schagen
HET 75-JAR1G BESTAAN DER KAMER VAN KOOP
HANDEL EN FABRIEKEN TE ALKMAAR.
Heeren Modeartikelen
Woensdag 2 Mei 1928.
71ste Jaargang No. 8247.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Melkbussen noodlg
L. VAN RIJSWIJK, Schagen.
Feuilleton.
SCHAKER
tlDRilT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentlën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TEEEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot B regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grooteré letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
In tegenwoordigheid van eeer vele autoriteiten had
Dinsdagmiddag 1 (Mei in het Stadhuis te Alkmaar
de herdenking plaats van het 75-jarig bestaan der
Kamer van Koophandel en Fabrieken te Alkmaar.
De toch reeds mooie raadzaal had een zeer fleurig
aanzien gekregen door de talrijk vele prachtige
bloemstukken van zusterverenigingen, gemeentebe-
stuur van Helder, middenstandsvereenigingen en par
ticuliere personen en vereenigingen.
Behalve de leden der feestvierende kamer, waren
aanwezig de heeren Hendrix en Kooiman, leden van
Ged. Staten, leden van Provinciale Staten, vele bur-
.gemeesters van de gemeenten uit het district der
Kamer, afgevaardigden van verschillende midden
standsvereenigingen en andere vereenigingen.
Het openingswoord.
Door den heer S. W. Arntz, Voorzitter der Kamer,
werd het openingswoord uitgesproken, waarin hij
allereerst zijn vreugde uitsprak over de groote op
komst, en voor de betoonde sympathie, waarvan vele
■genoodigdon, die waren verhinderd, schriftelijk de
den doen blijken. Op hoogen prijs wordit gesteld aan
wezig te zien: den commandant onzer Marine, den
heer L J. Quant, de leden van Ged, 'St. de h.h. Hen-
1 drix en Kooiman, de leden van Prov. St, woonachtig
in het gebied der Kamer, de burgemeesters uit de
39 gemeenten van het district, alsmede de wethouders
I en raadsleden der gemeente Alkmaar, voor zoover
deze aanwezig konden zijn.
I Ook de voorzitters en secretarissen der Kamers te
l Amsterdam, Haarlem, Zaandam en Hoorn worden
hartelijk welkom: geheeten, zoomede den heer
Schmalz, als vertegenwoordiger van het Departe-
j ment van Arbeid, Handel en Nijverheid en de vele
afgevaardigden van verschillende middenstands-,
I werkgeversvereenigingen en andere organisaties.
Na vijf eia zeventig jaren.Heel zeldzaam zijn on
der ons voorzeker degenen, die zulk een gezagenden
leeftijd mochten bereiken, dat zij slechts in een rijk-
I levende herinnering behoeven terug te grijpen om
j zich voor oogen te tooveren de beelden uit dien ver-
I ren tijd, toen de eerste Kafner van Koophandel te
Alkmaar werd opgericht.
In deze 75 jaren heeft zich aan handel en nijver
heid het wonder van den nieuwen tijd voltrokken;
mogen land- en tuinbouw, bloembollenteelt en vis-
scherij, alsook nijverheid en handel, voornamelijk
paarkthandel, in de voorbije tijden voortdurend van
grooteren of geringeren invloed geweest zijn op de
welvaart van ons gewest, sinds het midden der vo
rige eeuw is in heel onzen handel en in heel onze
industrie een nieuwe, levensverwekkende geest ge
varen.
Wij kregen onze treinen, onze telegraaf- en telefoon-
|vert>indmgen, ons postkantoor, vele wegen werden
verbeterd en stoom en electriciteit bewerkten een
steeds verder doorgevoerde mechaniseering der be
drijven.
Dank z;ij: de wonderen der techniek en den geest
van den nieuwen tijd is er ontzaglijk veel bereikt.
Met dankbaarheid dient het huidige geslacht dit te
overwegen, terwijl de toekomst, men denke bijv.
maar aan de drooglegging der Zuiderzee, aan de ka
nalisatie van Westfriesland, aan de toenemende
bloembollen- en groentecultuur en aan den wonder-
>aren groei van onze badplaatsen, nog zoovele
jroote mogelijkheden in zich bergt.
Alvorens het woord te geven aan den heer Gronds-
ma, die een overzicht zal geven van het thans afge
sloten tijdvak, dankt spr, al degenen, die meege
werkt hebben tot het welslagen van dezen dag.
In het bijzonder richt spr. zich tot het college van
Burgemeester en Wethouders der gemeente Alk
maar, voor de geboden gelegenheid, ook nu weer iu
het mooie, oude Stadhuis bijeen te mogen komen.
Op hoogen prijs wordt ook gesteld de bloemen
hulde van de afdeeling Limmen van de Algemeene
Vereeniging voor Bloembollencultuur.
Ook wordt dank gebracht aan de pers, voor het
rondzenden van de verslagen, waardoor zij het pu
bliek de gelegenheid' biedt dezen arbeid der Kamer
te volgen.
De viering van dit jubileum moge er toe bijdragen
dat de waardeering voor hetgeen in deze 75-jarige
periode werd bereikt, nog grooter en algemeenor
worde. De herdenking yan het verleden wekke nieu
we krachten voor de groote toekomst, die ons Noor
derkwartier en de Kamer van Koophandel en Fa
brieken nog wacht (Applaus.)
De herdenkingsrede.
Door den heer G. Grondsma, lid der Kamer en te
vens secretaris van de commissie tot voorbereiding
van het 75-jarig bestaan dier Kamer, sprak na dit
openingswoord de herdenkingsrede uit
Denkt de mensch doorgaans met weemoed terug
aan zijn jeugd, en komt er een verlangen in zijn ziel
om «terug te gaan, geheel anders is het met een Ka
mer van Koophandel bij' de herdenking van haar 75-
jarig bestaan. Wel wil zij gaarne een blik werpen in
het verleden en dat tijdvak nog eens dankbaar her
denken, doch geen spoor van een wensch is er aan
wezig om ook maar één. enkele schrede op de afge
legde baan terug te willen treden. Zij gevoelt zioh
niet oud geworden, doch, integendeel, in de lenta
van haar leven, tot groote dingen in staat.
Het is heden 75 jaar geleden dat de toenmalige
burgemeester van Alkmaar, de heer P. A. de Lange,
de Kamer van Koophandel te Alkmaar plechtig in
stalleerde, terwijl 2 jaar later, nl. op 1 October 1855,
de oprichting volgde van die te Helder, die thans
met de Alkmaarsche Kamer „de Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor Hollands Noorderkwar
tier" vormt.
Spr. brengt een stille hulde aan alle oud-leden der
beide Kamers, die in den loop der tijden aan de Ka
mers zijn ontvallen.
In 1853 telde de stad: Alkmaar slechts 10.000 inwo
ners, de aanvoer ter kaasmarkt bedroeg in dien tijd
Vraagt prijzen en condities van prima vertind-ge»
perste bossen, alsmede van melkemmers, zeelten,
ensc, ln de
Het HOOGST tn kwaliteit. Het LAAGST ln prijs.
door
Ethel Af. Dell
27.
„Lieveling, Ik vrees, dat Je neg niet Iheelemaal wak
ker bent,' 'zei ze, op moederlijken toon. „Blijf nog een
Poosje liggen, dan zal ik me aankleeden en je je ont
bijt boven brengen."
«Oh, nee, nee, ik ben van plan dadelijk op te staan,"
tntwoordde Violet haastig. „Ik zou het niet kunnen vol-
wuden langer in bed te moeten blijven. Ik moet ach-
1 or de waarheid van een en ander zien te komen, hoe-
Vel alles me c® het oogenbilk nog zoo verward toe-
ichijnt Het is zoo donker om me heen. Blinde men-
ichen leeren toch ook de voorwerpen om zich heen on-
lerschelden, ls het niet? En dat bèn ik geweest, Olga
blind, stekeblind, en misschien ben ik het nog, Olga."
Ze duwde haar vriendin zachtjes van zich af en be-
°n aanstalten te maken om op te staan. Haar oogen
lansden helder, maar er lag een angstige uitdrukking
a Het was, alsof ze bang was rond om zich heen te
1 tien.
I «Wacht ln elk geval, totdat je een kopje thee hebt
dronken," drong Olga aan. „Ik zal het even voor je
lalen."
..Nee, ga niet weg, Allegro. Laat me alsjeblieft niet
deen. Ik kan het niet verdragen." Zij strekte met een
feftig gebaar haar beide handen naar haar vriendin
P't ..Ga niet weg," smeekte ze. ,Jk ben zoo bang dat...
3 terug zal komen... En ik wil niet hebben, dat hij er
ta van weet... Je zult het hem toch niet vertellen, is
wel? Beloof het me, Allegro, beloof het me."
f ..Aan wien moet is iets beloven, kindje?" Olga stelde
C!_Vraag' ^©^tegenstaande ze heel goed wist, hoe het
Rotwoord zou luiden.
voelde z*ch verre van op haar gemak, ofschoon ze
tot kalmte trachtte te brengen door de gedachte,
RUIME KEUZE
OVERHEMDEN Ï-Ï ZELFBINDERS BOORDEN
PETTEN HOEDEN BRETTELS Ï-Ï POCHETTES
FANTASIE SOKKEN.
Ais altijd, zeer voordeelige prijzen.
filiaal Gebr. Bischoff.
4J4 miüioen kilo, tegen 7# millioen kilo in 1927.
Niet uit het oog mag worden verloren, dat toen nog
alie boeren de kaas zelf bereidden en ze deden dit
met hart en ziel. Spr. herinnert aan bet schetsje, dat
„Hiildebrand" in de Camera Obscura van de „Noord-
hollandsche Boerin" gaf en de Noordhollander des
tijds blijkbaar niet vroeg of zijn aanstaand vrouw
tje behoorlijk bedreven was in de „Charleston", maar
wel of zij een practische wederhelft was.
En spr. is er blij om, dat da Hiollandsche boer zich
toenmaals een dergelijke flinke huisvrouw wist te
kiezen, waardoor de naam van onze kaas zijn goede
reputatie zoodanig kon handhaven, dat in 1927 het
recordcijfer van 97.32b.000i kilo kon worden uitge
voerd.
De kaasprijzen heliepen in dien tijd 22—23 gul
den per 100 ponden, in 1852 slechts 12r—14 gulden, in
het malaise jaar 1808 kostte de kaas in de maand Mei
maar i 5 f 6 en de boter 3/4 stuivers het pond. In
den loop van het jaar 1927 werd gemiddeld 45 gul
den per 100 pond genoteerd.
De spreker memoreert dan dat als eerste voorzit
ter der Alkmaarsche Kamer fungeerde de heer F. M.
v. cL Velde, als secretaris de heer C. Boonacker, hij
de Kamer te Den Helder als voorzitter de heer Dirk
Bakker en als secretaris de heer Lucas Verheij.
Een zeer lange lijst van diverse zaken, tot wier tot
standkoming de Kamer heeft meegewerkt, wordt ge
noemd, terwijl uit het resumé ook blijkt, dat de Ka
mer zich met velerlei vraagstukken bezighield. De
voornaamste gebeurtenissen laat spr. de revue pas-
seeren, de verschillende mutatiën in de bestuurs
functies worden genoemd- Vergaderingen hadden
plaats met middenstandsvereenigingen en patroons-
vaikorganisaties uit het district en opgericht werd
een eigen „Bureau van Advies", dat sedert dien
vruchtbaar werkt
Sedert 1921 werd ernstig gewaakt voor de beharti
ging der economische belangen. De vischhandel te
Den Helder, de afzet van de millioenen kilo's grove
tuinbouwproducten in de Langedijken, zoowel als de
bloembollenexport in Limmen en Noordelijk Noord
holland en de zuivelproducten, eischten bij voortdu
ring een waakzaam oog, vooral in den tegenwoordi-
gen tijd, nu de regeeringen van bijna alle landen de
tariefmuren schrikbarend hoog optrekken.
Aan de Middenstandsbedrijjven, die in dit district
zeer talrijk zijn, dient eveneens geregeld de mede
werking der Kamer te worden verleend, tot afwen
ding van gevaren, als Weeldebelasting, Vliegende
Winkels, cadeaustelsel, enz. enz.
Het groote getal van ruim 52000 binnenvaartuigen,
dat in 1927 door de Vlotbrug te Alkmaar in het Groot
Noondhollandsch Kanaal passeerde, weerspiegelt
eenigszins de bedrijvigheid te water. Deze zal echter
eerst dè.n ten volle tot haar recht kunnen komen,
wanneer de verbeide kanaalplannen zullen zijn vol
tooid, tot welker spoedige totstandkoming ieders me
dewerking opnieuw wordt ingeroepen.
Naast deze openbare werken, waarmede nog niet is
aangevangen, wordt ginder aan de oevers der Zui
derzee met krachtige hand voortgegaan aan het
machtige werk, de drooglegging der Zuiderzee. Daar
deze vreedzame landaanwinsten van groote hetee-
kennis kunnen zijn voor de verdere ontwikkeling
van handel en industrie van haar gewest, besloot de
Kamer een commissie in het leven te roepen, dia
speciaal dit vraagstuk onder oogen zal zien.
H]et handelsregister eischt sedert 1921 veel werk
van het secretariaat, het omvat bijna 7000 ingeschre
ven handelszaken en bedrijven en sedert 1901 werden
reeds ruim 38.000 inlichtingen verstrekt. Het aantal
dossiers, hetwelk in d6 afgeioopen 7 jaren ter inzage
werd gegeven, bedraagt ruim 18000.
Tenslotte dankt de spr. de aanwezigen voor de be
langstelling in de historie der Kamer betoond en
spreekt de verwachting uit, dat de Kamer onder lei
ding van haar eminenten voorzitter, den heer S. W.
Arntz èn bijgestaan door haar Ijverigen secretaris,
den heer D. J. Scheffel, de taak. die in 1663 op do
schouders der Collegies van Commercie werd gelegd,
tot „Conservatie ende vermeerdoringhe van de ne
gatie" in de toekomst aldus zal mogen waarnemen,
dat ons geliefd vaderland in het algemeen, in ons
District in het bijzonder, daarvan de vruchten zullen
mogen plukken. (Applaus.)
Het was met groote belangstelling, dat de aanwezi
gen naar dit histroisoh overzicht luisterden en waar
bij de heer Grondsma zich voor vele onbekenden deed
kennen als een uitmuntend declamator.
De gelnkwenachezL
Aan verschillende sprekers werd gelegenheid ge
geven hartelijke woorden van gelukwensch tot het
Bestuur der Kamer te richten.
Allereerst werd van die gelegenheid gebruik ge
maakt door den heer L .J. Quant, Schout-bh-Nacbt,
die wees op het verband tusschen de Kamer en de
Marine, omdat beiden handel en nijverheid bescher
men. Spr. was getroffen door het jeugdige gevoel
van lente dat bij, de Kamer blijkt te bestaan en hoopt
dat zij dat gevoel steeds mag blijven behouden.
De heer Hendrix, lid van Ged, Staten, wijst er op,
dat de Kamers na de reorganisatie van enkele jaren
terug in nieuw leven opbloeiden, nu ook het klein
bedrijf in de Kamer is opgenomen.
Waar tal van maatregelen van het Prov. Bestuur
raken de belangen van nijverheid en handel, kan
het niet anders of het Prov. Bestuur let bij voortdu
ring op het werken der Kamers en spr. hoopt dat de
verhouding tusschen de Kamer en het Prov. Bestuur
steeds zal zijn een van wederzijdscho waardeering.
De heer Mr. Wendelaar, burgemeester van Alk
maar, meent namens zijn 38 collega's te spreken,
wanneer hiji zegt, dat de gemeentebesturen de advie
zen der Kamer op hooge waarde schatten en wat de
kanalisatie van Westfriesland betreft, spr. denkt wel
dat de gemeenteraad overeenkomstig het advies der
Kamer zal besluiten. Spr. hoopt tenslotte dat de Ka
mer ook in de toekomst veel zegenrijk werk zal
kunnen tot stand brengen en dat zij daarbij nog lange
jaren zal profiteeren van de uitmuntende leiding
van den voorzitter en den secretaris.
Namens de Kamérs van Koophandel in Noordhol
land spreekt de Voorzitter der Kamer te Amsterdam,
de heer Wagenaar, brengt de beste wenschen over
van „Koophandel" te Langendijk en wijst op de pret
tige samenwerking tusschen voorzitter, secretari*
en personeel met de zakenmenschon.
Ook de heer Houwing, burgemeester van Den Hel
der, spreekt zijn dank uit voor de uitnoodiging tot dit
herdenkingsfeest. Ook Helder ziet in dat vermeer
dering van handel en industrie noodig is en daarom
een krachtige Kamer van Koophandel. Daarom is
er groote belangstelling voor dit herdenkingsfeest.
De heer Joh. Rotgans, afgevaardigde van de Mid-
denstandsvereendging te Schagen, complimenteert
namens zijn vereeniging de jubileerende Kamer en
biedt als uiting van waardeering en sympathie een
voorzittershamer aan, den wensch uitsprekende, dat
nog vele belangrijke zaken onder den hamer door
miogen gaan, tot heil van het gewest. Applaus.
dat Violet's zenuwen waarschijnlijk een weinig van
streek waren.
Violet antwoordde haar op een eenigszins ongeduldige
wijze: „Natuurlijk heb lk het over Max. Wlen zou ik
anders kunnen bedoelen? Beloof me dat je het hem niet
vertellen zult, Allegro."
Eensklaps vloog Violet uit haar bed overeind en ging
voor de deur staan. Haar ademhaling kwam met hor
ten en stooten en ze strekte haar armen wijd uit om
Olga den uitweg te versperren.
„Je moogt hem niet vertellen... wat lk jou zoo Juist
gezegd heb. Wanneer hij merkt, dat ik ontsnappen wil,
dan zal hij me tegenhouden. Begrijp je het Hnn niet?
Oh, waarom kun je niet begrijpen?"
Ze beefde van bet hoofd tot de voeten. „Hij waakt
bij de deur," vervolgde ze opgewonden. „En hij
slaapt noodt. Vannacht was hij' er ook1; heb je hem
niet gezien? Oh, die afschuwelijke groene oogen, die
in de duisternis fonkelden.Olga, je izult het hem
niet zeggen, is het wel, liefste? Je kunt toch niet zoo
wreed zijn. Kun je niet begrijpen, wat dit alles voor
me beteekent? Is het je dan niet duidelijk, dat het
beste gedeelte van me verdwenen is? En ik moet
volgenik word gedwongen te volgen. Als hij het
niet weet, dan zal het me misschien gelukken er
door te kruipen, wanneer hiji niet kijkt. Olga, jiji zou
me toch nooit tegen mijn wil gevangen hebben ge
houden? Hiji is zoo hard. Allegro hard en mee-
doogenloos, En hij houdt de deur stijf gesloten. Ik
weet zeker, dat ikl gisterenavond had kunnen ont
komen. indien hij er niet geweest was. Dus je zult
het hem' heusch niet vertellen? Beloof het me op
je eerewoord."
Olga hoorde haar bevend van angst aan. Ze wist
met geen mogelijkheid, wat ze antwoorden moest.
„Het is mijn eenige kans," vervolgde Violet op
gebroken toon. „Oh, hoe kun je toch aarzelen? Span
nen jullie dan allemaal tegen me samen? Allegro 1
Allegrol"
„Houd je nu bedaard, kindje," begon Olga troos
tend. „Je hebt het beloofd, Allegro?" Violet keek
haar wantrouwend aan.
„Ja, natuurlijk, Violet. Nu moet je me loslaten,
zoodat ik me kan aankleeen Het is al acht uur en ik
weet heusch niet hoe ik op tijd voor het ontbijt
zal zijn"
Langzaam verwijderde Violet zich van de deur.
zag er nog niet geheel en al gerust uit, doch ze zei
niets meer en Olga spoedde zich naar haar slaap
kamer terug. Het kwam haar voor, alsof er een
vreeselijke tragedie ln de lucht hing en een onbe
schrijflijk beklemd gevoel had zich van haar mees
ter gemaakt.
23e kleedde zichi met zenuwachtige haast en liep
vlug de trappen af, zich er vaag over verwonde
rend, dat Max izich niet eens verwaardigd had naar
de uitwerking van zijn geneesmiddel te komen in-
formeeren.
Haar verwondering werd nog grooter, toen ze
hem kalm achter een courant verscholen aan de
ontbijttafel zag zitten. Hij legde het ochtendblad
terzijde, toen zij binnentrad en stond op om haar te
begroeten.
„Nu?" vroeg hij, terwijl hij' haaf' hand in de zijn©
hield.
Ze keek op en bemerkte, dat hij zijn oogen strak
op haar gevestigd hield. Er was iets in zijn optre
den, wat haar tegenstond, hoewel ze niet in woorden
had kunnen uitduiden, waardoor dit gevoel hij haar
werd opgewekt.
„Hoe voel je je vanmorgen?" vroeg Max.
„Uitstekend, dank je wel," izei Olga kortaf.
„Denk je, dat je weer in staat bent jam in te
maken?"
I Olga hield zich druk met de theekopjes bezig, en
I zag niet op, terwijl ze antwoordde: „Ik weet het
niet.... Er zijn zoovele andere dingen, waarover
ik op het oogenblik moet denken."
Hij glimlachte.... den cynischen glimlach, welke
'haar razend kon maken. „Je moogt het fruit niet
laten bederven," merkte hij- op. „En vooral niet na al
mijn moeite
Olga antwoordde niet. Max kon buitengewoon hin
derlijk zijn, vond ze. Hij' trok zijn stoel dicht naast
i den hare en ging ritten.
„En hoe gaat het met de mooie juffrouw Campi-
on?" informeerde hij Olga keek hem thans in de
oogen, en tot hare groote ergernis werd ze vuurrood.
Het verbaast me erg, dat je niet eens naar haar
bent gaan kijken," zei ze haperend
„Misschien i© dat wel gebeurd," gaf hij te kennsn
Ze begon thans de thee uit te schenken en ze be
merkte. dat haar handen hinderlijk beefden.
„Ik verondersteldat als dit werkelijk gebeurd
wasje mij niet hoefde te vragen, hoe het met
haar ging." zei ze kalm.
Hiji leunde met zijn kin op de hand en keek haar
peinzend aan. „Weet je nu nog niet, beste Olga, dat
lk heel veel aan jouw oordeel hecht en dit gaarne
zoo dikwijls mogelijk wil hooren?"
„Dus je bent wèl bij haar geweest?"
„Ja, ik heb haar gezien," antwoordde hiji.
„Waarom vraag jei mijn opinie dan?"' vroeg Olga.
„Dat heb ikl ook nog niet gedaan," gaf: hij' ten
antwoord. „Je hebt echter kans, dat dit spoedig zal
geschieden. Vond Violet het prettig je vanmorgen
te zien.?"
.Natuurlijk."
„Waarom vindt je dat zoo natuurlijk? Hebben Jul
lie dan nooit onaangenaamheden met elkander?"' Hij
deed deze vraag, op gekscherenden toon, doch zijn
oogen waren nog steeds aandachtig op haar geves
tigd.
„Wijl kibbelen nooit," zei Olga.
„Je wilt zeker zeggen, dat jullie slechts een en
kelen keer verschil van meerling hebben, nietwaar?
En wat gebeurt er dan onder zulke omstandigheden?
Heeft er nimmer een openlijke oorlogsverklaring
plaats?"
„Nee. nooit," antwoordde Olga
„Nooit?" Hij, trok- zijn wenkbrauwen spottend te
zamen. „Bedoel je daarmee, dat je haar in alles
haar zin geeft? Ik! weet bij ervaring, dat ize buiten
gewoon lastig en onhebbelijk kan zijn."
„Ik zou haar graag alles willen geven, wat ze
maar mocht verlangen, indien het in mijn macht
lag," zei Olga op vasten toon. x
„Meen je dat werkelijk?" De glimlach was eens
klaps om zijn mond verdwenen. „Zelfswanneer
het iets betrof, wat je gaarne zélf zou willen be
zitten?"
Ze knikte. „Zou jiji niet hetzelfde doen voor
iemand, die je liefhad;?"
„Dat. kan er van afhangen," zei Max voorzichtig.
„Oh, ja, natuurlijk," vulde Olga haastig aan. Je
bent een man."
Hij lachte opnieuw. „Ik heb dezelfde opmerking
al een© vroeger van ie gehoord. Ik verzeker je, dat -ik
het heusch niet helpen kan. want ik heb mezelf niet-
gemaakt. Nee. ik zou nimmer alles wat ik! op de
wereld bezat aan de voeten leggen van iemand, die
ik liefhad. Er zou altijdeenig voorbehoud moe
ten blijven."
Wordt vervolgd.
