illiiKi Niems-
Mitrtintit-Lailmllal
KING
ÏXTR/
vSTRONG,
Donderdag 10 Mei 1928.
71s4e Jaeurgairag No. 8252.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co, Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Feuilleton.
fr*
EEN GETUIGENIS.
Sproeten komen vroeg !n
het voorjaar, koop tijdig oen pol
Sprutol. Bij alle Drogisten.
SCHAGER
COURANT.
blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
g en Zaterdag. Bij inzending tot 'a morgens 8 uur, worden Ad ver-
tlën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden 11.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN-
»TIëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
PIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 8 Mei,
Uitspraken van 24 April
l P. B„ Harenkarspei, mishandeling, (verzotzaak)
gesproken. -
Jb. de G.. voorw. straf, omzetting gelast'.
Joh. M., Limjmen, Hooger beroepzaak, nader on-
goek op 5 Juli.
A. S., Efcmond-Binnen, als voren, vonnis bevestigd
I. W. J„ Helder, als voren, hooger beroep niet
franke! ijk.
Corn. B., Schagen, verduistering, vrijgesproken.
Jan M., Uitgeest, Hooger beroepzaak, f 20 boete
20 dagen.
Dirk H., Enkhuizen (ged.), diefstal, 6 maanden
Jet Z maanden aftrek.
Ëomon S., Amsterdam, aanranding, 50 boete of
I dagen.
NIEUWE ZAKEN*
MEiFSTAL VAN EEN SCHAAR UIT DEI WEIDE.
De landbouwers Piet K. en Marinus C.. de eerste
Wijde Wormer en de tweede te Deemster wonen-
staan terecht ter zake het ernstige feit, dat zii
den nacht van 9 op 10 Februari gezamenlijk
bben ontvreemd een in de weide loopend schaap,
gendomi van den landbouwer Schuitemaker te
irkhout. Subsidiair staan deze heeren terecht,
ürinufl C. voor diefstal en Piet K, als inedeplich-
ga Ze kwamen voorbij; het land per aangespannen
wrtuig en verkeerden onder den- invloed) van
Brken drank, zij hebben het gestolen schaap met
n wagen naar de woning van verdachte Marinus
gereden.
De eigenaar heeft het vermiste schaap terug ge-
m in het land van C. te de Beemster.
HJe heer Wigge ra. reclasseeringsambtenaar, heeft
ntrent verdachten een rapport uitgebracht. Ver-
ichte C. heeft zich niet gehouden aan de af-
rraak zich van alcoholhoudende drank te onthou-
m. Hangende het onderzoek schijnt hü zich meer
alen aan drankmisbruik te hebben schuldig ge-
aakt en kwam hij eenige malen dronken thuia.
e verdachte C. verklaart, dat hij zijn best beeft
Hlaan om geen sterken drank meer te gebruiken,
e Officier acht verdachten schuldig! aan het su(b-
diair hen ten laste gelegde en vordert contra M. C.
maanden en tegen P. K. een tijd van 5 maanden.
Mr. Smal, optredende als verdediger voor ver-
ichte C., is teleurgesteld in dezen erfelijk) belasten
eoholgébruiker. Verdediger heeft zichi zeer voor
et Reval geïnteresseerd) en hij wil nog één poging
oen in het belang van zijn gezin en het wagen,
odanks zijn minderwaardig gedrag, de rechtbank
I overweging te geven, alsnog een voorw. straf op te
(Ken, althans de gesignaleerde gevallen nog eens
herzien. Overigens refereert pleiter zich.
Mr. Zeegers uit Dén Helder opponeert voor ver-
lehte Pieter K., releveert het wisselvallige leven
tn zijn cliënt, die steeds door het noodlot is ver
er nog wel geen regen komen."
volgd. Verdachte heeft een groot gezin en hij. Is tot
zijn nadeel in aanraking gekomen met zijn mede
verdachte. Pleiter geeft ten slotte de strafkamer in
overweging een voorw. straf met strenge voor
waarden.
DOORKNIPPEN V'AN EEN RADIODRAAD.
De verpleger van het Rijlkskrankzinnigengesticht
te Medemblik, G. J. P„ staat terecht wegens 'het
doorknippen van een radiodraad, die aan den ge
tuige P. Gons toebehoorde, Verdachte had door de
aanwezigheid van dien draad veel last bij de ont
vangst van zijn eigen toestel. De getuige Gons had
zich weigerachtig getoond dezen draad' te verwiji-
deren. Verdachte vermeende het recht te hebben,
dien draadi te verwijderen, omdat deze draad met
een geïsoleerden draad tusschen die pannen van
zijn huurwoning was bevestigd. De voorzitter der
woningbouwvereniging had) hem ook toestemming
verleend. Getuige Gons verlangt een schadeloos
stelling van f 15. Getuige is vergunning verleend
om radiodistributie aan te leggen. Hij) had geen ver
gunning van het g&nsche bestuur der bouwvereend-
ging om over de woning van verdachte een draad
aan te leggen. Voorts trekt getuige in twijfel of ver
dachte lest had van dien draad).
De Officier noemt deze strafzaak een nieuw
nummer op het programma der berechtingen. Het
geval beredeneerende, toomt de officier tot de con
clusie, dat de verdachte het recht niet had en vor
dert f 5 boete of 6 dagen.
Verdachte verzet zich; tegen dén eisch tot schade
loosstelling. Eischer had den draadi pp veel een
voudiger wijze kunnen bevestigen.
HOOGER BEROER; TEGEN VONNIS MELKVRR-
VIALSGHING.
Die veehouder P. J. LI te Blokker is door den Kan
tonrechter te Hoorn veroordeeld ter tzake het feit,
dat hij aan den melkrijder Hofland) voor volle melkl
heeft afgeleverd) een substantie, die door toevoe
ging van water was vervalsoht en wel op 8 Janu
ari—10 Januari tweemaal en op 15 Januari j.L
Dr. Moll, Directeur van den Keuringsdienst en
Hofland zijn in deze appèlzaak als getuigen gedag
vaard. De verv&lschingen bedroegen respectievelijk!
Hst steeds toenemende gebruik van
KING-pepermunt bewijst ten dulde-
lijkste, dat KING door zijn lekkeren
smaak In een behoefte voorziet*
Iemand, die geregeld KING gebruikt,
drukte zich daarover op kernachtige
wijze (een woordspeling makend
op een uitdrukking van een bekend
rransch schrijver) als volgt uit:
„Indien KING-pepermunt niet bestond,
dan moest men het uitvinden."
Verkrijgbaar bij Uwen winkelier
20 ets. per ons en in rollen 5 en
10 ets.
f-'W'iiï'.jj
för'i'ïï-'*
li" A
Voor engros bij J. F. v. LIESHOUT G. RUIJPER, Alkmaar.
6, 8, 21 en 25 dealen water; uitkomsten van Dj* MoFfi
deskundig rapport.
Toen verdachte de eerste maal den keurmeester
zag opdagen, is hij van schrik met melkemmer en
al onderste boven gerold. Verdachte is meermalen
gestraft geworden. Ter zake de feiten, waarvoor hü
thans terecht staat, is hij veroordeeld tob A X
dagen principale hechtenis.
De Officier noemt die straf niet te zwaar en re-
quireert bevestiging. Over 4 weken hervatting van
het onderzoek alsdan zal Dr. Kruisheer nog wor
den gehoord. Dus op Dinsdag 5 Juli weer present,
TEN' VERKOOP AANWEI2EG HEBBEN VAN VO<
GEILHUTDEN VAN BESCHERMDE VOGELS.
In hooger beroep staat terecht de heer Willem El
yogelpreperateur te ZWol'le, veroordeeld) ter zake
overtreding van de Vogel/wet. Verdachte heeft ge
prepareerde vogelhuiden in de bekende zaak van
den heer De Graaf aan de Zijdam te Alkmaar in
voorraad gehad, bestemd voor verkoop. De appel
lant geeft dit feit toe, doch ontkent dat deze vogels
kunnen worden gerangschikt onder de vogelhuiden
in de Vogel wet bedoeld. Verdachte voert overigens
hetzelfde verweer als voor den Kantonrechter. Hij
beroept er zich op. dat juist hü' dien eersten stoot
heeft gegeven aan de Vogelwet. HU heeft voor zün
zaaki gedaan wat bil kon. Eén opgezette vogel be
schouwt hij: niet ala een huid, doch als een product*
De Officier merkt op, dat het geldt een principi
eel© kwestie en acht spreker den verdachte volko
men te goeder trouw. De Officier acht echter de
opvatting van verdachte juridisch onjuist en acht
dus het vonnis van den Kantonrechter juist gewe
zen, ook wat de overwegingen betreft. Spreker re-
quireert dus 'bevestiging.
HOOGER BEROEP OVERTREDING DRANKWET.
De koopman Anth. de M., wonende in het zg.
Ooijevaarsnest onder Oudorp, in da Burgemeester
gosatraat. ia veroordeeld ter zake overtreding der
rankwet tot 50 boete. Verdachte, die beweert be
doelde alcoholhoudends dranken niet te hebben
verkocht, is van het vonnis in hooger beroep geko
men. Ais getuigen worden gehoord een tweetal per
sonen, die in de woning van verdachte consumptie
hadden genoten, alsmede den rijksveldwachter Vis
ser, die procesverbaal heeft opgemaakt.
Deze heeft met zijn collega Blijendaal het per
ceel. door verdachte bewoond, geobserveerd' en
waargenomen door een kier in het gordijn, dat geld)
werd gegeven. Ook hoorde hüi geld klinken en hééft
bijt gehoord, dat rondjes werden besteld. Door een
gerucht buiten, kreeg het gezelschap argwaan en
werd het gordijn lager afgerold, zoodat de waar
neming niet meer mogelijk was.
De verdachte gaat niet accoord! met de verklarin
gen van den getuigen 'Viseer. Deze zegt dat ver
dachte de bestellingen noteerde op een bloknota,
doch verdachte beweert, nimmer zoofa voorwerp in
zijn bezit te hebben gehad. Er is alleen gekaart en
er zijn geen rondjes gegeven.
Get. Visser zegt, dat de buren steen en been kla
gen over de inrichting van verdachte. De Officier
verzoekt aanhouding, ten einde den niet versche
nen getuige Welbergen te hooren. Op dé zitting
van 5 Juli wordt de voortzetting bepaald.
ben dag volgend op dit gesprek, verzocht ze Olga
naaiwerk een paar uur te willen laten rusten en
haar in den auto naar Brethaven te gaan om een
hoek aan haar oude kindertneld. Juffrouw Briggs, te
*agen. Nick moest eenige papieren van „Redlanda"
®n reed zoover met hen mee.
m drukkend warm weer en het leek wel, alsof
'dien dag onweer zou komen opzetten. Na het ontbijt
brokken ze en Olga bestuurde den kleinen wagen,
'en de garage uitreed, was Max Juist bezig met het
'Pompen van zijn fietsband. Hij had dien morgen
|®*t in het ziekenhuis, zoodat hü den auto kon mia-
éfc verkeerde in een opgeruimde stemming en
itte druk met Vioüet en Max. Ze voelde zich vol-
gelukkig en tevreden en ze dacht voortdurend
nir k®®rlüke, wondermooie, avontuur, dat haar bin-
kort wachtte. Vroolijk gleed de wagen over den bree-
J. tonnigen. weg, en weinig vermoedde het Jonge
m wat haar te wachten stond.
bereikten Brethaven, toen de dorpsklok Juist tien
n liet hooren. Nick stapte uit en liep het groote
v&n „Redlanda" binnen,
tf jlezJer'" riep hij hen toe. „Ik heb wel een paar
«oodig om een en ander bü elkander te zoeken.
ln elk geval niet later dan half één, Olga mia."
beloofde het
djeu, Nick," zei ze, terwül ze haar zonnig gezichtje
iar opk*ef" hoog zich tot haar over en kuste
Adieu, rijd alsjeblieft niet in een sloot Ja, je
«Ut •te®11!^ wel hier laten staan, want voor-
uu o "w« auiiivu.
Mlik „j!ef ^en op de stoep van zün huls zoo ver mo-
iWm Qakijken en er lag een glimlach op zün ge-
jWö gelaat
5°u haast zeggen, dat Msx zich op de een of an-
«WUer moet vergizsen," mompelde hü hü zich
zelf. „Violet ziet er uit als een koningin, en wat Olga
betreft, ik zou het al heel erg mis moeten hebben, als
zij haar hart niet aan dien jongen dokter heeft ge
schonken."
Daarna ging hü het huls binnen en was weldra ver
diept in zün werk.
„Laten we eerst naar 'het strand gaan," stelde Violet
voor. „Juffrouw Briggs verwacht ons natuurlük niet
zoo vroeg. Er wordt beweerd, dat het achterste gedeelte
van het „Kloosterhuis" heelemaal aan het verzakken is
•n dat zou ik wel eens graag willen zien."
Ze begaven zich dus regelrecht naar het strand. Na
dat ze door het mulle zand hadden gewaad, besloten
ze wat tegen de duinen te gaan rusten.
„Dat arme, oude Kloosterhuls", zuchtte Violet „Je
zult zien, dat het den een of anderen dag heelemaal
door de zee wordt opgeslokt Ik vraag me af, of ik dat
nog beleven zal."
„Oh, nee, stellig niet" antwoordde Olga.
Violet begon hartelük te lachen. „Denk Je dwn, dat
de Goden mü vroeg tot zich zullen nemen?"
„Ik kan me niet voorstellen, dat Jü zult sterven en
het lükt me eenvoudig een onmogelükheld me ln te den
ken, dat Jü eens een oude vrouw zult worden," zei Olga
peinzend.
,Mün beste kind, waaraan heb lk die vleierij te dan
ken?" Violet lachte weer, terwül ze haar oogen op de
helderblauwe zee gevestigd hield. „Onsterfelüke Jeugd...
Hoe mooi klinkt dat...-Allegro. Ik zou het afschuwelyk
vinden oud te moeten worden." Ze vouwde haar armen
boven haar hoofd tezamen. „Ik zou eeuwig jong willen
blijven. Denk je, dat zooiets werkelijk gebeuren kan?
Ik veronderstel soms..." Ze hield plotseling op.
„Ja, wat?" vroeg Olga.
Ze wendde zich met een vertrouwelük gebaar tot haar
vriendin. „Soms veronderstel ik, dat ik al oud en leelijk
geworden bèn. De mannen maken me niet meer zoo
veel het hof als vroeger."
„Mün beste kind, wat vertel Je daar voor onzin," riep
Olga uit
„Nee, luister nu eens kalm naar me. Het is do waar
held." Er lag een heesche klank in de jonge stem. „Hel
is werkelijk waar, Allegro. Ik ben lang niet meer zoo
aantrekkelijk als vroeger. Ik voel het zelf maar al te
goed. Ik weet het... Er Is een zekere charme, die ik to
taal verloren heb... Ik kan het niet precies in woorden
beschrüven, doch dat gedeelte heb ik verloren... in dien
nacht, herinner je je nog wel? Eerst veronderstelde ik,
dat het mijn ziel was, en dat denk lk dikwijls nóg." Zi
legde een bevend handje op Olga's arm. „En het ellen
dige van alles is, dat Max 'het weet en begrüpt Allegro.
Hü kan me dikwijls op zulk een vreemde en toch veel
zeggende manier aanzien... Hü heeft zulke afschuwelük,
doordringende, groene oogen... ze zün zoo wreed, Alle
gro, zoo ontzettend wreed."
Het was alsof haar geheel lichaam schokte bü deze
laatste woorden, doch voordat Olga een woord kon uit
brengen, was baar stemming eensklaps weer veranderd.
Ze vloog overeind, en ze was opnieuw een en al leven
en opwinding.
„Kük, daar zie ik een jacht Nu is het heel dicht bü.
Oh, Allegro, zou je het niet heerlük vinden dezen war
men dag op zee te kunnen doorbrengen?"
Olga wendde zich met een ruk om. Violet keek haar
glimlachend over haar schouder heen aan. Kort daarop
kwam Hunt-Gorlng op hen toestappen en boog diep
voor de twee jonge meisjes.
„Zou lk mün jacht tot uw beschikking mogen stel
len?" vroeg hü hinderlük beminnelük.
Een vuurroode blos had zich over Olga's gezichtje
verspreid. Haar houding was opvallend koel en stüf ge
worden.
Hunt-Gorlng droeg een wit flanellen pak en een zee
manspet welke hü thans in de hand hield.
„Ik schijn op een zeer geschikt moment te zün geko
men en het lot is mü vandaag goedgezind. Ik was Juist
van plan aan boord van mün Jacht te gaan, dat naar
de pier van Brethaven vertrekt. Het zou me buitenge
woon aangenaam zün, wanneer de dames een tochtje
met me wilden maken."
Terwijl hü sprak, keek hü Violet aan en zo antwoord
de onmiddellük vol enthousiasme: Natuurlük zullen wü
dat graag doen. Het is verrukkelük en ik moet U eer
lijk bekennen, dat ik er juist naar verlangde een paar
uurtjes op zee te kunnen zün. Welk gelukkig toeval
heeft U in deze richting gebracht?"
Olga richtte zich in haar volle lengte op en er lag
een koude blik in haar oogen, toen ze plotseling zei:
„Het is uiterst vriendelijk van U, doch we zouden on
mogelijk inet U mee kunnen gaan. Wü stonden op het
punt terug te keeren. Wü wilden een bezoek gaan bren
gen aan juffrouw Briggs, en wü hebben Nick beloofd,
dat wij hem niet te laat zouden komen aanhalen."
„Mün beste kind," riep Violet opgewonden uit „wat
praat je toch voor onzin! Alsof het er op aankomt of
we juffrouw Briggs vandaag of de volgende week zien.
En wat Nick betreft die is de eerste paar uur stellig
nog niet met werken klaar. Dat heeft hü toch zelf ge
zegd, of herinner je je dit heelemaal niet meer?"
Olga bleef niettemin voet bü stuk houden. „In elk ge
val kunnen wü niet meegaan, voordat wü het Nick eerst
verteld hebben. Ik denk er tenminste niet over zooiets
doen."
Hunt-Gorlng begon op een hinderlijke, beschermende
wijze te glimlachen. .Juffrouw Olga bezit wellicht een
nauwgezet geweten," merkte hü op. „Wanneer de dames
echter werkelük twee uur den tijd hebben en graag een
tochtje met mün jacht zouden willen maken, zie lk
heuach niet ln. wat dit Nick zou kunnen schelen. Na
tuurlijk denk ik er niet over U tegen Uw wil te over
tuigen. Verre van dat. U moet slechts doen, wat U zelf
bet beste acht"
„Dat spreekt vanzelf," zei Violet haastig. „En wü gaan
mes ik doe het tenminste. Allegro, volg je eigen zin,
maar ik moet je eerlijk bekennen, dat ik het buitenge
woon onaardig van je vind, wanneer je me in den steek
laat."
Eensklaps verscheen er een koortsachtige schittering,
in Olga's oógen. „Het hangt geheel en al van Iemands
gezichtspunt af," zei ze kil. ,Je weet heel goed, Violet,
dat ik je gisteren mün opinie duidelijk genoeg uiteen
heb gezet"
„Beste ldnd, het ls eenvoudig allerbelachelijkst. Bo
vendien geldt het hier maar een kwestie van een paar
uurtjes. Majoor Hunt-Gorlng," rel ze smeekend, „ver
telt U haar alsjeblieft eens, hoe dwaas ze zich aanstelt
Welk bezwaar kan er nu ln 's hemelsnaam tegen zün
om enkele uurtjes op Uw jacht door te brengen?"
„Dat moet U mü niet vragen, want lk zie het heele
maal niet ln," zei Hunt-Gorlng glimlachend. „Zonder
twijfel heeft juffrouw Olga evenwel eenmaal een be
sluit genomen en heeft het geenerlei nut langer te ar
gumenteeren. Zullen we maar vertrekken?"
Op dat oogenbllk drong het heel duidelijk tot het
jonge meisje door, dat het de bedoeling van Hunt-Go
rlng was om Violet zonder haar op het jacht te krijgen
en ze begreep, dat ze haar vriendin thans niet alleen
mocht laten.
,Jk zal meegaan," zei ze ©enigszins uitdagend.
Violet glimlachte dadelijk op baar liefste, innemend
ste manier. „Prachtig, Allegro. Be verwachtte wel, dat
je het niet over je hart zou kunnen verkrijgen mij al
leen te laten, terwül ik je zoo noodig heb."
Olga keek Hunt-Gorlng recht in de oogen en zei lang
zaam en leder woord duidelük ultsperekend: .„Ik ga
alleen mee terwille van juffrouw Camplon."
Hü nam haar onbeschaamd van het hoofd tot de voe
ten op. „U ls een echte vrouw," zei hü op veelbeteeke-
nenden toon.
.Moet dit gezegde als een compliment of het tegen
overgestelde daarvan beschouwd worden?" vroeg Violet
„Ik veronderste het laatste," merkte Olga zachtjes op.
„Beschuldig me alsjeblieft niet van oppervlakkige
vleierüen," verzocht Hunt-Gorlng lachend.
Wordt vervolgd.