LEESGLAZEN.
Firma Gebr. ROTGANS, Schagen, Hoogzijde E16
De Katholieke padvinders in Italië
gaan uiteen.
Brabantsche brieven.
Binnenlandsch Nieuws.
Ongeluk bij den sluisbouw te Umniden.
De Heilooër bosschen.
De drie Groniugsche politieagenten
veroordeeld.
De slager yan Veenendaal yrijgesprok
Reclames.
HET WATER WAARSCHUWT U.
VOORTAAN ALLEEN FASCISTISCHE
PADVINDERS.
Naar uit Rome wordt gemeld, werd in een laatste
zitting van het volledig bestuur der Associatie van Itali-
aansche Katholieke Padvinders besloten, in verband met
de gewijzigde jeugorganisatie, de padvinderbonden op
te heffen. Aan den Paus is hiervan bericht gezonden.
Het antwoord van kardinaal Gasparri, betreurde ten
zeerste, dat deze vereeniging, die steeds er naar streef
de, de jeugd te leiden op een wijze die volkomen Chris-
telijk was en dus vijandig aan allo neiging tot-geweld,
thans moet worden opgeheven. De kardinaal geeft ech
ter de verwachting te kennen, dat ook in do toekomst
nog de vruchten zullen worden geplukt van het edele
Jeugdwerk.
De „Osservatore Romano" geeft dezen brief in zijn
geheel weer, en neemt tevens een artikel over uit het
tijdschrift ,Noi Uominl", waarin er op wordt gewezen,
dat de staat door aan zijn onderdanen het recht tot or-
-ganiaatie te ontnemen, één der meest vitale rechten
rooft De mensch heeft behoefte zich aan te sluiten bij
gelijkgezinden.
Het Fascisme toont in dezen maatregel weer duide
lijk hoe het eigenlijk zeer verwant is aan het bolsjewis
me.
Dlvenhout 8 Mei 1928.
Menler,
Wa-d-is 't toch *nen sohoo-
nen tijd van t Jaar ee. Al
les sta nouw op z'n fleu
rigs! t Gruun sta-d-op z'n
felst, de blommekes 't pit
tigst, de blossom aan de
boomen 't geurigs! 't Zon-
neke omvat oew in d'r stra
len as 'n moeder d'r bore-
lingeske en as 't 's morgens
om half vijf daar bij mijn
schuin achter d'n toren z'r
eerste straaltjes uitschiet
de locht in bloedige stuks-
kes brik! dan beginnen de
veugeltjes te fluiten en to
zingen, al naar gelang d'r talenten en schitteren de
daauwdropkes as muljoenen kleine zonnekes over *t
jonk gewas. De heggen van Meidoorn lijken overgoten
meo vlokken van taartenschuim, zoo prachtig, staan ze
in d'n bloei en de weilanden mee de duuzende made-
lievekes in 't splinternieuwe gras leggen d'r bij om erin
te gaan rollen! t Water in de alooten lijk zelfs nieuw.
Ge kund-op d'n bojem de nieuwe planten zien staan
bewegen. En de boterblommekea die 'r langs staan vuu-
len zoo teer en zo koud en zoo donzig aan, as de wan-
geskes van t pas geboren kinneke. Ik ben d'r nouw
al meer dan 'n halve eeuw in opgegaan, maar wilde ge
leuven, as ik 's mergens in de vruugte langs de akkers
gaai, mee 'n versch aangestoken pepke, dan mot ik zoo
nouw en dan 's even over zoo'n blaaike of over zoo'n
biommeke aaien om de zachtheid en frischheid van
zoo'n dingske is te vuulen. En leve^ans waar ge kek!
daar is d'n grond bezaaid mee kleine stukskes gruun
van gebarsten knopkes, mee blinkend bruine velle-
kes v,an geschapen vruchjes, mee kleine blommekes
van d'n blossem, as of heel Ulvenhout bruiloft vier! En
alle menschen die aan pollitiek doen en da soort gerei,
as die da wilden bekijken, amlco, dan scheeën ze d'raf,
Dan zouwen ze staan te kijken as 'nen mensch die Ja
ren lang had opgesloten gezeten. As ze zo'nen zonsop-
gank over m'nen akkers zagen (want pollitlekers sla
pen veul te lank!) en ze zagen de duuzenden zonnestra
len as 't ware één veur één uit de pèèrse, en donzige
wolkskes schieten, as ze mee £t eerste straaltje de blom
mekes d'r kopjes omhoog zagen steken en de kelkskes
opengaan, de leeuwerik naar de zon vliegen, en
heel de èèrde op slag gaan glinsteren, dan, dan zouwen
ze zien d-d-onze Lievenheer z*n werk nog wel zelf afkan.
Dan zouwen ze 't ok wel uit d'ren kop laten om de vol
gende week weer aan die klok te friemelen om as 't
ware de zon 'n uur vruuger uit d'r bed te halen!
Dan zouwen z'ok zien da-de schoonste spiets nle op
weegt teugen één pinksterblommeke dat daar as 'n wit
GEDIPLOMEERD OPTICIEN.
sterreke te buigen staat omdat 't zoo blij is mee z*n
schoon, wit jurkske.
Maar ollee, ik kon makkelijk "nen boek vol schrijven
over al 't schoons da-d-ier allewege te bespeuren val!
maar da's botter aan d'n galg. Daar schijnde toch maar
'nen boer veur te motten zijn óm da te kunnen zien...
Maar dit verassereer ik oew, as ge zoo in de natuur leer
kijken, da-ge-'n goeie oefening mokt om alles aan te
kijken zoo as *t is.
Da g'om d'n sapperetjen gin boekslce op hoeft te slaan
om d'r achter te komen of oew teejerie klopt mee da
boekske van Jan. Piet of Klaas.
Zoo goed as *t eenvoudigste bloanmeke wit da-'t het
hebben mot van de zon en in die richting z'n kopke
strekt, zoo goed wit "nen mensch wa gotjd en niegoed
is aa-ie maar nie te veul pepier in z'n "harsens stop!
Om 'n dingeske te noemen: 'nen boer uit de kontrijen
van Schiedam had 'n ziek vèrken. Hij ging naar 'nen
kennis om da beest weer op dreef te helpen.
Dieë knul doet da! „Natuurlijk", zou *k zeggen. Daar
ga-d-ier toch gin week veurbij of ze roepen Trui bij 't
een of ander zieke vèrken. En da's kemiek, maar Trui
knap ze op horre! Die ee beslist kèès gegeten van d'r
soort. En as zoo'n krulstertje daar leé te lodderoogen
of-ie over 'n uur in den vèrkenshemel zal zijn, Trui
houdt *m derui!
En da's gatsamme, ge zou d'oew bloed opvreten,
-— strafbaar he *k nouw gelezen.
Da's houmevast onbevoegd uitoefenen van de
geneeskunde! Dieë knul uit Schiedam is daarveur ver
oordeeld!
En waarom?
Omdat-ie dieën boer uit penarie ee gehaald? (Zoo'n
vèrken is duur!) Omdat-ie dieë krulsfèèrt d'r bovenop
ee geholpen?
Neeë, amlco, omdat et in ^n boekske stond!
Maar dan zou lk wel *s willen vragen, as dieë kan
tonrechter zoo kwiek is mee d'n uitleg van onbevoegd
uitoefenen, waar wij dan blijven? Iedereen, die *xl lapke
grónd achter z'n huls eet, spuit boer. Ik gun 't die men
schen, maar die uitoefening van mijn vak is per slot
van rekening veur mijn net zoo nadeelig as Trui d'r
veeartsenijkunst veur d'n veearts!
Me leggen teugeswoorig zóó aan banden, da ge nie
meer wit wa ge wèl meug doen.
*n Versch brooike 's mergens veur tienen is verbojen.
Werken zooiank as ge wilt, Is verbojen.
'nen Winkelier mot saves sluiten of ie wil of nie.
Op m'nen eigen grond 'nen haas overhoop schieten
die m'nen boel opfrit: verbojen.
'n Stukske meziek of *n ander lolletje: verbojen.
Oew groentenkèèr even neerzetten om oewen klant te
helpen: verbojen!
Op oewen eigen grond "n schuur of zooiets bouwen:
verbojen!
Ge kun veur alles naar d'n burgemeester sjouwen en
'm om de kleinste snertdingen aan z'n kop te leggen
zaniken.
Mee oew eigen centen, waar ge water en bloed veur
gezwe^ten het, imeugde nog nie doen wa ge wilt teugen
da ge dood denkt te gaan. Daar zit potverdekrlek de
flskes nog naar te grijpvingeren!
Allemaal te veul pepier, te veul pepier: de wereld brikt
de nek over de papperassen, amlco. Eénen grooten pe-
pierwlnkel die ze maar gelijk mee de Drentsche tur
ven aan hadden motten steken!
Da's daar ok mooie pan. De burgemeesters winde
len d'r gewoon gin doekskea om. Zeggen ijskoud: do
verveeners doen *t zelf. De brandasseransles betalen be
ter as de afnemers. Maar ondertusschen gaan de hui
zen d'r aan en de menschen. En as ik ier bij mijn die
schoone Meimaand zie gedijen, licht, kleuren en lekkere
geuren van de bloesems en de bosschen en ik denk aan
da zwartgebrande, grauwe Drente, "waar de zon achter
de vuile smoor en 't roet zit, dan amico, dan schieten
me de tranen In m'n oogen. Gin veugeltje kan daar z'n
nestje bouwen; gin biommeke kan d'r groeien, kepot
as alles is!
Jammer da ze mee die sof-previnsie de Zuijerzee nie
kunnen dempen, da was 'nen goeien ruil. Ze zou er net
inpassen. Zuutjes aan zijn 't daar allemaal burgemees-
ters-van-'n-afgebrand durp en blijft er niks anders over
as de verordeningeskes van al die aschhoopen! Want
onkruid verga nie.
Ziede wel aan prins Karei. Ok 'nen knapzak zeg! Die
ee nou gewoon gin rust in z'n ge-wit-wel, of hij mot heel
Roemenië ongelukkig gemokt emmen!
Is naar Engeland gegaan en ee gezeet gin pollitieke
achterbakskes te hebben.
Is 't er nog nie goed en wel of wil mee twee vlleg-
mesjlenen tegelijk z'n gaven over Roemenië uit gaan
storten.
Hij zou en hij wou en hij moes gin koning worren,
waar ie z'n vader 't leven mee verzuurde. Van alles em
men ze gedaan en gezeet om 'm van de wefke af te hou
wen en z'n vak naar behooren te laten vervullen, maar
niks,... Kareltje zou en moes d'r van tusschen mee z'nen
hartlap. En in plots z'n eigen nouw te schamen veur
z'n zeuntje van zes jaren, wil ie da brakske eigenlijk
zooveul as d'n oorlog verklaren!
't Is een misselijk stuk eten. En as ie na al z'n kwa
jongensstreken toch nog 's koning wordt, wel, amico,
dan zeg ik, dat-le da vak lillijk naar benejen ee ge-
schup! Zoo sjuust lees ik, da ze 'm Engeland, ultge-
prakkizeerd emmen. *t Lijkt Soepkop wel...
Amlco, ik schaal d'r af. 'k Mot *a naar m'n volk kij
ken, d'r is veul te doen.
Ontvang as altij veul groeten van d'n vèrkensdokter
en gin horke minder van oewen
toet a vos
DRA
zijn er totaal niet aansprakelijk voor. Wij moeten het
bij beel iets anders zoeken. Heeft ze je nooit gesproken
over de eigenaardige droomen, die ze dikwijls heeft?
Daarbij nog haar groote rusteloosheid, haar vreemde
invallen, haar belangstelling voor boeken, waarin gru
weldaden worden beschreven, etc.?"
Terwijl hij sprak, sloeg hij het jonge meisje onderzoe
kend gade, Olga's handen waren tot vuisten gebald, en
haar groote oogen keken vol angst in de zijne.
„Oh, zeg me toch alsjeblieft, wat U bedoelt," zei ze
op smeekende toon. „Zeg me zonder omhaal, wat U ont
dekt heeft."
„Dat zal ik doen. Violet Campion's moeder was erfe
lijk belast en toen ze drie maanden getrouwd was, ver
moordde ze haar echtgenoot in een vlaag van waanzin.
Dit gebeurde in Indië en het praatje werd rondgestrooid,
dat een inlander hem doodde, omdat men deze treurige
zaak in den doofpot wilde stoppen, hoewel zoo goed als
iedereen er van op de hoogte was, dat geen inlander
voor dit feit aansprakelijk was. Gedurende het daarop
volgende halfjaar werd ze in een inrichting verpleegd,
daar ze hopeloos krankzinnig was. Het zat in haar bloed
Bij de geboorte van het kind stierf ze. Nu zal alles je
wellicht duidelijker zijn en wanneer je me niet mocht
gelooven, ga dan naar Max Wyndbam en vraag hem,
of lk gelogen heb. Den laatste» tijd hebben ©enige
symptomen van haar moeder© kwaal zich bij haar voor
gedaan."
„Oh, nee, dat la toch niet mogelijk," riep Olga op
verdrietigen toon uit „Het kan haast alet waar rijn.
Dat zou toch al te verschrikkelijk wezen,"
„Het is de volle waarheid," verzekerde hij haar. ^En
Jo weet het in jo hart maar al te goed. De mogelijkheid
bestaat natuurlijk, dat de riekte op één hoogte kan blij
ven. Wyndham zelf aal je dit vertellen, want wij heb
ben samen nog kort geleden een lang gesprek over
Violet gehad. Het is zelfs niet onwaarschijnlijk, dat de
verschijnselen geruimen tijd op eenzelfde peil blijven,
indien zich niets bijzonders voordoet, hetwelk een schok
te weeg kan brengen. Natuurlijk aal haar familie niet
toestaan, dat zij trouwt, doch ik veronderstel niet, dat
rij een van die vrouwen is, die naar een huwelijk ver
langen. Geen sterveling heeft haar natuurlijk Iets om
trent haar afkomst verteld, en heel weinig menschen
zijn pok in werkelijkheid van den waren toestand op
do hoogte. Mij ia het toevalligerwijze bekend, omdat lk
haar moeder vóór en tijdens 'haar huwelijk kende, daar
ik indertijd als jong officier in dezelfde stad woonde,
waar de tragedie plaats vond. Verder weet Wyndham
or olies van, omdat hij de protégé is van Kersley Whit-
ton, met wien de moeder van het Jonge meisje verloofd
was. Hij was de eerste, die de vreeeelijke riekte bij baar
ontdekte. Ze trouwde met Camplon, omdat ze woedend
was, dat Whitton zijn engagement met haar had ver
broken. Hij was een man van zestig jaar .en had reeds
een 'volwassen zoon. Ik heb altijd buitengewoon groot
moedig van hem gevonden, om het kind te adopteeren
van de vrouw, die zijn vader vermoord had,"
Olga begon eensklaps over haar geheele lichaam te
beven. Ze was door dit vreeselijke verhaal geheel en al
van streek geraak! Geen oogenblik twijfelde ze meer
aan de waarheid van het gehoorde, want het was haar
thans heel duidelijk, dat de majoor niet loog.
„Oh, waarom heeft U me dit alles verteld?" bracht
ze ten slotte haperend ui! „Waarom... waarom heeft
U het gedaan?"
„Kun je dat niet raden?"
„Nee," zei ze kortaf.
Voor den eersten keer keek hij haar met een ernsti
ge uitdrukking in zijn anders zoo spottende oogen aan.
„Ik heb je dit alles medegedeeld om je duidelijk te la
ten voelen, dat het in mijn bedoeling ligt met je te
trouwen... en het kan me bitter weinig schelen, op wel
ke manier het me gelukken zal je te veroveren."
„Maar ik begrijp niet, wat dit met deze afschuwelijke
feiten te maken heef!"
Ze zag, hoe er een harde, wreede uitdrukking op zijn
gezicht versoheen. ,Jk geef totaal niets om juffrouw
Camplon," zei hij ruw. „Je geeft me' of je belofte vóór
het eind van dit Jaar met me te trouwen, of... £k zal
haar hetzelfde verhaal doen, hetwelk ik jou zooeven
heb gedaan."
Ze kromp ineen, alsof hij haar een zweepslag had toe
gediend.
„Oh, dat kunt U niet meenen," riep ze hartstochtelijk
ui! „Geen man zou zulk een schurk kunnen zijn."
Hij kwam «enige stappen naderbij staan en ze schrikte
van den woesten glans, welke er thans in zijn oogen
lag. „Beloof het me," drong hij aan. ,Jk verzeker Je,
dat lk anders niet aarzelen zal dien schurkenstreek te
begaan."
Zijn mond was vlak bij den hare, doch ze verweerde
zich uit alle mach! ,Jk doe het niet," bracht ee hijgend
ui! ,Jk weiger he!"
„Je moe!" verklaarde hij woedend. „Dacht, Je, dat ik
me door zulk een kind als jij bent zal laten dwarsboo-
men. Henk jo soms, dat ik Violet niet alles zal dur-
j ven vertellen?"
,Jk wee! dat U het niet doen zul!" bracht ze uit
I „U zou het niet kunnen... Het is zoo gemeen."
j ,Jk bezweer je, dat ik er niet voor zal terugdeinzen.!"
„Nee. nee, ik kan het nie!"
Met oen mk liet hij haar les, en ee zag hoe er een
koude Wik la rijn oogen wee gekomen.
ARBEIDER DOOR EEN VALLENDEN RAK
POÜDKT.T.TK GETROFFEN.
Woensdagavond is op liet terrein van den sluis
bouw te Umuiden een ontzettend ongeluk geschied,
waardoor een jongeman werd gedood en een ander
zoodanige verwondingen kreeg, dat men voor zijn
leven vreest. Bij het werk van het buitensluishoofd
in uitvoering bij de fa. Broekhoven en Van Zuylen,
geschiedt het vervoer van de beton&pecie naar de
stortplaats met behulp van langs transportkabel
banen voortbewogen hakken, welke een gewicht heb
ben van eenige duizenden kilo's. De kabels zijn be
vestigd aan achterover hellende verplaatsbare
kiaheltorena. Woensdagavond omstreekia elf uur
brak -plotseling de hoofdkabel van eoni dor
banen. De bak bevond zich juist boven de plaats
waar het beton wordt ingeladen. Daar bevonden
zich, toen het onheil geschiedde een driétal arbei
ders. Een van hen, V., wonende te Velsen, die het
onheil zag geschieden, kon zich door een sprong het
leven redden. Hij werd; slechts licht gewond, de bei
de anderen werden echter door den neerkomenden
bak getroffen. De omstreeks 26-jarige W. K., af
komstig uit Fijnaart, N. B., werd door den bak in
den werkput geslingerd. Hij kwam] op den beton-
vloer terecht en was op slag dood.
De andere arbeider C. M. HL, genaamd, afkomstig
uit Halsteren, werd zeer ernstig aan het hoofd ge
wond. Dr. van Hasels, wiens hulp werd ingeroe
pen, liet den man naar het S! An! Ziekenhuis ver
voeren. Zijn toestand is zorgwekkend.
Beide slachtoffers zijn ongehuwd.
De materieele schade is eveneens zeer aanzien
lijk. Doordat de kabeltoren tengevolge van het bre
ken van den hoofdkabel, zijn steun verloor, viel
deze achterover. De toren viel door het -dak van een
smederij, die juist eenigen tijd tevoren door het.
personeel verlaten was. Indien het ongeval iets
vroeger was geschied, zouden de gevolgen veel ern
stiger zijn geweest. De smederij zoowel als de ka-
boltoren werden bijna geheel vernield.
DE HULP VAN DE PROTONC®.
In aansluiting op het bericht in ons nummer van
Dondeidag. met betrekking tot het behoud van de
Heilooër bosschen, waarbij de hulp vani de provin
cie is ingeroepen, kan nog worden meegedeeld, dat
in de laatst gehouden vergadering van de Prov.
Staten Geduputeerden» voorstellen om toen te
machtigen aan de "Vereeniging tot Behoud van
Natuurmonumenten in Nederland, gevestigd te Am
sterdam, f 100.000 als renteloos voorschot te ver
strekken, als gedeelte van het bedrag <n.L f 300.000)
waarvoor die Vereeniging heeft aangekocht van de
N. V. Nijenburgih te Heiloo, een gedeelte der Hei
looër bosschen. gelegen ten westen van den Rijks
straatweg en ten noorden van de Kerkelaan in de
gemeente Heiloo. groot ongeveer 70 HA., zulks op
de navolgende voorwaarden: a. de fVereeniging ver
plicht zich het aangekochte gedeelte toosch altijd
durend te bewaren en te onderhouden als openbaar
wandelpark, voor zoover dat thans aJs zoodanig in
gebruik is en waarvan ziji de. instandhouding op
zich neemt; b. het voorschot is niet opvorderbaar
behalve in de hierna genoemde gevallen; c. de
Vereeniging verbindt zich het aangekochte gedeel
te bosch nog geheel noch gedeeltelijk te zullen ver
vreemden, bezwaren, ntrch' daaromtrent dadlnu
te zullen aangaan of daarop; te zullen, vestigen w
dienstbaarheden behoudens die, voortspruitende
de overdracht door de N. V. Nijenburgh; d. ingei
de Vereeniging in strijd handelt mot de vcorwa&i t
sub c, wordt het verstrekte renteloos voorschot d i
delijfc opeischbaar en zal de Vereeniging aan
Provincie Noordholland en aan de gemeenten A! i
maar en Heiloo het recht verleen en het aangekocl j
gedeelte bosch van haar terug te koopen tegen j
waarde, die het alsdan bij taxatie zal blijken te i
zitten.
Deize schatting zal plaats hebben door drie d< i
kundigen, waarvan elk der partijen er één aanwi)
terwijil deze beide den derden deskundige benoem*
•Met afwijking van het vorenstaande is de >V< J
eeniging in dit geval bevoegd' om het bosch, ov j
te dragen tegen de waarde, waarvoor zij1 het oc
spronkelijk heeft aangekocht; e. het renteloos voq i
schot is aiiede opvorderbaar, zoodra de Vereen^ j
in staat van faillissement verkeert en wanneer p
wordt ontbonden, alsook in gevallen van overü g
ding van de bepalingen, genoemd onder a. en f; f. -
voorts op de verdere voorwaarden, welke Gedw 5
tén mochten bedingen.
Ged. Staten doelen nog mede, dat een poging
ook' de medewerking van het Rijk' te verkrijg
geen gunstig resultaat heeft opgeleverd.
WEGENS GEPLEEGDE INBRAKEN.
„In orde," zei hij. „Met me trouwen zul je tóch. Maar
eerst zal ik Je toonen, dat ik een man van mijn woord
ben."
Hij stond op het punt zich om te draalen en haar te
verlaten, piga sprong echter op hem toe en trachtte
hem tegen te houden.
,Oh, U moogt het niet doen," riep ze heftig ui! „U
kunt niet zoo laag zijn."
Hij stond stil en keek koel naar het door smart ver
wrongen gezichtje. „Geef im© dan die belofte."
Ze schudde met het hoofd. „Nee. nee... dé.t nle!" v
„Waarom niet?" drong hij aan. „Hoop je nog steeds
den roodharigen dokter te kunnen vangen? Ik geloof
niet, dat er iemand anders in de buurt is en je hebt
kans, dat je hem niet zult kunnen krijgen."
Ze boog even het hoofd bij zijn hoonende woorden,
maar toch wist ze hem op een afstand te houden. „Nee,
nee, ik wil niet trouwen. Dat heb ik altijd gezegd."
„Heb je hèm dat verteld?" vroeg Hunt-Goring.
Ze zweeg, doch een vuurrood e blos steeg haar naar
de wangen,
„Dat dacht ik wel," zei hij. „Dus dat is de verklaring,
nietwaar? En daarom wil Je niets van mij weten."
„Oh, hoe kunt U zoo hatelijk en grof zijn?" riep ze
verontwaardigd ui!
Hij lachte. „Dat is Je eigen schuld, want je lokt het
zelf ui! Ik geef je de plechtige verzekering, dat ik een
en al beminnelijkheid zou zijn, wanneer Je het me slechts
wilde toestaan. Nu, hoe denk je er over? Je beweerde
zooeven, dat je heelemaal niet wilde trouwen, en dat is
natuurlijk onzin. Maar daar de roodharige dokter to
taal niets om je geeft..."
.Daarin vergist U zich," viel ze stormachtig in de
rede. Dit was de eerste maal, dat ze hem zonder vrees
durfde aanvallen.
Hij keek haar vol verbaring aan. „Wat zeg je?" vroeg
hij sarcastisch.
,U heeft het mis," zei ze uiterlijk kalm. „Max Wynd
ham heeft me kort geleden gevraagd zijn vrouw te wil
len worden... en dat zal ook gebeuren."
25e was er zich totaal niet van bewust, dat ze op zulk
een triomfantelijken toon sprak, maar de uitwerking
van haar woorden was eenvoudig verschrikkelijk. De
aderen van zijn slapen zwollen tot dikke koorden op
en het wit van zijn oogen zag rood. Zijn handen balden
zich tot vuisten; ze verwachtte zelfs ©en oogenblik, dat
hij haar zou slaan.
Het drong heel duidelijk tot haar door, dat zo thans
al haar krachten moest inspannen om dapper te blij
ven. Dit zou het ©enige zijn, wat haar kon redden,
Eenige minuten bleef hij haar strak aanzien en zo
bomorkto, dat dt uitdrukking van rijn gelaat tets k*0»
De rechtbank te Groningen deed Donderdag n
spraak in de zaak tegen de drie sedert ontslag
agenten van politie, die veertien dagen geleden
recht stonden wegens diefstal met braak in veree
ging in de sigarenwerkplaats van den heer Sliji
te Helpman en in het cafó „De Passage" aldaar.
De rechtbank achtte het ten laste gelegde bewei
en veroordeelde twee beklaagden ieder tot een jj
en negen maanden gevangenisstraf en den derde
een jaar en zes maanden gevangenisstraf, allen c
aftrek van den in preventieve hechtenis doorgebrai
ten tijd.
De eisch luidde voor de eerste twee personen ia
twee jaar, voor den derde een jaar en zes maand
OHKOOPING BIJ DE VERKIEZINGEN NIET
BEWEZEN GEACHT.
Het gerechtshof te Arnhem heeft uitspraak geda
in de strafzaak tegen G. J. v. d. B., exportslager
Veenendaal, aan wien ten laste was gelegd omkoop!
bij een verkiezing. De rechtbank te Arnhem had h
vrijgesproken, maar daartegen was de officier
justitie in appel gekomen.
Het Hof heeft thans het vrijsprekend vonnis
rechtbank bevestigd.
AAs gi| last hebt van een brandende, smai.
pdjtn hi| de toezing, of do urine diki is en tl
met een scherpen geur, zanderig of met bk
tjes, bestaat er geen twijfel of uw nieren zijn
zwakt. Neem Foster's Rugpijn Nieren Pillen, vt
uw nieren hebben behoefte aan een specifiek i
middel.
Let ook op( de hoeveelheid geloosde urine. Alf
zeer groote of zeer kleine hoeveelheden loost,!
«ij te vaak of te weinig aandrang krijgt, wijst
vrijl zeker op nierzwakte. En dat is ernstig geno
er bestaat gevaar voor bloedvergiftiging en
schadelijke gevolgen op iedere zenuw, spies
weefsel van uw lichaam,
Stel het niet uit neem Foster's Rugpijn Nl(
Pillen. Verwaarloozing kan ernstige gevolgen
zich brengen. Foster's 'Pillen worden in Hol!»
sinds vele jaren gebruikt en zijn alom bekend'
hun goede resultaten. Men kent geen heter mid
tegen nierzwakte, blaas- en urinestoomissen,
pijn. spit. waterzuchtige zwellingen, rheumatiek
andere gevolgen van schadelijke stoffen, die bij tn
werking der nieren in het bloed, achterblijven. Ls
Foster's Rugpijn Nieren Pillen u gezond maksa
houden.
Verkrijgbaar (inglasverpakking met geel'
ket let hier vooral op) bijl apotheken en drogd
f 1.75 per flacon.
mer werd. Ze had haar hand weer teruggetrol
was op het punt hem den rug toe te wenden.
„Dit is dus je laatste woord?" vroeg hij drelj
„Ja," klonk het kortaf.
Ze keek thans recht voor zich uit en een ski aj
de ze, hoe moe en uitgeput ze was. Ze scheen al
krachten verbruikt te hebben en haar knieën
dusdanig, dat ze miet wist, hoe ze zich staande
houden. Het kwam haar voor alsof ze flauw zou!
len, en ze klemde zich met al haar krachten aanl
rand van de boot vas!
Ze hoopte, dat hij het niet mocht bemerken, e#l
lukkig scheen dit het geval te zijn. Eenige oog<
bleef hij nog aarzelend achter haar staan; daarna
de hij zich om en liet haar alleen.
Zoodra hij uit het gezicht verdwenen was,
Olga haar gelaat met de handen en haar jonge li*
trilde van ingehouden snikken. Het leek haar toe,
ze geheel en al versuft was, alsof al dat vreeselijke,
ze kort tevoren gehoord had, niet geheel tot haar
doordringen. Ze herinnerde zich echter heel duidj
wat ze tegen Hunt-Goring gezegd had. „Max W:
heeft me kort geleden gevraagd zijn vrouw te
worden... en dat zal ook gebeuren."
Vaag vroeg ze riph af, of ze wel het juiste wapen
haar verdediging had gebruikt... De woorden ©ri
haar evenwel als door een hoogere macht ingegevi»
Het leek haar toe alsof ze gedwongen was geworden i
uit te spreken. Hierdoor was hetgeen vooraf
was, vam geenerlei beteekonie geweest.
Wat zou Max wel van deze uitbarsting
wist heel beslis! dat Max on niemand anders deze
den bij haar had geïnspireerd. Welke groote toovei®
ten liet hij toch pp haar inwerken? Ze hief haar W'
weer op en keek naar den stralpnd-blauwen Jwwl
op dat moment drong het tot haar door, dat dj
wondermooi geluk op haar levensweg had gevonden».
Ze had Max Wyndham lief... Geen man vóór
had dergelijke emoties hij haar kunnen opwekW
ook niemand n& hem..*
Eensklaps begreep ze, dat het tijd werd, dat Jj
weer naar Brethaven zou terugkeeren. Ze vrex#
af, of Hunt-Goring zijn zelfbehecrsching herkregWj.,
en of hij zich zou schamen over zijn optreden
zou hij wel zijn excuses komen aanbieden, cn wat
ze antwoorden, wanneer dde gebeurde? Ze w»8
overtuigd, dat zij in een zachtmoedige «temnwff
geraken, indien hij toonde, werkelijk berouw te
Toen gingen haar gedachten plotseling
Violet... haar vriendin,,. .w
Weidt riW*
