De postduiven bij de Amerikanen.
De symboliek der kleuren.
Atlantis.
WETENSWAARDIGHEDEN.
WARE WOORDEN.
deze volkeren het lichaam verpleegden door sport in
licht en lucht, pogen we thans weer na te volgen,
omdat wij' de waarde ervan.' hebben leeren inrien.
Het nieuiwste onderzoek heeft aangetoond, dat de
lichtstralen arbeidsvermogen hebben, welke voor een
gezonde levensloop voor het voorkomen of het ge
nezen van ziekten van gnoote, niet vermoed© toetee-
kenis zijn.
Wanneer een wezen aan het licht gewoon, het
licht moet ontberen, dan kiwijnt het weg en sukkelt
Dat geldt tzoowel voor planten, dieren als voor den
mensch. Een in het donken groeiende hloemi kan
in het geheel niet concurreeren met haar zusters,,
die in het licht zijn geplant, wat schoonheid,
grootte en levensvatbaarheid' betreft. Planten uit de
broeikasten zijn gel voel ig en verwend. Hun ontbreken
de zoo gewichtige ultraviolette lichtstralen, welke
het gewone niet kunnen doordringen. De vruchten
uit de broeikasten hebben niet die 'kostelijke frisch-
heid, het levende aroma van het in de vrije natuur
gegroeide en rijp geworden fruit
Door kunstmatige bemesting en kWeeking heeft
men veel aan het ontstaan van die planten kunnen
doen, maar het is verbazingwekkend., wat kunst
matige verlichting vermag. De proeven hiermede
zijn nog niet afgeloopen, doch reed» nu staat vast,
dat de lichtstralen een geweldigen invloed' op den
groei der planten hebben.
Men kan een weelderiger- groei' te voorschijn roe
pen en de planten ten gronde richten. Ja, zelfs
door bestraling: van bepaalde bemestingsuiiddelen
kunnen groote verschillen in ontwikkeling worden
verkregen.
Melk neemt onder den invloed van blauwe, vio
lette of ultraviolette stralen bijl "het aanwezig zijn
van zuurstof een walgelijken smaak aan en prikkelt
het darmkanaal. Melk moet dan ook slechts in
rood©, bruine of gele flesschen in den handel wor
den gebracht, waardoor de scheikundig werkende
stralen worden afgeweeikL D)oor, de bestraling neemt
de mieiki nog een andere, frappeerende hoedanigheid
aan, ze Is in staat „de Enlgelsche ziekte" volkomen
te genezen. Kort geleden is men er in geslaagd bi)
behoud: van deze heilzame werking, de onaangename
prikkelingen van het darmkanaal te voorkomen.
Het ia mogelijk! door lichtinweikingi diphteriever-
giften onschadelijk te maken. Mén kan het gift van
de cobraalang zoodanig! (veranderen, dat 'het zijn
giftige hoedanigheid verliest. Menig gift of tegen
gift verliest zijn werking door de bestraling, met
ultra violettestralen. D'e werking van Insulinde, het
bekende middel bijl suikereiefcte, wordt krachtiger
bij bestraling.
De groote verbreiding van tuberculose onder het
rundvee heeft voor alles haar oorzaak in het staJ-
voedsel en het stallen in donkere, duiffe stallen.
Worden de dieren dn d'e vrije lucht .en in de zon ge>-
bracht dan vermindert het ziektecijlfer zeer bedui
dend.
(Men is in Afrika er zelfs toe overgegaan de die
ren kunstmatig! te bestralen. Resultaat: Een in het
oog loopend'e vermindering, van de rundertubercu-
lose, verbeterde groei vemeerderde melkproductie
vermindering van ziekten.
Je denkt, dat ik je niet nóg eens voor 'n scha
vuit durf uitmaken? Wacht dan maar eens tot je
mijn anoniemen brief krijgt
(Pages Gaies, Yverdon).
Proeven in het laboratorium bevestigen den in/vloeid
der lichtstralen op levende wezens. Menig diersoort,
welke vroeger in d!e duisternis leefde en geen oogen
had, kri|gt na eenige geslachten werktuigen om te
zien en weten zich dus aan te passen aan de /ver
anderde levenswijze, welke door d>e lichtstralen werd
geschapen. Door, zeggen iwij;, juiste bestraling .wor
den krachtiger groei, verlenging, van) dén levensduur
verkregen, terwijl' door overmatige bestraling, het
tegendeel) wordt bereikt. De lichtprikkel kan zoo
sterik worden toegepast, dat de bacteriën en laag
ontwikkelde dieren, zelfs dieren met een hoogere
ontwikkeling ten grond© gaan.
Het zichtbare licht bezit weinig of geen noemens
waardige kracht om bacteriën te vernietigen, het
onzichtbare ultraviolette licht daarentegen zeer
veel. Op dit inzicht berust de invoering van het
licht in de heelkunde.
D'e Deensche geneesheer Finsen* was de eerste, die
de kracht van het licht wist aan te wenden voor
geneeskunde. HJjl wilde daarmede de bacillen der
tuberculose in toet levende menschelijke weefsel
dooden. In het jaar 1I896, na drie jaren van inten-
sieveni arbeid, had hiijl succes: de hufdtuberculose
(lulpus) kon door lichtstralen Worden genezen. Toen
verwierf het licht die aandacht ini de geneeskunde en
meer en meer werdl toet aangewend ter behandeling
van allerlei ziekten. Reeds spoedig zag men In,
welke een genezend'en iövlodd het zonlicht had' op
de tuberculose. De aan ultraviolette stralen rijke zon
in het hooggebergte bracht verbeteringen, welke 'men
vroeger nog niet had waargenomen.
In laag gelegen streken waren de ervaringen met
het zonnelicht niet zoo goed, In de vlakten bezitten
de stralen niet die intensiteit als in het hoogge
bergte. Stof en damp belemmeren het doordringen
der werkzame ultraviolette stralen. Ook sohijnt de
.zon er niet dag aan dag» Men begon naar nieuwe
lichtbronnen te zoeken en het gelukte in .1905 een
kwikzilver-quartelamp te construeeren, de kunstma
tige hoogtezon. Haar licht is buitengewoon rijk aan
ultraviolette stralen, maar deze zijn zeer verschillend
van die der natuurlijke hoogtezon, wat kwaliteit en
kwantiteit betrerft. Ondanks alles moet haar groote
geneeskundige inwerking worden toegegeven.
Dus je verdediger heeft jc
pleiten^van het gappen van dat horloge?
niet vrij kunnen
Nee, maar 't is niet zoo erg -
eigen horloge gerold I
ik heb 'm z'n
ONDANKS DB MODERNS BERICHTGEVING
BLIJFT DE POSTDUIF GEHANDHAAFD.
Duiven van 500 dollars.
Ondanks de bewonderenswaardige ontwikkeling
der moderne berichtgeving, ondanks de telegrafie,
telefonie, radio, is de eenvoudige postduif nog even
als vroeger een der betrouwbaarste en zekerste mid
delen om berichten over te brengeni Ook daar,
waar de toestellen weigeren of niet ln werking kun
nen worden gebracht, zijn de postduiven in staat
het verkeer -tusschen twee plaatsen te onderhouden.
De groote verbreiding van de postduiven in Ame
rika valt af te leiden uit het feit, dat er ln de Ver-
eenigde Staten meer dan 15000 georganiseerde en
wellicht 900.000 ongeorganiseerde duivenhouders
zijln. De postduiven worden voornamelijk gebruikt
voor het overbrengen van handelsberichten in de
bergachtige streken van 'het Westen en Noord
westen, waar duizenden boerderijen in afgelegen
streken, ver weg van een hoofdplaats, zijn gelegen.
Een zeer goede en ook goed gedresseerde duif is in
staat per dag 800 tot 1000 K.M., zonder oponthoud
voor voedingsdoeleinden, af te leggen. De gemid
delde prestatie ligt evenwel tusschen 300 en 400
K.M. per dag.
De vraag, of slechts het „instinct" de dieren leidt
of hun prestatie,, moet worden toegeschreven a3tn
bun bijzonder scherpzienden blik, of aan hun goed
geheugen, is, tot nu toe, onbeantwoord gebleven.
Het kweeken van postduiven is een aparte kunst.
Onderricht en oefening beginnen, wanneer de Jonge
duiven zes weken oud zijn. Geleidelijk wordt de
omtrek, van waar de dieren weer hun nest kunnen
terugvinden, grooter en grooter. Dieren, die niet mee
kunnen, worden uit de groep verwijderd. Menig dier
ia slechts voor korte vluchten bruikbaar, andere
daarentegen beter voor grootere afstanden. Voor een
postduif, die in een dag 800 K.M. kan afleggen, wordt
vaak een prijs van 500 dollars betaald.
De postduiven worden niet alleen gebruikt op
handelsreizen, waar de met een auto reizende koop
lieden de duiven in daarvoor ingerichte kastjes
meenemen en naar behoefte, om dringende opdrach
ten te doen uitvoeren, worden losgelaten. In de dun
bevolkte streken van Arizona, Texas, Nevada, Mon-
tana worden ze door de geneesheeren gebruikt als
boodschapoverbrengers voor patiënten die per te
lefoon of telegraaf niet te bereiken zijn. Zoo ge
bruikt een arts in Arizona twee postduiven, die dooi'
den patiënt worden losgelaten. Een roode band om
de voet beteekent een verergering, een witte een
verbetering van den toestand, een blauwe dat de
toestand onveranderd is. Zoo weet de geneesheer,
/vanneer hij den patiënt weer moet bezoeken. Nog
het vorige jaar riep een nieuwe vestiging in Alas-
ka door postduiven bij een plotselinge optredeude
vleeschvergiftigingsepidemie, geneeskundige aulp
in. Koud weder en storm, zelfs hagel kunnen de dier-
ren goed verdragen, daarentegen kunnen ze bij re
gen weinig uitrichten.
Het Volksbewustzijn heeft aan iedere kleur een
symbolisch© beteekenia gegeven. Sedert oude tijlden
beteekent rood de liefde, blauw d© trouw, groen de-
hoop, g,eel de haat enz. Ook wie door ,4® bloemen
spreekt1", verbindt gaarne bloemen en kleur tot een
eenheid; van een schoon zinnebeeld. De roode roos
verrinnebeeldigt nog duidelijker dan het roodi al
leen de vurige liefde, het blauwe viooltje ia een nog
duidelijker symbool van de trouw ala d© blauwe
'kleur alleen enz. Maar niet alleen met de boemem,
ook met de 'kleederen verbindt zich de kleur graag
tot symbool. Het witte kleed der vrori/gde en der
onschuld wordt door de bruid gedragen en (zwart
ia ons rouiwkleed. Natuurlijk veranderde in den loop,
der tijden en met de verandering der aesthetische
opvattingen, de smaak, welke de beste en de meeat
begrijpelijke symboliek der kleuren van de kleedt
zou z;ijh.
We willen hieitodji een,weinig bekende uiting aan
halen van den grooten Franschen schrijvor Honoré
de Ralizac, die in zijn tijd en in zijn vaderland als
oen autoriteit op het gebied van den smaak gol'dtt.
Wat de bekende zedemschüder zegt kan ook nog
slechts gedeeltelijk worden aanvaard. En* toch ligt
de tijd van Ralzac, die irf zijn tijd en in ïjijn vader
land als een autoriteit op het gebied- van den smaak
gold» Wat de bekende zedenstahilder zegt kan ook
nog slechts gedeeltelijk worden aanvaard. En toch
ligt d© tijd1 van BaUsaic (1790 tot 1850) nctg niet ver
qo
achter ons. Onze »chfij!ver uitte rich eens tot Gra
vin Talmont op de volgende wijze:
„Ieder karakter, of ala ui wilt geest, kiest zich een
kleur, die hem analoog is, U kunt met besliste ze
kerheid zeggen, dat vrouwen, die oranjekleurige of
granaatkleurige-, gele of .hardgroene kleeren dragen
een twistziek', kijfachtig, humeur hebben. Vertrouw
degenen niet, die lichte hoeden dragen en mijdt
haar, die gewoon zijn in het zwart te gaan. Wie
-zich' (.natuurlijk is hier niet de rouiwtijld gemeend)
graag met ezwarte floers en git opschikt, geeft gich
zeker aan sombere en ongelukkige gedachten otver.
Wit is de kleur van hen, die -ge-en karakter hebben.
Vrouwen, die wit dragen, rijn bijna allen koket.
Herinnert gij U, wat van keizerin Joseplhin©, van
madame Recamier en van madame Tallien werd
verteld-ze verschenen steeds in het wit. Rose
wordt door vrouwen gekozen, die 2 lentes en meer
tellen. Jonge meisjes van 15 jaar kiezen zelden deze
kleur.
Ze geven de voorkeur aan een donker kleed, al
leen, omdat ze den voornamen toon niet kennen en
omdat de jeugd uit gebrek aan ervaring de
wereld steeds in „een valscfh licht" zien. In het alge
meen zijn vrouwen, die rose boven andere kleuren
verkieizen, opgewekt, geestig, buitengewoon betoin-
nenswaard, verder vol levensvreugde en ze- hebben
niets van het humeur, dat ons in de donkergekleede
vrouw tegenstaat. Hemelsblauw is de kleur van de
„sdhoone «vrouw". Hemelsblauw wordt op iedere
leeftijd gedragen en flatteert in ied-eren ouderdom.
Vrouwen, die deze kleuren dragen izij-n meest zacht
en peinzend.
Parelgrijs is de kleur van de kalme naturen, wan
neer ze treurig of ongelukkig zijn. Men daagt roa©-
rood en blauw in de dagen van geluk en kiest in
droevige tijden het sombere grijs. Grijs toevalt aan
degene, die geduldig het lijden draagt, als leven
dige vnooMJ-ke kleuren hun bekoring voor hen hebben
verloren en wanneer hum gemoed nog te zacht,
/hun gelaat nog. te frisch is, om zich van hoven tot
onder in 'zwart© kleeren te steken. Grijs is een over-
gangskleur. Lila wordt bdjna steeds door vrouwen
gedragen, die eens mo-od zijn geweest, het niet meer
jzijn of.het steedis blijven. Lila is 1de „pensioens
ik leur" der vrouwen, die zich na hun groote trkxm-
•phen in haar levensstate terugtrekken.
EEN VOORDEELIO ZAAKJE.
(Weekly Telegraph, SheffieldJ
Daar zet me die barbier 19 flesschen haarmid-
del op z'n rekening en ik heb er 20 gehad. Dat is
'n voordeeiig zaakje voor mei
HET VOORHISTORISCHE EILAND, DAT IN DEN
ATLANTISCHEN OCEAAN MOET ZIJN
VERZONKEN.
Jaren-lang reeds houdt de wetenschap zich bezig
met het A-tlantisprobleem, met po-gingen, Atlantis,
het geweldige eiland, dat naar het heet in den At-
lantischen Oceaan moet zijn verdwenen, terug te
vinden. Maar nog meer heeft het verzonken rijk de
fantasie van leeken geprikkeld en van tijd tot tijd
doen de onwaarschijnlijkste verhalen over het
eiland de ronde. Men schijnt thans ernstig op weg,
het raadsel te ontsluieren, voornamelijk door het
werk van den thans te Munchen vertoevenden aard
rijkskundige Paul Borchardt, die jaren achtereen
geografische onderzoekingstochten heeft gemaakt
in Azië en Afrika en voor den oorlog in opdracht
van het koloniaal instituut te Berlijn de leiding had
van -de Libysche expeditie. Zijn naam is vooral be
kend geworden door de uitvoerige besprekingen van
zijn aardrijkskundig werk in The Geographical Re-
view en het Geographical Journal.
Voor de aardrijkskundige faculteit van de univer
siteit te Munchen, onder voorzitterschap van Dry-
galski, die onlangs de gouden medaille van de Ame-
rikaansche Georgraphical Aesociation heeft ontvan
gen, heeft Borchardt de resultaten van zijn onder
zoek inzake het Atlantisprobleem uiteengezet. De ge
leerde toonde in zijn voordracht op overtuigende
wijze aan, dat da raadselachtige „zee der Atalanta"
de Schótt DjerJb in hét Zuiden, van Tunis moet zijn.
Dit reusachtige zoutmoeras heette vroeger Triton-
meer en, gelijk hl) aantoonde, in nog vroegere tij
den „Ralhr A/tal ar", id.wjz. zee der Atalanta. Deze
Atlantische zee is naar alle waarschijnlijkheid door
een aardbeving omstreeks 1250 voor Christus ver
dwenen, zooals ook! Diodores beweert en waarvoor
ook treffende chronologische aanwijzingen bestaan.
Onlangs heeft reeds de historicus-geograaf van de
universiteit te Berlijn prof. Alb. Herrmann, de me
dewerker van Sven Hedln, op de nieuwe ontdekkin
gen van Borchardt gewezen, en zich) achter den gel
ieerde geschaard, want Borchardt heeft door zijn
ontdekking dat de Ahaggarbergketen van de mdd-
den-Sahara, de Aethiopische Atlas is geweest, de
basis gelegd voor zijn gedetailleerder onderzoek.
Thans wordt het dus duidelijk, waarom Hercules
door de Libysche woestijn naar den peiler van den
hemel, den Atlas, toog om daar de Hesperidenap-
pels te halen, want de Ahaggarketen behoord© vol
gens Oudegyptische meening tot de bergen, die den
hemel schragen. Daar woonde de Libysohe stam der
At-tala, die Herodotus noemt, en de bergketen ia
volgens Ptolomaeua bekend onder -den naam mouf
Talae. Bijzonder belangrijk zijn de waarnemingen,
dat het grootste deel van de namen der kinderen
van de Poseidon, de bewoners van Atlantis, zonder
«wijfel Libysche stammen zijn. De stamvader Euenor
belichaamt den stam Euno-r, terwijl Eumelos, over
wien Plato schrijft, dat hij aan het uiterste einde
van het eiland woonde en, vertaald, Gadeiros heette,
met de Mel-uana en de Mel-esses werd in contact
gebracht. Gadeiros is afkomstig van het Semitische
woord Gadr of muur en de wortel mei kan goed
verklaard worden als horde, saepes, zooals Pliniua
het vertaalt. Ook hier geeft het nauwkeurige rap
port van Plato uitkomst, hetwelk berust op een
manuscript van Solon. Solon bad deze mededee-
lmgen omstreeks 570 voor Christus in den tempel
der Libysche godin Neith te Sais in Egypte verza
meld en het spreekt vanzelf, dat deze priesters de
oude geschiedenis van hun stam en hun voornaam-
sten tempel van Poseidon wel kenden.
Volgens dezen geleerde heeft zich in het Zuiden
van Tunis in voor-historische tijden een groote
geografische verandering voorgedaan, die misschien
het gevolg is geweest van de aardbeving. De schotts
toch) liggen in een tecto-niache atoringszo-ne, die-
zich uitstrekt van Teneriffa tot de vulkanen van
Sicilië.
Het begrip eiland moet niet al te letterlijk wor
den opgevat, daar in het Oosten het begrip eiland
en oase steeds parallel loopt, eveneens eiland en
schiereiland. Bij nader onderzoek blijkt tevens, dat
Plato alleen spreekt van de verwoesting van het
kleine wooneilan-d Atlantis, terwijl nergens duide
lijker over den ondergang van het groote eiland
wordt gesproken.
De burcht tvan Poseidon -moet identiek zij® met
den tempel van Athene Tritonis en Herodotus en
Skylax en ook met de Ph&akenstad Scherta van de
Odyssee. Het resultaat van het onderzoek schijnt ta
zijn, dat aan de kleine Syrte bij Gabes een oeroud
heiligdom van de Kretische cultuur lag en dat opgra
vingen hier groot© verrassingen kunnen geven,
evenals de ontdekkingen van Schliemann in Troje
en van sir Arthur Evans in Knossos. Alle onderzoe
kingen wijzen er op, dat het rapport van Plato over
Atlantis de geschiedenis bevat van de, aanvallen der
zeevolken tegen de Egyptenareu.
Spreciale kaarten voor opgravingen zullen weldra
in de wetenschappelijke tijdschriften worden gepu
bliceerd. De geleerde spreekt de hoop uit, dat het
mogelijk zal zijn, met hulp van Engelsche en Ame-
rikaansche organisaties het geld voor deze belang
rijke opgravingen bijeen te brengen. De Fransche re
geering heeft steeds voor dergelijke groote onderzoe-
kingz op het gebied van cultuur belangstelling aan
den dag gelegd, zoodat van deze zijde bij samenwer
king! geen belemmering te wachten zou rijm. Door
deze opgravingen zouden misschen de groote pro
blemen van de Noorsche cultuur van den weg
West naar Oost en niet omgekeerd, kunnen worden
opgelost
Is het U bekend:
dat een olifant bij zijn geboorte ongeveer 175
pc n.i weegt?
dal er in Japan 44.000 fabrieken zijn met 1.611.000
georganiseerde arbeiders?
dat het aantal arbeiders in dertig jaar zoo sterk
is toegenomen, want dat het dertig jaar geleden nog
maar 25.000 bedroeg?
dat Blanchard, met dr. T. E. James als passa
gier, de eerste was, die in een ballon het Kanaal
overstak, en dat eerst een eeuw later, in 1882, Kolo
nel Fred Burnaby het voor de tweede keer deed?
dat het Panamakanaal, dat in 1914 geopend is,
in totaal 000 müllioen gulden heeft gekost? Het in
1876 geopende Noordzeekanaal heeft 31200.000 gul
den gekost.
dat het tijdstip, dat de meeste menschen sterven,
schijnt te liggen tusschen 12 en 1 uur 's nachts?
dav het zwaarste metaal geplet platina is?; het
weegt 23 K.G. per d.M3., dat is ruim driemaal zoo
veel als ijzer.
dat de oogst van Sumatra-tabak jaarlijks 12 k
22 millioen K.G. bedraagt?
Leer te verliezen zonder te jammeren en te: win
nen zonder te bluffen.
Een al te gestrenge opvatting, die vrijé ontwikke
ling uitsluit, die de heerlijke blijheid verbant en
het kind het leven veel te donker leert inzien, doet
op een gegeven oogenblik de mijn verkeerd springen.
Beter door strijd, dan door 'bedelen verkregen.
Geloof nooit het kwade dan wanneer het bewezen
is en let wel dat de groote massa iets als voor toe
wezen kwaad houdt wat het inderdaad niet is. z
Het gaat veel menschen als kinderen, die geen
zoetigheid mogen hebben: als ze in een snoepwinkel
komen, eten zi) zich ziek,
'Neem als regel aan ©middags na 8 uur geen
correspondentie meer te (behandelen.
Wil men het vertrouwen van anderen winnen,
zoo dient men in de eerste plaat» vertrouwen in
zichzelf te hebben.
