Alumni Nieiws-
Alnrttitie- Lailliivllil
iSlÉSIP
Dinsdag 12 Juni 1928.
71ste Jaargang No. 82Ö8.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Jit onze Omgeving.
ALKMAAR.
ANNA PAULOWNA.
Feuilleton.
.enM
wsiil'e"d
SCHAGER
COURANT.
blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
ön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 0 cent. ADVEITTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10» iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letter9 worden naar plaatsruimte berekend
T NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
3KÖVERZICHT VAN DE NIV. ALKMAARSCHE
EXPORTTVEILING VAN 4 TOT 8 JUNI 1828.
K>r bet voortdurende minder groeizame weer is
lanivoer, al komen er isteedia meerdere aanvoer
sters betrekkelijk klein te noemen, vandaar
dat er steeds goede prijzen voor de groente
aldi worden. Hiervan maakt echter bet artikel
eeni uitzondering en ook omdat sla om dezen
niet meer voot export gekocht wordt, zijn de
ders op de fabrieken aangewezen. Ofschoon de
iekeni aJls regel de hoogste prijzen betalen, is bet
het voordeel, dat ziji de overgroot© voorraden
ruimen, want zouden zij' niet koopen, dan was
leden de aanvoer van sla wel zoo groot dat het
eel waardeloos zou zijn, terwijl heden toch alles
limd kan worden,
loemkool is nog steeds duur, er wordt zelfs nog
extra mooie hoven de 40 cent per stuk betaald,
rtelen, die beden ook in groote hoeveelheden op
veiling worden aangeboden, gaan ook voor 10
14 cent vlug van de band. Spinazie, welke Maan-
en Woensdag heel duur was, zakte Vlrijdag
kelijk in prljis, doordat er buitengewoon veel
dit artikel werd aangeboden, en daar spinazie
dezen tijd meer als een luxe groente wordt be-
t>uwd, is daarvan de aanvoer spoedig grooter
dei vraag. Toch' zijn de prijzen nog niet slecht
ïoemen.
omkommer® komen er nu ook meerdere tuinders
voeren, zoodat ook deze een prijsdaling, (moes-
ondergaan, ofschoon1 prij'zen van 11 tot 14 cent
stuk nog redelijk genoemd mogen worden. To
ten, waarvan de aanvoer tot op heden uit stook-
sen moet komen, is uit den aard van de zaak nog
weinig bet eekenis, terwijl de prijizen ongeveer
centt pier pond lager zijn dan verleden jaar om
en tijd. Aardbeien zijto deze week! heel duur ge-
ist; de reden biervan is, dat de hakaardheien
eloopen raken en van den kouden grond nog
ar enkele kleine partijtjes aangeboden worden,
erder willen wijl nog even vermelden, dat bet
ïvangsuur van de veiling, dat nu oim eltf uur is,
r enkele tuinders niet gewenscht wordt. Als re-
geven zij op, dat ziji niet op tijd klaar kunnen
ten. De handel daarentegen (enkele venters uit-
onderd) is er zeer mee ingenomen, daar het voor
personen nu mogelijk i®, hun gekochte produc-
op tijd te verwerken en te verzenden wat wel
factor genoemd kan worden, waarmede de tuin-
s rekening hebben te houden.
TOMATENVEELIN G.
.1. Dinsdag beeft er in het café van den heer
uln te Alkmaar een vergadering plaats gehad
i do Tomatentelers uit Alkmaar en omstreken,
ze bijeenkomst, welke door 18 personen was be-
:ht, had al® hoofddoel een bespreking te houden,
edit jaar op de Alkmaarsche veiling de tomaten
leten worden aangevoerd. Boor do besprekingen
8 men algemeen van oordeel evenals vorige ja
de tomaten ongesorteerd aan te voeren, en dat
veiling zelf (met de machine zei zal sorteeren. De
ireitter deelde medo, dat bit in het Bestuur van
NCV. Alkmaarsche Ebcportveiling al maatregelen
1 besproken o,m een of twee sorteermachine® aan
toopen met motorkracht. Bit zal geschieden zoo-
er voldoende toezegging van aanvoer zal zijn,
en hij! deelde dan ook mode, dat als allen bun to
maten in Alkmaar wenschten te veilen, hij: direct
maatregelen kan nemen om de eerste machine te
bestellen.
Ook is nog even het punt in bespreking gekomen
omtrent de kosten der tomatenveiling. De voorzitter
meende, dat dit voor het gewone veilingepercentage
zijnde 5/4 zou gedaan kunnen worden, terwijl
dan het sorteeren door de NW. zal worden uitge
voerd.
Laatstgenoemd voorstel werd met algemeen© Btem-
men aangenoemen.
Verder werd door (verscheidene beeren de wen-
scfoielijikiheid naar voren gebracht om een Commis
sie van 3 personen te benoemen, welke toezicht zal
houden op den gang van zaken. Deze commissie die
hierna benoemd werd, krijgt geheel vriji mandaat
om voor keur enz., enz. naar baar eigen inzichten
te handelen.
'Hierna werd1 gevraagd wie er onder deze voor
waarde bun tomaten naar de Alkmaarsche veiling
wenschten te brengen. Dit werd door allen aange
nomen, behalve door een persoon, die zich nog vrij
wenscbte te houden. Doordat de grootste kweekers
er mede accoord gingen, zal hoogstwaarschijnlijk
dit jlaar de aanvoer nog belangrijk grooter worden
dan de beide voorgaande laren (er is zelfs een kwee-
ker, die 3/4 H.A. tomaten onder glas teelt). Het is
dan ook te wenschien voor die veiling en voor de
kweekers, dat de handel met den grooteren aan
voer van tomaten in Alkmaar rekening zal houden.
ANNA PAULOWNA.
Algemeene vergadering van de Coöp. Boerenleenbank
te Anna Paulowna, op Zaterdag 9 Juni, ln „Veerburg"
De Voorzitter, de heer G. J. Lovink, opent de verga
dering mét de aangename mededeellng, dat het voor
de Bank een bijzonder gunstig jaar ls geweest, ondanks
eenige buitengewone uitgaven, htwelk met enkele cij
fers wordt geïllustreerd.
De kassier leest daarop de notulen, welke onveranderd
worden vastgesteld.
Mededeelingen.
a. Overeenkomstig de door het Centraal Bestuur ge
maakte rekellng zou het salaris van den Kassier op
f 1700 gebracht moeten worden. Het bestuur der bank
heeft echter gemeend, dit voorloopig van f 1200 op
f 1400 te moeten brengen.
b. Voor de betaling van rente en aflossing zal in het
vervolg aan het einde van het jaar, behalve een avond,
ook een geheelen dag zitting worden gehouden. Op de
zitting te Schagen voor de ontvangst van de jaarlijk-
sche rente en aflossing zal dan geen gelegenheid meer
worden gegeven aan Ingezetenen van Anna Paulowna.
c. Het presentiegeld der Bestuursleden is gelijk ge
maakt met dat der leden van den Raad van Toezicht
en gebracht van f 2 op f 6 per vergadering.
Hierna moet worden overgegaan tot de verkiezing
van:
a. 1 Bestuurslid, wegens periodieke aftreding van den
heer C. D. Rezelman (herkiesbaar);
b. 2 Plaatsvervangende Bestuursleden, wegens perio
dieke aftreding van de heeren J. C. Geerllgs Gz., en
D. Stammes, (herkiesbaar.)
c. 1 Lid van den Raad van Toezicht, wegens periodie
ke aftreding van den heer G. Smit Sz., (herkiesbaar).
Allen worden met overgroote meerderheid van stem
men herkozen en nemen hun herbenoeming aan.
door
Ethel M. Dett
v verschenen diepe rimpels ln haar voorhoofd en er
een peinzende blik ln haar oogen. „Het ls zoo moei-
Nlck... Alles komt me zoo verward voor. Ik herin
toe nog heel goed, dat ze ontzettend bang was voor
En verder was Majcor Hunt-Gorlng er... Ik geloof
dat ze ooit iets om hem gegeven heeft. Ze vond
alleen heerlijk, dat hij haar complimentjes maakte
haar die afschuwelijke cigaretten gaf."
Dat ls mogelijk," mompelde Nick.
kan me alleen nog heel duidelijk herinneren...
Q morgen, toen hij ons uitnoodigde mee op zijn
at te gaan," zei ze. „Ik wilde het niet doen, maar zij
&f aanhouden. Daarna komt alles mij als een chaos
P--. Ik kan me nog vaag voorstellen, dat lk me op
Jacht bevond en ln gedachten zie ik Violet en Hunt-
r'ng nog met elkaar lachen. En toen kwam hij bij me
en vertelde me... dat afschuwelijke omtrent Vio-
8 tooeder. Hij wilde, dat ik met hem zou trouwen,
1 kon het niet, omdat ik hem zoo haatte. Toen
srd hij woedend en heeft het haar verteld."
,lga zweeg en er lag een blik van doodelljken angst
haar oogen.
Niettegenstaande het haar de grootste krachtslnspan-
scheen te kosten zich enkele dingen te herinneren,
|nade Nick toch geenerlel pogingen aan om haar te
'Pen.
wat gebeurde er daarna?" vroeg hij.
>0h, daarna is alles even verward. Ik herinner me
'8 wel de uitdrukking van haar gezicht... hoe ik haar
Wjn armen hield en haar trachtte te troosten. En
H... oh, het lijkt me alles als een vreeselijke droom
toen liep ik aan één stuk door, zonder ergens te
komen. Verder staat me nog duidelijk voor den
W dat wij ln het Kloosterhuls, terwijl het zoo storm-
en
zenu\v-\
.sterkend
de en onweerde, aan de koffietafel zaten en Max bin
nenkwam... Herinner Je het je niet? En hoe ik mijn
uiterste best deed hem uit Violet's buurt te houden..
Het arme kind was zoo bang voor hem."
Olga beefde nu van het hoofd tot de voeten en er lag
een vreemde, starende blik ln haar oogen, alsof ze de
ze strak gericht hield op een visioen ln de verte.
Nick probeerde niet haar in de rede te vallen. Hij
wachtte zwijgend en oplettend, totdat het visioen ver
dwijnen zou...
Dit duurde niet lang. Olga begon opnieuw vlug te
praten en het leek alBof ze Nlck's tegenwoordigheid ge
heel en al vergeten was.
„Oh, wat een vreeselijke storm was het... en die blik
semstralen,' welke door het gekleurde venster vielen..
De vloer zag vuurrood." Eensklaps hield ze op, liep op
Nick toe en omvatte zijn arm. „Heb Jij haar ook gezien?"
fluisterde ze. „Of was het slechts een nachtmerrie? Ze
probeerde... ze probeerde... Max ln de duisternis te ver
moorden."
„Ze was geheel bulten zichzelf," antwoordde Nick.
Zijn stem klonk gedempt en sussend en hij sprak, alsof
hij bang was haar wakker te schrikken.
„Nee, nee... Ze was krankzinnig... zooals haar moe
der. Oh, Nick, wat was ze toch mooi."
Eensklaps week de spanning. Olga bedekte haar ge
zicht met de handen en begon te schreien. Nick sloeg
zijn arm om haar heen, en trok haar mee naar een
bank onder een grooten, ouden boom.
„En dat is alles, wat Je je herinneren kunt, kindje?'
vroeg hij.
„Nee, er zijn nog twee andere dingen, die mij heel
duidelijk voor den geest staan," antwoordde ze. Ze
drong haar tranen met geweld terug. „Ik zie nog Max'
arm voor me... geheel met bloed bedekt. Er zaten ook
vlekken op mijn japon... En ik herinner me ook nog,
dat hij zei, dat het een hopeloos geval was... en dat zij...
Violet... zoo goed als dood was. Daarna... daarna..."
Nick wachtte. „Daarna?" vroeg hij.
Ze zag hem weer aan en er lag een wanhopige,
smeekende uitdrukking ln haar oogen. „Verder kan ik
niet komen, Nick. Dan wordt alles donker om me heen
en ik ben zoo bang. Ik geloof, dat ik hem vroeg niet
naar haar kamer te gaan. Maar ik weet, dat hij het
toch deed, omdat... toen hij weer naar beneden kwam...'
Haar stem sloeg over en ze kon even niet doorgaan,
„Omdat, toen hij naar beneden kwam..." Ze herhaalde
de woorden, zooals een kind, dat probeert een niet ge
Tot commissie voor het nazien der rekening over 1928
worden aangewezen de heeren K. Brugman, C. Wuijs,
en D. Koorn, en tot plaatsvervangers de heeren A' J.
Keppel, V. Kaan en J. Smit Az. Allen nemen de benoe
ming aan.
De commissie, die belast is geweest met het nazien
der rekening 1927 brengt gunstig rapport uit, bij monde
van den heer C. Kossen, en adviseert tot goedkeuring.
Dien overeenkomstig wordt besloten.
De Kassier, de heer D. Kaan, brengt vervolgens het
jaarverslag uit over 1927, waaraan wij het volgende ont-
leenen:
Controle der Bank had geregeld plaats. Elke maand
geschiedde dit door het bestuur, om de 8 maanden door
den Raad van Toezicht.. De boekhouding van het ge-
heele jaar en alle bescheiden over 1927 werden door
een Inspecteur van de Centrale aan een nauwkeurig on
derzoek onderworpen, waarvoor deze 4 volle dagen heeft
noodig gehad, 2 dagen met bijstand. Bovendien had nog
onverwacht kas-controle plaats, 1 maal door een Inspec
teur der Centrale Bank en 1 maal door een lid van het
Bestuur, en een lid van den Raad van Toezicht Steeds
bleek alles in orde te zijn.
Het aantal spaarbankboekjes bedroeg op het einde
van het jaar 617; het aantal voorschotboekjea 188, en
het aantal hoekjes in loopende rekening 41.
Op 1 Januari 1927 telde de Bank 284 leden; 6 leden
overleden, 2 leden door opzegging bedankt en 81 nieu
we leden traden toe, zoodat het ledental vermeerderde
met 23 en daardoor steeg tot 307.
De rekening sluit met een eindcijfer van f 1.323.768,21.
Het eindcijfer der balans is f 560.891.35%.
Het vorig jaar waren deze cijfers respectievelijk
f 1.407.480.95% en f 558.568.26%.
Spaarbank:
Op 1 Januari 1927 was gedeponeerd f 488.591.54; in 1927
werd Ingebracht f 440.191.72; teruggenomen werd
f 430.093.35%; op 31 Deo. 1927 was dus gedeponeerd
498.689.90%. De inleggers kregen aan rente f 16.256.41,
waarvan is uitbetaald f 714.85, en in de spaarboekjes bij
geschreven f 15.541.56.
Voorschotten:
Aan voorschotten was op 1 Jan. 1927 uitgeleend
f 290.895; aan 37 personen werd gezamenlijk verstrekt
f 64.350; afgelost werd f 75.055; op 't einde van 't jaar
was dus uitgeleend f 270.190; aan rente werd ontvangen
14.924,69. Wegens onvermogen kon 1 Voorschotnemer
de rente niet betalen, tot een bedrag van f 13.75. Overi
gens werd alle rente prompt betaald.
Loopende rekening:
Op 1 Jan. 1927 had de bank ln L. R. te goed f 152.001.77%
Uitgegeven werd in L. R. f 770.235,01, en ontvangen
f 736.859.41, zoodat de Bank op 31 Dec. 1927 te goed was
185.437.37%. Aan rente werd in L. R. ontvangen
f 8.711.40, en uitgegeven f 1.210.10.
Na aftrek van alle onkosten bleef aan zuivere winst
over f 2171.46% f 13.75 nog te ontvangen rente, blijft
f 2157.71%.
De winst moet op de reserve worden gebracht, waar
door het reservefonds stijgt tot f 21564.61.
Het Bestuur en de Raad van Toezicht schonken
steeds hun volle aandacht aan de uitgeleende bedragen
en ontvangen borgstellingen, opdat de veiligheid der be
legde gelden zoo goed mogelijk verzekerd bleef.
De Beschrijvingsbrief voor de Algemeene vergade
kend lesje op te zeggen... „Oh, ik weet het niet meer,'
riep ze verdrietig uit. „Ik herinner het me niet meer.,
behalve dat ik geloof... dat toen hij beneden kwam, al
les voorbij was. En het leek wel, dat hij erg boos op
mij was... Waarom was hij zoo woedend, Nick7 Waar
om? Waarom?
Ze begon weer heftig te beven en Nick sloeg zijn
arm opnieuw beschermend om haar heen.
„Hij was niet boos," verzekerde hij haar. „Wat je te
voren gezegd hebt, ls volkomen juist, doch bi) dit ge
deelte laat je verbeelding je In den steek. Dat ls ook vol
strekt niet te verwonderen, want Max kan er grimmig
genoeg uitzien, wanneer hij met een ernstige zieke be
zig ls. Wij tweeën moesten hem daarvoor toch genoeg
kennen, kindje."
„Dus hij was werkelijk niet kwaad?" vroeg Olga met
Iets van verlichting.
Nick begon te lachen. „Geloof me toch, kindje: hij
was heelemaal niet boos."
Ze slaakte een diepen zucht „Oh, Nick, ik ben dik
wijls zoo angstig geweest. Maar waarom.-., waarom zag
hij er dan zoo vreemd uit?"
„Doktoren vinden het nooit prettig, machteloos te
staan," zei Nick.
„Maar hij wist toch, dat het een hopeloos geval was.,
dat zei hij zelf. Misschien was hij boos, omdat zijn arm
hem pijn deed. Nick, mijn hoofd bonst zoo... Waarom
kan lk niet geregeld nadenken?"
„Het is volstrekt niet noodig je hersenen verder af
te tobben," zei Nick op beslisten toon. „Laat Je hoofd
liever wat rusten. De hoofdzaak weet je nu en dat is
het voornaamste. Je moogt nergens over tobben, kindje,
Vergeet niet, dat wij allen sterven moeten. Ik begrijp
niet, waarom wij kleine menschenkinderen toch zoo
bang voor den dood moeten zijn."
„Wanneer we slechts konden weten...'wat ons wacht"
mompelde Olga.
Nick's arm drukte het jonge meisje dichter tegen zich
aan. „Dit is juist een gedeelte, waarin ons geloof ons
helpen kan, kindje. Ik veronderstel niet, dat menschen,
die waarachtig in het bestaan van een Opperwezen ge-
looven, zich ongerust maken over hun dierbare afge
storvenen. Degenen, die er anders over denken, twijfe
len aan het bestaan van een hoogere macht... Maar wij
zijn nu eenmaal allen klein... zelfs de grootste onder
ons... Wij staan tegenover iets onbekends, moet je niet
vergeten, een grooten, grauwen muur. Doch God's lief
de straalt aan belde kanten."
ring, welke 14 Juli te Utrecht zal worden gehouden,
geeft geen aanleiding tot bijzondere bespreking.
Tot afgevaardigden worden benoemd de heeren C. D.
Rezelman en J. C. Geerllgs; tot plaatsvervanger de heer
Jb. Lindenbergh. De afgevaardigden krijgen vrij man
daat.
Hierna rondvraag en sluiting, met dank voor do aan
gename samenwerking.
ANNA PAULOWNA.
Het Zwembad wordt gebaggerd en schoongemaakt en
zal vermoedelijk 15 Juni worden opengesteld.
ANNA PAULOWNA.
De debitanit Abr. de Smit alhier was zoo gelukkig,
dat op zijn loten van Scbagerbrug twee mooie prijzen
vielen, namelijk een paard en een damesfiets.
breezAnix
(Zondagavond gal de 'Zangvereeniging! „Vriend
schap" een openbare uitvoering in de zaal van den
heer Jb. Bonst. De zaal was flink bezet, ofschoon de
entréeprij® toch volstrekt niet laag, gesteld was, zoo-
dat men 'dan ooikl wel begrijlpien aal, kiat het hier geen
gewone zanguitvoering gold. Olpgeivoend werd name-
,ijik! „Marion de: Marketentster", ofpera-comkjue in
drie bedrijven door S'ain Vlessing. De componist, die
ook de tekst schreef, plaatste de handeling in 1792.
In den tijd van de conventie ondervond deze in die
Viendée veel moeilijkheden van de Koningsgezinden.
Deze toch kwamen daar krachtig in rverzet en ga
ven het Fransche volksleger handen vol werk. Op
een klein dorp in deze provincie had het volksleger
sergeant Bourdon en eenige soldaten als bezetting!
achtergelaten; ook de Marketentster Marion en haar
pleegdochter Mariëtte waren daar bij:. Marion heeft
Mariëtte al® vondeling tot zich genomen en opge^
voed; de eenige aanwijiziing voor haar afkomst is een
medaillon met portret van een officier der gabde en
een brief, welke door Mlarion tusschen de kleertjes
zijln gevonden. Mariëtte waant zich' echter de dochter
van Marion, doch deze zal haar weldra, op haar
I8den verjaardag, de waarheid! meededen.
Al® Mariëtte, dan nu 18 jaar geworden lis, zal er
in en voor de herberg /De Gouden Druif" feest ge
vierd worden, waartoe ook de dorpelingen zijn uit-
genoodagd. Die Graaf de Veaucourt die zeer konings
gezind is eni wiens kasteel vlak bij> het dorp Mgt,
vindt dat feest een prachtige gelegenheid; om serge
ant Bourdon en zijn soldaten door de dorpelingen!
te laten overrompelen. 'Bourdon echter voorkomt
dit plan, toiji laat den Glraaf gevangennemen, waarop
de onthutste dorpelingen zich vrijwillig overgeven*
Zijl worden met iden Graaf op diens kasteel opge
sloten en Bourdon rapporteert het voorgevallene
aan de Conventie te Parija. De dorpelingen krijgen
genade, de Graaf echter moet gefusileerd worden.
Het blijkt inmiddels aan de Marketentster Marion
dat haar pleegkind Mariëtte zijn dochter is en nui
helpt zij, om den Graat te laten ontvluchten. Deze
wordt echter achterhaald! en Marion zal haar ver
raad met den 'kogel moeten boeten. Inmiddels ech
ter i® de rust in de Vemdée teruggekeerd1 en uit vol
doening daarover schenkt de conventie laan alle
overwonnenen amnestie, D'e Graaf en Mlarion wor
den dus nu 'in vrijheid gesteld en een algemeene
vreugde vormt dus het slot. 'Zie hier in 't kort de
inhoud, waarbij! Sam VTlessing heel mooie muziek!
heeft geschreven. De uitvoering had' bijl het publiek!
groot succes, dat op het einde tot driemaal „halen"
noopte. Vriendschap! had trouwens moeite noch
kosten gespaard om zoo «roed mogelijk voor den dag
te komen. D'e fraaie decor® en een" overvloed' van
frissche, kleurige costume® waren een lust voor de
oogen en idenkit men zich daarbiji de' maanden en
maanden lange: voorbereiding, die vooraf moet zijn
gegaan, dian vertegenwoordigt zoo'n uitvoering met
haar deugden en tekortkomingen ene stuikl werk,
waarvoor men alle respect moet bebben.
Zaterdagavond {ook niet-leden worden toegelaten
tegen entrée) verdient „Vriendschap" dan ook een
een stampvolle zaal.
Hij hield even op. Olga had met de grootste aandacht
naar hem zitten luisteren. Haar tranen waren verdwe
nen, doch er lag een koortsachtige gloed ln haar oogen.
„Ga verder, Nick," fluisterde ze, „Vertel me nog meer
van hetgeen Je gelooft."
Hij glimlachte. „Mijn beste kind, lk heb heel wat van
de wereld gezien en ook verschillende menschen mee
gemaakt. Ik ben zeer blij, dat ik door al mijn ellende
heen, het geloof aan God nooit verloren heb... Je hoeft
me niet te vertellen, dat de dood iets overweldigends
ls, kindje. Dat weet lk... Ut heb dien onder alle vor
men onder de oogen gezien. En op zulke oogonbllkken
voelen we, dat het slechts een tijdelijke schelding is en
dat wij elkaar zullen weerzien. Het is zoo goddelijk
eenvoudig, en men verbaast zich er over, dat er men
schen kunnen bestaan, die hiervan niet overtuigd zijn."
.Maar toch lijkt het zoo angstig... het ls een sprong
in het duister," ging Olga droomerlg voort
„Er is in die duisternis niets, wat ons vrees kan aan
jagen," merkte Nick op. „Wanneer sommige van ons
stierven en andere altijd bleven leven, dan zou het ven-
schrikkelijk wezen. Dat geef lk je volmondig toe. Doch
wij moeten allemaal vroeg of laat heengaan. Volgens
mij ligt ln deze gedachte een groote troost."
Ze drukte zijn hand. „Ik vraag me af, wat lk zon
der jou zou moeten beginnen, Nick."
Voor een kort oogenblik verscheen er een bijna bo~
venaardsche glimlach op zijn gerimpeld gelaat ,Jk ben
slechts een mensch, kindje. Ik vrees, dat lk Je te veel
vermoeid heb met mijn gepraat, Olga mia."
Daarna spraken ze eenige oogenblikken over Violet
en hoe het kwam, wist ze zelf niet te verklaren, doch
het drong nog volstrekt niet tot Olga door, dat ze haar
nimmer meer zien zou.
Hier in dit vreemde land voelde zij den dood van
haar vriendin niet op die manier, als ongetwijfeld te
Welr het geval zou zijn geweest Ook begreep ze thans
heel duidelijk, dat het niet een plotselinge, heftige
schok voor haar was geweest. Vaag had zij altijd een
somber vermoeden van een tragedie gehad en ze had
er naar verlangd en tevens gevreesd de waarheid te
hooren te krijgen. Thans was deze last van haar schou
ders opgeheven. Vóór dien tijd was zé angestig geweest,
doch nu was zij dit niet langer. Ze was doodvermoeid;
te moe om verdriet of vreugde te kunnen voelen, niet
tegenstaande zij Nick toch vroeg, waarom hij zoo lang
alles voor haar had verborgen gehouden.
Wordt vervolgd.