Alftmti Nicm- Alrattntii- LaiiliivMaj. Woensdag 27 Juni 1928. 71sitc Jaargang No. 8377. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Uit onze Omgeving. WINKEL. Coöperatie „De Tijdgeest". ZIJPE. OUDE NIED0RP. WAARD EN GROET. HOOGWOUD. SCHAG COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiün nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TEEEF. No. 20. Prijs per 3 maanden fl.G5. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Zitting' van 25 Juni. beleediging. Twee landbouwers uit Venhuizen, Arle de H. en Pieter B., beiden zwagers van elkander, staan terecht ter zake het feit dat zij op 3 Mei ieder voor zich hun buurman Cornelis Klok hebben toegevoegd het weinig verhef fende woord „smeerlap". Eerste verdachte zegt het woord in minder pertinen- ten zin te hebben gebezigd, terwijl 2e verdachte be weert, alleen te hebben gezegd: „je bent een kinderach tige kerel." Cornelis Klok, 'n Drentenaar, is bedrijfsleider op de boerderij van de wed. v. d. Pijl. Deze weduwe be vestigt de getuigenis van den beleedigde. Zij stond in de houten molen en heeft de scheldwoorden duidelijk gehoord, de glazen deur was niet geheel- gesloten en verdachten schreeuwden luid. Elsch tegen ieder f 15 boete of 15 dagen. Vonnis con form. EEN OUD MISDRIJF. De niet verschenen verdachte H. G. J. T. S. heeft zich in November 1925 schuldig gemaakt aan verduistering van een rijwiel, voor welk feit hij eerst heden terecht staat. Het feit is gepleegd te Warmenhulzen. Hij heeft een rijwiel geleend van een Ingezetene, met wien hij kennis had gemaakt. Het was een damesrijwiel. Verdachte had gesimuleerd, dat hij een broeder was van den hoofdonderwijzer en wekte op deze wijze het vertrouwen. Wegens juridische bezwaren wordt het requisitoir af gewezen. De officier sluit zich bij deze beslissing aan en persisteert bij het hooren der overige getuigen. MISHANDELING., De 40-jarige meelhandelaar P. C. M. te Schoorl, staat terecht wegens mishandeling van den autohandelaar M, Schaap, die hij op 29 April in het gelaat heeft ge slagen, en tegen een automobiel heeft gedrukt. De heeren kregen kwestie met elkander over den ver koop van een automobiel, die Schaap voor verdachte zou verkoopen. Deze transactie was niet volgens wensch van verdachte behandeld. Officier vordert f 30 of 30 dagen. Vonnis f 25 boete subs, 25 dagen. Veroordeelde neemt genoegen met deze straf. BELEEDIGING. De 31-jarige caféhouder Klaas K. te Helder heeft vol gens dagvaarding den agent van politie, Tieslng belee- digd, door hem uit te schelden voor schooier en sufferd. Deze beleediglng betreft niet die van een ambtenaar in functie, daar T. niet in deze kwaliteit zich in dit café bevond. Verdachte kan zich de beleediglng niet herinneren. Tiesen zegt, dat het feit gepleegd is in het clublo kaal zijner vereeniging. Aanleiding bestond er niet, naar de meening van 6etuige. Een tweede getuige zegt dat in de kringen waarin zij verkeeren het woord „schooier" niet bepaald als belee diglng wordt beschouwd. Het wordt meer bedoeld als een amicalltelt. Verdachte zegt niets tegen de politie te hebben. Geëischt wordt f 20 boete of 20 dagen. Vonnis over eenkomstig requisitoir. door Ethel M. Dell 57. Er klonk evenwel niet het minste sarcasme in zijn stem, toen Max antwoordde: „Ja, dat weet ik. En daarom haatte ze me later zoo. Het spijt me heel erg, Olga, maar laat ik Je tot je geruststelling zog gen, dat ik nooit onverschillig onder welke om standigheden ook iets om haar had kunneni geven. Je vindt het ellendig dit te moeten hooren: ze be- teekende echter nooit iets anders voor me dan een interessant ziektegeval en verder toestond ze totaal niet voor me. Zij had niet de minste attractie voor me." „Maar ze was mooi", merkte Olga verbaasd op. „Dat wil ik niet tegenspreken", zei hij een weinig ongeduldig. „Maar wat heeft dat er mee te maken? Ik ben niet een van die mannen, welke alleen om een mooi uiterlijk geven. Bovendien was ze volgens mijn smaak een veel te exotisch type". Olga wierp hem een verwijtenden blik toe. „Ik ge loof zelfs, dat je haar niet goed kon uitstaan, Max". Ze maakte een beweging, alsof ze zich uit zijn ar men wilde losmaken, doch hij liet haar niet gaan. „Niettegenstaande je toch heel goed wist, dat ze van je hield", voegde Olga er aan toe. „Ja, niettegenstaande dat feit", antwoordde Max. „Ik moet je eerlijk bekennen, dat het me dikwijls hin derde, want hierdoor ontstonden er complicaties, welke vermeden hadden kunnen worden. Bovendien •heb ik haar nimmer eenige aanleiding gegeven der gelijke gevoelens ten opzichte van mij te koesteren". Olga glimlachte flauwtjes, en er lag iets van bitter heid in haar stem, toen ze opmerkte: „Vrouwen kun nen dikwijls zoo dwaas zijn". Hij keek haar onderzoekend aan. „Zeg jij zooiets, Olga?" .„Ja", zei ze uitdagend, dat zeg ik. En in Violet's geval was het nog veel erger dan dat. Ik geloof, dat ze hierdoor nog veel zieker is geworden". „Ik kon het toch niet helpen. Ik herhaal, dat ik NOGMAALS BELEEDIGING. MeJ. Agatha H., gehuwd met P. v. d. B. te Alkmaar, heeft zich op 19 Mei vergaloppeerd door haar schoon broeder, Joh. K. het woord „ploert" naar het hoofd te slingeren. De familieverhouding is niet aangenaam. Vordering f 10 boete of 10 dagen. Uitspraak f 5 boete of 5 dagen. DIEFSTAL VAN EEN GOUDEN HORLOGE. De bakker, Anth. B. te Avenhorn, geboren en wonen- de te Alkmaar, heeft zich op 13 April wederrechtelijk toegeelgend een gouden horloge, eigendom van den 69- Jarigen fabrieksarbeider Adr. Bruin. Deze heeft het horloge op zijn kamer laten liggen en de bakker heeft van deze gelegenheid gebruik gemaakt, zich het klokje toe te eigenen. Verdachte was een vriend en buurman van den be stolene. De ketting verklaart verdachte niet te hebben gezien, doch ook deze ketting is verdwenen. De inlich tingen omtrent verdachte zijn niet bepaald gunstig. Hij is met het gestolen horloge ter bruiloft gegaan en heeft zich ook nog aan meerdere strafbare feiten schuldig gemaakt. De officier vraagt 6 maanden gev. voorw. met 3 proef jaren. Vonnis 4 maanden gev. voorw. met 3 proefjaren, en onder toezlchtstellng der R. C. reclasseering. Uitspraken van 19 Juni. Jan 'de V., Alkmaar, Hoogerberoepzaak, voorw. veroordeeld. Dirk S., Helder, valsche aangifte, vrijgesproken. G'errit O., Alkmjaar, diefstal, electr. energie, Jan B., Alkmaar, ten uitvoerlegging voorw. straf, gelast. S. H. K., Helder, Hoogerberoepzaak, vrijgesproken. G. J. Amsterdam, als voren, f20 boete of 10 d. Jacob B., Egmond-Binnen, als voren, 2 m. f25 boete of 2 m. 15 dagen. Pieter S., Alkmaar, openbare schennis, f40 boete of 40 dagen. A. de M„ Alkmaar, vonnis bevestigd. Zondag hield de Postduivenvereniging „Steeds Verder" een vlucht vanaf Noyon. Losgelaten 7 uur, aankomst: 1. L. Groenewoud, 13,21,45; 2. P. Strobbe, 13,24,29; 3. P. Strobbe 13.41,19; 4. F. v. Kempen 13,45,42; 5. D. A. de Bruin 14,0,13; 6. C. Hoep 14,2,51; 7. C. Hoep 14,36,26; B. B. Raman 14,3936; 9. N. Wijn 14,46,05; 10. Th. de Pree 15,4836. A.s. Zondag wordt vanaf Orleans gevlogen. Af stand 580 K.M. Verslag Ledenraada-vergadering d.d 24 Juni 1928, van de Coöperatie „De Tijdgeest" te Winkel. Te ongeveer half elf opent de voorzitter, de heer Ham, deze eerste vergadering van den ledenraad. Van de 48 nieuwbenoemde ledenraadsleden waren er 44 aanwezig. Spreker hoopt dat de nieuwe vorm van algemeens vergadering, die z.i. belangrijk beter is, dan de vroegere vorm, die ruim 24 jaar bestaan heeft, er toe zal bijdragen, dat de Coöperatie „De Tijd geest" steeds in groei en bloei toeneemt. Applaus. De notulen worden onveranderd goedgekeurd. Bij de ingekomen stukken wordt «en schrijven be handeld van de „iHandelskamer'Y waaruit blijkt, dat haar nimmer eenige aanleiding heb gegeven om iets voor me te voelen", „Dat was juist het wreede van alles", merkte Olga op. „Door jouw groote onverschilligheid werd ze zoo wanhopig ongelukkig." „Groote goedheidI" mompelde Max. Hij liet het jonge meisje eensklaps los en leunde tegen de veranda aan, alsof hij stoun zocht. Olga stapte uit de hangmat. „Je kon het natuur lijk niet helpen, dat je niet van haar hield", ging ze voort.. „Maarje had in elk geval wat vriendelijker tegen haar kunnen zijn. Het was heelemaal niet noo dig er voor te zorgen, dat ze je haten en vreezen ging." „Mijn beste kind, je weet eenvoudig niet, waarover je praat." Door dit gezegde werd ze woedend en ze kon zich ook onmogelijk beheerschen. „Dat weet ik wel", barstte ze los. „Veel beter dan jij er ooit toe in staat zou zijn. Ik weet nu heel goed, waarom ze je zoo haatte." Eenige seconden keek hij haar recht in de oogen om daarna langzaam en duidelijk verstaanbaar te zeggen: ,^Dus eigenlijk wil je mij voor alles aansprakelijk stellen, nietwaar?" „Ze was mijn vriendin", zei Olga haastig. „En had je het prettiger gevonden, wanneer ik haar het hof had gemaakt?" Ze boog het hoofd, alsof hij haar een slag had toe gediend. „Nee... nee. Maar je had wat vriendelijker kunnen zijn, toen je wist, dat ze van je hield. Indien je niet zulk een studie van haar had gemaakt, had ze je wellicht nooit opgemerkt. Dat was juist het wree de, meedoogenlooze gedeelte er van". „W&t bedoel je -met „vriendelijk"? vroeg Max. „Het schijnt werkelijk niet tot je te zijn doorgedrongen, dat het arme meisje krankzinnig was. Als ik haar zacht behandeld had, was er vermoedelijk niets met haar te beginnen geweest". „Oh, ze was toen nog niet krankzinnig". Olga kneep haar handen krampachtig tezamen. „Max", zei ze en thans klonk er niet langer verontwaardiging in haar stem.... „Ik ben bang, .dat jij en ik voor vele dingen verantwoordelijk zijn". „Misschien", zei Max. Hij scheen volstrekt niet meer boos te zijn. „Ik veronderstel, dat zij zich heel slecht door mij behandeld achtte?" Olga knikte zwijgend. „Heeft ze je dat gezegd?" Hij sprak op strengen toon. Nnr> nooit" Dit nntwoord was er uit, voordat ze zich hiervan eigenlijk bewust was. „Maar eens heeft zij; in verband met de fusie te Anna Paulowna en Gallantsoog, bereid is het hierin gestoken kapitaal ad f 15.000.— als crediet te verstrekken. Medege deeld werd, dat een en ander voor het bestuur oor zaak' was om onder deze omstandigheden geen ge bruik te maken van de indertijd verleende machti ging om n obligatieleening te sluiten groot f 10.000.— Nadat door den heer Velders nog voorgesteld was om deze machtiging dus maar in te trekken, nam men genoegen om de verklaring van het bestuur in de volgende notulen op te nemen. Door den heer Velders werd tevens nog gevraagd of het niet noodig was, dat de door de „Handelska mer" gestelde bankgarantie aan de goedkeuring van den ledenraad werd onderworpen. Van de bestuurstafel werd opgemerkt, dat zulks niet noodig werd geacht, omdat het reeds een be staand, onmiddellijk opvraagbaar crediet betrof, het welk op-de bekende wijze thans voor geruimen tijd geconsolideerd werd. De voorzitter leidde hierna het derde punt der agenda in, n.1. „Fusie met de Coöperatie „De Tijd geest" te Callantsoog. Hij merkte op, dat practisch gesproken, de fusie reeds een feit was geworden door verschillende omstandigheden, zoodat dit agenda punt feitelijk min of meer een formeele kwestie was geworden. Niettemin bezat de ledenraad de bevoegd heid alles ongedaan te maken, omdat het bestuur zich in deze alleen gebonden had met de restrictie „behoudens goedkeuring van den ledenraad". Spreker beval echter de fusie met overtuiging aan en gaf den Bedrijfsleider, den heer Beukman, gele genheid de financieele opzet van deze kwestie nader t.oe te lichten. Nadat genoemde heer de voor- en nadeelen dezer fusie aan de vergadering had medegedeeld, waaruit bleek, dat de voordeelen gunstig afstaken bij de hier aan verbonden nadeelen, werd de fusie met Callants oog goedgekeurd met 43 stemmen voor en 1 blanco. Punt 4: „Vaststelling rooster van aftreding" is hierna aan de orde. De vporzitter stelt voor dit punt ter afdoening over te laten aan het bestuur, welk voorstel met instemming wordt aangenomen. Hierna gaat de vergadering pauzeeren en deze ge legenheid wordt benut het bedrijf te bezichtigen. Na afloop dezer bezichtiging werd het door de ver- eeniging aangeboden koffieuurtje genuttigd. Ruim twee uur heropende de voorzitter de .verga dering en stelde het huishoudelijk reglement aan de •orde. Er werd tot artikelsgewijze behandeling overge gaan. Meerdere artikelen werden onbesproken goed gekeurd, terwijl de overige na eenige discussie wer den aangenomen. Een nieuw artikel werd nog ingelascht, waarbij bepaald werd, dat de leiding bij de wijkvergaderingen in handen van het bestuur zal berusten, tenzij de ver gadering anders wil. Na de artikelsgewijze behandeling wordt het ge- heele huishoudelijk reglement in stemming gebracht en met algemeene stemmen aangenomen. Daarna werden de vergoedingen voor den voorzit ter, vice-voorzitter en secretaris bepaald, terwijl even eens de presentiegelden voor dagelijksche bestuursver gaderingen en gewone bestuursvergaderingen werden vastgesteld. Als leden van de geschillen-commissie werden door den ledenraad bij acclamatie gekozen de heeren P. Blokker, H. Raven, S. v. d. Wal, H. P. Kamp, die als onpartijdigen voorzitter kozen den heer J. H. Velders te Schagen. De bedrijfsleider krijgt hierna» punt 7: „onze pro paganda" te behandelen,, waarvan spreker als hoofd schotel het aanstaande kinderfeest aanroert. Hier over wordt nogal wat discussie gevoerd, want in ze wel tegen me gezegd, dat jij alleen om je beroep scheen te geven, en dat je nooit van een vrouw zou kunnen houden." „En jij denkt dat ook, Olga?" Hij: vroeg dit op zulk een. teedere wijize, dat het jonge meisje zich moest afwenden om haar tranen te verbergen. „Nee, maar, Max... het lijkt me zoo vreeselijk toe... ons geluk op de puinhoopen van het hare te bou wen..." „Mijn beste kindje", zei hij, terwijl hij zijn han den op haar schouders legde. „Ik geloof heusch niet, dat er vandaag met je te praten is. Je bent buiten gewoon onredelijk en dat weet je zelf ook wel. Wan neer ik je niet te goed kende, zou ik zeggen, dat je persé onaangenaamheden wilt hebben en daarom alle mogelijke dingen oprakelt." Ze trachtte een glimlach te voorschijn te roepen, hetgeen haar evenwel niet gelukte. „Max... ik hield zooveel van haar, en... ik was zelfs niet bij haar... toen ze stierf' Max zweeg en keek peinzend voor zich uit. Olga begreep, dat ze betreffende dit laatste geenerlei sym pathie van hem behoefde te verwachten. Toch kwam er een onweerstaanbaar verlangen over haar de stilte te verbreken. Ze hief haar gezichtje naar hem op en zei smeekend: „Max.... ik weet, dat jij toen bij haar was... Wil je me niet het een en ander vertellen?" Hij bleef haar echter aanzien met oogen, waarin een nietszeggende blik was. Eensklaps rukte hij zich met geweld uit zijn overpeinzingen los en zei: „Mijn lieve Olga, geloof me, in negen van de tien ge vallen is het het beste te vergeten, wat achter ons ligt. Ik kan je er onmogelijk alles van vertellen, dus lijkt het me het verstandigste, dat wij het onderwerp als afgehandeld beschouwen". Dit antwoord was een bittere teleurstelling voor haar, doch ze voelde heel goed, dat ze niet .in staat zou zijn hem van zijn voornemen af te brengen. Ze maakte een beweging, alsof zij zich wilde omdraaien. Hij hield haar echter onmiddellijk tegen. „Nee, zoo mag je niet doen, Olga. Ik kan het niet verdragen. Ik ben heusch niet zoo hard, als jij wel schijnt te veronderstellen. Ik heb je toch geen ver driet aangedaan, Olga?" Er lag zulk een teedere klank in zijn stem, dat ze hem onmogelijk kon weerstaan. (Hij nam haar in zijn armen en kustte haar beven de lippen. ,.Ik heb je onbewust pijn^ gedaan, kindje en ik smeek je me te willen vergever}". Het was verbazingwekkend, dat Max ooit op een dergelijke manier kon soreken en elk gevoel van bit hoofdzaak zijn de ledenraadsleden het er niet mee eens, dat kinderen van zes tot acht jaar niet zul len meedoen. Een en ander heeft tot gevolg, dat met algemeene stemmen besloten wordt het feest uit te breiden tot alle de lagere school bezoekende kinderen. De heer Beukman doet daarop een toeroep op de aanwezige ledenraadsleden om hem te willen helpen met het organiseeren van dit feest, omdat men gaarne zal zien, dat dit feest, waar een zeshonderd kinderen zullen komen, in de puntjes georganiseerd is. Ruim 30 personen stellen zich behalve het bestuur beschikbaar. Bij de rondvraag worden nog verschillende punten besproken, waarna de voorzitter met een gepast woord sluit. De afd, Sijpe van de Holl, Mij. van Landbouw heeft wederom de Koninklijke toestemming gekregen tot het houden van een loterij. SCHAGERBRUG, Geslaagd!, Vbor het examen Handwerken, gehouden te Alk maar, slaagde Mej. A. Koster, alhier. GEMEENTE ZLJPE. Ingeschreven van 23 tot en met 26 Juhi 1928. Geboren: Af ra Anna, dochter van Lourentlus Dapper en van Catharlna Visser; Geertuida Catharlna, dochter van Cornelis Korver en van Johanna Sneekes. Ondertrouwd: Geene, Getrouwd: Geene. Overleden: Geene. De collecte in deze gemeente gehouden ten behoeve van de alleenstaande blinden te Wolfhezen heeft opge bracht f 47.30. Voor herhalingsoefeningen moeten uit deze gemeente onder de wapenen komen: S. Wijnker, J. Koeman, N. Porteglijs, W. Heinis, P. J. Bakker en P. C. Tesselaar. De raad dezer gemeente vergadert op 28 Juni 1928, des namiddags 8 uur. Door Gedeputeerde Staten is goedkeuring verleend aan het besluit van Hoordingelanöen tot verkoop voor af braak van de beide windmolens in den Waardpolder en in den Groetpolder. Ter gelegenheid van de kermis werd alhier op het sportterrein, dat een lange rust heeft gehad, een wed strijd gespeeld tusschen de voetbalclubs H.F.C. I en N.V.V. II van Nieuwe Nledorp, die eindigde met 31 In het voordeel van H.F.C.L Er werd door de Jeugd met veel ambitie gespeeld. Onze vroegere plaatsgenoot de heer N. R. do Boer, slaagde dezer dagen voor het diploma B. Gymnasium, Alkmaar. Door de tooneelvereeniglng „Het Kleine Tooneel" te Noordscharwoude werd alhier op kermis-Maandag een uitvoering gegeven in de zaal van den heer J. Modder, kastelein alhier. Als stuk werd ten gehoore gegeven: „Maskers en Wijn",, tooneelspel in 8 bedrijven, van A. van Waasdijk en J. H. Speenhof. De zaal was goed be zet. Dit stuk werd door de medespelenden heel goed terheid verdween dan ook terstond bij haar. Ze ver borg haar hoofdje aan zijn schouder. „Max... het was mijn bedoeling niet zoo onaardig tegen je te zijn". „Dat kün ie nooit wezen.,, al probeer Je het nog zoo hard", zei hij lachend. Ze drukte zich vaster tegen hem aan. „Hoe kun ie dat zeggen Ben ik ooit iets anders dan onvriendelijk tegenover Je geweest?" „Wanneer zul je dan je leven eens gaan verbete ren?" „Van nu af aan", beloofde ze. „Werkelijk? Zul je dan „ja" zeggen, wanneer ik Je weer vraag ons huwelijk op St. Jan te laten voltrek ken?" Eenige oogenblikke heerschte er doodsche stilte. Daarna hief het jonge meisje met een impulsief ge baar haar hoofdje op en koek hem recht in de oogen. „Ja, Max", zei ze. HOOFDSTUK XII. EEN BRIEF VAN EEN OUDEN BEKENDE. Het was de algemeene opinie, dat de eerste Mi nister van den Radjah, Kobad Shikan, dien middag een schitterend figuur op het poloveld maakte. Hij was van boven tot onderen met juweelen behangen en droeg een prachtig zijden gewaad, waartegen zijn sneeuwwitte baard opvallend afstak. Het was zijn gewoonte niet bij dergelijke feestver- tooningen tegenwoordig te zijn en men vroeg zich dan ook verbaasd af, waarom hij hierop thans een uit zondering had gemaakt. Hij droeg nimmer Euro- peaansche kleeren, in tegenstelling met den Radjah, wiens smaken en gewoonten zuiver Engelsch waren. Hij was over het algemeen genomen niet bijzonder bemind. Daisy Musgrave had hem reeds jaren gele den spottend den bijnaam van „Blauwbaard" gege ven en Peggy verkeerde in de stellige overtuiging, dat er ergens in het paleis van den Radjah een gru- j weikamer aanwezig was. „Waarom is hij in 's hemelsnaam komen opdagen, Nrck?" vroeg Olga fluisterend aan Nick. Nick liet een uitdagend lachje hooren. „Hij is ver- schenen, omdat ik hem uitgenoodigd heb, Olga mia". j „Jij, Nick... En waarom?" I Hij keek haar ernstig aan. „Stel .geen vragen, kindje. Oh, kijk eens, wat een schitterend paardje! Groote goedheid, waarom is het me niet gegund mijn krachten ook nog eens te kunnen beproeven?" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 1