GEESTELIJK LEVEN.
DE ZUIDERZEEWERKEN.
VAN PUTTEN 00RTMEI1ER - ALKMAAR,
Tweede Blad.
Stadion-overdenkingen.
SCHRIJFMACHINES.
'9%
Zaterdag 11 Augustus 1928
71ste Jaargang. No. 8303.
ps mensch kan vluchten naar do eenzaamheid of hij
n de afwleseling zookon van het reizen in vreomdo
iden; hij kan zich werpen In 't geroezemoes der
ütko steden of hij kan de bedwelming sooken en
irmedo de tljdelijko vergetelheid en zorgeloosheid,
Ar wat hij ook doet en waar hij ook is, hij kan nooit
jcomen van zichzelf. Altijd on to eiker plaatse blijft
gebonden aan zich zelf. Dit beduidt, dat do mensch
edj beheerscht blijft door de neigingen, gezindheden
stemmingen, die voortvloeien uit zijn diepste wezen.
CWe gierig Is van nature (hiermede noem ik de in
"""tin oog ellendigste karaktereigenschap, welke be-
iCI aat) zal, zelfs bij overvloed, niet genieten en nooit f een *ra®tlt Zf11
e,n de KligbeM te deelen In t geluk van anderen;
behoor4, tot de belachelijke soort der ijdeltuiten,
onder alle omstandigheden des levens altijd vervuld
met zijn eigen onbeduidendheid en vreemd zal hem
ren het gevoel van waarachtige bewondering voor
grootheid van anderen.
zal ook de mensch, die geneigd is tot bespiege-
waar hij zich bevindt, als vanzelf komen tot min
meer filosofische overdenkingen.
Wat mij persoonlijk betreft, word ik mij van deze
ffa&rheid steeds bewust.
Het behoort tot mijn aard, dat ik altijd geneigd ben,
Óver wat ik waarneem te gaan peinzen.
En iets van die overpeinzingen wil ik thans neer
schrijven.
Omdat er zoo veel wordt geschreven over het Amster-
damsche Stadion en de Olympiade, besloot ik ook eens
een middag voor een bezoek aan Amsterdam te beste
den. Maar, gelijk ik zooeven schreef, een mensch neemt
ÖPJd zichzelf mee, waar hij ook heentrekt
(Natuurlijk kwam ik allereerst onder den Indruk van
»t imposante, het overweldigende van dat machtige
mwwerk, gewijd aan de beoefening der sport Staan-
e op de onoverdekte tribune is het uitzicht inderdaad
ierrassend over het prachtige grasveld en de daarom-
leen aangelegde banen voor de hardloopers, de wiel
ijders en motorrenners. Indrukwekkend zijn de daarom
loog oploopend gebouwde tribunes, die ettelijke duizen-
en menscben kunnen herbergen. Toen dacht ik aan
iet doel, waarvoor dit stadion Is gebouwd,
i Mijn oog viel op de vlaggen van vele nationaliteiten,
oor mijn geest verrees daarnaast het symbool der
llympiade, de vijf gekleurde cirkels, onderling ver-
onden. Dit moet wijzen op de verbroedering der vijf
erelddeelen door de sport
Hier komen dus menschen van alle landen en rassen
beu om ridderlijk hunne (krachten met elkaar te
aeten. Maandenlang hebben de deelnemers zich voor
leid om In de afdeellng, waarvoor ze zullen ultko-
en, het uiterste te bereiken, om te toonen, waartoe
i Bduld, volharding, oefening een mensch kan brengen.
J laar zit ongetwijfeld iets moois In.
Maar tochik .kijk rond onder de toeschouwers
»uden zij allen daar zitten alléén maar om to genie-
van wat hun te zien geboden wordt? Of zou niet
«migeen hopen, dat juist de vertegenwoordiger van
|n land zal overwinnen. En als dit geschiedt zal
dan niet spreken van de eer van zijn land?
Ik zie op het grasveld beneden mij mooi uitgevoerde
(wegingen van gymnasten, vlugge lenige Jonge man
ken en vrouwen. Een fleurige optocht van in nationaal
a 'ostuum gekleede Hongaarsche meisjes. Straks komen
r weer uit een ander land.
Elders hebben de zwemwedstrijden plaats en wordt
r gebokst. Ieder der deelnemers haakt naar de over
winning, hoopt zooal niet de eerste, dan toch één der
ersten te worden. Noodzakelijk zullen velen teleur-
(steld worden. Ik wil aannemen, dat zij htm tegenslag
(laten aanvaarden. Misschien zal deze hun aansporen
|{.pm zich nóg meer in te spannen. IJdelheid? Maar dan
och geen ijdelheid van de slechtste soort immers zij
rondt zich op werkelijke praestatie en ernstige cul-
_Juur van aanwezige krachten. Voor me rijst het beeld
Can Ouafi op. Hij is de groote overwinnaar. Hm valt
en Marathon-prijs ten deel. Een man uit het volk, een
rbelder aan de Renault-f abrieken. Iemand, die leeft
Ijdtun 25 gulden in de week. Van dat geld stuurt hij nog
ié eregeld iets aan zijn moeder in Biskra in N.-Afrika!
Een voorbeeld van ernstig willen. Vier Jaar geleden
dong hij in Parijs ook naar den allerhoogsten prijs.
Hij kwam no. 17 aan. Toen is in hem opgestaan de
Will De onverzettelijke Will Altijd door heeft hij zich
geoefend. Vier Jaren lang. Al wat zijn krachten kon
verzwakken, heeft hij vermeden. Hij heeft geon alcohol
gebruikt, hij heeft niet gerookt Steeds stond daar voor
hem het groote doel, dat hij nastreefde. Daaraan woerd
veel, wat voor een Jongen man bekoring k««n hebben,
opgeofferd.
Deze bijzonderheden hebben mij diep getroffen. Voor
zóó iemand heb ik oprechte bewondering, omdat ik
in hem zie de wilskracht
En nu zit Ik daar temidden van eenige duizenden
menschen. Ze zijn me onbekend. Toch ken ik ze, wat
hun wezen betreft Hoevelen onder hen beschikten over
zulk een kracht van wil? Als dit zoo ware, zou het
zou er meer en ernstiger
gestreefd worden naar ontwikkeling, naar levenslou
tering. Is niet het meerendeel slap? Wat wordt er
gelegd aan oorlog voeren meedoen?
Want in den oorlog is alle ridderlijkheid, alle nobel- i
heid, alle eerlijkheid uitgesloten. In den oorlog is alles
gemeen, laag, geniepig en gluiperig.
Zal dit gevoeld worden door hen die aan de Olym-
piade deelnemen en door hen die de Olympiade verheer-
lijken? i
Zoo ja, dan kan zij inderdaad internationaal tot
zegen zijn!
Maar dan mag zij ook niet medewerken om het enge
nstionalismo te bevorderen. Dan moet zij voor alles
wezen een demonstratie van wat te bereiken is door
oefening en Volharding. En wat mij betreft, dan gun
ik de overwinning even graag aan een Deen of een
Neger, dan aan een Holalnder. Want allen behooren
tot de groote familie der menschheicL
ASTOR.
DRTEMAANDELUKSGH BERICHT.
Als vervolg op wat reeds in ons Donderdagnummer
is opgenomen, kan -uit de verschenen driemaandelljksche
mededeelingen betreffende de werkzaamheden voor de
afsluiting en droogmaking van de Zuiderzee, nog het
volgende worden meegedeeld:
Vaargeul naar Makkum.
Met het baggeren van de nieuwe vaargeul naar Mak
kum, in uitvoering volgens de met de M.U.Z. gesloten
imo jmioi. uci lucwcuuCTw bicvu; wat worat er 0
tegenop gezien om eenige moeite te doen om zich wat ammemingeovereenkomst no. 6 tot ulteoerlng van be-
stek no. 45 Z.W. werd geregeld voortgegaan. De geul
kennis en helderheid van inzicht te verschaffen. Al
ril* vw, rtY kwam over 1200 M. lengte over ruim de halve breedte,
die menschen om mij heen hebben misschien wel eens
gedroomd van beter leven, van ochooner toekomst Wat lengte OTer de breedte gereed.
d°ekn S™L°"err,2ii °P? Aanleg van den afsluitdijk tnsechen den slnlapnt op bet
±k neü dikwijls ervaren, dat zelfs de inspanning: om
denkend te lezen voor talioozen te erg wITgZW Komwerderzand en de Frleeche knat
2o„TrlngCn 10 meMcheliJke. hu'a- Do In bet vorige bericht vermeldde geul door de Mak-
f ™»*fkken. waar het groe kumerwaard langa de buitenzijde van den te maken dijk
,7" om 'eta I tusschen de sluieput op bet Komwerderzand en de
bereiken wordt bezield. Daarom heeft mij zoo ontroerd, Frieacha kust ter lengte van 1000 M„ kwam gereed, even-
door
Ethel M. Dell
I Noel knikte. „Dat is juist iets voor Max. En wat zei
Kersley, nadat alles hem bekend was?"
I '.Hij beweerde, dat indien Max de verantwoordelijk
heid niet op zich wilde nemen, hij dat doen zou. En hij
&*dde mij aan, je onmiddellijk ailles te bekennen... hek
sen ik dan ook deed... met eigen levensgevaar. Ik weet
het moment nog niet, hoe Max het opneemt, maar
r zal stellig wat voor me opzitten, als hij van alles op
e hoogte is."
zult het wel te boven komen," zei NoeL „Maar ik
graag willen, dat je me wat meer van Olga ver
por?" 68 k6* eers* een vreeselijke schok voor
Jïet was er op of er onder. Ik volgde Slr Kerfey's be-
en letterlijk op. Hij wlide niet, dat lk haar regelrecht
i I?i e?ende' hetgeen ik dan ook niet deed. Geleidelijk
L .98 'ot haar doorgedrongen. Ja, het was heel moeilijk
fa te beginnen, doch ze is er gelukkig doorheen ge
en. Laat haar nu nog een poosje alleen om over
na te denken, want dat zal haar heusoh goed doen."
L ik begrjjp het," zei Noel. Eensklaps legde hij met
jongensachtig gebaar zijn arm om Nick's schou-
Uuir ï°mt Juist Prachtig uit, oude Jongen. Het
ku n i gunstig gezind te zijn. De eenige, die
lat w6n Za1, ls Max* En 5511111 moeten toegeven,
F** hij het verdient."
Nickn 'B bemelsnaam v011 Plan doen?"
•Boen? Ik «tuur hem natuurlijk een telegram."
>.Aaa wie? Max?"
geni* T? t^STafeeren. „Kom onmiddellijk. Drin-
En ni j ia hier vast en zeker voor acht uur."
..kn Olga dan?"
fetvdatTar aan mlj over"> zel Noel.
drukke» hem aan en er verscheen een teedere uit
dos Mno°P Z hleek gezicht. „Jij bent een man, mijn
8een oo^nM'ï nU °P Max teruS te komen, heb je er
koelink u aan geda°ht, dat het misschien heel
Iemopt mf z^n ln allerijl hierheen te komen?
U." vergeten, dat hij een heel belangrijk iemand
wat Jk las van Ouafi!
Wat doet het er nu toe of dit een 'Algerijnsche Fransoh-
man is of een Hollander of een Amerikaan? wij is een
mensch en hij toont ons tot welke dingen een mensch
in staat is die een doel najaagt met onverbrekelijke
wilskracht
Mijne gedachten nemen een andere richting.
Uit alle deelen der aarde zijn tihana menschen in
onze hoofdstad aanwezig.
I als de in aansluiting daaraan te maken grondverbete
ring.
Er Is krachtig voortgegaan met den aanleg van het
'dijkvak op de MakkumerwaardL
De geul langs de buitenzijde van den dijk werd over de
volle lengte gebaggerd en ongeveer halverwege door
middel van een dwarsgeul in verbinding gebracht met de
noordelijker gelegen vaargeul naar Harlingen. Over on-
geveer 300 M. werd naast de geul een grondverbetering
meten zij hunne krachten, broederlijk?on(jer buitenteen van den aan te leggen dijk aange-
zitten ze als toeschouwers naast elkaar in het stadion, braoht.
als internationale vrienden bewegen zij zich door de
straten. In de café's en eetgelegenheden hoort men al
lerlei talen en ziet men velerhande kleedij.
Op het oogenblik wordt in ditzelfde Amsterdam een
internationale vredestentoonstelling gehouden. Daar zijn
herinneringen aan den strijd 1914—1918 bijeengebracht.
De aanleg van den dijk geschiedt zoowel van uit de
geul genaamd de Boontjes als van uit de Friesche kust,
De kleileemdam ls van uit de Boontjes reeds over on
geveer 1900 M. en van uit de Friesche kust over onge
veer 800 M. boven water gebracht, terwijl achter den
aangebrachten kleileemdam is aangevangen met het op-
Daar worden wij teruggevoerd naar de vier vreeselijke i gpuiten van het zandllchaanij respectievelijk over on-
jaren van internationale slachting, van wreedheid en geVeer 1200 M. en 500 M. lengte.
onmenschelijkheid. Hoevele menschen bezoeken
tentoonstelling? Ik werd in een eetgelegenheid aange
sproken door een mij onbekende heer, die near deze
tentoonstelling informeerde. Dat deed me goed.
Ik zou aan ieder, die de Olympiade bezoekt, wel
Langs de buitenzijde van den kleileemdam en langs
den birmenteen van het zandlichaam werden voorts
kraagstukken aangebracht, terwijl met het aanbrengen
van den bekleedingsgrond op het zandlichaam en van
de steenglooingen op de buiten- en bmnenbeloopen van
willen hebben aanraden, deze tentoonstelling niet te den dijk werd begonnen.
vergeten. Wanneer het waar Is, dat de Olympiade. Tot dusver is ongeveer 400.000 M3. kleileem en ruim
moet medewerken om het internationalisme en de ver- 600.000 M3. zand, gemeten in de middelen van vervoer,
broedering der volleen te bevorderen, dan hoeft 't zijn verwerkt.
nut om ook oens de vreeselijke gevolgen van natlona- j Op het werk zijn tbana in gebruik baggermolens,
lisme en van strijd en wedijver tusschen de volken te
zien en te overdenken.
Ik denk weer aan Ouafi. Hij is soldaat geweest; heeft
gevochten in Marokko tegen den beruchton Abd-el-
Krim, die nu als een deftige balling een aangenaam
leventje leidt Hij heeft behoort tot de Fransche be
zettingstroepen in Duitschland.
Dezelfde Ouafi zou dus wellicht weer op hen, met
wie hij nu als kameraad dong naar den Marathon-
prijs, het moordend wapen richten, wanneer de mo
gendheden met elkander in oorlog geraakten??
Mijn gedachten gaan verder: al die menschen uit
verre streken, thans in ons land aanwezig, al die ver
tegenwoordigers van de wereld der sport welke nu zoo
vriendschappelijk, ja broederlijk met elkaar verkeeren,
wat zullen zij doen, wanneer wederom de machtheb
bers, door den afschuwelijken waan dat oorlog onver
mijdelijk is, bevangen, hen oproepen om niet met
elkaar te kampen om den palm der overwinning, maar
tegen elkaar te vechten.
De waarachtige sport veredelt maakt ridderlijk, rui
terlijk, eerlijk, zoo zegt men. Spreekt men in Enge
land niet van een „all-round-spörtsman" en bedoelt men
daarmede niet iets nobels?
Maar hoe kan dan een mensch, die sportlef is aan-
zuigers, 7 kranen, 2 transporteurs, 32 aleepbooten, 114
bakken en zolderschuiten benevens verder klein mate
rieel.
Verhooging van den Frieschon zeedyk bezuiden Zurig.
Krachtens het bepaalde ln artikel 1 sub A 80 van de
wet van 14 Juni 1918 (Staatsblad no. 854) moeten voor
Aangeboden wegens inruiling tegen nieuwe Un-
derwoods:
Remington f25.Hammond f35.Victor f75.
Underwood No. 5, origineel f 100.Corona, in étui
f135.—; Mignon f25.Special f45.—; Remington
met langen wagen f 75.—; -Smith Bros f125.
Oliver met langen wagen f90.
Demonstraties overal, zonder eenige verplichting
tot koop.
Payglop 18. - UNDERWOOD-AGENTEN - TeL 658.
rekening van den staat worden uitgevoerd de werken
noodig oa. tot voorziening in de belangen van water-
keering, voorzooveel deze door de afsluiting van de Zui
derzee worden geschaad.
Aangezien na de afsluiting van de Zuiderzee de storm-
vloedstanden buiten de lijn der afsluiting hooger zullen
worden, moet krachtens de genoemde wetsbepaling de
aansluitende Friesche zeedijk voor rekening van den
staat worden verhoogd.
Uit het verslag van de staatscommissie Lorentz is ge-
bleken, welke verhoogingen van de stormvloedstanden
na de afsluiting te verwachten zijn, zoodat de daarin
vermelde cijfers in het algemeen tot grondslag kunnen
strekken voor de bepaling der dijkverhoogingen welke
moeten worden aangebracht.
Hoewel eene algemeene verhooging der hoogwaterstan
den in het algemeen eerst in een verder stadium der
afsluiting waarneembaar zal worden, is het te verwach
ten dat, ten gevolge van den aanleg, in den loop van
1928, van den afsluitdijk tusschen den sluisput op het
Komwerderzand en de Friesche kust, nabij de aanslui
ting reeds dadelijk «enigszins verhoogde stormvloedstan-
den voor den Friesohen zeedijk zullen kunnen optreden.
In verband hiermede wordt ln overleg met hot pro
vinciale bestuur van Friealand en het betrokken water
schapsbestuur reeds ln dit Jaar de verhooging en do
daarmede verband houdende verzwaring van don zee
dijk van het Waterschap de Vijf Deelen Zeedijken Bul-
tenlijks van het aansluitlngspunt van den afsluiting tot
bij het dorp Zurig tot stand gebracht; en wel volgens
Bestek no. 49 Z.W. waarvan de uitvoering na openbare
aanbesteding is gegund aan H. W. Klos te Baarn voor
f 694.000.
Het werk ls ln twee gedeelten te onderscheiden. In het
zuidelijkste deel wordt een normale zeedijk aangetroffen,
die verhoogd en verzwaard wordt, terwijl de aldaar op
den binnenberm aanwezige weg verlegd wordt en een
eenvoudige beschoeiing langs de aanwezige dijkvaart
wordt gemaakt. Meer noordwaarts wordt de polder Zu-
rigeroord aangetroffen, aan de buitenzijde begrensd door
een niet geheel stormvloed vrij en zeedijk en aan de bin
nenzijde door een zwaren slaperdijk met zeer flauwe be-
loopen en slechts van een grasmat voorzien. Hier bleek
do beste en goedkoopste oplossing te bestaan in het tot
een volslagen zeedijk ombouwen van den aanwezigen
buitendijk. Een kort gedeelte van dezen dijk is nog door
een paalscherm verdedigd, dat zal worden opgeruimd,
terwijl daarachter hot normale dijksprofiel zal worden
aangebracht, en het afkomende hout benut kan worden
voor de beschoeiing langs de dijksvaart. Langs de kruin
van den buitendijk ls gedeeltelijk een betonmuurtje en
gedeeltelijk een puinklst aanwezig, welke laatste thans
op kosten van het waterschap door een betonmuurtje
zal worden vervangen en waartegen de dtyksvezhooglng
zal aansluiten.
Mot het werk is een krachtig begin gemaakt
De verzwaring van den dijk van Zurigeroord vindt
plaats met zand, dat op korten afstand ln zee wordt ge
baggerd of gezogen en in den dijk wordt gespoten. De
verzwaring bezuiden Zurigeroord geschiedt met grond,
welke met behulp van een excavateur binnendijks wordt
ontleend aan een door don aannemer aangekocht ter
rein, waaraan tevens de bekleedingsgrond wordt ont
leend, voor zoover deze niet vrij komt bij het ont
graven van banketten ln den bestaanden dijk.
Bezuiden Zurigeroord ls het grondlichaam onder de
steenglooiing gereed en ls met het steenzetten aangevan
gen, evenals imet de verdere verzwaring van den dijk,
waarop reeds een deel der bezoding werd aangebracht.
Een gedeelte van het zandlichaam ^an den dijk van
Zurigeroord is gereed, terwijl daarop de kleibekleedlng
wordt aangebracht. Het paalscherm is nagenoeg geheel
opgeruimd, terwijl het maken van den betonmuur ln uit
voering is en met het steengloollngawerk werd aange
vangen.
In het geheel werd reeds ongeveer 50.000 kub. M.
grond verwerkt
Golfbrekend scherm van gewapend beton langa de
Noordkust van Wlerlngon.
Aansluitende bij het ln 1920 uitgevoerde vak la vol
gens bestek no. 43 Z.W. aanbesteed het vervangen van
een 137 M. lang volgend vak van het versleten houten
paalscherm langs het Hooge Land van Stroo door een
scherm van gewapend beton.
De uitvoering is voor f 7884 gegund aan de firma
Bolt je en Buwalda te Heerenveen.
De verschillende in elkander te zetten onderdeden
van gewapend beton, als jukken, voetbalken, scherm- en
grondplaten, werden vervaardigd op een in de nabijheid
gelegen werkterrein, terwijl met het opstellen van het
scherm een begin ls gemaakt.
Gemaalput met aansluitend dijlcvak bij Medemblik.
De aanleg van den gemaalput en van den dijk tot
1350 M. uit de kust, volgens de met de M.U.Z. gesloten
aannemingsovereenkomst no. 4 en de daarbij behoorende
aanvullingsovereenkomst, kwam geheel gereed.
Op grond van de in het vorige bericht vermelde over
eenkomst ter bevordering van de snelle uitvoering der
werken, werd met den bouw van den dijk ln noorde
lijke richting voortgegaan.
„Wat kan me dat schelen," riep Noel glimlachend uit
„Hij moet eenvoudig komen, en als hij het niet doet, dan
kan hij naar den duivel loopen. Een man mag toch
waarachtig wel zeggen, wie hij bij zijn begrafenis aan
wezig wil zien."
„Ja, als je het op die manier verklaart," merkte Nick
op.
„Zoo is het," zei Noel. Niettegenstaande Nick op dat
oogenblik erg met Noel te doen had, voelde hij toch even,
dat er ook een komische zijde aan de tragedie verbon
den scheen te zijn, daar Noel de rol, welke hij op zich
had genomen, blijkbaar niet zoo buitengewoon hinderlijk
vond.
„Nu, mijn jongen, handel zooals je het 't beste acht,"
zei hij. terwijl hij hem op den schouder klopte. „Je bent
een soldaat en een gentleman en lk weet, dat onverschil
lig. wat je ook moogt doen, het mijn goedkeuring zal
wegdragen."
Ze namen van elkaar afscheid Noel ging zijn tele
gram verzenden en Nick begaf zich naar de twee kin
deren. En zoo verliep het verdere gedeelte van den mid
dag.
Toen Nick zich een half uur later met de kinderen
naar de tuinkamer begaf, waar Muriel met de thee
wachtte, was hij verbaasd Olga niet bij haar te
treffen.
„Is Olga nog niet teruggekomen?" vroeg hij.
„Oh, ja, al een poosje geleden. Het arme kind zag er
echter zoo vermoeid uit, dat ik haar heb aangeraden
wat te gaan rusten. Ze heeft al thee gedronken."
„Denk je, dat ze heelemaal in orde ls?" vroeg Nick.
„Ik veronderstel van weL Ze scheen alleen erg ver
moeid te zün."
Hij wierp zijn vrouw een vluggen blik toe. „Heb Je
Noel nog gesproken?"
„Ja, hij heeft even met me gepraat, nadat hij jouw
verlaten had. Hij ls toch zulk een goede jongen," voegde
ze er glimlachend aan toe.
„Hij is in Jim's auto hierheen gekomen en hij ls er
weer mee vertrokken ook. Hy vertelde me niet, wat hij
ging doen."
„Oh, is hij nu zonder mij weggegaan?" riep Peggy uit.
„Hij zal wel weer terugkomen, kindje. Maak je maar
niet ongerust," zei Nick troostend. „Kijk eens, wat een
lekkere jam-sandwich ik voor je heb."
„Ik wil Noel zien. Oh, waar is hij toch?" herhaalde
het kleine meisje.
„Hij moest voor zaken weg," antwoordde Nick. Daar
na wendde hij zich weer tot zijn vrouw. „Ik veronderstel,
dat 2ijn broer Max vanavond een onderdak bij ons zal
komen vragen."
„Max!"
„Ja, vertel het evenwel niet aan Olga. Noel heeft de
zaak in handen genomen, dus moet je op alle mogelijke
verrassingen geprepareerd zijn. Ik denk, dat ik nu maar
even naar boven zal gaan. Ik zal Olga natuurlijk niet
wakker maken, als ze slaapt."
Bij de laatste woorden verdween hij en vijf seconden
later tikte hij zachtejs aan Olga's deur. Ze antwoordde
dadelijk en verzocht hem binnen te komen."
„Nick, oude Jongen," zei ze, terwijl ze haar armen naar
hem ultsterkte. Hij ging op den rand van haar bed zit
ten.
Ze drukte zich op haar oude, vertrouwelijke manier te
gen hem aan. „Nick," vroeg ze fluisterend, „is Noel er
nog?"
„Nee, lieveling, wilde je hem spreken?"
„Ik ben bang... lk ben bang, dat ik hem met opzet
ontloopen heb," stamelde ze. ,Jk wilde hem liever niet
ontmoeten. Heeft hij naar me gezocht?"
„Dat geloof Ik niet," zei Nick. „Hij was met de kin
deren roovertje aan het spelen. Hij logeert een paar da
gen bij de Musgraves en hij heeft Peggy bij ons ge
bracht."
;,En is hij weer vertrokken?" vroeg ze verbaasd.
„Hij komt terug. Hij moest een telegram verzenden,
maar ik vermoed, dat hij Peggy wel weer zal komen
afhalen."
Het jonge meisje zweeg eenige oogenbllkken. „Nick",
zei ze eindelijk weer en het was duidelijk merkbaar, dat
zij slechts met de grootste moeite sprak, „zal hij... denk
je, da t hij het erg naar zal vinden, als ik hem liever
vandaag niet meer wil zien?"
„Ik veronderstel van niet, kindje,"
Ze legde haar hand in de zijne. „Er zijn nog zoovele
dingen, waarover lk moet nadenken," zei ze op een zle-
ligen toon.
„Kan ik je misschien helpen?" vroeg hij.
Ze schudde ontkennend met het hoofd. „Nee, beste
jongen: lk moet het alleen uitvechten. Als Je er echter
niets op tegen hebt, zou ik graag willen, dat je Noel zei,
dat ik heel erg moe ben, maar morgenochtend naar
Welr zal komen. Ik zal hem allee opbiechten."
„Dat is uitstekend, kindje".
„Ja, maar... voordat ik dit doe... zou lk aan Max wil
len schrijven." Haar lippen trildeh, toen ze vervolgde:
„Eerst moet lk hem vergiffenis vragen."
„Vergiffenis, liefste?"
„Ja, omdat... omdat Ik zoo onvriendelijk tegen hem
ben geweest." Eensklaps sprongen de tranen haar in de
oogen. „Ut heb het gevoel, alsof lk in mijn onwetendheid
heel veel kwaad gedaan heb. Natuurlijk... is alles tus
schen ons verbroken. Maar ik zou zoo graag goede
vrienden met hem willen zijn... als hij er niets op te
gen heeft. Dat is alles, wat ik zeggen wilde, Nick. Ge
loof je niet, dat het beter ls, als je nu maar naar bene
den gaat om thee te drinken?"
„En jou alleen laten met je verdriet? Ik weet zeker,
dat je een flinke huilbui zult krijgen."
„Dat zal heusch niet gebeuren," verzekerde ze hem.
„Ik ben van plan heel verstandig te zijn. Werkelijk, Nick.
Ga nu naar beneden, oude jongen."
Hij boog zich over haar heen. „Je moogt niet hullen...
Beloof me, dat je het niet doen zult," smeekte hij.
Ze vleide zich tegen hem aan. „Nee, dat zal lk niet.
Niok, jij bent de beste man, die er op de heele wereld
bestaat."
„Het is een schandelijke illusie," zei Nick met een
grimas. „Ik zal mijn best doen je bewondering waardig
te zijn. Weet je zeker, dat je me nu liever ziet gaan?"
„Ja, ik heb je al veel te lang ln beslag genomen. Wil
je het aan Npel zeggen? Is alles goed met hem?"
„Hij verkeert in een uitstekende conditie," zei Nlok.
Ze glimlachte. „Dat doet me genoegen. Breng hem
mijn hartelijke groeten over, Nick."
„Ik beloof het je," Hij Btond op. „Hij is een kranige
kerel. Hij verdient het ten volle, dat het leven hem eens
het beste geeft, wat er bestaan kan."
Na deze raadselachtige opmerking wendde hij zich
om en verliet het vertrek.
HOOFDSTUK XXIX.
HET GEZICHTSPUNT VAN EEN MAN.
De brief aan Max was wellicht het moeilijkste werk,
dat Olga nog ooit ondernomen had. Ze schreef ettelijke
epistels, welke ze kalm weer verscheurde. Na verloop
van drie uur had ze eindelijk een briefje gereed, dat
heel veel geleek op het bewuste exemplaar, dat ze eens
in zijn hoed gespeld had.
„Beste Max. Ik wilde Je even zeggen, dat lk me weer
alles duidelijk kan herinneren, wat er vroeger gebeurd
is- Wil je me vergiffenis schenken en kunnen we
voortaan opnieuw goede vrienden zijn? Olga."
Ze schreef het adres op de enveloppe en plakte er
een postzegel op. Daarna legde zij den brief op het
tafeltje ln de hall om naar de poet te laten brengen.
Toen begaf zij zich naar de bibliotheek om een boek
te halen.
De schemering was reeds Ingevallen. Langzaam liep
ze op het venster toe en staarde naar buiten. Eenige
minuten bleef ze daar staan, de schoonheid van den
zomeravond in zich opnemend. Hierop wendde zij zioh
om en liep op de boekenkast toe.
„Wanneer Je naar Farrow's „Verhandeling over het
Gouvernement" zoekt..." liet eensklaps een stem zich
hooren.
Ze schrok zóó heftig, dat ze tegen de boekenkast
moest leunen om steun te vinden.
Max stond vlak tegenover haar. Zijn handen waren op
zijn bekende manier in zijn broekzakken gestoken en
de stralen der ondergaande zon hulden zijn haar ln
rossigen gloed.
„Indien dit het geval mocht zijn," vervolgde hij,
