RADIO-RUBRIEK.
WARE WOORDEN.
Louis Bouwmeester en de kunstzinnige
boerenzoon.
De radio-antenne en de blil
't Is anders.
VOOR DEN TOESTELBOUWER.
ras een
monster.
Een tarief uit de 17e eeuw.
GRABBELTON.
WETENSWAARDIGHEDEN.
Waarvoor dienen bi} de wedrennen toch
uners op den rug der jockey»? Ze komn toen
II ka goede volgorde aan.
Vergoelijk niet in uw eigen leven, wat ge in dat
van anderen laakt,
De tobbera in dit leven zijn daarom trulke bekla
genswaardige lieden, wijl zij al hun ellende, verdrie
telijkheden en wanbegrippen aan hun eigen slappe
denken te wijten hebben.
Weet, wat gij wilt.
Wil altijd, wat gij doei
Hij bezit slechts veel, die rijk is in God.
Een bal i® een gezelschap van voeten; een gast
maal van magen. Schaarsch zijn de gezelschappen
van hooiden en harten.
Een vraag aan employé's:
Zoudt gij uzelf in dienst nemen voor uw tegen
woordige betrekking indien gij de patroon waart?
Te veel wordt er aan het familie-leven gerafeld,
ook als gevolg der tijdsomstandigheden; vader moet
lid zijn van zooveel vereenigingen; moeder ontkomt
niet aan den drang der tijden, wat is het natuurlijk
gevolg? Inzinking van het mooiste, het reinste wat
op aarde bestaat: het gezinsleven.
EEN PROEFAFLEGGING VOOR STOELEN EN
BANKEN.
Op een hoogst origineel® manier kon Louis
Rouwmleester met dilettanten omspringen, die „naar
het tooneel" wilden, 't Was zoo vertelt de Indi
sche Post op de kermis in Groningen. Een brave
boerenzoon, die op vele rederijkerijen onverwelkbare
lauweren geplukt had en bij familie en kennissen
voor een genie gold, moest en zou bij Bouwmeester
debuteeren. Louis, die dadelijk zag wat voor vleesch
hij in de kuip had, en wel van dien lastpost af
wou, zei: „Goed, maar dan moet je eerst proef ai-
leggen, morgen na de repetitie."
Het jongmensch, verrukt, was den volgenden dag
prompt aanwezig. „Welk genre is je fort? informeer
de Louis belangstellend. De aanstaande Talma
lachte zelfbewust. Hij had geen bepaald genre, was
van alle markten thuis. „Prachtig", zei Louis tevre
den. „Dan begin je maar met een gedicht, dan geef
je een stuk ernstig proza en je eindigt niet wat luim
Ga daar op het tooneel staan. Wacht, tot wij in de
zaal zitten. We zéggen niets, je gaat je gang maar."
De brave rederijker, zeker van zijn succes, staarde
de donkere zaal in. Uit een loge klonk Bouwmees-
ter's welbekende stem: „Beginnen". Daarna was
het overal doodstil, behalve op het tooneel, waar de
stevige Groninger met het noodige pathos aan de
Nova Zeimbla van Tollens begon. Met zijn fragment
gereed, wachtte hij op eenig toeken van goed- of
afkeuring uit de zaal. Niet het geringste geluid
drong tot hem door. Was men onder den indruk?
Bouwmeester's wensch indachtig, ging hij tot 'n
stuk dramatisch proza over om, toen ook dat met
doodsohe stilte ontvangen was, mét een komischen
monoloog te besluiten. Het nijvere jongmiensch was
circa drie kwartier .aan het woord geweest Nog
steeds vernam hij niets uit de duisternis daar voor
KAPPERSVERDRIET.
{Passing Show, Loodt»*
Weerom kijk je roo leefijk. Kees?
Omdat Ik vso me vrouw gp Zoodag ook «i
*>oct wed»!
htm. Nu werd hst hem toch wel wat bang om het
hart. Beraadslaagden de rechters in stilte over zijn
toekomst? „Ia het nu genoeg, meneer?" vroeg hij
bescheiden. Geen antwoord. „Wilt u misschien nog
een stuk?" informeerde hij minzaam. De zaal bleef
swijgen als het graf. De declamator, totaal van de
wijs, kreeg eindelijk een awaor vermoeden.
„Is er niemand?" riep hij met trillende stem.
Ook die vraag werd niet beantwoord, om de een
voudige reden, dat hij gelijk had. Reeds hij de eerste
regels van Nova Zembla had Bouwmeester met zijn
getrouwen sluipteenend de plaat gepoetst en hij
dronk genoeglijk zijn bittertjè, terwijl de brave re
derijker zich in alle genres stond uit te slov.en voor
een collectie zeer geduldige stoelen. Slechts een
schoonmaakster, die haar stoffer en blik op den
engelen bak vergeten had, woonde die proefafleg
ging bij en uit haar mond weet de tooneelwereld
de bijzonderheden van deze leerzame historie. De
kunstzinnige boerenzoon is tot zijn veestapel en
zijn gezonde bezigheden teruggekeerd en zal den
grooten Bouwmeester wel steeds dankbaar geweest
zijn, dat die hem de wereld van schmink en voet
licht ontzegdel
GEEN GEVAAR, MITS BEHOORLIJK GEAARD.
Proeven met kunstmatige bliksem.
De bliksem! vormt voor velen een onderwerp van
groot© belangstelling, zoowel voor geleerden als voor
leeken, de eersten, die zich afvragen .wat het we
zen en gedrag van den bliksem is, de laatsten, die
over dit natuurverschijnsel gaarne iets naders wil
len weten dan alleen, dat het „electrieiteit" is. De
uitvinding van den bliksemafleider verminderde
later het gevaar voor inslag aanmerkelijk. Aanvan
kelijk 'heerschte echter nog de meening, dat een
bliksem aantrekt. Ook was men deze idee veelal
tijden® de opkomst van de radio toegedaan, wat be
treft de antennes. Niets is minder waar, de bliksem
immers kiest zijn eigen weg en van eenige „aan
trekkingskracht", die van een antenne of bliksem
afleider zou kunnen uitgaan is absoluut geen sprake.
Daar de onderzoekingen naar den aard van den
bliksem in de natuur vele mloeilijkiheden met zich
brengen, vatte de bekende Duitsche radio-publicist
Manfred von Ardenne, het plan op in zijn laborato-
rilm experimenten uit te voeren met den z.g.n.
„kunstmatigen bliksem" Hij construeerde daartoe
Soa ff «M graag kt Parits geboren zijn?
Neeais ft ken geen woord rransch
{fltua tüiawr, Madrid),
JtraltJe, zfng een beetje zachter, wfl je? Ie
moet niet vergeten, dat ik den heelen dag in ae
Slagerij de varkens hoor schreeuwen.
LBuen iiajnor, Madrid).
een miniatuurdorje van houten huisjes op vochtig
zand, waarvan er enkele met bliksemafleiders wer
den voorzien, andere met antennes. Ook was een
kerkje met bliksemafleider niet vergeten. De einden
dezer draden waren verbonden met een plaat blik,
die onder een blad papier op de tafel was gelegd.
Door middel van een hoogspanningsinrichting,
waarvan dit blik den eenen pool vormde, kon hij nu
kunstmatige „bliksems* van ongeveer een meter
lengte te voorschijn roepen.
Op. het eerste gezicht zou men denken, dat de toren
spits, die boven alles uitsteekt, het geschiktste
punt voor den vonkoverslag vormde, de meeste blik
semslagen gingen hier achter naast, evenals naast
de antennes en bliksemafleiders, op de gewone
huisjes.
Experimenteel kwam nu vast te staan, dat de
weerstandsverhoudingen in de lucht den weg van
den bliksem bepalen, en niet die van de geleidende
doelen op aarde, daar deze slechts een zeer klein
deel vormen van den weerstand, dien do bliksem
moet overwinnen op zijn weg van de wolken naar
de geleidende doelen op aarde. Door de electrische
ontladingen ioniseert de lucht voortdurend en op on
gelijke plaatsen, de bliksem vervolgt nu zijn weg
langs de plaatsen, die op het gegeven oogenblik het
best geleidend zijn, waardoor de zigzagvorm ont
staat, dien we meestal bij den bliksem waarnemen.
Komt hij dan tenslotte bij- een zeker punt van de
aarde, dan zal hij dien weg uitkiezen, welke den
minsten weerstand biedt en aldus in den aardbodem
slaan. Is dit punt nu juist de antenne of bliksem
afleider, dan zal hij daar langs zijn weg nemen.
Een behoorlijk geaarde antenne zal dus te allen
tijde nimmer het gevaar voor den bliksem kunnen
verhoogen, doch als een goede geleider werken om
den bliksem, indien deze zich in de nabijheil ver
toont, naar de aarde af te leiden.
Geruchten hebben de onaangename eigenschap,
tijdens hun snelle, maar soms wel wat lichtzinnige
verspreiding, misvormd te worden. Bekend in dit
opzicht is het geval van den man, die tegen een
vriend zei:
Heb je gehoord dat Jansen naar Amsterdam
verhuisd is en een ton verdiend heeft in een detail
zaak?
Waarop de ander antwoordde:
Ja, maar het was niet Amsterdam waar hij
heengegaan is, rdaar Rotterdam. En het was niet
in een detatlzaak, maar in een grossierderij. Het
was niet één ton, maar twe ton. Hij heeft het niet
verdiend, maar verloren. En die twee ton waren
niet van hem, maar van mij.
Vooral natuurlijk ln de steden, met vele electrische
tramlijnen, is de opheffing der ng. tramstoringen een
vraagstuk, dat in sterke mate de belangstelling der
radio-amateurs heeft Reeds is op verschillende plaat
sen tusschen radio-amateurs en tramdirecties samen
werking ontstaan. Maar niettegenstaande dit, vorde
ren we nog langzaam.
Boe ontstaan deze storingen? Voornamelijk door het
vonken van den beugel, waarbij echter opmerkelijk is»
dat ln sommige gevallen een hevig vonkende beugel
niet stoort Verder de slechte contacten in den wegen
zelf en —dit treedt vooral op bij die trambanen, waar
bij weg- en rij draad slecht onderhouden zijn bij
groote overgangeweerstandexx, die de stroom ondervindt
op zijn weg van den toevoer (rijdraad) via motor naar
afvoer (rails). Opmerkelijk 1® verder, dat bij groote
stroom-afname de storingen belangrijk minder zjjn.
In de eerste plaats zoekt men de oglossnig bij den
voortbrenger zelf. Biertoe worden op ruime schaal
proeven genomen met speciale stroomafnemers (aleep-
stukkon)o.a. de Fieher-aleopatukken verheugen zich
in een levendige belangstelling van de zijde der tram-
directies en radio-amateurs. Op enkele uitzonderingen
na zijn de resultaten echter niet zoodanig, dat van
volledige opheffing dor storingen gesproken kan wor
den. De plaatselijke omstandigheden spelen hierbij een
niet onbelangrijke rol (toestand van den weg, met
name het al of niet goed onderhonden zga van de lei
ding en de raus),
Cok b*t maas efi minde? wirtmVfrm vm de gïsep-
«teWsfeess üm. sWywfl bed de Mgdaaftib Dtt bres#
echter tè veel moeilijkheden mede, om hiervan de op
lossing te verwachten. Veelal toch is de rijdraad over
de geheele lengte van de baan niet even hoog ge
spannen; deze hoogte wordt verhinderd bij bruggen
en viaducten.
Dan plaatste men reeds lang de tramlijn condensato
ren tusschen rijdraad en aarde, wat ook verbeteringen
gaf. Zoo zijn er meer methoden in onderzoek, zonder
dat men tot op heden kan roepen „Eureka".
Een geheel andere methode, die ten slotte de amateur
zelf geheel ln eigen handen heeft, is het opheffen van
deze storingen door bijzondere schakelingen en speciale
antenne-standen. Wat deze speciale schakelingen be
treft, het wil ons voorkomen, dat men het hierin niet
moet zoeken, al kunnen in sommige gevallen verbete
ringen geconstateerd worden. .Met ©en bijzonderen an
tenne-stand la meer te bereiken. Nooit de antenne even
wijdig aan den rijdraad spannen, maar zoo mogelijk
loodrecht hierop. De antenne zoo ver mogelijk van
den rijdraad verwijderd hóuden, dus Üe invoerleidlng
aan de achterzijde van het huis binnenleiden en de
antenne over de tuinen spannen. Een verticale anten
ne, antenne met tegencapaettelt, ziehier eenige metho
den, die verbetering, ja zelfs algeheels opheffing kun
nen geven. Soms wil een raam-antenne de oplossing
brengen, maar men moet dan wel den meeat gunsti-
gen stand na nauwgezet „uitprobeeren" opzoeken. Bet
nadeel van de raamantenno, nJ. het binnenhalen van
„huiselijke" storingen kan, indien deze ïaatsten ern
stig zijn, veroorzaken dat het middel erger Is den de
kwaal. Dr. Koomana geeft den raad, bij het uitzoeken
van den besten stand niet te blijven bij de diverse ver
ticale standen alleen, doch verder te gaan, en alle mo
gelijke standen ta onderzoeken.
Wij weten niet, wat da toekomst óp dit gebied neg
sal brengen. Prettig Ia In teder geval, dat sa reeds vooss
uitgang te eetuct&tserea la. Smt laatste wooad te m**tr
ALLEEN DE KOP MOET REEDS 181 KILO HEBB
OEWOOEN.
Reuter meldt uit Peking, dat de Amerikaan^
natuur-Wstoriscte expeditie, die onder leiding J
Roy Chapman Andrews nasporingen gedaan hni|
ni Mongolië, medegedeeld heeft, dat zij het fosiK
van een kolossaal onbekend monsteq heeft ontded
Andrews schatte, dat de kop van het monster leven
alleen 181 kilo heeft gewogen. Id
VOOR DEN BEUL VAN HAARLEM.
De beul van Haarlem kreeg volgens den „Eed tj
de ordonnantie van den Scherprechter" van 29 1
1620 voor het executeeren van eiken 'misdadiger i
de stad een stoop wijn en een paar handschoenei
voor een executie buiten de stad f6. Moest het
chaam na. de terechtstelling op een rad gelegd
het hoofd op een staak gestoken worden, dan kreejjuni
hij een halve justitie (f$). Zoo veel genoot hij ocitfJ
voor een pijniging, een geeseling, een brandmerk
het afsnijden van een oor, het afhouwen van eetB
hand, het doorsteken van de tong of het uitstekei
van een oog.
w
i ii
t jhti
bierfletch aSge„Wr°m heb' B °W vronw
edelachtbare
OP
DPI
•er 1
fc.-t
m
ii
B
reld
el
Igei
e J
rille
ite
t i
at z
50 procenlFd;
Jansen maakte zijn eerste luchtreis. De piloo!
vliegt met hem 3000 meter hoog en maakt uit aar
digheid opeens een glijvlucht.
„50 pet. van de menschen daar heneden denken
natuurlijk, dat wij nu naar heneden vallen", gr#
de piloot tegen zijn passagier.
„Nou", zegt Jansen benauwd, „50 pet. van hierbo Mi
ven gelooven 't ook".
Ots
Hatelijk I
Zij (gapend): Nu, wat zullen we van avond gaai
doen?
Hij: Laten we eens goed nadenken...
Zij: Nee, laten we iets doen, dat jij ook kunt!
De harteloou
„Ik moet je een geschiedenis vertellen, waarover
je je dood zult lachen.
„Wacht 'n oogenblik, amice, dan haal ik er im'D
schoonmoeder even hij".
O, foei!
„Ik vond dat wel een nette vent, waar je gister
avond op dat feestje mee praatte, en ik heb hem voor
het diner uitgenoodigd, maar hem gezegd, dat hij zoo
maar moest komen, in zijn gewone werkpak je".
„O, vader! Hij is zwem-instructeur!"
Verdekte crittók
Schilder: „M'n heele rijkdom Is m'n talent".
Maecenas: „Troost je man, armoede is geen schaa-i08
de".
»ch
hi
zei
hac
«r 1
we:
ook
ti e
t
ifilg
dl
Bi
Ia het U bekend:
dat een olifantenmaag ruim 1 M. lang is en matl
gemaJk 40 K*G. hooi kan hergen?
dat de oude ateewen Maasbrug bij Maastricht iflf
het jaar 1229 gebouwd, is?
rtjë
dat in 1898 madame Curie het radium ontdekt
heeft en in de 30 jaren daarna op de heele wereld
nog niet veel meer dan een half pond radium gewon' i
nen ia? (te v
dat vrouwen over 't algemeen donkerder oogen
haren hebben dan mannen?
dat de Londensche straten een totale lengte
ben van Engeland tot Constantinopel?
d a t de Engelschen per jaar voor meer dan 301
lioen pond! sterling aan eieren verbruiken?
dat vogels bijna even gevoelig voor kleuren i
als menschen?
d a t in den wereldoorlog 60 percent van1 alle znafl'
nelijke inwoners van Franikrijk onder de wapen®
was?
dat de Londensche aristocratische dames w
deld 150 gulden per jaar uitgeven voor het
van een goed uiterlijk: bet verwijder». van rianp*
,o*estölli®» baugprö. en*.?,
