RADIO-RUêRIEK. GRABBELTON. Beroemde blinden. Zijn plicht! Kracht door eb en vloed. Tot de geslaagde leerlingen. WETENSWAARDIGHEDEN. WARE WOORDEN. In het gebied yan de Eenwige Sneeuw. VOOR DEN TOESTELBOUWER. De korte golf: yoorheen en thans. A C Een waterleiding en een rloleeringsteleel maken de stad ook voor Europeanen bewoonbaar en zij neemt voortdurend in welstand toe. Waar de huiten tot aan het meer tijn gebouwd, heeft de stad geen oeverpromenade, maar in plaats daarvan is een wandelpier in het meer uitgebouwd. Sinds den oorlog wordt het meer ook door motor booten bevaren. Hlet meer van Galileï is niet groot, 22 K.M. lang en 10 K.M. breed. Niettemin kunnen er hevige stor men woeden, voornamelijk in hot vroege voorjaar en in den herfst. De oorzaak daarvan is niet ver te zoeken. Het meer is door heuvels ingesloten en ligt 227 M. benedenzie oppervlakte van de Middelland- sche Zee. De wind slaat met kracht in deze diepte neer en kan in enkele minuten het vreedzaam kab belende mjoer veranderen in een woeste zee, waar van de god ven hoog opslaan. Aan het Noordelijk uiteinde van het meer ligt Tabgha en men noemt het de plek, waar Christus duizenden met visch gevoed heeft. Hier is ook, nabij de plaats waar eenmaal Capernaüm gelegen moet hebben, een ikleine kreek, waar Jezus de menigte uit een visschersschip moet hebben toegesproken. KAN WAAR ZIJN. {Moustiqm, Charleroi) aan den rand van de gletechere prachtige bloemen bloeien. i De gletschers bewegen zich zeer langzaam. Sommige leggen slechte enkele metera per jaar af; andere, die sneller voortaohuiven, vorderen anderhalf of twee me ter ln de 24 uur. Soms loopen de gletaohers uit op een bergmeer. In vroegere eeuwen heeft daar het ijs den rotsbodem uitgeschuurd tot een diepe kom, die door het smeltende ijs met water wordt gevuld en voort durend gevoed. De gletscher brokkelt daar af, heele stukken ijs vallen in het meer en drijven daar als kleine ijsbergen rond, welke spoedig smelten door, de j warmte der zonnestralen. i Het loopen over een gletscher wat tot de belang rijkste takken der Alpensport behoort, la vaak zeer gevaarlijk, omdat er in het ijs kloven zijn, dikwijls vele meters diep, die men niet kan onderscheiden, om dat zij door een sneeuwlaag zijn bedekt Het is daar om aan te bevelen op een tocht over de gletschers j steeds een geoefenden gids mee te nemen on steeds in troepen te gaan, waarbij .de tochtgenooten zich met een touw aan elkaar vastbinden, opdat als er één wegzakt de anderen hem terug kunnen trekken. De hoogste berg van het Canadeesche Rotsgebergte is de Mount Robson, die ook wel de M&tterhorn van de nieuwe wereld wordt genoemd. Zijn met sneeuw bedekte top verheft zich 4050 M. boven den water spiegel en op zijn hellingen liggen vele gletschers, waarvan de grootste van 12 tot 18 KM. lang en naar evenredigheid breed zijn. De grootste is de Tumbling Gletcher die zich vrij snel voortbeweegt en eindigt op een groot meer met een ijswand van 60 tot 90 M. hoogte, die schittert in telkens afwisselende kleuren pracht, wanneer hij door de zon beschenen wordt. Een andere berg in het Canadeesche Rotsgebergte is naar Edith Gavell genoemd, de Engelsche pleegzus ter, die tijdens den wereldoorlog te Brussel door de Dultschers werd gefusilleerd. De top van dezen berg bereikt een hoogte van 8300 M. Ieder jaar, op den eersten Zondag ln Augustus, wordt op dezen berg een gedachtenisdienst door de Anglikaansche kerk gehou- d,n- 5;' liUitl éfl Kun je me zeggen, wie de oudste inwoner van 't dorp is? Die is er niet meer, hij is de vorige week gestorven. EEN BEELHOUWER EN EEN POSTDIRECTEUR, DIE BEIDEN HET GEZICHTSVERMOGEN MISTEN. HOE EEN ENGELSCHE LORD ZIGH ER UIT REDDE. De geschiedenis telt tal van beroemde blinden, die, ook al moesten zij het gezichtsvermogen missen toch de wereld wisten te verrijken door de vruchten van hun arbeid op het gebied van wetenschap en kunst De Fransche beeldhouwer Vidal, die in 1832 geboren werd, behoorde tot hen. Op ruim twintigjarigen leeftijd werd hij blind, maar dit weerhield hem niet de kunst waaraan hij zich gewijd had, waarbij Baryl zijn leer meester was geweest, te blijven beoefenen. Geen blinde had zulke gevoelige vingers als Vidal. Hij maakte tal- looze dierstudies, bezocht menagerieën, hield bespre kingen met dierentemmers en deinsde er niet voor te rug om een kooi met wilde dieren binnen te stappen Als beeldhouwer van dieren won hij menig medaille, en toen men tijdens een tentoonstelling betwijfelde, of het werk door een blinde gemaakt was, noodde hij de commissie op zijn atelier te komen, waar hij een „proeve van bekwaamheid" voor de verblufte heeren aflegde. Een niet minder beroemde blinde was Henry Faw- cett, die in 1858 op zijn vijf-en-twintigste Jaaij het licht uit zijn oogen verloor, een knap Engelsch schrijver en politicus, werd in 1880 door Gladstone benoemd tot directeur-generaal der posterijen. Het klinkt bijna on gelooflijk, dat een zoo ingewikkeld en belangrijk be drijf als dat van de Engelsche Posterijen, door een blinde geleid kon worden. 'En toch wordt Fawcett's ambtenaarstijd algemeen erkend als een periode, rijk aan nuttige reorganisaties. Reeds als student in Cambridge muntte Fawcett uit door zijn grooten aanleg voor meetkunde, voor welk vak hij verschillende prijzen behaalde. Gedurende een jachtpartij trof hem een schot hagel uit het geweer van zijn vader in de oogen, waardoor hij totaal blind werd. Ondanks deze catastrophe zette hij zijn studies voort en bleef hij ook op litterair gebied werkzaam. Naar aanlqjding van zijn werk: „Manual of Polltlcal Econcn my" (Handboek der politieke economie) werd hij tot professor in de economie benoemd aan de universiteit te Cambridge. Eenige van zijn meest bekende werken zijn vertaald. Toen George m in 1798 de Engelsche vloot bij Porthsmouth inspecteerde, was er een jongen, die zoo vlug in het want klauterde, dat ieder er verbaasd over Btond. Ook de koning werd er door getroffen en hij zei tot lord Lothlan: Lothlan, ik heb meer dan eens van uw vlugheid hooren spreken. Laat nou eens zien, of u den jongen naklautert Sire, antwoordde de lord, het ia mijn plicht om uwe majesteit te volgen. Naar in het blad Reclame Universum wordt me degedeeld, is in Canada een plan uitgewerkt, om eb en vloed te exploiteeren. Reeds geruimen tijd heeft men zioh bezig gdhouden met het vraagstuk, of het niet mogelijk is, de verplaatsing van de geweldige watermassa's door eb en vloed te gebruiken voor energie-opwekking ter besparing van kolen en pe troleum. Het grootste verschil tusschen eb en vloed, dat tot nu toe is waargenomen, wordt gevonden in de Fundy-baai tusschen Nieuw-Schotland en Nieuw- Brunswijk en bedraagt 21 M. In een bocht van deze baai zal nu een electrische centrale worden gesticht, welke zal worden gedreven j door het vallende en wassende water en 750.000 P.K. I electrische energie zal produceeren. Het staat vast, dat het plan technisch door te voeren is, hoe groot de moeilijkheden ook zijn. HET EFFECT VAN HET STUK. (Pilt MOi, Parijn.) Dus Je hebt den heelen nadit niet tomnoi slapen na de première van mijn stuk? Nee, ik kon na drie uur slapen in oen schouw- burg, thuis den slaap niet meer vatten. Hier is een schema voor een afscheidsredevoering, aan het einde van den cursus, te houden door direc teuren van 3- en 5-jarige Hoogere Burger- en andere scholen, tot de geslaagde leerlingen: ...Drempel dea levens ...heerlijke herinneringen ...diepe dankbaarheid ...erkentelijkheid waardeer ing ...Onze school ...liefderijke zorg ...wijze leiding ...strijd des levena ...blik achterwaarts slaan ...blik voorwaarts slaan ...vaarwel zeggen ...adieu zeggen ...tot weder- ziens zeggen ...van alles en nog wat zeggen ...Onze school ...levenslange vriendschappen ...dankbaarheid ...erkentelijkheid ...waardeering ...strijd des levens ...schild en zwaard ...plichten ...verantwoordelijkheid ...doel ...hoop ...einddoel ...Onze school ...liefderijke zorg ...wijze leiding ...altijd herinneren ...nooit verge ten ...Onze school ...onze klas ...ons land ...onze school ...alles en nog wat ...Onze school ...vaarwel zeggen ...adieu zeggen ...tot wederzlens zeggen ...van alles en ...nog wat zeggen ..Jk dank U. (Stuff and Nonsense). dat de uitvinder beweert, bij zijn onderzoeking!® ontdekkingen te hebben gedaan om het gebied van aardmagnetisme, welke in staat zullen stellen, dit aardmagnetisme te gebruiken als krachtbron? dat men beweert, dat minstens 2 van alle men- schen, bij het hooren van 'bepaalde muziek, in hun gedachten denken aan een bepaalde kleur? Dat dus verschillende' soorten muziek, verschillende kleurge. waarwordingen teweeg brengen? Denkt niet te veel aan u zelve; gij zijt niet dj eenige persoon in de wereld. o Menschen van karakter zijn- het geweten di maatschappij. Zij stellen zich boven de omstan» heden. Houd maar aan, 't raakt gedaan. o Stel niet uit, want de dood komt onverwachts, de wreede, maar ook de rechtvaardige, die het te lang verzuimde „goedmaken" onmogelijk maakt o Matigheid is kracht, geen zwakheid; *1) brengt zelfbeheersching met zich. o Fortuin ia slechts een fortuin voor dengene, die het nuttig weet te besteden; voor menigeen, <LU kunst niet verstaande, is het veeleer een straf. o Het is onmogelijk tot een zegen te zijn en zich niet gezegend te voelen. jtvoer TWEE VRAOEN EN ÉÉN ANTWOORD. (Bulletin, Syduey.) Is het U bekend: d a t er in de Stille Zuidzee een eiland ligt, Tagawa genaamd, waar veertien keer zooveel vrouwen op I wonen, dan mannen? d a t indien men slechts één oester ongestoord liet j voorttelen, tot zij achter-achter-kleinkinderen had, er. zooveel oesters zouden zijn, dat hun schelpen een hoop zouden vormen, die 8 keer zoo groot als de aar- de zou zijn? d a t in 1927 412.686 vreemdelingen een bezoek aan Engeland brachten? dat men beweert, dat muggen eerder iemand met een lichte huidskleur steken, dan iemand met een donkere huid? dat een zekere heer Karl Kolditz te Berlijn een nieuw zeer merkwaardig compas heeft uitgevonden? dat dit compas onmiddellijk en nauwkeurig elke afwijking van den koers van een schip aanwijst, en op elk gewenscht oogenblik automatisch aangeeft de juiste positie van het schip, zonder dat andere intru- menten noodig zyn? Gaat u at weg, meneer Jansen? En neemt i uw vrouw ook-mee? 't Spijt me erg, mevrouw, maar fle moet wel DE GLETSCHERS VAN HET CANADEESCHE ROTSGEBERGTE. Er ia geen schilderachtiger en betooverender aanblik in de natuur dan een statige berg, welks top bedekt •1a met een dikke sneeuwlaag, en welks hellingen be- pa.nt.serd zijn met ijs. De Zwitsersche Alpen en het Rotsgebergte in Amerika zouden veel van hun schoon heid en bekoorlijkheid verliezen, wanneer niet de sneeuw zich over hun hooger gelegen deelen uitspreid de Van deze sneeuw worden de gletschers, die lang zaam voortschuivende ijsvelden, gevormd. Zij zijn het middel, waardoor de natuur haar overbelaste bergen van hun zware sneeuwvracht ontdoet Waar het op de bergtoppen te koud Is om de sneeuw te doen smelten, wordt deze saamgeperst tot ijs en glijdt dan langs de berghellingen af naar de dalen. Dit ijs wordt samengestuwd tot groote relden, soms van meer dan 100 M. dik en eenige kilometers lang. Komt de gletscher beneden de sneeuwlijn, welke zich op een hoogte van 2000 meter boven de zee bevindt dan smelt het ijs en vormt de beken, die zich met 'donderend geweld langs de berghellingen, dalwaart* epoedea ea daar 4e rivieren vormen. Vaak «let men Een bekend Amerlkaansch Radio-tijdschrift wijdt een beschouwend artikel aan de „korte golf". De conclu sie, waartoe de schrijver aan het eind van zijn be schouwing komt ia verrassend. Hij begint met te con- stateeren, dat op de „korte golf' reeds lang geseind werd. In den beginne werd alleen getelegrafeerd (om streeks 1908). In dit jaar begonnen de amateurs reeds met elkaar van gedachten te wisselen, door middel van punten en streepen, golflengte onder de 200 meter, j Maar deze punten en streepen hadden slechta op den J duur bekoring voor de verwoede radio-amateurs, -die er de moeite voor over hadden, de Morse-teekens te leeren. Het groote publiek luisterde een of twee avon den met belangstelling was het niet een wonder? I maar toonde alras hiervoor geen blijvend Interesse te hebben. Er zat te weinig „muziek" in de telegrafie. I De groote verandering ten gunste van de korte-golf kwam, toen de radio-luisteraars met behulp van een korte-golf-ontvanger de programma's van speciale kor- te-golf-zenders „uit den luidspreker kregen". Toen bleek het, dat de korte-golf-zenders een groot gebied konden „bewerken", ondanks het feit, dat ze slechts weinig energie tot hun beschikking hadden. Op een af stand van ruim 10.000 mijl (Australië—Amerika) door middel van een zendertje met een vermogen van slechts 500 Watt! Dit voorbeeld spreekt voor zichzelf. Toch hoort men hiervan nog weinig. Dit zou twee oorzaken hebben. Ten eerste, de vele en goede plaat selijke zenders, die het den R&dlo-luisteraar al uiterst gemakkelijk maken «n hem er als het ware van af houden, de programma's via ver-verwijderde stations te beluisteren. En ten tweede, het gemiddelde ontvang toestel, dat door de verschillende fabrikanten in den handel wordt gebracht, Is nietgeconstrueerd op ont vangst der uitzendingen van vèr-verwijderde zenders en daardoor krijgt de Radio-luisteraar den indruk, dat deze ontvangst altijd slecht is. Volgens den schrijver echter, kan de ontvangst met een werkelijk goed toe stel stellig even goed genoemd worden en dit dringt langzaam maar zeker tot hen, die ook gesteld zijn op de programma's van vreemde en verre zenders, door. Het zou dan ook niet lang meer duren, of naast het normale lange-golf-toestel wordt een speciale korte- golf-ontvanger in gebruik genomen, voor golflengten van 20 tot 200 meter. Maar ook dit zou slechts een overgangstijdperk zijn. Allés wijst er op, dat we heelemaal in de richting gaan van korte golf-zenders en ontvangers. Ook voor de televisie eigent zich de „korte golf' het beste. Vele zendstations hebben dan ook reeds naast de krach tige lange golfzenders een experimenteer-zendertje voor de korte golf, en dat zou toch geen zin hébben, als niet zij, die het toch beter kunnen voorzien dan de noorsnee-radio-luisteraar, een algemeene overgang op de korte golf verwachten. Aldus redeneerend, komt men tot de conclusie, dat het in de lijn der dlngon moet liggen, dat binnen 5 Jaren de uitzending alléén op de korte golf zal plaats vindon. Golflengten van boven de 200 M. zouden dan weinig of niet meer voorkomen. Er is thans nog één ding. dat hieraan in den weg staat en dat Is het merkwaar dige verschijnsel, dat in de buurt van den zender (bin nen een kring van ongeveer 200 KM.) de ontvangst bepaald slecht is te noemen, terwijl de ontvangst beter wordt, naarmate de afstand grooter ls. Dit probleem moet eerst opgelost worden, want eerder zal men niet overgaan tot een algeheel© frontverandering. Opletten is dus de boodschap! Hatelijk. De pensiongast van het zomerpension van mejuffrouw Hongerdans kwam ln hoogst opgewonden toestand het huis binnenstormen en riep: Juffrouw Hongerdans, wordt er misschien één van Uw pensiongasten vermist? „Ik weet het niet", zei de verbaasde pensionhoudster, „Waarom vraagt U dat?" „Nou, omdat er daar even aan het strand een men- schelijk geraamte is opgegraven!" Van overzee. Tegenwoordig zal de oenige manier zijn om de aan dacht door een trana-Atlantische tocht te trekken, door hem op rolschaatsen te doen, verzucht een Amerl kaansch blad. En een ander blad van overzee, klaarblijkelijk onder den indruk van Mussolini, merkt op: Het wonderbaar lijkste aan Mussolini is wel, dat zulk een personage gekweekt kon worden met macaroni. Hein Snugger. Hein Snugger (aan het postkantoor): Als ik deze brief nou vanavond post, is ie dan morgenochtend in Amsterdam? Postbeambte: Ja zeker! Hein Snugger: Dacht ik het niet?! Daar heb Je het nou! En hij moet naar Groningen! Bi) den tandart». Ik kwam om een afspraak met den tandarts te maken. Hij is nu Juist uit. Zoo. Wanneer denkt U, dat hij weer uit is? Het allernieuwste. „Dit ia het allernieuwste patroon in linoleums. me neer!", zei de Jeugdige handelsreiziger, „op dit speciale patroon loopt de rand aan den buitenkant van don rand en het centrum Is precies in het midden!" „Dat Is aardig", riep de klant die van iets bijzon ders hield, uit, „warempel, Ik geloof, dat ik dit linoleum zal nemen!" De nieuwe postambtenaar. Inspecteur der Posterijen: De mensohen klagen steen en been dat zij geen antwoorden op hun brieven krij gen. Zond U de pont niet eiken dag uit? Nieuwe poetambtenaar: Natuurlijk niet! Ik waoht tot de postzak vol ls! Denkbeeldig gevaar. Mijn dappere Jongeman, heb Je niet aan het gevaar gedacht dat je liep, toen Je in het water sprong om mijn dochter te redden? Er was geen gevaar Ik ben kampioen zwemmer en heb al een vrouw... Behouden thuiskomst Toen de toerist na een afwezigheid van drie Jaren ln zijn vaderstad terugkeerde, viel hij met het gelaat op den grond en kuste de keien... Door emotie? Km, een bananenschil.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 20