i AMtltit- LllÉHtlil De Huwelijksloterij 71ste Jaargang No. 8332. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. De dwangarbeiders in Fransch Guyana. Donderdag 13 September 1928. SEIAGER COURANT. pit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder de en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- /entiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.G5. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. MEERVOUDIGE STRAFKAMER. Zitting van Dinsdag II September 1928. t Uitspraken 4 Sept Hendr. Jac. M., Alkmaar, gedetineerd, diefstal, 4 i maanden, met aftrek van 1 maand. Artxold van B., Oosterhout, gedetineerd, diefstal, 3 maanden gev. voorw. met 2 proefjaren en bijt. voorw. Nieuwe Zaken. OPLICHTING. Heden wordt voortgezet de zaak tegen Jan D., thans gedetineerd, verdacht van oplichting te Den Helder en aangehouden ter fine van rapport der psychiaters. Verdachte is wel psychopaat, doch verantwoordelijk voor zijn daden, is de conclusie van dit rapport. Ver dachte verzookt straf, doch tevens clementie. Elsch was 5 maanden gevangenisstraf. Uitspraak a.a. week. VERDUISTERING DOOR EEN VERZEKERINGS AGENT. De in 1893 te Twisk geboren en te Texel wonende slager Bertus C. staat terecht omdat hij als agent der Eerste Verzekeringsmaatschappij voor Ziekenhuls- verpleglng zich verschillende bedragen in casu betaalde premiën, niet aan die maatschappij heeft verantwoord. Het totale tekort bedraagt circa f 349. Voor dit geheele bedrag staat de agent echter'niet terecht. Hij heeft de niet verantwoorde gelden ten eigen bate in zijn huishouden gebezigd. Het uitgebrachte rapport advi seert een voorw. straf. De Officier wenscht zijn re quisitoir dienovereenkomstig in te richten en vordert 8 maanden gev. voorw. met 3 jaar proeftijd en bljz, voorwaarden. De houding van verdachte 1* zeer be hoorlijk en meegaand. ■^AJJSCHE OPGAVE IN EEN KOOPACTE. De rentenier P. K., de koopman C. Z. en de fccte- opsteller W. P. te Hoorn staan gezamenlijk terecht ter sake benadeeling der registratie. Plet K. heeft namelijk aan Corn. Z. een huls, erf, tuin en schuur verkocht voor f 15.500, terwijl hij slechts opgaf als koopsom f 13000, welke acte valschelJjk is opgemaakt door derde ver dachte. Verdachte P. wordt verdedigd door mr. A. Prins Jr. Verdachte K. heeft de koopsom aan den opsteller P. niet genoemd. De fraude is ontdekt door de aan gifte voor het vermogen van P. K., die eerlijk opgaf het bedrag waarvoor hij het perceel had verkocht. Hij meende ook niet dat hetgeen hij met Z. was overeen gekomen, strafbaar was. Verdachte Z. wien het te doen was de meerdere registratiekosten uit te winnen, heeft nu aan rechten betaald f 375. De heer P. erkent het stuk te hebben opgemaakt en heeft Z. reeds vooraf gewaarschuwd, dat de koopprijs hooger was en de verantwoording voor hem persoon lijk gesteld. Hij heeft Z. ook aangeraden om nog eens met den verkooper te confereeren. P. wist de juiste prijs niet, maar wist dat het min stens f 15000 moest zijn. Hij heeft echter piet meer genoten dan provisie van f 13000. Nochtans heeft hij spijt, deze acte te hebben opgemaakt De inspecteur van de Registratie wordt ais getuige gehoord. Hij heeft door de opgave van de vermogens belasting van P. K. ontdekt, dat een hooger som was bedongen. Verdachten staan allen gunstig bekend. De Officier noemt verdachte Z. de hoofdpersoon, hij had alleen belang bij de zaak. Niettemin laakt de Of ficier ook de handelwijze van de anderen. Spreker vor dert ten slotte tegen C. Z. f 300 boete of 60 dagen en tegen P. K. f 200 boete of 40 dagen en tegen W. P. f 100 boete of 80 dagen. Mr. Prins houdt een uitvoerig pleidooi ten behoeve van zijn cliënt en stelt dien aangaande vele juridische vragen. Verdachte wist niet onder het opmaken, dat de koopprijs niet was f 13000, Op deze en nog verschil lende andere gronden concludeert pleiter tot vrijspraak. Volgt nog een geanimeerd debat tusschen Officier en verdediger. ZWARE MISHANDELING. De verdachte Anth. v. d. W., geboren te Waalwijk en wonende te Hoorn, staat terecht ter zake dat hij op 3 Mei aldaar den getuige G. A. J. Blokker op het hoofd heeft geslagen, dat hij zoodanig werd verwond, dat op name in het ziekenhuis noodig was en de chirurg, Dr. Kortenbos, operatief moest ingrijpen. Verdachte heeft, om die verwondingen toe te brengen, een bijl gebruikt Dr. Kortenbos noemt de verwonding vrij ernstig, doch het verloop was gunstig. De 21-jarlge arbeider Blokker wordt gehoord en eischt f 80 schadevergoeding van verdachte voor zie kenhuiskosten en arbeidsverzuim. Hiervan moet worden afgetrokken f 25 reparatiekosten van een rijwiel en wordt nader vastgesteld op f 50. De ruzie tusschen de jongelieden ls aangekomen om een meisje, zekere Hendrlka Jansen, die met verdach te liep en vroeger met Blokker aangenamen omgang had. Op de Turfhaven. In welke nabijheid verdachte woont heeft deze Blokker aangevallen en hem twee slagen met een bijl op het hoofd toegebracht Verdachte zegt dat Blokker hem eerst lastig vie^ toen deed verdachte niets terug. Later ls hij weer be gonnen en toen heeft verdachte een bijl uit zijn wo ning ln de Duinsteeg gehaald en daarmede Blokker op het hoofd geslagen. De typograaf Van Geelen verklaart dat Blokker doof schelden en dreigen wel aanleiding heeft gegeven. Ver dachte heeft 2 klappen met den bijl gegeven, vermoe delijk zijn toen anderen tusschen beiden gekomen. De Officier neemt verzachtende omstandigheden aan en vordert ter zake het toebrengen van rwaar lichame lijk letsel, 1 maand gev. Verdachte verzoekt een voorw. straf. BEDRIEGEXIJKE HANDELING. De meubelmaker en reiziger Nio. de Fl., te Hoorn staat terecht wegens bedriegelijke handelingen tegen over de Koffie- en Thee-maatschappij „Insullnde" door bij een hulsgezin te Harenkarspel zich voor te doen als reiziger van die firma, terwijl hij ln werkelijkheid werkzaam was voor de concurreerende firma „De Plantage". Beide firma's hebben hun zetel gevestigd te Groningen. De huishoudster van den heer Bleeker te Haren- karspel, Theodora Anes, heeft begrepen dat verdachte voor „Insullnde" kwam. Zij heeft echter geen bestel ling gegeven, want er was pas besteld. Verdachte ontkent, den Indruk te hebben gevestigd, dat hij voor de „Insullnde" kwam. De landbouwer P. Bos heeft ook bezoek gehad van verdachte. Deze zeide dat hij kwam voor de Koffle- en Theehandel. De naam „Insullnde" heeft hij niet genoemd. Zijn moeder heeft 9 pond koffie besteld, in de meening dat verdachte voor de „Insullnde'' kwam. Een adreskaart heeft geen der getuigen ontvangen. De Officier releveert dat legio klachten ingekomen zijn van de Koffie- en Theehandel „Insullnde" over on eerlijke concurrentie door de „Plantage". Spreker heeft gemeend te kunnen volstaan met deze twee gevallen aan te brengen en vordert als nu tegen verdachte ter zake misdrijf art 828bis W. van Strafrecht, f 200 boete of 60 dagen. Verdachte neemt daarmede geen genoegen. ARTIKEL 247 WETBOEK VAN STRAFRECHT. De 67-Jarige Eldert Hendrikus V., los arbeider, te Den Helder, thans gedetineerd, staat terecht ter zake bovenbedoeld misdrijf, welke zaak met gesloten deuren wordt behandeld. Ambtshalve toegevoegd verdediger* is mr. Haars. ALS VOREN. Ook de 25-jarige barbier Jan J. te St.-Pancras staat bulten tegenwoordigheid van publiek terecht ter zake feiten als in vorige zaak bedoeld en gepleegd in De cember 1927. HAZARDSPEL. De heeren J. P. K., geb. 1872 en W. C. v. d. L., geb. '88, beiden paardenhouders te 's-Gravenhage, staat te recht als verdacht op 17 Mei op het terrein van het Sportpark te Alkmaar, ter gelegenheid van de drave rijen der Kennemer portclub gelegenheid te hebben ge geven. De hoofdagent Ter Horst treedt op als getuige. Belde verdachten ontkennen hetgeen hen is ten laste gelegd. Wat zij hebben gedaan achten zij niet straf baar. Er is met getuige Bisschop gespeeld op het paard Silas als coursmannen onder elkander. Doch zij hebben I aan het publiek geen gelegenheid tot hazardspel gege ven. Tweede verdachte zegt, geheel bulten de zaak te j staan. Hij bevond zich op de publieke tribune. Op beide verdachten heeft de politie aanteekening- boekjes gevonden. De hoofdagent heeft gezien, dat er aanteekeningen gemaakt werden. Getuige Bisschop, landbouwer te Beverwijk, heeft met den dikken mijnheer (2e verdachte) gewed 1 tegen 1%, dat ls f 10 om f 15 te winnen. Die f 15 heeft hij gewon nen. j Elsch tegen verdachten ten slotte: ieder f 200 boete of 60 dagen hechtenis. Verdachten blijven volhouden, zich niet aan een straf baar feit schuldig te hebben gemaakt Tweede ver dachte maakte alleen een gokje met getuige Bisschop. Uitspraak as. week. Sluiting. Aparte HOEDEN, w.o. echte BORSALINO. - vindt alleen bij ons. Exclusieve modellen. HERM. DU CROCQ. Hoogstraat 4 - Telef. 352 Alkmaar. HOE ZE ONTVLUCHTEN. Een wanhoopstocht Wedloop met den dood. Naar aanleiding van de ontvluchting van dr. Bougrat uit de Fransche strafkolonie Caijenne waarvan de vo rige week melding werd gemaakt, een Marseillaansch medicus, die wegens moord op een kaslooper zijn ver dere leven als dwangarbeider moest doorbrengen, schrijft men aan de N.R.Ct.: De ontvluchtelingen van gedeporteerden uit de bag no's der Fransche strafkolonie worden in de meeste ge vallen over zee naar Venezuela van Suriname uit on dernomen. De hoofdstroom der vluchtelingen gaat vla de Marowijne naar Suriname en geschiedt meestal over de breed e grensrivier heen door middel van mokko- mokkovlotten. De stammen van Montrichardia, een boomachtige plant die op alle oerbanken der rivieren en kreken groeit en die een zeer laag soortelijk gewicht bezit, worden tot vlotten samengebonden. Op deze vlot ten wordt naar Suriname overgestoken; vaak ben ik ook vluchtelingen in den Bovenloop van de Cottia te gengekomen, die op deze vlotten, nadat zij hun tocht door het oerwoud hadden volvoerd, de reis op Surinaam- sche rivieren voortzetten. De vlucht door het oerwoud werd gedurende de laatste twintig jaren zeer vergemak kelijkt door de talrijke paden, die door het balatabedrijf in de bosschen aan de Marowijne, die rijk aan bolletrie- boomen zijn, werden gekapt. Niettemin verslindt het ge heimzinnige oerwoud menlgen ongelukkige, malaria, honger en uitputting doen velen neerzijgen om nooit meer op te staan. De tafereelen die zich aan de sponde, die het oerwoud den ongelukkigeü aanbiedt, soms af spelen zijn gruwelijk, weerzinwekkend. Niet alleen dat I reeds 'by levende lijve de doodzwakke of bewustelooze j mensch door duizenden insecten wordt aangetast, die den tijd niet kunnen afwachten totdat hun een overrijke lijk maal in den schoot valt, ook het grootste roofdier, dat door de natuurkunde homo saplens wordt genoemd, ligt op de loer. Een herinnering moge hier illustreeren. Op een controletocht in den Patamaklca, een zijrivier van de Cottlca, verraste ik drie Fransche vluchtelingen die bezig waren een boot te repareeren. Zij vluchtten het bosch ln doch kwamen spoedig, toen ze bemerkten dat ze niet achtervolgd werden, weder tferug. Intusschen had ik gelegenheid met groote belangstelling een inge- i nleusen arbeid te bewonderen. De boot was uit lappen van kleedingstukken en zeildoek vervaardigd die met het melksap van den bolletrieboom aan elkaar waren ge hecht. Van buiten waren deze „pantserplaten" met het zelfde melksap, dat tot balata was overgegaan bestre ken, zoodoende was het vaartuig, welks geraamte uit ruwe bekapte stokken bestond, waterdicht. Daar het juist tegen het schaftuurtje liep, liet ik dit ter plaatse houden. Een van de deportés waa een Belg, die vlot Hollandsch sprak. Hij deed ma zijn verhaal, dat naar gewoonte met de medelijden opwekkende episode be gon, die altijd het opschrift draagt: légion étranger. Nadat onze Belg uit den roes was ontwaakt waarin hem de Fransche wervers hadden gebracht zat hij te Marseille en had hij geteekend. In Algiers liep het hem niet mede. Het kader van het Legion der vreemdelingen, allen Franschen, waren allen zwijnen. Geen wonder dus dat hij in conflict kwam en met de bajonet een offi cier aanrandde. Als gevolg daarvan was hij als banne ling naar Cayenne gekomen. Twintig jaren, en een dag die nooit aanbreekt. Met hun vijven waren ze uit de steengroeven ont vlucht. De surveillant had wel over hun hoofden heen geschoten, dat was echter geen ernst, ze waren daar ginds blij als er velen wegliepen, die bfeven in de boe ken voorkomen, precies als de dooden. Toen zij met het mokkomokkovlot gereed waren staken zij van den I Franschen oever af. Ongelukkig was het springvloed. FEUILLETON Uit het Engelsch van CHARLOTTE O'CONNOR ECCLES. 18. HOOFDSTUK XVTL MISS JENKINS IS BEHULPZAAM. Mrs. Shortland Dobbs lag in haar kamer in het Cecll Hotel heel ziek van Influenza. Tot haar groote vreugde was zij ten Hove voorgesteld geworden door de vrouw van den Amerikaanschen gezant, maar de ceremonie was niettemin op een teleurstelling voor haar uitge- loopen. De dag was koud en nat geweest, het paleis tochtig, er waren geen ververschingen rondgediend en toen zij naar haar hotel terugkeerde was zij koud en hongerig en neerslachtig. De voorstelling had in geen «akel opzicht aan haar- verwachtingen beantwoord. Het was volkomen formeel geweest. Hunne Majesteiten had den niet speciaal het woord tot haar gericht, haar geen enkele vriendelijkheid gezegd over de groote Amerl- keansche democratie, hadden geen bijzondere notitie haar genomen. De Brltsche aristocratie, had haar harde, weinig-belangstellende oogen aangekeken. ZU had getracht, vóór de voorstelling kennis te maken ®et enkele .jvan haar leden gedurende den tijd dat zij In de anti-chambre moest wachten, maar ze hadden weinig hartelijk betoond. Zij had een buurvrouw, e®n statige douairière, verteld, dat zij uit de „States" was, waarop de Lady slechts geantwoord had met: Zoo, dat merk ik. Mrs. Dobbs kon zich niet voor stellen hoe zij dit gemerkt had, tenzij zij een gedachten- lezeres was, en was verder gegaan met te vertellen, dat, ofBchoon Amerikaansche van geboorte, haar familie oor- ®Pronkelijk Engelsch was geweest en dat ze afstamde van de „Plantagenets", maar de Lady had gezegd: Werkelijk? en was weggegaan. Terwijl ze met pijn door ihaar heele lichaam en ter neergeslagen tusschen de hotelkussens lag, voelde mrs. obbs zoo'n heimwee en izich zoo naar in haar eenzaam- eid, dat zij mrs. Jenkins telegrafeerde om haar te ko nten opzoeken. Miss Jenkins was daar niet afkeerig van. Terwijl zij zoo met Mrs. Dobbs aan het praten was, werd er aan de deur geklopt en een piccolo van het ho tel kwam binnen. Er was iemand beneden, een heer, die Mrs. Shortland Dobbs wenschte te spreken. Hoe heet die mijnheer? vroeg Mrs. Dobbs zwakjes. Hij heeft zijn naam niet genoemd, mevrouw. Wilt u naar beneden gaan en hem te woord staan, zei Mrs. Dobbs tot Miss Jenkins. Zeg hem, dat ik te ziek ben om bezoeken te ontvangen. Miss Jenkins, nieuwsgierig, ging naar beneden, maar was teleurgesteld, dat de heer slechts een bediende was van Crescent en Starr, de juweliers. Hij bracht een waardevollen, diamanten halsketting terug, die Mrs. Dobbs ter reparatie had gegeven. Op verzoek van deze betaalde miss Jenkins de rekening en bracht de hals ketting boven, waar zij deze erg bewonderde. Wilt u haar wegsluiten? vroeg Mrs. Dobbs. Het juweelenkistje is in mijn koffer, bovenaan; de sleutel ligt onder mijn kussen: Miss Jenkins deed wat haar gevraagd werd. Terwijl zij het collier in het kistje legde, trok een opgevouwen stukje papier haar aandacht Het zag er erg bekend uit! Met haar rug naar het bed toe maakte ze het vlug open. Is 't mogelijk? dacht ze. Een coupon van den huwelijkswedstrijd van „De Komeet". Mrs. Dobbs was dus een van haar mededingsters. Miss Jenkins ademde diep, keek nog eens naar den ooupon, legde hem stilletjes terug waar ze hem gevon den had, sloot het kistje en ging weer bij haar vriendin zitten. Twee weken van ziek zijn gingen langzaam en verve lend voorbij. Ten laatste was Mrs. Dobbs ln staat naar een leunstoel te strompelen en lag ze daar, gehuld ln een met watten gevoerde kamerjapon. Ze voelde zich zeer eenzaam en terneergeslagen, en van Rjd tot tijd liepen tranen langs haar gezicht, hoewel ze niet wist, waarom, want gewoonlijk was ze toch opgeruimd van aard. Ik kan die griep niet verdragen, zei ze tot miss Jenkins. Het maakt me ellendig, moedeloos. Ik kan niet precies zeggen, wat het is. Ik kan heelemaal niet tegen jullie Engelsch klimaat; misschien is 'het dat. Ik geloof, dat ik beter doe, maar naar huis te gaan. Dat geloof ik ook, zei miss Jenkins deelnemend. Jgij was gekomen om haar vriendin te bezoeken juist op den dag, dat het winnend nummer in „De Komeet" zou gepubliceerd worden, en ze scheen angstig en af ge* krie ken. Dat zou werkelijk beter zijn. Waarom ga&t u niet direct? De frissche zeelucht zal u opknappen, en ik zal u graag helpen pakken. Om Godswil, riep Mrs. Dobbs, zou u mij aanra den den Atiantischen Oceaan met dit afschuwelijk weer over te steken? terwijl ik nog zoo zwak ben. Stel u voor, dat ik onderweg sterf. Wel; misschien hebt u gelijk, zei miss Jenkins; U behoeft juist niet direct te gaan, maar gaat u in i ieder geval.de stad uit Naar Brlghton of Bournemouth of zoo en neem goed wat rust voordat u onder zeil gaat. I Misschien is dat het beste, zei mrs. Dobbs, of schoon ik van plan was het heele seizoen hier te blij ven. Ik zou me niet Inspannen, adviseerde miss Jenklne Ik zou me niet opwinden ook. Lees geen kranten of iets dergelijks, maar profiteer zooveel mogelijk van de frissche lucht en van den zonneschijn. Ik geloof toch, dat lk het erg saai zal vinden, zei mrs. Dobbs. Daar ls geen levende ziel die ik ken, en wat lezen betreft, lk zou geen regel kunnen lezen, al zou ik nog zoo graag willen ,door de pijn in mijn oogen. Hoe eerder ik terugga, hoe beter, nu mr. Shep- heard dien stamboom heeft opgemaakt. Het zou u ple zier doen en verwonderen, tmiss Jenkins, om te zien, van welke familie wij afstammen. Het was een dure liefhebberij, maar die man heeft het netjes opgeknapt Zij sprak met een sprankje van haar oude levendig-, heid. Ik zou toch maar direct gaan, als ik u was. Ze zeggen, dat wij mist krijgen. O, zei mrs. Dobbs. Ik verfoei mist Ik wist niet dat men die hier in den zomer had. Het ls ook afschuwelijk, gaf miss Jenkins toe, en zoo gevaarlijk om dezen tijd van 't jaar; vooral voor Amerikanen. Ik zou het niet rlskeeren, als ik u was, werkelijk niet Als u mij uw sleutels wilt geven zal ik beginnen te pakken. O neen, bedank maar niet Ik help iemand graag. Miss Jenkins' begrip van pakken beviel haar vrien din niet, ant het scheen hoofdzakelijk te bestaan uit rondsnuffelen ln haar eigendommen. Daar de kleine Amerikaansche dame echter te goedig was, om er veel van te zeggen, en bovendien ernaar verlangde, de stad uit te komen, was alles ln een paar uur gebeurd. Miss Jenkins telegrafeerde om kamers in een hotel in Bournemouth, begeleidde den volgenden morgen haar vriendin naar het station en zei haar vaarwel met den herhaalden raad naar Amerika terug te gaan zoo gauw de gelegenheid gunstig was. En Mrs. Dobbs nam dien raad maar al te graag ter harte. Ze vond de Engelsche huizen tochtig, de zomers nat en koud en betreurde het felt^dat men in Engeland nooit dekens genoeg kreeg. In haar lichamelijke en geestelijke de pressie vergat ze heelemaal „De Komeet" en de cou pon, die zij, verwonderd óver en een beetje afgunstig óp de aristocratische verbintenis, die miss Jenkins zou aangaan en niet wetende, hoe deze dat aanlegde, had gekocht, zooals zij zeide, „om ook eens haar geluk té begroeven". HOOFDSTUK XVHL DE LOTEBU TREKT. Jack, Otto en de graaf waren in plechtige vergadering bijeen op den dag, vastgesteld voor het trekken van den prijs. De graaf was wanhopig verliefd op alle deel neemsters; het aardige sommetje van veertigduizend pond was bij zijn bankiers gedeponeerd, echter onder de voorwaarde, dat het alleen opgenomen kon worden, als de wedstrijd beslist en hij met de dame getrouwd was. De trekking geschiedde volgens het „Art Union" systeem onder hevige opwinding van den kant van den graaf werd No. 31858 als het winnende nummer aan gewezen. De aankondiging werd formeel gedaan in de kolom men van „De Komeet" en de dame, die bezitster was van het duplicaat met dit nummer werd vèrzoebt zich onmiddellijk met den uitgever in verbinding te stel len, onder opgave van haar Juisten naam en adres. U moet me vertellen wie ze is, zoo gauw u het weet, zei Otto. Ik sterf van ongeduld. Ik niet, antwoordde de graaf. Ga jij maar een meisje voor jezelf zoeken. In hevige geestelijke onrust wachtte de graaf op den dag der publicatie telkens den post af. Nu de crisis gekomen was, was hij vreeselijk zenuwachtig. Ik hoop dat het een mooi meisje is, zei hij twin tigmaal op dien dag. Hij hoefde niet lang in spanning te blijven. Er kwam geen brief voor Jack; maar dien zelfden avond kwam er een netgeschreven briefje, ge adresseerd aan: Den Prijs p.a. den Uitgever", met boven in den linkerhoek de woorden: „Huwelijksloterij-Privé". De graaf scheurde het open. I Meneer, luidde.het epistel ik heb uit „De Ko meet" van vandaag vernomen, dat de Prijs, aangeboden ln de Huwelijksloterij (ik bloos bij het schrijven van dit woord), gevallen is op ticket no. 31858. Ik ben zoo vrij u mede te deelen, dat ik de houdster ben, van den dupli caatcoupon en ik daarom zoo gelukkig ben, de winnares te zijn. Neemt u mij niet kwalijk, dat ik mij direct tot u wend, In plaats van tot den uitgever, maar de om standigheden zijn zoo delicaat, dat lk mij niet kan ver eenigen met het denkbeeld, mijn waren naam en adres aan iemand anders dan uzslf mede te deelen. Indien u schrijft of telegrafeert naar 103 Barnes Street W. C., zal uw brief of telegram mij bereiken, en, totdat ik iets meer van u weet, zult u ongetwijfeld excuseeren en be grijpen, dat ik uit een oogpunt van bescheidenheid en zedigheid, mij gedwongen voel mijzelf te verschuilen achter het pseudoniem: „Boschviooltje". Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 1