i
AMtltit- LllÉHtlil
De Huwelijksloterij
71ste Jaargang No. 8332.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
De dwangarbeiders in Fransch Guyana.
Donderdag 13 September 1928.
SEIAGER
COURANT.
pit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
de en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
/entiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.G5. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag II September 1928.
t Uitspraken 4 Sept
Hendr. Jac. M., Alkmaar, gedetineerd, diefstal, 4
i maanden, met aftrek van 1 maand.
Artxold van B., Oosterhout, gedetineerd, diefstal, 3
maanden gev. voorw. met 2 proefjaren en bijt. voorw.
Nieuwe Zaken.
OPLICHTING.
Heden wordt voortgezet de zaak tegen Jan D., thans
gedetineerd, verdacht van oplichting te Den Helder en
aangehouden ter fine van rapport der psychiaters.
Verdachte is wel psychopaat, doch verantwoordelijk
voor zijn daden, is de conclusie van dit rapport. Ver
dachte verzookt straf, doch tevens clementie.
Elsch was 5 maanden gevangenisstraf.
Uitspraak a.a. week.
VERDUISTERING DOOR EEN VERZEKERINGS
AGENT.
De in 1893 te Twisk geboren en te Texel wonende
slager Bertus C. staat terecht omdat hij als agent
der Eerste Verzekeringsmaatschappij voor Ziekenhuls-
verpleglng zich verschillende bedragen in casu betaalde
premiën, niet aan die maatschappij heeft verantwoord.
Het totale tekort bedraagt circa f 349. Voor dit geheele
bedrag staat de agent echter'niet terecht. Hij heeft
de niet verantwoorde gelden ten eigen bate in zijn
huishouden gebezigd. Het uitgebrachte rapport advi
seert een voorw. straf. De Officier wenscht zijn re
quisitoir dienovereenkomstig in te richten en vordert
8 maanden gev. voorw. met 3 jaar proeftijd en bljz,
voorwaarden. De houding van verdachte 1* zeer be
hoorlijk en meegaand.
■^AJJSCHE OPGAVE IN EEN KOOPACTE.
De rentenier P. K., de koopman C. Z. en de fccte-
opsteller W. P. te Hoorn staan gezamenlijk terecht ter
sake benadeeling der registratie. Plet K. heeft namelijk
aan Corn. Z. een huls, erf, tuin en schuur verkocht voor
f 15.500, terwijl hij slechts opgaf als koopsom f 13000,
welke acte valschelJjk is opgemaakt door derde ver
dachte.
Verdachte P. wordt verdedigd door mr. A. Prins Jr.
Verdachte K. heeft de koopsom aan den opsteller
P. niet genoemd. De fraude is ontdekt door de aan
gifte voor het vermogen van P. K., die eerlijk opgaf
het bedrag waarvoor hij het perceel had verkocht. Hij
meende ook niet dat hetgeen hij met Z. was overeen
gekomen, strafbaar was.
Verdachte Z. wien het te doen was de meerdere
registratiekosten uit te winnen, heeft nu aan rechten
betaald f 375.
De heer P. erkent het stuk te hebben opgemaakt en
heeft Z. reeds vooraf gewaarschuwd, dat de koopprijs
hooger was en de verantwoording voor hem persoon
lijk gesteld. Hij heeft Z. ook aangeraden om nog eens
met den verkooper te confereeren.
P. wist de juiste prijs niet, maar wist dat het min
stens f 15000 moest zijn. Hij heeft echter piet meer
genoten dan provisie van f 13000. Nochtans heeft hij
spijt, deze acte te hebben opgemaakt
De inspecteur van de Registratie wordt ais getuige
gehoord. Hij heeft door de opgave van de vermogens
belasting van P. K. ontdekt, dat een hooger som was
bedongen.
Verdachten staan allen gunstig bekend.
De Officier noemt verdachte Z. de hoofdpersoon, hij
had alleen belang bij de zaak. Niettemin laakt de Of
ficier ook de handelwijze van de anderen. Spreker vor
dert ten slotte tegen C. Z. f 300 boete of 60 dagen en
tegen P. K. f 200 boete of 40 dagen en tegen W. P.
f 100 boete of 80 dagen.
Mr. Prins houdt een uitvoerig pleidooi ten behoeve
van zijn cliënt en stelt dien aangaande vele juridische
vragen. Verdachte wist niet onder het opmaken, dat
de koopprijs niet was f 13000, Op deze en nog verschil
lende andere gronden concludeert pleiter tot vrijspraak.
Volgt nog een geanimeerd debat tusschen Officier
en verdediger.
ZWARE MISHANDELING.
De verdachte Anth. v. d. W., geboren te Waalwijk en
wonende te Hoorn, staat terecht ter zake dat hij op
3 Mei aldaar den getuige G. A. J. Blokker op het hoofd
heeft geslagen, dat hij zoodanig werd verwond, dat op
name in het ziekenhuis noodig was en de chirurg, Dr.
Kortenbos, operatief moest ingrijpen. Verdachte heeft,
om die verwondingen toe te brengen, een bijl gebruikt
Dr. Kortenbos noemt de verwonding vrij ernstig,
doch het verloop was gunstig.
De 21-jarlge arbeider Blokker wordt gehoord en
eischt f 80 schadevergoeding van verdachte voor zie
kenhuiskosten en arbeidsverzuim. Hiervan moet worden
afgetrokken f 25 reparatiekosten van een rijwiel en
wordt nader vastgesteld op f 50.
De ruzie tusschen de jongelieden ls aangekomen om
een meisje, zekere Hendrlka Jansen, die met verdach
te liep en vroeger met Blokker aangenamen omgang
had. Op de Turfhaven. In welke nabijheid verdachte
woont heeft deze Blokker aangevallen en hem twee
slagen met een bijl op het hoofd toegebracht
Verdachte zegt dat Blokker hem eerst lastig vie^
toen deed verdachte niets terug. Later ls hij weer be
gonnen en toen heeft verdachte een bijl uit zijn wo
ning ln de Duinsteeg gehaald en daarmede Blokker
op het hoofd geslagen.
De typograaf Van Geelen verklaart dat Blokker doof
schelden en dreigen wel aanleiding heeft gegeven. Ver
dachte heeft 2 klappen met den bijl gegeven, vermoe
delijk zijn toen anderen tusschen beiden gekomen.
De Officier neemt verzachtende omstandigheden aan
en vordert ter zake het toebrengen van rwaar lichame
lijk letsel, 1 maand gev.
Verdachte verzoekt een voorw. straf.
BEDRIEGEXIJKE HANDELING.
De meubelmaker en reiziger Nio. de Fl., te Hoorn
staat terecht wegens bedriegelijke handelingen tegen
over de Koffie- en Thee-maatschappij „Insullnde" door
bij een hulsgezin te Harenkarspel zich voor te doen als
reiziger van die firma, terwijl hij ln werkelijkheid
werkzaam was voor de concurreerende firma „De
Plantage". Beide firma's hebben hun zetel gevestigd
te Groningen.
De huishoudster van den heer Bleeker te Haren-
karspel, Theodora Anes, heeft begrepen dat verdachte
voor „Insullnde" kwam. Zij heeft echter geen bestel
ling gegeven, want er was pas besteld.
Verdachte ontkent, den Indruk te hebben gevestigd,
dat hij voor de „Insullnde" kwam.
De landbouwer P. Bos heeft ook bezoek gehad van
verdachte. Deze zeide dat hij kwam voor de Koffle-
en Theehandel. De naam „Insullnde" heeft hij niet
genoemd. Zijn moeder heeft 9 pond koffie besteld, in
de meening dat verdachte voor de „Insullnde'' kwam.
Een adreskaart heeft geen der getuigen ontvangen.
De Officier releveert dat legio klachten ingekomen
zijn van de Koffie- en Theehandel „Insullnde" over on
eerlijke concurrentie door de „Plantage". Spreker heeft
gemeend te kunnen volstaan met deze twee gevallen
aan te brengen en vordert als nu tegen verdachte ter
zake misdrijf art 828bis W. van Strafrecht, f 200 boete
of 60 dagen.
Verdachte neemt daarmede geen genoegen.
ARTIKEL 247 WETBOEK VAN STRAFRECHT.
De 67-Jarige Eldert Hendrikus V., los arbeider, te
Den Helder, thans gedetineerd, staat terecht ter zake
bovenbedoeld misdrijf, welke zaak met gesloten deuren
wordt behandeld. Ambtshalve toegevoegd verdediger*
is mr. Haars.
ALS VOREN.
Ook de 25-jarige barbier Jan J. te St.-Pancras staat
bulten tegenwoordigheid van publiek terecht ter zake
feiten als in vorige zaak bedoeld en gepleegd in De
cember 1927.
HAZARDSPEL.
De heeren J. P. K., geb. 1872 en W. C. v. d. L., geb.
'88, beiden paardenhouders te 's-Gravenhage, staat te
recht als verdacht op 17 Mei op het terrein van het
Sportpark te Alkmaar, ter gelegenheid van de drave
rijen der Kennemer portclub gelegenheid te hebben ge
geven. De hoofdagent Ter Horst treedt op als getuige.
Belde verdachten ontkennen hetgeen hen is ten laste
gelegd. Wat zij hebben gedaan achten zij niet straf
baar. Er is met getuige Bisschop gespeeld op het paard
Silas als coursmannen onder elkander. Doch zij hebben
I aan het publiek geen gelegenheid tot hazardspel gege
ven. Tweede verdachte zegt, geheel bulten de zaak te
j staan. Hij bevond zich op de publieke tribune.
Op beide verdachten heeft de politie aanteekening-
boekjes gevonden. De hoofdagent heeft gezien, dat er
aanteekeningen gemaakt werden.
Getuige Bisschop, landbouwer te Beverwijk, heeft met
den dikken mijnheer (2e verdachte) gewed 1 tegen 1%,
dat ls f 10 om f 15 te winnen. Die f 15 heeft hij gewon
nen.
j Elsch tegen verdachten ten slotte: ieder f 200 boete
of 60 dagen hechtenis.
Verdachten blijven volhouden, zich niet aan een straf
baar feit schuldig te hebben gemaakt Tweede ver
dachte maakte alleen een gokje met getuige Bisschop.
Uitspraak as. week.
Sluiting.
Aparte HOEDEN, w.o.
echte BORSALINO. -
vindt alleen bij ons.
Exclusieve modellen.
HERM. DU CROCQ.
Hoogstraat 4 - Telef. 352
Alkmaar.
HOE ZE ONTVLUCHTEN.
Een wanhoopstocht Wedloop met den dood.
Naar aanleiding van de ontvluchting van dr. Bougrat
uit de Fransche strafkolonie Caijenne waarvan de vo
rige week melding werd gemaakt, een Marseillaansch
medicus, die wegens moord op een kaslooper zijn ver
dere leven als dwangarbeider moest doorbrengen, schrijft
men aan de N.R.Ct.:
De ontvluchtelingen van gedeporteerden uit de bag
no's der Fransche strafkolonie worden in de meeste ge
vallen over zee naar Venezuela van Suriname uit on
dernomen. De hoofdstroom der vluchtelingen gaat vla
de Marowijne naar Suriname en geschiedt meestal over
de breed e grensrivier heen door middel van mokko-
mokkovlotten. De stammen van Montrichardia, een
boomachtige plant die op alle oerbanken der rivieren
en kreken groeit en die een zeer laag soortelijk gewicht
bezit, worden tot vlotten samengebonden. Op deze vlot
ten wordt naar Suriname overgestoken; vaak ben ik
ook vluchtelingen in den Bovenloop van de Cottia te
gengekomen, die op deze vlotten, nadat zij hun tocht
door het oerwoud hadden volvoerd, de reis op Surinaam-
sche rivieren voortzetten. De vlucht door het oerwoud
werd gedurende de laatste twintig jaren zeer vergemak
kelijkt door de talrijke paden, die door het balatabedrijf
in de bosschen aan de Marowijne, die rijk aan bolletrie-
boomen zijn, werden gekapt. Niettemin verslindt het ge
heimzinnige oerwoud menlgen ongelukkige, malaria,
honger en uitputting doen velen neerzijgen om nooit
meer op te staan. De tafereelen die zich aan de sponde,
die het oerwoud den ongelukkigeü aanbiedt, soms af
spelen zijn gruwelijk, weerzinwekkend. Niet alleen dat
I reeds 'by levende lijve de doodzwakke of bewustelooze
j mensch door duizenden insecten wordt aangetast, die
den tijd niet kunnen afwachten totdat hun een overrijke
lijk maal in den schoot valt, ook het grootste roofdier,
dat door de natuurkunde homo saplens wordt genoemd,
ligt op de loer. Een herinnering moge hier illustreeren.
Op een controletocht in den Patamaklca, een zijrivier
van de Cottlca, verraste ik drie Fransche vluchtelingen
die bezig waren een boot te repareeren. Zij vluchtten
het bosch ln doch kwamen spoedig, toen ze bemerkten
dat ze niet achtervolgd werden, weder tferug. Intusschen
had ik gelegenheid met groote belangstelling een inge-
i nleusen arbeid te bewonderen. De boot was uit lappen
van kleedingstukken en zeildoek vervaardigd die met
het melksap van den bolletrieboom aan elkaar waren ge
hecht. Van buiten waren deze „pantserplaten" met het
zelfde melksap, dat tot balata was overgegaan bestre
ken, zoodoende was het vaartuig, welks geraamte uit
ruwe bekapte stokken bestond, waterdicht. Daar het
juist tegen het schaftuurtje liep, liet ik dit ter plaatse
houden. Een van de deportés waa een Belg, die vlot
Hollandsch sprak. Hij deed ma zijn verhaal, dat naar
gewoonte met de medelijden opwekkende episode be
gon, die altijd het opschrift draagt: légion étranger.
Nadat onze Belg uit den roes was ontwaakt waarin
hem de Fransche wervers hadden gebracht zat hij te
Marseille en had hij geteekend. In Algiers liep het hem
niet mede. Het kader van het Legion der vreemdelingen,
allen Franschen, waren allen zwijnen. Geen wonder dus
dat hij in conflict kwam en met de bajonet een offi
cier aanrandde. Als gevolg daarvan was hij als banne
ling naar Cayenne gekomen. Twintig jaren, en een dag
die nooit aanbreekt.
Met hun vijven waren ze uit de steengroeven ont
vlucht. De surveillant had wel over hun hoofden heen
geschoten, dat was echter geen ernst, ze waren daar
ginds blij als er velen wegliepen, die bfeven in de boe
ken voorkomen, precies als de dooden. Toen zij met
het mokkomokkovlot gereed waren staken zij van den
I Franschen oever af. Ongelukkig was het springvloed.
FEUILLETON
Uit het Engelsch
van
CHARLOTTE O'CONNOR ECCLES.
18.
HOOFDSTUK XVTL
MISS JENKINS IS BEHULPZAAM.
Mrs. Shortland Dobbs lag in haar kamer in het Cecll
Hotel heel ziek van Influenza. Tot haar groote vreugde
was zij ten Hove voorgesteld geworden door de vrouw
van den Amerikaanschen gezant, maar de ceremonie
was niettemin op een teleurstelling voor haar uitge-
loopen. De dag was koud en nat geweest, het paleis
tochtig, er waren geen ververschingen rondgediend en
toen zij naar haar hotel terugkeerde was zij koud en
hongerig en neerslachtig. De voorstelling had in geen
«akel opzicht aan haar- verwachtingen beantwoord. Het
was volkomen formeel geweest. Hunne Majesteiten had
den niet speciaal het woord tot haar gericht, haar geen
enkele vriendelijkheid gezegd over de groote Amerl-
keansche democratie, hadden geen bijzondere notitie
haar genomen. De Brltsche aristocratie, had haar
harde, weinig-belangstellende oogen aangekeken.
ZU had getracht, vóór de voorstelling kennis te maken
®et enkele .jvan haar leden gedurende den tijd dat zij
In de anti-chambre moest wachten, maar ze hadden
weinig hartelijk betoond. Zij had een buurvrouw,
e®n statige douairière, verteld, dat zij uit de „States"
was, waarop de Lady slechts geantwoord had met:
Zoo, dat merk ik. Mrs. Dobbs kon zich niet voor
stellen hoe zij dit gemerkt had, tenzij zij een gedachten-
lezeres was, en was verder gegaan met te vertellen, dat,
ofBchoon Amerikaansche van geboorte, haar familie oor-
®Pronkelijk Engelsch was geweest en dat ze afstamde
van de „Plantagenets", maar de Lady had gezegd:
Werkelijk? en was weggegaan.
Terwijl ze met pijn door ihaar heele lichaam en ter
neergeslagen tusschen de hotelkussens lag, voelde mrs.
obbs zoo'n heimwee en izich zoo naar in haar eenzaam-
eid, dat zij mrs. Jenkins telegrafeerde om haar te ko
nten opzoeken.
Miss Jenkins was daar niet afkeerig van.
Terwijl zij zoo met Mrs. Dobbs aan het praten was,
werd er aan de deur geklopt en een piccolo van het ho
tel kwam binnen. Er was iemand beneden, een heer, die
Mrs. Shortland Dobbs wenschte te spreken.
Hoe heet die mijnheer? vroeg Mrs. Dobbs zwakjes.
Hij heeft zijn naam niet genoemd, mevrouw.
Wilt u naar beneden gaan en hem te woord staan,
zei Mrs. Dobbs tot Miss Jenkins. Zeg hem, dat ik te
ziek ben om bezoeken te ontvangen.
Miss Jenkins, nieuwsgierig, ging naar beneden, maar
was teleurgesteld, dat de heer slechts een bediende was
van Crescent en Starr, de juweliers. Hij bracht een
waardevollen, diamanten halsketting terug, die Mrs.
Dobbs ter reparatie had gegeven. Op verzoek van deze
betaalde miss Jenkins de rekening en bracht de hals
ketting boven, waar zij deze erg bewonderde.
Wilt u haar wegsluiten? vroeg Mrs. Dobbs. Het
juweelenkistje is in mijn koffer, bovenaan; de sleutel
ligt onder mijn kussen:
Miss Jenkins deed wat haar gevraagd werd. Terwijl
zij het collier in het kistje legde, trok een opgevouwen
stukje papier haar aandacht Het zag er erg bekend
uit! Met haar rug naar het bed toe maakte ze het
vlug open. Is 't mogelijk? dacht ze. Een coupon
van den huwelijkswedstrijd van „De Komeet". Mrs.
Dobbs was dus een van haar mededingsters.
Miss Jenkins ademde diep, keek nog eens naar den
ooupon, legde hem stilletjes terug waar ze hem gevon
den had, sloot het kistje en ging weer bij haar vriendin
zitten.
Twee weken van ziek zijn gingen langzaam en verve
lend voorbij. Ten laatste was Mrs. Dobbs ln staat naar
een leunstoel te strompelen en lag ze daar, gehuld ln
een met watten gevoerde kamerjapon. Ze voelde zich
zeer eenzaam en terneergeslagen, en van Rjd tot tijd
liepen tranen langs haar gezicht, hoewel ze niet wist,
waarom, want gewoonlijk was ze toch opgeruimd van
aard.
Ik kan die griep niet verdragen, zei ze tot miss
Jenkins. Het maakt me ellendig, moedeloos. Ik kan
niet precies zeggen, wat het is. Ik kan heelemaal niet
tegen jullie Engelsch klimaat; misschien is 'het dat. Ik
geloof, dat ik beter doe, maar naar huis te gaan.
Dat geloof ik ook, zei miss Jenkins deelnemend.
Jgij was gekomen om haar vriendin te bezoeken juist op
den dag, dat het winnend nummer in „De Komeet" zou
gepubliceerd worden, en ze scheen angstig en af ge* krie
ken. Dat zou werkelijk beter zijn. Waarom ga&t u
niet direct? De frissche zeelucht zal u opknappen, en
ik zal u graag helpen pakken.
Om Godswil, riep Mrs. Dobbs, zou u mij aanra
den den Atiantischen Oceaan met dit afschuwelijk weer
over te steken? terwijl ik nog zoo zwak ben. Stel u voor,
dat ik onderweg sterf.
Wel; misschien hebt u gelijk, zei miss Jenkins;
U behoeft juist niet direct te gaan, maar gaat u in
i ieder geval.de stad uit Naar Brlghton of Bournemouth
of zoo en neem goed wat rust voordat u onder zeil gaat.
I Misschien is dat het beste, zei mrs. Dobbs, of
schoon ik van plan was het heele seizoen hier te blij
ven.
Ik zou me niet Inspannen, adviseerde miss Jenklne
Ik zou me niet opwinden ook. Lees geen kranten
of iets dergelijks, maar profiteer zooveel mogelijk van
de frissche lucht en van den zonneschijn.
Ik geloof toch, dat lk het erg saai zal vinden, zei
mrs. Dobbs. Daar ls geen levende ziel die ik ken,
en wat lezen betreft, lk zou geen regel kunnen lezen,
al zou ik nog zoo graag willen ,door de pijn in mijn
oogen. Hoe eerder ik terugga, hoe beter, nu mr. Shep-
heard dien stamboom heeft opgemaakt. Het zou u ple
zier doen en verwonderen, tmiss Jenkins, om te zien,
van welke familie wij afstammen. Het was een dure
liefhebberij, maar die man heeft het netjes opgeknapt
Zij sprak met een sprankje van haar oude levendig-,
heid.
Ik zou toch maar direct gaan, als ik u was. Ze
zeggen, dat wij mist krijgen.
O, zei mrs. Dobbs. Ik verfoei mist Ik wist niet
dat men die hier in den zomer had.
Het ls ook afschuwelijk, gaf miss Jenkins toe, en
zoo gevaarlijk om dezen tijd van 't jaar; vooral voor
Amerikanen. Ik zou het niet rlskeeren, als ik u was,
werkelijk niet Als u mij uw sleutels wilt geven zal ik
beginnen te pakken. O neen, bedank maar niet Ik help
iemand graag.
Miss Jenkins' begrip van pakken beviel haar vrien
din niet, ant het scheen hoofdzakelijk te bestaan uit
rondsnuffelen ln haar eigendommen.
Daar de kleine Amerikaansche dame echter te goedig
was, om er veel van te zeggen, en bovendien ernaar
verlangde, de stad uit te komen, was alles ln een paar
uur gebeurd.
Miss Jenkins telegrafeerde om kamers in een hotel
in Bournemouth, begeleidde den volgenden morgen
haar vriendin naar het station en zei haar vaarwel
met den herhaalden raad naar Amerika terug te gaan
zoo gauw de gelegenheid gunstig was. En Mrs. Dobbs
nam dien raad maar al te graag ter harte. Ze vond
de Engelsche huizen tochtig, de zomers nat en koud
en betreurde het felt^dat men in Engeland nooit dekens
genoeg kreeg. In haar lichamelijke en geestelijke de
pressie vergat ze heelemaal „De Komeet" en de cou
pon, die zij, verwonderd óver en een beetje afgunstig
óp de aristocratische verbintenis, die miss Jenkins zou
aangaan en niet wetende, hoe deze dat aanlegde, had
gekocht, zooals zij zeide, „om ook eens haar geluk té
begroeven".
HOOFDSTUK XVHL
DE LOTEBU TREKT.
Jack, Otto en de graaf waren in plechtige vergadering
bijeen op den dag, vastgesteld voor het trekken van
den prijs. De graaf was wanhopig verliefd op alle deel
neemsters; het aardige sommetje van veertigduizend
pond was bij zijn bankiers gedeponeerd, echter onder
de voorwaarde, dat het alleen opgenomen kon worden,
als de wedstrijd beslist en hij met de dame getrouwd
was. De trekking geschiedde volgens het „Art Union"
systeem onder hevige opwinding van den kant van den
graaf werd No. 31858 als het winnende nummer aan
gewezen.
De aankondiging werd formeel gedaan in de kolom
men van „De Komeet" en de dame, die bezitster was
van het duplicaat met dit nummer werd vèrzoebt zich
onmiddellijk met den uitgever in verbinding te stel
len, onder opgave van haar Juisten naam en adres.
U moet me vertellen wie ze is, zoo gauw u het
weet, zei Otto. Ik sterf van ongeduld.
Ik niet, antwoordde de graaf. Ga jij maar een
meisje voor jezelf zoeken.
In hevige geestelijke onrust wachtte de graaf op den
dag der publicatie telkens den post af. Nu de crisis
gekomen was, was hij vreeselijk zenuwachtig.
Ik hoop dat het een mooi meisje is, zei hij twin
tigmaal op dien dag. Hij hoefde niet lang in spanning
te blijven. Er kwam geen brief voor Jack; maar dien
zelfden avond kwam er een netgeschreven briefje, ge
adresseerd aan: Den Prijs p.a. den Uitgever", met boven
in den linkerhoek de woorden: „Huwelijksloterij-Privé".
De graaf scheurde het open.
I Meneer, luidde.het epistel ik heb uit „De Ko
meet" van vandaag vernomen, dat de Prijs, aangeboden
ln de Huwelijksloterij (ik bloos bij het schrijven van dit
woord), gevallen is op ticket no. 31858. Ik ben zoo vrij u
mede te deelen, dat ik de houdster ben, van den dupli
caatcoupon en ik daarom zoo gelukkig ben, de winnares
te zijn. Neemt u mij niet kwalijk, dat ik mij direct tot
u wend, In plaats van tot den uitgever, maar de om
standigheden zijn zoo delicaat, dat lk mij niet kan ver
eenigen met het denkbeeld, mijn waren naam en adres
aan iemand anders dan uzslf mede te deelen. Indien u
schrijft of telegrafeert naar 103 Barnes Street W. C.,
zal uw brief of telegram mij bereiken, en, totdat ik iets
meer van u weet, zult u ongetwijfeld excuseeren en be
grijpen, dat ik uit een oogpunt van bescheidenheid en
zedigheid, mij gedwongen voel mijzelf te verschuilen
achter het pseudoniem:
„Boschviooltje".
Wordt vervolgd.