SchagerCourant
Radioprogramma
Tutti Frutti.
MAG EN KAN DE TEGENWOORDIGE TOESTAND
INZAKE AFSLUITING TWUIJVERWEG LAN
GER BESTENDIGD WORDEN?
Tweede Blad.
De beteekenis van de postvluchten
naar Ned.-Indië.
Binnenlandsch Nieuws,
Laffe dierenmishandeling.
Tegen den... boom gevlogen.
Woensdag 31 October 1928
71ste Jaargang. No. 8349.
bij een zeer regelnwrtigen dtant oc& ntyg moeten
blijven doen, omdat de mogelijkheid van een onder
breking nimmer geheel li buitengesloten. Ik ver
trouw dus op de verdere medewerking van de zaken
wereld, die m de eerste plaats ook in haar eigen
belang is.
Ir. Darofme was overtuigd, dat eon regelmatig post
verkeer met Indiö onze economische positie in de
wereldverhoudingen belangrijk zou versterken. Han
del en industrie in Nederland en in Indië zullen el
kaar onderling sneller kunnen verstaan, en daardoor
beter het hoofd kunnen bieden aan de buitenland-
sche concurrentie. Versterking -van den onderlingen
band, ook van den zakolijken band is speciaal in de
ze tijden een belang van de eerste orde.
De tegenslagen, die wij ondervonden hebben zijn
natuurlijk zeer spijtig, omdat zij ook een terugslag
in de stemming en het geloof van het publiek heb-
ben gegeven, maar zij mogen ons niet verhinderen
door te zetten.
Mijn conclusie is, dat het postverkeer tijdens deze
proefvluchten geenszins teleurstellend, Integendeel
zeer bevredigend is geweest en dat het mijn verwach
tingen nog heeft overtroffen. Ook mijn advies is
dus: doorzetten, desnoods voorloopig met eenige fi-
nancieele opofferingen der posterijen.
Voor Donderdag 1 November.
11.20 DAVENTRY (1000) Gramophoonplaten.
12.00 HILVERSUM (1071) Politieberichten.
12.30 HILVERSUM Lunchmuzlek.
12.30 HUIZEN (341) Middagconcert.
12.80 PARIJS (R. 1760) Concert.
1.20 DAVENTRY (1800) Gramophoonplaten.
1.25 HAMBURG (395) Concert uit Bremen.
2.05 HILVERSUM (1071) Proefuitzending voor scholen.
3.30 DAVENTRY (1600) Vesperconcert.
4.00
4.20
5.20
5.20
5.30
6.00
0.50
7.00
7.15
7,25
7.30
7.45
8.00
8.00
8.15
HET OORDEEL VAN DEN DIRECTEUR-
GENERAAL DAMMB.
Nu liet vijfde vliegtuig in Woltevreden is aangeko
men hoeft het Handelsblad den directeur-generaal
der posterijen, ir. M. HL Damime, gisterochtend naar
zijn meening gevraagd over de postvluchten naar
,Nederland8Ch-Indië.
„Het ligt uit den aard der zaak buiten mijn be
voegdheid te oordeelen over den technischen kant
van de vluchten, zeide de heer Damime o.a. Voor mij
rijst alleen ue vraag, of de gegevens, waarover wij
hier op het Hoofdbestuur de beschikking hebben go-
kregen, op portaal gebied een weerlegging of een
bdVestiging inhouden van het uitgangspunt, waar
van wij zijn uitgegaan: dat er behoefte zou bestaan
aan een snellere postverbinding tusschen het Moe
derland en indië, U weet, dat ik altijd een hartelijk
voorstander geweest ben van de invoering van regel
matige postvluchten. Dat komt, omdat ik bij erva
ring weet, wat het voor familiebetrekkingen, door
zoo grooten afstand gescheiden, beteekent, geen be
hoorlijke correspondentie te kunnen voeren. De fa
milieleden willen onderling zoo gaarne den band
aanhouden, nemen het zich ook voor, schrijven el
kaar vaak uitvoerig over allerlei teere dingen. Maar
de brieven zijn oud, als ze op de plaats van hun
bestemming aankomen. En in het bewustzijn," dat er
weet 'ten minste een maand overheen gaat, vóór het
antwoord terug kan zijn, dat alle gemoedsstemmin
gen dan weer veranderd zijn, gaat men vaak op zoo
Dat verwijdert de menschen meer en meer van el-
heel vee* dingen, die zijn aangeroerd, niet mieer in.
kaar en maakt de banden lasser. Ik geloof dan' ook,
dat een snelle postverbinding voor de handhaving
van de duizenderlei familiebetrekkingen tusschen
onze Indische verwanten en ons van onbereken
bare waarde zal zijn. De gegevens, waarover wij be
schikken, wijzen er reeds op, dat de overgroote
meerderheid van de verzonnen brieven van particu
lieren aard was, voorzoover wij dat tenminste zoo
aan den buitenkant konden beoordeelen.
Maar ook voor de zakelijke correspondentie heeft
deze snelle verbinding zeer groote beteekenis. En
het deed ons dan ook genoegen te bemerken, dat ve
len, die eerst weinig optimistisch tegenover de nieu
we mogelijkheid van vervoer stonden, toch haar zich
ten nutte gemaakt hebben bij de proefnemingen. U
begrijpt echter wel, dat het volle profijt van de post
vluchten kan worden getrokken door de zakenwe-
reld, wanneer zij op een groote regelmatigheid kan
rekenen. Ons einddoel moet dan ook wezen een we-
keüjksche dienst tusschen Indië en Nederland.
Uit de cijfers van het vervoer hebben wij thans
reeds geleerd, dat we voorloopig nog niet mogen
bouwen op. een sluitende rekening voor de post
vluchten, mjaar welke vervoergelegenheid kon dat
wei, toen zij pas werd ingesteld? Het belang van een
regelmatige postverbinding tusschen Nederland en
Inciië achten wij zoo groot, dat wij meenen, dat on
ze Posterijen er den eersten tijd. wel eenige offers
voor over mogen hebben.
De stijging welke schuilt in de vervoercijfers, wijst
reeds op 'het voldoen aan een behoefte. Het eerste
vliegtuig en het vijfde zou ik even buiten beschou
wing willen laten, omdat die beide te veel in het
toeken van de philatelie stonden, hetgeen met het
tweede, derde en vierde vliegtuig veel minder het
geval zal zijn geweest. De cijfers toonen aan, dat
het derde vliegtuig 'meer post kreeg dan het tweede,
en het vierde weer meer dan het derde. Het verschil
is zelfs belangrijk. Dit wijst dus op een regelmatige
stijging in het normale verkeer. De climax betee-
kent dat de behoefte steeds meer gevoeld werd naar
mate de gelegenheid constanter bleek. Ein die climax
kwam er niettegenstaande de ongelukjes welke we
hebben moeten doormaken. Zij hebben de stijging,
natuurlijk getemperd, maar niet kunnen te niet doen.
i U voelt dus wel, welk een grooten invloed een zeer
regelmatige dienst op de toeneming van liet post
verkeer naar Indië zal hebben. Die invloed zai nog
grooter woraen, wanneer ook de retourvluchten re-
gelmatig worden ondernomen. Eerst dan zullen we
ten volle kunnen oordeelen over cle behoeften en het
nut der verbinding, met cijfers in de hand. Zoolang
Ide regelmaat van den dienst echter nog niet zoo ge
garandeerd kan zijn als met het Europeesche lucht
vervoer het geval is, zal het zakenverkeer tusschen
Indië toch ook van de gewone gelegenheid gebruik
moeten maken. Geen enkel bedrijf mag de kans, dat
zijn post binnen veertien dagen in Indië is, onbe
nut laten, als het voor de zekerheid maar een copie
met de gewone mail meegeeft. Dat zal het trouwens
Neen, niet over de vraag, of de Langendijker gemeen
ten al of niet behooren bij te dragen in de kosten voor
verbetering of onderhoud, van den Twuijverweg, willen
we het hebben ,dit onderwerp is reeds zoo vaak behan
deld, en de Langendijker gemeentebesturen hebben zich
Indertijd in een adres aan Gedeputeerde Staten zoo dui
delijk en onomwonden uitgesproken voor het nlet-wlllen-
meebetalen, dat we daarover gevoeglijk kunnen zwijgen.
Maar wel dunkt het ons gewenscht, nu deze quaestie
reeds een jaar óf drie het voorwerp van aanhoudende 1
ergernis van het weldenkende deel der Langendijker be
volking is, op een andere zijde van deze comedie te;
wijzen.
In de eerste plaats lijkt het ons nuttig met een enkel
woord in herinnering te brengen de vierkante afwijzing
van eiken steun, welke afwijzing evenwel tot groote ver
bazing van velen verkeerde in een toestemming tot bij
drage in de kosten van onderhoud, toen de Minister van
Waterstaat zich met het geval bemoeide en geen enkel
Dagelijksch Bestuur der Langendijker gemeenten vol
doende durf bleek te bezitten om, ten overstaan van die
hooge autoriteit, het standpunt te verdedigen, dat de
meerderheid der raden tegenover de steunverleening had
ingenomen. De duidelijk uitgesproken meening dezer
meerderheden werd dus door haar vertrouwenslieden ge
desavoueerd en daarmee was elke poging van die meer
derheden, nu ln minderheden omgezet, om tegen dien
antl-democratlschen stroom in te roeien bij voorbaat met
onvruchtbaarheid geslagen.
Eer echter dit over etag-gaan wreede werkelijkheid was
geworden .hadden zich al heel wat episoden ln deze
tragi-comedie afgespeeld. Er was bezoek geweest van ik-
weet-niet wat voor autoriteiten; alle burgemeesters der
Langendijker gemeenten, plus die van Alkmaar en St.
Pancras, hadden een onderzoek in loco ingesteld naar
de deugdelijkheid van den berucht gemaakten weg als
rijweg. De Verkeers-commissieleden uit de Kamer van
Koophandel overtuigden zich persoonlijk ter plaatse van
den toestand. Gemeenteraadsleden gingen er heen, leden
van Provinciale Staten moesten den weg zien, de com
missaris der Koningin kwam tot tweemaal toe, een de
putatie uit Ged. Staten wilde zich met eigen oogen van
den toestand overtuigen, Tweede Kamerleden legden ge
tuigenis af van hun onverflauwde belangstelling in lo
cale aangelegenheden, er werden aan den betrokken Mi
nister .vragen" gesteld, er werden waarschuwingsborden
aan beide einden van den ruim 900 M. langen weg ge
plaatst, die al spoedig door baldadige handen hun weg
en ligplaats vonden in de slooten ernaast, in één woord
er is hiér een strijd uitgevochten ,een onbloedigen strijd,
die in velerlei phasen de waarheid, van het Fransche
spreekwoord heeft bevestigd: C'est le rldieule, qui tue.
En nu, na die jaren van strijd, zijn we nog even ver
als bij 't begin, neen we zijn achteruitgegaan. Want aan
vankelijk was er een sterke, kordate meerderheid, die op
grond van overtuigende wetsartikelen en gesteund door
een oprechte openbare meening pal stond voor haar
overtuiging en dus een juist omschreven standpunt in
nam. Later heeft men dit standpunt laten varen, prijs
gegeven het principe, waarin men sterk stond. De tegen
partij, gretig van deze verzwakking der stellingen ge
bruik makende, elschte .nu gelijk op te deelen met de
anderen in de uitkeeringen uit het wegenfonds, natuur
lijk consequentie van het later Ingenomen standpunt der
Langendijker gemeenten. Als deze nu niet heelemaal en
ten volle toegeven, komt er van de uitvoering niets. En
alle verschijnselen wijzen er op, dat zij niet de heele
hand zullen geven al hebben ze te kwader ure één vinger
toegestoken. Daardoor zullen de onderhandelingen, moch
ten die eventueel nog worden hervat, veel moeilijker tot
bevredigende resultaten kunnen leiden dan ln het sta
dium, toen ieder zijn principes gaaf en rond verdedigde,
en er dus voor hoogere instanties gemakkelijker kon
worden geïntervenieerd dan thans, nu die principes zijn
verlaten. 1
Inmiddels was het onze hoofdbedoeling in dit artikel
den nadruk te leggen op een verschijnsel, dat een dui
delijk bewijs levert van den verkeerden opzet, van de
mislukking der genomen maatregelen in deze zoo ge
wichtige quaestie. Dit verschijnsel dan is het feit, dat
de wet, die hier door erkende autoriteiten is afgekon-
DE
„PRIVé-SEGRETARIS. De directeur van een
groote fabriek' in Napels had, gelijk de meeste
directeuren van groote fabrieken, een „privé-se-
cretaris". Hij liet hem dikwijls ha kantoor-uür bij
zich aan huis komen, en noodigde hem zelfs uit
te blijven dineeren, waarbij hij hem natuurlijk aan
zijn vrouw als „zijn rechterhand" voorstelde. Dik
wijls nam hij hem mee op een buitenlandsche reis.
De secretaris had hem nu reeds 20 jaar lang trouw
gediend.
Hij heette Alfonso Onestl, en woonde op een
nette, gemeubileerde kamer, niet ver van de fa
briek. In heel het huis, stond hij in hoog aanzien,
in het bijzonder bij de hospita, die zijn lof zong
in alle mogelijke tonen, omdat hij de eenige vrij
gezel in het huis was, die tegen den nacht geen
„verhouding" mee naar binnen smokkelde.
Totdat er op zekeren dag aan de woning van zijn
hospita twee heeren van de politie verschenen
met een gerechtelijk gevel tot in hechtenisname:
zij zochten een zekere signorina Concetta Daneo.
De oude had echter van dezen naam nog nooit
gehoord. De bewuste mejuffrouw Daneo had in
haar huis nooit gewoond, vertelde ze. Juist op dit
oogenblik kwam meneer Alfonso Onesti van zijn
werk naar huis terug. Dadelijk vraagt hem zijn
hospita: „Concetta Daneo, kent U die misschien,
meneer Onesti?"
Alfonso bleek door deze vraag danig in de war
gebracht. Alfonso werd bleek... Alfonso Qnesti
was Concetta Daneo... Gedurende twintig Jaren
was z ij als meneer Alfonso privé-secretaris ge
weest bij den directeur en niemand had ooit Iets
vermoed. Niemand? Alleen die eene, die wist het
natuurlijk heel goed: de directeur zelf. Concetta
was zijn geliefde, en, om haar nu maar altijd bij
zich te kunnen hebben, zelfs waar ook zijn vrouw
bij was, had hij haar in mannekleeren gestoken
en tot zijn priVé-secretaris benoemd.
Concetta Daneo weent. Zij is nu weer genood
zaakt om vrouwenkleeren aan te trekken en daar
ziet ze blijkbaar wel een beetje togen op. Opnieuw
rok en blouse? Na een twintigjarige oefening in
den rol van privé-secretaris.
EEN EIGENAARDIGE BLUNDER. In „Die Um-
schau", het Duitsche weekblad voor wetenschap
en techniek .vertelt prof. Neisser van een vermoe
delijk al lang in het vergeetboek geraakten blun
der van een bekend botanicus, prof. W. Zopf.
Deze beschreef in het Biologische Zentralblatt
(jaargang 1883—84) een door hem ontdekte slijm-
zwam, die hij in varkensvleesch had gevonden,
dat een apotheker uit Zorgau hem had gezonden
met de opmerking dat het varken, waarvan het
vleesch afkomstig was, aan een tot dusver onbe
kende ziekte had geleden.
Hij noemde de nieuwe zwam, welke in alle se
dert dien verschijnende leerboeken werd opgeno
men en afgebeeld. Haplococcus reticulatus Zopf.
Vijf jaar later verdween de Haplococcus weer van
het tooneel. Toen schreef prof. Möller uit Inns-
bruck in het Biologische Zentralblatt: „Deze zwam
is slechts in het ééne, door Zopf beschreven ge
val waargenomen en sedert dien nooit weer. De
beschrijving en afbeelding stellen buiten eiken twij
fel dat Zopf zich vergist heeft en sporen van Ly-
copodium voor zich heeft gehad. Het hem toege
zonden varkensvleesch moet daarmee verontrei
nigd zijn geweest."
In de volgende aflevering van het tijdschrift
erkende Zopf de juistheid van deze opmerking en
voegde er aan toe: „Ik heb mij destijds, toen ik
digd en alzoo rechtskracht heeft verkregen, wordt ge
saboteerd op een wijze, die moeilijk haar wederga zal
vinden. Hier speelt zich Iets af, wat hun, die meenen,
dat recht en wet moeten geëerbiedigd, ln het belang der
rechtszekerheid, die de Nederlanders ln het gecodifi
ceerde recht meenen te hebben, ten zeerste grieft en te
gen de borst stuit. Voor de pietluttigste overtredingen
ziet men straffen opgelegd: de winkelier, die het durft
bestaan de verordening op de winkelsluiting te overtre
den, loopt een proces-verbaal op; wie zijn broodkar aan
den oostkant van den weg plaatst, in een gemeente,
waar de verordening de westzijde voor die plaatsing aan
wijst, krijgt een bekeuring; wie na 8 uur nog een bor
reltje tapte (Zuidscharwoude b.v. had o.a. zoo'n veror
dening) beliep de kans een hooge boete te moeten be
talen enz. En hier, waar de Twuijverweg voor het auto-
moblelvenkeer Is afgesloten, omdat die weg levensge
vaarlijk is, afgesloten door het hoogste Gezag in de
provincie, Ged. Staten, en dit nota bene op aandrang
van het hoogste gemeentelijk Gezag van St. Pancras, op
welks grondgebied de weg is gelegen, snorren de auto
mobielen in vliegende vaart den weg af, bij tientallen
per dag, alsof er geen Gezag, geen Recht, geen Wet Is.
Hier wordt den spot gedreven met alle moraal, hier
vordt een knak toegebracht aan het rechtsbewustzijn
der burgers, hier wordt in toepassing gebracht het sa-
boteeren van rechtsinstanties, wat blijkbaar ongestraft
nag geschieden, door den een, terwijl de ander bij over
reding van andere verordeningen als een boef wordt
opgesloten. Gestijfd in hun afkeer voor wetten en wet
tenmakerij, voor gouvernement en parlement worden bij
deze toestanden zij, die maling zeggen te hebben aan die
fratsen, omdat zij meenen, dat de wetten slechts dienen
om de grooten er te laten doorheen kruipen en de klei-
ïen er in te vangen. De autoriteiten hebben eenmaal
iet bekende besluit van afsluiting genomen en het
ichijnt moeilijk dit weer in te trekken. Wie echter de
moeite neemt, zich tusschen de verschillende lagen der
bevolking te begeven en daar de verschillende nuanees
waarneemt van wat hun meening daar in verschillende
kleuren weergeeft over de gestie der autoriteiten in de
zen; luistert naar de uitroepen, die, ieder in zijn taal,
een zuivere weerklank vertolken van -wat het gemoed,
de ziel, de mentaliteit in dezen voelt, die komt tot de
overtuiging, dat, hoe eerder hoe beter, deze afsluiting
moet worden opgeheven. Laat er dan verlies zijn in ma-
terialistischen zin, winst zal er zijn te boeken in den meer
deren eerbied ,dien men voor recht en wet dient te heb
ben. Het moge een aanleiding tot hartelijk gelach zijn,
als men ln gezelligen kring weet te vertellen, dat juist,
toen verleden week de Commissaris der Koningin den
Twuijverweg met zijn ambteaar bezocht, voor een paar
snorrende auto's den weg vrij moest maken, terwijl zijn
eigen auto bij den toegang tot den Twuijverweg was te
ruggereden om na een omrijden van een half uur, hem
aan het andere eind weer af te halen ('t verschil tus
schen de twee einden 900 M!) voor hem, die de zaken
au serleux neemt, ls een dergelijk feit een aanslag op
het rechtsbewustzijn, een bewijs, dat hier de strijd om
de macht wordt uitgevochten op den rug der wegge»
jruikers met terzijdestelling van recht en wet. Willen
de autoriteiten niet langer meewerken, om het publiek
xlle achting voor wettelijke voorschriften te doen ver
lezen; willen zij .mede-opvoeders zijn tot het wekken
/an eerbied voor ingestelde verordeningen, laten ze dan
3en van bieden doen: of de afsluiting van den Twuijver
weg liever vandaag dan morgen opheffen of laten ze
leder overtreder verbaliseeren. Waar het Kantongerecht
'.e Schagen gevaar heeft geloopen te worden opgeheven,
:unnen we dan meteen het verzoek tot de Regeering
•ichten Langendijk en St. Pancras voortaan onder dit
santongerecht onder te brengen met als toelichting, tot
ladere staving van de wenschelijkheid van het verzoek,
lat, alleen voor berechting van overtreding van de
Provinciale Wet inzake den Twuijverweg-afsluiting er
noodzakelijk eiken dag zitting moet worden gehouden.
Het Mundus vult decipi gold ln vroegere eeuwen; het
Teldt nu nog. Laat er dan hier echter een verzet op
laaien, dat geen twijfel meer overlaat aan de gedachte,
dat de wereld ook nu nog bedrogen wil zijn.
8.45
8.50
0.55
10.00
110.15
110.30
110.50
11.20
12.00
12.20
12.25
12.80
12.30
112.50
12 50
1.20
3.00
4.00
4.05
4.50
5.00
5.20
6.00
6.00
6.20
7.00
7.15
7.35
7.45
8.00
8.05
8.05
8.20
8.50
9.35
9.55
10.15
10.25
11.05
11.20
PARIJB CR. 17W)
DAVENTRY (1000) Concert.
BRUSSEL (609) Concert.
HAMBURG (395) Conoert.
HILVERSUM (1071) Conoert door omroeporkest.
HILVERSUM Tijdsein. Daarna voortzetting
concert.
BRUSSEL (509) Concert door omroep-trio.
HUIZEN (1870) Boekhouden voor beginners.
HILVERSUM (1071) Engelsche conversatieles.
SCHEVENINGEN (1875) Uitzending Amster-
damsch beursoverzicht door Fin. weekblad De
Mijlpaal.
HUIZEN (1870) Apologetische voordraoht
HILVERSUM (1071) Politieberichten.
HILVERSUM Tijdsein.
HUIZEN (1870) Vioolconcert.
HILVERSUM (1071) Aansluiting Stadsschouw
burg te Amsterdam. Uitzending 183ste' Caecilla-
Concert. Congertgebouworkest versterkt met le
den der maatschappij o. 1. v. Pierre Monteux, So
liste: A. NoordewierReddlnggius. In de pauze
gramophoonplaten.
HUIZEN (1870) Solisten en orgelconcert.
TOULOUSE (392) Concert.
DAVENTRY (1600) Concert door omroeporkest,
HUIZEN (1870) Persberichten Vaz Dlas.
HILVERSUM (1071) Idem.
HILVERSUM Gramophoonplaten.
DAVENTRY (1600) Dansmuziek.
Voor Vrijdag 2 November.
DAVENTRY (1800) Gramophoonplaten,
HILVERSUM (1071) Politieberichten.
DAVENTRY (1000) Sonate-recital.
LANGENBERG (409) Middagooncert.
HUIZEN (341) Lunchmuzlek.
HILVERSUM (1071) Lunchmuzlek door Boris
Lensky-trio,
PARIJS (R. 1760) Concert.
DAVENTRY (1600) Orgelrecital.
DAVENTRY Lunchmuzlek.
HUIZEN (341) Vrouwenuurtje.
HUIZEN (341) Gramophoonplaten.
PARIJS (R. 1750) Namiddagconcert.
DAVENTRY (1600) Orkestmuziek.
HUIZEN (341) Vooravondconcert.
WEENEN (517 en 577) Concert.
HILVERSUM (1071) Tijdsein.
HILVERSUM DInermuzlek door Borls Lensky-
trio.
MUNCHEN (535) Harmonieconcert.
HUIZEN (1870) Cursus Paedagogle.
HILVERSUM (1071) Causerie doorC. A. M. C.
van Kasteel.
SCHEVENINGEN (1875) Uitzending Amster-
damsch beursoverzicht door Fin. Weekblad De
Mijlpaal.
HUIZEN (1870) VPRO-avond.
HILVERSUM (1071) Politieberichten.
HILVERSUM Tijdsein.
DAVENTRY (1600) Concert door omroeporkest.
Soliste: Helene Cals.
DAVENTRY (1600) Concert
PARIJS (R. 1750) Concert.
HILVERSUM (1071) Lezing door Dr. N. B. Ten-
heaff.
HILVERSUM Voortzetting concert
DAVENTRY (1600) Concert.
HILVERSUM (1071) Persberichten Vaz Dias.
HILVERSUM Voortzetting concert.
DAVENTRY (1600) Verrassingsnummer.
DAVENTRY Dansmuziek.
VIJF BROERS DOODEN EEN PAARD OP ERGER
LIJKE WIJZE.
Dezer dagen bevonden zich in een aardappelveld
onder Horst de vijf gebroeders W., waarvan een
als voerman optrad van een voor een kar gespannen
paard. Toen het paard eensklaps weigerde, werd
het door genoemd vijftal zoodanig bewerkt en der
mate mishandeld, dat, zooals later bleek, een sche
delbreuk bij het dier veroorzaakt werd.
Daarmede nog niet tevreden 'bonden de beulen een
zoogenaamd kartouw om de beenen van het paard
en trekken het tegen den grond, waarop zij het
dier een laag aarde over het hoofd wierpen, tenge
volge waarvan het gestikt is. Door de marechaussée
en gemeente-politie 'te Horst is een gestreng onder
zoek ingesteld.
nog een beginneling in de studie van de lagere
organismen was, heel erg vergist."
Het varkensvleesch was hem door den apothe
ker toegezonden in een gebruikt pilledoosje, dat
npg wat lycopodium (waarmee pillen worden be
dekt) bevatte...
EEN DOODE AAN DE SPEELTAFEL. In de zenuw
achtige opwinding, waarop de spelers en speelsters
in Monte Carlo den roulette-kogel met angstige
oogen volgen, was het niet opgevallen, dat de
Italiaansche groot-industrieel, Remigius Lanzi, die
gelijk hij reeds vele avonden achter elkaar gedaan
bad, aan de speeltafel had plaatsgenomen ,zijn
winst als imzet had laten staan en bewegingloos
als andere „systematische spelers" voor zich uit
staarde. Toen echter zijn oorspronkelijke inzet,
door een ongewone gelukserie zich reeds ettelijke
malen had verdubbeld en tot de vijftig duizend
francs was aangegroeid, keek de croupier den on-
beweeglijken speler plotseling aan, waarbij hij tot
zijn groote ontsteltenis ontwaarde, dat Remigius
Lanzi niet meer tot het land der levenden behoorde
Er bestaat een teekening van Alfred Rethel: toen
trad de pest in de vroolijke zaal van zorgeloos
feestvierenden binnen en met een gebaar van af
grijzen stoof alles uit elkander. Zoo ging het nu
ook in de speelzaal van Monte Carlo. Een massa
vlucht ontstond er onder de bezoekers. Vrouwen
vielen in onmacht. De dokter van het Casino werd
er bij geroepen, doch hij kon slechts den dood con-
stateeren; een hartverlamming had aan het le
ven van Lanzi plotseling een einde gemaakt. Zon
der daartoe in de war te worden gebracht, trok
de directie van het Casino uit deze tragische ge
beurtenis haar nuchter-practische consequenties.
Zij verklaarde de winst van Lanzi voor vervallen,
omdat de speelbank slechts met 1 e v e n ld e n en
niet met d o o d e n speelt. De rechtskundige ad
viseur van de erfgenamen van Lanzi echter stond
EEN ONFORTUINLIJKE AUTODIEF.
Mïen "meldt uit Geffen aan de ,/sHert. Crt.":
Zondagmorgen omstreeks half zes reed op den
Rijksweg nabij Geffen een auto tegen een boom. De
eenige passagier, een heer, die enkele wonden aan
zijn gezicht had opgeloopen, begaf zich naar het sta-
tnon t,e Geffen, om vandaar per trein te vertrekken.
De stationsbeambte, die klaarblijkelijk bet zaakje
niet vertrouwde, liet den commandant van de ma
rechaussees waarschuwen.
j Deze liet onmiddellijk den vreemden sinjeur op-
I halen en een ondtrzoek instellen, waardoor bleek,
dat de auto des nach'ts was mieegenomen uit het
op het standpunt, dat het spel te Monte Carlo lou
ter en alleen om den inzet ging, en niet om den
persoon, die met dezen Inzet aan het spel had
meegedaan ,nog afgezien van het feit, dat het
juiste tijdstip, waarop Lanzi gestorven was, niet
vastgesteld kon worden. Het zal nog tot een pro
ces komen, wanneer tenminste de speelbank op
grond van hoffelijkheid niet bereid gevonden
wordt, de winst van den doode aan diens erfge
namen uit te betalen.
IN ZONDERLINGE OPLOSSING. In de Belgische
badplaats Ostende mankeert het, naar het schijnt
aan dusdanige inrichtingen, waarheen, hetzij dat
ze rond of hoekig, onder- óf bovengrondsch zijn,
de mensch, in zijn natuurlijken drang een goed
heenkomen zoekt. Om zich uit een door dit ge
mis veroorzaakte gelegenheid te redden, vond on
langs een badgast kort en goed besloten de vol
gende oplossing:
Hij ging een apotheek binnen en sprak tot den
alchimist: „Kunt u voor mij een onderzoek doen,
ik lijd aan deabetes (suikerziekte)?" „Zeker, me
neer," antwoordde verheugd de apotheker, „stuurt
u mij morgen maar een fleschje met de noodwen
dige inhoud." „Graag," zei de andere, „maar lk ver
trek nog hedenavond, en morgen vroeg moet ik
inijn dokter de analyse voorleggen." „Welnu, goed",
hernam weer de apotheker, „gaat u dan maar
even meemet een uur of twee kan lk
u het resultaat wel meedeelen!" De meneer
kwam echter de analyse niet halen, hij kwam
zelfs niet meer terug, hij was dus niet nieuwsgie
rig naar het resultaat en zeer zeker geen diabe-
teker meer. Het blad, dat deze geschiedenis ver
telt, verzoekt tegelijk het gemeentebestuur van
Ostende, den burgers en badgasten in dit gemis
I tegemoet te komen en de apothekers voor het mis-
bruiken hunner laboratoria in het vervolg te be
waren.
